ေျပာင္းျပန္နိုင္ငံေတာ္

 လုပ္သားျပည္သူ The Working People

 

နိုင္ငံျခားသားမ်ားကို ျမန္မာနိုင္ငံအနံွ့အျပားလိုက္ျပရင္း ျမစ္ကမ္းနဖူးမွ ျမိဳ႕ရြာမ်ားကိုေရာက္ေသာအခါ သူတို့အံ့ၾသ ၾကသည္။ အံ့ၾသရသည့္အေၾကာင္းမွာ ျမစ္ရႈခင္းမွာအလြန္ လွပပါသည္။ သို႔ေသာ္နိုင္ငံတကာတြင္ ျမစ္ကမ္းနဖူးစသည့္ အလြန္ရႈ ခင္းသာယာေသာေနရာမ်ားတြင္ အိမ္မ်ားသည္ ျမစ္ကမ္းဘက္သို႔လွည့္ကာ ေဆာက္ထားေလ့ရိွေသာ္လည္း ကြ်န္ေတာ္တို႔ျမန္မာနိုင္ငံတြင္ အိမ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသည္ မည္မွ်ပင္ျမစ္ရႈခင္းသာယာလွပပါေသာ္လည္း ျမစ္ကမ္းကိုမ်က္နွာမူကာ ေဆာက္ထားေသာအိမ္ မရိွသေလာက္ရွားျပီး အမ်ားစုမွာ ျမစ္ကိုေက်ာေပးျပီး ေဆာက္ထားၾကေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ျမန္မာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသည္ ျမစ္ကိုအေပါ့အေလးသြားရာ အိမ္သာေဆာက္လုပ္ရန္ အဓိကေရြးခ်ယ္ေလ့ရိွၾကသည္။ ရႈခင္းကို ပဓာနထားေလ့မရိွပါေပ။ ဒီေလာက္လွေသာ ျမစ္ရႈခင္းကို ဘာေၾကာင့္ ေက်ာ ေပးထားသလဲဟု နိုင္ငံျခားသားမ်ားက အျမဲလိုပင္ေမးၾကပါသည္။ ဘာေၾကာင့္လဲဟု နိုင္ငံျခားသားမ်ားကေမးလာေသာအခါ မည္မည္ရရ ေျဖစရာ ကြ်န္ေတာ္တို႔မွာမရိွပါ။ သူမ်ားေတြ ျမစ္ဘက္ကို ေက်ာေပး၊ အတြင္းဘက္ကို မ်က္နွာမူေဆာက္ၾကသျဖင့္ အမ်ားလုပ္သည္ကို ကန္႔လန္႔မတိုက္လိုသျဖင့္ ေရာေယာင္ေဆာက္ၾကျခင္းျဖစ္သည္ဟုပဲ ေျဖရပါသည္။ နိုင္ငံတကာနွင့္ယွဥ္လွ်င္ ေျပာင္းျပန္ျဖစ္ေနေသာကိစၥ ျဖစ္ပါသည္။ ဟိုတယ္ၾကီးမ်ားတြင္ River View, Lake View ဟူေသာ ျမစ္ရႈခင္း၊ ကန္ရႈခင္းေကာင္းသည့္ ဟိုတယ္အခန္းမ်ားမွာ သာမန္အခန္းမ်ားထက္ ပို၍ေဈးၾကီးေပးၾကရပါသည္။ ေနာက္ထပ္ ေျပာင္းျပန္ ျဖစ္ေနေသာကိစၥတခုမွာ တိုက္ခန္းမ်ားေရာင္းၾက၀ယ္ၾကရာတြင္ နိုင္ငံတကာတြင္တိုက္ခန္းသည္ အေပၚသို႔အထပ္ျမင့္လာေလေလ၊ တိုက္ခန္း တန္ဖိုးၾကီးေလေလျဖစ္သည္။ ျမန္မာနိုင္ငံမွာေတာ့ ေျပာင္းျပန္ျဖစ္သည္။ ေျမညီထပ္သည္ ေဈးအၾကီးဆံုးျဖစ္သည္။ အေပၚထပ္သို႔ တက္ေလေလ ေဈးသက္သာေလေလ ျဖစ္သည္။ ေအာက္ထပ္တြင္ ေဈးေရာင္း၍ ရေသာေၾကာင့္ျဖစ္မည္။ အေပၚထပ္သို႔တက္ရန္ ဓာတ္ေလွကား ဘာညာ လံုလံုေလာက္ေလာက္မရိွတာလည္း ပါမည္။ ေအာက္ထပ္သည္ ပိုေကာင္းသည္ဟု တသက္လံုးအရိုးစဲြေနတာလည္း ပါေပမည္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔နိုင္ငံတြင္ ေျပာင္းျပန္ကိစၥ ေတာ္ေတာ္မ်ား၏။

ၾကက္အသည္းအျမစ္အပါအ၀င္ တိရစၧာန္ကလီစာမ်ားကို နိုင္ငံတကာတြင္ Pet Food ဟုေခၚ၏။ လူတို႔မစားေပ။ ေခြး၊ ေၾကာင္ စ ေသာ အိမ္ေမြးတိရစၧာန္မ်ားကို ေကြ်းေသာအစာအျဖစ္ သတ္မွတ္ထား ၾကသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ တိရစၧာန္တို႔၏ အဆုတ္၊ အသည္း၊ နွလံုး၊ အစာအိမ္၊ အူ စသည္တို႔မွာ ေရာဂါပိုးမႊားမ်ားပါနိုင္သည္။ က်န္းမာေရးအတြက္ စားသံုးရန္မသင့္ဟု ယူဆထားၾကေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ျမန္မာျပည္တြင္ေတာ့ အသည္းအျမစ္နွင့္ ကလီစာသည္ ေဈးအၾကီးဆံုး၊ အမြန္ျမတ္ဆံုး အစားအစာျဖစ္ေနပါသည္။ ၾကက္အသည္း အျမစ္သည္ အေကာင္းတကာ့ အေကာင္းဆံုး အစားအစာ စာရင္း၀င္ သည္။ ငါးရံ့အူသည္ အလြန္ရွားပါးေသာ အစားအစာ။ ဆိတ္ကလီစာ သည္ အလြန္ေဈးၾကီးသည္။ ၀က္သားတုတ္ထိုးဆိုင္တြင္ အူမၾကီး၊ အသည္း၊ အဆုတ္၊ ကလီစာမ်ားကို လူေတြၾကိတ္ၾကိတ္တိုး စားသံုးၾက သည္။ အမဲ၀မ္းတြင္းသားသည္ အလြန္အရသာရိွလွသည္။ နိုင္ငံတကာတြင္ ဆီမ်ားမ်ားစားလွ်င္ က်န္းမာေရးနွင့္မညီဟုဆိုေလ့ရိွသည္။ ျမန္မာနိုင္ငံတြင္မူ ဆီမ်ားမ်ားထည့္ေလ အရသာရိွေလဟု မွတ္ယူၾကသည္။ ေျပာင္းျပန္ပင္ျဖစ္သည္။

မီးအဖြင့္အပိတ္ခလုတ္မ်ားကို နိုင္ငံတကာတြင္ ေအာက္မွအေပၚသို႔ တင္ၾက၏။ နိုင္ငံျခားမွလာေသာအသံခဲ်႕စက္မ်ား၊ Breaker မ်ား၊ Main Switch ခလုတ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ထိုနည္းအတိုင္း ျဖစ္ၾကသည္။ ျမန္မာသည္ ေျပာင္းျပန္ျဖစ္သည္။ ခလုပ္မွန္သမွ် အေပၚမွေအာက္သို႔ သာနိွပ္ၾက၏။ မည္သည့္နိုင္ငံမွမလုပ္ေသာ ဓေလ့ဆန္းတခုလည္း ကြ်န္ေတာ္တို႔နိုင္ငံမွာ ရိွေသးသည္။ မည္သည့္နိုင္ငံမွာမဆို Waste Paper ေခၚ အိမ္သာသံုးစကၠဴမ်ားမွာ အိမ္သာထဲတြင္ အညစ္အေၾကးသန္႔စင္ရာ ၌သာ သံုးၾကစျမဲျဖစ္သည္။ စားေသာက္သည့္ေနရာတြင္ ပါးစပ္သုတ္သည့္ လက္သုတ္ပ၀ါအျဖစ္ကား ျမန္မာနိုင္ငံတြင္မွ ထူးျခားစြာသံုးၾက ျခင္းျဖစ္ေပၚလာေလသည္။ နိုင္ငံျခားသားမ်ားသည္ ျမန္မာနိုင္ငံ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မ်ားတြင္ ထိုအိမ္သာသံုးစကၠဴမ်ားကို ပါးစပ္သုတ္ရန္ခ်ေပးစဥ္က လက္ဦးတြင္မ၀ံ့မရဲ၊ မသတီသလိုလို ဘာလိုလိုခံစားၾကရေသးသည္။ ေနာက္ေတာ့ ျမန္မာ့နည္းျမန္မာ့ဟန္ ေျပာင္းျပန္ကိစၥကို အသားက်သြားေသာအခါ ရဲရဲသုတ္ၾကေတာ့သည္။ နိုင္ငံတကာတြင္ မီးဖို ေခ်ာင္ထဲ၌ ထားေသာေရခဲေသတၱာမ်ားကို ျမန္မာနိုင္ငံ၌ အိမ္ေရွ႕ခန္း၊ ဧည့္ခန္းမ်ားတြင္ မိန္႔မိန္႔ၾကီး ဟန္ေရးျပထားတတ္ျပန္သည္။ အခို်႕က အ၀တ္ေလွ်ာ္စက္မ်ားကိုပင္ ေရခို်းခန္းထဲ၌မထားဘဲ အိမ္ေရွ႕ခန္း၌ ထုတ္ ေဖာ္ျပသထားေပ၏။ ကြ်န္ေတာ္တို႔နိုင္ငံတြင္ တိုင္းသူျပည္သားမ်ားကသာ ေျပာင္းျပန္လုပ္သည္မဟုတ္။ အစိုးရကလည္း ေျပာင္းျပန္ျဖစ္သည္။ ျမိဳ႕သစ္တျမိဳ႕ကို စတင္အကြက္ရိုက္တည္ေဆာက္မည္ဆိုပါလွ်င္ နိုင္ငံတကာတြင္ ေရဆင္းေျမာင္းမ်ား၊ မိလႅာပိုက္လိုင္းမ်ား၊ ေရေပးေ၀ေရးလိုင္းမ်ား၊ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားေပးလိုင္းမ်ား၊ တယ္လီဖုန္းၾကိဳးမ်ား၊ လမ္းမ်ားကို အရင္ဆံုးစတင္တည္ေဆာက္၏။ ထိုအရာမ်ား ျပည့္စံုျပီဆိုပါမွ လူေနအိမ္မ်ား၊ ပန္းျခံမ်ား၊ ေဈးဆိုင္မ်ား၊ စာသင္ေက်ာင္း၊ ရုပ္ရွင္ရံု၊ အားကစားကြင္းမ်ားကို တဆင့္ခ်င္းတည္ေဆာက္ၾက၏။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ နိုင္ငံတြင္ သာေကတ၊ ေတာင္ဥကၠလာ၊ ေျမာက္ဥကၠလာ၊ ဒဂံုျမို့သစ္ေတာင္ပိုင္း၊ ဒဂံုျမိဳ႕သစ္ေျမာက္ပိုင္း၊ ေရႊျပည္သာ၊ ေရႊေပါကၠံ၊ လိႈင္သာယာအပါအ၀င္ စစ္အစိုးရလက္ထက္တည္ေဆာက္ခဲ့ေသာ ျမန္မာျပည္ တနံတလ်ားမွ ျမိဳ႕သစ္မ်ားကိုၾကည့္လိုက္လွ်င္ လူေနအိမ္ေျခမ်ားအတြက္ ေျမကြက္ရိုက္ျခင္းကို အရင္ဆံုးအေလာတၾကီး စတင္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ေၾကာင္း ေတြ႔ရမည္။ ထို႔ေနာက္ေျမကြက္မ်ားကို ေရာင္းစားၾကသည္။ နီးစပ္ရာတို႔ ခဲြေ၀ယူၾကသည္။

နိုင္ငံတကာတြင္ အရင္ဆံုးေဆာင္ရြက္ၾကေသာ မိလႅာစနစ္၊ ေရေျမာင္းစနစ္မ်ားမွာ ဘာတခုမွ အစီစဥ္တက်မေဆာင္ရြက္ခဲ့တာေတြ႔ရမည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေရဆိုးမ်ားသည္ ရပ္ကြက္အတြင္းအျမဲ၀ပ္ေနသည္။ ေရမ်ားသည္ ဘယ္ဆီသို႔စီးဆင္းမည္ဟူသည့္ တိက်သည့္ရည္ရြယ္ခ်က္ မရိွ။ ဟိုဘက္စီးမလိုလို၊ သည္ဘက္စီးမလိုလိုျဖင့္ ျခင္မ်ား၊ ပိုးေလာက္ လန္းမ်ား အဆမတန္ေပါက္ပြားၾကသည္။ ေသာက္သံုးေရ ေရရသည့္ ေနရာတြင္ရသည္။ မရသည့္ေနရာတြင္မရ။ အမ်ားအားျဖင့္ ကိုယ့္အိမ္ အတြက္ ကိုယ္ပိုင္ေျမေအာက္အ၀ီစိေရကို ကိုယ့္ပိုက္ဆံျဖင့္ တူးၾကရ သည္။ မိလႅာကို ကိုယ့္ဘာသာကြ်င္းတူး၍ ေျမၾကီးထဲသို႔ေရာက္သြား ေစရသည္။ နိုင္ငံတကာတြင္ အေရးအၾကီးဆံုးဟုယူဆကာ အရင္ဆံုး လုပ္ခဲ့သမွ်သည္ ကြ်န္ေတာ္တို႔နိုင္ငံတြင္ အေရးမၾကီးဆံုးေနာက္ဆံုးမွ လုပ္ရသည့္အရာမ်ား (၀ါ) လံုး၀မလုပ္ၾကသည့္အရာမ်ား ျဖစ္ေနပါသည္။
ေနာက္ ၁၀ နွစ္၊ နွစ္၂၀ ၾကာလာ၍ မိုးတြင္းေရျမဳပ္ကာ ေရစီးေရလာမေကာင္းေတာ့မွ ဟိုေျမာင္းကိုေဖာ္မလိုလို၊ ဟိုျပြန္ေပါက္ကို ေဖာက္မလိုလို၊ ဟိုေခ်ာင္းကို တူးေတာ့မလိုလို လုပ္မလိုလို အေယာင္ျပ ၾကသည္။ အစိုးရထံမွဘတ္ဂ်က္ေတာင္းကာ နည္းနည္းလုပ္ မ်ားမ်ားခိုးစနစ္ျဖင့္ စခန္းသြားၾကသည္။ နိုင္ငံျခားတိုင္းျပည္မ်ားတြင္ လမ္းမ်ားကို ခဲ်႕ ၾကသလို ျပည္သူလူထု လမ္းေလွ်ာက္သူမ်ားအတြက္ ပလက္ေဖာင္း (Pavement)မ်ားကို က်ယ္ျပန္႔စြာ ေဆာက္လုပ္ေပးထားၾကသည္။ ထိုမွသာ အလုပ္သြားအလုပ္ျပန္ စည္ကားေသာအခိ်န္မ်ားတြင္ လူမ်ားရာနွင့္ ေထာင္နွင့္ခီ်၍ ပလက္ေဖာင္းေပၚတြင္သြားလာနိုင္ေပမည္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔နိုင္ငံတြင္ ကားမ်ားအတြက္ ယာဥ္ေၾကာခဲ်႕ဖို႔တခုပဲစဥ္းစားကာ လမ္းေလွ်ာက္သူမ်ားပိုင္ဆိုင္ေသာ ပလက္ေဖာင္းမ်ားကို လုယူၾကသည္။ လမ္းခဲ်႕ရန္ပလက္ေဖာင္းကို က်ဥ္းပစ္လိုက္ၾကသည္။ ကမၻာေအးဘုရားလမ္း၊ ျပည္လမ္းစေသာ အဓိကလမ္းမၾကီးမ်ားေပၚမွ လူသြားစၾကၤံသည္ အခို်႕ေနရာတြင္တေပ၊ တေပခဲြေလာက္သာရိွေတာ့တာ အံ့ၾသဖြယ္ေတြ႔ရသည္။ အဂၤလိပ္လက္ထက္ကတည္းက တည္ေဆာက္ေပးထားခဲ့ေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လမ္း၊ အေနာ္ရထာလမ္း၊ မဟာဗႏၶဴလလမ္း၊ ကုန္သည္လမ္း စေသာလမ္းမၾကီးမ်ားေပၚမွ ပလက္ေဖာင္းမ်ားကို ျဖိဳခ်က်ဥ္းေျမာင္းပစ္လိုက္ၾကသည္။ ထိုသို႔ ေျပာင္းျပန္ေဆာင္ရြက္ၾကသျဖင့္ ယာဥ္ေၾကာလည္းေခ်ာင္မလာ၊ ေျခက်င္ေလွ်ာက္သူမ်ားအတြက္လည္း ပလက္ေဖာင္း မလံုေလာက္သျဖင့္ လမ္းေပၚတက္ေလွ်ာက္ၾကေသာ ျပႆနာမ်ား ေပၚလာသည္။

ျမန္မာနိုင္ငံကို လြတ္လပ္ေရးေပးေတာ့မည္ဟု ျဗိတိသွ်အစိုးရက သေဘာတူေသာအခါ လြတ္လပ္ေသာျမန္မာနိုင္ငံအတြက္ ၾကိုတင္၍ ဖဲြ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒေရးဆဲြေရးကို ျဗိတိသွ်အစိုးရက ဘာမွ၀င္ေရာက္ စြက္ဖက္ျခင္းမရိွ။ ၁၉၄၇ ဧျပီလ ၉ ရက္တြင္ ေရြးေကာက္ပဲြက်င္းပျပီး ေရြးေကာက္ပဲြတြင္ ျပည္သူလူထုက ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္လိုက္ေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဦးေဆာင္သည့္ ဖ-ဆ-ပ-လ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ားကိုသာ ဖဲြ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ စိတ္တိုင္းက် ေရးဆဲြေစခဲ့သည္။ ေရြးေကာက္ပဲြတြင္ လြတ္ေတာ္မဲဆနၵနယ္ ၁၈၂ ေနရာ ရိွသည့္အနက္ သခင္သိန္းေဖျမင့္၊ သခင္သန္းထြန္းတို႔၏ (သိန္းသန္း ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက) ၇ ေနရာရရိွျပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ ဖဆပလမွ က်န္ေနရာအားလံုးကို အနိုင္ရရိွခဲ့သည္။ ထိုသို႔လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ား စိတ္တိုင္းက်ေရးဆဲြခဲ့သျဖင့္ ၁၉၄၇ ခုနွစ္ ျပည္ေထာင္စုသမၼတ ျမန္မာနိုင္ငံ ဖဲြ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ေပၚေပါက္လာသည္။ ဆိုလိုသည္မွာ ဖဲြ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒတခုကို ေရးဆဲြေရးတာ၀န္မွာ ျပည္သူလူထုက ေရြးေကာက္ တင္ေျမွာက္လိုက္ေသာ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၏ တာ၀န္သာျဖစ္သည္ဆိုျခင္းကို နယ္ခဲ်႕ ျဗိတိသွ်အပါအ၀င္ တကမၻာလံုးက လက္ခံခဲ့ေသာ အေလ့အထျဖစ္သည္။ ၁၉၉၀ တြင္ ေရြးေကာက္ပဲြျပဳလုပ္ျပီး NLD ပါတီမွ အမတ္ေနရာအမ်ားစု အနိုင္ရေသာအခါ ထိုစဥ္က တပ္မေတာ္ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးေစာေမာင္က -
''တပ္မေတာ္က ဖဲြ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဆဲြမွာ မဟုတ္ဘူး၊ က်ဳပ္တို႔ သမိုင္းတရားခံအျဖစ္မခံနိုင္ဘူး၊ ဖဲြ႔စည္းပံုဥပေဒကို ေရြးေကာက္ပဲြ အနိုင္ရတဲ့ လႊတ္ေတာ္အမတ္ေတြ ဆဲြၾကပါေစ။ က်ဳပ္တို႔တပ္မေတာ္ဟာ ေရြးေကာက္ပဲြျပီးရင္ စစ္တန္းလ်ားကိုျပန္မယ္''ဟု ေျပာခဲ့သည္။ တနည္းအားျဖင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးေစာေမာင္သည္ နိုင္ငံတကာက လက္ခံက်င့္ သံုးေသာစနစ္တခုကို လက္ခံလိုက္နာရန္ ၾကိဳးစားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ျမန္မာ့နည္းျမန္မာ့ဟန္ေျပာင္းျပန္လုပ္ခ်င္ေသာ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ား က ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးေစာေမာင္ကို ဖယ္ထုတ္ျဖဳတ္ခ်လိုက္ျပီးေသာအခါ ေရြးေကာက္ပဲြနိုင္သူမ်ားလည္း ဖဲြ့စည္းပံုဥပေဒ ေရးဆဲြခြင့္မရိွေသာ ေျပာင္းျပန္လုပ္ထံုးလုပ္နည္းမ်ားေပၚလာပါသည္။ ထိုစဥ္က NLD ပါတီကို ျဖတ္လမ္းမွအာဏာရယူေရးၾကိဳးပမ္းေနသည္ဟု န၀တ/နအဖ စစ္အစိုးရက စြပ္စဲြခဲ့ရာ ေျပာင္းျပန္ျဖစ္ေနပါသည္။ လူထုကေရြးေကာက္ တင္ေျမွာက္လိုက္ေသာပါတီသည္ ျဖတ္လမ္းမွအာဏာယူျခင္းမဟုတ္၊ ၁၉၈၈ တြင္ အာဏာသိမ္းကာတက္လာျပီး ေရြးေကာက္ပဲြျပီးေသာ္လည္း အာဏာလဲႊမေပးခ်င္ေသာ စစ္အစိုးရကသာ အာဏာကိုျဖတ္လမ္းမွ ယူထားျခင္းျဖစ္ရာ သူတို႔စြပ္စဲြခ်က္မွာေျပာင္းျပန္ျဖစ္ေနပါသည္။ ဒီမိုကေရစီ နိုင္ငံအေတာ္မ်ားမ်ားတြင္ မက်င့္သံုးေတာ့ေသာ တပ္မေတာ္က အနာဂတ္ နိုင္ငံေရး ဦးေဆာင္မႈက႑တြင္ ပါ၀င္ေရးဆိုေသာ ေျပာင္းျပန္ကိစၥတခု ေပၚေပါက္လာပါသည္။ တပ္မေတာ္သည္ နိုင္ငံေတာ္ကာကြယ္ေရးကိုသာမက နိုင္ငံေရးတြင္လည္း၀င္ပါေသာ၊ စီးပြားေရးတြင္လည္း ၀င္ပါေသာ၊ ဥပေဒျပဳေရးတြင္လည္း ၀င္ပါေသာ နိုင္ငံတကာတြင္မရိွသည့္ ေျပာင္းျပန္ကိစၥတခုကို စတင္တီထြင္လာေပသည္။ ထိုသို့ျဖင့္ တပ္မေတာ္သည္ စစ္လည္းတိုက္သည္၊ နိုင္ငံေရးလည္းလုပ္သည္၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးတြင္လည္းပါသည္၊ စီးပြားေရးလည္းလုပ္သည္ဟူေသာ စစ္မ်က္နွာေလးဘက္ဖြင့္သည့္ အကြက္ဆန္းတခု ေပၚေပါက္လာပါေတာ့သည္။

အဂၤလန္၊ အေမရိကန္၊ ျပင္သစ္၊ ဂ်ာမနီအပါအ၀င္ ကမၻာ့ဒီမိုကေရစီနိုင္ငံၾကီးမ်ားတြင္ရိွသည္ကား အရပ္ဖက္၏ အုပ္ခ်ဳပ္မႈကို စစ္ဖက္ကလိုက္နာေဆာင္ရြက္ရေသာ ဓေလ့ထံုးစံျဖစ္ျပီး စစ္ဘက္၏အုပ္ခ်ဳပ္မႈကို အရပ္ဘက္ အစိုးရကလိုက္နာေဆာင္ရြက္ရေသာ ဓေလ့မွာ အင္ဒိုနီးရွားနိုင္ငံတြင္ပင္ ယခုအခါမက်င့္သံုးေတာ့ေသာ ေျပာင္းျပန္မူ တခုျဖစ္ပါသည္။ စစ္တပ္ကို လႊတ္ေတာ္အတြင္းသို႔ ပို႔ထားျခင္းသည္ အ၀တ္ေလွ်ာ္စက္ကို အိမ္ဦးခန္းတြင္ ေနရာခ်ထားသည္နွင့္ တူေနပါသည္။ သူ႔တန္ဖိုးနွင့္သူအသံုး၀င္ေသာ္လည္း ေနရာမွားေရာက္ေနေသာအခါ ကေမာက္ကမ ျဖစ္ရေပ၏။
၂၀၀၈ ဖဲြ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒေရးဆဲြရာတြင္လည္း ျပည္သူလူထုက ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္လိုက္ေသာ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ဘုရားစူး အနည္းငယ္သာပါရိွျပီး NLD ပါတီနွင့္ NLD ပါတီမွ လႊတ္ ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္အမ်ားစုမပါ၀င္ခဲ့ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ၂၀၀၈ ဖဲြ႔စည္းပံုအျခခံဥပေဒသည္ အနိုင္ရလႊတ္ေတာ္အမတ္အမ်ားစု၏ ဆနၵမပါ၀င္ဘဲ မဆိုင္သည့္သူအမ်ားစုက ၀င္ေရာက္ေရးဆဲြထားသည့္ ေျပာင္းျပန္ဥပေဒတခုျဖစ္ပါသည္ (ဖဲြ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒေရးဆဲြေရး၊ ေညာင္နွစ္ပင္ အမ်ဳိးသားညီလာခံတြင္ ဖုန္ၾကားရွင္ဦးေဆာင္ေသာ ကိုးကန္႔အဖဲြ့ပင္ ပါ လိုက္ေသးသည္)။ ၂၀၀၈ ဖဲြ႔စည္းပံုဥပေဒကို ျပည္သူလူထုက ဆနၵခံယူပဲြတြင္ ၉၂ ဒသမ ၄ ရာခိုင္နႈန္းျဖင့္ အတည္ျပဳထားသည့္ဥပေဒဟု စစ္အစိုးရက စန္းတင္ေၾကညာခဲ့ေသာ္လည္း ထိုသို႔ ၉၂ ဒသမ ၄ ရာခိုင္နႈန္း မဲေရတြက္ရျခင္းမွာ မည္သည့္အဖဲြ႔အစည္းေရွ႕တြင္ ေရတြက္ခဲ့သနည္း၊ မည္သည့္ လြတ္လပ္ေသာေရြးေကာက္ပဲြေကာ္မရွင္ ရိွခဲ့သနည္း၊ မည္သည့္ လြတ္လပ္ေသာ ေရြးေကာက္ပဲြေစာင့္ၾကည့္ေရး အဖဲြ့မ်ားရိွခဲ့သနည္းဟုေမးလွ်င္ ဆနၵခံယူပဲြလုပ္တာလည္း ငါတို႔အဖဲြ့၊ မဲေရတြက္တာလည္း ငါတို႔အဖဲြ့၊ ၉၂ ဒသမ ၄ ေထာက္ခံမဲရသည္ဟု ေၾကညာတာလည္း ငါတို႔အဖဲြ႔သာျဖစ္ေနေၾကာင္း ေတြ႔ရမည္။ ထိုရလဒ္မွ တကယ္ဟုတ္မဟုတ္ ျပည္သူလူထုကအျပန္အလွန္ စစ္ေဆးခြင့္ (Chech and balance) မလုပ္နိုင္ခဲ့ပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ ျပည္သူလူထု ၉၂ ဒသမ ၄ က ေထာက္ခံခဲ့သည္ဆိုျခင္းမွာလည္း ျမန္မာနည္းျမန္မာ့ဟန္ ေျပာင္းျပန္လုပ္ရပ္ဟုသာ ယူဆရမလိုရိွေပသည္။ ကိုယ့္ဘာကိုယ္ ကုလားဖန္ထိုး၊ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ခို်း၊ ကိုယ့္ဘာသာေ၀၊ ထို႔ေနာက္ ဂ်ဳိကာ သံုးလံုးက် ပါျပီဟု ကိုယ့္ဘာသာေက်ညာသလို ရိွေလသည္။ အံ့ဖြယ္သရဲရိွလွပါ၏။ ျမန္မာနိုင္ငံ၏ေျပာင္းျပန္ကိစၥမ်ားအားလံုးထဲတြင္ ၂၀၀၈ ဖဲြ့စည္းပံု အေျခခံဥပေဒၾကီးမွာ ေျပာင္းျပန္အျဖစ္ဆံုးကိစၥၾကီး ျဖစ္သည္။ ထိုေျပာင္းျပန္ကို အတည့္ျဖစ္ေအာင္ ျပည္သူ႕ဆနၵနွင့္အညီ ဒီမိုကေရစီစံနႈန္းမ်ားနွင့္ ညီညြတ္ေအာင္ ျပန္လည္ျပင္ဆင္ဖို႔အေရးသည္ တပ္မေတာ္နွင့္ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေဟာင္းမ်ား၏ သမိုင္းေပးတာ၀န္ ျဖစ္သည္။ ထိုတာ၀န္ကိုမေက်မခ်င္း တိုင္းျပည္အေပၚတြင္ ကေျပာင္းကျပန္ျပဳလုပ္ထားမႈသည္ အေၾကြးတင္သလို တင္ရိွေနေပလိမ့္မည္။

၁၉၇၄ ခုနွစ္ကလည္း ျမန္မာ့နည္းျမန္မာ့ဟန္ဆိုရွယ္လစ္၀ါဒ (ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္)ဆိုသည္ကို စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားက အေကာင္အထည္ေဖာ္ခဲ့ဖူးသည္။ အမွန္စင္စစ္ ထို၀ါဒသည္ ကြန္ျမဴနစ္၀ါဒအစစ္လည္းမဟုတ္၊ ဆိုရွယ္လစ္၀ါဒအစစ္လည္းမဟုတ္ေသာ အာဏာရွင္ ေျပာင္းျပန္၀ါဒတခုသာ ျဖစ္သည္။ ထိုေျပာင္းျပန္စနစ္တခုေၾကာင့္ပင္ ျမန္မာနိုင္ငံသည္ အေရွ႕ေတာင္အာရွတြင္ အခ်မ္းသာဆံုးနိုင္ငံတခုမွ ကမၻာ့အဆင္းရဲဆံုးေသာနိုင္ငံတခုအျဖစ္သို႔ အခိ်န္တိုအတြင္း ေရာက္ရိွသြားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ အလဲြတကာ့အလဲြထဲတြင္ မူ၀ါဒအလဲြသည္ အဆိုးရြားဆံုးျဖစ္သည္။ က်င့္သံုးေသာစနစ္တခု ေခတ္နွင့္ မေလ်ာ္ညီဘဲ ေျပာင္းျပန္ျဖစ္ေနပါက မည္သို႔မွ် ေရွ႕သို႔ေရာက္နိုင္မည္ မဟုတ္ေပ။ ကရြတ္ကင္း ေလွ်ာက္သလိုသြားေနပါက မည္သည့္အခါမွေရွ႕သို႔မေရာက္ေတာ့ဘဲ တေနရာထဲတြင္ တ၀ဲလည္လည္ျဖစ္ေနမည္သာ ျဖစ္သည္။
ကြ်န္ေတာ္တို့သည္ နိုင္ငံတကာအေလ့အထမ်ားနွင့္ ေျပာင္းျပန္ျပဳလုပ္ေသာအခါ အိမ္သာစကၠဴကို လက္သုတ္ပ၀ါလုပ္ျခင္းစေသာ ေသးဖဲြသည့္ကိစၥမ်ားတြင္ ေျပာင္းျပန္လုပ္မိျခင္းသည္ အျမင္မေတာ္သည္မွတပါး ထူးထူးျခားျခား နစ္နာစရာမရိွ၊ သို႔ေသာ္ ဖဲြ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒေရးဆဲြျခင္းစေသာ နိုင္ငံအတြက္ အသက္တမွ်အေရးၾကီးေသာကိစၥမ်ဳိးတြင္ ေျပာင္းျပန္ ေဇာက္ထိုးျပဳလုပ္မိပါက တိုင္းျပည္သည္ ငါးပါးသာမက သံဃာစင္ပင္ ေမွာက္လိမ့္မည္။ နိုင္ငံေရးတြင္ စစ္တပ္က ၀င္ေရာက္ျခယ္လွယ္ေနျခင္း၊ လႊတ္ေတာ္တြင္ ေရြးေကာက္ခံမဟုတ္ေသာ တပ္မေတာ္သားမ်ား နွစ္ အကန္႔အသတ္မရိွ၊ အခိ်န္ အကန္႔အသတ္မရိွ ၀င္ေရာက္ပါ၀င္စြက္ဖက္ေနျခင္း၊ လက္နက္ကိုင္ထားေသာအဖဲြ႔အစည္းတခုမွ လက္နက္မဲ့ ျပည္သူ မ်ားနွင့္အျပိဳင္ စီးပြားေရးယွဥ္ျပိဳင္လုပ္ကိုင္ေနျခင္း၊ ဖဲြ႔စည္းပံုဥပေဒျပင္ဆင္ေရးနွင့္ပတ္သက္၍ ျပည္သူလူထုက ေရြးေကာက္ထားေသာ လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ား အားလံုး၏ဆနၵကို တပ္မေတာ္သားလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက ဗီတိုအာဏာနွင့္ပယ္ခ်နိုင္ျခင္းတို႔မွာ မည္သည့္နိုင္ငံနွင့္မွ်မတူဘဲ ေျပာင္းျပန္ျဖစ္ေနေသာကိစၥ ျဖစ္သည္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔နိုင္ငံသည္ ေျပာင္းျပန္နိုင္ငံေတာ္ျဖစ္သည္။ အေသးအမႊား ေျပာင္းျပန္ကိစၥကား အေၾကာင္းမဟုတ္။ အေျခခံဥပေဒကဲ့သို႔ ၾကီးမားေသာ ေျပာင္းျပန္ကိစၥၾကီးမ်ားမွာမူကား တနိုင္ငံလံုးနွင့္ဆိုင္သျဖင့္ လူတစု၊ အဖဲြ႔အစည္းတခုကသာ လက္၀ါးၾကီးအုပ္ဆံုးျဖတ္လုပ္ကိုင္ေနျခင္းမွာ မည္သို႔မွ်ေကာင္းလာစရာမရိွဘဲ အျမင္မေတာ္ ဆင္ေတာ္နွင့္ခေလာက္ကဲ့သို႔ ရိွေနပါေၾကာင္း။

ThaYaWan (Pyay)