" ၿပိတၱာျဖစ္ ေစ်းေရာင္းနည္း "
=================
ျမတ္စြာဘုရား လက္ထက္ေတာ္က ရာဇၿဂိဳလ္ျပည္မွာ ေစ်းသည္အမ်ိဳးသမီး ေလးေယာက္ ရွိပါတယ္ ။
သူတို႔ရဲ႕ေစ်းေရာင္းမႈဟာ မွန္ကန္မႈ မရွိပါဘူး ။ အေလးခိုးသလို စဥ္းလဲေကာက္က်စ္တဲ႔ နည္းေတြနဲ႔ ေရာင္းေတာ့ စီးပြားေရးေတြက ခဏေလးနဲ႔ တိုးတက္သြားျပီး ၿခံႀကီး ၊ အိမ္ႀကီးေတြနဲ႔ ျဖစ္ကုန္ၾကတယ္ ။
အဲဒီအမ်ိဳးသမီးေလးေယာက္ဟာ စီးပြားေရးေတြ အဆင္ေျပဆဲ ကာလမွာပဲ အေၾကာင္း မယ္မယ္ရရ မရွိပဲ ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ ကြယ္လြန္ကုန္ၾကတယ္ ၊
ကြယ္လြန္ျပီး ဘယ္ေရာက္သြားသလဲဆိုေတာ့ က်ံဳးၿမိဳ႕ရဲ႕ အျပင္ဘက္နားမွာ ျဗိတၱာမေတြ သြားျဖစ္ပါသတဲ႔ ။
လူ႔ျပည္မွာက်န္ခဲ႔တဲ႔ လင္ေယာက်္ား ေလးေယာက္က မၾကာခင္မွာ ဇနီးငယ္ေတြ ေကာက္ယူျပီး သူတို႔ရွာေဖြခဲ႔တဲ႔ ပစၥည္းေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ခံစားေနတာ ေတြ႔ရေတာ့ . . .
ျဗိတၱာျဖစ္လို႔ ဆင္းရဲရတဲ႔အထဲ လုပ္ရက္ေလျခင္း ဆိုျပီး ပိုျပီး စိတ္ဆင္းရဲျခင္း ျဖစ္ၾကရတယ္ ။
ဒါေၾကာင့္ က်ံဳးအျပင္ဘက္ကေန ၿမိဳ႕ထဲကလူေတြ ၾကားေအာင္ အသံဆိုးႀကီးေတြနဲ႔ လွမ္း ၊ လွမ္းေအာ္ပါေတာ့တယ္ ။
ဒီအေၾကာင္းကို ျမတ္စြာဘုရားထံ ေမးျမန္းတဲ႔အခါ . . . ျမတ္စြာဘုရားက ၊
ဒါယကာတို႔ ဒီအသံဟာ သင္တို႔ကို အႏၲရာယ္ ျပဳမယ့္အသံ မဟုတ္ပါဘူး ၊ ျဗိတၱာမေလးေယာက္ ဆင္းရဲျခင္းေတြ ႏွိပ္စက္လို႔ ေအာ္ေနၾကတာ ျဖစ္တယ္ လို႔ မိန္႔ေတာ္မူျပီး ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ကို ေဟာျပပါတယ္ ။
-
ဒီေခတ္မွာလည္း တစ္ခ်ိဳ႕ပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ စဥ္းလဲ ေကာက္က်စ္တဲ႔ နည္းမ်ိဳးစံုနဲ႔ ေစ်းေရာင္းၾကတာေတြ ရွိပါတယ္ ။
ကားကို လိမ္ေရာင္းတာ ၊ ထီကို လိမ္ေရာင္းတာ ၊ ၾကက္သားကို ေရထိုးေရာင္းတာ ၊ TV လိမ္ေရာင္းတာ ၊
ေစ်းေရာင္းသူက ကိုယ္ေကာက္က်စ္လိုက္တာကို ေစ်းဝယ္သူ မသိဘူး ဆိုျပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဟုတ္လွၿပီ ထင္ေနမွာပါ ။
ဒါေပမယ့္ က်န္တဲ႔သူေတြသူ မသိရင္ေနမယ္ ၊ ေစ်းေရာင္းသူ ကိုယ္တိုင္ကေတာ့ သိေနခဲ႔ပါၿပီ ။
ကိုယ့္ရဲ႕ အျပဳအမူဟာ မဟုတ္မမွန္ဘူး ဆိုတာ သိလ်ွက္နဲ႔ ျပဳမူတယ္ ဆိုတာ ကိုယ္ရထားတဲ႔ လူ႔ဘဝကို လံုးဝ တန္ဖိုးမထားတာပါ ၊
ကံဆိုတာ ျပဳၿပီးရင္ ျပီးေျမာက္သြားတာပါ ။ ဘာမွ ျပန္လုပ္လို႔ မရပါဘူး ၊ ေျမာက္သြားတဲ႔ကံက အခြင့္အခါသင့္ရင္ ျပန္ အက်ိဳးေပးေတာ့မွာပါ ။
ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲတဲ႔ ကံေတြမ်ားရင္ မ်ားသေလာက္ အက်ိဳးေပးမွာပါ ။
-
ကိုယ္က မွန္မွန္ကန္ကန္ ေစ်းေရာင္းခဲ႔ရင္ ကိုယ္ထားခဲ႔တဲ႔ ေမတၱာ ၊ ေစတနာေတြ ၊ ကိုယ္ျပဳခဲ႔တဲ႔ ကံေတြကလည္း အလကားေနမွာ မဟုတ္ပါဘူး ၊ သူ႔အက်ိဳးအားေလ်ာ္စြာ တံုန္႔ျပန္မွာပါ ၊
ကိုယ့္ရဲ႕အျပဳအမူေတြကို ေမ့ျခင္းသံုးမ်ိဳးနဲ႔ ခ်ိန္ၾကည့္လို႔ ရပါတယ္ ၊ ေမ့ျခင္းသံုးမ်ိဳးက . . .
၁။အေမ့ႀကီး ေမ့ေနတာရယ္ ၊
၂။ အသင့္အတင့္ ေမ့ေနတာရယ္ ၊
၃။ မေမ့သင့္တာကို ေမ့ေနတာရယ္ပါ ။
၁။အေမ့ႀကီး ေမ့ေနတယ္ဆိုတာ. . .
ေငြရဖို႔ အဓိက ၊ ပစၥည္းဥစၥာ ရဖို႔အဓိက ၊ ရာထူး အာဏာရဖို႔ အဓိက ၊ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားဖို႔ အဓိက. . . . အဲသလို ႏွလံုးသြင္းျပီး မသမာတဲ႔ နည္းနဲ႔ ၊ ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲတဲ႔ နည္းနဲ႔ ၊ ဒုစရိုက္နည္းနဲ႔ စီးပြားရွာေနၾကတာပါ ။
အဲဒီလို ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးေတြ ေသရင္ ျဗိတၱာျဖစ္ရင္ျဖစ္ ၊ မျဖစ္ရင္ အပါယ္ငရဲ က်မွာပါ ။
၂။ေနာက္ဒုတိယက အသင့္အတင့္ ေမ့ေနတယ္ ဆိုတာ . . .
ကာမဂုဏ္အာရံုေတြမွာ စိတ္ညႊတ္ျပီး ကုသိုလ္ ေကာင္းမႈ ျပဳဖို႔ ၊ တရားအားထုတ္ဖို႔ ေမ့ေနတာပါ ၊
ကိုရီးယား ဇတ္ကားေလး ၾကည့္ျပီး ေမ့ေနတာ ၊
ေဘာလံုးပြဲကို ည ၁ ၊ ၂ နာရီထိ ေစာင့္ၾကည့္ျပီး ေမ့ေနတာ ၊
မဂၤလာဧည့္ခံပြဲေတြမွာ ငါ့ဝတ္စားဆင္ဆင္မႈက သူတို႔ထက္ သာတယ္ ဆိုျပီး သာယာျပီး ေမ့ေနတာ ၊
ငါ့ဘဝမွာ " ကိုကိုသာ အဓိက " ဆိုျပီး ကိုကို အတြက္သာ အခ်ိန္ကုန္ျပီး တရားအားထုတ္ဖို႔ ေမ့ေနတာ ။
ကိုယ့္ရဲ႕ ေျမးေလးနဲ႔ပဲ အခ်ိန္ကုန္ုျပီး ေမ့ေနတာ ။
ဒီေမ့ျခင္းေတြက အပါယ္ငရဲကို က်ေစတတ္တဲ႔ ေမ့ျခင္းေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ၊ ဒါေပမယ့္ သံသရာရွည္ျပီး နိဗၺာန္နဲ႔ ေဝးေစတာပါ ။
၃။ေနာက္ တတိယကမေမ့သင့္တာ ေမ့ေနတယ္ ဆိုတာ ကေတာ့ . .
တရားရိပ္သာ ဝင္တဲ႔အခါ အမွတ္ေတြ က်ဲက်ဲ ေနတာကို ေျပာတာပါ ။ တရားထိုင္တဲ႔အခါ စိတ္ေတြက ေတာင္ေရာက္ ေျမာက္ေရာက္ အိမ္ေရာက္ ရံုးေရာက္ နဲ႔ သမာဓိေတြ က်ဲေနတာပါ ။
ဒီေမ့ျခင္းက ငရဲကို က်ေစတတ္တဲ႔ ေမ့ျခင္း မဟုတ္ပါဘူး ၊ ဒါေပမယ့္ တရားအေတြ႔ေတြ ေႏွးေနတတ္ပါတယ္ ။
--------------------------
ေမ့ျခင္းသံုးမ်ိဳးထဲမွာ လူသားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ လံုးဝ မရွိသင့္တဲ႔ ေမ့ျခင္းကေတာ့ ပထမေမ့ျခင္း ပါ ။
ဗုဒၶဘာသာဝင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ ပန္းတိုင္အစစ္ဟာ နိဗၺာန္ ပါ ။ နိဗၺာန္ မရေသးရင္ေတာင္ ဘဝကို ျငိမ္းျငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း ေနသြားရဖို႔က အဓိကပါ ။
ပစၥည္းေတြေတာ့ ေပါပါရဲ႕ ၊ ဒါေပမယ့္ ဘဝက မျငိမ္းခ်မ္းဘူးဆိုရင္ ဘဝက အဓိပါယ္ မရွိလွပါဘူး ။
ဘာပဲေျပာေျပာ ျဗိတၱာျဖစ္တဲ႔ စီးပြားရွာနည္းေတြ ကိုေတာ့ အထူးေရွာင္ဖို႔ အေရးႀကီးပါတယ္ ။
ေမ့ျခင္းသံုးမ်ိဳးကို သဒၶမၼံရံသီဆရာေတာ္ႀကီးရဲ႕ လကၤာေလးနဲ႔ ကပ္မွတ္ထားလိုက္ရေအာင္ပါ ။
ဒုစရိုက္သာ ျပဳလုပ္ခါ ေနတာေမ့ေနမည္ ၊
ကာမဂုဏ္မွာ စိတ္ညႊတ္ခါ ေနတာေမ့ေနမည္ ၊
ဘာဝနာမွာ စိတ္လြတ္ခါ ေနတာေမ့ေနမည္ ၊
က်မ္းကိုး-
၁။ေပတဝတၱဳ အ႒ာကထာ
ေဘာဂသံဟဏေပတဝတၱဳ ။
၂။ေပတဝတၳဳ ျမန္မာျပန္
သာသနာ့မ႑ိဳင္ ဆရာေတာ္ ။
၃။ေပတဝတၳဳေတာ္ႀကီး
အရွင္ဓမၼသာမီဘိဝံသ ။
၄။ေသာတာပန္၏ ဝဋ္သံုးပါးပယ္ပံု ၊
သဒၶမၼံဆရာေတာ္ႀကီး ။
ရေဝႏြယ္ ( အင္းမ )
( အေတြးမ်ားႏွင့္ မိတ္ဖြဲ႔ျခင္း ၊ စာ-၁၂၃-၁၂၈ ) အား ပူေဇာ္ပါ၏
=================
ျမတ္စြာဘုရား လက္ထက္ေတာ္က ရာဇၿဂိဳလ္ျပည္မွာ ေစ်းသည္အမ်ိဳးသမီး ေလးေယာက္ ရွိပါတယ္ ။
သူတို႔ရဲ႕ေစ်းေရာင္းမႈဟာ မွန္ကန္မႈ မရွိပါဘူး ။ အေလးခိုးသလို စဥ္းလဲေကာက္က်စ္တဲ႔ နည္းေတြနဲ႔ ေရာင္းေတာ့ စီးပြားေရးေတြက ခဏေလးနဲ႔ တိုးတက္သြားျပီး ၿခံႀကီး ၊ အိမ္ႀကီးေတြနဲ႔ ျဖစ္ကုန္ၾကတယ္ ။
အဲဒီအမ်ိဳးသမီးေလးေယာက္ဟာ စီးပြားေရးေတြ အဆင္ေျပဆဲ ကာလမွာပဲ အေၾကာင္း မယ္မယ္ရရ မရွိပဲ ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ ကြယ္လြန္ကုန္ၾကတယ္ ၊
ကြယ္လြန္ျပီး ဘယ္ေရာက္သြားသလဲဆိုေတာ့ က်ံဳးၿမိဳ႕ရဲ႕ အျပင္ဘက္နားမွာ ျဗိတၱာမေတြ သြားျဖစ္ပါသတဲ႔ ။
လူ႔ျပည္မွာက်န္ခဲ႔တဲ႔ လင္ေယာက်္ား ေလးေယာက္က မၾကာခင္မွာ ဇနီးငယ္ေတြ ေကာက္ယူျပီး သူတို႔ရွာေဖြခဲ႔တဲ႔ ပစၥည္းေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ခံစားေနတာ ေတြ႔ရေတာ့ . . .
ျဗိတၱာျဖစ္လို႔ ဆင္းရဲရတဲ႔အထဲ လုပ္ရက္ေလျခင္း ဆိုျပီး ပိုျပီး စိတ္ဆင္းရဲျခင္း ျဖစ္ၾကရတယ္ ။
ဒါေၾကာင့္ က်ံဳးအျပင္ဘက္ကေန ၿမိဳ႕ထဲကလူေတြ ၾကားေအာင္ အသံဆိုးႀကီးေတြနဲ႔ လွမ္း ၊ လွမ္းေအာ္ပါေတာ့တယ္ ။
ဒီအေၾကာင္းကို ျမတ္စြာဘုရားထံ ေမးျမန္းတဲ႔အခါ . . . ျမတ္စြာဘုရားက ၊
ဒါယကာတို႔ ဒီအသံဟာ သင္တို႔ကို အႏၲရာယ္ ျပဳမယ့္အသံ မဟုတ္ပါဘူး ၊ ျဗိတၱာမေလးေယာက္ ဆင္းရဲျခင္းေတြ ႏွိပ္စက္လို႔ ေအာ္ေနၾကတာ ျဖစ္တယ္ လို႔ မိန္႔ေတာ္မူျပီး ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ကို ေဟာျပပါတယ္ ။
-
ဒီေခတ္မွာလည္း တစ္ခ်ိဳ႕ပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ စဥ္းလဲ ေကာက္က်စ္တဲ႔ နည္းမ်ိဳးစံုနဲ႔ ေစ်းေရာင္းၾကတာေတြ ရွိပါတယ္ ။
ကားကို လိမ္ေရာင္းတာ ၊ ထီကို လိမ္ေရာင္းတာ ၊ ၾကက္သားကို ေရထိုးေရာင္းတာ ၊ TV လိမ္ေရာင္းတာ ၊
ေစ်းေရာင္းသူက ကိုယ္ေကာက္က်စ္လိုက္တာကို ေစ်းဝယ္သူ မသိဘူး ဆိုျပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဟုတ္လွၿပီ ထင္ေနမွာပါ ။
ဒါေပမယ့္ က်န္တဲ႔သူေတြသူ မသိရင္ေနမယ္ ၊ ေစ်းေရာင္းသူ ကိုယ္တိုင္ကေတာ့ သိေနခဲ႔ပါၿပီ ။
ကိုယ့္ရဲ႕ အျပဳအမူဟာ မဟုတ္မမွန္ဘူး ဆိုတာ သိလ်ွက္နဲ႔ ျပဳမူတယ္ ဆိုတာ ကိုယ္ရထားတဲ႔ လူ႔ဘဝကို လံုးဝ တန္ဖိုးမထားတာပါ ၊
ကံဆိုတာ ျပဳၿပီးရင္ ျပီးေျမာက္သြားတာပါ ။ ဘာမွ ျပန္လုပ္လို႔ မရပါဘူး ၊ ေျမာက္သြားတဲ႔ကံက အခြင့္အခါသင့္ရင္ ျပန္ အက်ိဳးေပးေတာ့မွာပါ ။
ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲတဲ႔ ကံေတြမ်ားရင္ မ်ားသေလာက္ အက်ိဳးေပးမွာပါ ။
-
ကိုယ္က မွန္မွန္ကန္ကန္ ေစ်းေရာင္းခဲ႔ရင္ ကိုယ္ထားခဲ႔တဲ႔ ေမတၱာ ၊ ေစတနာေတြ ၊ ကိုယ္ျပဳခဲ႔တဲ႔ ကံေတြကလည္း အလကားေနမွာ မဟုတ္ပါဘူး ၊ သူ႔အက်ိဳးအားေလ်ာ္စြာ တံုန္႔ျပန္မွာပါ ၊
ကိုယ့္ရဲ႕အျပဳအမူေတြကို ေမ့ျခင္းသံုးမ်ိဳးနဲ႔ ခ်ိန္ၾကည့္လို႔ ရပါတယ္ ၊ ေမ့ျခင္းသံုးမ်ိဳးက . . .
၁။အေမ့ႀကီး ေမ့ေနတာရယ္ ၊
၂။ အသင့္အတင့္ ေမ့ေနတာရယ္ ၊
၃။ မေမ့သင့္တာကို ေမ့ေနတာရယ္ပါ ။
၁။အေမ့ႀကီး ေမ့ေနတယ္ဆိုတာ. . .
ေငြရဖို႔ အဓိက ၊ ပစၥည္းဥစၥာ ရဖို႔အဓိက ၊ ရာထူး အာဏာရဖို႔ အဓိက ၊ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားဖို႔ အဓိက. . . . အဲသလို ႏွလံုးသြင္းျပီး မသမာတဲ႔ နည္းနဲ႔ ၊ ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲတဲ႔ နည္းနဲ႔ ၊ ဒုစရိုက္နည္းနဲ႔ စီးပြားရွာေနၾကတာပါ ။
အဲဒီလို ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးေတြ ေသရင္ ျဗိတၱာျဖစ္ရင္ျဖစ္ ၊ မျဖစ္ရင္ အပါယ္ငရဲ က်မွာပါ ။
၂။ေနာက္ဒုတိယက အသင့္အတင့္ ေမ့ေနတယ္ ဆိုတာ . . .
ကာမဂုဏ္အာရံုေတြမွာ စိတ္ညႊတ္ျပီး ကုသိုလ္ ေကာင္းမႈ ျပဳဖို႔ ၊ တရားအားထုတ္ဖို႔ ေမ့ေနတာပါ ၊
ကိုရီးယား ဇတ္ကားေလး ၾကည့္ျပီး ေမ့ေနတာ ၊
ေဘာလံုးပြဲကို ည ၁ ၊ ၂ နာရီထိ ေစာင့္ၾကည့္ျပီး ေမ့ေနတာ ၊
မဂၤလာဧည့္ခံပြဲေတြမွာ ငါ့ဝတ္စားဆင္ဆင္မႈက သူတို႔ထက္ သာတယ္ ဆိုျပီး သာယာျပီး ေမ့ေနတာ ၊
ငါ့ဘဝမွာ " ကိုကိုသာ အဓိက " ဆိုျပီး ကိုကို အတြက္သာ အခ်ိန္ကုန္ျပီး တရားအားထုတ္ဖို႔ ေမ့ေနတာ ။
ကိုယ့္ရဲ႕ ေျမးေလးနဲ႔ပဲ အခ်ိန္ကုန္ုျပီး ေမ့ေနတာ ။
ဒီေမ့ျခင္းေတြက အပါယ္ငရဲကို က်ေစတတ္တဲ႔ ေမ့ျခင္းေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ၊ ဒါေပမယ့္ သံသရာရွည္ျပီး နိဗၺာန္နဲ႔ ေဝးေစတာပါ ။
၃။ေနာက္ တတိယကမေမ့သင့္တာ ေမ့ေနတယ္ ဆိုတာ ကေတာ့ . .
တရားရိပ္သာ ဝင္တဲ႔အခါ အမွတ္ေတြ က်ဲက်ဲ ေနတာကို ေျပာတာပါ ။ တရားထိုင္တဲ႔အခါ စိတ္ေတြက ေတာင္ေရာက္ ေျမာက္ေရာက္ အိမ္ေရာက္ ရံုးေရာက္ နဲ႔ သမာဓိေတြ က်ဲေနတာပါ ။
ဒီေမ့ျခင္းက ငရဲကို က်ေစတတ္တဲ႔ ေမ့ျခင္း မဟုတ္ပါဘူး ၊ ဒါေပမယ့္ တရားအေတြ႔ေတြ ေႏွးေနတတ္ပါတယ္ ။
--------------------------
ေမ့ျခင္းသံုးမ်ိဳးထဲမွာ လူသားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ လံုးဝ မရွိသင့္တဲ႔ ေမ့ျခင္းကေတာ့ ပထမေမ့ျခင္း ပါ ။
ဗုဒၶဘာသာဝင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ ပန္းတိုင္အစစ္ဟာ နိဗၺာန္ ပါ ။ နိဗၺာန္ မရေသးရင္ေတာင္ ဘဝကို ျငိမ္းျငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း ေနသြားရဖို႔က အဓိကပါ ။
ပစၥည္းေတြေတာ့ ေပါပါရဲ႕ ၊ ဒါေပမယ့္ ဘဝက မျငိမ္းခ်မ္းဘူးဆိုရင္ ဘဝက အဓိပါယ္ မရွိလွပါဘူး ။
ဘာပဲေျပာေျပာ ျဗိတၱာျဖစ္တဲ႔ စီးပြားရွာနည္းေတြ ကိုေတာ့ အထူးေရွာင္ဖို႔ အေရးႀကီးပါတယ္ ။
ေမ့ျခင္းသံုးမ်ိဳးကို သဒၶမၼံရံသီဆရာေတာ္ႀကီးရဲ႕ လကၤာေလးနဲ႔ ကပ္မွတ္ထားလိုက္ရေအာင္ပါ ။
ဒုစရိုက္သာ ျပဳလုပ္ခါ ေနတာေမ့ေနမည္ ၊
ကာမဂုဏ္မွာ စိတ္ညႊတ္ခါ ေနတာေမ့ေနမည္ ၊
ဘာဝနာမွာ စိတ္လြတ္ခါ ေနတာေမ့ေနမည္ ၊
က်မ္းကိုး-
၁။ေပတဝတၱဳ အ႒ာကထာ
ေဘာဂသံဟဏေပတဝတၱဳ ။
၂။ေပတဝတၳဳ ျမန္မာျပန္
သာသနာ့မ႑ိဳင္ ဆရာေတာ္ ။
၃။ေပတဝတၳဳေတာ္ႀကီး
အရွင္ဓမၼသာမီဘိဝံသ ။
၄။ေသာတာပန္၏ ဝဋ္သံုးပါးပယ္ပံု ၊
သဒၶမၼံဆရာေတာ္ႀကီး ။
ရေဝႏြယ္ ( အင္းမ )
( အေတြးမ်ားႏွင့္ မိတ္ဖြဲ႔ျခင္း ၊ စာ-၁၂၃-၁၂၈ ) အား ပူေဇာ္ပါ၏
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။