မိခင္.......
======
" သူခုိး.....သူခုိးမ ၾကည့္စမ္း ဒီေလာက္ ေစာင့္ၾကည့္ေနတာေတာင္ ရေအာင္ခုိးတယ္ေပါ့ေလ"
က်ြန္ေတာ္၏ စိတ္ထဲမွ ေျပာေနျခင္းပါ။
အ၀တ္စား ခပ္နြမ္းနြမ္းနွင့္ အမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္
ပစၥညး္ေတြကုိတစ္ခုၿပီး တစ္ခုကုိင္ၾကည့္ကာ
ေဘးဘီကုိ တစ္ခ်က္ မ်က္ေတာင္ေ၀့ၿပီး
ေပါင္မုန္႔တစ္ထုပ္ကုိ အိတ္ထဲသုိ႔ ထုိးထည့္လိုက္သည္။
လုံျခဳံေရးတာ၀န္က်ေနေသာ က်ြန္ေတာ္
သူခုိးကုိ ျမင္ေသာ္လည္း မေအာ္မိ မဖမ္းမိပဲ
စိတ္ထဲမွ ထုိအမ်ဳိးသမီးကုိၾကည့္ၿပီး အမည္ေဖာ္မရေသာ
ခံစားမႈတစ္ခု ခုိေအာင္းလာသည္။
ေနာက္ၿပီး အမ်ဳိးသမီးလက္ထဲတြင္ နို႔မႈန္႔တစ္ထုပ္ကုိလည္း ထပ္ကိုင္လိုက္သည္။
သည္တစ္ခါပါ ခုိးရင္ေတာ့ သြားဖမ္းလိုက္မည္ဟု
က်ြန္ေတာ္စိတ္ထဲတြင္ မွတ္ခ်က္ခ်လိုက္သည္။
တစ္ျခားလူေတြကုိ အာရုံမထားမိ။ ထုိအမ်ဳိးသမီးသူခုိးမကုိသာ မ်က္ေျခမပ်က္လိုက္ၾကည့္ေနလိ
သူ႔ပုံစံၾကည့္ရတာလည္း က်ြန္ေတာ္ျမင္သြားသည္ကုိ
သိပုံမရ။ သုိ႔ေသာ္လည္း က်ြန္ေတာ့္ကုိေတာ့ သူျမင္သြားသည္။
နို႔မႈန္႔ထုပ္ေလးကုိင္ၿပီး ေကာင္တာရိွရာသုိ႔
ေလ်ာက္လာသည္။
သူ႔အိတ္ထဲက ေပါင္မုန္႔ထုပ္ကုိ ေဖာ္လိုက္ရင္ေကာင္းမည္ေလာ။
လုံျခဳံေရး၀န္ထမ္းျဖစ္တဲ့က်
သုိ႔ေသာ္လည္း ထုိအမ်ဳိးသမီး သူခုိးမကုိ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ မဖမ္းခ်င္။
ေငြရွင္းေကာင္တာမွာ နို႔မႈန္႔တစ္ထုပ္ဖုိးသာ ႐ွင္းၿပီး
ျပန္သြားေသာ အမ်ဳိးသမီးကုိ လိုက္ၾကည့္မိလိုက္သည္။
" ဦးေလး က်ြန္ေတာ္ ဟုိဘက္နား ခနေလာက္သြားခ်င္လု႔ိ "ဟု ခြင့္ေတာင္း ထုိအမ်ဳိးသမီးေနာက္ကုိ မသိမသာ လိုက္ေခ်ာင္းလိုက္မိသည္။ ဘာေၾကာင့္လဲ။
ဘာေၾကာင့္ ဒီအမ်ဳိးသမီး သူခုိးမကုိ ဘာရည္႐ြယ္ခ်က္န႔ဲ
လိုက္ေခ်ာင္းရသည္။ မဖမ္းရသည္ကုိ ေခါင္းစဥ္တပ္၍မရ။
လမ္းခ်ဳိးတစ္ခုထဲကုိ ၀င္သြားေသာ ထုိအမ်ဳိးသမီး၏ေနာက္ကုိ ထပ္လိုက္ခ့ဲမိျပန္သည္။
ရပ္ကြက္တစ္ခုရဲ႕ အစြန္မွာရိွတ႔ဲ စုတ္စုတ္ျပက္ျပက္ အိမ္ေလးထဲကုိ ၀င္သြားသည္။
အိမ္နားထိ က်ြန္ေတာ္ ခ်ဥ္းကပ္၍ လိုက္ပါလာခ့ဲသည္ကုိေတာ့ ထုိအမ်ဳိးသမီး သိပုံမရ။
အမ်ဳိးသမီး၀င္သြားသည္နွင့္ ကေလးငုိသံတစ္ခုကုိၾကားလိုက္
သက္ႀကီး႐ြယ္အုိျဖစ္သူ၏ ေခ်ာင္းဆိုးေသာ အသံတစ္သံကုိလည္းၾကားရသည္။
" အုိးးးး တိတ္တိတ္ ဒီမွာ အေမမုန္႔ပါလာတယ္ေနာ္ "
ဟု ကေလးေခ်ာ့သံ။
" ေရာ႕ေရာ႕ အေမ ဒီမွာ ေပါင္မုန္႔ေလးစားလိုက္ဦး"
ဟူေသာ အသံနွင့္ ပန္ခြက္တစ္ခုနွင့္ဇြန္းခက္သ
ၾကားလိုက္ရသည္။
က်ြန္ေတာ္ ထုိအမ်ဳိးသမီးကုိ ဘာမွတ္ခ်က္မွ မေပးခ်င္။
သုိ႔ပါေသာေၾကာင့္ ထုိအိမ္ေလးဆီမွ လွည့္ျပန္လာလိုက္သည္။
" ဟိတ္....ေကာင္ေလး....."
က်ြန္တာ္ေက်ာခိုင္းလိုက္သည္
ထုိသူခိုးမ အမ်ဳိးသမီး လက္ထဲတြင္ ယြန္းအုပ္တစ္လုံးကုိ ကုိင္ၿပီး က်ြန္ေတာ့္ထံသုိ႔ ေလ်ာက္လာသည္။
" အမ ခုန ေမာင္ေလးတို႔ဆိုင္က ေပါင္မုန္႔တစ္ထုပ္ကုိ ပိုင္ရွင္မသိပဲ ခုိးယူခ႔ဲပါတယ္ အမအိတ္ထဲကုိထည့္လိုက္တာ ေမာင္ေလးျမင္တယ္ဆိုတာလည္း သိပါတယ္ စိတ္ထဲမွာ ထိတ္ကခနဲျဖစ္သြားေပမယ့္ မသက္သာတ့ဲအဆုံး အမခုိးမိပါတယ္ အမေနာက္ကုိ ေနာက္ေယာင္ခံၿပီး လိုက္လာတယ္ဆိုတာလည္း သိပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လိုက္လာတယ္ဆိုတာ မသိေပမယ့္
အမမွာ အျပစ္ရိွပါတယ္...."
ထုိအမ်ဳိးသမီးရ႕ဲ စကားကုိနားေထာင္ေနမိသည္။
စိတ္ထဲမွာလည္း ငါသိတယ္ဆိုတာ သူမသိဘူးထင္ခ့ဲတာ
သူအားလုံးသိေနတာပဲ ယူ၍လည္း ေကာက္ခ်က္ေပးေနမိသည္။
သုိ႔ေသာ္လည္း ဘာစကားမွ်ခြန္းတုန္႔မျပန္မိ
" ေရာ႕ ဒါ အမတို႔ ဘုိးဘြားေတြလက္ထပ္က သုံးခ့ဲတ့ဲ
ေရွးယြန္းထည္ေလးပါ ခုန အမခုိးယူခ႔ဲတ့ဲ ေပါင္မုန္႔ဖုိ႔းအတြက္ လက္ခံေပးပါ အမမွာ ေပးစရာ ပိုက္ဆံမရိွဘူး ဒါမွမဟုတ္ အမကုိ ဖမ္းသြားနိုင္ပါတယ္။"
မ်က္ရည္လည္ကာ ေျပာေနေသာ အမ်ဳိးသမီးကုိၾကည့္ၿပီး ငါလိုက္ေခ်ာင္းမိတာ မွားမ်ားသြားၿပီလားဟုေတာင္ ျပန္ေတြးမိလိုက္သည္။
သူခုိးသြားေသာ ေပါင္မုန္႔က အေပါစားေလးပါ တန္ဖုိးန႔ဲတြက္ၾကည့္ရင္ ဘာမွ်မေျပာပေလာက္။
သုိေသာ္ က်ြန္ေတာ့္တာ၀န္ကဆိုင္လုံျခ
ထုိ႔ေၾကာင့္ သူခုိးကုိျမင္ပါလ်က္ မဖမ္းသည္မွာလည္း
ကုိယ့္ကုိကုိယ္အျပစ္ရွိသလုိ
" က်ြန္ေတာ္ အမကုိ ဖမ္းမလုိ႔လိုက္လာခ့ဲတာမဟုတ္
ေခါင္းငိုက္စိုက္ခ်ကာ ၿငိမ္ေနေသာသူ႔ကိုၾကည့္ၿပီး
သနားမိသည္မွာေတာ့ အမွန္။အိမ္ေပၚမွ ကေလးငုိသံကုိလည္း ၾကားေနရသည္။
ေနာက္ဆုံးေတာ့သူ႔ဆီက ယြန္းထည္ကုိလည္းမယူ
က်ြန္ေတာ့္တြင္ပါလာေသာ ေငြအနညး္ငယ္ကုိပါ
ထုိအမ်ဳိးသမီးလက္ထဲသုိ႔ ေပးမိလိုက္သည္။
ငယ္ငယ္က အေမျပန္အလာကုိေစာင့္ေမ်ာ္ေန
ကုိယ့္ဘ၀ကုိ ျပန္ျမင္ေယာင္ရင္း ထုိအိမ္နားမွ ထြတ္ခြာခ့ဲလိုက္သည္။
အေမပါလာေသာ မုန္႔ေတြကေရာ ..........
အမည္မေပးရဲ အေမ့မ်က္နာကုိေတာ့ ေျပးျမင္မိလိုက္သည္။
ေလးစားစြာျဖင့္
သ်ွီ(တမာေျမ)
======
" သူခုိး.....သူခုိးမ ၾကည့္စမ္း ဒီေလာက္ ေစာင့္ၾကည့္ေနတာေတာင္ ရေအာင္ခုိးတယ္ေပါ့ေလ"
က်ြန္ေတာ္၏ စိတ္ထဲမွ ေျပာေနျခင္းပါ။
အ၀တ္စား ခပ္နြမ္းနြမ္းနွင့္ အမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္
ပစၥညး္ေတြကုိတစ္ခုၿပီး တစ္ခုကုိင္ၾကည့္ကာ
ေဘးဘီကုိ တစ္ခ်က္ မ်က္ေတာင္ေ၀့ၿပီး
ေပါင္မုန္႔တစ္ထုပ္ကုိ အိတ္ထဲသုိ႔ ထုိးထည့္လိုက္သည္။
လုံျခဳံေရးတာ၀န္က်ေနေသာ က်ြန္ေတာ္
သူခုိးကုိ ျမင္ေသာ္လည္း မေအာ္မိ မဖမ္းမိပဲ
စိတ္ထဲမွ ထုိအမ်ဳိးသမီးကုိၾကည့္ၿပီး အမည္ေဖာ္မရေသာ
ခံစားမႈတစ္ခု ခုိေအာင္းလာသည္။
ေနာက္ၿပီး အမ်ဳိးသမီးလက္ထဲတြင္ နို႔မႈန္႔တစ္ထုပ္ကုိလည္း ထပ္ကိုင္လိုက္သည္။
သည္တစ္ခါပါ ခုိးရင္ေတာ့ သြားဖမ္းလိုက္မည္ဟု
က်ြန္ေတာ္စိတ္ထဲတြင္ မွတ္ခ်က္ခ်လိုက္သည္။
တစ္ျခားလူေတြကုိ အာရုံမထားမိ။ ထုိအမ်ဳိးသမီးသူခုိးမကုိသာ မ်က္ေျခမပ်က္လိုက္ၾကည့္ေနလိ
သူ႔ပုံစံၾကည့္ရတာလည္း က်ြန္ေတာ္ျမင္သြားသည္ကုိ
သိပုံမရ။ သုိ႔ေသာ္လည္း က်ြန္ေတာ့္ကုိေတာ့ သူျမင္သြားသည္။
နို႔မႈန္႔ထုပ္ေလးကုိင္ၿပီး ေကာင္တာရိွရာသုိ႔
ေလ်ာက္လာသည္။
သူ႔အိတ္ထဲက ေပါင္မုန္႔ထုပ္ကုိ ေဖာ္လိုက္ရင္ေကာင္းမည္ေလာ။
လုံျခဳံေရး၀န္ထမ္းျဖစ္တဲ့က်
သုိ႔ေသာ္လည္း ထုိအမ်ဳိးသမီး သူခုိးမကုိ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ မဖမ္းခ်င္။
ေငြရွင္းေကာင္တာမွာ နို႔မႈန္႔တစ္ထုပ္ဖုိးသာ ႐ွင္းၿပီး
ျပန္သြားေသာ အမ်ဳိးသမီးကုိ လိုက္ၾကည့္မိလိုက္သည္။
" ဦးေလး က်ြန္ေတာ္ ဟုိဘက္နား ခနေလာက္သြားခ်င္လု႔ိ "ဟု ခြင့္ေတာင္း ထုိအမ်ဳိးသမီးေနာက္ကုိ မသိမသာ လိုက္ေခ်ာင္းလိုက္မိသည္။ ဘာေၾကာင့္လဲ။
ဘာေၾကာင့္ ဒီအမ်ဳိးသမီး သူခုိးမကုိ ဘာရည္႐ြယ္ခ်က္န႔ဲ
လိုက္ေခ်ာင္းရသည္။ မဖမ္းရသည္ကုိ ေခါင္းစဥ္တပ္၍မရ။
လမ္းခ်ဳိးတစ္ခုထဲကုိ ၀င္သြားေသာ ထုိအမ်ဳိးသမီး၏ေနာက္ကုိ ထပ္လိုက္ခ့ဲမိျပန္သည္။
ရပ္ကြက္တစ္ခုရဲ႕ အစြန္မွာရိွတ႔ဲ စုတ္စုတ္ျပက္ျပက္ အိမ္ေလးထဲကုိ ၀င္သြားသည္။
အိမ္နားထိ က်ြန္ေတာ္ ခ်ဥ္းကပ္၍ လိုက္ပါလာခ့ဲသည္ကုိေတာ့ ထုိအမ်ဳိးသမီး သိပုံမရ။
အမ်ဳိးသမီး၀င္သြားသည္နွင့္ ကေလးငုိသံတစ္ခုကုိၾကားလိုက္
သက္ႀကီး႐ြယ္အုိျဖစ္သူ၏ ေခ်ာင္းဆိုးေသာ အသံတစ္သံကုိလည္းၾကားရသည္။
" အုိးးးး တိတ္တိတ္ ဒီမွာ အေမမုန္႔ပါလာတယ္ေနာ္ "
ဟု ကေလးေခ်ာ့သံ။
" ေရာ႕ေရာ႕ အေမ ဒီမွာ ေပါင္မုန္႔ေလးစားလိုက္ဦး"
ဟူေသာ အသံနွင့္ ပန္ခြက္တစ္ခုနွင့္ဇြန္းခက္သ
ၾကားလိုက္ရသည္။
က်ြန္ေတာ္ ထုိအမ်ဳိးသမီးကုိ ဘာမွတ္ခ်က္မွ မေပးခ်င္။
သုိ႔ပါေသာေၾကာင့္ ထုိအိမ္ေလးဆီမွ လွည့္ျပန္လာလိုက္သည္။
" ဟိတ္....ေကာင္ေလး....."
က်ြန္တာ္ေက်ာခိုင္းလိုက္သည္
ထုိသူခိုးမ အမ်ဳိးသမီး လက္ထဲတြင္ ယြန္းအုပ္တစ္လုံးကုိ ကုိင္ၿပီး က်ြန္ေတာ့္ထံသုိ႔ ေလ်ာက္လာသည္။
" အမ ခုန ေမာင္ေလးတို႔ဆိုင္က ေပါင္မုန္႔တစ္ထုပ္ကုိ ပိုင္ရွင္မသိပဲ ခုိးယူခ႔ဲပါတယ္ အမအိတ္ထဲကုိထည့္လိုက္တာ ေမာင္ေလးျမင္တယ္ဆိုတာလည္း သိပါတယ္ စိတ္ထဲမွာ ထိတ္ကခနဲျဖစ္သြားေပမယ့္ မသက္သာတ့ဲအဆုံး အမခုိးမိပါတယ္ အမေနာက္ကုိ ေနာက္ေယာင္ခံၿပီး လိုက္လာတယ္ဆိုတာလည္း သိပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လိုက္လာတယ္ဆိုတာ မသိေပမယ့္
အမမွာ အျပစ္ရိွပါတယ္...."
ထုိအမ်ဳိးသမီးရ႕ဲ စကားကုိနားေထာင္ေနမိသည္။
စိတ္ထဲမွာလည္း ငါသိတယ္ဆိုတာ သူမသိဘူးထင္ခ့ဲတာ
သူအားလုံးသိေနတာပဲ ယူ၍လည္း ေကာက္ခ်က္ေပးေနမိသည္။
သုိ႔ေသာ္လည္း ဘာစကားမွ်ခြန္းတုန္႔မျပန္မိ
" ေရာ႕ ဒါ အမတို႔ ဘုိးဘြားေတြလက္ထပ္က သုံးခ့ဲတ့ဲ
ေရွးယြန္းထည္ေလးပါ ခုန အမခုိးယူခ႔ဲတ့ဲ ေပါင္မုန္႔ဖုိ႔းအတြက္ လက္ခံေပးပါ အမမွာ ေပးစရာ ပိုက္ဆံမရိွဘူး ဒါမွမဟုတ္ အမကုိ ဖမ္းသြားနိုင္ပါတယ္။"
မ်က္ရည္လည္ကာ ေျပာေနေသာ အမ်ဳိးသမီးကုိၾကည့္ၿပီး ငါလိုက္ေခ်ာင္းမိတာ မွားမ်ားသြားၿပီလားဟုေတာင္ ျပန္ေတြးမိလိုက္သည္။
သူခုိးသြားေသာ ေပါင္မုန္႔က အေပါစားေလးပါ တန္ဖုိးန႔ဲတြက္ၾကည့္ရင္ ဘာမွ်မေျပာပေလာက္။
သုိေသာ္ က်ြန္ေတာ့္တာ၀န္ကဆိုင္လုံျခ
ထုိ႔ေၾကာင့္ သူခုိးကုိျမင္ပါလ်က္ မဖမ္းသည္မွာလည္း
ကုိယ့္ကုိကုိယ္အျပစ္ရွိသလုိ
" က်ြန္ေတာ္ အမကုိ ဖမ္းမလုိ႔လိုက္လာခ့ဲတာမဟုတ္
ေခါင္းငိုက္စိုက္ခ်ကာ ၿငိမ္ေနေသာသူ႔ကိုၾကည့္ၿပီး
သနားမိသည္မွာေတာ့ အမွန္။အိမ္ေပၚမွ ကေလးငုိသံကုိလည္း ၾကားေနရသည္။
ေနာက္ဆုံးေတာ့သူ႔ဆီက ယြန္းထည္ကုိလည္းမယူ
က်ြန္ေတာ့္တြင္ပါလာေသာ ေငြအနညး္ငယ္ကုိပါ
ထုိအမ်ဳိးသမီးလက္ထဲသုိ႔ ေပးမိလိုက္သည္။
ငယ္ငယ္က အေမျပန္အလာကုိေစာင့္ေမ်ာ္ေန
ကုိယ့္ဘ၀ကုိ ျပန္ျမင္ေယာင္ရင္း ထုိအိမ္နားမွ ထြတ္ခြာခ့ဲလိုက္သည္။
အေမပါလာေသာ မုန္႔ေတြကေရာ ..........
အမည္မေပးရဲ အေမ့မ်က္နာကုိေတာ့ ေျပးျမင္မိလိုက္သည္။
ေလးစားစြာျဖင့္
သ်ွီ(တမာေျမ)
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။