ကိုယ္တိုင္တိုင္းေပတံ
လူမွန္လွ်င္ ေပတံ ရွိစၿမဲ ျဖစ္ေသာ္လည္း ကိုယ္ပိုင္ေပတံ ရွိလွ်င္ အေကာင္းဆုံးျဖစ္သည္။ အထူးသျဖင့္ အျခားသူတို႔ မလုပ္ဖူး ေသးေသာ အလုပ္ကို လုပ္မည့္သူ၊ မႀကံစည္ဖူးေသးေသာ အႀကံကို ႀကံစည္မည့္သူ၊ မသြားဖူးေသးေသာ လမ္းကို ေဖာက္မည့္သူ ေလွ်ာက္မည့္သူ တို႔သည္ ကိုယ္ပိုင္ေပတံ အေဆာင္သင့္ဆုံးသူမ်ား ျဖစ္သလို ေဆာင္မည့္ေဆာင္လွ်င္ ေပတံေကာင္းကိုသာ ေဆာင္သင့္သည္။
တိုင္းတာႏုိင္သည့္ ကိရိယာ၊ စံႏႈန္းကို ေပတံဟု ဆိုလိုျခင္းျဖစ္ သည္။ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ကို ေပါင္ျဖင့္၊ ကီလိုဂရမ္ျဖင့္ တိုင္းမည္။ အခ်ိန္ကို နာရီ၊ မိနစ္၊ စကၠန္႔ျဖင့္တိုင္းမည္။ စင္စစ္ ေပတံ ဆိုသည္မွာ တန္ဖုိးျဖတ္ေသာ စံသတ္မွတ္ခ်က္ တစ္ခုပင္ျဖစ္သည္။ လူအပါအဝင္ အရာရာကို ေပတံျဖင့္ တိုင္းတာၿပီး ေကာင္း၏၊ မေကာင္း၏၊ အရည္ အခ်င္းျပည့္မီ၏၊ မျပည့္မီ၏ ဆုံးျဖတ္ရသည္။
ေပတံအမ်ဳိးအစားကို လိုက္ကာ တန္ဖိုးျဖတ္ပုံ ျဖတ္နည္းတို႔သည္ လည္း ကြဲျပားသြားမည္။ ေငြကို တန္ဖုိးထားသူတုိ႔က လူတစ္ေယာက္ တန္ဖိုးကို ေငြျဖင့္၊ ပညာတန္ဖိုးထားသူ တို႔က ပညာျဖင့္တိုင္းမည္။ ႐ိုးသားမႈျဖင့္ တိုင္းသလို လည္သလို ၾကည့္လုပ္တတ္ျခင္း ျဖင့္လည္း တိုင္းေကာင္းတိုင္းမည္။ လူအမ်ဳိးမ်ဳိး၊ တိုင္းနည္းအဖုံဖုံ၊ ေပတံ အေထြေထြ။
ေပတံတစ္ေခ်ာင္းျဖင့္ တိုင္းလွ်င္ မိမိ ႀကီးမားခ်င္ ႀကီးမားမည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း အျခားေပတံျဖင့္ တိုင္းသည့္အခါ မိမိ ေသးေကြး က်ဳံ႕ဝင္ သြားတတ္သည္။ ရွည္လိုက္၊ တုိလိုက္၊ က်ဳံ႕လိုက္၊ ပြလိုက္ျဖင့္ ေပတံေျပာင္းတိုင္း မိမိပုံစံ အမ်ဳိးမ်ဳိး ျဖစ္ေနတတ္သည္။ ရွည္သည့္ အခ်ိန္၊ ႀကီးသည့္အခ်ိန္တြင္ ပီတိျဖစ္ရေသာ္လည္း ေသးေကြးပုတက္ သည့္ အခ်ိန္တြင္ စိတ္ထိခုိက္ရတတ္သည္။
အခ်ဳိ႕က လူခ်င္းေတြ႔လွ်င္ေတြ႔ခ်င္း ေျခဆုံးေခါင္းဆုံး အဝတ္အစား ကိုၾကည့္၊ စီးလာေသာကားကို ၾကည့္ၿပီး အကဲျဖတ္သည္။ အဝတ္ႏြမ္း၊ ကားညံ့လွ်င္ အထင္ေသးေသာ အမူအရာ ေပၚလာတတ္သည္။ အဝတ္အစား၊ ကားတို႔ကိုၾကည့္ၿပီး အကဲခတ္ရျခင္းသည္ သက္သာသည္၊ လြယ္ကူ သည္။ စကားေျပာၾကည့္၊ အလုပ္အကိုင္ သိၿပီးမွ အကဲျဖတ္ျခင္းက ပိုမွန္ ႏုိင္သည့္တိုင္ အေပၚယံေၾကာျဖင့္ အသုံးအေဆာင္ကို ၾကည့္ၿပီးမွ အကဲျဖတ္လွ်င္ ေငြမွလြဲၿပီး ဘာမွ် မရွိသူတို႔ ကိုလည္း အထင္ႀကီးသြား ႏုိင္သည္။
သို႔ေသာ္ သူ႔ေပတံႏွင့္သူ ဘာမွ် ေျပာရန္မရွိ၊ သူ႔သေဘာသူ ေဆာင္လိမ့္မည္။ သူ႔မ်က္လုံးမ်ားကိုၾကည့္ၿပီ
လူတစ္ေယာက္တည္းပင္ ေသးလုိက္ ႀကီးလိုက္၊ တန္ဖိုးျမင့္လိုက္ က်လိုက္ ျဖစ္ၾကရသည္မွာ ေပတံ အမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ အတိုင္းခံရေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ အမ်ားသုံး ေပတံ အေခ်ာင္းေခ်ာင္းျဖင့္ မိမိကို လာတိုင္းၾကသည့္အတြက္ မိမိ၏ တန္ဖိုးမွာ အမ်ဳိးမ်ဳိးျဖစ္ရသည္။ ကိုယ့္ေပတံႏွင့္ ကိုယ္ရွိလွ်င္ အျခားသူတို႔ ကိုယ့္ကို သူတုိ႔ေပတံႏွင့္ လာတိုင္းၿပီး နိမ့္သည္ဟု သတ္မွတ္သြားျခင္းေၾကာင့္ စိတ္မပ်က္ အားမေလ်ာ့ႏုိင္။ မိမိ၏ အတက္အက်ကို မိမိကသာ သတ္မွတ္ေသာေၾကာင့္ သူတို႔ေပတံႏွင့္ မကိုက္လွ်င္လည္း အလုံးအရပ္မေလ်ာ့။ ဥပမာ-ပညာသင္လွ်င္ ပညာတတ္ဖို႔က အဓိကျဖစ္သည္။ မိမိအဝတ္အစား ႏုံနဲ႔ေသာေၾကာင့္ စိတ္ပ်က္ အားေလ်ာ့ရန္ မလို။ မိမိအဝတ္အစားကိုၾကည့္ၿပီး ေပါင္းလုိ သင္းလိုသူ နည္းပါးလွ်င္ ယင္းသည္ သူတို႔၏ျပႆနာသာ ျဖစ္သည္။ မိမိ၏ျပႆနာမဟုတ္။
အခ်ဳိ႕သူတို႔သည္ ေပတံ မၾကာခဏေျပာင္းသည္။ ဟုိေခတ္တြင္ ဟိုေပတံ၊ သည္ေခတ္တြင္ သည္ေပတံႏွင့္။ အသက္အရြယ္အရ၊ အေတြ႔အႀကဳံအရ၊ ဗဟုသုတအရ ေပတံမ်ား ေျပာင္းလဲႏုိင္သည္မွာ ဓမၼတာျဖစ္ေသာ္လည္း မၾကာခဏ ေျပာင္းလဲေနျခင္းမွာ စိတ္ဓာတ္ မခိုင္မာသည့္ သေဘာ၊ ေရာယိမ္းလုိက္ ဘသားယိမ္းလိုက္ သေဘာကို ေဖာ္ျပသည္။ ထိုသူမ်ဳိးမ်ားသည္ ကိုယ့္ကိုယ္ႏွင့္ သူမ်ားေပတံ ျဖစ္ သည့္အတိုင္း စိတ္ခ်မ္းသာရန္ ခဲယဥ္းသည္။
လက္ခုပ္သံ ဆိုသည္မွာလည္း ေပတံတစ္မ်ဳိးပင္။ လက္ခုပ္သံ သည္ လူတို႔က တီးရျခင္း ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ လူတို႔ ဘာတန္ဖိုးထားသလဲ ေပၚတြင္ အၿမဲမူတည္သည္။ သူတို႔စိတ္ႏွင့္ ေတြ႔လွ်င္၊ တိုက္ဆိုင္လွ်င္ လက္ခုပ္တီးၾကမည္။ လက္ခုပ္သံညံတိုင္းလည္း အမွန္ဟု မဆိုႏုိင္ သည့္အတြက္ လက္ခုပ္သံေပ်ာက္မည္ကို စိုးရိမ္ၿပီး မိမိ၏ အယူအဆ၊ အလုပ္အကိုင္ကို ေျပာင္းလဲပစ္ျခင္းသည္ ေပတံလက္ကိုင္ မရွိသူတို႔၏ စ႐ိုက္ျဖစ္သည္။
အျခားသူ၏ ေပတံႏွင့္ အသက္ရွင္ေသာသူသည္ မိမိကိုယ္ကို ယုံၾကည္မႈလည္း နည္းတတ္သည္။ ဉာဏ္ေကာင္း၊ အေတြးအေခၚ ေကာင္းေသာေၾကာင့္ ကိုယ္ပိုင္ အေတြးအႀကံေကာင္းတို႔ ရႏုိင္ေသာ္ လည္း အမ်ားေဝဖန္ ခံရမည္ စိုးေသာေၾကာင့္ ထုတ္မေျပာရဲျဖစ္တတ္ သည္။ "ဟုတ္မွန္ၿပီး အက်ဳိးရွိေသာ စကား” ဆိုလွ်င္ အမ်ား နားခါးႏုိင္ ေသာ္လည္း ေျပာဝံ့ရမည္။ မေျပာဝ့ံလွ်င္ ထိုသူသည္ အမ်ားပိုင္ေပတံ ျဖင့္ အသက္ရွင္ေသာသူ ျဖစ္လိမ့္မည္။ အမ်ား မိုးခါးေရ ေသာက္ေသာ ေၾကာင့္ မိမိလည္း လိုက္ေသာက္ရပါသည္ ဆုိေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔မွာ တစ္ပါးသူတို႔ ေပတံျဖင့္ အသက္ရွင္ေနရသူမ်ား ျဖစ္သည္။
လူ႔အဖြဲ႕အစည္း တစ္ခုတြင္ တန္ဖိုးထားေသာ အရာမ်ားသည္ ထိုလူ႔အဖြဲ႕အစည္း၏ ေပတံမ်ားျဖစ္သည္။ ႐ိုးသားႀကိဳးစားျခင္းကို တန္ဖိုးထားေသာ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း၏ ေပတံမွာ ႐ိုးသားႀကိဳးစားျခင္း ျဖစ္သည္။ လည္သူစားျခင္း၊ အားမထုတ္ဘဲ အေခ်ာင္လိုက္ျခင္းကို တန္ဖိုးထားေသာ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း၏ ေပတံမွာ လည္သူစား၊ အေခ်ာင္ လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။
ထိုေပတံမ်ား အတိုင္း လူတို႔ က်င့္ႀကံၾကျခင္းျဖင့္ ေနာက္ဆုံးတြင္ ထိုလူ႔အဖြဲ႕အစည္းႏွင့္ ေပတံတို႔သည္ အတူတူျဖစ္ သြားၿပီး ေပတံႏွင့္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း ခြဲမရေအာင္ ျဖစ္သြားတတ္သည္။ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း၏ ေပတံမ်ားကို လမ္းမ်ားေပၚ၊ ရပ္ကြက္ထဲ၊ ႐ုံးလုပ္ငန္းခြင္ ေနရာအႏွံ႔တြင္ ေတြ႔ႏုိင္သည္။ တန္းမစီဘဲ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ယာဥ္ေၾကာမွ ေက်ာ္တက္ကာ ေနရာရလိုေသာ ကားမ်ား၊ ျဖစ္သလို ျပီးစလြယ္ လုပ္တတ္ေသာ အလြယ္လိုက ္စိတ္ဓာတ္မ်ား၊ မတရား လွီးသူျဖတ္သူ ေက်ာ္သူ ခြသူမ်ားကို ထက္ျမက္သည္ဟု ေလးစား အားက်ျခင္းမ်ားသည္ လူ႔ေဘာင္၏ ေပတံမ်ားကို လွစ္ဟျပေနသည္။
လူ႔အသိုင္းအဝိုင္း ပတ္ဝန္းက်င္တြင္ ေခတ္စားေနေသာ ေပတံမ်ားသည္ မိမိပင္ မသိလိုက္ဘဲ မိမိကိုယ္တြင္းသို႔ တိတ္တဆိတ္ တံခါးမေခါက္ အသံမေပးဘဲေရာက္လာတတ္ကာ မိမိပိုင္ေပတံမ်ား ျဖစ္သြား တတ္သည္။ ေပတံေကာင္း ေပတံမြန္မ်ား ေရာက္လာပါက အတိုင္းထက္ အလြန္ျဖစ္ေသာ္လည္း ေပတံဆိုး ေပတံညံ့တို႔ ဝင္သြားလွ်င္ ဘဝပ်က္ၿပီ။ ေခတ္ဆိုးေခတ္က်ပ္၊ လူတို႔ တရားမေစာင့္၊ ကမၻာမီးေလာင္ သားေကာင္ခ်နင္း၊ ႏုိင္ရာစားေခတ္တြင္ လူျဖစ္လာသူတို႔တြင္ ေပတံဆိုးတို႔ ကိန္းဝင္လာရန္ လြယ္ကူလွသည္။ ဟိုလူ႔ၾကည့္လည္း ဒီေပတံဆိုး၊ ဒီလူ႔ၾကည့္လည္း ဒီေပတံဆိုး ျဖစ္သည့္အတြက္ အမ်ားပိုင္ ေပတံဆိုးတို႔ မိမိေပတံ ျဖစ္သြားႏုိင္သည္။ ကိုယ္ခံအားေကာင္းပါမွ မိမိပိုင္ ေပတံကို ဖက္တြယ္ထားႏုိင္စြမ္းရွိၿပီ
လူသားတို႔ ေတြးပုံေခၚပုံ၊ လုပ္ကိုင္ပုံတို႔ကို အျမစ္ကစ ေျပာင္းလဲ ေတာ္လွန္ခဲ့သည့္ ပုဂိၢဳလ္ထူးမ်ားသည္ အျခားသူမ်ား သူတို႔ကို မည္သုိ႔ ျမင္မည္ တစ္နည္း ယင္းတို႔ေပတံျဖင့္ လာတိုင္းမည္ကို ေထြေထြထူးထူး ဂ႐ုမစိုက္သူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ မိမိျမင္လွ်င္ ျမင္သည့္အတိုင္း ထုတ္ေျပာ သည္၊ လက္ခံ မခံက အျခားသူတို႔အပိုင္း။ သူတို႔ျမင္သည့္အတိုင္း လိုက္မျမင္ႏုိင္ေသးေသာေၾကာင
ေလာကဓံတြင္ ကဲ႔ရဲ႕ခံရျခင္း၊ ခ်ီးမြမ္းခံရျခင္း ရွိသည္။ ခ်ီးမြမ္း ခံရခ်ိန္တြင္ ေပ်ာ္မဆုံးေမာ္မဆုံး၊ ကဲ႔ရဲ႕ခံရခ်ိန္တြင္ လင္းတမိႈင္မိႈင္ရလွ်င္ ေလာကဓံကို မခံႏုိင္ေသး။ ခ်ီးမြမ္းခ်ိန္တြင္ သင့္႐ုံေလာက္သာ ၾကည္ႏူးၿပီး ကဲ႔ရဲ႕ခံရခ်ိန္တြင္လည္း မမႈမွသာ ေလာကဓံဒဏ္ကို ခံႏုိင္သူျဖစ္သည္။ မိမိေပတံႏွင့္ မိမိရွိသူသည္ ေအာင္ျမင္မႈေၾကာင့္ ခ်ီးမြမ္းလာလွ်င္ မိမိေပတံ ျဖင့္တိုင္းကာ အသင့္အတင့္ ႏွလုံးသြင္းႏုိင္သည္။ ကဲ႔ရဲ႕ခံရခ်ိန္တြင္ လည္း မိမိေပတံျဖင့္တိုင္းကာ သူတု႔ိ မသိလုိ႔သာဟု စဥ္းစားႏုိင္သည္။
ေနကို ကမၻာက လွည့္ပတ္ေၾကာင္း သိသူသည္ ကမၻာကို ေနက လွည့္ပတ္သည္ဟု ထင္သူမ်ားၾကားတြင္ ရဲရဲဝံ့ဝံ့ေနႏုိင္ျခင္း၊ အမွန္ကို ထုတ္ေဖာ္ဝံ့ျခင္းမွာ ကိုယ္ပိုင္ ေပတံေၾကာင့္သာျဖစ္သည္။ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း တြင္း ေပတံေကာင္းမ်ား ႀကီးစိုးရန္ လိုသည္။ ေပတံေကာင္းမ်ား မႀကီးစိုး ေသးလွ်င္ ကိုယ္ပိုင္ေပတံ ေကာင္းေကာင္း တစ္ေခ်ာင္း လက္ဝယ္ၿမဲရန္ လိုသည္။
Written by ေဇယ်သူ
==========================
မနၱေလး စာႀကည့္တိုက္ေဇာ္ေဇာ္
==========================
S S W.
------------------
လူမွန္လွ်င္ ေပတံ ရွိစၿမဲ ျဖစ္ေသာ္လည္း ကိုယ္ပိုင္ေပတံ ရွိလွ်င္ အေကာင္းဆုံးျဖစ္သည္။ အထူးသျဖင့္ အျခားသူတို႔ မလုပ္ဖူး ေသးေသာ အလုပ္ကို လုပ္မည့္သူ၊ မႀကံစည္ဖူးေသးေသာ အႀကံကို ႀကံစည္မည့္သူ၊ မသြားဖူးေသးေသာ လမ္းကို ေဖာက္မည့္သူ ေလွ်ာက္မည့္သူ တို႔သည္ ကိုယ္ပိုင္ေပတံ အေဆာင္သင့္ဆုံးသူမ်ား ျဖစ္သလို ေဆာင္မည့္ေဆာင္လွ်င္ ေပတံေကာင္းကိုသာ ေဆာင္သင့္သည္။
တိုင္းတာႏုိင္သည့္ ကိရိယာ၊ စံႏႈန္းကို ေပတံဟု ဆိုလိုျခင္းျဖစ္ သည္။ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ကို ေပါင္ျဖင့္၊ ကီလိုဂရမ္ျဖင့္ တိုင္းမည္။ အခ်ိန္ကို နာရီ၊ မိနစ္၊ စကၠန္႔ျဖင့္တိုင္းမည္။ စင္စစ္ ေပတံ ဆိုသည္မွာ တန္ဖုိးျဖတ္ေသာ စံသတ္မွတ္ခ်က္ တစ္ခုပင္ျဖစ္သည္။ လူအပါအဝင္ အရာရာကို ေပတံျဖင့္ တိုင္းတာၿပီး ေကာင္း၏၊ မေကာင္း၏၊ အရည္ အခ်င္းျပည့္မီ၏၊ မျပည့္မီ၏ ဆုံးျဖတ္ရသည္။
ေပတံအမ်ဳိးအစားကို လိုက္ကာ တန္ဖိုးျဖတ္ပုံ ျဖတ္နည္းတို႔သည္ လည္း ကြဲျပားသြားမည္။ ေငြကို တန္ဖုိးထားသူတုိ႔က လူတစ္ေယာက္ တန္ဖိုးကို ေငြျဖင့္၊ ပညာတန္ဖိုးထားသူ တို႔က ပညာျဖင့္တိုင္းမည္။ ႐ိုးသားမႈျဖင့္ တိုင္းသလို လည္သလို ၾကည့္လုပ္တတ္ျခင္း ျဖင့္လည္း တိုင္းေကာင္းတိုင္းမည္။ လူအမ်ဳိးမ်ဳိး၊ တိုင္းနည္းအဖုံဖုံ၊ ေပတံ အေထြေထြ။
ေပတံတစ္ေခ်ာင္းျဖင့္ တိုင္းလွ်င္ မိမိ ႀကီးမားခ်င္ ႀကီးမားမည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း အျခားေပတံျဖင့္ တိုင္းသည့္အခါ မိမိ ေသးေကြး က်ဳံ႕ဝင္ သြားတတ္သည္။ ရွည္လိုက္၊ တုိလိုက္၊ က်ဳံ႕လိုက္၊ ပြလိုက္ျဖင့္ ေပတံေျပာင္းတိုင္း မိမိပုံစံ အမ်ဳိးမ်ဳိး ျဖစ္ေနတတ္သည္။ ရွည္သည့္ အခ်ိန္၊ ႀကီးသည့္အခ်ိန္တြင္ ပီတိျဖစ္ရေသာ္လည္း ေသးေကြးပုတက္ သည့္ အခ်ိန္တြင္ စိတ္ထိခုိက္ရတတ္သည္။
အခ်ဳိ႕က လူခ်င္းေတြ႔လွ်င္ေတြ႔ခ်င္း ေျခဆုံးေခါင္းဆုံး အဝတ္အစား ကိုၾကည့္၊ စီးလာေသာကားကို ၾကည့္ၿပီး အကဲျဖတ္သည္။ အဝတ္ႏြမ္း၊ ကားညံ့လွ်င္ အထင္ေသးေသာ အမူအရာ ေပၚလာတတ္သည္။ အဝတ္အစား၊ ကားတို႔ကိုၾကည့္ၿပီး အကဲခတ္ရျခင္းသည္ သက္သာသည္၊ လြယ္ကူ သည္။ စကားေျပာၾကည့္၊ အလုပ္အကိုင္ သိၿပီးမွ အကဲျဖတ္ျခင္းက ပိုမွန္ ႏုိင္သည့္တိုင္ အေပၚယံေၾကာျဖင့္ အသုံးအေဆာင္ကို ၾကည့္ၿပီးမွ အကဲျဖတ္လွ်င္ ေငြမွလြဲၿပီး ဘာမွ် မရွိသူတို႔ ကိုလည္း အထင္ႀကီးသြား ႏုိင္သည္။
သို႔ေသာ္ သူ႔ေပတံႏွင့္သူ ဘာမွ် ေျပာရန္မရွိ၊ သူ႔သေဘာသူ ေဆာင္လိမ့္မည္။ သူ႔မ်က္လုံးမ်ားကိုၾကည့္ၿပီ
လူတစ္ေယာက္တည္းပင္ ေသးလုိက္ ႀကီးလိုက္၊ တန္ဖိုးျမင့္လိုက္ က်လိုက္ ျဖစ္ၾကရသည္မွာ ေပတံ အမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ အတိုင္းခံရေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ အမ်ားသုံး ေပတံ အေခ်ာင္းေခ်ာင္းျဖင့္ မိမိကို လာတိုင္းၾကသည့္အတြက္ မိမိ၏ တန္ဖိုးမွာ အမ်ဳိးမ်ဳိးျဖစ္ရသည္။ ကိုယ့္ေပတံႏွင့္ ကိုယ္ရွိလွ်င္ အျခားသူတို႔ ကိုယ့္ကို သူတုိ႔ေပတံႏွင့္ လာတိုင္းၿပီး နိမ့္သည္ဟု သတ္မွတ္သြားျခင္းေၾကာင့္ စိတ္မပ်က္ အားမေလ်ာ့ႏုိင္။ မိမိ၏ အတက္အက်ကို မိမိကသာ သတ္မွတ္ေသာေၾကာင့္ သူတို႔ေပတံႏွင့္ မကိုက္လွ်င္လည္း အလုံးအရပ္မေလ်ာ့။ ဥပမာ-ပညာသင္လွ်င္ ပညာတတ္ဖို႔က အဓိကျဖစ္သည္။ မိမိအဝတ္အစား ႏုံနဲ႔ေသာေၾကာင့္ စိတ္ပ်က္ အားေလ်ာ့ရန္ မလို။ မိမိအဝတ္အစားကိုၾကည့္ၿပီး ေပါင္းလုိ သင္းလိုသူ နည္းပါးလွ်င္ ယင္းသည္ သူတို႔၏ျပႆနာသာ ျဖစ္သည္။ မိမိ၏ျပႆနာမဟုတ္။
အခ်ဳိ႕သူတို႔သည္ ေပတံ မၾကာခဏေျပာင္းသည္။ ဟုိေခတ္တြင္ ဟိုေပတံ၊ သည္ေခတ္တြင္ သည္ေပတံႏွင့္။ အသက္အရြယ္အရ၊ အေတြ႔အႀကဳံအရ၊ ဗဟုသုတအရ ေပတံမ်ား ေျပာင္းလဲႏုိင္သည္မွာ ဓမၼတာျဖစ္ေသာ္လည္း မၾကာခဏ ေျပာင္းလဲေနျခင္းမွာ စိတ္ဓာတ္ မခိုင္မာသည့္ သေဘာ၊ ေရာယိမ္းလုိက္ ဘသားယိမ္းလိုက္ သေဘာကို ေဖာ္ျပသည္။ ထိုသူမ်ဳိးမ်ားသည္ ကိုယ့္ကိုယ္ႏွင့္ သူမ်ားေပတံ ျဖစ္ သည့္အတိုင္း စိတ္ခ်မ္းသာရန္ ခဲယဥ္းသည္။
လက္ခုပ္သံ ဆိုသည္မွာလည္း ေပတံတစ္မ်ဳိးပင္။ လက္ခုပ္သံ သည္ လူတို႔က တီးရျခင္း ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ လူတို႔ ဘာတန္ဖိုးထားသလဲ ေပၚတြင္ အၿမဲမူတည္သည္။ သူတို႔စိတ္ႏွင့္ ေတြ႔လွ်င္၊ တိုက္ဆိုင္လွ်င္ လက္ခုပ္တီးၾကမည္။ လက္ခုပ္သံညံတိုင္းလည္း အမွန္ဟု မဆိုႏုိင္ သည့္အတြက္ လက္ခုပ္သံေပ်ာက္မည္ကို စိုးရိမ္ၿပီး မိမိ၏ အယူအဆ၊ အလုပ္အကိုင္ကို ေျပာင္းလဲပစ္ျခင္းသည္ ေပတံလက္ကိုင္ မရွိသူတို႔၏ စ႐ိုက္ျဖစ္သည္။
အျခားသူ၏ ေပတံႏွင့္ အသက္ရွင္ေသာသူသည္ မိမိကိုယ္ကို ယုံၾကည္မႈလည္း နည္းတတ္သည္။ ဉာဏ္ေကာင္း၊ အေတြးအေခၚ ေကာင္းေသာေၾကာင့္ ကိုယ္ပိုင္ အေတြးအႀကံေကာင္းတို႔ ရႏုိင္ေသာ္ လည္း အမ်ားေဝဖန္ ခံရမည္ စိုးေသာေၾကာင့္ ထုတ္မေျပာရဲျဖစ္တတ္ သည္။ "ဟုတ္မွန္ၿပီး အက်ဳိးရွိေသာ စကား” ဆိုလွ်င္ အမ်ား နားခါးႏုိင္ ေသာ္လည္း ေျပာဝံ့ရမည္။ မေျပာဝ့ံလွ်င္ ထိုသူသည္ အမ်ားပိုင္ေပတံ ျဖင့္ အသက္ရွင္ေသာသူ ျဖစ္လိမ့္မည္။ အမ်ား မိုးခါးေရ ေသာက္ေသာ ေၾကာင့္ မိမိလည္း လိုက္ေသာက္ရပါသည္ ဆုိေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔မွာ တစ္ပါးသူတို႔ ေပတံျဖင့္ အသက္ရွင္ေနရသူမ်ား ျဖစ္သည္။
လူ႔အဖြဲ႕အစည္း တစ္ခုတြင္ တန္ဖိုးထားေသာ အရာမ်ားသည္ ထိုလူ႔အဖြဲ႕အစည္း၏ ေပတံမ်ားျဖစ္သည္။ ႐ိုးသားႀကိဳးစားျခင္းကို တန္ဖိုးထားေသာ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း၏ ေပတံမွာ ႐ိုးသားႀကိဳးစားျခင္း ျဖစ္သည္။ လည္သူစားျခင္း၊ အားမထုတ္ဘဲ အေခ်ာင္လိုက္ျခင္းကို တန္ဖိုးထားေသာ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း၏ ေပတံမွာ လည္သူစား၊ အေခ်ာင္ လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။
ထိုေပတံမ်ား အတိုင္း လူတို႔ က်င့္ႀကံၾကျခင္းျဖင့္ ေနာက္ဆုံးတြင္ ထိုလူ႔အဖြဲ႕အစည္းႏွင့္ ေပတံတို႔သည္ အတူတူျဖစ္ သြားၿပီး ေပတံႏွင့္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း ခြဲမရေအာင္ ျဖစ္သြားတတ္သည္။ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း၏ ေပတံမ်ားကို လမ္းမ်ားေပၚ၊ ရပ္ကြက္ထဲ၊ ႐ုံးလုပ္ငန္းခြင္ ေနရာအႏွံ႔တြင္ ေတြ႔ႏုိင္သည္။ တန္းမစီဘဲ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ယာဥ္ေၾကာမွ ေက်ာ္တက္ကာ ေနရာရလိုေသာ ကားမ်ား၊ ျဖစ္သလို ျပီးစလြယ္ လုပ္တတ္ေသာ အလြယ္လိုက ္စိတ္ဓာတ္မ်ား၊ မတရား လွီးသူျဖတ္သူ ေက်ာ္သူ ခြသူမ်ားကို ထက္ျမက္သည္ဟု ေလးစား အားက်ျခင္းမ်ားသည္ လူ႔ေဘာင္၏ ေပတံမ်ားကို လွစ္ဟျပေနသည္။
လူ႔အသိုင္းအဝိုင္း ပတ္ဝန္းက်င္တြင္ ေခတ္စားေနေသာ ေပတံမ်ားသည္ မိမိပင္ မသိလိုက္ဘဲ မိမိကိုယ္တြင္းသို႔ တိတ္တဆိတ္ တံခါးမေခါက္ အသံမေပးဘဲေရာက္လာတတ္ကာ မိမိပိုင္ေပတံမ်ား ျဖစ္သြား တတ္သည္။ ေပတံေကာင္း ေပတံမြန္မ်ား ေရာက္လာပါက အတိုင္းထက္ အလြန္ျဖစ္ေသာ္လည္း ေပတံဆိုး ေပတံညံ့တို႔ ဝင္သြားလွ်င္ ဘဝပ်က္ၿပီ။ ေခတ္ဆိုးေခတ္က်ပ္၊ လူတို႔ တရားမေစာင့္၊ ကမၻာမီးေလာင္ သားေကာင္ခ်နင္း၊ ႏုိင္ရာစားေခတ္တြင္ လူျဖစ္လာသူတို႔တြင္ ေပတံဆိုးတို႔ ကိန္းဝင္လာရန္ လြယ္ကူလွသည္။ ဟိုလူ႔ၾကည့္လည္း ဒီေပတံဆိုး၊ ဒီလူ႔ၾကည့္လည္း ဒီေပတံဆိုး ျဖစ္သည့္အတြက္ အမ်ားပိုင္ ေပတံဆိုးတို႔ မိမိေပတံ ျဖစ္သြားႏုိင္သည္။ ကိုယ္ခံအားေကာင္းပါမွ မိမိပိုင္ ေပတံကို ဖက္တြယ္ထားႏုိင္စြမ္းရွိၿပီ
လူသားတို႔ ေတြးပုံေခၚပုံ၊ လုပ္ကိုင္ပုံတို႔ကို အျမစ္ကစ ေျပာင္းလဲ ေတာ္လွန္ခဲ့သည့္ ပုဂိၢဳလ္ထူးမ်ားသည္ အျခားသူမ်ား သူတို႔ကို မည္သုိ႔ ျမင္မည္ တစ္နည္း ယင္းတို႔ေပတံျဖင့္ လာတိုင္းမည္ကို ေထြေထြထူးထူး ဂ႐ုမစိုက္သူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ မိမိျမင္လွ်င္ ျမင္သည့္အတိုင္း ထုတ္ေျပာ သည္၊ လက္ခံ မခံက အျခားသူတို႔အပိုင္း။ သူတို႔ျမင္သည့္အတိုင္း လိုက္မျမင္ႏုိင္ေသးေသာေၾကာင
ေလာကဓံတြင္ ကဲ႔ရဲ႕ခံရျခင္း၊ ခ်ီးမြမ္းခံရျခင္း ရွိသည္။ ခ်ီးမြမ္း ခံရခ်ိန္တြင္ ေပ်ာ္မဆုံးေမာ္မဆုံး၊ ကဲ႔ရဲ႕ခံရခ်ိန္တြင္ လင္းတမိႈင္မိႈင္ရလွ်င္ ေလာကဓံကို မခံႏုိင္ေသး။ ခ်ီးမြမ္းခ်ိန္တြင္ သင့္႐ုံေလာက္သာ ၾကည္ႏူးၿပီး ကဲ႔ရဲ႕ခံရခ်ိန္တြင္လည္း မမႈမွသာ ေလာကဓံဒဏ္ကို ခံႏုိင္သူျဖစ္သည္။ မိမိေပတံႏွင့္ မိမိရွိသူသည္ ေအာင္ျမင္မႈေၾကာင့္ ခ်ီးမြမ္းလာလွ်င္ မိမိေပတံ ျဖင့္တိုင္းကာ အသင့္အတင့္ ႏွလုံးသြင္းႏုိင္သည္။ ကဲ႔ရဲ႕ခံရခ်ိန္တြင္ လည္း မိမိေပတံျဖင့္တိုင္းကာ သူတု႔ိ မသိလုိ႔သာဟု စဥ္းစားႏုိင္သည္။
ေနကို ကမၻာက လွည့္ပတ္ေၾကာင္း သိသူသည္ ကမၻာကို ေနက လွည့္ပတ္သည္ဟု ထင္သူမ်ားၾကားတြင္ ရဲရဲဝံ့ဝံ့ေနႏုိင္ျခင္း၊ အမွန္ကို ထုတ္ေဖာ္ဝံ့ျခင္းမွာ ကိုယ္ပိုင္ ေပတံေၾကာင့္သာျဖစ္သည္။ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း တြင္း ေပတံေကာင္းမ်ား ႀကီးစိုးရန္ လိုသည္။ ေပတံေကာင္းမ်ား မႀကီးစိုး ေသးလွ်င္ ကိုယ္ပိုင္ေပတံ ေကာင္းေကာင္း တစ္ေခ်ာင္း လက္ဝယ္ၿမဲရန္ လိုသည္။
Written by ေဇယ်သူ
==========================
မနၱေလး စာႀကည့္တိုက္ေဇာ္ေဇာ္
==========================
S S W.
------------------
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။