"ျမန္မာျပည္မွာဆိုရင္ ဘယ္လိုရွာသလဲ..?"

 

ေက်ာက္သင္ပုန္း

 

မေန႔က သားတို႔အတန္းထဲက ေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္က ပိုက္ဆံအိတ္ေပ်ာက္သတဲ႔..။

ပိုက္ဆံအိတ္ထဲမွာပိုက္ဆံယန္း၈၀၀၀(ျမန္မာေငြတစ္သိန္းနီးပါး) ပါတယ္..။ အထက္တန္းေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ အဲဒီေလာက္ေတာ႔ပါၾကတယ္ေလ..။ အိမ္ကသားကေတာ႔ ကိစၥမရွိရင္ အပိုမေဆာင္ဘူး..တစ္ေထာင္ေလာက္ပါလည္း သူကေအးေဆးပဲ..။

ပိုက္ဆံအိတ္ေပ်ာက္တာေတာ႔ ဂ်ပန္ဆရာေတြဘယ္လိုေျဖရွင္းၾကသလဲဆိုတာ အလြန္အမင္းစိတ္ဝင္စားလို႔သားကိုရေအာင္ေမးေတာ႔တာ...။

သားကျပန္ေမးတယ္..။
"ျမန္မာျပည္မွာဆိုရင္ ဘယ္လိုရွာသလဲ..?"
ျမန္မာျပည္မွာဆိုရင္လား..ဆရာကေက်ာင္းသားတိုင္းရဲ႕အိတ္ေတြကိုလိုက္ဖြင္႔ (သို႔) အတန္းေခါင္းေဆာင္က အိတ္ေတြလိုက္စစ္ (သို႔) ယူတယ္လို႔ယူဆတဲ႔ေက်ာင္းသားကို ေက်ာင္းအုပ္ႀကီး႐ံုးခန္းေခၚစစ္ (သို႔) ဘယ္သူလို႔ထင္သလဲလို႔ စာနဲ႔လွ်ိဳ႕ဝွက္ၿပီးေမး...အဲဒါပဲေလ...။

"အတန္းပိုင္ဆရာက သိပ္အရွည္ႀကီးမေျပာဘူး...ပိုက္ဆံက၈၀၀၀လား...ကိုင္း ယူတဲ႔လူက ဘယ္ႏွစ္ရက္သံုးႏိုင္မလဲ...တစ္ရက္လား..ႏွစ္ရက္လား..တစ္ပတ္လား...သံုးေနတဲ႔ကာလမွာ မင္း ေပ်ာ္မလား..မင္းေပ်ာ္ေနတဲ႔အခ်ိန္မွာ မင္းရဲ႕အတန္းေဖာ္က သူ႕ပိုက္ဆံအိတ္ေလးနဲ႔ ပိုက္ဆံ၈၀၀၀ကို သတိရၿပီး စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနမွာကိုေတြးမိသလား..မင္းစိတ္သန္႔သလား..တဒဂၤမဟုတ္ဘူးေနာ္...တစ္သက္လံုးစာကိုေျပာတာ..ဆယ္မိနစ္နားခ်ိန္ေပးမယ္..ခဏနားခ်ိန္မွာ ေက်ာင္းထဲမွာလြတ္လြတ္လပ္လပ္ေနႏိုင္တယ္..ဆယ္မိနစ္ျပည္႔ရင္ ျပန္စမယ္.."

ဆရာက အဲဒါပဲေျပာၿပီး အတန္းျဖဳတ္လိုက္တာ ေပ်ာက္တဲ႔ေကာင္ေလးရဲ႕ ဖိနပ္ေလာ႔ကာထဲကို ပိုက္ဆံ၈၀၀၀နဲ႔ ပိုက္ဆံအိတ္ျပန္ေရာက္ေနသတဲ႔...။

ဆရာ႔ moral educationက တယ္ထိသကိုး...။

ဘာ ေလာကနီတိမွရြတ္ျပမေနဘူး..။
Psycho သာအပီအျပင္ဖမ္းေပးလိုက္တာ...။
ကိုယ္ခ်င္းစာနာစိတ္ကေလးေမြးတတ္တဲ႔ကေလးေတြကို လမ္းၫႊန္ရတာသိပ္လြယ္တယ္..။

အဲဒီ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ကို အသည္းထဲ ႏွလံုးထဲအထိ ထည္႔ေပးတတ္ဖို႔ပဲလိုတယ္...။

*ယုမိကို*