ေဘာင္ေတြကို ေက်ာ္ေတြးၾကည့္ပါ
**************************
ပံုျပင္ (၁)
သန္းႂကြယ္ သူေဌး တစ္ေယာက္ သူ႔ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ ရြက္ေလွႀကီးနဲ႔ အပန္းေျဖခရီး ထြက္လာတယ္။ ဆိပ္ကမ္း တစ္ခုေရာက္ေတာ့ ေလွဝမ္းထဲ မွာ ေအးေအး ေဆးေဆး အိပ္ေနတဲ့ ငါးဖမ္း သမား တစ္ေယာက္ကို သြားေတြ႔တယ္။ သူေဌးက ငါးဖမ္းသမားကို လွမ္းေမးတယ္။ မင္း ဘာလို႔ အိပ္ေနတာလဲ။ ငါးဖမ္း မထြက္ဘူးလား တဲ့။ ငါးဖမ္းသမားက ျပန္ေျပာတယ္။ ဒီေန႔အတြက္ ငါးဖမ္းတာၿပီး သြားၿပီ။ လံုေလာက္သြားၿပီတဲ့။ ဒါနဲ႔ သူေဌးက ထပ္ေျပာတယ္။ အေစာႀကီး ရွိေသးတယ္။ မင္း ငါးဖမ္းထပ္ ထြက္ရင္ ငါးေတြ ထပ္မိမယ္။ အဲခါက်ရင္ ငါးဖမ္း ပိုက္သစ္ေတြ ဝယ္ႏုိင္မယ္။ ထပ္ႀကိဳးစားတဲ့အခါ မင္းပိုလွ်ံ တဲ့ေငြေတြနဲ႔ ငါးဖမ္းစက္ေလွေတြ ထပ္ဝယ္ႏုိင္မယ္။ ေနာက္ဆံုး မင္း သူေဌးႀကီး ျဖစ္သြားရင္ အခုငါ့လို မ်ိဳး ေအးေအးေဆးေဆး အပန္းေျဖႏုိင္ မယ္ေလကြာတဲ့။ ငါးဖမ္းသမားက ခြန္းတံု႔ျပန္တယ္။ အခုေရာ ငါ ဘာလုပ္ေနတယ္လို႔ မင္းထင္လို႔လဲတဲ့။
သင္ခန္းစာ ။ ေနတတ္ရင္ ေက်နပ္စရာပါ။ အလုပ္ၾကီးပဲ ဖိလုပ္မေနဘဲ အပန္းေျဖဖို႔လည္း အခ်ိန္ေပးပါ။
ဒီပံုျပင္ကို ဖတ္ၾကည့္ျပီး ဘာေတြးမိလဲ။ ဪ ဟုတ္သားပဲ။ ေနတတ္ရင္ ေက်နပ္စရာပါလား။ အလုပ္ပဲ လုပ္ေနတာထက္ အပန္းေျဖဖို႔လည္း အခ်ိန္ေပးသင့္တာေပါ့။ အဲလိုေတြး လိုက္တာမွာပဲ ရပ္သြားရင္ေတာ့ အမ်ားႀကီး လိုေနေသးတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔က ပံုျပင္ကို ဖတ္တယ္။ ပံုျပင္ကေပးလိုက္တဲ့ သင္ခန္းစာကို ပဲ ေတြးတယ္။ ပိုျပီးရွင္းေအာင္ေျပာရရင္ ပံုျပင္က ေဘာင္တစ္ခု ခ်ေပးလိုက္တဲ့အခါ အဲဒီေဘာင္အတိုင္း လိုက္ေတြးလိုက္တယ္။ လမ္းေၾကာင္းတစ္ခု ခ်ေပးလိုက္ရင္ အဲဒီလမ္းေၾကာင္းအတိုင္း လိုက္ေတြးလိုက္ တယ္။ လိုက္ခံစားလိုက္ တယ္။ ေဘာင္ကို ေက်ာ္မေတြးေတာ့ဘူး။ ျဖန္႔ၾကက္ မေတြးေတာ့ဘူး။ အဲေတာ့ ဘာျဖစ္လာလဲဆိုေတာ့ အလြယ္တကူ ယံုလြယ္တဲ့သူေတြ ျဖစ္လာတယ္။ အဲဒီအတြက္ ဥပမာေတြ ကို ေဖ့စ္ဘြတ္ လိုေနရာမ်ိဳးမွာ ၾကည့္ရင္ကိုပဲ သိသိသာသာ ေတြ႔ရလိမ့္မယ္။
“အိပ္ေဆးနဲ႔ ဖမ္းေခၚသြားတာ ေရခ်ိဳးကန္ထဲႏိုးလာလုိ႔ ၾကည့္ေတာ့မွ ေက်ာက္ကပ္ေတြ အခိုးခံလိုက္ရတယ္” ဆိုတဲ့ ပို႔စ္မ်ိဳးကို ေသာင္းနဲ႔ခ်ီ Like လုပ္ၿပီး ေထာင္နဲ႔ခ်ီ Share လုပ္ၾကတယ္။ ကြန္မင့္ေတြမွာ မိန္းကေလးေတြ သတိထားရမွာ ေပါ့ဆိုတာမ်ဳိးေတြ၊ ေတာ္ေတာ္ယုတ္မာ ပက္စက္ပါလား ဆိုတာမ်ိဳးေတြ ေထာင္နဲ႔ခ်ီေတြ႔ရ မယ္။ ျဖစ္ႏိုင္ျခင္း၊ မျဖစ္ႏုိင္ျခင္းကို ဆန္းစစ္ဖို႔ထက္ ခ်ေပးလိုက္တဲ့ ေဘာင္အတိုင္း လမ္းေၾကာင္းအတိုင္း မွာ ေမ်ာသြားတယ္။ ဒါက ဥပမာအမ်ားႀကီးထဲက ဥပမာတစ္ခုပါ။
အဲဒါ ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ႕ အၾကီးဆံုးအားနည္း ခ်က္ပဲ။ တကယ္တမ္းမွာ ျဖစ္သင့္တာက ကြ်န္ေတာ္တို႔ကို ကန္႔သတ္ထား တဲ့ေဘာင္ကို ေက်ာ္ေတြးရ မွာ။ ေပးထားတာထက္ ပိုေအာင္ဆန္းစစ္ၾကည့္ရမွာ။ အဲလိုမွ မေတြးဘူးဆိုရင္ လူၫြန္႔တံုးလာလိမ့္မယ္။ အလြယ္တကူ ပံုသြင္းရ လြယ္တဲ့သူေတြ ျဖစ္လာလိမ့္မယ္။ ကိုယ္ပိုင္ အေတြးအေခၚေတြ ေပ်ာက္ဆံုး လာလိမ့္ မယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ဆီမွာ ပညာေရးစနစ္က ၁ဝဝ ဖိုး သင္ေပးၿပီး ၅ဝ ဖိုး ေလာက္ျပန္ေမးတယ္။ သူမ်ားႏုိင္ငံ မွာ ၅ဝ ဖိုးပဲသင္ေပးၿပီး ၁ဝဝ ဖိုး ျပန္ေမး တယ္။ ျခားနားခ်က္က ကြ်န္ေတာ္တို႔က ေဘာင္ထဲမွာ အသားက် လာတယ္။ ေပးသေလာက္နဲ႔ ေရာင့္ရဲ လာတယ္။ သူမ်ားေတြက ေဘာင္ကိုေက်ာ္ၿပီး ေတြးတတ္လာတယ္။ ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုး တတ္လာတယ္။ ရွာေဖြစူးစမ္းတတ္လာတယ္။ ဦးေႏွာက္ဟာ စဥ္းစားဖို႔ ေပးထားတာပါ။ သူမ်ား ဘာေျပာေျပာဘာေရးေရး ဟုတ္တာေပါ့၊ မွန္တာေပါ့ဆိုျပီး ယံုလြယ္ လက္ခံတတ္ေအာင္ ေပးထား တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဗုဒၶဘာသာမွာ ဆိုရင္လည္း ဗုဒၶက ကိုယ့္ဘာသာ ခ်င့္ခ်ိန္တတ္ေအာင္ ကာလာမသုတ္ ကို ေဟာခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဟိုေနရာ မွာ နဂါးေပၚေနတယ္ဆိုလည္း ယံုတာပဲ။ ဒီေနရာမွာ သိုက္ေစာင့္ေတြ ရွိတယ္ဆိုလည္း ယံုလိုက္တာ ပဲ။ ေဘာင္ကိုေက်ာ္ မေတြးခ်င္ဘူး။ ယံုလြယ္တာ ဘာျဖစ္လဲဆိုေတာ့ “အ” လာ “န” လာတာေပါ့။
ပံုျပင္ (၂)
ခုန ပံုျပင္ထဲက ငါးဖမ္းသမား အျပင္းအထန္ ေနမေကာင္းျဖစ္တယ္။ ငါးဖမ္း မထြက္ႏုိင္ေတာ့ ပိုက္ဆံမရွိဘူး။ သူက တစ္ေန႔စာ တစ္ေန႔ပဲရွာၿပီး အပန္းေျဖေနေတာ့ စုမိေဆာင္းမိလည္း မရွိဘူး။ သူ႔သားသမီးေတြက လည္း ငယ္ေသးေတာ့ မရွာေဖြႏုိင္ေသးဘူး။ ေဆးလည္းမကုႏိုင္၊ စားဝတ္ေနေရးလည္း အရမ္းခက္ ခဲေနေတာ့ အိပ္ရာထဲမွာပဲ ေဝဒနာ ခံစားေနရတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ ငါးဖမ္းသမားကိုျမင္ေတာ့ သူေဌးက ေျပာ တယ္။ မင္း အားလပ္ခ်ိန္မွာ အပန္းပဲေျဖမေနဘဲ အလုပ္ႀကိဳးစားၿပီး စုေဆာင္း ခဲ့ရမွာတဲ့။
သင္ခန္းစာ ။ အခ်ိန္ရွိခိုက္ လံု႔လမစိုက္ထားရင္ မႀကိဳးစားထားရင္ တစ္ခ်ိန္မွာ အႀကီးအက်ယ္ခံစားရမယ္။
ပထမပံုျပင္နဲ႔ ဒုတိယပံုျပင္က အၾကီးအက်ယ္ ကြာျခားသြားၿပီ။ ေပးတဲ့သင္ခန္းစာျခင္း ေျပာင္းျပန္ျဖစ္သြားျပီ။ ပထမပံုျပင္ေဘာင္ေလးနဲ႔ပဲၾကည
Eleven Daily News
**************************
ပံုျပင္ (၁)
သန္းႂကြယ္ သူေဌး တစ္ေယာက္ သူ႔ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ ရြက္ေလွႀကီးနဲ႔ အပန္းေျဖခရီး ထြက္လာတယ္။ ဆိပ္ကမ္း တစ္ခုေရာက္ေတာ့ ေလွဝမ္းထဲ မွာ ေအးေအး ေဆးေဆး အိပ္ေနတဲ့ ငါးဖမ္း သမား တစ္ေယာက္ကို သြားေတြ႔တယ္။ သူေဌးက ငါးဖမ္းသမားကို လွမ္းေမးတယ္။ မင္း ဘာလို႔ အိပ္ေနတာလဲ။ ငါးဖမ္း မထြက္ဘူးလား တဲ့။ ငါးဖမ္းသမားက ျပန္ေျပာတယ္။ ဒီေန႔အတြက္ ငါးဖမ္းတာၿပီး သြားၿပီ။ လံုေလာက္သြားၿပီတဲ့။ ဒါနဲ႔ သူေဌးက ထပ္ေျပာတယ္။ အေစာႀကီး ရွိေသးတယ္။ မင္း ငါးဖမ္းထပ္ ထြက္ရင္ ငါးေတြ ထပ္မိမယ္။ အဲခါက်ရင္ ငါးဖမ္း ပိုက္သစ္ေတြ ဝယ္ႏုိင္မယ္။ ထပ္ႀကိဳးစားတဲ့အခါ မင္းပိုလွ်ံ တဲ့ေငြေတြနဲ႔ ငါးဖမ္းစက္ေလွေတြ ထပ္ဝယ္ႏုိင္မယ္။ ေနာက္ဆံုး မင္း သူေဌးႀကီး ျဖစ္သြားရင္ အခုငါ့လို မ်ိဳး ေအးေအးေဆးေဆး အပန္းေျဖႏုိင္ မယ္ေလကြာတဲ့။ ငါးဖမ္းသမားက ခြန္းတံု႔ျပန္တယ္။ အခုေရာ ငါ ဘာလုပ္ေနတယ္လို႔ မင္းထင္လို႔လဲတဲ့။
သင္ခန္းစာ ။ ေနတတ္ရင္ ေက်နပ္စရာပါ။ အလုပ္ၾကီးပဲ ဖိလုပ္မေနဘဲ အပန္းေျဖဖို႔လည္း အခ်ိန္ေပးပါ။
ဒီပံုျပင္ကို ဖတ္ၾကည့္ျပီး ဘာေတြးမိလဲ။ ဪ ဟုတ္သားပဲ။ ေနတတ္ရင္ ေက်နပ္စရာပါလား။ အလုပ္ပဲ လုပ္ေနတာထက္ အပန္းေျဖဖို႔လည္း အခ်ိန္ေပးသင့္တာေပါ့။ အဲလိုေတြး လိုက္တာမွာပဲ ရပ္သြားရင္ေတာ့ အမ်ားႀကီး လိုေနေသးတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔က ပံုျပင္ကို ဖတ္တယ္။ ပံုျပင္ကေပးလိုက္တဲ့ သင္ခန္းစာကို ပဲ ေတြးတယ္။ ပိုျပီးရွင္းေအာင္ေျပာရရင္ ပံုျပင္က ေဘာင္တစ္ခု ခ်ေပးလိုက္တဲ့အခါ အဲဒီေဘာင္အတိုင္း လိုက္ေတြးလိုက္တယ္။ လမ္းေၾကာင္းတစ္ခု ခ်ေပးလိုက္ရင္ အဲဒီလမ္းေၾကာင္းအတိုင္း လိုက္ေတြးလိုက္ တယ္။ လိုက္ခံစားလိုက္ တယ္။ ေဘာင္ကို ေက်ာ္မေတြးေတာ့ဘူး။ ျဖန္႔ၾကက္ မေတြးေတာ့ဘူး။ အဲေတာ့ ဘာျဖစ္လာလဲဆိုေတာ့ အလြယ္တကူ ယံုလြယ္တဲ့သူေတြ ျဖစ္လာတယ္။ အဲဒီအတြက္ ဥပမာေတြ ကို ေဖ့စ္ဘြတ္ လိုေနရာမ်ိဳးမွာ ၾကည့္ရင္ကိုပဲ သိသိသာသာ ေတြ႔ရလိမ့္မယ္။
“အိပ္ေဆးနဲ႔ ဖမ္းေခၚသြားတာ ေရခ်ိဳးကန္ထဲႏိုးလာလုိ႔ ၾကည့္ေတာ့မွ ေက်ာက္ကပ္ေတြ အခိုးခံလိုက္ရတယ္” ဆိုတဲ့ ပို႔စ္မ်ိဳးကို ေသာင္းနဲ႔ခ်ီ Like လုပ္ၿပီး ေထာင္နဲ႔ခ်ီ Share လုပ္ၾကတယ္။ ကြန္မင့္ေတြမွာ မိန္းကေလးေတြ သတိထားရမွာ ေပါ့ဆိုတာမ်ဳိးေတြ၊ ေတာ္ေတာ္ယုတ္မာ ပက္စက္ပါလား ဆိုတာမ်ိဳးေတြ ေထာင္နဲ႔ခ်ီေတြ႔ရ မယ္။ ျဖစ္ႏိုင္ျခင္း၊ မျဖစ္ႏုိင္ျခင္းကို ဆန္းစစ္ဖို႔ထက္ ခ်ေပးလိုက္တဲ့ ေဘာင္အတိုင္း လမ္းေၾကာင္းအတိုင္း မွာ ေမ်ာသြားတယ္။ ဒါက ဥပမာအမ်ားႀကီးထဲက ဥပမာတစ္ခုပါ။
အဲဒါ ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ႕ အၾကီးဆံုးအားနည္း ခ်က္ပဲ။ တကယ္တမ္းမွာ ျဖစ္သင့္တာက ကြ်န္ေတာ္တို႔ကို ကန္႔သတ္ထား တဲ့ေဘာင္ကို ေက်ာ္ေတြးရ မွာ။ ေပးထားတာထက္ ပိုေအာင္ဆန္းစစ္ၾကည့္ရမွာ။ အဲလိုမွ မေတြးဘူးဆိုရင္ လူၫြန္႔တံုးလာလိမ့္မယ္။ အလြယ္တကူ ပံုသြင္းရ လြယ္တဲ့သူေတြ ျဖစ္လာလိမ့္မယ္။ ကိုယ္ပိုင္ အေတြးအေခၚေတြ ေပ်ာက္ဆံုး လာလိမ့္ မယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ဆီမွာ ပညာေရးစနစ္က ၁ဝဝ ဖိုး သင္ေပးၿပီး ၅ဝ ဖိုး ေလာက္ျပန္ေမးတယ္။ သူမ်ားႏုိင္ငံ မွာ ၅ဝ ဖိုးပဲသင္ေပးၿပီး ၁ဝဝ ဖိုး ျပန္ေမး တယ္။ ျခားနားခ်က္က ကြ်န္ေတာ္တို႔က ေဘာင္ထဲမွာ အသားက် လာတယ္။ ေပးသေလာက္နဲ႔ ေရာင့္ရဲ လာတယ္။ သူမ်ားေတြက ေဘာင္ကိုေက်ာ္ၿပီး ေတြးတတ္လာတယ္။ ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုး တတ္လာတယ္။ ရွာေဖြစူးစမ္းတတ္လာတယ္။ ဦးေႏွာက္ဟာ စဥ္းစားဖို႔ ေပးထားတာပါ။ သူမ်ား ဘာေျပာေျပာဘာေရးေရး ဟုတ္တာေပါ့၊ မွန္တာေပါ့ဆိုျပီး ယံုလြယ္ လက္ခံတတ္ေအာင္ ေပးထား တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဗုဒၶဘာသာမွာ ဆိုရင္လည္း ဗုဒၶက ကိုယ့္ဘာသာ ခ်င့္ခ်ိန္တတ္ေအာင္ ကာလာမသုတ္ ကို ေဟာခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဟိုေနရာ မွာ နဂါးေပၚေနတယ္ဆိုလည္း ယံုတာပဲ။ ဒီေနရာမွာ သိုက္ေစာင့္ေတြ ရွိတယ္ဆိုလည္း ယံုလိုက္တာ ပဲ။ ေဘာင္ကိုေက်ာ္ မေတြးခ်င္ဘူး။ ယံုလြယ္တာ ဘာျဖစ္လဲဆိုေတာ့ “အ” လာ “န” လာတာေပါ့။
ပံုျပင္ (၂)
ခုန ပံုျပင္ထဲက ငါးဖမ္းသမား အျပင္းအထန္ ေနမေကာင္းျဖစ္တယ္။ ငါးဖမ္း မထြက္ႏုိင္ေတာ့ ပိုက္ဆံမရွိဘူး။ သူက တစ္ေန႔စာ တစ္ေန႔ပဲရွာၿပီး အပန္းေျဖေနေတာ့ စုမိေဆာင္းမိလည္း မရွိဘူး။ သူ႔သားသမီးေတြက လည္း ငယ္ေသးေတာ့ မရွာေဖြႏုိင္ေသးဘူး။ ေဆးလည္းမကုႏိုင္၊ စားဝတ္ေနေရးလည္း အရမ္းခက္ ခဲေနေတာ့ အိပ္ရာထဲမွာပဲ ေဝဒနာ ခံစားေနရတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ ငါးဖမ္းသမားကိုျမင္ေတာ့ သူေဌးက ေျပာ တယ္။ မင္း အားလပ္ခ်ိန္မွာ အပန္းပဲေျဖမေနဘဲ အလုပ္ႀကိဳးစားၿပီး စုေဆာင္း ခဲ့ရမွာတဲ့။
သင္ခန္းစာ ။ အခ်ိန္ရွိခိုက္ လံု႔လမစိုက္ထားရင္ မႀကိဳးစားထားရင္ တစ္ခ်ိန္မွာ အႀကီးအက်ယ္ခံစားရမယ္။
ပထမပံုျပင္နဲ႔ ဒုတိယပံုျပင္က အၾကီးအက်ယ္ ကြာျခားသြားၿပီ။ ေပးတဲ့သင္ခန္းစာျခင္း ေျပာင္းျပန္ျဖစ္သြားျပီ။ ပထမပံုျပင္ေဘာင္ေလးနဲ႔ပဲၾကည
Eleven Daily News
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။