ေရာင္စုံဖဲႀကိဳးလးမ်ားရဲ႕ရာဇဝင္

Yangon Media Group

 

ေရာင္စုံဖဲႀကိဳးလးမ်ားရဲ႕ရာဇဝင္
********************************
ေမာင္ဒီမိုး

ယခုတေလာ ေရာင္စုံဖဲႀကိဳးေတြရဲ႕ သတင္းေတြကို ေမာင္ဒီမုိ ခပ္စိပ္စိပ္ေတြ႕ေနရပါတယ္။ ပထမဦးဆုံးေတြ႕ရ တာကေတာ့ က်န္းမာေရးဝန္ႀကီးဌာနဘက္ကို ေျပာင္း ေရႊ႕လာတဲ့ တပ္မေတာ္အရာရွိေတြကို ကန္႔ကြက္တဲ့ အေနနဲ႔ အရပ္ဘက္ဆရာဝန္ေတြက အနက္ေရာင္ဖဲ ႀကိဳးေတြကို ရင္မွာတပ္ဆင္လႈပ္ရွားတဲ့သတင္းပဲျဖစ္ ပါတယ္။ တပ္မေတာ္အရာရွိေတြအေနနဲ႔ အေရးပါတဲ့ ရာထူးေတြကို ဝင္ေရာက္ေနရာယူလာတဲ့အတြက္ ကန္႔ ကြက္တာလုိ႔ ဆရာဝန္အခ်ိဳ႕ကဆုိပါတယ္။ ဆရာဝန္ေတြ ဟာ ပညာရွင္ေတြျဖစ္တဲ့အတြက္ ဆရာဝန္ေလးေတြကို ဆရာဝန္ႀကီးေတြက စီမံခန္႔ခြဲအုပ္ခ်ဳပ္တာ၊ ဆရာဝန္ ႀကီးေတြကို ဝါရင့္ဆရာဝန္ႀကီးေတြက စီမံခန္႔ခြဲအုပ္ခ်ဳပ္ တာအေကာင္းဆုံးပဲလို႔ ေမာင္ဒီမုိ ခံယူမိပါတယ္။ ဘာ ျဖစ္လို႔လဲဆုိေတာ့ ေဆးပညာရပ္ေတြနဲ႔ပတ္သက္ေနတဲ့ က႑ေတြမွာ အုပ္ခ်ဳပ္မႈဆုိင္ရာေရာ၊ ေဆးကုသေရးဘက္ ဆုိင္ရာေတြမွာေရာ တစ္ခုနဲ႔တစ္ခုဆက္စပ္ေနတာမုိ႔ အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြက ေဆးပညာကို နားလည္ကြၽမ္းက်င္ သူေတြ၊ ေဆးပညာသည္ေတြအေပၚ၊ ဆရာဝန္ေတြအ ေပၚ၊ အထူးသျဖင့္ လူနာေတြအေပၚ နားလည္ကိုယ္ ခ်င္းစာႏုိင္သူေတြျဖစ္ဖုိ႔ လုိအပ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ေဆးဝန္ထမ္းေလာကမွာ အုပ္ခ်ဳပ္သူ နဲ႔ ကြၽမ္းက်င္သူေဆးပညာသည္ဆုိတဲ့ အုပ္စုႏွစ္စုသီး ျခားမရွိသင့္ဘဲ တစ္သားတည္းျဖစ္ဖို႔ လုိအပ္တဲ့အတြက္ ဆရာဝန္ေတြရဲ႕ အနက္ေရာင္ဖဲႀကိဳးကမ္ပိန္းကို ေမာင္
ဒီမုိ ေထာက္ခံမိတာပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒါမွလဲ ေဆးဘက္ ဆုိင္ရာလုပ္ငန္းေတြပိုၿပီး ေအာင္ျမင္မွာျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီသတင္းထြက္ၿပီး မၾကာမီမွာ က်န္းမာေရးဝန္ ႀကီးလက္မွတ္ေရးထုိးထားတဲ့စာတစ္ေစာင္ စက္တင္ ဘာ ၄ ရက္ေန႔က ထြက္လာပါတယ္။
အဲဒီစာရဲ႕ အျပည့္ အစုံကေတာ့-

''ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏုိင္ငံအစိုးရက်န္းမာ ေရးဝန္ႀကီးဌာနအေနျဖင့္ ေဆးဝါးကုသေရးႏွင့္တုိက္႐ိုက္ သက္ဆုိင္္မႈမရွိေသာ စီမံခန္႔ခြဲေရးတာဝန္ဝတၱရားမ်ား ေဆာင္ရြက္ေစႏုိင္ရန္အတြက္ က်န္းမာေရးအသိပညာ အေျခခံရွိထားၿပီးျဖစ္ေသာ ကာကြယ္ေရးဝန္ႀကီးဌာနမွ အရာရွိမ်ားကို ျဖည့္ဆည္းတာဝန္ေပးအပ္သြားႏုိင္ရန္ ခန္႔အပ္ခဲ့ေသာ္လည္း အစိုးရအဖြဲ႕အႀကံေပးမ်ား၊ ဝန္ႀကီး ဌာနအႀကံေပးသမားေတာ္ဆရာ၊ ဆရာမႀကီးမ်ား၏ အႀကံေပးခ်က္မ်ားရရွိခဲ့ပါသည္။
ဆရာ၊ ဆရာမႀကီးမ်ား၏ အႀကံေပးခ်က္မ်ားအ ေပၚ ေလးစားလုိက္နာေဆာင္ရြက္ေသာအားျဖင့္ က်န္း မာေရးဝန္ႀကီးဌာနသို႔ အျခားမည္သည့္ဝန္ႀကီးဌာနမွ အရာရွိမ်ား ဝန္ထမ္းမ်ားေျပာင္းေရႊ႕လက္ခံျဖည့္ဆည္း တာဝန္ေပးအပ္ေတာ့မည္မဟုတ္ပါေၾကာင္း အသိေပး ေၾကညာအပ္ပါသည္''လုိ႔ ဆုိတာပဲျဖစ္ပါတယ္။ က်န္း မာေရးဝန္ႀကီးရဲ႕ တုံ႔ျပန္ခ်က္ဟာ အမ်ားဆႏၵႏွင့္အညီ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ႀကိဳဆုိရမွာပဲျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီေနာက္ ဖဲႀကိဳးအေရာင္တစ္မ်ဳိးကေတာ့ ဖဲ ႀကိဳးအဝါပဲျဖစ္ပါတယ္။ ၾကားရတဲ့သတင္းကေတာ့ တရားေရးဌာနထိပ္ပိုင္းေနရာေတြမွာ စစ္ဘက္အရာရွိ ေတြ ခန္႔ထားေနရာေပးမႈနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး စက္တင္ဘာ ၁၁ ရက္က ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ တရားလႊတ္ေတာ္ေရွ႕ေနမ်ား ဆန္႔က်င္ဆႏၵထုတ္ေဖာ္တဲ့သတင္းပဲျဖစ္ပါတယ္။ ေမာင္ ဒီမိုလဲ အေတာ္စဥ္းစားရက်ပ္သြားတာကေတာ့ ေရွ႕ေန ေရွ႕ရပ္လုပ္ငန္းနဲ႔ စစ္ဘက္အရာရွိေတြ ဘယ္လိုဆက္ စပ္ယူမလဲေပါ့။ ဌာနတစ္ခု၊ အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုတုိးတက္ဖုိ႔ဆိုတဲ့ေနရာမွာ အဲဒီမွာ တာဝန္ထမ္းေဆာင္တဲ့ ပုဂၢဳိလ္ေတြ ''လူမွန္ေနရာမွန္''ျဖစ္ဖုိ႔ဆုိတဲ့ကိစၥကို ေမ့ ေလ်ာ့ေနၾကေလသလား၊ ဒါမွမဟုတ္ ဘယ္လုိရည္ရြယ္ ခ်က္ေတြနဲ႔လဲဆုိတာ ေတြးရခက္သြားပါတယ္။ ဒါနဲ႔ပတ္ သက္ၿပီး တရားလႊတ္ေတာ္ေရွ႕ေနအခ်ိဳ႕က ''ယိုင္နဲ႔ေန တဲ့ တရားေရးမ႑ိဳင္ကိုထိန္းညႇိေပးဖုိ႔ ထိပ္ပိုင္းမွာ ဥပေဒေရးရာကြၽမ္းက်င္တဲ့ ဥပေဒပညာရွင္ေတြကိုသာ ေနရာေပးသင့္တယ္''လုိ႔ဆုိပါတယ္။ ေျပာခ်င္တာက ဌာနတစ္ခု၊ အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုတုိးတက္ဖို႔ဆုိရင္ အဲဒီဌာန၊ အဲဒီအဖြဲ႕အစည္းမွာ တာဝန္ထမ္းေဆာင္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြ ဟာ ''လူမွန္ေနရာမွန္''ျဖစ္ဖုိ႔ပါပဲ။ ဒါနဲ႔ပတ္သက္လို႔ က်န္းမာေရးဝန္ႀကီးဌာနရဲ႕ တုံ႔ျပန္ေၾကညာခ်က္လုိ အ ထက္အဖြဲ႕အစည္းက တုံ႕ျပန္ခ်က္ထြက္လာတာ မေတြ႕ ရေသးပါဘူး။

ေနာက္ထပ္မံေပၚထြက္လာတဲ့ ဖဲႀကိဳးအေရာင္က ေတာ့ အျပာေရာင္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအေရာင္ကေတာ့ လွ်ပ္စစ္အင္ဂ်င္နီယာေတြရဲ႕ ဆန္႔က်င္မႈကို ကိုယ္စား ျပဳတဲ့အေရာင္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားေပးေရး ေကာ္ပုိေရးရွင္းရဲ႕နည္းပညာပိုင္းဆုိင္ရာ စီမံခန္႔ခြဲမႈမွာ တပ္မေတာ္အၿငိမ္းစားေတြ ဝင္ေရာက္လာမႈအေပၚ လွ်ပ္စစ္အင္ဂ်င္နီယာေတြက ကမ္ပိန္းျပဳလုပ္ကန္႔ကြက္ တာပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒီကန္႔ကြက္ပြဲကို မႏၲေလးၿမိဳ႕ ကုသုိလ္ ေတာ္ဘုရားအတြင္းမွာ စက္တင္ဘာ ၁၁ ရက္ နံနက္ ၁ဝ နာရီမွာျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီလို ကန္႔ကြက္ရာမွာ ၿမိဳ႕နယ္လွ်ပ္စစ္အင္ဂ်င္နီယာေတြနဲ႔ ခ႐ိုင္လွ်ပ္စစ္အင္ ဂ်င္နီယာေတြပါဝင္ခဲ့တယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။ ဒါနဲ႔ပတ္ သက္လုိ႔ သက္ဆိုင္ရာအထက္အဖြဲ႕အစည္းက တုံ႕ျပန္ ခ်က္တစ္စုံတစ္ရာထြက္ေပၚလာတာေတာ့ မေတြ႕ရေသး ပါဘူး။

ေျပာရရင္ အဲဒီေရာင္စံုဖဲႀကိဳးမ်ားနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ လူမမွန္၊ ေနရာမမွန္ကိစၥဟာ အခုမွတင္ရွိခဲ့တာမဟုတ္ ပါဘူး။ အဲဒီေရာင္စံုဖဲႀကိဳးေတြရဲ႕ ရာဇဝင္ဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ ၄ဝ ေက်ာ္ကာလကတည္းက စတင္ခဲ့တာပါ။ ဒီ့ အတြက္ စာဖတ္သူအခ်ိဳ႕အံ့ၾသမိမွာအမွန္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလိုရွိခဲ့တဲ့ျဖစ္ရပ္ေတြကို ေမာင္ဒီမုိ အဲဒီကတည္းက ေဖာ္ထုတ္ေရးသားခဲ့ခ်င္ေပမယ့္ အဓိကအခ်က္ႏွစ္ခ်က္ ေၾကာင့္ မေရးသားႏုိင္ခဲ့ဘဲ အသာအယာ ''ေခါင္းပု''ေနခဲ့ ရပါတယ္။ ပထမတစ္ခ်က္ကေတာ့ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေရးသားခြင့္မရခဲ့တဲ့ စစ္အာဏာရွင္အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ကာလ မွာ ရွိေနလုိ႔ရယ္၊ ဒုတိယအခ်က္ကေတာ့ ေမာင္ဒီမုိလုပ္ ကိုင္ခဲ့တဲ့ အစိုးရဌာနမွာ အေပၚက အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့အႀကီး အကဲဟာ တပ္မေတာ္အၿငိမ္းစား၊ ယခုစကားနဲ႔ဆုိ ''မိုးက် ေရႊကိုယ္'' ျဖစ္ေနလုိ႔ပါပဲ။

မွတ္မိပါေသးတယ္။ လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ ၄ဝ ခန္႔ကာလ ေမာင္ဒီမုိ ေန႔စားဘဝနဲ႔ အလုပ္စဝင္ေတာ့ သြားေရာက္ သတင္းပို႔ရတဲ့ ဝန္ထမ္းအႀကီးအကဲ တစ္နည္းအားျဖင့္ ဦးေဆာင္ညႊန္ၾကားေရးမွဴးဟာ တပ္မေတာ္အၿငိမ္းစား တစ္ဦးျဖစ္ပါတယ္။ စာေပေရးရာဝန္ထမ္းေတြ၊ စုေဝးတာဝန္ ထမ္းေဆာင္ေနတဲ့ ဌာနတစ္ခုကို အုပ္ခ်ဳပ္ေနသူက လုပ္ငန္းနဲ႔အံမဝင္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ေနပါတယ္။ ကာလအား ျဖင့္ေျပာရရင္ ၁၉၇၉ ခုႏွစ္ကျဖစ္ပါတယ္။ မဆလလက္ ထက္ကတည္းက ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီကာလမတုိင္ခင္ ကတည္းက အျခားဌာနအဖြဲ႕အစည္းအခ်ိဳ႕မွာလဲ တပ္ မေတာ္အၿငိမ္းစားေတြေရာက္ရွိေနၾကၿပီျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းကေတာ့ လုပ္ငန္းဌာန၊ ဦးစီးဌာနေတြရဲ႕ အႀကီးအကဲေတြဟာ ဦးေဆာင္ၫႊန္ၾကားေရးမွဴး၊ ၫႊန္ၾကား ေရးမွဴးခ်ဳပ္ေတြျဖစ္ၿပီး အဲဒီေနရာေတြမွာ တပ္မေတာ္ အၿငိမ္းစားေတြ အမ်ားဆံုးေနရာယူထားၾကတာျဖစ္ပါ တယ္။ အဲဒီရာထူးေတြေအာက္တစ္ဆင့္ဟာ ၫႊန္ၾကား ေရးမွဴးေတြျဖစ္ၿပီး ယေန႔ကာလလို ဒုတိယဦးေဆာင္ ၫႊန္ၾကားေရးမွဴးေတြ၊ ဒုတိယညႊန္ၾကားေရးမွဴးခ်ဳပ္ေတြ မခန္႔အပ္ေသးပါဘူး။

အဲဒီတုန္းက ၫႊန္ၾကားေရးမွဴးေတြ ဟာလဲ အရပ္သားဝန္ထမ္းေတြအမ်ားစုျဖစ္တာမို႔ လုပ္ ငန္းကြၽမ္းက်င္သူအခ်င္းခ်င္း၊ နားလည္သူအခ်င္းခ်င္း ေပါင္းစပ္ညိႇႏိႈင္းလုပ္ေဆာင္ရတာမို႔ လုပ္ငန္းတိုးတက္မႈ ေတြ၊ ေအာင္ျမင္မႈေတြရခဲ့ပါတယ္။ ေပ်ာ္စရာလဲ ေကာင္းခဲ့ပါတယ္။

ယေန႔ကာလမွာ ဝန္ႀကီးဌာနအဖြဲ႕အစည္းေတာ္ ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ အထက္ဝန္ထမ္းအႀကီးအကဲကေန ေအာက္အဆင့္အရာရိွငယ္(ဦးစီးအရာရွိ၊ လက္ေထာက္ မန္ေနဂ်ာ)အဆံုးတပ္မေတာ္အၿငိမ္းစားေတြ အသုတ္ လုိက္ အသုတ္လုိက္ဝင္ေရာက္လာတာေတြ႕ရပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ ၄ဝ ဝန္းက်င္ေလာက္က ဌာနအႀကီးအကဲ အျဖစ္ဝင္ေရာက္လာတဲ့ တပ္မေတာ္အၿငိမ္းစားအမ်ားစု ဟာ ဌာနလုပ္ငန္းနဲ႔သက္ဆိုင္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြျဖစ္လုိ႔ ဌာန လုပ္ငန္းအတြက္အေထာက္အကူျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ (ဥပမာ အားျဖင့္-စာေပေရးရာနဲ႔ဆိုင္တဲ့ဌာနေတြမွာ စာေရးဆရာ စစ္ဘက္အရာရွိႀကီးေတြဝင္လာတာ၊ အသံလႊင့္ပိုင္း ဆုိင္ရာဌာနေတြမွာ ဆက္သြယ္ေရးက စစ္ဘက္အရာရွိ ႀကီးေတြဝင္လာတာ၊ စက္မႈပိုင္းဆုိင္ရာ ဌာနေတြမွာ အင္ဂ်င္နီယာစစ္ဘက္အရာရွိႀကီးေတြဝင္လာတာ စတာေတြျဖစ္ပါတယ္။)

ယေန႔ကာလမွာေတာ့ ေအာက္ေျခအရာရွိငယ္အ ဆင့္ထိ ထိုးေဖာက္ဝင္ေရာက္လာေလေတာ့ အရပ္သား ဝန္ထမ္းေတြအေနနဲ႔ တက္လမ္းလည္းပိတ္သြားၿပီး ပညာရွင္ေတြအေပၚ ဖိအားေတြေပးလာႏိုင္တဲ့အတြက္ အဲဒီအေပၚ စိုးရိမ္မႈေတြျဖစ္လာၿပီး အနက္ေရာင္ဖဲႀကိဳးေတြ၊ အဝါေရာင္ဖဲႀကိဳးေတြ၊ အျပာေရာင္ဖဲႀကိဳးေတြ ထြက္ေပၚလာတာ မဆန္းဘူးလုိ႔ဆုိရမွာျဖစ္ပါတယ္။

တပ္မေတာ္အၿငိမ္းစားေတြေအာက္ေျခအရာရိွ ငယ္အဆင့္အထိေရာက္ရွိေနရာယူၿပီးအခ်ိဳ႕ဌာနေတြမွာ စစ္ဘက္အၿငိမ္းစားအရာရွိေတြမ်ားျပားလာတာနဲ႔ပတ္ သက္လို႔ ေမာင္ဒီမုိအျဖစ္အပ်က္ေလးတစ္ခုကိုေရးသား ခ်င္ပါတယ္။
ေမာင္ဒီမုိဝန္ထမ္းဘဝက အၿငိမ္းစားမယူမီတစ္ေန႔ မွာ အထက္အႀကီးအကဲက လုပ္ငန္းဆုိင္ရာအစည္းအ ေဝးတစ္ခု ¤င္းရဲ႕႐ံုးခန္းထဲမွာျပဳလုပ္ဖုိ႔ အရာရွိေတြအား လံုးကို ေခၚပါတယ္။ အဲဒီမွာ ဦးစီးအရာရွိ၊ လက္ေထာက္ မန္ေနဂ်ာေတြအထိ ပါပါတယ္။ အစည္းအေဝး စစခ်င္းပဲ လုပ္ငန္းေဆာင္ရြက္မႈအားမရလုိ႔ အႀကီးအကဲက အခ်ဳိ႕ ေသာ ၫႊန္ၾကားေရးမွဴးအဆင့္ကေန ဦးစီးအရာရွိ၊ လက္ ေထာက္မန္ေနဂ်ာအဆင့္ထိကို ဆူပါေတာ့တယ္။ အရပ္ စကားနဲ႔ဆုိရင္ မုန္႔ဟင္းခါးကို င႐ုတ္သီးစပ္စပ္ေလးထည့္ ၿပီးေကြၽးတာေပါ့။ ေမာင္ဒီမို အံ့ၾသသြားတယ္။ ၾကမ္းလွခ်ည္ လားေပါ့။ အဆူခံရသူေတြကလဲ ၿငိမ္သက္လို႔၊ ဘာတစ္ ခြန္းမွ ျပန္မေျပာဘူး။ အဲ-မုန္႔ဟင္းခါးစပ္စပ္ေကြၽးၿပီး ေတာ့မွ ေမာင္ဒီမိုဘက္လွည့္ၿပီး ''ခင္ဗ်ားကိုေတာ့ အားနာပါတယ္။ ခင္ဗ်ားတစ္ေယာက္တည္း အရပ္ သား အရာရွိျဖစ္ေနတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ေျပာတာ နည္းနည္းၾကမ္းသြားတယ္''တဲ့။ သူ႔ဆရာနဲ႔ သူ႔တပည့္ စစ္ဘက္အၿငိမ္းစားအခ်င္းခ်င္း ထိေအာင္ေျပာတာ သူတို႔အတြက္ မၾကမ္းေပမယ့္ ေမာင္ဒီမိုရဲ႕နားထဲမွာ သံရည္ပူေလာင္းခ်လုိက္သလုိပါပဲ။ အဓိကကေတာ့ အခ်ဳိ႕ဝန္ထမ္းအဖြဲ႕အစည္းေတြထဲမွာ အခုလိုပဲ စစ္ဘက္အၿငိမ္းစားေတြ အေတာ္ေနရာယူၿပီး ၾကၿပီလု႔ိ ဆုိခ်င္တာပါပဲ။

မည္သုိ႔ပင္ျဖစ္ေစလုပ္ငန္းတစ္ခု၊ အဖြဲ႕ အစည္းတစ္ခုအတြင္း တုိးတက္မႈေတြရွိဖုိ႔၊ ေအာင္ျမင္မႈ ေတြရရွိဖုိ႔ဆုိရင္ အဓိကလုိအပ္တာက အဲဒီလုပ္ငန္း၊ အဲဒီ အဖြဲ႕အစည္းအတြင္းမွာ ပါဝင္လုပ္ကိုင္ၾကတဲ့ ဝန္ထမ္း ေတြရဲ႕အရည္အခ်င္းပိုင္းအားေကာင္းဖုိ႔လုိပါတယ္။ လုပ္ ငန္းကြၽမ္းက်င္ဖို႔ အထူးလုိအပ္ပါတယ္။

ေျပာလုိတာကေတာ့ စစ္ဘက္အၿငိမ္းစားေတြျဖစ္ ေပမယ့္လဲ လုပ္ငန္းကြၽမ္းက်င္မႈအလိုက္ အရပ္ဘက္ အ ဖြဲ႕အစည္းေတြမွာ ''လူမွန္ေနရာမွန္''ျဖစ္ၿပီး အံဝင္ခြင္ က်လုိ႔ လုပ္ငန္းေတြေအာင္ျမင္ေနတဲ့အဖြဲ႕အစည္းေတြ လဲရွိပါတယ္။ အဓိကအားျဖင့္ အဖြဲ႕အစည္းတုိးတက္ဖို႔၊ လုပ္ငန္းေတြေအာင္ျမင္ဖို႔၊ ၄င္းကေနတစ္ဆင့္ တုိင္းျပည္ အဆင့္အထိပါ တုိးတက္ဖြံ႕ၿဖိဳးဖုိ႔ ထည့္သြင္းစဥ္းစားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ စစ္ဘက္အၿငိမ္းစားေတြကို ၄င္းအဆင့္၊ ၄င္းရာထူးလစာနဲ႔ အံဝင္ခြင္က်ျဖစ္ဖို႔ကိုပဲ အဓိကစဥ္းစား ရင္ေတာ့ ဌာနအတြက္၊ တိုင္းျပည္အတြက္ အက်ဳိးမမ်ား ႏုိင္ဘူးလုိ႔ ေမာင္ဒီမုိသုံးသပ္ခ်င္ပါတယ္။ အခ်ိဳ႕ဆိုရင္ ပို႔လုိ႔သာေရာက္လာရတယ္။ ဌာနလုပ္ငန္းအေပၚကိုလဲ ဝါသနာမပါ၊ စိတ္မဝင္စားေတာ့ သူ႕အတြက္လဲ အက်ဳိး မရွိ၊ ဌာနအတြက္လဲ အက်ဳိးမရွိျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ေမာင္ဒီမုိေတြ႕ဖူးတဲ့ အရာရွိငယ္ႏွစ္ဦးဆုိ လစ္လပ္တဲ့ လက္ေထာက္မန္ေနဂ်ာေနရာေတြမွာ ေနရာေပးလုိက္ တာ မလုပ္ခ်င္လုိ႔ဆိုၿပီး ေရာက္ၿပီးသိပ္မၾကာဘူး။ အထက္ ကိုတင္တဲ့ ႏုတ္ထြက္စာအက်ကိုေတာင္မေစာင့္ဘဲ ထြက္သြားခဲ့ပါတယ္။ အရပ္သားဝန္ထမ္းေတြ ႏုတ္ထြက္ရင္၊ ပင္စင္တင္ရင္ အၿငိမ္းစားဘဝနဲ႔ အၿငိမ္းစားလစာကို ခံစား ခ်င္လုိ႔ အခ်ိန္ယူေစာင့္ဆုိင္းရေပမယ့္ သူတုိ႔အတြက္က်ေတာ့ တပ္ပင္စင္၊ ဆုေၾကးေတြကို ခံစားၿပီးျဖစ္ေလေတာ့ မလုပ္ခ်င္ လဲ ခ်က္ခ်င္းႏုတ္ထြက္သြားႏုိင္တဲ့အေနအထားရွိေနပါတယ္။

မည္သုိ႔ပင္ျဖစ္ေစ ယေန႔ကာလ စီမံကိန္းေတြေအာင္ ျမင္ဖို႔၊ တုိင္းျပည္ဖြံ႕ၿဖိဳးဖုိ႔ဆုိရင္ ထက္၊ လယ္၊ ေအာက္ ဝန္ထမ္း ေတြ ကြၽမ္းက်င္မႈအပိုင္းေရာ၊ အခ်င္းခ်င္းနားလည္မႈ အပိုင္းမွာေရာ အားေကာင္းဖို႔လိုပါတယ္။

ယခုေမာင္ဒီမုိတုိ႔ တုိင္းျပည္ ဒီမုိကေရစီလမ္းေၾကာင္း ေပၚ ေလွ်ာက္လွမ္းေနပါၿပီ။ ဒီမုိကေရစီပန္းတုိင္ကို ေရာက္ဖုိ႔ဆုိရင္ အစိုးရ၊ ပုဂၢလိက၊ လူမႈအဖြဲ႕အစည္းေတြ ဟန္ခ်က္ညီညီေပါင္းစပ္လုပ္ကိုင္ရမွာျဖစ္သလို အဲဒီ အဖြဲ႕အစည္းေတြမွာ သက္ဆိုင္ရာက႑ေတြအလိုက္ ကြၽမ္းက်င္သူေတြ၊ အျပန္အလွန္နားလည္သူေတြ၊ အထက္ ကို ေအာက္က ေလးစား၊ ေအာက္ကိုအထက္က သနား ညႇာတာတတ္သူေတြနဲ႔ ပါဝင္ဖြဲ႕စည္းေဖာ္ေဆာင္ၾကဖို႔ လုိၿပီဆုိတဲ့အေၾကာင္း ေရာင္စုံဖဲႀကိဳးမ်ားရဲ႕ ရာဇဝင္ကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး ေရးသားတုိက္တြန္းလုိက္ရပါတယ္။

#DemocracyToday သတင္းစာမွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္