ကမာၻၾကီးရဲ႔ ေတာင္ပံတစ္စံု

“ခင္ဗ်ားအေမ ဘာအလုပ္လုပ္သလဲ”
“ဟုတ္ကဲ့၊ ကၽြန္ေတာ့္အေမ အိမ္အလုပ္လုပ္ပါတယ္”
တစ္ေယာက္ေယာက္ကမ်ား ေမးလိုက္လို႔ ကၽြန္ေတာ္သာ ဒီလိုေၿဖလိုက္ရင္ ကၽြန္ေတာ့ကို ေနာက္ေနတယ္လို႔ ထင္သြားမယ္ထင္ပါတယ္။ အမွန္ကေတာ့ ဒီအေၿဖဟာ အင္မတန္မွကို ၿဖစ္သင့္ၿဖစ္ထုိက္တဲ့ အေၿဖတစ္ခုပါ။
ရွင္းၿပပါမယ္။
အရင္ဆံုးေတာ့ Gender ဆုိတဲ့ စကားလံုးကေန စၾကရေအာင္။ ဒီစကားလံုးကုိ တခ်ိဳ႔ကလည္း ဂ်န္ဒါလုိ႔ပဲ မူရင္းအတုိင္း ေခၚေ၀ၚေရးသားၾကတယ္။ တခ်ိဳ႔ကေတာ့လည္း က်ားမေရးရာ လို႔ ၿမန္မာမႈၿပဳၾကတယ္။ ထားပါေတာ့။ အေခၚအေ၀ၚထက္ အဓိပၸါယ္ကသာ ပုိအဓိကက်ပါတယ္။

ကေလးေလးတစ္ေယာက္ေမြးလာၿပီဆုိရင္ ေယာက်ာ္းေလးလား မိန္းကေလးလားသိဖုိ႔ လိင္အဂၤါကိုၾကည္႔မွ သိႏုိင္ပါတယ္။ ဆုိလုိတာက ေယာက်ာ္း မိန္းမ ဆုိတဲ့လိင္ဟာ ေမြးကတည္းက ပါလာပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ လူပ်ိဳ အပ်ိဳၿဖစ္လာၿပီဆုိရင္ ေယာက်ာ္းေလးက သုတ္ထြက္တယ္၊ မိန္းကေလးက ရာသီလာတယ္၊ ကုိယ္၀န္ေဆာင္ရတယ္။ ဒါေတြကို Sex လိင္လုိ႔ သတ္မွတ္တယ္၊ ေမြးကတည္းက ပါလာတယ္၊ ေၿပာင္းလဲလုိ႔ မရဘူး။ ေယာက်ာ္းေလးၿဖစ္ၿပီး ကုိယ္၀န္ေဆာင္ခ်င္လုိ႔ မရသလုိ၊ မိန္းကေလးၿဖစ္ၿပီးလည္း သုတ္လႊတ္ခ်င္လုိ႔ မရဘူး။ ေနာက္ၿပီး ဘယ္ေနရာ ဘယ္ေဒသမွာမဆုိ ဒါေတြက ရွိေနတယ္၊ ဥေရာပက မိန္းကေလးလည္း ဒီပံုစံပဲ၊ အာရွတုိက္က ေကာင္မေလးေတြလည္း ဒီပံုစံပဲ။
ဂ်န္ဒါဆုိတာကေတာ့ အဲဒီလိုေမြးဖြါးလာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ေယာက်ာ္းေလးက ဘယ္လုိၿဖစ္သင့္တယ္၊ မိန္းကေလးက ဘယ္လုိၿဖစ္သင့္တယ္ ဆုိၿပီး ပတ္၀န္းက်င္က သတ္မွတ္ေပးလုိက္တဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားကို ဆုိလိုပါတယ္။ ဥပမာ ေယာက်ာ္းေလးဆုိတာ သတိၱရွိရတယ္၊ ဦးေဆာင္ႏုိင္ရမယ္၊ မ်က္ရည္မက်ရဘူး၊ အလွအပ မၾကိဳက္ရဘူး၊ မိန္းကေလးဆုိတာ ဗိုင္းေကာင္းေက်ာက္ဖိ ေနရတယ္၊ သိမ္ေမြ႔ရတယ္၊ ဒါမ်ိဳးသတ္မွတ္ခ်က္ေတြကို ဂ်န္ဒါ လို႔ေခၚတယ္။ ဒါေတြဟာ ေမြးကတည္းက ပါလာတာမဟုတ္ဘဲ ၾကီးၿပင္းလာတဲ့အခ်ိန္မွာ ပတ္၀န္းက်င္က သင္ၾကားေပးလုိက္တာေတြပဲ ၿဖစ္ပါတယ္။ ေၿပာင္းလဲလုိ႔ ရႏုိင္တယ္၊ ေနာက္ၿပီး ေနရာေဒသ၊ လူမ်ိဳး၊ ယဥ္ေက်းမႈဓေလ့ထံုးစံေတြေပၚ မူတည္ၿပီး တစ္ေနရာနဲ႔ တစ္ေနရာ မတူႏုိင္ဘူး။ ပြင့္လင္းတဲ့ ဥေရာပက မိန္းကေလးေတြရဲ႔ ပံုစံနဲဲ႔ သိမ္ေမြ႔နူးညံ႔တဲ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ၿမန္မာမိန္းကေလးေတြရဲ႔ ပံုစံကို ယွဥ္ၾကည္႔ရင္ သိသာႏုိင္ပါတယ္။
အဲဒီလုိ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြထဲမွာ ေယာက်ာ္း မိန္းမ အခန္းက႑ေတြလည္း ပါ၀င္ပါတယ္။ ဆုိပါစို႔ အိမ္တစ္အိမ္ရဲ႔ စီးပြါးေရးကို ေယာက်ာ္းၿဖစ္သူက ဦးေဆာင္ရတယ္၊ မိန္းမၿဖစ္သူက အိမ္အလုပ္လုပ္၊ ကေလးထိန္း၊ စာစီစာကံုးေရးသလို ေၿပာရရင္ စီးတဲ့ေရ ဆည္တဲ့ကန္သင္း။ ဒီလိုပံုစံက ၿမန္မာမိသားစု ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေတြ႔ရႏုိင္တယ္။ အဲဒီလုိ မဟုတ္ဘဲ ေၿပာင္းၿပန္မ်ား ၿဖစ္ၾကည္႔လုိက္၊ မိန္းမထမီနား ခုိစားတယ္ ဆုိၿပီး အဲဒီေယာက်ာ္း ပတ္၀န္းက်င္မွာ လံုး၀ေခါင္းေဖာ္ႏုိင္မွာ မဟုတ္ဘူး။
ပညာရပ္စကားသံုးရရင္ေတာ့ အဲဒီလုိ ၀င္ေငြရွာေဖြတဲ့က႑ကို Productive role လို႔ေခၚတယ္။ ေယာက်ာ္းေတြနဲ႔ပဲ အဓိက သင့္ေတာ္တယ္လုိ႔ သတ္မွတ္ထားၾကၿပီး တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ဘာအလုပ္လုပ္လဲလို႔ ေမးတဲ့အခါ ပါးစပ္က ထုတ္ေၿပာေလ့ရွိတဲ့ အလုပ္အကိုင္မ်ိဳး ၿဖစ္ပါတယ္။ အိမ္ေထာင္မႈထိန္းသိမ္းတဲ့က႑ကိုေတာ့ Reproductive role လို႔ ေခၚပါတယ္။ မိန္းမေတြနဲ႔ပဲ အဓိကသက္ဆုိင္တယ္လုိ႔ သတ္မွတ္ထားၾကတဲ့ က႑ေပါ့။ လူတစ္ေယာက္၊ မိသားစုတစ္စု အသက္ရွင္ေနထုိင္ဖုိ႔အတြက္ မလုပ္မၿဖစ္ အလုုပ္ေတြၿဖစ္ေပမဲ့၊ အခ်ိန္သိပ္ေပးရၿပီး လူလည္း အရမ္းပင္ပန္းတဲ့အလုပ္ေတြ ၿဖစ္ေပမဲ့ ဘယ္သူကမွ အေရးတယူနဲ႔ အလုပ္လုိ႔ မသတ္မွတ္တဲ့ အလုပ္မ်ားပဲ ၿဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီလို ‘ေယာက်ာ္းဆုိတာ အိမ္ေထာင္ဦးစီး၊ ၀င္ေငြရွာႏုိင္ရမယ္၊ အရွာလည္း အရွာေကာင္းရမယ္’လုိ႔ အားလံုးက ၿမင္ထားၾကေလေတာ့ ေယာက်ာ္းေတြမွာလည္း အခက္ၾကံဳရတယ္။ ဆုိပါစို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဆရာ၀န္ေတြမွာဆုိရင္ မိန္းကေလးေတြက ဘြဲ႔လြန္ဆက္တက္မယ္၊ posting ၀င္မယ္ စသၿဖင့္ ခပ္ေအးေအး ေနေနၾကခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေယာက်ာ္းေလးေတြက ေငြရွာဖုိ႔၊ ေငြရွာႏုိင္မွၿဖစ္မယ္၊ ငါတုိ႔က ဒီအိမ္ေထာင္ကုိ ဦးေဆာင္ၾကရမွာ ဆုိတဲ့ ဖိအားကို ပခံုးေပၚမွာ ထမ္းထားၾကရတယ္။ ေနာက္ၿပီး ကုိယ္က ထမင္း ဟင္းခ်က္တာ ၀ါသနာပါပါလ်က္နဲ႔ မလုပ္ရတာမ်ိဳး၊ မိန္းမက ၀င္ေငြအရွာေကာင္းလို႔ ကုိယ္က အိမ္ေထာင္မႈထိန္းသိမ္းတဲ့ က႑ကို ယူပါမယ္၊ ကုိယ့္အခ်င္းခ်င္း ၾကည္ၿဖဴပါတယ္ ဆုိရင္ေတာင္ ပတ္၀န္းက်င္ရဲ႔ ကဲ့ရဲ႔မႈေတြကို ေၾကာက္ေနရတာမ်ိဳးေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ဒါေတြက ေယာက်ာ္းေတြဘက္က ၾကံဳရတဲ့ အေနအထားေတြ။
ပိုဆုိးတာက အမ်ိဳးသမီးေတြ။ ဘာလို႔ ပိုဆုိးတာလဲ။ အိမ္မွာေတာင္ ေအးေအးေဆးေဆး ေနရေသးတယ္၊ ဘာပိုက္ဆံမွလည္း မရွာရ၊ ဘာစိတ္ဖိစီးမႈမွလည္း ၾကံဳစရာမလုိ၊ ဒီေလာက္ေကာင္းတာကုိ။ ဒီလိုေမးစရာ ရွိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း အစက ဒါကို သေဘာမေပါက္ဘူး။ ဘာလို႔ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အိမ္မွာလည္း အေဖက စီးပြါးရွာတယ္၊ အေမက အိ္မ္ရွင္မ၊ သန္းေခါင္စာရင္းမွာ ေရးရင္ေတာ့ မွီခုိေပါ့။ အဆင္ေၿပေနၾကတာပဲ။ ဘာၿပႆနာမွ မရွိဘူး။ ဒါေပမဲ့ နယ္ေတြမွာ အလုပ္လုပ္ၿဖစ္တဲ့အခါ မိန္းမေတြရဲ႔ အေနအထားကို မ်က္၀ါးထင္ထင္ ၿမင္လာရတယ္။
ပထမတစ္ခုက အလုပ္မလုပ္တဲ့သူေတြဟာ ေယာက်ာ္းပဲၿဖစ္ၿဖစ္ မိန္းမပဲၿဖစ္ၿဖစ္ အလုပ္မလုပ္ဘူးဆုိရင္ အသိမိတ္ေဆြနည္းတယ္၊ ဒီေတာ့ အေတ႔ြအထိနည္းတယ္၊ အသိပညာနည္းတယ္၊ သူက်င္လည္တဲ့ပတ္၀န္းက်င္ေလးက က်ဥ္းက်ဥ္းေလးၿဖစ္ေနတယ္။ ေမာ္လၿမိဳင္မွာ လုပ္ထားတဲ့ မိခင္ေသႏႈန္းစစ္တမ္းမွာ ေတြ႔ရတယ္၊ အၿပင္အလုပ္မလုပ္တဲ့ မွီခုိ ကုိယ္၀န္ေဆာင္မ်ားမွာ ေသဆံုးမႈနႈန္းဟာ အလုပ္လုပ္တဲ့့အမ်ိဳးသမီးေတြထက္ ပုိမ်ားတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ့၊ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈ ခံယူရမယ္ ဆုိတဲ့ အသိ၊ ဘာၿဖစ္ရင္ ဘာလုပ္ရမယ္ဆုိတဲ့ အသိ ရွိမေနတာရယ္၊ လိုအပ္ရင္ အကူအညီေတာင္းစရာ လူမရွိတာရယ္ေတြေၾကာင့္ပဲ။
၁၇၉၂ခုႏွစ္ေလာက္က အဂၤလန္သူ ေမရီခရပ္တ္ ဆုိတဲ့ အမ်ိဳးသမီးၾကီးက စာတမ္းတစ္ေစာင္မွာ ေရးခဲ့ဖူးတယ္။
အိမ္ေထာင္ဖက္ခင္ပြန္းေယာက်ာ္းအေပၚ ဇနီးအမ်ိဳးသမီးက ေငြေၾကးအရ မွီခုိေနရၿခင္းသည္ တရား၀င္အသိအမွတ္ၿပဳထားေသာ ၿပည္႔တန္ဆာသေဘာ သက္ေရာက္သည္ တဲ့။
စကားလံုးကေတာ့ နည္းနည္းၾကမ္းတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လိုမိသားစုမ်ိဳးမွာ ေနထုိင္တဲ့သူဆုိ အစြန္းေရာက္တယ္လုိ႔ေတာင္ ထင္မယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒါဟာ အမွန္တရားပဲ။ ကုိယ္က ၀င္ေငြမရွာႏုိင္ဘူး၊ အဲဒီအတြက္ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္အေပၚ မွီခိုေနရတယ္။ ဒီလူနဲ႔ ကို္ယ္နဲ႔ဆုိတာက လက္ထပ္ထားလို႔သာ၊ တကယ္ေတာ့ ဘာေဆြမ်ိဳးမွ ေတာ္တာမဟုတ္ဘူး။ သူစိမ္းေတြ။ အခ်ိန္မေရြး အေၾကာင္းၿပခ်က္မ်ိဳးစံုနဲ႔ ေၿပာင္းလဲသြားႏုိင္တယ္။ အဲဒီလိုအေၿခအေနမ်ိဳးမွာ ဘာအကာအကြယ္မွလည္း ဟုတ္တိပတ္တိ ရွိမေနဘူး။ အဲဒီအခါ သူ႔သေဘာအတုိင္းပဲ ရွင္သန္ေနထုိင္ရေတာ့တယ္။ လြန္ဆန္လို႔မရဘူး။ ဒီေယာက်ာ္း ေနာက္မိန္းမယူထားတယ္ ဆုိတာ သိေနတယ္၊ ယူထားလ်က္နဲ႔ ကိုယ့္ဆီလာေနတယ္ ဆုိတာလည္း သိတယ္၊ ဒါေပမဲ့ မေက်နပ္ရံုကလြဲၿပီး ဘာမွမတတ္ႏုိင္ဘူး။
ကၽြန္ေတာ့္ဆီကုိ ၁၈ႏွစ္အရြယ္ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ ကာလသားေရာဂါၿဖစ္လုိ႔ လာၿပတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဘက္က ဘယ္ေလာက္ပဲ ကုေပးကုေပး ကြန္ဒံုးလုိ႔ေခၚတဲ့ အကာအကြယ္မသံုးမခ်င္း၊ ေဆးေသာက္တုန္းခဏပဲ သက္သာမယ္၊ ဒီေရာဂါေတြက ထပ္ၿဖစ္မွာပဲ။ တကယ္လည္း ခဏခဏကို ၿပန္ၿပန္ၿဖစ္ေနတာပဲ။ အဲဒါနဲ႔ ကြန္ဒံုးသံုးဖို႔၊ အမ်ိဳးသားကုိပါ ေဆးခန္းေခၚလာဖုိ႔၊ မေခၚလာရင္လည္း သူ႔ကိုပါ ေဆးတုိက္ဖုိ႔၊ အၿပဳအမူေတြ ေၿပာင္းလဲဖုိ႔ ေၿပာတဲ့အခါမွာ ေကာင္မေလးက ၿပန္ေၿပာတယ္၊ ဆရာ သမီးလည္း ေၿပာတာပဲ၊ သူမွ မလုပ္တာ၊ ဘာမွမတတ္ႏိုင္ဘူး တဲ့။ သူ႔ပံုစံက ကြန္ဒံုးသံုးခ်င္တဲ့ Sex worker က Client က သေဘာမတူတဲ့အတြက္ ၿငင္းဆန္လို႔မရဘဲ လက္ခံေနရတဲ့အၿဖစ္နဲ႔ ခပ္ဆင္ဆင္ပါပဲ။ အဲဒီခဏမွာ ကၽြန္ေတာ္ ဒီအမ်ိဳးသမီးၾကီးရဲ႔ စကားကို ပထမဆံုးအၾကိမ္ ေထာက္ခံမိသြားတယ္။
ေနာက္တစ္ခုက ဆုိၾကပါစို႔ ကို္ယ္ယူထားတဲ့ ေယာက်ာ္းက ကုိယ့္ကို သိပ္ခ်စ္တာ၊ ဒါမ်ိဳးမဟုတ္ပါဘူး ဆုိ၇င္ေတာင္ မေတာ္မဆမ်ား သူက ကိုယ့္အရင္ ဆံုးပါးသြားခဲ့ရင္၊ ကေလးေတြကလည္း လူလားမေၿမာက္ေသးဘူးဆုိရင္ ဒီအမ်ိဳးသမီးဟာ ဘာ၀င္ေငြမွ မရွာတတ္တဲ့အတြက္ အဲဒီမိသားစုဟာ ဒုကၡအတိ ေရာက္ၿပီး က်န္ေနခဲ့ရတတ္ပါတယ္။ ရရာအလုပ္လုပ္ၾကရတယ္၊ ကေလးေတြ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ ေက်ာင္းထြက္ၿပီး အလုပ္လုပ္ၾကရတယ္၊ ပညာေရးေတြ တစ္ပုိင္းတစ္စ ၿဖစ္ကုန္တယ္။ ပိုဆုိးတာက ဒီအမ်ိဳးသမီးကိုယ္တုိင္ကလည္း ေပ်ာ့ညံံ႔ခဲ့မယ္၊ ၀င္ေငြရွာဖုိ႔ ဆုိတာ ေယာက်ာ္းေတြလုပ္မွ ရမွာ ဆုိၿပီးမ်ား မွတ္ယူခဲ့မယ္ဆုိရင္ေတာ့ ေနာက္ေယာက်ာ္းယူရပါလိမ့္မယ္၊ အဲဒီေနာက္ ၿမန္မာကားေတြမွာ ယေန႔ခ်ိန္ထိ ၿပလုိ႔မရုိးႏုိင္ေသးတဲ့ ပေထြးက သမီးကို ၾကံတဲ့ဇာတ္လမ္းေတြ ၿဖစ္လာရပါတယ္။ ဒီအခန္းေတြ ၿမန္မာကားမွာ ရုိ္က္ၿပရင္ လူေတြက ရုိးေနၿပီ၊ ဖန္တစ္ရာေတေနၿပီဆိုၿပီး ေ၀ဖန္တတ္ၾကေပမဲ့ ဒါေတြဟာ ခုခ်ိန္ထိ ရြာေတြမွာ ၿဖစ္ေနပ်က္ေနဆဲပဲ၊ ဖန္တစ္ရာမေတေသးဘူးဆုိတာ နယ္ေတြမွာ ေနဖူး အလုပ္လုပ္ဖူးတဲ့သူတုိင္း သိႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။
ဂ်န္ဒါသင္တန္းတစ္ခုမွာ ကၽြန္ေတာ္က သင္တန္းသားေတြကို၊ ေယာက်ာ္းေလး ရပါေစ ဆုိၿပီး နတ္မင္းၾကီးဆီမွာ သားဆုသြားပန္တဲ့အုပ္စု၊ မိန္းကေလး ရပါေစဆုိၿပီး သမီးဆုသြားပန္တဲ့အုပ္စုရယ္လုိ႔ ႏွစ္စုခြဲ၊ ေမးခြန္းေလးေတြ ေမးၿပီး Brainstorm လုပ္ခို္င္းပါတယ္။ ေမးတဲ့ေမးခြန္းက ကုိယ္ ဘာေၾကာင့္ ေယာက်ာ္းေလး/မိန္းကေလး လုိခ်င္တာလဲ၊ အကယ္၍မ်ား ကိုယ္သာ သားေယာက်ာ္းေလး၊ ဒါမွမဟုတ္လည္း သမီးမိန္းကေလးကို ကုိယ္ဆုေတာင္းတဲ့အတုိင္းသာ ရလာခဲ့ရင္ ဘယ္လုိပံုစံ ေယာက်ာ္းေလး/မိန္းကေလးအၿဖစ္ ၿပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးသြားခ်င္လဲ ဆုိတဲ့ေမးခြန္းေတြပါ။
အဲဒီမွာ ကခ်င္အမ်ိဳးသမီးေလးတစ္ေယာက္ ေၿဖသြားတာေလးက သိပ္မွတ္သားစရာ ေကာင္းပါတယ္။ သူ ဘာေၾကာင့္ သားေယာက်ာ္းေလး လုိခ်င္ရတာလဲဆုိေတာ့ အခ်က္ေတြအမ်ားၾကီးထဲက တစ္ခုက သူ႔ေယာက်ာ္း သေဘာက် ေက်နပ္ေအာင္လုိ႔ပါ တဲ့။ ဟုတ္ပါတယ္၊ ကုိယ္၀န္ေဆာင္၊ကေလးေမြးရတာ ဘယ္ေလာက္အႏၱရာယ္မ်ားမွန္း မသိဘူး၊ ကုိယ္သားေယာက်ာ္းေလး လိုခ်င္တာပဲ သိၿပီး ေယာက်ာ္းေလး မရမခ်င္း ေမြးခုိင္းေနတဲ့ ေယာက်ာ္းမ်ိဳးေတြကို မၾကာမၾကာ ေတြ႔ရဖူးပါတယ္။ ေနာက္ေမးခြန္းအတြက္ သူ႔အေၿဖကေတာ့ သူသာ ေယာက်ာ္းေလးေမြးလာခဲ့မယ္ဆုိရင္ တဲ့၊ သူ႔သားေလးကို အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ႔ ဘ၀ကို စာနာနားလည္ေသာ ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္ၿဖစ္လာေအာင္ ၿပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးသြားမယ္ တဲ့။ ေကာင္းလိုုက္တာဗ်ာ။ ကုိယ့္အလွည္႔မွာ ဒါမ်ိဳးေယာက်ာ္းနဲ႔ ၾကံဳခဲ့ရေလေတာ့ ကုိယ့္သားေလးက်ရင္ ဒီလိုမၿဖစ္ေစခ်င္ဘူး၊ ကုိယ္လုိလည္း ဘယ္မိန္းကေလးကိုမွ မၾကံဳေစခ်င္ဘူးဆုိတဲ့ သူရဲ႔ေစတနာနဲ႔ အေတြးအၿမင္ေလးကို ေတြ႔လုိက္ရပါတယ္။
ဒါၿဖင့္ အမ်ိဳးသမီးေတြ အလုပ္ထြက္လုပ္ၾကမယ္ဆုိေတာ့ အိမ္ကိစၥေတြ ဘယ္သူလုပ္မွာလဲ၊ လုပ္ရင္ လုပ္ခလစာ အတူတူေပးမွာလား၊ ဦးေဆာင္သူက႑ကိုေရာ ဘယ္သူ႔ကုိ ေပးမွာလဲ စသၿဖင့္ ေမးခြန္းေတြအမ်ားၾကီး တက္လာပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းေတြ ေဆြးေႏြးရင္ေတာ့ စာအရမ္းရွည္သြားမွာစုိးလို႔ ထားခဲ့ပါရေစ။ ဒါၿဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က ဘာလုပ္ရမွာလဲ၊ ကၽြန္မတုိ႔က ဘာလုပ္ရမွာလဲ လုိ႔ ေမးလာခဲ့ရင္ေတာ့ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ အဆုိတင္သြင္းဖုိ႔ တုိ႔၊ အမ်ိဳးသမီးအခြင့္အေရးေတြ ေတာင္းဆုိဖုိ႔ တို႔၊ ဒါေတြခဏထားလုိက္ပါဦး။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဘယ္က စရမလဲ ဆုိရင္ ကိုယ္ကုိယ္တုိင္ကေနပဲ စေၿပာင္းၾကပါမယ္။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေယာက်ာ္းေလးေတြအေနနဲ႔လည္း မိန္းမဆုိတဲ့ လူတန္းစားကို ကုိယ့္ထက္တဆင့္နိမ့္တဲ့ လူေတြ၊ ကုိယ္ၿပဳသမွ်ႏုရမဲ့လူေတြ လို႔ ၿမင္မေနသင့္ေတာ့ဘဲ၊ အနည္းဆံုး ကုိယ့္မိန္းမ တာ၀န္ယူထားတဲ့ အိမ္ေထာင္မႈထိန္းသိမ္းတဲ့က႑ရဲ႔ အေရးၾကီးမႈကို အသိအမွတ္ၿပဳေပးဖုိ႔ လိုပါတယ္။ အဲဒီလုိ ကုိယ့္ရည္းစား၊ ကုိယ့္ဇနီး၊ ကုိယ့္အေမ၊ ကုိယ့္ညီမအေပၚ ဘယ္လုိဆက္ဆံမလဲ ဆုိတာကေန စေၿပာင္းလဲၿပီး ၿမင့္ၿမတ္တဲ့ ေယာက်ာ္းမ်ားအၿဖစ္ ဂုဏ္သိကၡာရွိစြာ ရပ္တည္ရပါမယ္၊ အမ်ိဳးသမီးမ်ားအေနနဲ႔လည္း ဒီအေနအထားကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သေဘာေပါက္ၿပီး ငါတုိ႔က မိန္းကေလးပဲ၊ အိမ္မႈကိစၥ ႏုိင္နင္းရင္ရၿပီ၊ ပညာေတြ အလုပ္ေတြ ဒီေလာက္ၾကိဳးစားေနစရာ မလိုပါဘူး ဆုိတဲ့ ေရွးရုိးစြဲ အေတြးအေခၚေတြကုိ ခ်န္ထားခဲ့ရပါမယ္၊ ၀င္ေငြအရ မိမိဘာသာမိမိ ရပ္တည္ႏုိင္ေအာင္၊ ေလာကၾကီးကို ဦးေဆာင္မဲ့ ထက္ၿမက္တဲ့ အမ်ိဳးသမီးမ်ားအၿဖစ္ ကုိယ့္ကိုကုိယ္ ေၿပာင္းလဲၾကရပါမယ္။
ကုလသမဂၢအေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ မစၥတာဘန္ကီးမြန္းရဲ႔ စကားေလးတစ္ခြန္းနဲ႔ပဲ ဒီစာကို အဆံုးသတ္လုိက္ပါရေစ
အမ်ိဳးသမီးေတြ ဘ၀တုိးတက္လာဖုိ႔အတြက္ ေငြေၾကးေထာက္ပံ့မႈေတြ ဥပေဒေတြထက္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ပိုလိုအပ္တာကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႔ စိတ္ဓါတ္ေတြကို ေၿပာင္းလဲဖုိ႔ပါပဲ။
ေဒါက္တာ ၿဖိဳးသီဟ
၃၀.၇.၂၀၁၄
 https://drphiothiha.com