#လူ႐ိုး_သခ်ႋဳင္းမွာပဲ_ရွိတာမဟုတ္ပါ
အိႏၵိယႏိုင္ငံက ျဖစ္ရပ္မွန္တစ္ခုပါ။
အသက္ ၄၅ ႏွစ္အရြယ္ ေကဆူဒါကရန္ဆိုတဲ့ လူတစ္ေယာက္ဟာ ကန္ဟန္ဂတ္ၿမိဳ႕ေလးက ေစ်းထဲမွာ ဆိုင္ေလးတစ္ခုဖြင့္ၿပီး ေစ်းေရာင္းတယ္။ သူ႔ဆိုင္ေလးမွာ ခ်ိဳခ်ဥ္၊ အေအးနဲ႔ ထီလက္မွတ္ေတြ ေရာင္းတယ္။ သူ႔ဆိုင္ကေန တစ္လကို ႐ူပီေငြ ၁၀,၀၀၀ (က်ပ္တစ္သိန္း ၂ ေသာင္း) ေလာက္ေတာ့ ပံုမွန္ေလး ရေနပါတယ္။
အိႏၵိယႏိုင္ငံက ျဖစ္ရပ္မွန္တစ္ခုပါ။
အသက္ ၄၅ ႏွစ္အရြယ္ ေကဆူဒါကရန္ဆိုတဲ့ လူတစ္ေယာက္ဟာ ကန္ဟန္ဂတ္ၿမိဳ႕ေလးက ေစ်းထဲမွာ ဆိုင္ေလးတစ္ခုဖြင့္ၿပီး ေစ်းေရာင္းတယ္။ သူ႔ဆိုင္ေလးမွာ ခ်ိဳခ်ဥ္၊ အေအးနဲ႔ ထီလက္မွတ္ေတြ ေရာင္းတယ္။ သူ႔ဆိုင္ကေန တစ္လကို ႐ူပီေငြ ၁၀,၀၀၀ (က်ပ္တစ္သိန္း ၂ ေသာင္း) ေလာက္ေတာ့ ပံုမွန္ေလး ရေနပါတယ္။
တမနက္ခင္းမွာ သူ႔ဆိုင္မွာ ဝယ္ေနက် ေဖါက္သယ္တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ ပီအ႐ွိဳကန္က
သူ႔ဆီကို ဖုန္းဆက္ၿပီး ထီလက္မွတ္ ၁၀ ေစာင္ ဖယ္ထားေပးပါ။ ေနာက္တေန႔မနက္မွာ
လာယူမယ္လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။
အဲဒီညေနမွာ ထီဖြင့္လို႔ ဆူဒါကရန္က ထီတိုက္ၾကည့္လိုက္တယ္။ အ႐ွိဳကန္ ဝယ္ဖို႔ ဖယ္ခိုင္းထားတဲ့ ထီလက္မွတ္ ၁၀ ေစာင္ထဲက တစ္ေစာင္ဟာ ထီေပါက္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ ေပါက္တဲ့ဆုက ပထမဆုႀကီး။ ႐ူပီေငြ ၁၀ သန္း (က်ပ္သိန္း ၁,၈၀၀)။ အ႐ွိဳကန္ ႐ုတ္တရက္ ဘာလုပ္ရမွန္း မသိျဖစ္သြားတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သူ႔အေဖကို အ႐ွိဳကန္ မွာထားတဲ့အထဲက ထီတစ္ေစာင္ဟာ ပထမဆုႀကီး ေပါက္ေနေၾကာင္း ေျပာျပလိုက္တယ္။ သူ႔ အေဖက အ႐ွိဳကန္ကို ဖုန္းဆက္ေျပာလိုက္လို႔ ျပန္ေျပာလာတယ္။ သူ ခ်က္ျခင္း အ႐ွိဳကန္ဆီ ဖုန္းဆက္အေျကာင္းၾကားလိုက္တယ္။ အ႐ွိဳကန္ ေရာက္လာၿပီး သူ႔ရဲ႕ ႐ိုးသားမႈကို အံ့ၾသခ်ီးက်ဴးမဆံုး ျဖစ္သြားတယ္။
တကယ္တမ္းဆိုရင္ ဆူဒါကရန္က အ႐ွိဳကန္ကို သူ႔အတြက္ ဖယ္ထားတဲ့ ထီလက္မွတ္နံပတ္ေတြကို မေျပာျပရေသးပါဘူး။ ေနာက္ၿပီး သူ႔ဆီက ထီလက္မွတ္ဖိုးလည္း မယူရေသးပါဘူး။ သူ႔အေနနဲ႔ အဲဒီေပါက္တဲ့ ထီလက္မွတ္ကို ထီမေပါက္တဲ့ လက္မွတ္တစ္ေစာင္နဲ႔ လဲထားလိုက္ရင္လည္း ဘယ္သူမွ မသိပါဘူး။ တရားဥပေဒအရလည္း သူ႔ဟာ ဘာမွ ျငိစြန္းမႈမရွိပါဘူး။
သူ႔ကို အဲဒီလို ဘာေၾကာင့္ လုပ္ရတာလဲလို႔ ေမးၾကည့္ေတာ့ သူက ခုလို ေျဖပါတယ္။
"က်ေနာ့္အေဖက က်ေနာ္ငယ္ငယ္ေလးကတဲက ေျပာေနက် စကားတစ္ခု ရွိတယ္။ မင္းမွာ ပိုက္ဆံမရွိရင္ ေတာင္းစား။ သူမ်ားပစၥည္းကို ဘယ္ေတာ့မွ မခိုးနဲ႔ မ႐ိုးမသားနည္းနဲ႔ မယူနဲ႔တဲ့။ အေဖ့စကားေျကာင့္ပါ"တဲ့။
လအတန္ၾကာမွာ သူဟာ ရထားစီးသြားရင္ တြဲေပၚမွာ က်ေနတဲ့ ေရႊဆြဲႀကိဳးတစ္ကံုးကို ရဲလက္ကို အပ္လိုက္ပါတယ္။ ရဲက စံုစမ္းၿပီး ပိုင္ရွင္ကို ျပန္ေပးလိုက္ပါတယ္။
ဆူဒါကန္ဟာ ထီဆုႀကီး မယူလို႔ သူ႔ဘဝဟာ ေခ်ာင္ေခ်ာင္လည္လည္ ရွိရဲ႕လား။ သူ႔မွာ ကေလး ၆ ေယာက္ ရွိတယ္။ သမီးတစ္ေယာက္က မသန္စြမ္းျဖစ္ေနတယ္။ သူ႔ဆိုင္ခန္းကို ငွားထားရတာပါ။ မနက္တိုင္း ၄ နာရီခြဲထၿပီး သူ႔ရြာကေန သူ႔ဆိုင္ရွိတဲ့ ကန္ဟန္ဂတ္ၿမိဳ႕ကို ၂ နာရီၾကာ ရထားစီးသြားရတယ္။ သူဟာ တပတ္လံုး တစ္ရက္မွ အနားမယူဘဲ ေစ်းေရာင္းရတယ္။ မိသားစု စားဝတ္ေနေရးအတြက္ ႀကိဳးစား႐ုန္းကန္ေနရတယ္။
႐ိုးသားမႈဟာ ယေန႔ကမာၻေပၚမွာ ဒိုင္ႏိူေဆာသတၱဝါႀကီးလို ေပ်ာက္ကြယ္သြားျပီလို႔ ထင္ေနမိတာ ဒီသတင္းဖတ္လိုက္ရေတာ့လည္း ေအာ္ ရွိပါေသးလားလို႔ ေတြးရင္း ရင္ေအးမိပါတယ္။
http://www.thebetterindia.com/…/my-story-honest-man-lotter…/
ဗန္းေမာ္သိန္းေဖ
၀၆-၁၁-၂၀၁၆
အဲဒီညေနမွာ ထီဖြင့္လို႔ ဆူဒါကရန္က ထီတိုက္ၾကည့္လိုက္တယ္။ အ႐ွိဳကန္ ဝယ္ဖို႔ ဖယ္ခိုင္းထားတဲ့ ထီလက္မွတ္ ၁၀ ေစာင္ထဲက တစ္ေစာင္ဟာ ထီေပါက္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ ေပါက္တဲ့ဆုက ပထမဆုႀကီး။ ႐ူပီေငြ ၁၀ သန္း (က်ပ္သိန္း ၁,၈၀၀)။ အ႐ွိဳကန္ ႐ုတ္တရက္ ဘာလုပ္ရမွန္း မသိျဖစ္သြားတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သူ႔အေဖကို အ႐ွိဳကန္ မွာထားတဲ့အထဲက ထီတစ္ေစာင္ဟာ ပထမဆုႀကီး ေပါက္ေနေၾကာင္း ေျပာျပလိုက္တယ္။ သူ႔ အေဖက အ႐ွိဳကန္ကို ဖုန္းဆက္ေျပာလိုက္လို႔ ျပန္ေျပာလာတယ္။ သူ ခ်က္ျခင္း အ႐ွိဳကန္ဆီ ဖုန္းဆက္အေျကာင္းၾကားလိုက္တယ္။ အ႐ွိဳကန္ ေရာက္လာၿပီး သူ႔ရဲ႕ ႐ိုးသားမႈကို အံ့ၾသခ်ီးက်ဴးမဆံုး ျဖစ္သြားတယ္။
တကယ္တမ္းဆိုရင္ ဆူဒါကရန္က အ႐ွိဳကန္ကို သူ႔အတြက္ ဖယ္ထားတဲ့ ထီလက္မွတ္နံပတ္ေတြကို မေျပာျပရေသးပါဘူး။ ေနာက္ၿပီး သူ႔ဆီက ထီလက္မွတ္ဖိုးလည္း မယူရေသးပါဘူး။ သူ႔အေနနဲ႔ အဲဒီေပါက္တဲ့ ထီလက္မွတ္ကို ထီမေပါက္တဲ့ လက္မွတ္တစ္ေစာင္နဲ႔ လဲထားလိုက္ရင္လည္း ဘယ္သူမွ မသိပါဘူး။ တရားဥပေဒအရလည္း သူ႔ဟာ ဘာမွ ျငိစြန္းမႈမရွိပါဘူး။
သူ႔ကို အဲဒီလို ဘာေၾကာင့္ လုပ္ရတာလဲလို႔ ေမးၾကည့္ေတာ့ သူက ခုလို ေျဖပါတယ္။
"က်ေနာ့္အေဖက က်ေနာ္ငယ္ငယ္ေလးကတဲက ေျပာေနက် စကားတစ္ခု ရွိတယ္။ မင္းမွာ ပိုက္ဆံမရွိရင္ ေတာင္းစား။ သူမ်ားပစၥည္းကို ဘယ္ေတာ့မွ မခိုးနဲ႔ မ႐ိုးမသားနည္းနဲ႔ မယူနဲ႔တဲ့။ အေဖ့စကားေျကာင့္ပါ"တဲ့။
လအတန္ၾကာမွာ သူဟာ ရထားစီးသြားရင္ တြဲေပၚမွာ က်ေနတဲ့ ေရႊဆြဲႀကိဳးတစ္ကံုးကို ရဲလက္ကို အပ္လိုက္ပါတယ္။ ရဲက စံုစမ္းၿပီး ပိုင္ရွင္ကို ျပန္ေပးလိုက္ပါတယ္။
ဆူဒါကန္ဟာ ထီဆုႀကီး မယူလို႔ သူ႔ဘဝဟာ ေခ်ာင္ေခ်ာင္လည္လည္ ရွိရဲ႕လား။ သူ႔မွာ ကေလး ၆ ေယာက္ ရွိတယ္။ သမီးတစ္ေယာက္က မသန္စြမ္းျဖစ္ေနတယ္။ သူ႔ဆိုင္ခန္းကို ငွားထားရတာပါ။ မနက္တိုင္း ၄ နာရီခြဲထၿပီး သူ႔ရြာကေန သူ႔ဆိုင္ရွိတဲ့ ကန္ဟန္ဂတ္ၿမိဳ႕ကို ၂ နာရီၾကာ ရထားစီးသြားရတယ္။ သူဟာ တပတ္လံုး တစ္ရက္မွ အနားမယူဘဲ ေစ်းေရာင္းရတယ္။ မိသားစု စားဝတ္ေနေရးအတြက္ ႀကိဳးစား႐ုန္းကန္ေနရတယ္။
႐ိုးသားမႈဟာ ယေန႔ကမာၻေပၚမွာ ဒိုင္ႏိူေဆာသတၱဝါႀကီးလို ေပ်ာက္ကြယ္သြားျပီလို႔ ထင္ေနမိတာ ဒီသတင္းဖတ္လိုက္ရေတာ့လည္း ေအာ္ ရွိပါေသးလားလို႔ ေတြးရင္း ရင္ေအးမိပါတယ္။
http://www.thebetterindia.com/…/my-story-honest-man-lotter…/
ဗန္းေမာ္သိန္းေဖ
၀၆-၁၁-၂၀၁၆
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။