တိုင္းျပည္ဘာေၾကာင့္မတိုးတက
--------------------------
တိုင္းျပည္တိုးတက္ျခင္း၊ မတိုးတက္ျခင္းကိုေ၀ဖန္ၾကည့္
အလိုက္ တစ္ခုျခင္းကိုခြဲျခမ္းစိပ္ျ
မာေရး၊ လူမႈေရး၊ ဘာသာေရး၊ ပညာေရး၊ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းရရွိ
ဆက္သြယ္ေရး၊ အေျခခံေစ်းကြက္စီးပြားေရး၊ စီးပြားေရးလည္ပတ္ပံု၊ စီးပြားေရးအေျခခံ
အေဆာက္အအံု၊ လူေနမႈအေျခခံစနစ္၊အေျခခံလူေ
တဲ့ က႑ေတြကမွ တစ္ခုျခင္းကို ေ၀ဖန္ရမွာျဖစ္သလို၊ အထက္ပါက႑ေတြကမွတစ္ခု
ခ်င္းစီ ျဖာဆင္းလာတဲ့ အေသးစိပ္က႑ေတြကိုပါ ေ၀ဖန္မွျပည့္စံုပါလိမ့္မယ္။
အဲ့ဒီလိုေ၀ဖန္မႈမွတစ္စ၊ ေက်းလက္၊ ျမိဳ႕ရြာ၊ ျပည္နယ္၊ တိုင္း၊ ႏိုင္ငံအေျခေနအထိ ေ၀
ဖန္ရဖြယ္ရွိပါတယ္။ ႏိုင္ငံမွာမွ ႏိုင္ငံတကာဆိုတဲ့ အေျခအေနနဲ႔ ေ၀ဖန္တိုင္းတာၾကည့္
ရတဲ့အေျခအေနမွာဆိုရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ အဆင္းရဲဆံုး အမြဲေတဆံုး LCD ႏိုင္ငံ စရင္း
ထဲမွာ ထိပ္ဆံုးကပါ။ တိုင္းျပည္သယံဇာတအေပါဆံုးႏိ
လဲဆိုရင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကစတင္ၿပီး တန္စီေ၀ဖန္ရပါမယ္။ အကုန္လံုးကို တန္းစီၿပီး က႑
တိုင္းကို တစ္ခုခ်င္း စီေ၀ဖန္ရင္လည္း အျပည့္အစံုျဖစ္ႏိုင္ေသးပါဘူ
ဖို႔အရာမွာ အုပ္ခ်ဳပ္မႈစနစ္ေကာင္းမြန္ဖ
တိုင္းျပည္တိုးတက္ဖို႔အုပ္ခ
ကမွ က်န္တဲ့က႑ေတြ လည္ပတ္စီးဆင္းမႈေကာင္းေအာင္
လိုစီမံခြင့္ရပါတယ္။ စီမံခန္႔ခြဲပံု ညံ့ဖ်င္းတဲ့အခါမွာ က်န္တဲ့က႑ေတြအကုန္လဲၿပိဳကုန
တယ္။ စီမံခန္႔ခြဲပံုေကာင္းရင္ အထက္ကေျပာခဲ့တဲ့က႑ေတြ တစ္ခုခ်င္းစီတိုးတက္လာ
ပါလိမ့္မယ္။ ဒါဆိုရင္ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္
ၾကည့္တဲ့အခါမွာ ႏိုင္ငံတကာထက္အဆင့္ျမင့္ရာက
အုပ္ခ်ဳပ္မႈ စီမံခန္႔ခြဲမႈ ည့ံဖ်င္းတာေၾကာင့္မဟုတ္ဘူးလ
တခ်ိဳ႕ပညာရွင္ႀကီးေတြကေတာ့ တိုင္းျပည္တိုးတက္၊ မတိုးတက္ကို ေ၀ဖန္ျပတာေတြ
ကေၾကာက္ခမန္းလိလိပါ။ ေလးလည္းေလးစားခ်င္စရာပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အတြက္ တစ္
ခုခ်င္းမွာေတာင္ က႑ေတြခြဲျခမ္းစိပ္ျဖာေလ့လာေ
တက္ကို ေ၀ဖန္ျပပံုမ်ားအရင္ကေရရွားတ
ႏိုင္ၿပီ၊ ငါတို႔ငယ္ငယ္က ဆင္ေခ်းတံုးဆပ္ျပာသံုးလာတာ အခုဆိုရင္ ႀကိဳက္တဲ့ဆပ္ျပာ
တိုက္လို႔ရၿပီ။ ငယ္ငယ္က ခ်က္ပလက္နဲ႔ေက်ာင္းတတ္ရတယ္.
ဆိုပဲ။ ဒါကိုတိုင္းျပည္တိုးတက္တာလိ
ဘယ္ႏိုင္ငံကေနေက်ာင္းဆင္းလာ
တိုင္းတာႏိုင္တဲ့ အရည္ခ်င္း၊ အေတြးေခၚ ကမာၻ႔တကၠသိုလ္ေတြမွာ ရွိေနလားေတာင္
ေအာက္ေမ့မိပါတယ္။
ဒီလိုဆိုေတာ့ ေျပာၿပီးသားစကားေတြ ျပန္ေျပာရမွာျဖစ္လို႔ မတူတဲ့လမ္းကေန ေမးခ်င္
တာေလးေတြလည္းရွိပါတယ္။ ေရသန္႔တစ္ဘူး အလြယ္တကူေဖာက္ေသာက္ႏိုင္ၿပီ
ကြန္းကားတက္စီးႏိုင္ၿပီ၊ ႀကိဳက္တဲ့ ဆပ္ျပာ၀ယ္တိုက္ႏိုင္ၿပီဆိုေ
။ဒါေတြအလကားေပးေနရင္ေတာ့အေၾ
၊ အလြယ္တကူတိုက္ဖို႔၊ အလြယ္တကူစီးဖို႔ ပိုက္ဆံဘယ္ကရမလဲ။ ဒီလိုလြယ္ကူစြာ သံုး
စြဲႏိုင္ဖို႔ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ျခင္းစီရဲ႕ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္း ဘယ္လိုဖန္တီးေပး
ထားလဲ။ ကၽြန္ေတာ္အႏွီးပုဂၢိဳလ္ေျပာ
ႀကိဳက္တဲ့ဆပ္ျပာ ၀ယ္တိုက္ဖို႔ တန္ဖိုးက ဆပ္ျပာတစ္တံုး (၂၀၀) ေရသန္႔(၃၀၀)
အဲကြန္းကားစီးဖို႔ (၂၀၀) စုစုေပါင္း (၇၀၀) က်တယ္။ ဆပ္ျပာတစ္ဘူး ေသာင္းဂဏန္း
ထည့္တြက္မထားဘူး။ အေျခခံ ထမင္းစားစရိတ္၊ အိမ္သံုးစရိတ္ေတြမပါေသးဘူး။
လိပ္ေသာက္တဲ့ အရက္ေသာက္တတ္သူဆိုရင္....? ထပ္ေတြးမယ္... အ၀တ္အစား၊
အိပ္ျပဳျပင္မႈ၊ ဘယ္ေလာက္ရၿပီး ဘယ္ေလာက္သံုးသလဲ။ ထပ္ေတြးရင္ လူတစ္ေယာက္
ရဲ႕ ၀င္ေငြလည္ပတ္စီးဆင္းတဲ့ ကိစၥဟာ အရမ္းအေရးပါသလို အလုပ္အကိုင္ အခြင့္လမ္
း ရရွိမႈအေနထားဟာအရမ္းအေရးႀကီ
ကုန္ေအာင္ထည့္ေျပာရရင္ ေရခြန္၊ ေျမခြန္၊ မီးခြန္၊ မီတာထိမ္းသိမ္းေစာက္ေရွာက္ခ
ေတြအလုပ္အကိုင္ရွားပါးလို႔ အလုပ္မရွိတဲ့ သူေတြ ဘယ္ပိုက္ဆံနဲ႔ေပးမလဲ။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံမွာ လက္ရွိလူဦးေရတိုးလာတယ္။ ျမန္မာေတြေမြးတာ နည္းတယ္။
စီမံကိန္းနဲ႔၀င္၊ ခို၀င္ေတြနဲ႔ မ်ားလာတာ။ ျမန္မာေတြ အေသမ်ားတယ္။ ဆင္းရဲတယ္။
မြဲတယ္။ ေဆးမကုႏိုင္ဘူး။ သခ်ၤ ိဳင္းမွာ ေန႔စဥ္ျမွဳတ္ေနရတာ အမ်ားဆံုးဗမာ။ ကုလား၊
တရုတ္ က်န္းမာေရးအသိပညာရွိလို႔ ေသတာနည္းတယ္။ ျဖစ္လိုက္ရင္ကင္ဆာ....။
ေပါက္ကရေဆး၀ယ္ေသာက္ရင္း ေနမေကာင္းတာကေန ျမန္ျမန္ေသေနတာဗမာ။
ကေလးစြန္႔ပစ္မႈအမ်ားဆံုးဗမာ
ပိုက္ဆံမရွိ ေဆးထိုးအပ္အလကားမရလို႔၊ ဆရာ၀န္ညႊန္ၾကားတဲ့ေဆး ၀ယ္မေသာက္
ႏိုင္လို႔ေသတာ ဗမာ။ တျခားႏိုင္ငံငယ္ေတြမွာ ကိုယ့္လူမ်ိဳးေတြအတြက္ က်န္းမာေရး
စိတ္ခ်ရတယ္။ ကိုယ့္ႏိုင္ငံက ကိုယ့္လူမ်ိဳးေတြ က်န္းမာေရးမေကာင္း ေရာဂါႀကီးရင္
အေသသာခံ။ ပိုက္ဆံရွိရင္ ဘယ္ႏိုင္ငံသြားကုမလဲ ကုၾက။ ျမန္မာျပည္ကေဆးရံုေတြ
တက္မယ္ဆိုရင္ သခ်ၤ ိဳင္းကို တစ္ေန႔ ဆယ္ခါေလာက္ၾကည့္ေနရတယ္။ ေငြကုန္တယ္
ေရာဂါမေပ်ာက္ဘဲ အသက္ေပ်ာက္ကုန္တယ္။ ဘယ္မွာလဲ အေျခခံက်န္းမာေရးအတြက္
ျပည္သူကိုအာမခံခ်က္ေပးထားႏိ
ေႏၶာဆရာလိုလို နတ္ဆရာလိုလိုေတြ၊ ရမ္းကုေတြ ဆီေရာက္ရင္း မလိုအပ္ဘဲ အသက္
ဆံုးရံႈးကုန္ရတယ္။ ေဆးရံုတက္ရင္ ေျပာတဲ့ေဆး၀ယ္မေသာက္ႏိုင္၊ ထိုးေဆးမတက္
ႏိုင္၊ ရမ္းကုေတြကေစ်းသက္သာတယ္ဆိုၿ
ေသာက္တဲ့ေနရာမွာလည္း ရမ္းစပ္ေတြ ေၾကာင့္ အဆိပ္သင့္ ဓါတ္မတည့္တာေတြ ၾကံဳ
လို႔ေသသူမနည္း။ က်န္တဲ့လူမ်ိဳးေတြခ်မ္းသာၾက
ေတာ္တို႔လူမ်ိဳးေတြမွာ အခ်င္းခ်င္း စမန္ခုတ္တာမ်ားတယ္။ တစ္ေယာက္သာရင္ တစ္
ေယာက္မနာလို အခ်င္းခ်င္း လြက္ခုပ္ေနၾကတာနဲ႔ ရတဲ့စနစ္ထဲ ပိုင္ရာေပါင္း၊ ေက်ာ္
တယ္ခြတယ္ေတြျဖစ္ေနတာ။ တျခားလူမ်ိဳးေတြမွာ ဒီလိုပံုစံမရွိဘူး။
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံဟာ ပညာေရးတင္၊ စီးပြားေရးေတြတင္ အုပ္ခ်ဳပ္
မႈစနစ္က သတ္ခဲ့တာမဟုတ္ဘူး။ စိတ္ဓါတ္ေတြပါအသတ္ခံလိုက္ရတ
ပါေသေတာ့ တိုင္းျပည္ရဲ႕ အရင္းအျမစ္မွာ ျမန္ဆိုရင္ သူခိုး၊ ကလိမ္ကက်စ္လို႔ ထင္ခံ
ရလာတယ္။ တပါးသူေတြနဲ႔ ယွဥ္ၾကည့္ရင္ ျမန္မာဆိုေနာက္ကပဲ။ ဒါေတြယိုင္ေနၿပီ တ
ကၠသိုလ္အဆင့္ ပညာေရးေတြ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမွျဖစ္မယ္လ
မွာဘာမွေလာက္ေလာက္လားလား တိုးတက္ဖို႔ ေျပာင္းလဲေရးမလုပ္ႏိုင္ေသးဘ
ျပၿပီးကန္႔သတ္တယ္။ ပညာေရးကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲခိုင္းတာ ကန္႔သတ္တဲ့ ဥပေဒပဲ
ထြက္လာတယ္။
တကၠသိုလ္ပညာေရးကိုေျပာင္းလဲ
ႏိုင္ငံတကာ ပညာေရးနဲ႔ တန္းမတူေတာ့လို႔ အရည္ေသြးနိမ့္လာတယ္ဆိုေတာ့ ပုဂၢလိက
တကၠသိုလ္၊ ကိုယ္ပိုင္တကၠသိုလ္ဆိုလား ေပၚလာတယ္။ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး အစစ္အ
မွန္မလုပ္ႏိုင္ေတာ့ ပညာေရးပါ ေငြစားဂြင္ျဖစ္လာတယ္။ အေျခခံ ဆင္းရဲသား မတက္
ႏိုင္ဘူး။ ဘယ္လိုဘရိန္းေတြနဲ႔ စီမံခန္႔ခြဲၿပီး ပါမစ္ေတြခ်ေပးေနလဲေတာ့မသိဘူ
သားပေပ်ာက္ေရးဆိုၿပီး အထင္ႀကီးတယ္။ သမၼတႀကီးခ်မ္းသာပါေစ။ ဘုမသိဘမသိ
ေအာ္တယ္။ သိမ္းလိုက္တဲ့လယ္ယာေျမ။ က်ဴးေက်ာ္ဆိုၿပီးနာမည္တပ္။ ရြဲ႕ၿပီးကို တမင္
လုပ္ေနၾကတာပါလို႔ စြပ္စြဲရင္ ခင္ဗ်ားတို႔ဘာေျပာမလဲ။
ဒါကိုလည္း အရွက္နည္းၿပီး တိုင္းျပည္တိုးတက္ေနတယ္လို႔
ကလည္းရွိပါတယ္။ တြင္းေရေလာက္ျမင္ဖူးတာကို ပင္လယ္လို႔ ျမင္ေနတဲ့ သူေတြကို
အျပစ္မျမင္သလို ဘာမွမတတ္ပါဘူးလို႔ေျပာလဲ ကုပ္ကပ္ေနၾကတုန္းပါပဲ။ သာသနာေရ
း ေရာက္သြားတဲ့သူ ပုတီးတစ္ပတ္ ဘယ္ႏွလံုး ရွိမွန္းမသိဘူး။ ဘုရားတစ္ေန႔ ဘယ္ႏွ
ႀကိမ္ ရွိခိုးလဲမသိဘူး။ ပညာေရး၀န္ႀကီး ဘာဘြဲ႕ရလည္း မသိရ။ လယ္ယာ စိုက္ပ်ိဳးေရး
ေႏြစပါး၊ မိုးစပါးေလွ်ာက္ေျပာ ဆန္ေစ့ကို သဲထဲထည့္လို႔ ေရဘယ္ႏွႀကိမ္ေလာင္းရင္ အ
ေညွာင့္ထြက္လဲ အသီးသီးမလဲ မသိတဲ့လူေတြ လက္ထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔တိုင္းျပည္ အ
နိမ့္က်ဆံုး အဆင္းရဲဆံုးျဖစ္သြားတာ မဆန္းဘူး။
အပိုင္း(၄) တြင္ဆက္လက္ဖတ္ရႈ႕ပါ။
(မင္းဇင္)
--------------------------
တိုင္းျပည္တိုးတက္ျခင္း၊ မတိုးတက္ျခင္းကိုေ၀ဖန္ၾကည့္
အလိုက္ တစ္ခုျခင္းကိုခြဲျခမ္းစိပ္ျ
မာေရး၊ လူမႈေရး၊ ဘာသာေရး၊ ပညာေရး၊ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းရရွိ
ဆက္သြယ္ေရး၊ အေျခခံေစ်းကြက္စီးပြားေရး၊ စီးပြားေရးလည္ပတ္ပံု၊ စီးပြားေရးအေျခခံ
အေဆာက္အအံု၊ လူေနမႈအေျခခံစနစ္၊အေျခခံလူေ
တဲ့ က႑ေတြကမွ တစ္ခုျခင္းကို ေ၀ဖန္ရမွာျဖစ္သလို၊ အထက္ပါက႑ေတြကမွတစ္ခု
ခ်င္းစီ ျဖာဆင္းလာတဲ့ အေသးစိပ္က႑ေတြကိုပါ ေ၀ဖန္မွျပည့္စံုပါလိမ့္မယ္။
အဲ့ဒီလိုေ၀ဖန္မႈမွတစ္စ၊ ေက်းလက္၊ ျမိဳ႕ရြာ၊ ျပည္နယ္၊ တိုင္း၊ ႏိုင္ငံအေျခေနအထိ ေ၀
ဖန္ရဖြယ္ရွိပါတယ္။ ႏိုင္ငံမွာမွ ႏိုင္ငံတကာဆိုတဲ့ အေျခအေနနဲ႔ ေ၀ဖန္တိုင္းတာၾကည့္
ရတဲ့အေျခအေနမွာဆိုရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ အဆင္းရဲဆံုး အမြဲေတဆံုး LCD ႏိုင္ငံ စရင္း
ထဲမွာ ထိပ္ဆံုးကပါ။ တိုင္းျပည္သယံဇာတအေပါဆံုးႏိ
လဲဆိုရင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကစတင္ၿပီး တန္စီေ၀ဖန္ရပါမယ္။ အကုန္လံုးကို တန္းစီၿပီး က႑
တိုင္းကို တစ္ခုခ်င္း စီေ၀ဖန္ရင္လည္း အျပည့္အစံုျဖစ္ႏိုင္ေသးပါဘူ
ဖို႔အရာမွာ အုပ္ခ်ဳပ္မႈစနစ္ေကာင္းမြန္ဖ
တိုင္းျပည္တိုးတက္ဖို႔အုပ္ခ
ကမွ က်န္တဲ့က႑ေတြ လည္ပတ္စီးဆင္းမႈေကာင္းေအာင္
လိုစီမံခြင့္ရပါတယ္။ စီမံခန္႔ခြဲပံု ညံ့ဖ်င္းတဲ့အခါမွာ က်န္တဲ့က႑ေတြအကုန္လဲၿပိဳကုန
တယ္။ စီမံခန္႔ခြဲပံုေကာင္းရင္ အထက္ကေျပာခဲ့တဲ့က႑ေတြ တစ္ခုခ်င္းစီတိုးတက္လာ
ပါလိမ့္မယ္။ ဒါဆိုရင္ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္
ၾကည့္တဲ့အခါမွာ ႏိုင္ငံတကာထက္အဆင့္ျမင့္ရာက
အုပ္ခ်ဳပ္မႈ စီမံခန္႔ခြဲမႈ ည့ံဖ်င္းတာေၾကာင့္မဟုတ္ဘူးလ
တခ်ိဳ႕ပညာရွင္ႀကီးေတြကေတာ့ တိုင္းျပည္တိုးတက္၊ မတိုးတက္ကို ေ၀ဖန္ျပတာေတြ
ကေၾကာက္ခမန္းလိလိပါ။ ေလးလည္းေလးစားခ်င္စရာပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အတြက္ တစ္
ခုခ်င္းမွာေတာင္ က႑ေတြခြဲျခမ္းစိပ္ျဖာေလ့လာေ
တက္ကို ေ၀ဖန္ျပပံုမ်ားအရင္ကေရရွားတ
ႏိုင္ၿပီ၊ ငါတို႔ငယ္ငယ္က ဆင္ေခ်းတံုးဆပ္ျပာသံုးလာတာ အခုဆိုရင္ ႀကိဳက္တဲ့ဆပ္ျပာ
တိုက္လို႔ရၿပီ။ ငယ္ငယ္က ခ်က္ပလက္နဲ႔ေက်ာင္းတတ္ရတယ္.
ဆိုပဲ။ ဒါကိုတိုင္းျပည္တိုးတက္တာလိ
ဘယ္ႏိုင္ငံကေနေက်ာင္းဆင္းလာ
တိုင္းတာႏိုင္တဲ့ အရည္ခ်င္း၊ အေတြးေခၚ ကမာၻ႔တကၠသိုလ္ေတြမွာ ရွိေနလားေတာင္
ေအာက္ေမ့မိပါတယ္။
ဒီလိုဆိုေတာ့ ေျပာၿပီးသားစကားေတြ ျပန္ေျပာရမွာျဖစ္လို႔ မတူတဲ့လမ္းကေန ေမးခ်င္
တာေလးေတြလည္းရွိပါတယ္။ ေရသန္႔တစ္ဘူး အလြယ္တကူေဖာက္ေသာက္ႏိုင္ၿပီ
ကြန္းကားတက္စီးႏိုင္ၿပီ၊ ႀကိဳက္တဲ့ ဆပ္ျပာ၀ယ္တိုက္ႏိုင္ၿပီဆိုေ
။ဒါေတြအလကားေပးေနရင္ေတာ့အေၾ
၊ အလြယ္တကူတိုက္ဖို႔၊ အလြယ္တကူစီးဖို႔ ပိုက္ဆံဘယ္ကရမလဲ။ ဒီလိုလြယ္ကူစြာ သံုး
စြဲႏိုင္ဖို႔ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ျခင္းစီရဲ႕ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္း ဘယ္လိုဖန္တီးေပး
ထားလဲ။ ကၽြန္ေတာ္အႏွီးပုဂၢိဳလ္ေျပာ
ႀကိဳက္တဲ့ဆပ္ျပာ ၀ယ္တိုက္ဖို႔ တန္ဖိုးက ဆပ္ျပာတစ္တံုး (၂၀၀) ေရသန္႔(၃၀၀)
အဲကြန္းကားစီးဖို႔ (၂၀၀) စုစုေပါင္း (၇၀၀) က်တယ္။ ဆပ္ျပာတစ္ဘူး ေသာင္းဂဏန္း
ထည့္တြက္မထားဘူး။ အေျခခံ ထမင္းစားစရိတ္၊ အိမ္သံုးစရိတ္ေတြမပါေသးဘူး။
လိပ္ေသာက္တဲ့ အရက္ေသာက္တတ္သူဆိုရင္....? ထပ္ေတြးမယ္... အ၀တ္အစား၊
အိပ္ျပဳျပင္မႈ၊ ဘယ္ေလာက္ရၿပီး ဘယ္ေလာက္သံုးသလဲ။ ထပ္ေတြးရင္ လူတစ္ေယာက္
ရဲ႕ ၀င္ေငြလည္ပတ္စီးဆင္းတဲ့ ကိစၥဟာ အရမ္းအေရးပါသလို အလုပ္အကိုင္ အခြင့္လမ္
း ရရွိမႈအေနထားဟာအရမ္းအေရးႀကီ
ကုန္ေအာင္ထည့္ေျပာရရင္ ေရခြန္၊ ေျမခြန္၊ မီးခြန္၊ မီတာထိမ္းသိမ္းေစာက္ေရွာက္ခ
ေတြအလုပ္အကိုင္ရွားပါးလို႔ အလုပ္မရွိတဲ့ သူေတြ ဘယ္ပိုက္ဆံနဲ႔ေပးမလဲ။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံမွာ လက္ရွိလူဦးေရတိုးလာတယ္။ ျမန္မာေတြေမြးတာ နည္းတယ္။
စီမံကိန္းနဲ႔၀င္၊ ခို၀င္ေတြနဲ႔ မ်ားလာတာ။ ျမန္မာေတြ အေသမ်ားတယ္။ ဆင္းရဲတယ္။
မြဲတယ္။ ေဆးမကုႏိုင္ဘူး။ သခ်ၤ ိဳင္းမွာ ေန႔စဥ္ျမွဳတ္ေနရတာ အမ်ားဆံုးဗမာ။ ကုလား၊
တရုတ္ က်န္းမာေရးအသိပညာရွိလို႔ ေသတာနည္းတယ္။ ျဖစ္လိုက္ရင္ကင္ဆာ....။
ေပါက္ကရေဆး၀ယ္ေသာက္ရင္း ေနမေကာင္းတာကေန ျမန္ျမန္ေသေနတာဗမာ။
ကေလးစြန္႔ပစ္မႈအမ်ားဆံုးဗမာ
ပိုက္ဆံမရွိ ေဆးထိုးအပ္အလကားမရလို႔၊ ဆရာ၀န္ညႊန္ၾကားတဲ့ေဆး ၀ယ္မေသာက္
ႏိုင္လို႔ေသတာ ဗမာ။ တျခားႏိုင္ငံငယ္ေတြမွာ ကိုယ့္လူမ်ိဳးေတြအတြက္ က်န္းမာေရး
စိတ္ခ်ရတယ္။ ကိုယ့္ႏိုင္ငံက ကိုယ့္လူမ်ိဳးေတြ က်န္းမာေရးမေကာင္း ေရာဂါႀကီးရင္
အေသသာခံ။ ပိုက္ဆံရွိရင္ ဘယ္ႏိုင္ငံသြားကုမလဲ ကုၾက။ ျမန္မာျပည္ကေဆးရံုေတြ
တက္မယ္ဆိုရင္ သခ်ၤ ိဳင္းကို တစ္ေန႔ ဆယ္ခါေလာက္ၾကည့္ေနရတယ္။ ေငြကုန္တယ္
ေရာဂါမေပ်ာက္ဘဲ အသက္ေပ်ာက္ကုန္တယ္။ ဘယ္မွာလဲ အေျခခံက်န္းမာေရးအတြက္
ျပည္သူကိုအာမခံခ်က္ေပးထားႏိ
ေႏၶာဆရာလိုလို နတ္ဆရာလိုလိုေတြ၊ ရမ္းကုေတြ ဆီေရာက္ရင္း မလိုအပ္ဘဲ အသက္
ဆံုးရံႈးကုန္ရတယ္။ ေဆးရံုတက္ရင္ ေျပာတဲ့ေဆး၀ယ္မေသာက္ႏိုင္၊ ထိုးေဆးမတက္
ႏိုင္၊ ရမ္းကုေတြကေစ်းသက္သာတယ္ဆိုၿ
ေသာက္တဲ့ေနရာမွာလည္း ရမ္းစပ္ေတြ ေၾကာင့္ အဆိပ္သင့္ ဓါတ္မတည့္တာေတြ ၾကံဳ
လို႔ေသသူမနည္း။ က်န္တဲ့လူမ်ိဳးေတြခ်မ္းသာၾက
ေတာ္တို႔လူမ်ိဳးေတြမွာ အခ်င္းခ်င္း စမန္ခုတ္တာမ်ားတယ္။ တစ္ေယာက္သာရင္ တစ္
ေယာက္မနာလို အခ်င္းခ်င္း လြက္ခုပ္ေနၾကတာနဲ႔ ရတဲ့စနစ္ထဲ ပိုင္ရာေပါင္း၊ ေက်ာ္
တယ္ခြတယ္ေတြျဖစ္ေနတာ။ တျခားလူမ်ိဳးေတြမွာ ဒီလိုပံုစံမရွိဘူး။
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံဟာ ပညာေရးတင္၊ စီးပြားေရးေတြတင္ အုပ္ခ်ဳပ္
မႈစနစ္က သတ္ခဲ့တာမဟုတ္ဘူး။ စိတ္ဓါတ္ေတြပါအသတ္ခံလိုက္ရတ
ပါေသေတာ့ တိုင္းျပည္ရဲ႕ အရင္းအျမစ္မွာ ျမန္ဆိုရင္ သူခိုး၊ ကလိမ္ကက်စ္လို႔ ထင္ခံ
ရလာတယ္။ တပါးသူေတြနဲ႔ ယွဥ္ၾကည့္ရင္ ျမန္မာဆိုေနာက္ကပဲ။ ဒါေတြယိုင္ေနၿပီ တ
ကၠသိုလ္အဆင့္ ပညာေရးေတြ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမွျဖစ္မယ္လ
မွာဘာမွေလာက္ေလာက္လားလား တိုးတက္ဖို႔ ေျပာင္းလဲေရးမလုပ္ႏိုင္ေသးဘ
ျပၿပီးကန္႔သတ္တယ္။ ပညာေရးကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲခိုင္းတာ ကန္႔သတ္တဲ့ ဥပေဒပဲ
ထြက္လာတယ္။
တကၠသိုလ္ပညာေရးကိုေျပာင္းလဲ
ႏိုင္ငံတကာ ပညာေရးနဲ႔ တန္းမတူေတာ့လို႔ အရည္ေသြးနိမ့္လာတယ္ဆိုေတာ့ ပုဂၢလိက
တကၠသိုလ္၊ ကိုယ္ပိုင္တကၠသိုလ္ဆိုလား ေပၚလာတယ္။ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး အစစ္အ
မွန္မလုပ္ႏိုင္ေတာ့ ပညာေရးပါ ေငြစားဂြင္ျဖစ္လာတယ္။ အေျခခံ ဆင္းရဲသား မတက္
ႏိုင္ဘူး။ ဘယ္လိုဘရိန္းေတြနဲ႔ စီမံခန္႔ခြဲၿပီး ပါမစ္ေတြခ်ေပးေနလဲေတာ့မသိဘူ
သားပေပ်ာက္ေရးဆိုၿပီး အထင္ႀကီးတယ္။ သမၼတႀကီးခ်မ္းသာပါေစ။ ဘုမသိဘမသိ
ေအာ္တယ္။ သိမ္းလိုက္တဲ့လယ္ယာေျမ။ က်ဴးေက်ာ္ဆိုၿပီးနာမည္တပ္။ ရြဲ႕ၿပီးကို တမင္
လုပ္ေနၾကတာပါလို႔ စြပ္စြဲရင္ ခင္ဗ်ားတို႔ဘာေျပာမလဲ။
ဒါကိုလည္း အရွက္နည္းၿပီး တိုင္းျပည္တိုးတက္ေနတယ္လို႔
ကလည္းရွိပါတယ္။ တြင္းေရေလာက္ျမင္ဖူးတာကို ပင္လယ္လို႔ ျမင္ေနတဲ့ သူေတြကို
အျပစ္မျမင္သလို ဘာမွမတတ္ပါဘူးလို႔ေျပာလဲ ကုပ္ကပ္ေနၾကတုန္းပါပဲ။ သာသနာေရ
း ေရာက္သြားတဲ့သူ ပုတီးတစ္ပတ္ ဘယ္ႏွလံုး ရွိမွန္းမသိဘူး။ ဘုရားတစ္ေန႔ ဘယ္ႏွ
ႀကိမ္ ရွိခိုးလဲမသိဘူး။ ပညာေရး၀န္ႀကီး ဘာဘြဲ႕ရလည္း မသိရ။ လယ္ယာ စိုက္ပ်ိဳးေရး
ေႏြစပါး၊ မိုးစပါးေလွ်ာက္ေျပာ ဆန္ေစ့ကို သဲထဲထည့္လို႔ ေရဘယ္ႏွႀကိမ္ေလာင္းရင္ အ
ေညွာင့္ထြက္လဲ အသီးသီးမလဲ မသိတဲ့လူေတြ လက္ထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔တိုင္းျပည္ အ
နိမ့္က်ဆံုး အဆင္းရဲဆံုးျဖစ္သြားတာ မဆန္းဘူး။
အပိုင္း(၄) တြင္ဆက္လက္ဖတ္ရႈ႕ပါ။
(မင္းဇင္)
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။