ေမးခြန္း ေလးက ရိုးရွင္းသလို ဆရာ တို႕ရဲ႕အေၿဖ ကလည္း ဆိုလိုရင္းအတိအက်ပါပဲ။
ကၽြန္ေတာ္ တို႔ဆီမွာ မိဘ ေတြရဲ႕ အုပ္ထိန္းမႈ၊ ေက်ာင္း က ဆရာ ဆရာမ ေတြရဲ႕ လမ္းညႊန္မႈ ဟာ ဘယ္ကုိပဲ အဓိကဦးတည္လဲဆိုရင္ စာေမးပြဲ မွာ အမွတ္ မ်ားဖုိ႔နဲ႕ ဆယ္တန္း ေအာင္တဲ့အခါ တကၠသိုလ္ ေကာင္းေကာင္းတက္ရဖို႔ပါပဲ။ လိမၼာတယ္၊ စကားနားေထာင္တယ္၊ စာေတာ္တယ္ ဆိုရင္ ဒီ ကေလး အတြက္ သိပ္ ဂုဏ္ယူ ၾကပါတယ္။ သူ ဘာ ၀ါသနာ ပါတယ္ဆုိတာကို ထုတ္ေဖာ္ဖုိ႔ အားမေပးတတ္ၾကဘူး။ အဲဒီအၿပင္ ပိတ္ပင္ခံရတာေတြေတာင္ ရွိပါတယ္။ ဒီအရြယ္မွာ အၿပင္စာေတြမဖတ္နဲ႕၊ ေဘာလံုး ခ်ည္းပဲ ကန္ေနတာပဲ၊ စသၿဖင့္ ေက်ာင္းစာ မွာ အမွတ္နည္းမွာစိုးတာေၾကာင့္ ကန္႔သတ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ၾကတာေတြ ရွိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ တုိ႔ရဲ႕ ပညာေရး စနစ္ကလည္း ဒီလိုၿဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးေပးထားတာကုိး။
ေနာက္တစ္ခုက ကုိ ယ့္၀ါသနာ ကုိယ္သိေပမယ့္ လက္ေတြ႔အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖုိ႔က်ေတာ့လည္း ၿပႆနာ ရွိၿပန္ပါတယ္။ ဥပမာ ေဘာလံုး ကန္ရတာ ၀ါသနာပါတယ္ ဆုိပါေတာ့။ သူမ်ား တုိင္းၿပည္ ေတြဆုိ ဒါကုိ ပေရာ္ဖက္ရွင္ အၿဖစ္ ေရြးခ်ယ္ၿပီး ၾကိဳးစားလိုက္လို႔ ရေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ဆီမွာ အဲ့ေလာက္ မလြယ္ပါဘူး။ ႏုိင္ငံက ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈ ေနာက္က်ေနတဲ့အခါ လူငယ္ေတြအတြက္ ေရြးခ်ယ္စရာ ပေရာ္ဖက္ရွင္ အလုပ္က အင္မတန္မွ နည္းပါတယ္။
ဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ တို႔ လူငယ္ ေတြ ဘာလုပ္ၾကမလဲ။
ဆရာ တို႔က ေၿဖပါတယ္။ ၿခေသၤ့ စိတ္ဓါတ္ ေမြးပါတဲ့။
ၿမန္မာႏုိ္င္ငံ က ဆရာ၀န္ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ယူလို႔ရတဲ့ဘြဲ႔ အကုန္လံုးကုိ ရထားၿပီးၿပီၿဖစ္တဲ့ ဆရာရဲၿမင့္ေက်ာ္ (လကာၤရည္ေက်ာ္)ဟာ ဆရာ၀န္ အလုပ္ ကို ၀ါသနာ မပါခဲ့ဘူးလို႔ ေၿပာရင္ အံ့ၾသ သြားၾကမယ္ထင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ တုိ႔လည္း ၾကားၾကားခ်င္းမွာ အံ့ၾသခဲ့ရတယ္။ ဟုတ္ပါတယ္။ ဆရာ ေဆးတကၠသိုလ္ ကို မိသားစု ထဲမွာ ဆရာ၀န္ မရွိေသးဘူး ဆုိၿပီး အိမ္က တက္ခုိင္းလို႔ တက္ခဲ့ရတာပါ၊ တကယ္ၿဖစ္ခ်င္ခဲ့တာက စာေရးဆရာပါ တဲ့။
ဒါၿဖင့္ ၀ါသနာ မပါတဲ့ အလုပ္ မွာ ဘာၿဖစ္လုိ႔ ဒီလို ထူးခၽြန္ ေနသလဲ ဆုိေတာ့ ငါ ဒီေက်ာင္းကို တက္ရေတာ့မယ္၊ ဒီအလုုပ္လုပ္ရေတာ့မယ္ဆိုမွေတာ့ တခုခုထြန္းေပါက္ေအာင္ လုပ္ရမယ္ဆုိၿပီး ၾကိဳးစားခဲ့တာပါတဲ့။ ေဒါက္တာ လို႔ နာမည္တပ္ၿပီးမွေတာ့ ေဆးမကု တတ္ရင္ သူမ်ားကုိ သတ္သလို ၿဖစ္ေတာ့မယ္ ဆုိတဲ့စိတ္နဲ႔ ၾကိဳးစားလိုက္တာ ခုလိုၿဖစ္လာတဲ့အထိပဲ။
ဆရာေတာ္ အရွင္ဆႏၵာဓိက ေဟာဖူးတာေလးကို သြားသတိရပါတယ္။ ဆရာေတာ္ ဟာ ဆယ္တန္း တုန္းက ဘာသာစံုဂုဏ္ထူးထြက္ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာကတည္းက ဆယ္တန္း ေအာင္ၿပီးရင္ သာသနာ့ေဘာင္ အၿပီးအပိုင္၀င္ေတာ့မယ္လို႔ ဆံုးၿဖတ္ၿပီးသားပါ။ ဒီအေၾကာင္းကို ၾကားရေတာ့ ဒကာ တစ္ေယာက္က အံ့ၾသတစ္ၾကီး ေလွ်ာက္တယ္။ ဒါနဲ႔ေတာင္ ဆရာေတာ္ က ဘာသာစံု ဂုဏ္ထူး ထြက္တဲ့အထိ ၾကိဳးစားခဲ့ရသလား ဆိုေတာ့ ဆရာေတာ္ က ၿပန္ေၿဖပါတယ္။ ဘာပဲလုပ္လုပ္ အေကာင္းဆံုးၿဖစ္ေအာင္ လုပ္ခ်င္တဲ့စိတ္ေၾကာင့္ပါ တဲ့။
အဲဒီ ဆယ္တန္း အမွတ္ က ဆရာေတာ့္ အတြက္ ဘာမွအသံုးမ၀င္ခဲ့ပါဘူး။ အမွတ္တမဲ့ၾကည္႔ရင္ အလဟႆေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီအခ်ိန္ကတည္းက အၿမစ္တြယ္ခဲ့တဲ့ ဘာပဲလုပ္လုပ္ အေကာင္းဆံုးၿဖစ္ေအာင္ လုပ္မယ္ဆုိတဲ့ စိတ္ကေတာ့ ခုလို သံဃာေတာ္တစ္ပါး ၿဖစ္လာတဲ့အခါမွာလည္း လိုက္ၿပီး အက်ိဳးၿပဳေနတုန္းပါပဲတဲ့။
ၿခေသၤ့ ေတြဟာ သားေကာင္ ကုိ လိုက္တဲ့အခါ ၾကီးတဲ့အေကာင္ၿဖစ္ေစ၊ ငယ္တဲ့အေကာင္ၿဖစ္ေစ တူညီတဲ့လံု႕လ၀ီရိယကို စိုက္ထုတ္တတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကုိယ္ ၀ါသနာ မပါတဲ့ အလုပ္ လုပ္ေနရတဲ့ လူငယ္ ေတြအေနနဲ႔လည္း ဟုိအၿပစ္တင္၊ ဒီအၿပစ္တင္ လုပ္မေနပါနဲ႕။ ၀ါသနာ ပါတဲ့ အလုပ္ ကိုၿဖစ္ေစ၊ မပါတဲ့ အလုပ္ ကိုၿဖစ္ေစ၊ အေကာင္းဆံုးၿဖစ္ေအာင္ လုပ္မယ္ ဆိုတဲ့ ၿခေသၤ့ စိတ္ဓါတ္ မ်ိဳး ထားလိုက္ပါ။ တူညီတဲ့ အက်ိဳးရလဒ္တစ္ခု ၿပန္ရပါလိမ့္မယ္။
ဒီလိုေၿပာလိုက္လို႔ ၀ါသနာ ကို စြန္႕လႊတ္လိုက္ရမွာလား ဆုိေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ေဆးေက်ာင္းတက္၊ ဆရာ၀န္လုပ္ခဲ့ေပမယ့္ စာေရးဆရာၿဖစ္ခ်င္တယ္ ဆုိတဲ့ အိပ္မက္ ဆရာဟာ ဘယ္တုန္းကမွ မစြန္႕လႊတ္ခဲ့ပါဘူး။ တစ္ခုပဲ၊ အခ်ိန္ေလးေနာက္ဆုတ္လိုက္တာပါပဲ။
အဲဒီအခိ်န္က မေရရာခဲ့တဲ့ စာေရးဆရာ ၿဖစ္ေရး ဆုိတာထက္ ပိုေသခ်ာတဲ့ ဆရာ၀န္ ဘ၀ကို အရင္ေလွ်ာက္လွမ္းတယ္၊ ၿပီးေတာ့မွ အဲဒီဘ၀အေပၚ အေၿခခံတဲ့၀တၳဳေတြေရးတယ္။ အဲဒီကေနတစ္ဆင့္ ခုလိုႏုိင္ငံေက်ာ္စာေရးဆရာတစ္ေယာက္ ၿဖစ္လာခဲ့တယ္။
ဆရာ ကေၿပာပါတယ္၊ Plan B ဆုိတာ လက္ေၿမွာက္အရံႈးေပးလုိက္တာ မဟုတ္ပါဘူး၊ ဒီလမ္းက ပိတ္ေနလို႔ တၿခားတစ္ဖက္က ပတ္သြားလိုက္တာပါ တဲ့။ အခ်ိန္ေတာ့ ၾကာေကာင္းၾကာမယ္၊ ဒါေပမယ့္ တစ္ေန႔ေတာ့ ေရာက္မွာပါပဲ တဲ့။
တကယ္ေတာ့ ဘ၀ ဆုိတာ စာေမးပြဲ တစ္ခုဆုိရင္ အဲဒီစာေမးပြဲမွာ ကၽြန္ေတာ္ တို႔ဟာ ကုိယ့္ကုိေပးလာတဲ့ပုစာၦကုိပဲ ေၿဖဆုိၾကရပါတယ္။ သူမ်ားေမးခြန္း သြားေၿဖခ်င္လို႔ မရပါဘူး။ လက္ေတြ႔ဘ၀မွာ တခ်ိဳ႕လူေတြအတြက္ မိဘ ပံ့ပုိးမႈဆုိတာ အဆင္သင့္ၿဖစ္ေနေပမယ့္ ကုိယ္ကေတာ့ မိဘ ၿပန္ေထာက္ပံ့ေနရတာမ်ိဳးေတြ ရွိႏုိင္တယ္။ ဒါကို သူမ်ားလို မၿဖစ္ရေကာင္းလားဆုိၿပီး ညည္းတြားေနလို႔ မရပါဘူး။ ဘာမွလည္း ထူးလာမွာ မဟုတ္ဘူး။
တစ္ခါတစ္ေလမွာ လက္ေတြ႕က်တာကို ကုိယ့္ ဆႏၵထ က္ ဦးစားေပးရတာမ်ိဳးေတြ ရွိပါတယ္။ ဒီအတြက္ စိတ္ဓါတ္ မက်ပါနဲ႕။ ကုိယ့္ အိပ္မက္ ကုိလည္း မစြန္႕လႊတ္လိုက္ပါနဲ႕။ လတ္တေလာမွာ ဒီလမ္း က ဘယ္လိုမွေလွ်ာက္မရတာမို႔ တၿခားတစ္လမ္းက ပတ္သြားရတာသာ ၿဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေနရာကို မေရာက္ေရာက္ေအာင္ သြားမယ္ဆုိတဲ့စိတ္နဲ႕သာ ၾကိဳးစားရင္ တကယ္ၿဖစ္လာႏုိင္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္ ၀ါသနာ ကို မသိေသးတဲ့သူပဲၿဖစ္ၿဖစ္၊ သိရက္နဲ႔ လက္ေတြ႔မလုပ္ႏုိင္ေသးတဲ့သူပဲၿဖစ္ၿဖစ္ လက္ရွိလုပ္ေနတဲ့အလုပ္မွာ အေကာင္းဆံုးၿဖစ္ေအာင္ လုပ္ပါ။ အဲဒီ ၿခေသၤ့ စိတ္ဓါတ္ က ကုိယ့္ အိပ္မက္ ေတြဆီ သြားမယ့္ ဒုတိယလမ္း Plan-B ကို ပိုၿပီး အဆင္ေၿပေခ်ာေမြ႕ေစပါလိမ့္မယ္။
ေဒါက္တာ ၿဖိဳးသီဟ
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။