ေဖေဖက ေျပာတယ္၊
“ ေဖႀကီး… ဘာျဖစ္လိုု႔ လူေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား လူကူးမီးပြိဳင့္ကိုု မေစာင့္ဘဲ ကူးေနၾကတာလဲဟင္ ”
“ သူတိုု႔မွာ အေရးႀကီးတဲ့ကိစၥေတြ ရွိလိုု႔ေနမွာေပ့ါ သား ”
“ ဒါဆိုု သားလည္း ေက်ာင္းအမီသြားဖိုု႔ အေရးႀကီးတာပဲေလ.. သားတုုိ႔က်ေတာ့ ဘာျဖစ္လိုု႔ မီးပြိဳင့္ေစာင့္ၿပီးမွ ကူးရတာလဲ”
“ ေဖႀကီး သားကိုုေမးမယ္၊ လူစည္းကမ္း၊ လမ္းစည္းကမ္းဆိုုတာရွိတယ္ မဟုုတ္လား ”
“ ဟုုတ္ကဲ့”
“ ကိုုယ္မွန္တယ္ထင္တဲ့ကိစၥကို
အဲဒါကိုု “ မိမိကိုုယ္ကိုု ေလးစားျခင္း” လိုု႔ေခၚတယ္။
ေဖေဖကေျပာတယ္ -
“ေဖႀကီး ေႏြရာသီေရာက္လာၿပီေလ.. ဘာျဖစ္လုုိ႔သားတုုိ႔ အက်ီၤ အထူႀကီး၀တ္ထားရတာလဲ”
“ ဘာျဖစ္လုုိ႔လဲဆိုုေတာ့ ေႏြရာသီက အခုုမွ စ၀င္တာ၊ ေဆာင္းရာသီက မကုုန္ေသးဘူး၊ မနက္ပိုုင္းနဲ႔ ညပိုုင္းက် အရမ္းေအးတာေလ”
“ ဒါဆိုုဘာျဖစ္လိုု႔ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေႏြရာသီေရာက္လာတာနဲ႔ ဖက္ရွင္လန္းလန္းေလးေတြ၀တ္ၿပ
“ လူတုုိင္းမွာ သူ႔အေၾကာင္းနဲ႔သူရွိတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ေဖႀကီးတုုိ႔သိရမွာက ဘယ္အခ်ိန္မွာ ခႏာကိုုယ္နဲ႔ ဘယ္အက်ီၤက သင့္ေတာ္သလဲေရြးရမွာ၊ လိုုက္ဖက္သလဲေရြးရမွာမဟုုတ္
အဲဒါကိုု “မိမိကိုုယ္ကိုု ခ်စ္ျခင္း” လုုိ႔ေခၚတယ္၊
ေဖေဖကေျပာတယ္ -
“ ေဖႀကီး၊ သားႀကီးလာရင္ အသံုုးက်ပါ့မလား ”
“ ဘာျဖစ္လုုိ႔ အဲဒီလိုုေမးရတာလဲ”
“ ဘာျဖစ္လိုု႔လဲဆိုုေတာ့ အတန္းထဲမွာ သားက စာအေတာ္ဆံုုးမွမဟုုတ္တာ”
“ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ တန္ဖိုုးဆိုုတာ အဘက္ဘက္ကၾကည့္ရတာ၊ ေက်ာင္းမွာ စာသင္တယ္ဆုုိတာ ဗဟုုသုုတ အသစ္ဆည္းပူးတာပဲရွိတာ၊ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ တန္ဖိုုးဆိုုၿပီးမဟုုတ္ဘူး၊
သားလိုုအပ္တဲ့ အရာက “ မိမိကိုုယ္ကိုု ယံုုၾကည္ျခင္း” ပဲ။
ေဖေဖကေျပာတယ္ -
“ေဖႀကီး ဘာျဖစ္လုုိ႔ သားတိုု႔ ခုုနထမင္းစားတဲ့၀ိုုင္းရဲ႕ ေဘး၀ုုိင္းက အသံအက်ယ္ႀကီးစကားေျပာတာလဲဟင
“ သူတိုု႔အရမ္းေပ်ာ္ေနလုုိ႔ေန
“ ဒါဆိုု ေဖဂ်ီးနဲ႔ သားနဲ႔က်ေတာ့ ဘာျဖစ္လုုိ႔ တိုုးတိုုးေလးေျပာရတာလဲ”
“ လူတစ္ေယာက္က ကိုုယ့္ကိုုယ္ကိုုပဲ မၾကည့္ရဘူး၊ ကိုုယ့္ေဘးက လူတစ္ေယာက္တုုိင္းဆီ အတြက္စဥ္းစားေပးရမယ္၊ ေဖႀကီးတုုိ႔ သူမ်ားကိုု ဘာလုုပ္ေပးပါလုုိ႔မေတာင္းဆိ
အဲဒါ “ကုုိယ့္ကိုု စည္းကမ္းခ်ျခင္း” လုုိ႔ေခၚတယ္၊
ေဖေဖကေျပာတယ္ -
“ေဖဂ်ီး.. လူတစ္ေယာက္က ပိုုက္ဆံရွိလာေလေလ ေမာက္မာလိုုိ႔ရတယ္ဆိုု.. ဟုုတ္လား”
“ဟားဟ.. ဒါေတာ့ မေသခ်ာဘူး”
“ဒါဆိုု လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဘာျဖစ္လုုိ႔ ပိုုက္ဆံရွိတဲ့သူကိုု အားက်ရတာလဲဟင္ ”
“ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေမာက္မာျခင္း (တနည္း) ျမင့္ျမတ္ျခင္းက သူပိုု္က္ဆံဘယ္ေလာက္ပိုုင္ဆ
အဲဒါကိုု လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ “တန္ဖိုုး” လုုိ႔ေခၚတယ္၊ အဲဒီလူပိုုင္ဆုုိင္ထားတဲ့ ပိုုက္ဆံေၾကာင့္ သူက “တန္ဖိုုး”ရွိေနတာမဟုုတ္ဘူး
ေဖေဖကေျပာတယ္ -
“ေဖႀကီး.. ပညာေရးက တကယ္ပဲအေရးႀကီးတာလား”
“ ဒါေပါ့.. ဘာျဖစ္လိုု႔ အဲဒီလိုုေမးရတာလဲ”
“ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ အေဖကေျပာတယ္၊ စာေကာင္းေကာင္းႀကိဳးစား၊ တကၠသိုုလ္ေက်ာင္းေကာင္းတစ္ခ
“ ဟားဟ.. ဒါေပါ့.. ပိုု္က္ဆံက ဘ၀ရဲ႕ပန္းတုုိင္မွမဟုုတ္တာ”
“ဒါဆိုု စာသင္တာ ဘာအသံုုးက်လုုိ႔လဲ”
“ စာသင္ျခင္းရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္က ဗဟုုသုုတဆည္းပူးဖုုိ႔၊ အသိဥာဏ္ျမင့္မားလာေစဖိုု႔၊ စဥ္းစားဆံုုးျဖတ္ဥာဏ္တုုိးတ
ဒါကိုု “ပညာရဲရင့္ ပြဲလယ္တင့္” လုုိ႔ေခၚတယ္၊
ေဖေဖကေျပာတယ္ -
“ ေက်ာင္းမွာ ဆရာမက ကိုုယ့္တုုိင္းျပည္ကိုုယ္ ကိုုခ်စ္တတ္ရမယ္လုုိ႔ေျပာတယ
“ သား ေဖဂ်ီးတိုု႔ိုု႔ အိမ္ကိုု ခ်စ္လား”
“ခ်စ္တာေပ့ါ”
“ ဒါဆိုု အိမ္မွာ အမႈိက္ေလွ်ာက္လႊင့္ပစ္လား”
“ဟင့္အင္း”
“ ေဖႀကီးတုုိ႔လမ္းသြားေနရင္လည
အဲဒါကိုု “တိုုင္းျပည္ခ်စ္စိတ္” လုုိ႔ေခၚတယ္။
Happy Father day
:D
(ဘာသာျပန္)
Credit-စာေပ
“ ေဖႀကီး… ဘာျဖစ္လိုု႔ လူေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား လူကူးမီးပြိဳင့္ကိုု မေစာင့္ဘဲ ကူးေနၾကတာလဲဟင္ ”
“ သူတိုု႔မွာ အေရးႀကီးတဲ့ကိစၥေတြ ရွိလိုု႔ေနမွာေပ့ါ သား ”
“ ဒါဆိုု သားလည္း ေက်ာင္းအမီသြားဖိုု႔ အေရးႀကီးတာပဲေလ.. သားတုုိ႔က်ေတာ့ ဘာျဖစ္လိုု႔ မီးပြိဳင့္ေစာင့္ၿပီးမွ ကူးရတာလဲ”
“ ေဖႀကီး သားကိုုေမးမယ္၊ လူစည္းကမ္း၊ လမ္းစည္းကမ္းဆိုုတာရွိတယ္ မဟုုတ္လား ”
“ ဟုုတ္ကဲ့”
“ ကိုုယ္မွန္တယ္ထင္တဲ့ကိစၥကို
အဲဒါကိုု “ မိမိကိုုယ္ကိုု ေလးစားျခင္း” လိုု႔ေခၚတယ္။
ေဖေဖကေျပာတယ္ -
“ေဖႀကီး ေႏြရာသီေရာက္လာၿပီေလ.. ဘာျဖစ္လုုိ႔သားတုုိ႔ အက်ီၤ အထူႀကီး၀တ္ထားရတာလဲ”
“ ဘာျဖစ္လုုိ႔လဲဆိုုေတာ့ ေႏြရာသီက အခုုမွ စ၀င္တာ၊ ေဆာင္းရာသီက မကုုန္ေသးဘူး၊ မနက္ပိုုင္းနဲ႔ ညပိုုင္းက် အရမ္းေအးတာေလ”
“ ဒါဆိုုဘာျဖစ္လိုု႔ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေႏြရာသီေရာက္လာတာနဲ႔ ဖက္ရွင္လန္းလန္းေလးေတြ၀တ္ၿပ
“ လူတုုိင္းမွာ သူ႔အေၾကာင္းနဲ႔သူရွိတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ေဖႀကီးတုုိ႔သိရမွာက ဘယ္အခ်ိန္မွာ ခႏာကိုုယ္နဲ႔ ဘယ္အက်ီၤက သင့္ေတာ္သလဲေရြးရမွာ၊ လိုုက္ဖက္သလဲေရြးရမွာမဟုုတ္
အဲဒါကိုု “မိမိကိုုယ္ကိုု ခ်စ္ျခင္း” လုုိ႔ေခၚတယ္၊
ေဖေဖကေျပာတယ္ -
“ ေဖႀကီး၊ သားႀကီးလာရင္ အသံုုးက်ပါ့မလား ”
“ ဘာျဖစ္လုုိ႔ အဲဒီလိုုေမးရတာလဲ”
“ ဘာျဖစ္လိုု႔လဲဆိုုေတာ့ အတန္းထဲမွာ သားက စာအေတာ္ဆံုုးမွမဟုုတ္တာ”
“ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ တန္ဖိုုးဆိုုတာ အဘက္ဘက္ကၾကည့္ရတာ၊ ေက်ာင္းမွာ စာသင္တယ္ဆုုိတာ ဗဟုုသုုတ အသစ္ဆည္းပူးတာပဲရွိတာ၊ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ တန္ဖိုုးဆိုုၿပီးမဟုုတ္ဘူး၊
သားလိုုအပ္တဲ့ အရာက “ မိမိကိုုယ္ကိုု ယံုုၾကည္ျခင္း” ပဲ။
ေဖေဖကေျပာတယ္ -
“ေဖႀကီး ဘာျဖစ္လုုိ႔ သားတိုု႔ ခုုနထမင္းစားတဲ့၀ိုုင္းရဲ႕ ေဘး၀ုုိင္းက အသံအက်ယ္ႀကီးစကားေျပာတာလဲဟင
“ သူတိုု႔အရမ္းေပ်ာ္ေနလုုိ႔ေန
“ ဒါဆိုု ေဖဂ်ီးနဲ႔ သားနဲ႔က်ေတာ့ ဘာျဖစ္လုုိ႔ တိုုးတိုုးေလးေျပာရတာလဲ”
“ လူတစ္ေယာက္က ကိုုယ့္ကိုုယ္ကိုုပဲ မၾကည့္ရဘူး၊ ကိုုယ့္ေဘးက လူတစ္ေယာက္တုုိင္းဆီ အတြက္စဥ္းစားေပးရမယ္၊ ေဖႀကီးတုုိ႔ သူမ်ားကိုု ဘာလုုပ္ေပးပါလုုိ႔မေတာင္းဆိ
အဲဒါ “ကုုိယ့္ကိုု စည္းကမ္းခ်ျခင္း” လုုိ႔ေခၚတယ္၊
ေဖေဖကေျပာတယ္ -
“ေဖဂ်ီး.. လူတစ္ေယာက္က ပိုုက္ဆံရွိလာေလေလ ေမာက္မာလိုုိ႔ရတယ္ဆိုု.. ဟုုတ္လား”
“ဟားဟ.. ဒါေတာ့ မေသခ်ာဘူး”
“ဒါဆိုု လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဘာျဖစ္လုုိ႔ ပိုုက္ဆံရွိတဲ့သူကိုု အားက်ရတာလဲဟင္ ”
“ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေမာက္မာျခင္း (တနည္း) ျမင့္ျမတ္ျခင္းက သူပိုု္က္ဆံဘယ္ေလာက္ပိုုင္ဆ
အဲဒါကိုု လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ “တန္ဖိုုး” လုုိ႔ေခၚတယ္၊ အဲဒီလူပိုုင္ဆုုိင္ထားတဲ့ ပိုုက္ဆံေၾကာင့္ သူက “တန္ဖိုုး”ရွိေနတာမဟုုတ္ဘူး
ေဖေဖကေျပာတယ္ -
“ေဖႀကီး.. ပညာေရးက တကယ္ပဲအေရးႀကီးတာလား”
“ ဒါေပါ့.. ဘာျဖစ္လိုု႔ အဲဒီလိုုေမးရတာလဲ”
“ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ အေဖကေျပာတယ္၊ စာေကာင္းေကာင္းႀကိဳးစား၊ တကၠသိုုလ္ေက်ာင္းေကာင္းတစ္ခ
“ ဟားဟ.. ဒါေပါ့.. ပိုု္က္ဆံက ဘ၀ရဲ႕ပန္းတုုိင္မွမဟုုတ္တာ”
“ဒါဆိုု စာသင္တာ ဘာအသံုုးက်လုုိ႔လဲ”
“ စာသင္ျခင္းရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္က ဗဟုုသုုတဆည္းပူးဖုုိ႔၊ အသိဥာဏ္ျမင့္မားလာေစဖိုု႔၊ စဥ္းစားဆံုုးျဖတ္ဥာဏ္တုုိးတ
ဒါကိုု “ပညာရဲရင့္ ပြဲလယ္တင့္” လုုိ႔ေခၚတယ္၊
ေဖေဖကေျပာတယ္ -
“ ေက်ာင္းမွာ ဆရာမက ကိုုယ့္တုုိင္းျပည္ကိုုယ္ ကိုုခ်စ္တတ္ရမယ္လုုိ႔ေျပာတယ
“ သား ေဖဂ်ီးတိုု႔ိုု႔ အိမ္ကိုု ခ်စ္လား”
“ခ်စ္တာေပ့ါ”
“ ဒါဆိုု အိမ္မွာ အမႈိက္ေလွ်ာက္လႊင့္ပစ္လား”
“ဟင့္အင္း”
“ ေဖႀကီးတုုိ႔လမ္းသြားေနရင္လည
အဲဒါကိုု “တိုုင္းျပည္ခ်စ္စိတ္” လုုိ႔ေခၚတယ္။
Happy Father day
:D
(ဘာသာျပန္)
Credit-စာေပ
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။