" မင္းမွာ မိဘမရွိဘူးလား "

 

စြယ္စုံ-ကၽြဲေက်ာင္းသား

 

" မင္းမွာ မိဘမရွိဘူးလား "

" မိန္းမေရ အိမ္ကို သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ထားေပးပါ
ဒီေန႔ ကိုယ့္အေမလာမယ္တဲ့ ကိုယ္အျပင္သြားၿပီး
အေမ့ကို သြားႀကိဳလိုက္ဦးမယ္....

က်ေနာ့္မိဘမ်ားက ေတာသူေတြပါ က်ေနာ့္ကို
သူမ်ားထက္ မ်က္ႏွာမငယ္ရေအာင္ စာတတ္တေယာက္ ျဖစ္ဖို႔အေရးမွာ လယ္လုပ္ျခံစိုက္ ရသမၽွသီးႏွံမ်ားကို
ေရာင္းခ်ၿပီး ဒုကၡႀကီးစြာနဲ႔ ရွာရွာၾကံၾကံ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ ေပးခဲ့ရတဲ့သူေတြပါ....

ေက်ာင္းၿပီး အလုပ္ရတာနဲ႔ သိပ္မၾကာခင္မွာ
က်ေနာ္ဟာ အဆင့္အတန္း အသင့္အတင့္ရွိတဲ့ သူ႔နဲ႔ ခ်စ္ႀကိဳက္ၿပီး အိမ္ေထာင္က် ကေလးရခဲ့တာပါ မိဘေက်းဇူး မဆပ္ဖူးေသးတဲ့ သားမိုက္တေယာက္ ဆိုလည္း မမွားပါဘူးေလ
အေမနဲ႔အေဖတို႔အတြက္ အလိမၼာသားတေယာက္အျဖစ္ ေနေပးရုံကလြဲၿပီး ဘာတခုမွ ေထြေထြထူးထူး မလုပ္ေပးဖူးေသးတဲ့ သူတေယာက္ပါ...

" မိန္းမကို အိမ္သန္႔ရွင္းဖို႔မွာၿပီး က်ေနာ္က
အေမရွိရာ ကားဂိတ္ကို ခပ္သြက္သြက္ေလး ထြက္လာခဲ့မိတယ္...

" ဟြန္း...သူ႔အေမေတာသူ လာဖို႔မ်ား အိမ္ကိုသန္႔ရွင္း
ထားရမတဲ့ သမီးေရ မင္းအေဖက ေသာက္ႀကီး ေသာက္က်ယ္နဲ႔ ေျပာသြားတာၾကာလား....

"ဖြားဖြားက ဘာလာလုပ္တာလည္းေမေမ.....

" အင္း...သူ႔သားေတာ္ေမာင္ မင္းအေဖစီကို
သတိရလို႔ လာတာေနမွာေပါ့ေအ့...

သမီးေလးကလည္း အဖြားျဖစ္သူကို မရင္းႏွီးပါ
သူေမြးစဥ္အခါမွစ၍ အဖြားကိုျမင္ဖူးေသးတာ
တခါႏွစ္ခါမၽွသာ ရွိေသးတာပါ...

လူေတြ ရူပ္ေထြးေနတဲ့ ကားဂိတ္မွာ အေမ့ကို
ရုတ္တရက္လွမ္းျမင္လိုက္ရတဲ့အခါ အေမ့ကိုၾကည့္ၿပီး
က်ေနာ့္ရင္ထဲ ဘယ္လိုသနားမွန္းမသိ သနားေနမိခဲ့တယ္

လက္ႏွစ္ဖက္မွာ ဟင္းသီးဟင္းရြက္အထုတ္အပိုးေတြကို
ေခၽြသံတရြဲရြဲႏွင့္ မႏိုင့္တႏိုင္ဆြဲၿပီး ဟိုၾကည့္သည္ၾကည့္ေနတဲ့ အေမ့အျဖစ္....

အေမ အေမေရ အေမ, လို႔ မေခၚရၾကာတဲ့ က်ေနာ့္အသံေတြက ဝမ္းသာတဝက္ ဝမ္းနည္းတဝက္မို႔
ငိုသံျဖစ္ေတာင္ အက္ကြဲေနသည့္အလားပါ...
ဒီလိုနဲ႔ အေမ့နားေရာက္လာၿပီး အေမ့လက္ထဲက အထုတ္အပိုးေတြကို ကူဆြဲရင္း....

" အေမကလည္းဗ်ာ ဘာမွယူမလာပါနဲ႔လို႔
သားေျပာထားရက္နဲ႔ အေမယူလာတဲ့ အထုတ္တပုံက တလွည္းတိုက္ေတာင္ ကုန္မယ္မထင္ဘူးဗ်
က်မ္းမာေရးလည္း သိပ္ေကာင္းတာမဟုတ္ဘဲနဲ႔....

အေမကက်ေနာ့္ကို ဘာတခြန္းမွ ျပန္မေျပာရွာဘဲ ျပဳံးစိျပဳံးစိနဲ႔သာ က်ေတာ္ေခၚရာလိုက္ပါလာေတာ့တယ္..

" ေဟ့ သမီးေရ ဒီမွာ မင္းအဖြားလာၿပီးကြ...!

သမီးေလး အိမ္ေနာက္ေဖးမွ ေျပးထြက္လာတာ
ျမင္ေတာ့ တလမ္းလုံးႏုတ္ဆိတ္ ပါးစပ္ပိတ္ေနတဲ့အေမက..

" ေဟ...ၾကည့္စမ္း ၾကည့္စမ္း ငါ့ေျမးေလးေတာင္
အပ်ိဳႀကီး ျဖစ္ေနပါေရာ့လား လာပါဦးေျမးေလးရဲ႕ အဖြားကို အေမာေျပေလး နမ္းခြင့္ေပးပါဦးဟယ္....

အေမ့ရဲ႕အနံ႔ေတြက မသံ့ပ်န္႔တာေၾကာင့္လည္း
သမီးေလးမွာ က်ေနာ့္မ်က္ႏွာကိုၾကည့္ၿပီး ႏွာေခါင္းၾကဳတ္ၿပီး အနမ္းခံေနရွာတယ္...
အေမေတြ႕လၽွင္ စိတ္မေကာင္းမွာစိုး၍
မ်က္လုံးျပဴးၿပီး သမီးေလးကို က်ေနာ္ ေခ်ာက္လိုက္
မိေသးသည္....

" ေအာ္ ေျမးေလ ဒီမွာငါ့ေျမးေလးအတြက္
အဖြားကိုယ္တိုင္ ခ်ဳပ္ထားေပးတဲ့ အက်ႌ သုံးထည္ ပါလာတယ္ အေရာင္တမ်ိဳးစီပါ ႀကိဳက္တဲ့အေရာင္
ေရြးဝတ္ေပါ့...

ဟိုေခတ္ကလက္ရာႏွင့္ ဒီေခတ္လက္ရာကမတူပါ
အက်ႌေတြမွာ ဘာမွ ဆန္းသစ္တဲ့လက္ရာမရွိပါ
သမီးေလးက က်ေနာ့္အေမေပးတဲ့ အက်ႌကိုယူၿပီး
အိမ္ေရွ႕ဝရမ္တာ,မွာ အဝတ္လွန္းေနတဲ့ သူ႔အေမစီ ေျပးသြားခဲ့တယ္...

" ေမေမ ဒီမွာသမီးအတြက္ အဖြားခ်ဳပ္ေပးတဲ့
အက်ႌတဲ့ၾကည့္စမ္းပါဦး လွလည္းမလွဘူး

" ခ္ခ္ ရီရတယ္ေနာ္ သမီးသာဝတ္လိုက္ရင္
ေမေမ့ထက္ ေမေမ့သမီးက ဆယ္ႏွစ္ေလာက္
ႀကီးသြားမယ္ ထင္ပါရဲ႕....

သားအမိႏွစ္ေယာက္ က်ေနာ့္အေမရဲ႕ အက်ႌလက္ရာကို
ေလွာင္ေျပာင္ၾကည္စားျပဳေနရင္းက ခြမ္း....ဆိုတဲ့
အသံတခ်က္ႏွင့္အတူ ပန္းအိုးတလုံး က်ကြဲသြားေတာ့သည္.....

" အို..ဒီေၾကာင္ေတာ့ ငါလုပ္လိုက္ရင္ ေသေတာ့မွာဘဲ
သမီးေလး ေမ့ေမ့ကို လက္ႏွီးတခုေလာက္ ရွာေပးပါဦး

" မရွာထိပါဘူး ေမေမရဲ႕ ဒီမွာလက္ႏွီးဘဲေလ သမီးကိုယ္တိုင္ သုတ္ေပးပါ့မယ္...
သားအမိႏွစ္ေယာက္သား အိမ္ေရွ႕ကေန
ရယ္သံေတြ ထပ္မံၿပီးညံထြက္လာျပန္သည္...

ဒီလိုနဲ႔ ညေနထမင္းစားအၿပီးမွာ က်ေနာ္တို႔တေတြ
သတင္းေတြ ဇာတ္ကားေတြြၾကည့္ေနခ်ိန္ အေမက
ပတ္ဝန္းက်င္ သဘာဝအလွကို ရူ႔စားရန္
အိမ္ေရွ႕ထြက္ခ်ိန္မွာ တမန္တလင္းမွာ ျပန္႔ခင္းေနတဲ့
သူ႔ေျမးအတြက္ေပးတဲ့ အက်ႌေလးေတြ ေတြ႕သြားရွာတယ္

အေမဘယ္သူ႔ကိုမွ ဘာမွမေျပာဘဲ သူ႔အက်ႌေလးကို ေကာက္ယူကာ အိမ္ေနာက္ေဖးမွာသြားၿပီး
တေယာက္တည္း ေလၽွာ္ဖြတ္ေနရွာတယ္

ၿပီးေတာ့မွသူ႔ေျမးေလးနာမွာ လာထိုင္ၿပီးေျပာတယ္...

" ေျမေလးေရ ေန႔လည္က ဖြားဖြားေပးတဲ့ အက်ႌေတြဟာ
ေျမးေလးအတြက္ ယူလာေပးတဲ့ အက်ႌ မဟုတ္ဘူး
ဖြားဖြားဝတ္ဖို႔ ယူလာတဲ့ အက်ႌေတြနဲ႔မွားၿပီး
ေပးမိတာပါ ေျမးေလးအတြက္ယူလာတဲ့အက်ႌ
ဘယ္နားက်ၿပီး ေပ်ာက္သြားလည္းမသိပါဘူးကြယ္
ေနာက္တခါမွ ဖြားဖြားယူလာေပးေတာ့မယ္ေနာ္....

" သမီး ထင္သားပဲ အက်ႌေတြက အသက္ေလးငါး
ေျခာက္ဆယ္အရြယ္ ဝတ္တဲ့ အက်ႌေတြပါ.....

အေမ့စကားကိုၾကားတာနဲ႔ က်ေနာ္သိၿပီးသားပါ
သမီးနဲ႔မိန္းမကေတာ့ ကိုယ့္အမွား ကို္ယ္မသိသလိုနဲ႔ အက်ႌအေၾကာင္း က်ေနာ့္အေမေရွ႕မွာ ရယ္ေမာၿပီး
ေျပာေနၾကဆဲပါ....

တရက္ႏွစ္ရက္ေနၿပီး အေမလည္းရြာျပန္သြားရွာတယ္
သူတို႔သားအမိႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ လုပ္ရပ္ေၾကာင့္ က်ေနာ့္မွာလည္း ဘာမွမေျပာဆိုမိေပမယ့္ အေမ့အတြက္ စဥ္းစားမိတိုင္း ဝမ္းနည္းၿပီး ေနမထိထိုင္မထိ ျဖစ္ေနခဲ့ရတယ္....

ဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ေမြးေန႔ေရာက္လာတယ္
က်ေနာ့္မိန္းမက နာရီတလုံးဝယ္ေပးၿပီး သမီးေလးက
အက်ႌတထည္ ဝယ္ေပးၾကတယ္...

အခြင့္ရတာနဲ႔ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ေပးတဲ့ လက္ေဆာင္ကို
သူတို႔ေရွ႕မွာဘဲ အမူိက္ပုံးထဲကို က်ေနာ္ပစ္ထည့္လိုက္တယ္
ႏွစ္ေယာက္လုံးက ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔ က်ေနာ့္ကို
ၾကည့္ေနၾကတယ္ ၿပီးေတာ့မွ....

"ဒါ ရွင္ဘာလုပ္တာလည္း မႀကိဳက္ဘူးဆိုလည္း
မႀကိဳက္ဘူးေျပာေပါ့ ဒါ က်မတို႔ေစတနာကို ရွင္သက္သက္
ေစာ္ကားတာဘဲ ရွင္ဒီအက်င့္မ်ိဳး ဒီတခါဘဲလုပ္ပါ...

" ေဆာရီးပါကြာ ငါ့အထင္ နင့္စိတ္မွာ ေစတနာဆိုတာ
ဘာမွန္းမသိတဲ့ မိန္းမလို႔ထင္ခဲ့မိတာ ဒီလိုၾကေတာ့လည္း
သိတတ္သားကြ အဲလိုသိရင္ ေနာက္တခါ သူတပါးရဲ႕
ေစတနာကို မေစာ္ကားမိဖို႔ေစာင့္ထိန္းပါ....

ငါ့အေမလာတုန္းက မင္းတို႔သားအမိ ဘာလုပ္ခဲ့သလည္း
ဆိုတာမွတ္မိေသးရဲ႕လား သူ႔ေနရာမွာ မင္းဝင္ၿပီး
ခံစားၾကည့္ပါ မသိတဲ့ကေလးကို သိတတ္နားလည္ေအာင္
မဆုံးမပဲ မင္းကိုယ္တိုင္က အလိုတူ အလိုပါလိုက္ေရာက္
ေစာ္ကားခဲ့တာ...

မေသမခ်င္းမွတ္ထားပါ တပါးသူေတြ ေပးတဲ့လက္ေဆာင္မွာ ရယူဖို႔အတြက္ အမည္းစက္ေတြ
ပါခ်င္ပါမယ္ မိဘေတြေပးတဲ့ လက္ေဆာင္ဆိုတာ
ဘာတခုမွ ျပန္လည္ရယူဖို႔ သူတို႔မေမၽွာ္လင့္ထားဘူး

အဲဒီအက်ႌသုံးထည္ရဖို႔ ဘယ္ေလာက္ထိ အငတ္ခံၿပီး ႀကိဳးစားစုေစာင္းခဲ့ရသလဲဆိုတာ မင္းသိလား
ဒီေလာက္ထိ ဒုကၡခံႀကိဳးစားၿပီး လုပ္ေပးခဲ့တဲ့ သူ႔ေစတနာ
ကို လက္ႏွိးတထည္မၽွသာ တန္ဖိုးထားတတ္ကိုေတာ့
အံဩစရာပါဟာ...

သူတပါးေပးတဲ့ လက္ေဆာင္ကို တန္ဖိုးမထားရင္ေန
ငါေပးတဲ့ လက္ေဆာင္ကို တန္ဖိုးမထားရင္ေနပါ
ငါစိတ္မဆိုးဘူး ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ေတြကို လူလားေျမႇာက္လာေအာင္ ပင္ပန္းဆင္းရဲစြာနဲ႔
ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးလာၾကတဲ့ အနႏၲဂိုဏ္းဝင္
ေက်းဇူးရွင္ မိဘမ်ားေပးတဲ့ လက္ေဆာင္ဟူသမၽွ
အပ္တေခ်ာင္းကအစ တန္ဖိုးထားတတ္ရမယ္

မိဘရဲ႕ ေစတနာကို မသိနားမလည္ရေအာင္
"မင္းမွာ မိဘမရွိဘူးလား"

လူ႔ေလာကမွာ လိမၼာေအာင္ဆုံးမဖို႔ေရာ
"မင္းမွာ မိဘေမရွိဘူးလား"

မိဘရင္တြင္းဝင္ၿပီး ခံစားေပးမတတ္ရေအာင္
"မင္းမွာ မိဘမရွိဘူးလား"

အေမေနာက္လိုက္တဲ့ သမီးတေယာက္
မင္းမွာရွိလၽွက္သားနဲ႔ မိဘရဲ႕ ေက်းဇူးတရားကို မသိနားမလည္သလို မင္းေနျပခဲ့ရင္
တေန႔ မင္းေနာက္လိုက္တဲ့ သမီးကလည္း
မင္းလိုဘဲ မိဘေက်းဇူးကို မသိတတ္ဘဲ
မထီမဲျမင္ျပဳၿပီး ေနျပသြားမယ္ဆိုတာ သတိထားပါ....

@KKT
စြယ္စုံ-ကၽြဲေက်ာင္းသား
17/09/2017