သစ္ပင္ေပၚက လင္းယုန္
--------------------
[၁]
သစ္ပင္ တစ္ပင္ ေပၚမွာ လင္းယုန္တစ္ေကာင္ နားေနတယ္။ ခနေနေတာ့ သစ္ပင္ေအာက္က ျဖတ္သြားတဲ့ ယုန္တစ္ေကာင္က လင္းယုန္ကိုလွမ္းေမးတယ္။
"ဗ်ိဳ႕.. က်ဳပ္လည္း ခင္ဗ်ားလို ေအးေဆး ထိုင္ေနခ်င္လိုက္တာ။ ေပးထိုင္ပါလား။"
ဒီေတာ့ လင္းယုန္က ျပန္ေျဖတယ္။ "အိုး... ထိုင္ပါဗ်ာ။ ဒီသစ္ပင္ က်ဳပ္အပိုင္ မဟုတ္ပါဘူး။"
ယုန္လည္း ဝမ္းသာအားရနဲ႔ သစ္ျမစ္တစ္ခုမွာ ထိုင္နားေနလိုက္တယ္။ သိပ္မၾကာခင္ ေျမေခြး တစ္ေကာင္ ဟာ သစ္ပင္အေနာက္ကေန ယုန္ကို ခုန္အုပ္ၿပီး ကိုက္သတ္ လိုက္တယ္။
သင္ခန္းစာ - လင္းယုန္လို ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ထိုင္နားခ်င္ရင္ လင္းယုန္ေလာက္ အျမင့္မွာ သြားနားပါ။
--------------------
[၂]
ေနာက္တစ္ခါ ဝက္ဝံတစ္ေကာင္ဟာ သစ္ပင္ေအာက္အျဖတ္မွာ လင္းယုန္ကိုေတြ႕တယ္။ ေတြ႕ၿပီး ေတာ့ လင္းယုန္ထိုင္နားေနတဲ့ အျမင့္မွာ သူလဲ နားခ်င္လာတယ္။ ဒီေတာ့ လင္းယုန္ကို ဝက္ဝံက လွမ္းေမးတယ္။
"ဗ်ိဳ႕... က်ဳပ္လည္း ခင္ဗ်ားလို ေနရာမွာ တက္ထိုင္နားခ်င္တယ္ဗ်ာ။ နားလို႔ရမလား။"
ဒီေတာ့ လင္းယုန္က ေစာေစာကလို ျပန္ေျဖတယ္။ "အိုး... ထိုင္ပါဗ်ာ။ ဒီသစ္ပင္ က်ဳပ္အပိုင္ မဟုတ္ပါဘူး။"
ဒီေတာ့ ဝက္ဝံလည္း ဝမ္းသာအားရ နဲ႔ သစ္ပင္ေပၚတက္ၿပီး ေဘးခ်င္းယွဥ္လ်က္ သစ္ကိုင္းတစ္ကိုင္းမွာ ထိုင္ခ်လိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သစ္ကိုင္းဟာ အေလး ဒဏ္ကိုမခံႏိုင္ပဲ က်ိဳးက်တဲ့အခါ ဝက္ဝံလည္း ေအာက္ကို ဒလိမ့္ေကာက္ေကြး ျပဳတ္က်ပါေတာ့တယ္။
သင္ခန္းစာ - လင္းယုန္လို မျပဳတ္က်ေအာင္ ထိုင္နားခ်င္ရင္ လင္းယုန္လို ဝန္ေတြ ေပါ့လာဖို႔ လိုပါတယ္။
--------------------
[၃]
အီစိမ့္သြားတဲ့ ဝက္ဝံႀကီးဟာ လင္းယုန္ေၾကာင့္ သူျပဳတ္က်ရတယ္ လို႔ ျမင္ၿပီးေတာ့ လင္းယုန္ကို မေက်နပ္ဘူး။
ဒီေတာ့ သစ္ပင္ေပၚကို ေဒါသတႀကီး ျပန္ဖက္တက္ၿပီးေတာ့ လင္းယုန္ ထိုင္ေနတဲ့ အကိုင္းကို "ေျဖာင္း" ခနဲ ေနေအာင္ ႐ိုက္ခ်ိဳး ခ်လိုက္ တယ္။ ဒီအခါမွာ သူေမွ်ာ္လင့္ထားသလို လင္းယုန္ဟာ ဟန္ခ်က္ပ်က္ ၿပီး ျပဳတ္မက်သြားဘူး။
အသာအယာပဲ အေတာင္ႏွစ္ဖက္ကို ျဖန္႔လို႔ ေနာက္တစ္ပင္ရဲ႕ အျမင့္ဆံုး အကိုင္း တစ္ကိုင္းဆီကို ကူးသြားပါတယ္။
သင္ခန္းစာ - လင္းယုန္တစ္ေကာင္ သစ္ကိုင္းေပၚမွာ နားေနတိုင္း ဒီသစ္ကိုင္းကို သူမွီခိုေနတယ္ မထင္ ပါနဲ႔။ လင္းယုန္ရဲ႕ အားအင္က သစ္ကိုင္း အေပၚမွာ မဟုတ္။ သူ႔ အေတာင္ ႏွစ္ဖက္ အေပၚမွာသာ ျဖစ္ပါတယ္။
- မွတ္စုၾကမ္း #kyawnge
--------------------
[၁]
သစ္ပင္ တစ္ပင္ ေပၚမွာ လင္းယုန္တစ္ေကာင္ နားေနတယ္။ ခနေနေတာ့ သစ္ပင္ေအာက္က ျဖတ္သြားတဲ့ ယုန္တစ္ေကာင္က လင္းယုန္ကိုလွမ္းေမးတယ္။
"ဗ်ိဳ႕.. က်ဳပ္လည္း ခင္ဗ်ားလို ေအးေဆး ထိုင္ေနခ်င္လိုက္တာ။ ေပးထိုင္ပါလား။"
ဒီေတာ့ လင္းယုန္က ျပန္ေျဖတယ္။ "အိုး... ထိုင္ပါဗ်ာ။ ဒီသစ္ပင္ က်ဳပ္အပိုင္ မဟုတ္ပါဘူး။"
ယုန္လည္း ဝမ္းသာအားရနဲ႔ သစ္ျမစ္တစ္ခုမွာ ထိုင္နားေနလိုက္တယ္။ သိပ္မၾကာခင္ ေျမေခြး တစ္ေကာင္ ဟာ သစ္ပင္အေနာက္ကေန ယုန္ကို ခုန္အုပ္ၿပီး ကိုက္သတ္ လိုက္တယ္။
သင္ခန္းစာ - လင္းယုန္လို ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ထိုင္နားခ်င္ရင္ လင္းယုန္ေလာက္ အျမင့္မွာ သြားနားပါ။
--------------------
[၂]
ေနာက္တစ္ခါ ဝက္ဝံတစ္ေကာင္ဟာ သစ္ပင္ေအာက္အျဖတ္မွာ လင္းယုန္ကိုေတြ႕တယ္။ ေတြ႕ၿပီး ေတာ့ လင္းယုန္ထိုင္နားေနတဲ့ အျမင့္မွာ သူလဲ နားခ်င္လာတယ္။ ဒီေတာ့ လင္းယုန္ကို ဝက္ဝံက လွမ္းေမးတယ္။
"ဗ်ိဳ႕... က်ဳပ္လည္း ခင္ဗ်ားလို ေနရာမွာ တက္ထိုင္နားခ်င္တယ္ဗ်ာ။ နားလို႔ရမလား။"
ဒီေတာ့ လင္းယုန္က ေစာေစာကလို ျပန္ေျဖတယ္။ "အိုး... ထိုင္ပါဗ်ာ။ ဒီသစ္ပင္ က်ဳပ္အပိုင္ မဟုတ္ပါဘူး။"
ဒီေတာ့ ဝက္ဝံလည္း ဝမ္းသာအားရ နဲ႔ သစ္ပင္ေပၚတက္ၿပီး ေဘးခ်င္းယွဥ္လ်က္ သစ္ကိုင္းတစ္ကိုင္းမွာ ထိုင္ခ်လိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သစ္ကိုင္းဟာ အေလး ဒဏ္ကိုမခံႏိုင္ပဲ က်ိဳးက်တဲ့အခါ ဝက္ဝံလည္း ေအာက္ကို ဒလိမ့္ေကာက္ေကြး ျပဳတ္က်ပါေတာ့တယ္။
သင္ခန္းစာ - လင္းယုန္လို မျပဳတ္က်ေအာင္ ထိုင္နားခ်င္ရင္ လင္းယုန္လို ဝန္ေတြ ေပါ့လာဖို႔ လိုပါတယ္။
--------------------
[၃]
အီစိမ့္သြားတဲ့ ဝက္ဝံႀကီးဟာ လင္းယုန္ေၾကာင့္ သူျပဳတ္က်ရတယ္ လို႔ ျမင္ၿပီးေတာ့ လင္းယုန္ကို မေက်နပ္ဘူး။
ဒီေတာ့ သစ္ပင္ေပၚကို ေဒါသတႀကီး ျပန္ဖက္တက္ၿပီးေတာ့ လင္းယုန္ ထိုင္ေနတဲ့ အကိုင္းကို "ေျဖာင္း" ခနဲ ေနေအာင္ ႐ိုက္ခ်ိဳး ခ်လိုက္ တယ္။ ဒီအခါမွာ သူေမွ်ာ္လင့္ထားသလို လင္းယုန္ဟာ ဟန္ခ်က္ပ်က္ ၿပီး ျပဳတ္မက်သြားဘူး။
အသာအယာပဲ အေတာင္ႏွစ္ဖက္ကို ျဖန္႔လို႔ ေနာက္တစ္ပင္ရဲ႕ အျမင့္ဆံုး အကိုင္း တစ္ကိုင္းဆီကို ကူးသြားပါတယ္။
သင္ခန္းစာ - လင္းယုန္တစ္ေကာင္ သစ္ကိုင္းေပၚမွာ နားေနတိုင္း ဒီသစ္ကိုင္းကို သူမွီခိုေနတယ္ မထင္ ပါနဲ႔။ လင္းယုန္ရဲ႕ အားအင္က သစ္ကိုင္း အေပၚမွာ မဟုတ္။ သူ႔ အေတာင္ ႏွစ္ဖက္ အေပၚမွာသာ ျဖစ္ပါတယ္။
- မွတ္စုၾကမ္း #kyawnge
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။