သမီးျပည့္တန္ဆာ (မင္းခိုက္စိုးစ န္) ---ဒုတိယအဆက္

ေက်ာင္းလြယ္အိတ္
သမီးျပည့္တန္ဆာ (မင္းခိုက္စိုးစ

န္) ---ဒုတိယအဆက္

သမီးျပည့္တန္ဆာ(မင္းခိုက္စိုးစန္)
ပထမပိုင္း
https://m.facebook.com/bagofschool/photos/a.1796455190595751.1073741889.1622164211358184/1812581868983083/?type=3&source=54

ဟာ တျခား လူနာ တစ္ေယာက္ရဲ႕ အတြင္းေရးကို ဆရာ၀န္
တစ္ေယာက္ အေနနဲ႕ ေျပာခြင့္ မရွိဘူးေလ ေဒၚသိန္းျမရဲ႕

အံမယ္ေလး ဆရာရယ္။ က်ြန္မ အျပင္ကေန အားလံုး ႀကားျပီးပါျပီ။ ဟင္း…ဟင္း ေကာင္မက မိန္းမလည္ သိန္းႀကြယ္
ဂိုက္ဆိုက္သာ ဖမ္းေနတာ ဥာဏ္က လက္တစ္ဆစ္နဲ႕ လိမ္တာေတာင္ ယုတိၱယုတၱာ ရွိေအာင္ မလိမ္တတ္ဘူး။ ၀ါတြင္းႀကီးမ်ား ဒင္းက သူ႕သမီးကို မဂၤလာေဆာင္ေပးဦးမတဲ့ …ယံုပါလိမ့္မယ္ အားႀကီးႀကီး ဟြန္းဟုတ္ပါရဲ႕ ေဒၚသိန္းျမ ေျပာမွ စဥ္းစားမိသြားသည္။ ျမန္မာ
ရပ္ရြာ ဓေလ့ ထံုးစံ အရ ဘယ္သူမွ ၀ါတြင္း မဂၤလာေဆာင္ေလ့ မရွိ။ က်ြန္ေတာ္က ကိုယ့္အေတြးနဲ႕ကိုယ္ ျငိမ္သြားစဥ္မွာပင္ ေဒၚသိန္းျမက ဆက္ျပီး

သူ႕သမီး အပ်ိဳေလးကို သံုးလခံ တားေဆး လာထိုးတယ္ ဆိုကတည္းက ဟုိဟာ ျဖစ္ေတာ့မယ္ ဆိုတာ ရွင္းေနတာပဲ။ ဒင္းက ကိုယ့္သမီး ခႏၶာကိုယ္ကိုေတာင္ ပိုက္ဆံနဲ႕ေရာင္းတဲ့ မေအမ်ိဳး။ က်ြန္မ တိုးတိုးတိတ္တိတ္ ႀကားမိသေလာက္ ဆိုရင္ အပ်ိဳကို စျပီး ဇာတ္သြင္းရင္ ကနဦးမွာ သံုးသိန္းေပးတယ္ ဆိုလားပဲ။ အဲဒါ ေကာင္မက ပိုက္ဆံ သံုးသိန္း မက္ျပီး သူ႕ သမီး အပ်ိဳကို ပန္းဦး ဆက္မွာမို႕လို႕ ဗိုက္မႀကီးေအာင္ ဒီမွာ ေဆးလာထိုးတာ ဆရာရဲ႕

စကားလံုးခါးခါးေတြက က်ြန္ေတာ့ ေခါင္းထဲကို သံနဲ႕ ရိုက္သြင္းလိုက္သလို ဒိုင္းခနဲ ဒိုင္းခနဲ ၀င္ေဆာင့္လာသည္။ ဆင္းရဲသား ရပ္ကြက္မွာ ဒီလို ေစ်းကြက္မ်ိဳး ထြန္းကားေနျပီလား။ အေမ
ကိုယ္တိုင္က သမီး လက္ကိုဆြဲျပီး ကေလးရဲ႕ အပ်ိဳစင္ ဘ၀ကို သံုးသိန္းျဖင့္ လိုက္ေရာင္းေနျပီလား။
ေႀသာ္….
အိမ္သာ ကမုတ္ခြက္ထဲက ကိုယ့္အညစ္အေႀကးကို ေရဆြဲျပီး ေ၀ါခနဲ စြန္႕ပစ္လိုက္သလိုမ်ိဳး ကိုယ့္ဗိုက္ထဲက ေမြးထုတ္ထားေသာ ကိုယ့္သမီးကို ျပည့္တန္ဆာ ေစ်းကြက္ထဲ ေ၀ါခနဲ သြန္ခ်လုိက္ပံုမ်ား …..လြယ္လိုက္တာ…။
က်ြန္ေတာ္က ေသြးေပါင္ခ်ိန္တိုင္းေသာ ကိရိယာ၏ ရာဘာ ဖုလံုးကို ညွစ္ရင္း ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ျမင့္တက္သြားေသာ ျပဒါးတိုင္ကို အသိမဲ့စြာ ေငးစိုက္ႀကည့္ေနမိသည္။ ဖိအားေတြ မ်ားေလေလ ျပဒါးတိုင္ဟာ အေပၚကို ျမင့္တတ္ေလေလေပါ့။
ကိုယ့္သမီးရဲ႕ ကာမကို ျပည့္တန္ဆာ ေစ်းကြက္တင္ခါ နီးဆဲဆဲ….ကိုယ္၀န္ရွိသြားမွာကို စိုးရိမ္သျဖင့္ ေဆးခန္း ေခၚလာျပီး တားေဆး တိုးေပးေဖာ္ ရတာကိုကပဲ ဆပ္မကုန္တဲ့ မိဘ ေမတၱအနႏၲလား။
မို္င္းနင္းမိသူေတြ ဗံုးဆံ ထိမွန္ခံရသူေတြ ကေယာင္ကတမ္း
လႈပ္ရွား ေျပးလႊားေအာ္ဟစ္ႀကတာကို က်ြန္ေတာ္ မအံံ့ႀသမိေတာ့။ အခု က်န္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္လည္း နာက်င္လြန္းသျဖင့္ ရြဲ႕ရြဲ႕ေစာင္းေစာင္း အေတြးမ်ားႏွင့္ ကေယာင္ကတမ္း ျဖစ္ေန၏။

(၆)
ညဥ္႕နက္ခ်ိန္မွာ ေဆးခန္းကို ပိတ္ေတာ့ ကိုေက်ာ္ထူးက ပါးစပ္မွာ ယမကာနံ႕ေလးစိုစိုႏွင့္ ၀ိုင္းကူ သိမ္းေပးရင္း ေန႕လယ္က သူ႕အေဒၚ ေျပာသြားသည့္ စိတ္မခ်မ္းသာစရာ စကား လက္က်န္ကို ဆက္သည္။ ကိုစိန္ေသာင္း ကလည္း က်ြန္ေတာ့္ မ်က္ႏွာရိပ္ မ်က္ႏွာကဲကို ႀကည့္ကာ တစ္ခြန္းစ ႏွစ္ခြန္းစ ၀င္ေထာင္၏။
လူပ်ိဳ ကာလသားႀကီးေတြလည္းျဖစ္ လည္ေခ်ာင္းထဲကို အရက္ျဖဴ အခိုးေတြကလည္း ဆူေ၀ေနခ်ိန္ ဆိုေတာ့ သူတို႕ ပါးစပ္က ထြက္လာသည့္ စကားေတြက အတန္ငယ္ေတာ့ ရုိင္းပ် ႀကမ္းတမ္းေနသည္။

အပ်ိဳကို ပါကင္ ေဖာက္ရင္ သံုးသိန္း ဆိုတဲ့ ေစ်းက ေဒၚေဌး အဖို႕ေတာ့ မက္စရာေပါ့။ သူ႕မွာလည္း ခါးေအာင္ပိုင္း ေသျပီး အိပ္ရာထဲ လဲေနတဲ့ လူမမာ ေယာက်္ားအတြက္ ေဆးဖိုးက ရွိေသးတယ္ မဟုတ္လား စိန္ေသာင္းရ

ေအာင္မေလး ေက်ာ္ထူးရာ အဲဒီ သံုးသိန္းက တစ္ခါပဲ ရမွာေလ။ အ၀ွာလည္း အျပဳခံျပီးေရာ သူ႕သမီးက ဘယ္လိုလုပ္ျပီး
လင္ေကာင္း သားေကာင္း ရေတာ့မွာလဲ။ ေရွ႕ေလွ်ာက္ ဖာျဖစ္ဖို႕ပဲ ရွိေတာ့တာေပါ့

အေမွာင္က စပါးႀကီးေျမြ၏ မ်က္လံုးလို သားေကာင္ကို ညွိဳ႕ေန၏။
သားေကာင္က ဘယ္သူလဲ။ က်ြန္ေတာ္တို႕လား ခင္ဗ်ားတို႕လား
အသိမဲ့ မိုက္မဲျခင္းမ်ားကေတာ့ ဆင္းရဲျခင္းကို ေျမြေရခြံလို ျခံဳကာ အရာရာကို ၀ါးျမိဳဖို႕ ေရာက္လာခဲ့ျပီ။ ေျမြ၏ အာခံတြင္းထဲမွ အေသပုပ္နံ႕ကို က်ြန္ေတာ္ ရေန၏။
အို မထူးေတာ့ပါဘူး။ အားလံုးကိုသာ ျမိဳခ်ပစ္လိုက္ပါေတာ့။ ေဟာဒီမွာ ဘယ္သူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ အသက္ရွင္ဖို႕ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ တန္ဖိုး ထိုက္ထိုက္တန္တန္ မရွိပါ။

ဒါနဲ႕မ်ား လူေတြတဲ့
ကဲ အံံ့ႀသဖို႕ မေကာင္းဘူးလား
က်ပ္ေငြ သံုးသိန္းဟု ေခၚေသာ ေငြစကၠဴမ်ားကို ျဖဳန္းတီး လွႊင့္ပစ္ နိုင္ရံုေလာက္ႏွင့္ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ကို ျပည့္တန္ဆာ ဘ၀ ေရာက္ေအာင္ အပ်ိဳ အဂၤါကိုမွ အရသာ ခံခ်င္လြန္းသာ
တဏွာရွင္ ေယာက်္ားကို က်ြန္ေတာ္ အံ့ႀသသည္။
လူငယ္မာနနွင့္ ရုန္းကန္ခ်င္စိတ္ မရွိဘဲ ဖ်ာေပၚ ေက်ာ္ခင္းျပီး
မ်က္လံုး စံုမွိတ္ကာ ပိုက္ဆံ လြယ္လြယ္လိုခ်င္တဲ့ ကေလးမေလးကို က်ြန္ေတာ္ အံ့ႀသသည္။
ကိုယ့္သမီး တစ္ဘ၀စာကို ပိုက္ဆံ သံုးသိန္းျဖင့္ ေရာင္းျပီး စားေသာက္ သံုးစြဲရက္ေသာ ေမြးသမိခင္ ကိုလည္း က်ြန္ေတာ္ အံ့ႀသသည္။
ျပီးေတာ့… ျပီးေတာ့ အသားတက် ေနတတ္လြန္းေသာ
က်ြန္ေတာ္တို႕ႏွင့္ ခင္ဗ်ား တို႕ကိုလည္း က်ြန္ေတာ္ တအံ့တႀသ မုန္းတီးရပါဦးမည္။
ေဆးခန္းတံခါးကို ပိတ္ျပီးေတာ့ ေရွ႕က အေမွာင္ထုထဲကို
က်ြန္ေတာ္ ေငးႀကည့္ေနမိသည္။ မိုးတြင္းမို႕လို႕လား မေျပာတတ္။ က်ြန္ေတာ့ ေဆးခန္းေရွ႕ အ၀င္ လမ္းကေလးသည္ ဗြက္ေပါက္ ေန၏။

(၇)

ေနာက္ထပ္ ၅လခန္႕ ႀကာျမင့္ျပီးေသာ အခ်ိန္ေလာက္ ျဖစ္မည္ ထင္သည္။ က်ြန္ေတာ့ ေဆးခန္းထဲသို႕ အသား ညိဳညိဳ ပိန္ပိန္ ဆံပင္ နီေႀကာင္ေႀကာင္ႏွင့္ အမ်ိဳးသမီးငယ္ တစ္ေယာက္
၀င္လာသည္။ လူနာ မွတ္တမ္း ေရးဖို႕ ေမးလိုက္ေတာ့ နာမည္က သႏၱာခိုင္ အသက္က ၂၇ ႏွစ္
သူ႕အသက္ထက္ စာလိုက္လွ်င္ ရုပ္ရည္က ခ်ံဳးခ်ံဳးက် အိုစာ
လြန္းေနသည္။ ျပီးေတာ့ သူ႕လက္ဖ်ံႏွင့္ လက္ေခ်ာင္းႀကား အေရျပား ေတြေပၚမွာလည္း အနာဖု စိုစိုေလးေတြ ဗရပြ ရွိေနသည္။
သူ႕ အသြင္အျပင္ကို ႀကည့္ျပီး က်ြန္ေတာ့ စိတ္ထဲ မသကၤာ
ျဖစ္ေနစဥ္မွာပင္ ေဆးခန္း အကူ ကိုစိန္ေသာင္းက ကန္႕လန္႕ကာ ပိတ္စေနာက္သို႕ ေခါင္းျပဴလာျပီး

ဆရာ…ဒါေလး တစ္ခ်က္ ႀကည့္ေပးပါဦး

ဟု ဆိုကာ စာရြက္ပိုင္းေလး တစ္ရြက္ကို ကမ္းေပး၏။
က်ြန္ေတာ္က ဘာမ်ားလဲ ဟု မ်က္ေမွာင္ကုတ္ကာ စာရြက္ေခါက္ကို ယူျပီး ျဖန္႕ႀကည့္လိုက္ေတာ့ ကိုစိန္ေသာင္း လက္ေရးျဖင့္ စာတစ္ေႀကာင္း ေရးထားသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ စာက

ဆရာ…အခု လာတဲ့ လူနာက Retro (+) ေနာ္။ သတိ။

ထိုစာေႀကာင္းေလးကို ဖတ္ျပီး က်ြန္ေတာ့ စိတ္ထဲမွ ေႀသာ္ ဟု အသံမထြက္ဘဲ တီးတိုး ညည္းတြားမိသည္။ က်ြန္ေတာ့ ေရွ႕ေတြ ထိုင္ေနေသာ လူနာ မိန္းကေလးသည္ HIV ကူးစက္ ခံထားရသူမွန္း ကိုစိန္ေသာင္းက သိထားျခင္းေႀကာင့္
က်ြန္ေတာ့ကို အသံတိတ္နည္းျဖင့္ လွမ္းသတိေပးလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။
လူနာက ခါးဆစ္ရိုးေတြ ကိုက္ေနသည္ဟု ေျပာေသာေႀကာင့္ က်ြန္ေတာ္က စမ္းသပ္ စစ္ေဆးႀကည့္ျပီး လုိအပ္ေသာ ေဆး၀ါးမ်ား ေပးလိုက္သည္။ လူနာ ျပန္သြားေတာ့မွ က်ြန္ေတာ္က ေဆးခန္းေရွ႕သို႕ ထြက္လာျပီး ေကာင္တာေဘးရွိ
ပက္လက္ကုလားထို္င္တြင္ ၀င္ထိုင္လိုက္ရင္း
ေစာေစာက လူနာ အေႀကာင္းကို ခင္ဗ်ားက ဘယ္လိုလုပ္ျပီး သိေနတာလဲ ကိုစိန္ေသာင္းရဲ႕
ဟာ…ဆရာကလည္း အဲဒါ ဟုိတေလာက သူ႕သမီးကို
လိုင္းသြင္းဖို႕ တားေဆး လာထိုးသြားတဲ့ ေဒၚေဌးရဲ႕ သမီး
အႀကီးေလ

ေႀသာ္

ဒီတစ္ခါ ေရရြတ္မိသည့္ ေႀသာ္ ဆိုေသာ စကားလံုး၏
အဓိပၸာယ္ကိုေတာ့ က်ြန္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္လည္း သဲသဲကြဲကြဲ မသိ။ ကိုစိန္ေသာင္းက ဆက္ျပီး….

အဲဒီ အႀကီးမက ဟိုဟာ လုပ္စားေနတာ ၁၅ ႏွစ္ ၁၆ ႏွစ္ သမီး ကတည္းကပဲ ဆရာရဲ႕။ သူ႕အေမပဲ စျပီး လုိင္းသြင္းခဲ့တာေပါ့ေလ။ ဆရာ ျမင္တဲ့ အတိုင္း အငယ္မေလးကို ဟိုတစ္ခါ
လုပ္သလိုေပါ့

ဒီတစ္ခါေတာ့ က်ြန္ေတာ့္ ပါးစပ္က ဘာစကားလံုးမွပင္
မေရရြတ္နို္င္ေတာ့။ က်ြန္ေတာ့္ ႏႈတ္ခမ္းေတြ ေသြ႕ေျခာက္ေန၏။ ကိုစိန္ေသာင္းက ဆက္ျပီး
အဲဒီ အႀကီးမက ျပည့္တန္ဆာ အမႈနဲ႕ ေထာင္က်ျပီး ေထာင္က လြတ္လာတာ မႀကာေသးဘူး။ HIV ပိုး ရွိေနမွန္းလည္း အားလံုးက သိေနႀကေတာ့ လုပ္စားလို႕ မရေတာ့ဘူးေလ။ အဲဒါေႀကာင့္ ေဒၚေဌးက သမီး အငယ္ကို သူ႕အစ္မ ေလွ်ာက္တဲ့ လမ္းအတိုင္း လိုက္ခိုင္းတာ ထင္ပါရဲ႕ ဆရာရယ္

ေလွ်ာက္ေနႀကတယ္လို႕ ေျပာရေအာင္ သူတို႕မွ ကိုယ္ပိုင္ ေျခေထာက္ေတြေရာ ရွိႀကရဲ႕လား။ သူတို႕မွာ မကူးရဲ မခတ္ရဲ
ဒလိမ့္ေခါက္ေကြး ေမ်ာပါေနႀကတာ မဟုတ္ဘူးလားဟု က်ြန္ေတာ္ ေတြးလိုက္မိ၏။

(၈)

ေမြးကတည္းက ဆင္းရဲတဲ့ မိသားစုမွာ ေမြးလာလို႕ ဆင္းရဲရတာဟာ အျပစ္မရွိပါဘူး။ ကိုယ္ညံ့လို႕မွ မဟုတ္ဘဲေလ။ မွားယြင္းတဲ့ နုိင္ငံေရး စနစ္တစ္ခုရဲ႕ သားေကာင္ ျဖစ္ရတာဟာလည္း လူေတြ ည့ံလို႕ေတာ့ မဟုတ္ဘူးလို႕ က်ြန္ေတာ္ ယံုႀကည္ထား၏ သို႕ေသာ္ အစဥ္သျဖင့္ သားေကာင္ ဘ၀မွာပဲ ေပ်ာ္ေမြ႕ ေနတာမ်ိဳး ဆင္းရဲၿခင္းကိုပဲ ယိုးမယ္ဖြဲ႕လို႕ ေရစုန္ေမ်ာေနတာမ်ိဳး
ႀကေတာ့ ကိုယ္ညံံ႕ရာ က်သြားျပီ ျဖစ္သည္။
အေမ တစ္ေယာက္ ညံ႕သည္ ဆိုလွ်င္ ပိုဆိုးျပီေပါ့။
အေမ တစ္ေယာက္ အေနျဖင့္ ဆင္းရဲတြင္းထဲမွ ရုန္းထြက္နုိ္င္ေလာက္ေအာင္ အင္အား လံုး၀ မက်န္ေတာ့သည့္ အထိ ေျခကုန္လက္ပန္း က်သြားေသာ အေနအထားမ်ိဳး ေရာက္နိုင္သည္ကို
က်ြန္ေတာ္ နားလည္သည္။
သို႕ေသာ္ အေမ တစ္ေယာက္သည္ ကိုယ့္သားသမီး၏ ႏွလံုးသားထဲမွာ အခက္အခဲကို ဒူးမေထာက္ အညံ့မခံသည့္
စိတ္ဓာတ္ေလး တစ္ခုေတာ့ ရွင္သန္ေအာင္ ပ်ိဳးေထာင္ေပးဖို႕ လိုအပ္သည္ဟု က်ြန္ေတာ္ ထင္၏။

ေႀသာ္ အခုေတာ့……အခုေတာ့
အေမျဖစ္သူ ကိုယ္တိုင္က သမီးေတြကို လူပီပီသသ ရုန္းကန္ ရွင္သန္တတ္ဖို႕ သင္မေပးဘဲ ပိုက္ဆံရဖို႕ ဆိုရင္ ခႏၶာကိုယ္ ကိုေတာင္ ေရာင္းစားဖို႕ လမ္းျပ ပို႕ေဆာင္ ေပးေနခဲ့ျပီေလ။
ကဲ မိဘ ေက်းဇူးကို က်ြန္ေတာ္ ဘယ္လို ဖြဲ႕ႏြဲ႕ သီကံုးရမလဲ။
ေရစုန္ ေမွ်ာလိုက္သူမ်ား သမၼတ နိုင္ငံေတာ္ အတြင္းမွာ
မိဘေတြ သားသမီးေတြ ေဆြမ်ိဳးေတြ အေပါင္းအသင္းေတြ သူသူ ငါငါ ေယာက်ၤား မိန္းမ အားလံုးလူမွန္သမွ် အသိဥာဏ္
ကင္းမဲ့ျခင္းနွင့္ ေနသားက်ေနႀကသည္။
ဆင္းရဲျခင္း ႏွင့္ ေနသားက်ေနႀကသည္။
ရုိင္းစိုင္းရန္လိုျခင္းႏွင့္ ေနသားက်ေနႀကသည္။
စည္းကမ္းမဲ့ျခင္းႏွင့္ ေနသားက်ေနႀကသည္။
တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ မေလးစားျခင္းႏွင့္ ေနသားက်ေနႀကသည္။
ရွင္းရွင္းေျပာရလွ်င္ သူတို႕အားလံုးတြင္ ရွင္သန္ေနေသာ လူသား တန္ဖိုးဂုဏ္သိကၡာ ဟူ တစိုးတစိမွ မရွိႀကေတာ့။
ဟုတ္ကဲ့။
မနက္ျဖန္ ဆိုလွ်င္ က်ြန္ေတာ့ ေဆးခန္း ဆိုင္းဘုတ္
ေအာက္တြင္ လူေသမ်ားကို ေဆးကုသည္။
ဟူေသာ စာေႀကာင္းတစ္ေႀကာင္း ျဖည့္စြက္ရပါဦးမည္။


မင္းခိုက္စို္းစန္