ေနာက္ဆံုးဖေယာင္းတိုင္

 

ေက်ာင္းလြယ္အိတ္

 

ေနာက္ဆံုးဖေယာင္းတိုင္

တစ္ခါတုန္းက . . .
အလင္းမရွိတဲ့ ေမွာင္မည္းေနတဲ့ အခန္းတစ္ခန္းထဲမွာ ဖေယာင္းတိုင္ကေလး (၅) တိုင္ ရွိတယ္။ အဲဒီဖေယာင္းတိုင္ေတြမွာ အလင္းကိုယ္စီနဲ႔ေပါ့။
ဖေယာင္းတိုင္ (၅) တိုင္ရဲ႕ အလင္းအားေၾကာင့္ ေမွာင္မည္းေနတဲ့ အခန္းဟာ လင္းထိန္ေနေတာ့တယ္။

ဒီအခန္းထဲကို ေလျပည္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလး တိုက္ခတ္ေနသတဲ့။ တစ္ခါတေလမွာ ေလဟာ ျပင္းသြားလိုက္၊ တစ္ခါတေလမွာ ေလဟာ ၿငိမ္သြားလိုက္နဲ႔ေပါ့။

ေလတစ္ခ်က္အေဝ့မွာ ဖေယာင္းတိုင္ေလးတစ္တိုင္ မီးၿငိမ္းသြားတယ္။ အခန္းဟာ အလင္းအား နည္းနည္းေလ်ာ့သြားတယ္။ အဲ့
ဒီဖေယာင္းတိုင္ေလးကို 'အခ်စ္' လို႔ နားမည္ေပးၾကည့္ရေအာင္။
'အခ်စ္ဆိုတဲ့ အလင္းအားေလး' ေလ်ာ့သြားေတာ့ အခန္းဟာ နည္းနည္းေလး ေမွာင္သြားတယ္။

ေနာက္ထပ္ ေလအေဝွ႕မွာ ဒုတိယ ဖေယာင္းတိုင္ေလး မီးၿငိမ္းသြားျပန္တယ္။
အဲဒီ ဖေယာင္းတိုင္ေလးကို 'သံေယာဇဥ္' လို႔ နာမည္ေပးၾကည့္ရေအာင္။
ဒီအခန္းထဲမွာ 'အခ်စ္' ဆိုတဲ့ အလင္းေရာင္ရယ္၊ 'သံေယာဇဥ္' ဆိုတဲ့ အလင္းေရာင္ရယ္ မရွိေတာ့ဘူး။ အခန္းဟာ အေမွာင္ထု ႀကီးစိုးလာေတာ့တယ္။

ဒီလိုနဲ႔ ေနာက္ထပ္ ေလတစ္ခ်က္အေဝ့မွာ တတိယ ဖေယာင္းတိုင္ေလး ၿငိမ္သြားျပန္တယ္။
အဲ့ဒီဖေယာင္းတိုင္ေလးကို 'ေမတၱာတရား' လို႔ နာမည္ေပးၾကည့္ရေအာင္။

ဒီလိုပဲ၊ ေနာက္ထပ္ ေလအေဝ့တစ္ခ်က္မွာ စတုတၳ ဖေယာင္းတိုင္ေလး ၿငိမ္းသြားျပန္တယ္။ ဒီဖေယာင္းတိုင္ေလးကိုေတာ့ 'ကရုဏာတရား' လို႔ နာမည္ေပးၾကည့္ရေအာင္။

ဖေယာင္းတိုင္ (၅) တိုင္ အလင္းအားရွိတဲ့ ဒီအခန္းဟာ ဖေယာင္းတိုင္ (၁) တိုင္မၽွသာ အလင္းအား ရွိေတာ့တယ္။ ဒီေနာက္ဆံုး ဖေယာင္းတိုင္ေလးသာ ေလအေဝွ႕မွာ မီးညြန္႔ကေလး ၿငိမ္းသြားခဲ့ရင္ ဒီတစ္ခန္းလံုး ေမွာင္မည္းသြားေတာ့မွာပါပဲ။

ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ဒီအခန္းထဲကို လူတစ္ေယာက္ ေရာက္လာတယ္။
"အခန္းႀကီးက ေမွာင္မည္းေနတာပဲ။ ေတာ္ေသးတာေပါ့။ ဖေယာင္းတိုင္ေလးတစ္တိုင္ လင္းေနေသးလို႔"
ေျပာေျပာဆိုဆို ဖေယာင္းတိုင္ရဲ႕ မီးညြန္႔ကို လက္ဝါးေလးနဲ႔ ကာလိုက္တယ္။ အလင္းေရာင္ မွိန္ပ်ပ်ေအာက္မွာ မီးၿငိမ္းေနတဲ့ ဖေယာင္းတိုင္ (၄) တိုင္ကို ေတြ႕သြားတယ္။
ခ်က္ခ်င္း ဆိုသလိုပဲ ေနာက္ဆံုးက်န္ေနတဲ့ ဖေယာင္းတိုင္ရဲ႕ မီးညြန္႔ကို ကူးၿပီး မီးၿငိမ္းသြားခဲ့တဲ့ ဖေယာင္းတိုင္ေလးေတြကို မီးကူးေပးလိုက္တယ္။ ဒီအခန္းက အရင္အတိုင္းပဲ ျပန္ၿပီး လင္းထိန္သြားပါေတာ့တယ္။
■

ဒီေနာက္ဆံုး က်န္တဲ့ ဖေယာင္းတိုင္ေလးရဲ႕ နာမည္ကို 'နားလည္ေပးမႈ၊ စာနာေပးမႈ၊ယံုၾကည္​​ေပးမႈ ဖေယာင္းတိုင္' လို႔ နာမည္ေပးထားတယ္။

ေတြးၾကည့္ရေအာင္။
လူတစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ အၾကားမွာ 'နားလည္ေပးမႈ၊ စာနာေပးမႈ၊ယံုၾကည္​​ေပးမႈ' ဆိုတာသာ ရွိေနေသးရင္...
'အခ်စ္' ဆိုတာ ျပန္ျဖစ္ႏိုင္တယ္။
'သံေယာဇဥ္' ဆိုတာ ျပန္ျဖစ္ႏိုင္တယ္။
'ေမတၱာတရား'၊ 'ကရုဏာတရား' ေတြ ျပန္ျဖစ္ႏိုင္တယ္။
'နားလည္ေပးမႈ၊ စာနာေပးမႈ၊ယံုၾကည္​​ေပးမႈ' ဆိုတဲ့ ဖေယာင္းတိုင္ေလးသာ မီးၿငိမ္းသြားခဲ့ရင္ အခန္းႀကီး ေမွာင္မည္းသြားသလို အခ်စ္ေတြ၊ ေမတၱာတရားေတြ၊ သံေယာဇဥ္ေတြ၊ ကရုဏာတရားေတြ ျပန္ျဖစ္ဖို႔ မလြယ္ေတာ့ပါဘူး။ လူ႔ဘဝရဲ႕ အႏွစ္သာရလည္း ပ်က္စီးသြားေတာ့မွာပါပဲ။

မိသားစုအခ်င္းခ်င္း အၾကားမွာ၊
သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ အၾကားမွာ၊
ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ အၾကားမွာ၊
လင္မယားႏွစ္ေယာက္ အၾကားမွာ၊
အဖြဲ႕အစည္း တစ္ခုနဲ႔တစ္ခု အၾကားမွာ.....
'နားလည္ေပးမႈ၊ စာနာေပးမႈ၊ယံုၾကည္​​ေပးမႈ' ဆိုတဲ့ ဖေယာင္းတိုင္ေလး လင္းေနဖို႔ လိုမယ္ထင္ပါတယ္။ ဒီဖေယာင္းတိုင္ေလးသာ မီးၿငိမ္းသြားခဲ့ရင္ လူမႈဆက္ဆံေရးရဲ႕ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့ ဘဝကို ခံစားနားလည္ႏိုင္ေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။

အျပန္အလွန္ နားလည္ေပးတဲ့၊ စာနာေပးတဲ့၊ယံုၾကည္​​ေပးတဲ့ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းေတြသာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဝန္းက်င္မွာ ရွိခဲ့ရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔လူ႔ေဘာင္ေလာကႀကီးဟာ ဒီထက္ ပိုၿပီး သာယာလာပါမယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းလာပါမယ္။ တိုးတက္လာပါမယ္။ ေပ်ာ္စရာလည္း ေကာင္းလာပါလိမ့္မယ္။᠌᠌᠌

ဦးဘုန္း (ဓာတု)
နီးနီးေဝးေဝး (အေတြးလက္ေဆာင္)
Credit: U Thein Hlaing.
=================================
S S W.--
----------------