တိုးတိုးက်ယ္က်ယ္စကားမ်ား

 ၿဖိဳး သုတ

 

တိုးတိုးက်ယ္က်ယ္စကားမ်ား
+++++++++++++++++

တစ္ခါက တ႐ုတ္ျပည္ရဲ႕ ရြာငယ္ေလးတစ္ခုမွာ လယ္ယာလုပ္ကိုင္စားေသာက္ၾကတဲ့ ညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္ရွိပါသတဲ့..။ အစ္ကိုႀကီးဟာ အရာရာမွာ ႏႈိင္းႏႈိင္းခ်ိန္ခ်ိန္စဥ္းစဥ္းစားစား ျပဳတတ္သေလာက္ ညီငယ္ဟာ အဆင္အျခင္မရွိ၊ အေတြးအေတာမရွိ ျပဳလုပ္တတ္ေလ့ရွိတယ္..။ အဲဒီညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္ေနထိုင္တဲ့ ရြာဟာလည္း အင္မတန္မွ သူခိုးသူ၀ွက္ ေပါမ်ားပါသတဲ့..။ အျပင္မွာလွမ္းထားတဲ့ ထမီ၊ အက်ၤ ီ ေတြအျပင္ အိုးစုတ္၊ ခြက္စုတ္ ကအစ စိတ္မခ်ရေအာင္ သူခိုးထူ တယ္။

တစ္ေန႕ေတာ့ ညီငယ္ဟာ သူတို႕ညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္ပိုင္ဆိုင္တဲ့ ဥယ်ာဥ္ထဲမွာ ေပါင္းသင္ျခင္း၊ ျမက္ႏႈတ္ျခင္း၊ ေျမတူးဆြျခင္းမ်ားကို ျပဳလုပ္ေနပါသတဲ့..။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ
"ညီေလးေရ.. ထမင္းစားခ်ိန္ေရာက္ၿပီ ထမင္းစားၾကရေအာင္" လို႕ ေအာ္ေခၚလိုက္တဲ့ အစ္ကိုႀကီးရဲ႕အသံကို ၾကားလိုက္တယ္။ အဲဒီအခါ ညီငယ္က
"ခဏေလးဗ်ိဳ႕ သူခိုးခိုးမွာစိုးလို႕ ေဂၚျပားကို ဖြက္ထားလိုက္ဦးမယ္" လို႕ ျပန္ေအာ္ေျပာခဲ့တယ္..။

ညီငယ္ဟာ ထမင္းစားဖို႕ အိမ္ထဲကို ေရာက္လာတဲ့အခါမွာေတာ့ အစ္ကိုႀကီးက သူ႕ကို ဆူပူျပန္တယ္..။
"မင္းဟာ အထူအပါးနားမလည္ဘူးလို႕ေျပာလည္း စိတ္ဆိုးသင့္တယ္။ စကားတိုင္းက တိုးတိုးေျပာရမယ့္စကားရွိသလို၊ က်ယ္က်ယ္ေျပာရမယ့္စကားလည္းရွိတယ္.။ ေနာင္ဆို တိုးတိုးေျပာသင့္တာကို တိုးတိုးေျပာကြ..။ နားလည္လား၊ မင္းေဂၚျပားဖြက္တဲ့ဟာကို တစ္ေလာကလံုးၾကားေအာင္ ေအာ္ေနဖို႕မလိုဘူး"လို႕ေျပာဆို ဆူပူျပန္တယ္..။

အဲဒီလိုနဲ႕ သူတို႕ရဲ႕ ေန႕လည္စာစားအၿပီးမွာ ညီငယ္ဟာ အလုပ္ျပန္လည္လုပ္ဖို႕အတြက္ ဥယ်ာဥ္ထဲကို ျပန္လည္ ထြက္ခြာသြားတယ္..။ ခဏအၾကာမွာေတာ့ ျပာယီးျပာယာနဲ႕ျပန္လာၿပီး သူ႕အစ္ကိုႀကီးကို တိုးတိုးေလးကပ္ေျပာခဲ့တယ္..

"ကၽြန္..ေတာ္..တို႕ ေဂၚျပားကို.. သူခိုးခိုးသြားၿပီ..အစ္ကိုႀကီးေရ..."

ဒီပံုျပင္ေလးက ကၽြန္ေတာ္တို႕ကို ေျပာျပထားတာေတြရွိတယ္..။ တစ္ကယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕အသက္ရွင္ေနထိုင္ေနတဲ့ ၀န္းက်င္မွာ Public and Private ဆိုတဲ့ ၀န္းက်င္ႏွစ္ခု တြဲလ်က္ရွိေနတယ္..။

ကိုယ္နဲ႕ ကိုယ့္မိသားစု၊ သူငယ္ခ်င္း၊ ခ်စ္သူ၊ ဇနီးမယား စတဲ့ Private (အတြင္း)၊ နဲ႕ လူအမ်ား၊ လူတစ္ကာ၊ ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခုလံုး နဲ႕တူတဲ့ Public (အျပင္) ဆိုတဲ့၀န္းက်င္ႏွစ္ခုပဲျဖစ္တယ္.။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေျပာတဲ့စကားေတြ၊ လူမႈကြန္ယက္မွာ တင္တဲ့ Post ေတြမွာေတာင္မွပဲ.. ဘယ္သူ႕ကို ျမင္ေစခ်င္သလဲဆိုတဲ့ Who should see this? ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းနဲ႕အတူ Public, Friends, Only Me ဆိုၿပီး အ၀န္းအ၀ိုင္းေတြကို ကန္႕သတ္ေပးထားတာကို ေတြ႕ႏိုင္ေသးတယ္..။ အဲဒီလို ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕ ေျပာစကားေတြမွာလည္း Private အ၀န္းအ၀ိုင္း သာၾကားသင့္တဲ့ (အတြင္းစကား) ေတြရွိသလို၊ အမ်ားသူငါ၊ လူတစ္ကာ ၾကားသင့္တဲ့ (ဗ်ိဳးဟစ္) တဲ့စကားေတြလည္းရွိေနၾကျပန္တယ္..။
အဲဒီလို တိုးတိုးေျပာျခင္း၊ ၾကယ္ၾကယ္ေျပာျခင္းနဲ႕တူတဲ့ အတြင္းစကားနဲ႕ အျပင္စကားကို "ဘယ္ေနရာမွာ ၊ ဘယ္လိုစကား၊ ဘယ္လို Post ကို တင္သင့္သလဲ" ဆိုတဲ့ ေၾကာင္းက်ိဳးဆင္ျခင္သံုးသပ္ႏိုင္ျခင္း (အထူအပါးနားလည္ျခင္း) နဲ႕ ခြဲျခားသံုးႏႈန္းသင့္တယ္လို႕ဆိုခ်င္တယ္..။

တစ္ခါတစ္ရံမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ဟာ ပံုျပင္ထဲက ညီငယ္နဲ႕အလားတူစြာပဲ ႏွစ္ကိုယ္ၾကားေျပာသင့္တဲ့စကားျဖစ္ပါရက္နဲ႕ အမ်ားသူငါကို ခ်ျပတတ္သလိုမ်ိဳး မိမိရဲ႕ လွ်ိဳ႕၀ွက္အပ္တဲ့အတြင္းေရးကိစၥေတြကို လူမႈကြန္ယက္မွာတင္ၿပီး ဗ်ိဳးဟစ္တတ္ၾကျပန္တယ္..။ အဲဒီလို ဗ်ိဳးဟစ္ၾကတဲ့အခါ သူခိုးနဲ႕တူတဲ့ မိမိကို ဒုကၡေပးခ်င္၊ ေခ်ာက္ခ်ျခင္သူေတြဟာ မိမိရဲ႕ ေဂၚျပားနဲ႕တူတဲ့ အရွက္သိကၡာကို ခိုးယူဖ်က္ဆီးသြားၾကလိမ့္မယ္လို႕ဆိုတယ္..။ မိမိရဲ႕ လွ်ိဳ႕၀ွက္အပ္တဲ့ စကား၊ ဓါတ္ပံုေတြဟာ. နာရီပိုင္း၊ ရက္ပိုင္းနဲ႕ လူမႈကြန္ယက္မွာ လြယ္လြယ္ေလးပဲ ျပန္႕သြားတတ္တာကို သတိျပဳသင့္တယ္..။

ယခုေခတ္မွာေခတ္စားေနတဲ့စကားတစ္ခြန္းလို
Privacy is dead, and social media hold smoking gun.

လူမႈကြန္ယက္ဟာ မီးခိုးထြက္ေနတဲ့ ေသနတ္ကို ကိုင္ထားခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕တစ္ကိုယ္ေရတစ္ကာယ လြတ္လပ္ခြင့္က ေသဆံုးခဲ့ၿပီ လို႕ဆိုတယ္..။
အဲဒီလို တစ္ခ်က္မွားလိုက္တာနဲ႕ အရွက္သိကၡာေတြ ေရစုန္ေျမာရမယ့္ အေျခေနမွာ အထက္ကေျပာခဲ့တဲ့ တိုးတိုးေျပာမလား၊ က်ယ္က်ယ္ေျပာမလားဆိုတဲ့ အေျခအေနတစ္ခုကို ေကာင္းမြန္စြာ သံုးသပ္ၾကရမွာပဲျဖစ္တယ္..။

တကယ္ေတာ့ မိမိရဲ႕ေဂၚျပားကို ဘယ္ေနရာမွာဖြက္ထားသလဲဆိုတာဟာ.. မိမိသာလ်င္ သိသင့္တဲ့ ကိစၥတစ္ခုပဲျဖစ္တယ္..
(ၿဖိဳးသုတ)