အေမ့ေလ်ာ့ခံ စစ္ေသနာပတိခ်ဳပ္တစ္ဦး

 ကလန္ added 2 new photos.

☆ အေမ့ေလ်ာ့ခံ စစ္ေသနာပတိခ်ဳပ္တစ္ဦး ☆
=============================
သာမန္ ေတာင္သူ လယ္သမားေလးဘဝမွ ျမန္မာႏိုင္ငံတပ္မေတာ္တြင္ စစ္ေသနာပတိခ်ဳပ္အထိျဖစ္လာခဲ့ေသာ ကရင္လူငယ္ ေလး တစ္ေယာက္အေၾကာင္းကို လူသိနည္းလွသည္။ သူ႔ကို ၁၉၀၆ ခုႏွစ္ ႏိုဝင္ဘာလ ၁၁ ရက္ေန႔တြင္ ဧရာဝတီ ျမစ္ဝကြၽန္းေပၚ ေဒသတြင္ ေမြးဖြားခဲ့သည္။ သူအခါလည္သား အ႐ြယ္တြင္ မိခင္ျဖစ္သူကြယ္လြန္သြားသျဖင့္ အေဒၚ၏လက္တြင္ ႀကီးျပင္းလာခဲ့ရသည္။ ဖခင္မွာ သာမန္ေတာင္သူလယ္သမား တစ္ဦးျဖစ္ၿပီး ငယ္စဥ္က ကရင္ စာသင္ေက်ာင္းတြင္ တက္ေရာက္ ပညာသင္ၾကားခဲ့သည္။

သူ႔ကို ငယ္စဥ္က ဖိုးေရဟု ေခၚၾကသည္။ ႐ြာေက်ာင္းမွ တတိယတန္း ေအာင္ၿပီးေသာ အခါတြင္ ပုသိမ္ၿမဳိ႕ရွိ ကရင္ဘက္ပတစ္ ေက်ာင္းတြင္ ဆက္လက္ ပညာသင္ၾကားခဲ့သည္။ ခရစ္ယာန္ သာသနာျပဳေက်ာင္းမွ သတၱမတန္း ေအာင္ျမင္ၿပီးေနာက္ အစိုးရ ေက်ာင္းတြင္ အ႒မတန္း ဆက္လက္ တက္ေရာက္ ပညာသင္ၾကားခဲ့သည္။ အ႒မတန္းတြင္ ေက်ာင္းေျပးၿပီး စစ္ထဲဝင္ခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္က သူ႔အရပ္ အေမာင္းမွာ ၅ ေပ ၂ လက္မခန္႔သာ ျဖစ္ေသာ္လည္း ဘားမား ႐ိုင္ဖယ္တပ္က သူ႔ကို လက္ခံလိုက္သည္။
ဖိုးေရသည္ စစ္သင္တန္း သုံးလခန္႔တက္ၿပီးမွ ဖခင္က တပ္ရင္းမွဴးထံ အသနားခံကာ လာေျပာသျဖင့္ တပ္ရင္းမွဴးက သူ႔ကိုတပ္မွ ထြက္ခြင့္ေပးလိုက္သည္။ တပ္မွထြက္လာၿပီး အ႒မတန္းကို ဆက္တက္ကာ စာေမးပြဲေျဖၿပီး ေအာင္ျမင္ခဲ့သည္။

နဝမတန္းသို႔ ေရာက္ေသာအခါ ဖိုးေရသည္ တပ္ထဲသို႔သာ ဝင္ေရာက္လိုသျဖင့္ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ ဟင္ဆန္ႏွင့္အတူ ေမၿမဳိ႕ရွိ ဘားမား ႐ိုင္ဖယ္တပ္ထဲသို႔ ေရာက္လာခဲ့သည္။ တပ္ထဲတြင္ သူ႔အမည္ကို စမစ္ဟု ေျပာင္းလိုက္သည္။ သင္တန္းေျခာက္လ တက္ၿပီးေနာက္ စစ္သားမ်ား ျဖစ္လာၾကၿပီး ၂ ႏွစ္အၾကာတြင္ တပ္ၾကပ္ရာထူး တိုးခဲ့သည္။
သူ၏ အရည္အခ်င္းေၾကာင့္ စမစ္သည္ ဂ်မဒါရာထူး တိုးေပးျခင္းခံရၿပီး အိႏၵိယႏိုင္ငံ ကစ္ခ်နာ ေကာလိပ္သို႔ သြားေရာက္ကာ ပညာသင္ၾကားခြင့္ ရခဲ့သည္။ ကစ္ခ်နာေကာလိပ္ စာေမးပြဲကို ေလးဘာသာ ဂုဏ္ထူးျဖင့္ ေအာင္ျမင္ခဲ့သည္။ စမစ္သည္ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္မွ တစ္ဦးတည္း ေရာက္လာသည့္ ပညာေတာ္သင္ တစ္ဦးျဖစ္ၿပီး အိႏၵိယ စစ္တကၠသိုလ္သို႔ ၁၉၃၂ ခုႏွစ္တြင္ ဆက္လက္ တက္ေရာက္ခြင့္ ရခဲ့သည္။
စမစ္သည္ အိႏၵိယ စစ္တကၠသိုလ္ သမိုင္းတြင္ ပထမဆုံး ဖြင့္လွစ္ခဲ့သည့္ သင္တန္းကို တက္ေရာက္ခြင့္ ရခဲ့ၿပီး ေနာက္ဆုံးႏွစ္ ေက်ာင္းဆင္းသည့္ အခါတြင္ အေကာင္းဆုံး ေက်ာင္းသားအျဖစ္ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ ေငြဓားဆုကို ခ်ီးျမႇင့္ျခင္း ခံခဲ့ရသည္။ စစ္ေက်ာင္း တြင္ တက္ေနစဥ္ သူသည္ စမစ္အမည္ကို အျပည့္စုံဆုံး ျဖစ္ေစရန္ ဖခင္၏ အမည္ကိုယူၿပီး စမစ္ဒြန္းဟု သတ္မွတ္ခဲ့သည္။
ဒုတိယကမာၻစစ္ႀကီး ျဖစ္စကာလတြင္ စမစ္ဒြန္းကို ျမန္မာျပည္စစ္ရဲတပ္ (B.M.P) တြင္ ေျပာင္းေရႊ႕ တာဝန္ေပးခဲ့သည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ျမန္မာနယ္ျခားတပ္ (B.F.F) ကိုပါ ပူးတြဲ တာဝန္ယူခဲ့ရသည္။ စစ္အတြင္း ကာလတြင္ အဂၤလိပ္စစ္သားမ်ား ဆုတ္ခြာႏိုင္ေရးအတြက္ အကူအညီမ်ားေပးကာ အင္ဖားအထိ လိုက္လံ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။ နယ္ျခားတြင္ ရွိေနစဥ္ သူသည္ စစ္ဦးစီး တကၠသိုလ္သို႔ တက္ရန္ အိႏၵိယႏိုင္ငံသို႔ ျပန္ေရာက္လာခဲ့သည္။ စစ္ဦးစီး တကၠသိုလ္မွ ဆင္းသည့္အခါတြင္ စမစ္ဒြန္းကို တပ္မ ၁၇ သို႔ သူ႔ကိုေစလႊတ္ၿပီး ဗမာျပည္ ေထာက္လွမ္းေရးတပ္ (B.I.C) တြင္ ဆက္သြယ္ေရး အရာရွိခ်ဳပ္အျဖစ္ ခန္႔အပ္ျခင္း ခံရသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ သူ၏ရာထူးမွာ ဗိုလ္မွဴးအဆင့္ ျဖစ္သည္။
အဂၤလိပ္တို႔ တစ္ေက်ာ့ျပန္ ျမန္
မာႏိုင္ငံကို ျပန္လည္ သိမ္းပိုက္ရာတြင္လည္း စမစ္ဒြန္းသည္ ေပးအပ္သည့္ တာဝန္ကို ႐ြပ္႐ြပ္ခြၽံခြၽံ ထမ္းေဆာင္ခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ ဂ်ပန္မ်ား လက္နက္ခ်ၿပီး အဂၤလိပ္မ်ား ျပန္ဝင္လာခ်ိန္တြင္ စမစ္ဒြန္းကို ျဗတိသွ်တို႔က ပုသိမ္တြင္ ကရင္တပ္ရင္းသစ္ တစ္ခုကို ဖြဲ႕စည္းရန္ တာဝန္ ေပးလိုက္သည္။ သူ႔ရာထူးကိုလည္း ဒုတိယဗိုလ္မွဴးႀကီး၊ ဒုတိယ စစ္ေဆးေရး အရာရွိခ်ဳပ္အျဖစ္ ခန္႔အပ္လိုက္သည္။ တစ္ႏွစ္ မျပည့္ေသးမီမွာပင္ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ ရာထူးကို တိုးျမႇင့္ေပးျခင္း ခံရၿပီး ဗမာ့တပ္မေတာ္ ဒုတိယ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္အျဖစ္ ခန္႔အပ္ျခင္း ခံခဲ့ရသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရး ရခ်ိန္တြင္ တပ္မေတာ္ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္း ဖြဲ႕စည္းပုံမွာ အလြန္ေသးငယ္ လွသည္။ စစ္ဦးစီး ဌာနခ်ဳပ္တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အဆင့္ရွိသူ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ႏွင့္ ဒုတိယစစ္ဦးခ်ဳပ္တို႔သာ ရွိသည္။ ထိုစဥ္က ဒုတိယ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ တာဝန္ကို ယူထားသူမွာ ဗိုလ္မွဴးႀကီး စမစ္ဒြန္း ျဖစ္သည္။ လြတ္လပ္ေရး မရမီက စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ေနရာကို မ်က္ႏွာျဖဴ အရာရွိမ်ားသာ ရယူေလ့ရွိၿပီး လြတ္လပ္ေရးမရမီ အခ်ိန္ေလးတြင္ ဗိုလ္မွဴးႀကီး စမစ္ဒြန္းကို စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္အျဖစ္ မ်က္ႏွာျဖဴအရာရွိ (ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေသာမတ္စ္) ေနရာတြင္ တိုးျမႇင့္ ခန္႔ထားျခင္း ခံခဲ့ရသည္။
ဗိုလ္မွဴးႀကီး စမစ္ဒြန္းသည္ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ရာထူး တိုးသြားေသာေၾကာင့္ လစ္လပ္လ်က္ရွိေသာ ဒုတိယ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ေနရာအား ထိုစဥ္က ေတာင္ပိုင္းတိုင္းမွဴး ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ ေစာၾကာဒိုးကို ရာထူးတိုးျမႇင့္ ေပးအပ္ခဲ့သည္။ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ စစ္႐ုံး စတင္ဖြဲ႕စည္းခ်ိန္တြင္ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္အျဖစ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ စမစ္ဒြန္းသည္ (၄.၁.၄၈ မွ ၃၁.၁.၄၉ အထိ) တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။
ကႏၵီစာခ်ဳပ္အရ ဗမာ့တပ္မေတာ္ကို ျပန္လည္ ဖြဲ႕စည္းသည့္အခါတြင္ ၿဗိတိသွ်တို႔သည့္ ကရင္တပ္မ်ားကို စနစ္တက် ထူေထာင္ ဖြဲ႕စည္း ေပးခဲ့သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ စမစ္ဒြန္းႏွင့္ ေလတပ္မွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေစာရွီး႐ိႈတို႔သည္ ကရင္ထိပ္တန္း စစ္ဘက္ဆိုင္ရာ အရာရွိႀကီးမ်ား ျဖစ္လာၾကသည္။ ၿဗိတိသွ်တို႔သည္ ကရင္လူမ်ဳိးမ်ားသာ ပါဝင္သည့္ ၂၅ ေပါင္ဒါ အေျမာက္တပ္ႏွင့္ အခ်က္ျပ ဆက္သြယ္ေရး တပ္မ်ားကို ဖြဲ႕စည္းခြင့္ ေပးလိုက္သည္။ ကရင္ ႐ိုင္ဖယ္ တပ္ရင္းမ်ားအျပင္ KNDO တပ္မ်ားပါ တိုးခ်ဲ႕ဖြဲ႕စည္းခြင့္ ရခဲ့သည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရး ရၿပီးသည့္ ေနာက္တစ္ေန႔ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ ၅ ရက္ေန႔တြင္ ကရင္မ်ားသည္ လြတ္လပ္ေသာ လူမ်ဳိးတစ္မ်ဳိး ျဖစ္ေၾကာင္း ေၾကညာလိုက္ၾကသည္။ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၃ ရက္ေန႔တြင္ KNU အဖြဲ႕သည္ ဖဆပလ အစိုးရထံ သီးျခား ကရင္ျပည္နယ္ ဖြဲ႕စည္းေပးရန္ ေတာင္းဆို လိုက္ေလသည္။
၁၉၄၉ ခုႏွစ္တြင္ ကရင္လက္နက္ကိုင္ တပ္မ်ားသည္ အတိအလင္း ပုန္ကန္တိုက္ခိုက္ လာၾကသည္။ KNDO တပ္မ်ားသည္ အင္းစိန္တြင္ လက္နက္မ်ား သိမ္းၿပီးေနာက္ ၁၉၄၁ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ ၁ ရက္ေန႔တြင္ စတင္လႈပ္ရွားခဲ့ၾကသည္။ ဇန္နဝါရီ ၃၀ ရက္ေန႔တြင္ အင္းစိန္အနီးရွိ သမိုင္း၊ ခဝဲၿခံ၊ ေစာ္ဘြားႀကီးကုန္းတို႔တြင္ တိုက္ပြဲမ်ား ျဖစ္ပြားလာခဲ့သည္။ အစိုးရသည္ တပ္မေတာ္ အတြင္းမွ ကရင္အရာရွိမ်ားကို ယုံၾကည္မႈ မရွိေတာ့ေပ။ သို႔ျဖစ္ရာ ၁၉၄၉ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၁ ရက္ေန႔တြင္ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ျဖစ္သူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္စမစ္ဒြန္းကုိ ႏုတ္ထြက္ေစခဲ့ၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေနဝင္းက စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ တာဝန္ကို ယူလိုက္သည္။
၁၉၄၉ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ ၃၁ ရက္ေန႔ နံနက္ ေျခာက္နာရီခြဲခန္႔တြင္ သမိုင္း ကရင္ရပ္ကြက္ဘက္မွ ေသနတ္သံမ်ား ၾကားလိုက္ ရသျဖင့္ ထိုသို႔ ပစ္ခတ္တိုက္ခိုက္ရန္ မည္သူ အမိန္႔ေပးမွန္း မသိေသာေၾကာင့္ စမစ္ဒြန္းသည္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ သခင္ႏုထံ တယ္လီဖုန္း ဆက္ၿပီး ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ကို ၾကားဝင္ေပးပါရန္ ေျပာၾကားခဲ့သည္။
စမစ္ဒြန္းသည္ လက္နက္ကိုင္ တပ္ဖြဲ႕အားလုံး၏ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ ျဖစ္ေသာ္လည္း မည္သူ႔အမိန္ျဖင့္ ထိုသို႔ တိုက္ခိုက္ေနမွန္း မသိေၾကာင္း၊ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးႏုထံ ၾကားဝင္ေပးပါရန္ ေမတၱာရပ္ခံ ခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။ ကရင္လက္နက္ကိုင္ တပ္မ်ားႏွင့္ ျမန္မာ စစ္သားတို႔ ပစ္ခတ္ တိုက္ခိုက္ေနမႈမွာ စစ္ပြဲႀကီးအသြင္ ေဆာင္သြားၿပီး ရန္ကုန္အႏွံ႔ ပ်ံႏွံ႔လာမည့္ အေနအထားကို ေရာက္လာ သည္။ ထိုအေျခအေနတြင္ စမစ္ဒြန္းသည္ ရာထူးကိုဆက္လက္ထမ္းေဆာင္ရန္ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့သျဖင့္ ႏုတ္ထြက္လိုက္ေတာ့သည္။ စမစ္ဒြန္းသည္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ နယ္ႏွင္ဒဏ္ ေပးသည့္အေနႏွင့္ ကခ်င္ျပည္နယ္ ျမစ္ႀကီးနားဘက္သို႔ ထြက္သြားခဲ့သည္။
ကရင္တပ္မွဴးမ်ားႏွင့္ တပ္ဖြဲ႕မ်ားသည္ ႏိုင္ငံေရးပစ္မွတ္ ျဖစ္လာၾကသျဖင့္ ၁၉၄၉ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၁ ရက္ေန႔တြင္ ကရင္ တပ္ရင္း တပ္ဖြဲ႕မ်ား အားလုံးထံမွ လက္နက္မ်ား သိမ္းၿပီး အားလုံးကို ခြင့္ရက္ရွည္ ေပးလိုက္သည္။ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ စမစ္ဒြန္းသည္ ခြင့္ရက္ ျပည့္ေသာ္လည္း မိမိတြင္ တာဝန္ရွိသည္ဟု ခံယူကာ အၿပီးအပိုင္ အၿငိမ္းစား ယူသြားခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ စမစ္ဒြန္းသည္ အၿငိမ္းစား ယူသြားၿပီးသည့္ ေနာက္တြင္ ႏိုင္ငံေရးတြင္ ပါဝင္လႈပ္ရွားျခင္း မရွိေတာ့ေပ။ ၁၉၇၉ ခုႏွစ္တြင္ ကြယ္လြန္သြားခ်ိန္အထိ ရန္ကုန္သို႔ပင္ လာေရာက္ျခင္း မရွိေတာ့ေပ။ ရွမ္းျပည္နယ္ ကေလာၿမဳိ႕တြင္ ကြယ္လြန္သည့္ အခ်ိန္အထိ ေနထိုင္သြားခဲ့ၿပီး ၁၉၈၀ ျပည့္ႏွစ္ ေမလတြင္ သူကိုယ္တိုင္ ေရးသားခဲ့ေသာ 'Memoirs of the Four-Foot Colonel' ဆိုသည့္ အတၳဳပၸတၱိစာအုပ္ ထြက္လာသည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ စမစ္ဒြန္းႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ျပန္ၾကားေရး ဝန္ႀကီးဌာနက ထုတ္ေဝကာ ျမဝင္းေရးသားသည့္ ‘တပ္မေတာ္ ေခါင္းေဆာင္မ်ား သမိုင္းအက်ဥ္း၊ ၁၉၄၁ ခုႏွစ္မွ ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္အထိ’ ဆိုသည့္စာအုပ္ တြင္ - “ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေနဝင္းသည္ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၁ ရက္ေန႔မွ စတင္၍ ဒုတိယ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ႏွင့္ ဒုတိယ စစ္ေသနာပတိ (တပ္ေပါင္းစု) အျဖစ္ ခန္႔အပ္ျခင္း ခံခဲ့ရသည္။ ဗိုလ္ေဇယ်ႏွင့္ ဗိုလ္ရဲထြဋ္တို႔သည္ လက္ဦးမႈရယူ အာဏာသိမ္းေရး အစီအစဥ္ကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေနဝင္းထံ တင္ျပခဲ့ရာ ၎က သေဘာမတူေခ်။ ဤသို႔ ျပဳလုပ္လိုက္ပါက လုံၿခံဳေရး ေကာင္စီတြင္ အာဏာရထားေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ စမစ္ဒြန္းႏွင့္ ကရင္ေခါင္းေဆာင္မ်ားက ႏိုင္ငံျခား အကူအညီယူၿပီး ဗမာတပ္မ်ားအားလုံး ေခ်မႈန္းလာပါလွ်င္ အထိနာမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း သုံးသပ္ခဲ့သည္” ဟု ေရးသားခဲ့သည္။
ထို႔ျပင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္စမစ္ဒြန္းအား အာဏာသိမ္း စစ္အစိုးရက - “တပ္မေတာ္ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ စမစ္ဒြန္းသည္ ဗမာ့တပ္မေတာ္မွ တပ္အခ်ဳိ႕ ေတာခိုသည္ကို အေၾကာင္းျပ၍ ဗမာတပ္မ်ားကို ႏွိမ္ခဲ့သည္။ ကရင္ ေသနတ္ကိုင္ တပ္ရင္းမ်ားအား လက္နက္ႀကီးမ်ား ႏွင့္ စက္ေသနတ္မ်ားကို ဖြဲ႕စည္းပုံထက္ ေက်ာ္လြန္၍ ထုတ္ေပးခဲ့သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ စမစ္ဒြန္းသည္ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ အေနႏွင့္ ကရင္ ေသာင္းက်န္းမႈအတြက္ အခြင့္အေရး သာေစရန္ ဖန္တီးႏိုင္ခြင့္ကို လက္ဝယ္ ရရွိထားၿပီး အသုံးျပဳခဲ့သည္” ဟုလည္း စြပ္စြဲေရးသား ေဝဖန္ခဲ့သည္။
မည္သို႔ဆိုေစ စစ္အစိုးရ စြပ္စြဲသလို သူေထာက္ပံ့ထားသည့္ ကရင္သူပုန္မ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္းလိုက္လွ်င္ ထိုအခ်ိန္က ျမန္မာႏိုင္ငံေရး သမိုင္းသည္ တစ္မ်ဳိးတစ္ဖုံ ျဖစ္သြားႏိုင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ရာထူး၊ အာဏာ အားလုံးကိုစြန္႔ၿပီး ရန္ကုန္ကိုပင္ လွည့္မၾကည့္ ေလာက္ေအာင္ ၊ ႏိုင္ငံေရး သမားမ်ားႏွင့္ ကင္းေဝးေအာင္ ဇာတ္ျမႇဳပ္ကာ ေအးခ်မ္းစြာ ေနထိုင္သြားခဲ့သည့္ အေမ့ခံ ေလးေပ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ဘဝကား ထူးဆန္းလွေပသည္။
Sunday,07 September 2014