ဂ်ပန္လူမ်ိဳးေတြဆီကအတုယူစရာ (ဖတ္ျဖစ္ေအာင္ဖတ္ေပးပါ)
************************** **************
ဂ်ပန္လူမ်ိဳးေတြဟာ သူတို႔ကေလး လဲက်သြားရင္
ဆယ္ခါမွာ ကိုးခါေလာက္ထူမေပးပဲ ရပ္ၾကည့္ေနၾကတယ္။
ငိုမဲ့မဲ့ ျဖစ္ေနတဲ့ ကေလးကို သူ႔အေမက ေပြ႕ထူမေပးတဲ့အျပင္၊ လက္ခုပ္ေလးတီးၿပီး "ဂမ္ဘာရဲ…ဂမ္ဘာရဲ" (ႀကိဳးစားလိုက္စမ္း…ႀကိဳးစာ းလိုက္စမ္း) ဆိုၿပီး ကိုယ့္ဖာသာ မတ္တပ္ျပန္ရပ္ခိုင္းတယ္။
သူတို႔ ဘာျဖစ္လို႔ ဒီလို စိမ္းစိမ္းကားကား လုပ္ၾကသလဲဆိုတာ သိရေအာင္ ေသေသခ်ာခ်ာ ေလ့လာၾကည့္ပါတယ္။
ကေလးက သူ႔ရဲ့ လမ္းေလွ်ာက္တတ္စ စြမ္းရည္အသစ္ကို စမ္းသပ္ရင္း ေျပးၾကည့္တယ္၊ ခုန္ၾကည့္တယ္၊ အဲလို ေျပးရင္းခုန္ရင္းနဲ႔ပဲ လဲက်ျခင္းဆိုတဲ့ ဒုကၡအခက္အခဲကို ေတြ႕ေတာ့တယ္။
ဒီေတာ့ အခက္အခဲနဲ႔ နာက်င္မႈကို ၾကံဳႀကိဳက္ရတဲ့အခိုက္မွာ ကေလးက ဝမ္းနည္းၿပီး ငိုခ်င္စိတ္ျဖစ္တယ္၊ ငိုမဲ့မဲ့ေလး ျဖစ္ေနတဲ့ကေလးကို ပ်ာပ်ာသလဲ ေပြ႕ခ်ီၿပီး "ဟဲ့ ဟဲ့ ေအာင္မေလးေလး ဘယ္နားနာသြားသလဲ၊ ဩံဳဖြ ဩံဳဖြ" သြားလုပ္လိုက္ရင္ ဗ်ဲကနဲ ငိုခ်ေတာ့မွာပဲ။ မိဘက အဲဒီလို လုပ္လိုက္ရင္ ကေလးမွာ အားငယ္စိတ္က ခ်က္ခ်င္း ဝင္လာတာကိုး။
ဂ်ပန္မိဘေတြက ဘာမွမျဖစ္သလို ေအးေဆး ၾကည့္ေနေတာ့ ကေလးစိတ္ထဲမွာလည္း ဒါဟာ ျဖစ္႐ိုးျဖစ္စဥ္ သာမန္ကိစၥလို႔သာ ေခါင္းထဲေရာက္သြားတယ္။
ၿပီးေတာ့ ဂ်ပန္မိဘေတြက ကိုယ့္ကေလးအတြက္ ဝမ္းနည္းအားငယ္စိတ္အစား "ျပန္လည္႐ုန္းထဖို႔ ႀကိဳးစားခ်င္စိတ္" ျဖစ္ေပၚလာေအာင္ "ဂမ္ဘာရဲ…ဂမ္ဘာရဲ" (ႀကိဳးစားလိုက္စမ္း…ႀကိဳးစာ းလိုက္စမ္း) ဆိုၿပီး အားေပးတာပါ။
ကိုယ့္ဖာသာ မတ္တပ္ျပန္ရပ္ႏိုင္တဲ့ ကေလးကို မိဘေတြက လက္ဆန္႔ႀကိဳရင္း(လုပ္ႏိုင္ၿ ပီေနာ္) ဆိုၿပီး ရင္ခြင္ထဲမွာ ေထြးေပြ႕ခ်ီးက်ဴးတဲ့အခါမွာေ တာ့ ကေလးလည္း ဝမ္းသာ႐ႊင္လန္းတာေပါ့။
ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုး ႀကိဳးစားမႈ၊ ေအာင္ျမင္မႈရဲ့ ဝမ္းေျမာက္ပီတိကို ခံစားၾကည့္ႏိုင္ေအာင္ ကေလးကို ပ်ိဳးေထာင္ေလ့က်င့္ေပးတဲ့ သေဘာပါပဲ။
ဂ်ပန္လူမ်ိဳးေတြ လူမွန္းမသိတတ္ေသးတဲ့ ကေလးေပါက္စဘဝကတည္းက ကိုယ္ထူကိုယ္ထစိတ္ဓာတ္ကိုတစ ္ခါတည္း ႐ိုက္သြင္းေပးထားတာကို နားလည္လာခဲ့ရတယ္။
ဒီထက္ အသက္နည္းနည္းႀကီးလာျပန္ေတာ့ ၂ ႏွစ္၊ ၃ ႏွစ္အ႐ြယ္ေလာက္ကတည္းက ကေလးေတြဟာ ကိုယ့္ေက်ာပိုးအိတ္ကို ကိုယ့္ဖာသာ လြယ္ရပါေတာ့တယ္။
သူတို႔ရဲ့ ေက်ာပိုးအိတ္ေသးေလးေတြထဲမွာ
ႏို႔၊ ေဖ်ာ္ရည္ဘူး၊ ေသာက္ေရ၊ မုန္႔၊ လက္သုတ္ပဝါ၊ အဝတ္အစားအပို စတာေတြ
ထည့္ထားတယ္။ လမ္းမွာ ကေလးက ေရဆာတယ္ ဆိုရင္ သားရဲ့ ေက်ာပိုးအိတ္ထဲမွာ
ရွိတယ္ ယူေသာက္လိုက္ အဲဒီလို ေျပာတာပဲ။
ဒီေတာ့၊ ကေလးစိတ္ထဲမွာ ငါလိုခ်င္တာ အားလံုး ငါ့ဆီမွာ ရွိတယ္၊ ငါ့ဖာသာလုပ္လို႔ရတယ္) ဆိုတဲ့ ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုး self reliance စိတ္ဓာတ္ဟာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ယံုၾကည္အားထားစိတ္ self confidence အတြက္ ပထမဆံုး ေလွခါးထစ္ပါ။
ဒီေက်ာပိုးအိတ္ေသးေသးေလးထဲက ပစၥည္းေတြကို သယ္ေပးဖို႔ လူႀကီးမွာဘာမွ ဝန္ေလးစရာမရွိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္၊ ဒီေက်ာပိုးအိတ္ ေသးေလးေတြထဲမွာ
ႀကီးမားတဲ့ စိတ္ဓာတ္ေတြကို ထည့္ေပးၿပီး သားသမီး
ေတြကို သယ္ပိုးခိုင္းတာပါ။
ကြၽန္မတို႔လည္း ေနာက္မ်ိဳးဆက္အတြက္ အဲဒီလို ကိုယ့္ကိုယ္ကို အားကိုးစိတ္၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ယံုၾကည္စိတ္ခ် ရတဲ့စိတ္မ်ိဳး ေမြးျမဴေပးဖို႔ အေရးႀကီးတယ္။
Credit to Online
**************************
ဂ်ပန္လူမ်ိဳးေတြဟာ သူတို႔ကေလး လဲက်သြားရင္
ဆယ္ခါမွာ ကိုးခါေလာက္ထူမေပးပဲ ရပ္ၾကည့္ေနၾကတယ္။
ငိုမဲ့မဲ့ ျဖစ္ေနတဲ့ ကေလးကို သူ႔အေမက ေပြ႕ထူမေပးတဲ့အျပင္၊ လက္ခုပ္ေလးတီးၿပီး "ဂမ္ဘာရဲ…ဂမ္ဘာရဲ" (ႀကိဳးစားလိုက္စမ္း…ႀကိဳးစာ
သူတို႔ ဘာျဖစ္လို႔ ဒီလို စိမ္းစိမ္းကားကား လုပ္ၾကသလဲဆိုတာ သိရေအာင္ ေသေသခ်ာခ်ာ ေလ့လာၾကည့္ပါတယ္။
ကေလးက သူ႔ရဲ့ လမ္းေလွ်ာက္တတ္စ စြမ္းရည္အသစ္ကို စမ္းသပ္ရင္း ေျပးၾကည့္တယ္၊ ခုန္ၾကည့္တယ္၊ အဲလို ေျပးရင္းခုန္ရင္းနဲ႔ပဲ လဲက်ျခင္းဆိုတဲ့ ဒုကၡအခက္အခဲကို ေတြ႕ေတာ့တယ္။
ဒီေတာ့ အခက္အခဲနဲ႔ နာက်င္မႈကို ၾကံဳႀကိဳက္ရတဲ့အခိုက္မွာ ကေလးက ဝမ္းနည္းၿပီး ငိုခ်င္စိတ္ျဖစ္တယ္၊ ငိုမဲ့မဲ့ေလး ျဖစ္ေနတဲ့ကေလးကို ပ်ာပ်ာသလဲ ေပြ႕ခ်ီၿပီး "ဟဲ့ ဟဲ့ ေအာင္မေလးေလး ဘယ္နားနာသြားသလဲ၊ ဩံဳဖြ ဩံဳဖြ" သြားလုပ္လိုက္ရင္ ဗ်ဲကနဲ ငိုခ်ေတာ့မွာပဲ။ မိဘက အဲဒီလို လုပ္လိုက္ရင္ ကေလးမွာ အားငယ္စိတ္က ခ်က္ခ်င္း ဝင္လာတာကိုး။
ဂ်ပန္မိဘေတြက ဘာမွမျဖစ္သလို ေအးေဆး ၾကည့္ေနေတာ့ ကေလးစိတ္ထဲမွာလည္း ဒါဟာ ျဖစ္႐ိုးျဖစ္စဥ္ သာမန္ကိစၥလို႔သာ ေခါင္းထဲေရာက္သြားတယ္။
ၿပီးေတာ့ ဂ်ပန္မိဘေတြက ကိုယ့္ကေလးအတြက္ ဝမ္းနည္းအားငယ္စိတ္အစား "ျပန္လည္႐ုန္းထဖို႔ ႀကိဳးစားခ်င္စိတ္" ျဖစ္ေပၚလာေအာင္ "ဂမ္ဘာရဲ…ဂမ္ဘာရဲ" (ႀကိဳးစားလိုက္စမ္း…ႀကိဳးစာ
ကိုယ့္ဖာသာ မတ္တပ္ျပန္ရပ္ႏိုင္တဲ့ ကေလးကို မိဘေတြက လက္ဆန္႔ႀကိဳရင္း(လုပ္ႏိုင္ၿ
ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုး ႀကိဳးစားမႈ၊ ေအာင္ျမင္မႈရဲ့ ဝမ္းေျမာက္ပီတိကို ခံစားၾကည့္ႏိုင္ေအာင္ ကေလးကို ပ်ိဳးေထာင္ေလ့က်င့္ေပးတဲ့ သေဘာပါပဲ။
ဂ်ပန္လူမ်ိဳးေတြ လူမွန္းမသိတတ္ေသးတဲ့ ကေလးေပါက္စဘဝကတည္းက ကိုယ္ထူကိုယ္ထစိတ္ဓာတ္ကိုတစ
ဒီထက္ အသက္နည္းနည္းႀကီးလာျပန္ေတာ့
သူတို႔ရဲ့ ေက်ာပိုးအိတ္ေသးေလးေတြထဲမွာ
ဒီေတာ့၊ ကေလးစိတ္ထဲမွာ ငါလိုခ်င္တာ အားလံုး ငါ့ဆီမွာ ရွိတယ္၊ ငါ့ဖာသာလုပ္လို႔ရတယ္) ဆိုတဲ့ ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုး self reliance စိတ္ဓာတ္ဟာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ယံုၾကည္အားထားစိတ္ self confidence အတြက္ ပထမဆံုး ေလွခါးထစ္ပါ။
ဒီေက်ာပိုးအိတ္ေသးေသးေလးထဲက
ႀကီးမားတဲ့ စိတ္ဓာတ္ေတြကို ထည့္ေပးၿပီး သားသမီး
ေတြကို သယ္ပိုးခိုင္းတာပါ။
ကြၽန္မတို႔လည္း ေနာက္မ်ိဳးဆက္အတြက္ အဲဒီလို ကိုယ့္ကိုယ္ကို အားကိုးစိတ္၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ယံုၾကည္စိတ္ခ် ရတဲ့စိတ္မ်ိဳး ေမြးျမဴေပးဖို႔ အေရးႀကီးတယ္။
Credit to Online
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။