•• ဂ်ပန္႔ ရင္ေသြး
သို႔မဟုတ္
ခင္ဝမ္း ••
•••••
ေယာရွိအုိကာ ႏုိရိခိသည္ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံ ေကာခ်ိနယ၌ ေမြးဖြား၍ စစ္တပ္ထဲတြင္ ေရာက္ရွိၿပီးေနာက္ မန္ခ်ဴးျပည္ (ယခု တ႐ုတ္ႏုိင္ငံအေရွ႕ေျမာက္ပုိ
ထုိအခ်ိန္၌ ေယာရွိအုိကာသည္ ျပည္ၿမိဳ႕အနီး၌ သူ႔ထက္ အသက္ႏွစ္ႏွစ္ႀကီး ေသာ ေဒၚတင္တင္ အမည္ရွိသည့္ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးတဦးႏွင့္ သိကြၽမ္းေလသည္။ ၁၉၄၅ ခု မတ္လတြင္ မႏၱေလးက်၍ ေမလတြင္ ရန္ကုန္က်ၿပီး ေယာရွိအုိကာသည္ ခ်ီတက္လာေသာ အဂၤလိပ္ႏွင့္ အိႏၵိယစစ္တပ္၏ သံု႔ပန္းဘ၀သုိ႔ ေရာက္သြားခါနီးအခ်ိန္တြင္ ထုိအမ်ိဳးသမီးသည္ အနီးရွိ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း ဆရာေတာ္ထံ ခ်ဥ္းကပ္ တုိးလွ်ဳိးေလသည္။
ဘာသာတရားကုိင္း႐ိႈင္းသည့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္အမ်ားစုျဖစ္ေသာ ဤႏုိင္ငံတြင္ သံဃာတုိ႔၏ ၾသဇာတိကၠမသည္ ႀကီးမားလွေပသည္။ ဆရာေတာ္၏ တပည့္အျဖစ္ ေစာင့္ေရွာက္မႈခံယူရရွိေသာ ေယာရွိအုိကာအား ဒုကၡေပးမည့္သူ (စစ္တပ္အပါအ၀င္) မည္သူမွ်မရွိပါ။ ၁၉၄၆ ခုႏွစ္တြင္ ေက်ာင္းမွထြက္ေသာ ေယာရွိအုိကာအား ဆရာေတာ္က ‘ေအာင္ခ’ ဟူေသာ ျမန္မာနာမည္ ေပးသနားပါသည္။ ႐ြာတေနရာတြင္ ေျမတကြက္ေပးသျဖင့္ ထုိေနရာတြင္ ၎တုိ႔ႏွစ္ဦး အိမ္ေထာင္က်ပါသည္။
၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ႏုိ၀င္ဘာလတြင္ သားဦးရတနာဖြား၍ ‘ခင္၀မ္း’ ဟု ကင္ပြန္းတပ္ေလသည္။ ထုိ႔ေနာက္ ေယာရွိအုိ ကာသည္ လံု႔လ၀ီရိယစုိက္ထုတ္၍ ဆန္စက္တလံုး တည္ေထာင္ေလသည္။ ခင္၀မ္းသည္ ငယ္စဥ္ကတည္းက ဖခင္ႀကီး အလုပ္လုပ္ပံုကုိ နီးနီးကပ္ကပ္ ေတြ႔ျမင္ရေလသည္။
ေယာရွိအုိကာသည္ ျမန္မာစကား ေျပာတတ္ေသာ္လည္း စာေတာ့ မေရးတတ္ပါ။ ထုိ႔အတြက္ လုပ္ငန္းတြင္ လုိအပ္ေသာ စာ႐ြက္စာတမ္းတုိ႔ကုိ ျပဳစုရန္ သားအေပၚအားထား၍ သား ျမန္ျမန္ႀကီးျပင္းပါေစဟု အေဖႀကီးက တဖြဖြ ေတာင့္တေနခဲ့၏။ ခင္၀မ္းသည္ မူလတန္းေက်ာင္း ႏွစ္တန္း၌ ေနစဥ္ကတည္းက ဖခင္ကုိယ္စား ေဆာင္႐ြက္ခဲ့၏။
ခင္၀မ္းသည္ မူလတန္းေက်ာင္း မ၀င္မီကတည္းက သူ႔ဖခင္ ဂ်ပန္လူမ်ိဳးျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိခဲ့၏။ ၎အခ်က္ကုိ သတိေပးခံရသည့္ေန႔ ေရာက္လာခဲ့၏။ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ေရွ႕ေမွာက္၌ပင္ တတန္းလံုးေရွ႕၌ ကုလားထုိင္ေပၚ မတ္တပ္ရပ္ေစၿပီး …
“မင္းဟာ ဂ်ပန္႔သား၊ ဂ်ပန္ေတြ ဒီတုိင္းျပည္မွာ ဘာေတြလုပ္သြားသလဲ မင္းသိလား” ဟု ဆရာက ေဒါသတႀကီး ေျပာၾကားေန၏။၊ ဆရာသည္ စစ္ဒဏ္ခံခဲ့သူ တေယာက္ေပ။ မိမိႏုိင္ငံကုိ စစ္မီးေတာက္ထဲ သြင္းသည့္ ႏုိင္ငံကုိ အေကာင္းျမင္မည္မဟုတ္။ စစ္ေဘးဒဏ္ကုိ မေမ့ၾကေသး။ ထုိ႔အျပင္ တုိင္းျပည္တြင္း အမ်ိဳးသားစိတ္ဓာတ္ တက္ႂကြေနသည့္အခါလည္းျဖစ္၊ ခင္၀မ္းမွာ အေတာ္ စိတ္ထိခုိက္သြား၏။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေသာ္ အသံထြက္ၿပီး ငုိေႂကြးမိ၏။ သို႔ေသာ္ ခင္၀မ္းသည္ ဖခင္ႀကီးအား ေက်ာင္း၌ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သည့္ ကိစၥကုိ ျပန္မေျပာေပ။
“ေ၀းလံတဲ့ ႏုိင္ငံကလာ၊ တစိမ္းေတြၾကား ေနရတဲ့ အေဖႀကီးကုိ စိတ္မခ်မ္းသာတဲ့ကိစၥ မသိေစခ်င္ဘူး”
ခင္၀မ္းသည္ အသက္ ၄၀ ျပည့္သည့္ေန႔တုိင္ ဤကိစၥကုိ ဖခင္ႀကီးထံမွ ဖံုးကြယ္ထားခဲ့၏။ ဤအေၾကာင္းကုိ ေျပာျပသည့္အခါ ဖခင္ႀကီးသည္ တညလံုး စကားမေျပာ။ ထုိစဥ္က မေျပာရေကာင္းလားဟု သားကုိ မဆူ႐ံုတမယ္သာ။
မိမိသည္ ဂ်ပန္႔ရင္ေသြးမွန္း အသိေပးခံရၿပီးေနာက္ ခင္၀မ္းသည္ ဂ်ပန္၌ အစ္ကုိမ်ားရွိေၾကာင္းကုိလည္
ဖခင္ႀကီးသည္ အလုပ္ႀကိဳးစားလုပ္၍ ဆန္စက္ကုိ တုိးခ်ဲ႕၊ ဂ်ပန္ျပည္က ေဆြမ်ိဳးေတြထံ ပုိက္ဆံမွန္မွန္ပုိ႔၏။ ခင္၀မ္းသည္ ကေလးဘ၀ထဲက ပံုဆြဲ၀ါသနာပါ၏။ ကိုယ့္ဘာသာကုိယ္ သင္ၾကားေသာ ပံုဆြဲပညာ ျဖစ္ေသာ္လည္း လက္ရာမ်ားႏွင့္အတူ တျဖည္းျဖည္း နာမည္ထြက္လာ၏။ တကၠသုိလ္ တတိယႏွစ္တြင္ အိမ္ေထာင္ျပဳ၏။ ယခု မိန္းခေလး ၄ ေယာက္၏ အေဖ ျဖစ္ေနေလၿပီ။
ႏွစ္ႏွစ္ၾကာမွ ေက်ာင္းျပန္၀င္ရေလရာ ထုိကာလအတြင္း ခင္၀မ္းသည္ ဂ်ပန္ေျမကုိ နင္းေလသည္။ ဂ်ပန္ရွိ ဦးေလးေတာ္သူက ေက်ာင္းတခု၌ ပံုဆြဲဆရာအျဖစ္ ထမ္း႐ြက္ေန၏။ ထုိေနရာ၌ ခင္၀မ္းသည္ အစ္ကုိႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ ေတြ႔ရ၏။
ေကာခ်ိနယ္ေျမ၏ ေျမအေနအထားေၾကာင့္လား သုိ႔မဟုတ္ အိမ္ေထာင္စု ႐ႈပ္ေထြးမႈေၾကာင့္လားမသိ။ အစ္ကုိႀကီးသည္ အရက္ႀကိဳက္၏။ ေတြ႔ေတြ႔ခ်င္း ညီကုိ ခြင့္လႊတ္၏။ “အရက္မေသာက္ရင္ ငါ့ညီ မျဖစ္ဘူးကြ” ဟု ရယ္႐ႊန္းေျပာဆုိ၍ အရက္အတူတူေသာက္ရင္း စကားလက္ဆံုက်ၾက၏။
ဂ်ပန္က ျပန္လာၿပီး ေက်ာင္းျပန္တက္ ဘြဲ႔ယူ ပန္းခ်ီဆက္ဆြဲ၏။ ထုိ႔ေနာက္ ၂၇ ႏွစ္အ႐ြယ္တြင္ စိတ္ကူးရၿပီး သီခ်င္းစပ္ဆုိ၏။
“သီခ်င္းစပ္ရတာ စိတ္၀င္စားဖုိ႔ေကာင္းလုိ႔”
သီခ်င္းသားမွာ ျမန္မာလုိ၊ ျမန္မာတြင္ အိႏိၵယက လာေသာ ပါဠိစကားရွိ၏။ ဂ်ပန္တြင္ ခန္ဂ်ီ (တ႐ုတ္စာ) ရွိသလုိ။ ျမန္မာႏွင့္ ပါဠိစကား ေရာထားေသာ သီခ်င္းမ်ားျဖစ္၏။ သီခ်င္းေခါင္းစဥ္တြင္ ပါဠိစကား သံုးထား၏။ ပညာတတ္လူတန္းစားတုိ႔ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ေသာ သီခ်င္းမ်ားျဖစ္၏။
ခင္၀မ္း၏ မိတ္ေဆြ ေရဒီယိုအဆုိေက်ာ္ ၀ါးခယ္မ ဦးရဲေမာင္က ဆုိသည္မွာ “ဘယ္သူမဆုိ စတားျဖစ္ခ်င္ေနၾကတဲ့အၾကား ခင္၀မ္းက ဒီလုိ စိတ္မ်ိဳးမထားဘူး။ စြမ္းရည္မရွိလုိ႔ မဟုတ္ဘူး။ ကုိယ့္အေပၚကုိယ္ ယံုၾကည္မႈရွိလုိ႔ ျဖစ္ရမယ္”
ခင္၀မ္းအား ဖခင္ေသြးနဲ႔ သီခ်င္း၀ါသနာ အဆက္အသြယ္ရွိမရွိ ေမးၾကည့္မိရာ “အေဖက ဂ်ပန္ျဖစ္တာနဲ႔ သီခ်င္း၀ါသနာပါတာနဲ႔ မဆုိင္ဘူး။ အခုထိ သီခ်င္းေတြက sentimental၊ ေနာက္ကုိေတာ့ blues ေရးခ်င္တယ္”
blues ဆုိသည္မွာ ေပ်ာ္႐ႊင္ဖြယ္ အေတြ႔အၾကံဳႏွင့္ ထီးတည္းက်န္မႈကုိ ႏွစ္ဆုိထားေသာ သီခ်င္းျဖစ္၏။ ခင္၀မ္းတြင္ ညီႏွစ္ေယာက္ ညီမတေယာက္ရွိ၏။ ဖခင္ႀကီးမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံသား ခံယူထားေသာ္လည္း ေမာင္ႏွမေတြကေတာ့ ဂ်ပန္နာမည္မ်ား ရွိၾက၏။ ခင္၀မ္းကုိ ေယာရွိအုိကာကိခ်ိအုိဟူ၎ ဘ၀ေပ်ာ္႐ႊင္မႈကုိ ဆုေတာင္းၿပီး မွည့္ေခၚထား၏။ သူ႔ေအာက္ ေယာက်္ားကေလးမွာ ယခင္အႏွစ္ ၂၀ ကပင္ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံသား ခံယူ၍ အုိဆာကာ၍ ေနထုိင္လ်က္ရွိသည္။ ဖခင္ႀကီးသည္ က်န္းက်န္းမာမာႏွင့္ ျပည္ၿမိဳ႕၌ ေနထုိင္လ်က္ရွိသည္။
“ေဖေဖ့မွာ ဘူရွီဒုိ စိတ္ဓာတ္ရွိတယ္။ ဂ်ပန္စစ္႐ံႈးလုိ႔ ဂ်ပန္ျပည္ကုိ မၾကည့္ခ်င္ေတာ့။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာျပည္မွာေတာ့ မ႐ံႈးခ်င္ဘူး။ ေဆြမ်ိဳးေတြကုိေကာ ေတြ႔တဲ့လူေတြကုိေကာ ႐ံႈးတဲ့ ပံုပန္းသ႑ာန္ မျပခ်င္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ တအားကုန္ ႀကိဳးစားၾကံ႕ၾကံ႕ခံေနတာပဲ”
ယေန႔စာရင္း၀င္ ဌာနီမျပန္ ဂ်ပန္စစ္သည္ ဦးေရမွာ မမ်ားလွ။ အသက္ႀကီးရင့္လာၾကၿပီး တမလြန္ဘ၀ကူးၾကသူ မ်ားလာ၍ ျဖစ္ေလသည္။ သုိ႔ေသာ္ စာရင္း၀င္သည္ထက္ ေက်ာ္လြန္၍ ျမန္မာျပည္အေနာက္ပုိင္း၊ ေျမာက္ပုိင္းရွိ ေတာင္ကုန္းေဒသတုိ႔ကုိ ဗဟုိျပဳသည့္ေနရာတုိ႔တြင္ ဌာနီမျပန္ ဂ်ပန္စစ္သည္တုိ႔ ရွိသည္ဆုိေသာ ေကာလာဟလသည္ ယေန႔တုိင္ မစဲေသးေပ။
တ႐ုတ္နယ္စပ္အနီး ဂ်ပန္စစ္သည္တေယာက္ႏွင့္ ရန္သူ ၁၀ ေယာက္တုိ႔ တုိက္ခုိက္ခဲ့ၾကသည္ဟုဆုိေသာ
Credit~~~ Dr: လြဏ္းေဆြ
သို႔မဟုတ္
ခင္ဝမ္း ••
•••••
ေယာရွိအုိကာ ႏုိရိခိသည္ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံ ေကာခ်ိနယ၌ ေမြးဖြား၍ စစ္တပ္ထဲတြင္ ေရာက္ရွိၿပီးေနာက္ မန္ခ်ဴးျပည္ (ယခု တ႐ုတ္ႏုိင္ငံအေရွ႕ေျမာက္ပုိ
ထုိအခ်ိန္၌ ေယာရွိအုိကာသည္ ျပည္ၿမိဳ႕အနီး၌ သူ႔ထက္ အသက္ႏွစ္ႏွစ္ႀကီး ေသာ ေဒၚတင္တင္ အမည္ရွိသည့္ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးတဦးႏွင့္ သိကြၽမ္းေလသည္။ ၁၉၄၅ ခု မတ္လတြင္ မႏၱေလးက်၍ ေမလတြင္ ရန္ကုန္က်ၿပီး ေယာရွိအုိကာသည္ ခ်ီတက္လာေသာ အဂၤလိပ္ႏွင့္ အိႏၵိယစစ္တပ္၏ သံု႔ပန္းဘ၀သုိ႔ ေရာက္သြားခါနီးအခ်ိန္တြင္ ထုိအမ်ိဳးသမီးသည္ အနီးရွိ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း ဆရာေတာ္ထံ ခ်ဥ္းကပ္ တုိးလွ်ဳိးေလသည္။
ဘာသာတရားကုိင္း႐ိႈင္းသည့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္အမ်ားစုျဖစ္ေသာ ဤႏုိင္ငံတြင္ သံဃာတုိ႔၏ ၾသဇာတိကၠမသည္ ႀကီးမားလွေပသည္။ ဆရာေတာ္၏ တပည့္အျဖစ္ ေစာင့္ေရွာက္မႈခံယူရရွိေသာ ေယာရွိအုိကာအား ဒုကၡေပးမည့္သူ (စစ္တပ္အပါအ၀င္) မည္သူမွ်မရွိပါ။ ၁၉၄၆ ခုႏွစ္တြင္ ေက်ာင္းမွထြက္ေသာ ေယာရွိအုိကာအား ဆရာေတာ္က ‘ေအာင္ခ’ ဟူေသာ ျမန္မာနာမည္ ေပးသနားပါသည္။ ႐ြာတေနရာတြင္ ေျမတကြက္ေပးသျဖင့္ ထုိေနရာတြင္ ၎တုိ႔ႏွစ္ဦး အိမ္ေထာင္က်ပါသည္။
၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ႏုိ၀င္ဘာလတြင္ သားဦးရတနာဖြား၍ ‘ခင္၀မ္း’ ဟု ကင္ပြန္းတပ္ေလသည္။ ထုိ႔ေနာက္ ေယာရွိအုိ ကာသည္ လံု႔လ၀ီရိယစုိက္ထုတ္၍ ဆန္စက္တလံုး တည္ေထာင္ေလသည္။ ခင္၀မ္းသည္ ငယ္စဥ္ကတည္းက ဖခင္ႀကီး အလုပ္လုပ္ပံုကုိ နီးနီးကပ္ကပ္ ေတြ႔ျမင္ရေလသည္။
ေယာရွိအုိကာသည္ ျမန္မာစကား ေျပာတတ္ေသာ္လည္း စာေတာ့ မေရးတတ္ပါ။ ထုိ႔အတြက္ လုပ္ငန္းတြင္ လုိအပ္ေသာ စာ႐ြက္စာတမ္းတုိ႔ကုိ ျပဳစုရန္ သားအေပၚအားထား၍ သား ျမန္ျမန္ႀကီးျပင္းပါေစဟု အေဖႀကီးက တဖြဖြ ေတာင့္တေနခဲ့၏။ ခင္၀မ္းသည္ မူလတန္းေက်ာင္း ႏွစ္တန္း၌ ေနစဥ္ကတည္းက ဖခင္ကုိယ္စား ေဆာင္႐ြက္ခဲ့၏။
ခင္၀မ္းသည္ မူလတန္းေက်ာင္း မ၀င္မီကတည္းက သူ႔ဖခင္ ဂ်ပန္လူမ်ိဳးျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိခဲ့၏။ ၎အခ်က္ကုိ သတိေပးခံရသည့္ေန႔ ေရာက္လာခဲ့၏။ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ေရွ႕ေမွာက္၌ပင္ တတန္းလံုးေရွ႕၌ ကုလားထုိင္ေပၚ မတ္တပ္ရပ္ေစၿပီး …
“မင္းဟာ ဂ်ပန္႔သား၊ ဂ်ပန္ေတြ ဒီတုိင္းျပည္မွာ ဘာေတြလုပ္သြားသလဲ မင္းသိလား” ဟု ဆရာက ေဒါသတႀကီး ေျပာၾကားေန၏။၊ ဆရာသည္ စစ္ဒဏ္ခံခဲ့သူ တေယာက္ေပ။ မိမိႏုိင္ငံကုိ စစ္မီးေတာက္ထဲ သြင္းသည့္ ႏုိင္ငံကုိ အေကာင္းျမင္မည္မဟုတ္။ စစ္ေဘးဒဏ္ကုိ မေမ့ၾကေသး။ ထုိ႔အျပင္ တုိင္းျပည္တြင္း အမ်ိဳးသားစိတ္ဓာတ္ တက္ႂကြေနသည့္အခါလည္းျဖစ္၊ ခင္၀မ္းမွာ အေတာ္ စိတ္ထိခုိက္သြား၏။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေသာ္ အသံထြက္ၿပီး ငုိေႂကြးမိ၏။ သို႔ေသာ္ ခင္၀မ္းသည္ ဖခင္ႀကီးအား ေက်ာင္း၌ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သည့္ ကိစၥကုိ ျပန္မေျပာေပ။
“ေ၀းလံတဲ့ ႏုိင္ငံကလာ၊ တစိမ္းေတြၾကား ေနရတဲ့ အေဖႀကီးကုိ စိတ္မခ်မ္းသာတဲ့ကိစၥ မသိေစခ်င္ဘူး”
ခင္၀မ္းသည္ အသက္ ၄၀ ျပည့္သည့္ေန႔တုိင္ ဤကိစၥကုိ ဖခင္ႀကီးထံမွ ဖံုးကြယ္ထားခဲ့၏။ ဤအေၾကာင္းကုိ ေျပာျပသည့္အခါ ဖခင္ႀကီးသည္ တညလံုး စကားမေျပာ။ ထုိစဥ္က မေျပာရေကာင္းလားဟု သားကုိ မဆူ႐ံုတမယ္သာ။
မိမိသည္ ဂ်ပန္႔ရင္ေသြးမွန္း အသိေပးခံရၿပီးေနာက္ ခင္၀မ္းသည္ ဂ်ပန္၌ အစ္ကုိမ်ားရွိေၾကာင္းကုိလည္
ဖခင္ႀကီးသည္ အလုပ္ႀကိဳးစားလုပ္၍ ဆန္စက္ကုိ တုိးခ်ဲ႕၊ ဂ်ပန္ျပည္က ေဆြမ်ိဳးေတြထံ ပုိက္ဆံမွန္မွန္ပုိ႔၏။ ခင္၀မ္းသည္ ကေလးဘ၀ထဲက ပံုဆြဲ၀ါသနာပါ၏။ ကိုယ့္ဘာသာကုိယ္ သင္ၾကားေသာ ပံုဆြဲပညာ ျဖစ္ေသာ္လည္း လက္ရာမ်ားႏွင့္အတူ တျဖည္းျဖည္း နာမည္ထြက္လာ၏။ တကၠသုိလ္ တတိယႏွစ္တြင္ အိမ္ေထာင္ျပဳ၏။ ယခု မိန္းခေလး ၄ ေယာက္၏ အေဖ ျဖစ္ေနေလၿပီ။
ႏွစ္ႏွစ္ၾကာမွ ေက်ာင္းျပန္၀င္ရေလရာ ထုိကာလအတြင္း ခင္၀မ္းသည္ ဂ်ပန္ေျမကုိ နင္းေလသည္။ ဂ်ပန္ရွိ ဦးေလးေတာ္သူက ေက်ာင္းတခု၌ ပံုဆြဲဆရာအျဖစ္ ထမ္း႐ြက္ေန၏။ ထုိေနရာ၌ ခင္၀မ္းသည္ အစ္ကုိႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ ေတြ႔ရ၏။
ေကာခ်ိနယ္ေျမ၏ ေျမအေနအထားေၾကာင့္လား သုိ႔မဟုတ္ အိမ္ေထာင္စု ႐ႈပ္ေထြးမႈေၾကာင့္လားမသိ။ အစ္ကုိႀကီးသည္ အရက္ႀကိဳက္၏။ ေတြ႔ေတြ႔ခ်င္း ညီကုိ ခြင့္လႊတ္၏။ “အရက္မေသာက္ရင္ ငါ့ညီ မျဖစ္ဘူးကြ” ဟု ရယ္႐ႊန္းေျပာဆုိ၍ အရက္အတူတူေသာက္ရင္း စကားလက္ဆံုက်ၾက၏။
ဂ်ပန္က ျပန္လာၿပီး ေက်ာင္းျပန္တက္ ဘြဲ႔ယူ ပန္းခ်ီဆက္ဆြဲ၏။ ထုိ႔ေနာက္ ၂၇ ႏွစ္အ႐ြယ္တြင္ စိတ္ကူးရၿပီး သီခ်င္းစပ္ဆုိ၏။
“သီခ်င္းစပ္ရတာ စိတ္၀င္စားဖုိ႔ေကာင္းလုိ႔”
သီခ်င္းသားမွာ ျမန္မာလုိ၊ ျမန္မာတြင္ အိႏိၵယက လာေသာ ပါဠိစကားရွိ၏။ ဂ်ပန္တြင္ ခန္ဂ်ီ (တ႐ုတ္စာ) ရွိသလုိ။ ျမန္မာႏွင့္ ပါဠိစကား ေရာထားေသာ သီခ်င္းမ်ားျဖစ္၏။ သီခ်င္းေခါင္းစဥ္တြင္ ပါဠိစကား သံုးထား၏။ ပညာတတ္လူတန္းစားတုိ႔ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ေသာ သီခ်င္းမ်ားျဖစ္၏။
ခင္၀မ္း၏ မိတ္ေဆြ ေရဒီယိုအဆုိေက်ာ္ ၀ါးခယ္မ ဦးရဲေမာင္က ဆုိသည္မွာ “ဘယ္သူမဆုိ စတားျဖစ္ခ်င္ေနၾကတဲ့အၾကား ခင္၀မ္းက ဒီလုိ စိတ္မ်ိဳးမထားဘူး။ စြမ္းရည္မရွိလုိ႔ မဟုတ္ဘူး။ ကုိယ့္အေပၚကုိယ္ ယံုၾကည္မႈရွိလုိ႔ ျဖစ္ရမယ္”
ခင္၀မ္းအား ဖခင္ေသြးနဲ႔ သီခ်င္း၀ါသနာ အဆက္အသြယ္ရွိမရွိ ေမးၾကည့္မိရာ “အေဖက ဂ်ပန္ျဖစ္တာနဲ႔ သီခ်င္း၀ါသနာပါတာနဲ႔ မဆုိင္ဘူး။ အခုထိ သီခ်င္းေတြက sentimental၊ ေနာက္ကုိေတာ့ blues ေရးခ်င္တယ္”
blues ဆုိသည္မွာ ေပ်ာ္႐ႊင္ဖြယ္ အေတြ႔အၾကံဳႏွင့္ ထီးတည္းက်န္မႈကုိ ႏွစ္ဆုိထားေသာ သီခ်င္းျဖစ္၏။ ခင္၀မ္းတြင္ ညီႏွစ္ေယာက္ ညီမတေယာက္ရွိ၏။ ဖခင္ႀကီးမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံသား ခံယူထားေသာ္လည္း ေမာင္ႏွမေတြကေတာ့ ဂ်ပန္နာမည္မ်ား ရွိၾက၏။ ခင္၀မ္းကုိ ေယာရွိအုိကာကိခ်ိအုိဟူ၎ ဘ၀ေပ်ာ္႐ႊင္မႈကုိ ဆုေတာင္းၿပီး မွည့္ေခၚထား၏။ သူ႔ေအာက္ ေယာက်္ားကေလးမွာ ယခင္အႏွစ္ ၂၀ ကပင္ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံသား ခံယူ၍ အုိဆာကာ၍ ေနထုိင္လ်က္ရွိသည္။ ဖခင္ႀကီးသည္ က်န္းက်န္းမာမာႏွင့္ ျပည္ၿမိဳ႕၌ ေနထုိင္လ်က္ရွိသည္။
“ေဖေဖ့မွာ ဘူရွီဒုိ စိတ္ဓာတ္ရွိတယ္။ ဂ်ပန္စစ္႐ံႈးလုိ႔ ဂ်ပန္ျပည္ကုိ မၾကည့္ခ်င္ေတာ့။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာျပည္မွာေတာ့ မ႐ံႈးခ်င္ဘူး။ ေဆြမ်ိဳးေတြကုိေကာ ေတြ႔တဲ့လူေတြကုိေကာ ႐ံႈးတဲ့ ပံုပန္းသ႑ာန္ မျပခ်င္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ တအားကုန္ ႀကိဳးစားၾကံ႕ၾကံ႕ခံေနတာပဲ”
ယေန႔စာရင္း၀င္ ဌာနီမျပန္ ဂ်ပန္စစ္သည္ ဦးေရမွာ မမ်ားလွ။ အသက္ႀကီးရင့္လာၾကၿပီး တမလြန္ဘ၀ကူးၾကသူ မ်ားလာ၍ ျဖစ္ေလသည္။ သုိ႔ေသာ္ စာရင္း၀င္သည္ထက္ ေက်ာ္လြန္၍ ျမန္မာျပည္အေနာက္ပုိင္း၊ ေျမာက္ပုိင္းရွိ ေတာင္ကုန္းေဒသတုိ႔ကုိ ဗဟုိျပဳသည့္ေနရာတုိ႔တြင္ ဌာနီမျပန္ ဂ်ပန္စစ္သည္တုိ႔ ရွိသည္ဆုိေသာ ေကာလာဟလသည္ ယေန႔တုိင္ မစဲေသးေပ။
တ႐ုတ္နယ္စပ္အနီး ဂ်ပန္စစ္သည္တေယာက္ႏွင့္ ရန္သူ ၁၀ ေယာက္တုိ႔ တုိက္ခုိက္ခဲ့ၾကသည္ဟုဆုိေသာ
Credit~~~ Dr: လြဏ္းေဆြ
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။