ႏိုင္ငံျခားတြင္ အလုပ္လုပ္ၿပီး ျမန္မာျပည္မယ္ အၿပီး ျပန္လာေနၾကမည့္ သူမ်ား သိေစရန္ပါ

ကြၽန္မသည္ စင္ကာပူႏိုင္ငံသို႔ ေရာက္႐ွိေနထုိင္တာ
၁၀ ႏွစ္႐ွိသြားၿပီ။
ျမန္မာ ႏိုင္ငံ မွ ၁၈ နွစ္ သမီး တုန္းက
စတင္ ထြက္ခြာခဲ့ပါသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ႏွစ္ဖက္မ်ွေသာ အျမင္ျဖင့္ ေရးပါမည္။

စင္ကာပူႏိုင္ငံတြင္ ေက်ာင္းသူဘဝျဖင့္ စတင္
ရပ္တည္ခဲ့တုန္းက ကြၽန္မသည္ တစ္နာရီလ်ွင္
၄ ေဒၚလာရပါသည္။
လံုးဝမထိုင္ရေသာ အေရာင္းဝန္ထမ္းဘဝပါ။


ထို႔ေနာက္ ေက်ာင္းၿပီးေသာ အခါ
(Bsc Computer Sciences ဘြဲ႔ပါ)
ဟိုႏိုင္ငံတြင္ပဲ ၿပီးပါသည္။
လစာ ေဒၚလာ ၃၀၀၀ မ်ွ စရပါသည္။
ထို အခ်ိန္တြင္ အလုပ္ Experiences ရံုး အလုပ္ႏွင့္
အခ်ိန္ပိုင္းအလုပ္ အပါအဝင္ဆိုေတာ့
အခ်ိန္ ၆ ႏွစ္တာပါ။ အသက္ ၂၆ ႏွစ္႐ွိခဲ့ပါၿပီ။

အလုပ္အကိုင္အခြင့္အေရး ပိုမို ရ႐ွိခဲ့ျခင္းမွာ ၊
ထိုႏိုင္ငံဘြဲ႔ရျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ၊
ထိုႏိုင္ငံ Permanent Resident ျဖစ္ေသာေၾကာင့္၊
အသက္အရြယ္ငယ္ေသာေၾကာင့္၊
Grade A မ်ားရ႐ွိထားျခင္းေၾကာင့္၊
ကြၽန္မ၏ လုပ္ရည္ကိုင္ရည္မွာ တက္ႂကြမႈ႐ွိသလို
လူအမ်ား ခ်စ္ခင္ဖြယ္ေကာင္းေသာ မ်က္ႏွာထား
ထားတတ္ေသာေၾကာင့္၊
English အေရးအသားအေျပာအဆို
ေတာ္သင့္ရံုေကာင္းမြန္ေသာေၾကာင့္၊
Confident ႐ွိေသာ ေၾကာင့္ျဖစ္ပါ၏။

အင္မတန္ ႀကိဳးစားရပါသည္။
Computer ပညာ႐ွင္အျဖစ္
ဝင္ေရာက္ခဲ့ျခင္းေတာ့မဟုတ္။
ကိုယ္သင္ထားေသာ ပညာသည္ အနည္းငယ္သာ
အသံုးဝင္ခဲ့ၿပီး လုပ္ငန္းအေတြ႔အၾကံဳေၾကာင့္သာ
ေနာက္ပိုင္းတြင္ လစာ တိုးခဲ့ျခင္းျဖစ္၏။

တစ္လ ကုန္က်စရိတ္ ေခြၽတာမည္ဆိုပါက
ေဒၚလာ ၁၀၀၀ ေက်ာ္ပါသည္။
ေနထိုင္ျခင္းတြင္ Privacy မရႏိုင္ပါ။
သူမ်ားေတြ ႏွင့္ တစ္ခန္းတည္း
Share ေနရပါသည္။
လူေနမႈ အဆင့္အတန္း ျမင့္မားပါသည္။

လံုျခံဳမႈ ျမင့္မားေသာ္လည္း စင္ကာပူႏိုင္ငံတြင္
ကြၽန္မ တစ္ေယာက္ ဓာတ္ေလွကားထဲ
ဓားေထာက္ခံခဲ့ရဖူး၏။
ည ၁၁ နာရီဝန္းက်င္တြင္။

က်န္းမာေရးေစာင့္ေ႐ွာက္မႈ ျမင့္မားပါသည္။
သို႔ေသာ္ ႐ိုး႐ိုး တုပ္ေကြးေရာဂါကို
GP ေဆးခန္း၌ ကုသပါက
ေဒၚလာ ၁၀၀ ဝန္းက်င္ကုန္ပါသည္။
ရံုးတြင္ ျပန္ claim လို႔ ရေသာ္လည္း
တစ္ႏွစ္အတြက္ claim ေငြ
ေဒၚလာ ၅၀၀ သာေပးထား၏။

ျမန္မာျပည္တြင္ ၃၀၀၀ က်ပ္သာ ကုန္က်ပါသည္။
ေပ်ာက္ကင္းမႈႏႈန္း အတူတူပင္။

ပညာေရး တြင္ စင္ကာပူႏိုင္ငံ၏
ပညာေရးသင္ၾကားမႈ မွာ အျပတ္အသပ္သာပါသည္။
သို႔ေသာ္ ျမန္မာျပည္မွ ဘြဲ႔ရ တစ္ခ်ိဳ႕သည္
စင္ကာပူႏိုင္ငံသားမ်ားထက္
ပိုေတာ္ ပိုတတ္ေနၾကသည္ကိုလည္း
ေတြ႔ျမင္ႏိုင္သလို
ကိုယ့္ေလာက္ မေတာ္ မတတ္ေသာ သူမ်ား၏
အႏိုင္က်င့္ေစာ္ကားမႈ မ်ားခံရပါက
ပညာျပန္ေပးတတ္ေစရန္ လည္း လိုအပ္ပါ၏။

လူမႈေရး၊ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ၾကေသာ္လည္း
စည္းစနစ္႐ွိ၏။ service အင္မတန္ေကာင္းပါ၏။
ယဥ္ေက်းစြာ ေနထိုင္ေျပာဆိုၾကကာ
အလိုက္ကန္းဆိုးသိ၏။

ျမန္မာျပည္လို ညနက္သန္းေခါင္ တြင္
အလိုက္ကန္းဆိုး မသိစြာ ရပ္ကြက္ထဲတြင္
ဆူညံမေန။

သို႔ေသာ္ အိမ္နီးနားခ်င္း အခ်င္းခ်င္း
ေသသြားရင္ေတာင္မွ သိၾကမည္မဟုတ္။

ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ျပန္လာပါက စင္ကာပူႏိုင္ငံ
ဘြဲ႔ရဆိုလ်ွင္ လစာ ၆ သိန္း
ေအာက္မနည္းရၾကမည္မွာ ေသခ်ာ၏။

ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ကုန္က်စရိတ္ (ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္)
စားစရိတ္ တစ္လ တစ္သိန္း
ေနစရိတ္ အိမ္ တစ္လံုးလံုး ငွါးေန တစ္လ ႏွစ္သိန္း
ကား႐ွိလ်ွင္ ဓာတ္ဆီဖိုး တစ္လ တစ္သိန္းခြဲ။
ဖုန္းခ တစ္လ ငါးေသာင္း။

ဆိုလ်ွင္ တစ္သိန္းက်န္ေသး၏။

တစ္ေယာက္တည္း ေကာ့ပ်ံေနေအာင္
ေနႏိုင္ေသာပံုစံျဖစ္၏။

သို႔ေသာ္ ႏိုင္ငံ အေျခအေန ညစ္ပတ္မႈ၊
မသန္႔႐ွင္းမႈ၊ က်န္းမာေရးဝန္ေဆာင္မႈ မတိုးတက္မႈ
အစိုးရ ေဆးရံုမ်ားတြင္ ေတာ့ အေျခအေန
အေတာ္ေကာင္းေနေသာ္လည္း
က်န္းမာေသာ လူမႈေနထိုင္ေရးစနစ္ မေတြ႔ရေပ။
ပညာေရးတြင္ ကေလးေတြ၏ ပညာေရးကို
ေကာင္းမြန္ေစေသာ အစိုးရေက်ာင္းေကာင္းမ်ား႐ွိ၏။
သို႔ေသာ္ အင္မတန္႐ွား၏။
တကၠသိုလ္ပညာေရးစနစ္ ေဆးတကၠသိုလ္မ်ားတြင္ပင္
ေက်ာင္းသားမ်ား အခ်ိန္မွန္တက္ေရာက္ျခင္းမေတြ႔ရ။

သို႔ေသာ္ ျမန္မာျပည္တြင္ စိတ္က်န္းမာေရး
ေကာင္းမြန္ေအာင္ က်င့္ၾကံႏိုင္၏။

လည္ပတ္စရာမ်ားေပါ၏။
စိတ္ကို ေအးခ်မ္းေစေသာ ေဒသမ်ား႐ွိ၏။
ဘာသာတရားလိုက္စားရန္အထူးေကာင္းမြန္၏။
ေႏြးေထြးေသာ အသိုင္းအဝိုင္း႐ွိ၏။
စီးပြားေရးလုပ္တတ္လ်ွင္ျဖစ္၏။

အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ အၿပီး
ျပန္မလာျဖစ္ေသးေသာ္လည္း
ကိုယ့္ေမြးရပ္ေျမထက္ေတာ့ ဘယ္ေနရာမွ မခံုမင္။

ပညာဆက္လက္သင္ရန္႐ွိေသာေၾကာင့္
ေငြေၾကး႐ွာေဖြရန္လိုေသာေၾကာင့္သာ
စင္ကာပူသို႔မဟုတ္တပါးေသာတိုင္းျပည္တြင္
ဆယ္စုႏွစ္မ်ွ ဆက္လက္ေနရေပဦးမည္။

ျမန္မာျပည္၏ ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာမႈ ကိုေတာ့ ဆက္လက္ခြဲခြာရေပမည္မွာ ကြၽန္မတို႔လို အေျခခံလူတန္းစားမ်ား၏ အားတင္းကာ ရည္မွန္းခ်က္ေလ်ွာက္လွမ္းဖို႔
တာဝန္ျဖစ္၏။

ဘယ္ေနရာ ေနေန အဓိကက
စိတ္ကေလး ၿငိမ္းခ်မ္းေနဖို႔
ေမတၱာတရားထားတတ္ဖို႔
လူသားအက်ိဳးျပဳဖို႔ပါဟု။

က်န္းမာရႊင္လန္းၾကပါေစ။
ခ်ိဳရီလတ္။

( post ကို လြတ္လပ္စြာ share ႏိုင္
copy ႏိုင္ပါသည္။)

From - Mingalarpar