လစဥ္ ေငြ (၁၀) သိန္း ယူေနၾကတဲ့ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြကို ခိုင္းဖို႔ ေမ့မထားၾကပါနဲ႔။

Bamaw Thein Pe added 2 new photos.

လစဥ္ ေငြ (၁၀) သိန္း ယူေနၾကတဲ့ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြကို ခိုင္းဖို႔ ေမ့မထားၾကပါနဲ႔။
လူေတြဟာ အမွန္တရားအတြက္ အစိုးရံုးကို ေျပာတယ္။ ပိုက္ဆံ မေပးရင္ လုပ္မေပးဘူး။ ရဲစခန္းတိုင္တယ္။ ရဲက အေရးမယူဘူး။ တရားရံုး တိုင္တယ္။ တရားရံုးက အမႈကို လက္မခံဘူး။

ဒီေတာ့ ဘာလုပ္ၾကသလဲ။ စိတ္ေျပရာ ေျပေၾကာင္း ေဖ့ဘုတ္မွာ ပို႔စ္တင္ၿပီး ရင္ဖြင့္တယ္။ လူေတြက ကြန္မင့္ေတြမွာ ေထာက္ခံၾကတယ္။ အားေပးၾကတယ္။ ဝိုင္းဆဲၾကတယ္။ ပို႔စ္တင္တဲ့သူ ေက်နပ္သြားတယ္။ ဒါေပမဲ့ အမွန္တရား မေပၚေပါက္လာဘူး။ အတိုင္ခံရသူေတြကလဲ ေဖ့ဘုတ္ဖတ္ရင္း သေဘာက်ေနၾကတယ္။ ငါတို႔ မေျဖရွင္းေပးေတာ့ေရာ မင္းတို႔ ေဖ့ဘုတ္ေပၚ တင္တာကလြဲလို႔ ဘာတတ္ႏိုင္ေသးလဲလို႔ စိတ္ထဲက ႀကိတ္ျပံဳးေနၾကတယ္။ ဒါမ်ိဳး ဒီလိုအရပ္သားအစိုးရလက္ထက္မွာ မျဖစ္သင့္ပါ။

တကယ္မွန္တဲ့ ကိစၥေတြအတြက္ အစိုးရရံုး၊ ရဲစခန္း၊ တရားရံုးက ဘာမွ မလုပ္ေပးလို႔ စိတ္ပ်က္လက္မေလွ်ာ့လိုက္ပါနဲ႔။ နည္းလမ္းရွိပါတယ္။
အဲဒါက က်ေနာ္တို႔ အခက္အခဲေတြ ေျပလည္ေအာင္ ေျဖရွင္းေပးရန္ ခိုင္းဖို႔ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမာက္ထားတဲ့ လြတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြ ရွိပါတယ္။ သူတို႔ကို အေရးယူေဆာင္ရြက္ေပးဖို႔ ေျပာပါ။ အေရးယူေဆာင္ရြက္တာ လုပ္မေပးရင္ ေဖ့ဘုတ္ကေန လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္က အလုပ္မလုပ္ဘူး၊ ဘာမွ မေျဖရွင္းေပးဘူးလို႔ ေရးျပမယ့္အျပင္ ေနာက္လာမဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ မဲမေပးေတာ့ဘူးလို႔လဲ ေျပာျပလိုက္ပါ။
တခ်ိဳ႕ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြ ဘာလုပ္ေနမွန္းေတာင္ မသိရပါဘူး။ အားေနသူမ်ားပါတယ္။ လစဥ္ ေငြ (၁၀) သိန္းေပးထားရတာနဲ႔ တန္ေအာင္ လူထုက သူတို႔ကို မ်ားမ်ားခိုင္းဖို႔ လိုပါတယ္။
အလုပ္ျဖစ္ မျဖစ္ အေျဖကို ေစာင့္ၾကည့္ပါ။
ဒီနည္းဟာ စကၤာပူမွာ အရမ္းအလုပ္ျဖစ္တယ္။ သူတို႔ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ (MP) ေတြဟာ ဒီလို တိုင္ၾကားခဲ့လို႔ရွိရင္ အစြမ္းကုန္ ကူညီၾကတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ ေနာက္လာမဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ မဲမရမွာေၾကာက္လြန္းလို႔။
စကၤာပူက လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ MP (Member of Parliament) ဟာ မိမိတို႔ ၿမိဳ႕နယ္က လူထု အခက္အခဲကို ေျဖရွင္းဖို႔ သူတို႔ ရံုးခန္းမွ တပါတ္ကို အနည္းဆံုး ၂ ႀကိမ္ လာတိုင္သူေတြကို ကိစၥႀကီးႀကီးဆိုရင္ MP ကိုယ္တိုင္နဲ႔ အမႈေသးေသးဆိုရင္ သူ႔စာေရးက နားေထာင္ၿပီး တိုင္တာကို နားေထာင္မွတ္တမ္းယူတယ္။ ည ၈ နာရီေလာက္ကေန တခါတေလ ညသန္းေခါင္ယံထိ နားေထာင္ၾကတယ္။ အေထာက္အထား ခိုင္ခိုင္လံုလံုနဲ႔ တင္ျပလာရင္ MP က ဘာဆက္လုပ္သလဲ။ သက္ဆိုင္ရာ အစိုးရ႒ါနကို စာေရးၿပီး ပို႔လိုက္တယ္။ ဒီလူက အခုလို မတရားလုပ္ခံရတယ္လို႔ တိုင္ၾကားလာပါတယ္။ လူႀကီးမင္းတို႔ ႒ါနက အေရးယူစံုစမ္းၿပီး ေျပလည္ေအာင္ ေျဖရွင္းေပးပါ လို႔ ေရးလိုက္တယ္။ အဲဒီ႒ါနကလဲ အျမန္ဆံုး ေျဖရွင္းေပးၾကတယ္။ ေျဖရွင္းၿပီးတာနဲ႔ အဲဒီ႒ါနက ေျဖရွင္းၿပီးေၾကာင္း အေၾကာင္းၾကားစာကို MP ဆီကို စာျပန္လိုက္ၿပီး တိုင္ၾကားသူကို မိတၱဴတစ္ေစာင္ ပို႔ေပးပါတယ္။
လြယ္လွခ်ည္လား။ တကယ္လို႔ အဲဒီ MP ဟာ အစိုးရ႒ါနက အႀကီးအကဲတစ္ေယာက္ မဟုတ္ပဲ မူလတန္းေက်ာင္းဆရာ တစ္ေယာက္ဆိုရင္ေရာ အစိုးရ႒ါနက ဂ႐ုစိုက္ အေလးထား ေျဖရွင္းေပးပါ့မလား။ ဂ႐ုမစိုက္ဘူးဆိုရင္ ဘာဆက္လုပ္မလဲ။ MP ဟာ အဲဒီ႒ါနကို သြားေရာက္ၿပီး ငါ ဘာေကာင္လဲ သိလားကြဆိုၿပီး ႀကိမ္းေမာင္းဆူဆဲေနစရာ မလိုပါ။ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ လႊတ္ေတာ္အစည္းအေဝး က်င္းပခ်ိန္ကို ေအးေအးေဆးေဆး ေစာင့္ေနပါတယ္။
လႊတ္ေတာ္အစည္းအေဝးမွာ အစိုးရဝန္ႀကီးေတြအားလံုး မပ်က္မကြက္ တက္ေရာက္ရတယ္။ လႊတ္ေတာ္အတြင္း MP ေတြ ေမးျမန္းတာကို ျပန္လည္ေျဖၾကားေပးရပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ေစာေစာက ေျပာတဲ့ ေက်ာင္းဆရာ MP က ထိုင္ရာက ထၿပီး သူတိုင္တဲ့ ႒ါနရဲ႕ ဝန္ႀကီးကို တိုက္႐ိုက္ေမးခြန္းပါေတာ့တယ္။ သူ ဘယ္ေန႔ ဘယ္ရက္က သူ႔႒ါနကို တိုင္ၾကားစာ တစ္ေစာင္ ပို႔ထားပါတယ္။ အဲဒါ ဘာမွ မေျဖရွင္းေပးတဲ့အျပင္ ဘာေဆာင္ရြက္ထားသလဲ သိခ်င္ပါတယ္လို႔ (ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္အပါအဝင္) လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စာလွယ္ေတြ အားလံုးေရွ႕မွာ ေမးလိုက္ပါတယ္။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ေအာက္ေျခက လုပ္တာကို အဲဒီဝန္ႀကီး အေသးစိပ္ ဘယ္မွာ သိပါ့မလဲ။ ဒါေတာ့ ငါ ဘယ္သိမလဲကြလို႔ ျပန္ခ်ဲမရပါ။ လႊတ္ေတာ္အတြင္းမွာ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္က သခင္ပါ။ ဝန္ႀကီးက အေစခံအဆင့္ပါ။
ဒီေတာ့ ဝန္ႀကီးက ဘယ္လို ေျဖရသလဲ။ ဒီကိစၥအတြက္ အျမန္ဆံုး စံုစမ္းၿပီး ေျဖရွင္းေပးပါမယ္ေပါ့။ ဝန္ႀကီး အရွက္ကြဲၿပီေပါ့။ လႊတ္ေတာ္အစည္းအေဝးၿပီးသြားေတာ့ ဘာျဖစ္မလဲ။ စဥ္းစားၾကည့္ေပေတာ့။ ေစာေစာက MP တိုင္တဲ့ ႒ါန ၫႊန္ခ်ဳပ္ကစလို႔ အားလံုး တန္းစီအေဟာက္ခံရၿပီ။ တာဝန္ရွိသူဟာ အေၾကာင္းျပခ်က္ မေကာင္းရင္ေတာ့ ေသၿပီေပါ့။ ခ်က္ခ်င္း အလုပ္ျပဳတ္ၿပီ။ တကယ္လို႔ ဝန္ႀကီးက သူေျပာထားသလို မစံုစမ္းဘူးဆိုရင္ေကာ။ MP က ေနာက္တစ္ႀကိမ္ လႊတ္ေတာ္အစည္းအေဝးကို ေစာင့္ၿပီး ဝန္ႀကီးကို ဒီေမးခြန္း ထပ္ေမးပါလိမ့္မယ္။ ဒုတိယအႀကိမ္ အေမးခံရတဲ့ ဝန္ႀကီး မရွိေသးပါဘူး။ ဒုတိယအႀကိမ္ လႊတ္ေတာ္အစည္းမွာ ၂ ခါ အလုပ္မလုပ္ဘူးလို အေျပာခံရရင္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္က ခ်က္ျခင္း ျဖဳတ္လိုက္မွာပါ။
ခုလို လူေတြက အစိုးရ႒ါနရဲ႕ ေပါ့ေလ်ာ့ခ်က္ေတြ၊ မတရားမႈေတြကို MP ေတြကို တိုင္တယ္။ MP ေတြကလဲ လႊတ္ေတာ္မွာ အစိုးရကို ေမးခြန္းေတြ ထုတ္တယ္။ အစိုးရမဟုတ္တာ မလုပ္ရဲေတာ့ စလံုးႏိုင္ငံ တိုးတက္တာ အဆန္းလားဗ်ာ။
ျမန္မာႏိုင္ငံက လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ေတာ္ႀကီးမ်ားဟာ မိမိတို႔မွာ အခြင့္အာဏာ အျပည့္ရွိေနတယ္ဆိုတာ မေမ့ပါနဲ႔။ ျပည္သူလူထုကလဲ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြကို လစဥ္ ေငြ (၁၀) သိန္းေပးၿပီး လႊတ္ေတာ္ထဲ သြားအိပ္ဖို႔ မဲေပးထားတာ မဟုတ္ဘူး၊ ျပည္သူေတြကလဲ သူတို႔ကို လူထုကိုယ္စား ေဆာင္ရြက္ေပးဖို႔၊ ခိုင္းဖို႔ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမာက္ထားတာ ဆိုတာကို မေမ့ၾကပါနဲ႔။ တခ်ိဳ႕ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြဆိုရင္ ေရြးေကာက္ပြဲ ၿပီးသြားကတဲက ျမင္ေတာင္ မျမင္ရေတာ့ဘူး။ သူတို႔ ဘာလုပ္ေနမွန္းလဲ လူထု မသိရဘူး။
ေဖ့ဘုတ္မွာ တင္ၿပီး ဘာမွလဲ မလုပ္ေပးဘူးလို႔ ေအာ္မေနပါနဲ႔။ ဘာမွကို ျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြကို အေထာက္အထား ခိုင္ခိုင္လံုလံုနဲ႔ ေျပာျပ ေျဖရွင္းခိုင္းပါ။ အကူအညီေတာင္းတာ မဟုတ္ပါ။ ခိုင္းပါ။ ဘာမွ ေျဖရွင္းမေပးဘူးဆိုရင္ ေနာက္လာမဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ သူ႔ကို လံုးဝ မဲ မထဲ့ပါနဲ႔ေတာ့။ လစဥ္ ရေနက် ေငြ (၁၀) သိန္းကို လက္လႊတ္ဆံုးရံႈးလိုက္ရမွာကိုေတာ့ သူတို႔လဲ ေၾကာက္ၾကပါတယ္။
ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံမွာ တကယ့္အာဏာဟာ လူထုလက္ထဲမွာ ရွိပါတယ္။ လူထုမႀကိဳက္ရင္ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမာက္ထားသူကို ျဖဳတ္ခ်ႏိုင္ခြင့္ ရွိတယ္။ လူထုက အဲဒါကို သိမွ အသံုးခ်မွ တိုင္းျပည္ ျမန္ျမန္ေျပာင္းလဲမွာပါ။
မွတ္ခ်က္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ေမးၾကပါ။ ေရြးေကာက္ပြဲၿပီးကတဲက ကိုယ့္ၿမိဳ႕နယ္က လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ကို ဘယ္ႏွစ္ခါ ျမင္ဖူးၿပီလဲလို႔။
ဗန္းေမာ္သိန္းေဖ
၂၈-၀၆-၁၆