ဂၽြန္ေပါလ္ေဒဂ်ိဳးရီးယား - လမ္းေဘးမွာ အိပ္ရတဲ့ဘဝမွ ဘီလ်ံနာျဖစ္သြားတဲ့ PMS ဆံပင္အလွျပင္ကုမၸဏီပိုင္ရွင
သူဟာ ကေလးဘဝမွာ ဆင္းရဲတဲ့မိဘက မံု ့ဖိုးမေပးနိုင္လို ခရစၥမတ္ကဒ္ေလးေတြကို အိမ္တကာ လိုက္ေရာင္းၿပီး မံု႔ဖိုးရွာရတယ္။ မနက္အေစာႀကီးထၿပီး ေက်ာင္းမသြားခင္ သတင္းစာ လိုက္ပို႔ရတယ္။ အေမက ေကြ်းမထားႏိုင္ေတာ့လို႔ မိဖမဲ့ကေလးေဂဟာကို အပို႔ခံရတယ္။ သူ အသက္ ၂၂ နွစ္မွာ မိန္းမက ရွိတဲ့ပိုက္ဆံေလးယူသြားၿပီး
ဂၽြန္ကို ၁၉၄၄ ခုႏွစ္ ဧၿပီလ ၁၃ ရက္ေန႔က အေမရိကန္ႏိုင္ငံ ကာလီဖိုးနီးယားျပည္နယ္ ေလာ့စ္အင္ဂ်ဲလိစ့္ၿမိဳ႕မွာ ေမြးဖြားခဲ့တယ္။ သူ႔မွာ အကိုတေယာက္ရွိတယ္။ အေဖက အီတလီႏိုင္ငံကျဖစ္ၿပီး အေမက ဂရိႏိုင္ငံကျဖစ္တယ္။ သူတို ့၂ ဦးဟာ အေမရိကန္မွာ လာေရာက္အေျခခ်ေနထိုင္ၾကရင္း
ဂၽြန္ဟာ အဲဒီကေလးေဂဟာမွာ ေက်ာင္းတက္ေနရင္း လမ္းသူရဲေလးေတြနဲ႔ ေပါင္းမိၿပီး ဆိုးသြမ္းလူငယ္တေယာက္ ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ ေက်ာင္းမွာ စာေကာင္းေကာင္းမသင္ဘူး။ တေန႔မွာ သခ်ၤာသင္တဲ့ဆရာက သူ႔ကို “မင္း ဒီဘဝတသက္မွာ ဘယ္ေတာ့မွ ေအာင္ျမင္တဲ့ လူတေယာက္ ျဖစ္မွာ မဟုတ္ဘူး” လ႔ို ေျပာလိုက္တယ္။ အဲဒီစကားေၾကာင့္ ဂြ်န္ဟာ စိတ္ထဲမွာ အေတာ္မခံခ်င္္ျဖစ္သြားတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔ဘဝကို ေျပာင္းလဲသြားေစဖို႔ သူ ့အက်င့္စ႐ိုက္ေတြကို ျပဳျပင္လိုက္တယ္။ ဆိုးသြမ္းတဲ့ အျပဳအမူ၊ အက်င့္စရိုက္ဆိုးေတြ အားလံုးကို ရပ္ပစ္လိုက္ၿပီး စာျပန္ႀကိဳးစားတယ္။ အဲဒီဆရာေျပာတဲ့ စကားမမွန္ဘူးဆိုတာ တေန႔ သက္ေသျပမယ္လို႔ စိတ္ထဲက ၾကံဳးဝါးထားလုိက္တယ္။
ေက်ာင္းတက္ေနရင္းနဲ႔ ေက်ာင္းအားခ်ိန္ေတြမွာ မံု႔ဖိုးရေအာင္ ေတာက္တိုမယ္ရအလုပ္ေတြ လုပ္တယ္။ အဲဒီအလုပ္ေတြထဲက တခုကေတာ့ Encyclopedia အဂၤလိပ္စြယ္စံုက်မ္းစာအုပ္ေ
သူ အသက္ ၁၇ ႏွစ္မွာ အထက္တန္းေက်ာင္းေအာင္တယ္။ ေရတပ္ထဲမွာ ၂ ႏွစ္အမႈထမ္းတယ္။ ေရတပ္ကေပးတဲ့လစာနဲ႔ ခ်ီးျမႇင့္ေငြကို စုထားၿပီး သြားေကာလိပ္တက္ဖို႔ ၾကံရြယ္ထားတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေရတပ္ကထြက္ခ်ိန္မွာ စုမိတဲ့ေငြဟာ မလံုေလာက္တာေၾကာင့္ သြားေကာလိပ္ကို မတက္ျဖစ္ေတာ့ဘူး။ သူ အသက္ ၁၉ ႏွစ္မွာ အိမ္ေထာင္က်တယ္။ သူဟာ အလုပ္အကိုင္ အတည္တက်မရွိပဲ ရရာအလုပ္ကို လုပ္ေနရတယ္။ သူ႔မွာ အလုပ္မရွိတဲ့အခ်ိန္က မ်ားေနလို ့သူ႔မိန္းမက စိတ္ကုန္သြားၿပီး အိမ္ေပၚက ဆင္းသြားတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူ့အသက္ ၂၂ ႏွစ္ပဲ ရိွေသးတယ္။ ၂ ႏွစ္ရြယ္သားေလးတေယာက္နဲ႔ အိမ္မွာ က်န္ခဲ့တယ္။ မိန္းမက အိမ္ေပၚက မဆင္းခင္ေလးမွာ အိမ္မွာက်န္ေနတဲ့ ပိုက္ဆံေလးကို ယူသြားလိုက္ေသးတယ္။
ေနာက္ေန႔မွာ အိမ္ရွင္က အိမ္လခ လာေတာင္းတယ္။ အိမ္လခ ေပးစရာမရွိလို႔ ၂ ပါတ္အၾကာမွာ အိမ္ေပၚက ဆင္းေပးလိုက္ရတယ္။ ေနစရာမရွိလို႔ လမ္းေဘးမွာ သူ႔သားေလးနဲ႔ အိပ္ရတယ္။ အလုပ္ရွာမရလို႔ လမ္းေဘးက Coke သံဘူးခြံေတြ လိုက္ေကာက္ၿပီး ဘူးခြံဝယ္တဲ့ဆိုင္ေလးေတြမွာ
ေနာက္ ၁၀ ႏွစ္ကာလတေလွ်ာက္မွာ သူ႔သားေက်ာင္းစရိတ္နဲ ့သူတို႔သားအဖ စားဝတ္ေနေရးအတြက္ ဂြ်န္္ဟာ ရသမွ်အလုပ္ေတြ အကုန္လုပ္တယ္။ ဓါတ္ဆီဆိုင္မွာ ဆီျဖည့္ေပးတယ္။ ေက်ာင္းေစာင့္လုပ္တယ္။ အသက္အာမခံေတြ လိုက္ေရာင္းတယ္။ Time မဂၢဇင္းရဲ႕ ေစ်းကြက္ရွာတဲ့ ကိုယ္စားလွယ္အလုပ္ လုပ္တယ္။ ၁၉၇၁ ခုႏွစ္ (သူ ့အသက္ ၂၇ ႏွစ္)မွာ ဆံပင္အလွျပင္ပစၥည္းေတြေရာင္
ဂြ်န္ဟာ မတရားအလုပ္ျဖဳတ္ခံလိုက္ရလို
၁၉၈၀ ခုႏွစ္ေလာက္မွာ သူငယ္ခ်င္း ဆံပင္အလွျပင္ဆရာ ေပါလ္မစ္ခ်ဲ (Paul Michell) နဲ႔ PMS System (John Paul Mitchell System) ဆိုတဲ့ ကုမၸဏီတခု ေထာင္လိုက္တယ္။ ကုမၸဏီေထာင္ဖို႔ လိုေနတဲ့ေငြ ေဒၚလာ ၇၀၀ ရဖို႔ ဂြ်န္က သူ႔အေမဆီက ေဒၚလာ ၃၅၀ ေခ်းယူၿပီး မစ္ခ်ဲက ေဒၚလာ ၃၅၀ ထဲ့ဝင္တယ္။ ကုမၸဏီရံုးခန္းတခု ဖြင့္လိုက္တယ္။ ရံုးခန္းကလဲ အခန္းက်ဥ္းေလးတခုမွာ စားပြဲတလံုးနဲ႔ အဲဒီစားပြဲေပၚမွာ တင္ထားတဲ့ ဖုန္းေခၚလာရင္ အမ်ိဳးသမီးတေယာက္ရဲ႕ အသံသြင္းထားတာကို ျပန္ေျဖေပးတဲ့ answering machine တလံုးပဲ ရွိတယ္။
==========================
ေနာက္ပိုင္းမွာ သူတို႔ရဲ႕ ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္မႈေတြရဲ႕ အကိ်ဳးကို ခံစားလာရပါၿပီ။ အခု ဂၽြန္ဟာ ေဒၚလာသန္းေပါင္းမ်ားစြာ ပိုင္ဆိုင္တဲ့ PMS ကုမၸဏီပိုင္ရွင ္ျဖစ္ေနပါၿပီ။ သူနဲ႔အက်ိဳးတူစီးပြားဖက္ မစ္ခ်ဲဟာ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္မွာ ကြယ္လြန္သြားခဲ့လို႔ PMS ကုမၸဏီဟာ ဂြ်န္တဦးတည္းပိုင္ ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕PMS အလွျပင္ပစၥည္းအမ်ိဳးေပါင္း ၉၀ ေက်ာ္ကို အေမရိကန္ႏိုင္ငံနဲ႔ အျခားႏိုင္ငံေပါင္း ၇၀ ေက်ာ္က ဆံပင္အလွျပင္ဆိုင္ေပါင္း တစ္သိန္းေက်ာ္ဟာ ႏွစ္စဥ္တစ္ဘီလီယံဖိုး ဝယ္ယူေနၾကပါတယ္။
ဂြ်န္တေယာက္ ဒါနဲ႔ေက်နပ္သြားၿပီလား။ ေအာင္ျမင္မႈရဲ့ အရသာကို သိသြားသူဟာ တႀကိမ္ေအာင္ျမင္မႈရံုန႔ဲ ဘယ္တင္းတိမ္ေရာင့္ရဲနိုင္ပါ
==========================
ေရွ႕လ ဇြန္လဆန္းမွာ ပဥၥဂံစာအုပ္တိုက္က ထုတ္ေဝမဲ့ က်ေနာ့္ရဲ႕ ဒုတိယေျမာက္ စာအုပ္ျဖစ္တဲ့ "ဆင္းရဲႏြံမွ ခ်မ္းသာဘံုသို႔" ထဲက စာျမည္းအပိုင္းေလးပါ။ အျပည့္အစံုကိုေတာ့ စာအုပ္မွာ ဖတ္ၾကည့္ၾကပါ။
စာအုပ္က ငယ္စဥ္က ဆင္းရဲလြန္းလွတဲ့ ဘဝကေန ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုး ႀကိဳးစားရင္းနဲ႔ မီလ်ံနာ၊ ဘီလ်ံနာသူေ႒း ျဖစ္သြားၾကသူ (၂၃) ေယာက္ရဲ႕ တကယ့္ျဖစ္ရပ္မွန္ အေၾကာင္းေတြပါ။
ဒီစာအုပ္ကို ဖတ္ျခင္းျဖင့္ ဆင္းရဲလို႔၊ ဘြဲ႕မရလို႔ စိတ္ပ်က္အားငယ္ေနတဲ့ လူငယ္ေတြအတြက္ စိတ္ခြန္အားျဖစ္ေစသလို ကိုယ္ပိုင္စီးပြားေရးလုပ္ခ်
ဗန္းေမာ္သိန္းေဖ
၂၅-၀၅-၂၀၁၆
သူဟာ ကေလးဘဝမွာ ဆင္းရဲတဲ့မိဘက မံု ့ဖိုးမေပးနိုင္လို ခရစၥမတ္ကဒ္ေလးေတြကို အိမ္တကာ လိုက္ေရာင္းၿပီး မံု႔ဖိုးရွာရတယ္။ မနက္အေစာႀကီးထၿပီး ေက်ာင္းမသြားခင္ သတင္းစာ လိုက္ပို႔ရတယ္။ အေမက ေကြ်းမထားႏိုင္ေတာ့လို႔ မိဖမဲ့ကေလးေဂဟာကို အပို႔ခံရတယ္။ သူ အသက္ ၂၂ နွစ္မွာ မိန္းမက ရွိတဲ့ပိုက္ဆံေလးယူသြားၿပီး
ဂၽြန္ကို ၁၉၄၄ ခုႏွစ္ ဧၿပီလ ၁၃ ရက္ေန႔က အေမရိကန္ႏိုင္ငံ ကာလီဖိုးနီးယားျပည္နယ္ ေလာ့စ္အင္ဂ်ဲလိစ့္ၿမိဳ႕မွာ ေမြးဖြားခဲ့တယ္။ သူ႔မွာ အကိုတေယာက္ရွိတယ္။ အေဖက အီတလီႏိုင္ငံကျဖစ္ၿပီး အေမက ဂရိႏိုင္ငံကျဖစ္တယ္။ သူတို ့၂ ဦးဟာ အေမရိကန္မွာ လာေရာက္အေျခခ်ေနထိုင္ၾကရင္း
ဂၽြန္ဟာ အဲဒီကေလးေဂဟာမွာ ေက်ာင္းတက္ေနရင္း လမ္းသူရဲေလးေတြနဲ႔ ေပါင္းမိၿပီး ဆိုးသြမ္းလူငယ္တေယာက္ ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ ေက်ာင္းမွာ စာေကာင္းေကာင္းမသင္ဘူး။ တေန႔မွာ သခ်ၤာသင္တဲ့ဆရာက သူ႔ကို “မင္း ဒီဘဝတသက္မွာ ဘယ္ေတာ့မွ ေအာင္ျမင္တဲ့ လူတေယာက္ ျဖစ္မွာ မဟုတ္ဘူး” လ႔ို ေျပာလိုက္တယ္။ အဲဒီစကားေၾကာင့္ ဂြ်န္ဟာ စိတ္ထဲမွာ အေတာ္မခံခ်င္္ျဖစ္သြားတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔ဘဝကို ေျပာင္းလဲသြားေစဖို႔ သူ ့အက်င့္စ႐ိုက္ေတြကို ျပဳျပင္လိုက္တယ္။ ဆိုးသြမ္းတဲ့ အျပဳအမူ၊ အက်င့္စရိုက္ဆိုးေတြ အားလံုးကို ရပ္ပစ္လိုက္ၿပီး စာျပန္ႀကိဳးစားတယ္။ အဲဒီဆရာေျပာတဲ့ စကားမမွန္ဘူးဆိုတာ တေန႔ သက္ေသျပမယ္လို႔ စိတ္ထဲက ၾကံဳးဝါးထားလုိက္တယ္။
ေက်ာင္းတက္ေနရင္းနဲ႔ ေက်ာင္းအားခ်ိန္ေတြမွာ မံု႔ဖိုးရေအာင္ ေတာက္တိုမယ္ရအလုပ္ေတြ လုပ္တယ္။ အဲဒီအလုပ္ေတြထဲက တခုကေတာ့ Encyclopedia အဂၤလိပ္စြယ္စံုက်မ္းစာအုပ္ေ
သူ အသက္ ၁၇ ႏွစ္မွာ အထက္တန္းေက်ာင္းေအာင္တယ္။ ေရတပ္ထဲမွာ ၂ ႏွစ္အမႈထမ္းတယ္။ ေရတပ္ကေပးတဲ့လစာနဲ႔ ခ်ီးျမႇင့္ေငြကို စုထားၿပီး သြားေကာလိပ္တက္ဖို႔ ၾကံရြယ္ထားတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေရတပ္ကထြက္ခ်ိန္မွာ စုမိတဲ့ေငြဟာ မလံုေလာက္တာေၾကာင့္ သြားေကာလိပ္ကို မတက္ျဖစ္ေတာ့ဘူး။ သူ အသက္ ၁၉ ႏွစ္မွာ အိမ္ေထာင္က်တယ္။ သူဟာ အလုပ္အကိုင္ အတည္တက်မရွိပဲ ရရာအလုပ္ကို လုပ္ေနရတယ္။ သူ႔မွာ အလုပ္မရွိတဲ့အခ်ိန္က မ်ားေနလို ့သူ႔မိန္းမက စိတ္ကုန္သြားၿပီး အိမ္ေပၚက ဆင္းသြားတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူ့အသက္ ၂၂ ႏွစ္ပဲ ရိွေသးတယ္။ ၂ ႏွစ္ရြယ္သားေလးတေယာက္နဲ႔ အိမ္မွာ က်န္ခဲ့တယ္။ မိန္းမက အိမ္ေပၚက မဆင္းခင္ေလးမွာ အိမ္မွာက်န္ေနတဲ့ ပိုက္ဆံေလးကို ယူသြားလိုက္ေသးတယ္။
ေနာက္ေန႔မွာ အိမ္ရွင္က အိမ္လခ လာေတာင္းတယ္။ အိမ္လခ ေပးစရာမရွိလို႔ ၂ ပါတ္အၾကာမွာ အိမ္ေပၚက ဆင္းေပးလိုက္ရတယ္။ ေနစရာမရွိလို႔ လမ္းေဘးမွာ သူ႔သားေလးနဲ႔ အိပ္ရတယ္။ အလုပ္ရွာမရလို႔ လမ္းေဘးက Coke သံဘူးခြံေတြ လိုက္ေကာက္ၿပီး ဘူးခြံဝယ္တဲ့ဆိုင္ေလးေတြမွာ
ေနာက္ ၁၀ ႏွစ္ကာလတေလွ်ာက္မွာ သူ႔သားေက်ာင္းစရိတ္နဲ ့သူတို႔သားအဖ စားဝတ္ေနေရးအတြက္ ဂြ်န္္ဟာ ရသမွ်အလုပ္ေတြ အကုန္လုပ္တယ္။ ဓါတ္ဆီဆိုင္မွာ ဆီျဖည့္ေပးတယ္။ ေက်ာင္းေစာင့္လုပ္တယ္။ အသက္အာမခံေတြ လိုက္ေရာင္းတယ္။ Time မဂၢဇင္းရဲ႕ ေစ်းကြက္ရွာတဲ့ ကိုယ္စားလွယ္အလုပ္ လုပ္တယ္။ ၁၉၇၁ ခုႏွစ္ (သူ ့အသက္ ၂၇ ႏွစ္)မွာ ဆံပင္အလွျပင္ပစၥည္းေတြေရာင္
ဂြ်န္ဟာ မတရားအလုပ္ျဖဳတ္ခံလိုက္ရလို
၁၉၈၀ ခုႏွစ္ေလာက္မွာ သူငယ္ခ်င္း ဆံပင္အလွျပင္ဆရာ ေပါလ္မစ္ခ်ဲ (Paul Michell) နဲ႔ PMS System (John Paul Mitchell System) ဆိုတဲ့ ကုမၸဏီတခု ေထာင္လိုက္တယ္။ ကုမၸဏီေထာင္ဖို႔ လိုေနတဲ့ေငြ ေဒၚလာ ၇၀၀ ရဖို႔ ဂြ်န္က သူ႔အေမဆီက ေဒၚလာ ၃၅၀ ေခ်းယူၿပီး မစ္ခ်ဲက ေဒၚလာ ၃၅၀ ထဲ့ဝင္တယ္။ ကုမၸဏီရံုးခန္းတခု ဖြင့္လိုက္တယ္။ ရံုးခန္းကလဲ အခန္းက်ဥ္းေလးတခုမွာ စားပြဲတလံုးနဲ႔ အဲဒီစားပြဲေပၚမွာ တင္ထားတဲ့ ဖုန္းေခၚလာရင္ အမ်ိဳးသမီးတေယာက္ရဲ႕ အသံသြင္းထားတာကို ျပန္ေျဖေပးတဲ့ answering machine တလံုးပဲ ရွိတယ္။
==========================
ေနာက္ပိုင္းမွာ သူတို႔ရဲ႕ ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္မႈေတြရဲ႕ အကိ်ဳးကို ခံစားလာရပါၿပီ။ အခု ဂၽြန္ဟာ ေဒၚလာသန္းေပါင္းမ်ားစြာ ပိုင္ဆိုင္တဲ့ PMS ကုမၸဏီပိုင္ရွင ္ျဖစ္ေနပါၿပီ။ သူနဲ႔အက်ိဳးတူစီးပြားဖက္ မစ္ခ်ဲဟာ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္မွာ ကြယ္လြန္သြားခဲ့လို႔ PMS ကုမၸဏီဟာ ဂြ်န္တဦးတည္းပိုင္ ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕PMS အလွျပင္ပစၥည္းအမ်ိဳးေပါင္း ၉၀ ေက်ာ္ကို အေမရိကန္ႏိုင္ငံနဲ႔ အျခားႏိုင္ငံေပါင္း ၇၀ ေက်ာ္က ဆံပင္အလွျပင္ဆိုင္ေပါင္း တစ္သိန္းေက်ာ္ဟာ ႏွစ္စဥ္တစ္ဘီလီယံဖိုး ဝယ္ယူေနၾကပါတယ္။
ဂြ်န္တေယာက္ ဒါနဲ႔ေက်နပ္သြားၿပီလား။ ေအာင္ျမင္မႈရဲ့ အရသာကို သိသြားသူဟာ တႀကိမ္ေအာင္ျမင္မႈရံုန႔ဲ ဘယ္တင္းတိမ္ေရာင့္ရဲနိုင္ပါ
==========================
ေရွ႕လ ဇြန္လဆန္းမွာ ပဥၥဂံစာအုပ္တိုက္က ထုတ္ေဝမဲ့ က်ေနာ့္ရဲ႕ ဒုတိယေျမာက္ စာအုပ္ျဖစ္တဲ့ "ဆင္းရဲႏြံမွ ခ်မ္းသာဘံုသို႔" ထဲက စာျမည္းအပိုင္းေလးပါ။ အျပည့္အစံုကိုေတာ့ စာအုပ္မွာ ဖတ္ၾကည့္ၾကပါ။
စာအုပ္က ငယ္စဥ္က ဆင္းရဲလြန္းလွတဲ့ ဘဝကေန ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုး ႀကိဳးစားရင္းနဲ႔ မီလ်ံနာ၊ ဘီလ်ံနာသူေ႒း ျဖစ္သြားၾကသူ (၂၃) ေယာက္ရဲ႕ တကယ့္ျဖစ္ရပ္မွန္ အေၾကာင္းေတြပါ။
ဒီစာအုပ္ကို ဖတ္ျခင္းျဖင့္ ဆင္းရဲလို႔၊ ဘြဲ႕မရလို႔ စိတ္ပ်က္အားငယ္ေနတဲ့ လူငယ္ေတြအတြက္ စိတ္ခြန္အားျဖစ္ေစသလို ကိုယ္ပိုင္စီးပြားေရးလုပ္ခ်
ဗန္းေမာ္သိန္းေဖ
၂၅-၀၅-၂၀၁၆
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။