ေက်ာ္ၾကားယိုစုံ မလွလွၾကဴ

 

ေက်ာက္သင္ပုန္း

 

ေက်ာ္ၾကားယိုစုံ မလွလွၾကဴ
+++++++
မႏၱေလး၊ စက္တင္ဘာ ၆ – မလွလွၾကဴဟာ အသစ္အဆန္းတီထြင္ရတာကို ဝါသနာပါတယ္။ အသက္ငယ္စဥ္အပ်ိဳအရြယ္မွာကတည္းက အက်ႌစေတြဝယ္၊ ထြင္ခ်ဳပ္ၿပီး အိမ္ကအလုပ္သမားေတြကို ေရာင္းတယ္။ ပုတီးေစ့ေလးေတြနဲ႔ ဆံညႇပ္ေတြ၊ ကလစ္ေတြလုပ္တယ္။ ၿပီးရင္ေဈးခ်ိဳထဲကိုသြင္းပါတယ္။မလွလွၾကဴရဲ႕မိဘေတြက ေက်ာင္းဆရာ ဆရာမေတြပါ။ မလွလွၾကဴ ေျခာက္တန္းႏွစ္အေရာက္မွာ အေမကေက်ာင္းဆရာမ အလုပ္ကထြက္ၿပီး ေက်ာ္ၾကားယိုစံုလုပ္ငန္း ကိုစတင္လုပ္ကိုင္ပါတယ္။ မလွလွၾကဴ အိမ္ေထာင္က်တဲ့အခ်ိန္ မိဘရဲ႕လုပ္ငန္းကို ဦးစီးလုပ္ကိုင္တဲ့အခါမွာေတာ့ သူ႕ဝါသနာကိုစိတ္ႀကိဳက္အေကာင္အထည္ေဖာ္ပါေတာ့ တယ္။

ယိုစံုလုပ္ငန္းျဖစ္တဲ့အတြက္ အသီးမွန္သမွ်ယိုထိုးၾကည့္ပါတယ္။ သံပရာသီး၊ ခရမ္းခ်ဥ္သီးေတြကိုယိုထိုးတယ္။ သူမ်ားတီထြင္ၿပီးသားအသီးရွိရင္လည္း အရသာမတူ ေအာင္သတိထားၿပီးလုပ္ကိုင္ပါတယ္။ မွ်စ္၊ ပန္းမုန္လာ၊ ေဂၚရခါးသီးလို ဟင္းခ်က္စရာေတြကိုေတာင္ အလြတ္မေပးခဲ့ပါဘူး။မလွလွၾကဴက ‘ေပါေပါရတဲ့ပစၥည္းမွန္သမွ် ယိုထိုးၾကည့္တယ္၊ လႊင့္ပစ္ရမယ့္ပစၥည္းကိုု မပစ္ရေအာင္လုပ္ၾကည့္ဖို႔ အၿမဲတမ္းစဥ္းစားျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။

ေက်ာ္ၾကားယိုစံုကို ဘဂၤလား ေဒ့ရွ္၊ အိႏၵိယ၊ တ႐ုတ္စတဲ့ႏိုင္ငံေတြကို ပို႔ေဆာင္ပါတယ္။ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမွာက်င္းပတဲ့ ျပပြဲတစ္ခုကိုသြားရာက ကုမၼဏီတစ္ခုနဲ႔ ခ်ိတ္ဆက္မိၿပီး ထန္းသီးလုပ္ငန္းကို စတင္လုပ္ကိုင္ဖို႔ အေၾကာင္းဖန္လာပါေတာ့တယ္။
-----------------
ထန္းသီးကို စီးပြားျဖစ္ေရာင္းလို႔ရတယ္ဆိုတာကို ထန္းေတာင္သူေတြကနားမလည္ၾကပါဘူး။ လူစားတယ္။ ၿပီးရင္ႏြားေကြ်းတယ္။ သည္ေလာက္ပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ က်န္တာေတြက အလဟႆျဖစ္ကုန္တယ္။

အညာဘက္ကို သြားတဲ့အခါေၾကြက်ေနတဲ့ ထန္သီးေတြကိုျမင္ရင္ မလွလွၾကဴ ႏွေျမာတဲ့စိတ္ျဖစ္မိပါတယ္။ အခြင့္အေရးရရင္ ထန္းသီးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး လုပ္ၾကည့္မယ္လို႔ စိတ္ကူးထားရာက ထိုင္းမွာရွိတဲ့ ကုမၼဏီတစ္ခုက ထန္းသီးကုန္ၾကမ္းပို႔ဖို႔ မလွလွၾကဴကိုကမ္းလွမ္းပါတယ္။ ေအးခဲၿပီးမွပို႔ရမွာပါ။ မျဖစ္ႏိုုင္ဘူးလို႔ ျငင္းရင္းကေန အဲသည္ ကုမၼဏီက နည္းပညာပါသင္ၾကားေပးတာေၾကာင့္ လက္ခံခဲ့ပါတယ္။ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ကေန ၂၀၁၅ ခုႏွစ္အထိ ထန္းသီးပို႔ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

စမ္းသပ္၊ ေအာင္ျမင္
အခုႏွစ္မွာလည္း ကိုယ္လုပ္ေနက်လုပ္ငန္းနဲ႔မတူတဲ့ အလုပ္တစ္ခုကို မလွလွၾကဴတစ္ေယာက္ စမ္းသပ္လုပ္ၾကည့္ပါတယ္။ ေအာင္ျမင္ပါတယ္။ အခုလကုန္ပိုင္းက စၿပီး ေဈးကြက္ထဲကို စတင္ျဖန္႔ခ်ိေတာ့မွာပါ။
အဲဒါကေတာ့ ရာသီအခ်ိန္မွာသာစားရတဲ့ ထန္းသီးဆန္ကိုေအးခဲ့တဲ့နည္းနဲ႔ တစ္ႏွစ္ပတ္လံုးစားလို႔ရေအာင္ တီထြင္ထုတ္လုပ္လိုက္တာပါ။ သၾကားနဲ႔ ေရသန္႔အသံုးျပဳ ထားၿပီး ထန္းသီးကိုေရခဲထုပ္၊ ယိုစည္သြတ္ဘူးဆိုၿပီး ဝယ္ယူစားသံုးႏိုင္ေတာ့မွာပါ။

ထန္းသီးနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ တန္ဖိုးျမင့္ထုတ္ကုန္ေတြကိုထုတ္လုပ္ႏိုုင္ဖို႔ လြယ္လြယ္ကူကူနဲ႔ျဖစ္လာခဲ့တာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ ေငြေၾကးနဲ႔ နည္းပညာအခက္အခဲေတြရင္ဆိုင္ ရသလို စၿပီးတီထြင္ထုတ္လုပ္ရတာျဖစ္လို႔ ပ်က္စီးဆံုး႐ံႈးမႈေတြႀကံဳတဲ့အခါ ေနာက္ဆုတ္ခ်င္စိတ္ေတြကိုပါ အားတင္းခဲ့ရပါတယ္။

ထန္းသီးေတြဝယ္ၿပီး ခြဲတတ္တဲ့သူမရွိေတာ့ ပုပ္ကုန္တာ၊ ခြဲၿပီးသားထန္းသီးကိုထိန္းသိမ္းဖို႔ အေအးခန္းမရွိလို႔ အခ်ဥ္ေပါက္ကုန္တာေတြျဖစ္တဲ့အခါ ဝယ္ထားတဲ့ထန္းသီး ေတြက ဘာမွျဖစ္မလာဘဲဆံုး႐ံႈးပါတယ္။
‘မိဘေတြေရာ အမ်ိဳးသားကပါ မလုပ္ေတာ့နဲ႔ဆိုၿပီးတားတယ္၊ ကိုယ္တိုင္လဲငါလုပ္လို႔မျဖစ္ ေတာ့ဘူးဆိုျပီး စိတ္ဓာတ္က်သြားတယ္လို႔ မလွလွၾကဴကျပန္ေျပာင္းေျပာပါ တယ္။

ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပက စီးပြားလုပ္ဖက္ကုမၼဏီေတြ၊ စီးပြားေရးႏွင့္ ကူးသန္းေရာင္းဝယ္ေရးဌာနက တာဝန္ရွိသူေတြရဲ႕ အားေပးကူညီမႈေၾကာင့္သာ ဆက္ၿပီးလုပ္ျဖစ္ ဖို႔ ခြန္အားေတြရရွိခဲ့တာပါ။ ပ်က္စီးဆံုး႐ံႈးမႈ တန္ဖိုးကိုလည္း သိန္း ၃၀သတ္မွတ္ထားပါတယ္။ သတ္မွတ္ထားတဲ့ေငြထက္ေက်ာ္သြားမယ္ဆိုရင္ ဆက္မလုပ္ေတာ့ဘူး။ သတ္မွတ္ထားတဲ့ေငြမေက်ာ္ဘဲလုပ္လိုေအာင္ျမင္သြားရင္ဆက္လုပ္မယ္ဆိုၿပီး ရည္ရြယ္လုပ္ေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။

ထန္းသီးထုတ္ကုန္ထုတ္လုပ္ႏိုုင္ဖို႔ အမ်ိဳးမ်ိဳးႀကံဆလုပ္ကိုင္ေနသလို တစ္ဖက္ကလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံ လက္လီေရာင္းခ်သူမ်ားအသင္း၊ မႏၱေလးတိုင္းကုန္သည္မ်ားႏွင့္ စက္မႈလက္မႈလုပ္ငန္းရွင္မ်ားအသင္းေတြရဲ႕ ေဆြးေႏြးေဟာေျပာပြဲကိုလည္း တက္ေရာက္ပါတယ္။

အဲသည္လိုပြဲေတြကေန ကိုယ့္လုပ္ငန္းမွာရွိတဲ့ လက္ေအာက္ငယ္သားေတြကိုအုပ္ခ်ဳပ္ပံုနည္းစနစ္၊ ထုတ္ကုန္ေတြကိုေရာင္းတဲ့ နည္းစနစ္နဲ႔ ျပည္ပမွာက်င္းပတဲ့ ျပပြဲ ေတြကိုသြားႏိုုင္ဖို႔၊ ျပည္ပထုတ္ကုန္အျဖစ္ ပို႔ႏိုင္ဖို႔စတဲ့ လမ္းစေတြေပၚထြက္လာခဲ့သလို ကေမၻာဇအနာဂတ္ အလင္းတန္း ျမန္မာေဖာင္ေဒးရွင္းက ခ်ီးျမႇင့္တဲ့ KBZ – MRCCI SME အတြက္ ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ရာမွာ က်ပ္သိန္း ၁၀ဝ ကိုုရရွိခဲ့ပါတယ္။
‘ကေမၻာဇဆုရၿပီးေနာက္ပိုင္းမွာ ျဖစ္ေအာင္လုပ္ရမယ္ဆိုတဲ့စိတ္ျပန္ဝင္ခဲ့တာလို႔ မလွလွၾကဴက ေျပာပါတယ္။

ခံယူခ်က္နဲ႔
မလွလွၾကဴဟာ စမ္းသပ္လုပ္ေဆာင္ထားတဲ့ ကုန္ပစၥည္းေတြကို နမူနာျမည္းစမ္းၾကည့္ရာမွာ သားသမီးေတြနဲ႔ သူကိုယ္တိုင္စားသံုးပါတယ္။ သူ႕ရဲ႕ခံယူခ်က္ကရွင္းပါ တယ္။ ကိုယ့္သားသမီးကိုုမေကြ်းဘဲ သူမ်ားသားသမီးကို ေကြ်းမယ္ (ေရာင္းတယ္)ဆိုတာ အဓိပၺာယ္မရွိဘူးလို႔ ခံယူထားတာပါ။

ထန္းသီးဆိုတာစားတာမ်ားရင္ ဝမ္းသြားတယ္လို႔ လူေတြကယူဆၾကပါတယ္။ မဟုတ္ပါဘူး။ တကယ္ေတာ့ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္မိခင္ေတြအတြက္ ေကာင္းမြန္သလို အသားဝါေရာဂါကိုလည္းကာကြယ္ေပးႏိုင္ပါတယ္။ ထန္းသီးမွာပါတဲ့ အီကိုလိုင္ပိုးေၾကာင့္သာဝမ္းသြားတာပါ။ ျဖန္႔ခ်ိေတာ့မယ့္ ထန္းသီးထုတ္ကုန္ေတြကိုု အီကိုလိုင္ပိုးပါ မပါစမ္းသပ္ၿပီး ျဖစ္သလို ထန္းသီးမွာပါဝင္တဲ့ အာဟာရဓာတ္ကိုလည္း စမ္းသပ္စစ္ေဆးေနတယ္လို႔ဆိုပါတယ္။

ထုတ္လုပ္ၿပီးတဲ့ ထန္းသီးထုတ္ကုန္ေတြကို ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပေဈးကြက္ထဲ အေရာက္ျဖန္႔ေပးမယ့္ ကုမၼဏီေတြကမလွလွၾကဴကို လာေရာက္ခ်ိတ္ဆက္ၾကပါတယ္။ ဆက္သြယ္တာကို လက္ခံရင္ကိုယ္တိုင္ေဈးကြက္ရွာစရာမလိုပါဘူး။ ေတာက္ေလွ်ာက္ထုတ္လုပ္ေပးဖို႔ပဲ လိုအပ္တာပါ။ မလွလွၾကဴကေတာ့လက္မခံခဲ့ပါဘူး။ ကိုယ္တီထြင္ထားတဲ့ ထုတ္ကုန္ေတြ ကိုယ့္နာမည္နဲ႔မဟုတ္ဘဲ သူမ်ားနာမည္နဲ႔ထုတ္မွာကို အျဖစ္မခံႏိုင္လို႔ပါ။

ထုတ္လုပ္ၿပီးတဲ့ ထန္းသီးေရခဲထုပ္၊ ထန္းသီးယို၊ ထန္းသီးစည္သြတ္ဘူးေတြကို ျပည္တြင္းကိုစတင္ေရာင္းခ်မွာပါ။ ေရွာ့ပင္းေမာလ္၊ Freeza ရွိတဲ့ဆိုင္၊ အေအးဆိုင္နဲ႔ စားေသာက္ဆိုင္ေတြမွာ ေရာင္းခ်မွာျဖစ္သလို ၁၁ လမ္း၊ ၈၆ နဲ႔ ၈၇ လမ္းၾကားရွိ ဆိုင္မွာလည္းလာေရာက္ဝယ္ယူႏိုင္ပါတယ္။

ျမိဳ႕တြင္းက ဖုန္းဆက္မွာရင္လည္း ပို႔ေဆာင္ေပးမယ္လို႔္ဆိုုပါတယ္။ ျပည္ပႏိုင္ငံျဖစ္တဲ့ ႐ုရွနဲ႔ဩစေၾတးလ်ားကို ပို႔ဖို႔လည္းစီစဥ္ေနပါတယ္။မလွလွၾကဴဟာ အိမ္ရွင္မေတြအခ်ိန္ေပးလုပ္ရတဲ့ ဂ်င္း၊ ထန္းလ်က္ နဲ႔ ကြမ္းရြက္ကိုေရာက်ိဳထားတဲ့ အရည္ကိုေအးခဲတဲ့နည္းနဲ႔ တစ္ခါေသာက္အထုပ္ေလးေတြေရာင္းဖို႔ လုပ္ေဆာင္ၿပီးပါၿပီ။ ထန္းသီးအခ်ဥ္ (ကင္မ္ခ်ီပံုစံ)နဲ႔ ထန္းေရခ်ိဳကိုလည္းထုတ္ကုန္အျဖစ္ ထုတ္လုပ္ႏိုင္ဖို႔စမ္းသပ္ၿပီးပါၿပီ။
အသစ္အဆန္းတီထြင္ရတာ ဝါသနာပါတဲ့ မလွလွၾကဴဟာ ေရွ႕ဆက္ၿပီးလည္း စီးပြားေရးလုပ္ငန္းနဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ေဆြးေႏြးပြဲနဲ႔ ေဟာေျပာပြဲေတြကိုတက္ေရာက္နားေထာင္၊ ပညာရွင္ေတြကိုေမးျမန္း၊ အင္တာနက္ကေနသင္ယူကာ ထုတ္ကုန္အသစ္ေတြစမ္းသပ္လုပ္ေဆာင္ေနဦးမယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

ေအးစုမြန္
+++++++++
Kumudra News