ယေန႔(၁၆၊ေဖေဖာ္ဝါရီ၊၂၀၁၇)ထု တ္ သည္ဗြိဳက္ေဒးလီးေန႔စဥ္သတင္း စာမွ။ ။
“ရာဇဝင္ကုိေျခရာခံျခင္း”
(မင္းဒင္)
(၁)
အခ်ဳိ႕ေသာဇာတ္၊နိပါတ္၊ပံုျပ င္၊ဇာတ္လမ္း၊ရာဇဝင္သမုိင္း၊ သီခ်င္းစာသား
စသည္တုိ႔၌၊စာေရးသူအေနျဖင့္၊ ေရွးကျဖစ္ခဲ့ဖူးေသာမွတ္တမ္း ရာဇဝင္တုိ႔ႏွင့္
ခ်ိတ္ဆက္ေဖာ္ျပေရးသားေလ့ရွိ ၾကသည္။ထုိသုိ႔ေရးသား ေဖာ္ျပရာတြင္
အမ်ားသိျပီးျဖစ္သည္ဟုေမွ်ာ္ လင့္၍တစ္ေၾကာင္း၊အက်ယ္တဝင့္
ရွည္လ်ားစြာေဖာ္ျပရန္မသင့္သ ည္ကတစ္ေၾကာင္း၊ အေၾကာင္းေၾကာင္း တုိ႔ေၾကာင့္အတုိခ်ဳံ႕၍အက်ဥ္ းမွ်သာေဖာ္ျပတတ္ေလရာ၊ျမွဳပ္ ကြက္အခ်ဳိ႕
ပါရွိေနတတ္သည္။
ထုိအခါစာဖတ္သူအေနျဖင့္၊ယင္း ျမွဳပ္ကြက္ကုိ၊ရွင္းလင္းစြာ နားလည္
သေဘာေပါက္မွသာ၊စာေရးသူ၏ဆုိလ ုိရင္းအႏွစ္သာရ၊ေပးလုိေသာ
သတင္းစကားကုိျခံဳငံုမိႏုိင္ မည္ျဖစ္၏။သုိ႔မွသာစာေရးသူကု ိရင္ေဘာင္
တန္းႏုိင္ေသာစာဖတ္သူျဖစ္လာႏ ုိင္ေပလိမ့္မည္။
ယင္းအခ်က္ႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ကၽြ န္ေတာ္ကုိယ္တုိင္ပက္ပင္းၾကံ ဳခဲ့ရေသာရာဇဝင္တစ္ေစာင္ထဲကျ မွဳပ္ကြက္တစ္ခုကုိတင္ျပလုိပ ါသည္။ ေအာက္ပါစာပုိဒ္ကုိရွဳပါ။
“အကၽြႏု္ပ္တုိ႔သတုိးသည္၊ယခု ျပဳမည့္သစၥာမွန္၏ေလာဟုေမးရာ တြင္၊ကၽြႏု္ပ္စိတ္တြင္ေအာက္ ေမ့မိထည့္သည္။အင္းဝစစ္သည္တု ိ႔မ်ဳိးရိကၡာကုန္၍ငတ္မြတ္လွ ်င္ခြာ၍ေျပးမည္။
သုိ႔လွ်င္ႏုိင္မည္ကုိအႏုိင္ မခံ၊သစၥာျပဳျပီးမွႏုိင္ေအာင ္ျပဳမည္ၾကံေသာအၾကံသည္၊ေရွးက အသားမင္းသားသည္၊သိၾကားသမုတ္ သည့္ဟံသာဝတီသည္
ရန္စစ္ေရာက္လွ်င္ေအာင္ႏုိင္ ေတာ့သည္ကုိ၊ယင္းသုိ႔ကားမေအာ က္ေမ့။
မင္းစဥ္းလဲအားျဖင့္ႏိုင္ေအာ င္ျပဳေသာေၾကာင့္၊သိၾကားသမုတ ္သည့္ ဟံသာဝတီဟူေသာအမည္ေပ်ာက္ခဲ့၍ ၊ဥပါယ္ႏွင့္ ရေသာေၾကာင့္ ဥပါယ္ခုိးဟုတြင္ျပန္သည္ကုိရ ွည္ေသာအားျဖင့္၊ပဲခူးဟုတြင္ သည္။
ယခုတုိ႔သခင္သည္သူရိကၡာကုန္၍ ျပန္ေတာ့မည္ကုိသစၥာခံမွေဖာက ္ျပန္၍အႏုိင္ယူေတာ္မူေသာ္ ပဲခူးဟူသည့္အမည္ကုိ ေနာက္ပဇာအမည္ေခၚျပန္တံု႔အံ့ ဟုေအာက္ေမ့၍စစ္ထုိးရာတြင္ကု ိ၊သစၥာမွန္ဖူးသေလာဟု သတုိးကုိ ဆုိေပသည္မွန္၏”။(မြန္ပညာရွိ အမတ္ၾကီးဗညားဒလ၏ရာဇဓိရာဇ္အေ ရးေတာ္ပံုက်မ္းမွ။မူရင္းသတ္ ပံုအတုိင္း)
(၂)
အထက္ပါစာပုိဒ္သည္မြန္ပညာရွိ အမတ္ၾကီးေရးသားစီရင္အပ္ေသာရ ာဇာဓိရာဇ္အေရးေတာ္ပံုက်မ္းမ ွ ျဖစ္ျပီး၊မြန္ျမန္မာအႏွစ္ေလ းဆယ္စစ္ပြဲကုိအေသးစိတ္ေရးဖြ ဲ႔ထားသည္။
လဂြန္းအိိမ္သည္သုရွင္ရာဇာဓိ ရာဇ္၏အမတ္သူရဲေကာင္းျဖစ္၏။ လဂြန္းအိမ္ကားႏွယ္ႏွယ္ရရသူရ ဲေကာင္းမဟုတ္။ေျခလ်င္တပ္၊ျမ င္းတပ္၊
ဆင္တပ္ႏွင့့္ေလွတပ္တုိက္ပြဲ တုိ႔တြင္ေအာင္ပြဲအလီလီရခဲ့သ ူျဖစ္၏။
သုရွင္၏တုိက္စစ္အားခံတပ္အတြ င္းမွ ၾကံ့ၾကံ့ခံေနခဲ့ေသာ သံေမာင္ျမိဳ႕စားမျဂိဳင္း၏ဦ းေခါင္းကုိ၊ခံတပ္အတြင္းတစ္က ုိယ္ေတာ္ဝင္ေရာက္၍
ျဖတ္ယူလာႏုိင္သည္အထိ၊လက္ရံု းရည္စြမ္းပကားၾကီးသူျဖစ္၏။
သူ၏တုိက္ပြဲမွတ္တမ္းမ်ားအရသ ူသည္သူရသတၱိအရာတြင္ေျပာင္ေျ မာက္ရံုမွ်
မက၊အမွန္တရားကုိခ်စ္ျမတ္ႏုိ းတတ္ေသာဗ်တၱိႏွင့္လည္း ျပည့္စံုသူျဖစ္ေၾကာင္း၊ေအာက ္ပါသမုိင္းမွတ္တမ္းက သက္ေသခံလ်က္ ရွိသည္။
တစ္ခါေသာ္ သုရွင္၏တပ္ႏွင့္အင္းဝတပ္တုိ ႔ပန္းေက်ာ္အရပ္တြင္၊ရင္ဆုိင ္မိၾကသည္။
အင္းဝတပ္တုိ႔စစ္ ပန္းကာ၊ရိကၡာျပတ္လုဆဲဆဲအခ်ိ န္တြင္၊သုရွင္က ဥပါယ္တမ်ဥ္ျဖင့္၊အႏုိင္ရေအာ င္အစီအမံတစ္ရပ္ၾကံ စည္ခဲ့၏။
ယင္းမွာႏွစ္ဖက္တပ္တုိ႔ျမသီတ င္းဘုရားရင္ျပင္တြင္သစၥာျပဳ ၾကမည့္ေလဟန္၊
ဟန္ေဆာင္၍၊ ျမသီတင္းဘုရားသုိ႔သြားရာလမ္ းခုလတ္သဲေသာင္ျပင္တြင္ဓားမ် ားကုိျမွဳပ္ထားျပီး၊အခ်ိန္း အခ်က္ျပသည္ႏွင့္ျမန္မာသူရဲေ ကာင္းအမတ္တုိ႔အားလက္စတံုးရန ္ျဖစ္၏။လုိရင္းကုိဆုိရေသာ္သ ုရွင္ကိုယ္ေတာ္တုိင္စီမံ ေသာယင္းအၾကံအစည္သည္လဂြန္းအိ ိမ္၏ဖြင့္ဟခ်က္ေၾကာင့္ပ်က္ျ ပားသြားခဲ့ရေလသည္။
သုရွင္အမ်က္ျပင္းစြာထြက္ေတာ ္မူသည္ျဖစ္၍၊အမတ္ဒိန္မဏိရြတ ္ထံအပ္ႏွံ၍
လဂြန္းအိိိမ္ကုိစစ္ေမးေစရာ၊ ရည္ညႊန္း ပါစာပုိဒ္တြင္ေဖာ္ျပထားသည့္ အတုိင္း၊ လဂြန္းအိိိမ္က၊ျပန္လည္ရွင္း လင္းေလွ်ာက္ထားခဲ့ျခင္းျဖစ္ ေလသည္။
(၃)
ဤစာပုိဒ္တြင္ကၽြန္ေတာ့္အားအ ၾကပ္ရုိက္ေစခဲ့သည္မွာ“ေရွးက အသားမင္းသားသည္၊သိၾကားသမုတ္ သည့္ဟံသာဝတီသည္ရန္စစ္ေရာက္လ ွ်င္ေအာင္ႏုိင္ေတာ့သည္ကုိ၊ယ င္းသုိ႔ကားမေအာက္ေမ့။မင္းစဥ ္းလဲအားျဖင့္ႏိုင္ေအာင္ျပဳေ သာေၾကာင့္၊သိၾကားသမုတ္သည့္ဟ ံသာဝတီဟူေသာအမည္ေပ်ာက္ခဲ့၍၊ ဥပါယ္ႏွင့္ ရေသာေၾကာင့္ဥပါယ္ခုိးဟုတြင္ ျပန္သည္ကုိရွည္ေသာအားျဖင့္၊ ပဲခူးဟု
တြင္သည္”ဟူေသာစာပုိဒ္ ျဖစ္၏။
လဂြန္းအိိမ္၏ေလွ်ာက္တင္ခ်က္ သည္၊စစ္သူရဲေကာင္းပီပီမလိမ္ ့တပတ္နည္းျဖင့္အႏုိင္မယူလုိ ဟုဆုိလုိရင္းျဖစ္ေၾကာင္းကုိ မူ၊ရိပ္ဖမ္းသံဖမ္းမွ်ကၽြန္ေ တာ္သိပါ၏။
သုိ႔ေသာ္အသားမင္းသားသည္မည္သ ူနည္း။အသားမင္းသားသည္
မည္သည့္တုိက္ပြဲကုိမည္သုိ႔ေ သာဥပါတယ္တမ်ဥ္ျဖင့္တုိက္ခဲ့ ပါသနည္း။
အဘယ္အခ်က္ေၾကာင့္အသားမင္းသာ းအားမင္းစဥ္းလဲဟုယုိးစြပ္ႏိ ုင္ပါသနည္း။
အသားမင္းသား၏ရာဇဝင္ကုိခုိင္ လံုစြာမသိရွိေသာေၾကာင့္၊
က်မ္းျပဳဆရာအမတ္ၾကီးဗညားဒလေ ပးလုိေသာ၊သတင္းစကားကုိ၊
ကၽြန္ေတာ္တိက်ေသခ်ာစြာမေစာေ ၾကာႏုိင္ခဲ့ေခ်။နေဝတိမ္ေတာင ္ျဖစ္ရ၏။
၎အျပင္ထုိအသားမင္းသား၏ရာဇဝင ္သည္၊ရာဇာဓိရာဇ္၏လွ်ဳိ႕ဝွက္ စစ္ဆင္
ေရးအစီအမံကုိဖ်က္ႏုိင္ရေလာက ္ေအာင္၊လဂြန္းအိမ္ထုေခ်ကုိး ကားခဲ့ေသာမွတ္တမ္းျဖစ္၍၊အလြ န္အေရးပါေသာအခ်က္ဟုကၽြန္ေတာ ္ျမင္သည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ကၽြန္ေတာ္သည္၊လဂ ြန္းအိမ္၏ေလွ်ာက္တင္ခ်က္ထဲမ ွ၊အသားမင္းသား၏ရာဇဝင္ကုိရွာ ပံု ေတာ္ဖြင့္ခဲ့ရာ၊တစ္ခုေသာအြန ္လုိင္းစာမ်က္ႏွာတြင္ေဖာ္ျပ ထားေသာအမ်ဳိးသားပညာဝန္ဦးဖု ိးက်ား၏ျမန္မာ့ဂုဏ္ရည္ရာဇဝင ္ဖတ္စာ၌ေအာက္ပါအတုိင္းေတြ႔ရ ွိရသည္။
“မြန္လူမ်ိဳး အသားမင္းသား”
ယခု ပဲခူး ဟံသာဝတီ ေနရာတြင္ ဟိုအလြန္ေရွးက်ေသာ အခါကာလက ပင္လယ္ေရလႊမ္းမိုးလ်က္ ရွိ သည္။ ေနာက္ ကြ်န္းငယ္ကေလးတစ္ခု
ေပၚလာသည္။ ထိုကြ်န္းငယ္မွာ အလြန္ေသးငယ္၍ ဟသၤာဖိုမႏွစ္ေကာင္ မနားေလာက္ေသာေၾကာင့္ဟသၤာဖို ၏ေက်ာထက္တြင္ဟသၤာမနားရသည္
ဆိုသည္။ဤသို႔ဟသၤာဖိုမနားေသာ ကြ်န္းအရပ္ျဖစ္၍'ဟံသာဝတီ'ဟု တြင္ေလ
သည္။ဤေနရာသည္မြန္တို႕၏ နယ္တြင္း ျဖစ္၏။ သို႕ရာတြင္ အိႏၵိယတိုင္းသား ကုလားမ်ား ေရာက္လာ၍ ထိုကြ်န္းကို ေတြ႕ရွိျပီး ၊ မိမိတို႕ ပိုင္လိုသည္ႏွင့္ သံတိုင္ကို စိုက္မွတ္ထားလိုက္ ေလ၏။
သထံုဘုရင္၏သားေတာ္မ်ားျဖစ္ေ သာသမလႏွင့္ဝိမလညီေနာင္ႏွစ္ပ ါးတို႕သည္၊အသက္(၁၇)ႏွစ္ခန္႔ ၌ၿမိဳ႕သစ္ အသစ္တည္ေထာင္ရန္
လွည့္လည္ရွာေဖြခဲ့ရာ ထို ဟံသာဝတီကြ်န္းကို ေတြ႕ေလ၏။
သို႔ေတြ႕ေသာအခါ၌ " ကုလားတို႕ သံတိုင္စိုက္၍ အေစာင့္ထားသည္မွာ အႏွစ္(၉၀)ရွိေလၿပီ။သို႕ရာတြ င္
မြန္ မင္းသားတို႕က ငါတို႕ မြန္နယ္ျဖစ္သည္။ ငါတို႕သာ ပိုင္ထိုက္သည္ " ဟု
ဉာဏ္ကူ၍ အမွတ္မဲ့ ထိုကုလား သံတိုင္ေအာက္က သံေကာက္ကိုးစင္း ျမွဳပ္ထားလိုက္၏။
ၿပီးမွ မိမိတို႕ကအလ်င္က်ေၾကာင္း ၊ဦးေၾကာင္းဆို၍ တူးၾကည့္ၾကရာေျပာသည့္
အတိုင္းသံေကာက္ကိုးစင္းေတြ႕ ရွိ၊မြန္မင္းသားတို႕ကကြ်န္က ို ရေလ၏။
(၄)
ထိုအခါမွ 'ဟံသာဝတီ'ဟုသမုတ္၍သမလကမင္းျ ပဳ၍ဝိမလကိုအိမ္ေရွ႕ေပးထား၏။
ထိုဟံသာဝတီ တည္ေသာသကၠရာဇ္ကား(၅၀၀)ေက်ာ္ ျဖစ္ေလသည္။ သမလမင္းသည္မယ္ကပီေထာ္ဆိုသူက ိုမိဖုရားေျမွာက္၏။ထိုမိန္း မ၏ဖမိမ်ားမွာဖရံုစိုက္ပ်ိဳး စားေသာက္ သူမ်ား ျဖစ္၏။
၎တို႕၏သမီးပ်ိဳအလြန္လွပေခ်ာ ေမာသျဖင့္မင္းကေတာင္းရာေၾကာ က္၍ေျပး
ပုန္းေသာေၾကာင့္ရွာေဖြေသာအခ ါဖရံုရံုထဲကေတြ႕ေလ၏။သို႔ေၾက ာင့္
'မယ္ကပီေထာ္'ေခၚသည္။ျမန္မာဘ ာသာျဖင့္'ေရႊဖရံုမယ္ဟုေခၚနိ ုင္၏။
ထိုမိဖုရားမယ္ကပီေထာ္မွသားေ တာ္တစ္ပါးဖြား၍ငါးလ၊ေျခာက္လ ခန္႕တြင္
သမလမင္းနတ္ရြာစံေလ၏။ထိုအခါည ီေတာ္ဝိမလသည္ထီးနန္းတက္၍
ထိုမရီးေတာ္ကိုပင္မိဖုရားေျ မွာက္ျပန္၏။သားေတာ္ကေလးကိုက ား
ရန္သူ ျဖစ္မည္စိုး၍ နယ္စြန္နယ္ဖ်ားသို႕ သြား၍ ပစ္ရမည္ဟု
မိန္႕ေလ၏။သို႔အတိုင္း ေပါင္းေလာင္းျမစ္အေရွ႕ဘက္ ' ကြမ္အပ္သား ' (ဝါ) '
ကြမ္အသား ' ရြာ ၊ မြန္ကရင္လူမ်ိဳး မုဆိုးမ မိနန္းကလိုင္း (မိနန္႕ကလိုင္း) ၏
ကြ်ဲျခံ၀၌ ညအခါ ကေလးကို စြန္႕ပစ္ခဲ့ေလ၏။
နံနက္ေစာေစာကြ်ဲတို႕ကိုလႊတ္ ရာကၽြဲမႀကီးတစ္ေကာင္သည္အလ်င ္ထြက္၍
ျခံ၀ရွိကေလးကိုခြ၍ရပ္ေန၏။ကြ ်ဲရွင္မိနန္းကလိုင္း(မိနန္႕ ကလိုင္း)ကေတြ႕ရွိကာ၊ေမြးစား ထားေလ၏။ဤသူငယ္သည္ႀကီးလာေသာ္ ကြ်ဲမ်ား၊ႏြားမ်ားကိုေက်ာင္ းရ၏။ကြ်ဲတို႕ကိုအလြန္ယုယေလသ ျဖင့္ကြ်ဲတို႕ကလည္းအလြန္ခင္ မင္ယဥ္ပါးေလသည္။ထိုသူငယ္မွာ ထြားက်ိဳင္း၊သန္မာ၊လ်င္ျမန္ ၊ေပါ့ပါး၏။ကြ်ဲတို႕အေပၚ၌တက္ စီး၊တစ္ေကာင္မွတစ္ေကာင္ကူးစ သည္ျဖင့္ခ်ိဳၾကားတို႕၌ပင္ခု န္လႊားကစားေနေလ့ရွိ၏။ဤသို႕သ န္စြမ္းက်င္လည္ေၾကာင္း အနီးအေဝး ေက်ာ္ေစာေလသည္။
ဝိမလမင္းနန္းစံ (၈) ႏွစ္တြင္ ကုလားတို႕သည္ မေက်နပ္၍ အရပ္(၇) ေတာင္
ျမင့္ေသာ လန္ဘား ဆိုသူကုလားႀကီးကဗိုလ္ျပဳလ်က ္ သေဘၤာ(၇)စင္းႏွင့္ လာေရာက္ၾကျပန္၏။ထိုကုလားရန္ ကိုၿဖိဳဖ်က္နိုင္သူ မရွိ၍ ၿဖိဳဖ်က္နိုင္သူ လူစြမ္းေကာင္းကို ရွာေစေတာ္မူ၏။
(၅)
ထိုအခါမွထိုေက်ာ္ေစာေသာသူငယ ္ကိုေတြ႔ရွိျပီး၊ကၽြဲႀကီးကိ ုစီး၍လိုက္လာခဲ့၏။
ေရာက္မွတူေတာ္ျဖစ္ေၾကာင္းသိ ရွိ၍၊ကုလားရန္ကိုၿဖိဳဖ်က္ေစ ၏။ကုလားလန္ဘားႏွင့္မြန္မင္း သားတို႕ႏွစ္ေယာက္ခ်င္းတိုက္ ၾကမည္ဟုသေဘာတူၾက၏။
ကုလားႀကီးသည္သံခ်ပ္ဝတ္လ်က္င ွက္ေပ်ာရြက္ခန္႕ရွိဓားႀကီးက ိုထမ္းလာ၏။ မင္းသားကလည္းငွက္ေပ်ာရြက္ခန ္႕ရွိလွံႏွစ္စင္းကိုဆြဲ၍ထြက ္လာ၏။ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္လူတို႕လည ္းေဘးက ၾကည့္ေနၾကကုန္၏။
ႏွစ္ေယာက္ယွဉ္၍တိုက္မည့္ဆဲဆ ဲတြင္မြန္မင္းသားကဉာဏ္ကူ၍
"ငါတို႕ႏွစ္ေယာက္ခ်င္းတိုက္ မည္ဟု ကတိထားလ်က္ အဘယ္ေၾကာင့္ ေနာက္လိုက္ အကူအညီ ေခၚခဲ့သနည္း " ဟုဆိုလိုက္၏။ထိုအခါ ကုလားႀကီးက"ငါ့မွာအေဖာ္မပါတ ကား" ဟုဆို၍ေနာက္သို႕လွည့္ၾကည့္လ ိုက္၏။ထိုသတိလစ္ေသာခဏ၌
မြန္မင္းသားကလွံျဖင့္လည္မ်ိ ဳကုိထိုးလိုက္ရာကုလားႀကီးက် ေလ၏။
ကုလားတို႕လည္းေျပးၾကရေလကုန္ ၏။ကုလားတို႕ကိုဥပါယ္တံမ်ဉ္ျ ဖင့္နိုင္ရေလသည္ဟု'ဥပါယ္ခို း'ေနာက္စကားေရြ႕၍'ပဲခိုး'၊' ပဲခူး'တြင္သည္ ဆိုသည္။
(ေရွးက ထိုပင္လယ္တိမ္ အရပ္ေရတြင္ မ်ားစြာေသာ ဝမ္းဘဲမ်ား ကူးသန္းစားေသာက္ ရွိေနၾကသျဖင့္ ' ဝမ္းပဲကူး ' ၊ ' ပဲကူး ' ၊ ' ပဲခူး ' ေခၚတြင္လာဟန္ကိုလည္း အခ်ိဳ့ ၾကံဆၾကသည္။)
ဝိမလမင္းသည္ တူေတာ္အား အိမ္ေရွ႕ေပး၏။ ဝိမလမင္း နတ္ရြာစံေသာ္ တူေတာ္ နန္းတက္၍ အႏွစ္( ၂၀) မ်ွ မင္းျပဳၿပီးမွ အနိစၥေရာက္ေလသည္။' ကြမ္အသား ' ရြာတြင္ ႀကီးျပင္းခဲ့ရသူျဖစ္၍'အသားမ င္းသား ' ၊ ' အသားမင္း ' ဟု ယခုတိုင္ ေက်ာ္ေစာ ထင္ရွားေလသတည္း။
(၆)
သုိ႔လွ်င္အသားမင္းသား၏ရာဇဝင ္ဆံုးခန္းတုိင္သည္တြင္မွ၊ကၽ ြန္ေတာ္
ေကာင္းေကာင္းဇာတ္ရည္လည္ေတာ့ သည္။မြန္သူရဲေကာင္းလဂြန္းအိ မ္
ေလွ်ာက္တင္ခ်က္၏အႏွစ္သာရကုိ ထဲထဲဝင္ဝင္သိျမင္ခံစားႏုိင္ ေတာ့သည္။
လဂြန္းအိိမ္၏ေလွ်ာက္တင္ထုေခ ်ခ်က္ႏွင့္အသားမင္းသား၏ရာဇဝ င္ကုိေကာင္းစြာခ်ိတ္ဆက္မိသည ့္အခါ၊က်မ္းျပဳပုဂၢိဳလ္၏ဆုိ လုိရင္းကုိ၊ျပည့္စံုစြာသိရွ ိသည့္
အေျခသုိ႔ဆုိက္၏။ဤေလာကၾကီးတြ င္အႏုိင္ရသည္ဆုိသည္ႏွင့္မျပ ီး၊အမွန္တရားတည္းဟူေသာသစၥာထ ုိက္မွသာေအာင္ပြဲဟုဆုိႏုိင္ ေၾကာင္းျပက္ျပက္ထင္ထင္ဆင္ျခ င္သံုးသပ္ႏုိင္ေတာ့သည္။
အခ်ဳိ႕ေသာဇာတ္၊နိပါတ္၊ပံုျပ င္၊ဇာတ္လမ္း၊ရာဇဝင္သမုိင္း၊ သီခ်င္းစာသားစသည္တုိ႔၌၊စာေရ းသူအေနျဖင့္၊ေရွးကျဖစ္ခဲ့ဖူ းေသာမွတ္တမ္းရာဇဝင္တုိ႔ႏွင္ ့ခ်ိတ္
ဆက္ေဖာ္ျပေရးသားေလ့ရွိၾကသည္ ။ထုိသုိ႔ေရးသား ေဖာ္ျပရာတြင္အမ်ား
သိျပီးျဖစ္သည္ဟုေမွ်ာ္လင့္၍ တစ္ေၾကာင္း၊အက်ယ္တဝင့္ရွည္လ ်ားစြာေဖာ္ျပရန္မသင့္သည္ကတစ ္ေၾကာင္း၊အေၾကာင္းေၾကာင္းတု ိ႔ေၾကာင့္အတုိခ်ဳံ႕အက်ဥ္းမွ ်သာေဖာ္ျပတတ္ေလရာ၊ျမွဳပ္ကြက ္အခ်ဳိ႕ပါရွိေနတတ္သည္။
ထုိအခါစာဖတ္သူအေနျဖင့္၊ယင္း ျမွဳပ္ကြက္ကုိ၊ရွင္းလင္းစြာ နားလည္
သေဘာေပါက္မွသာ၊စာေရးသူ၏ဆုိလ ုိရင္းအႏွစ္သာရ၊ေပးလုိေသာ
သတင္းစကားကုိျခံဳငံုမိႏုိင္ မည္ျဖစ္၏။သုိ႔မွသာစာေရးသူႏွ င့္ရင္ေဘာင္တန္းႏုိင္ေသာစာဖ တ္သူျဖစ္လာႏုိင္ေပလိမ့္မည္။ ။
သရုပ္ေဖာ္ပံု။ ။ေဖသစ္တည္
“ရာဇဝင္ကုိေျခရာခံျခင္း”
(မင္းဒင္)
(၁)
အခ်ဳိ႕ေသာဇာတ္၊နိပါတ္၊ပံုျပ
စသည္တုိ႔၌၊စာေရးသူအေနျဖင့္၊
ခ်ိတ္ဆက္ေဖာ္ျပေရးသားေလ့ရွိ
အမ်ားသိျပီးျဖစ္သည္ဟုေမွ်ာ္
ရွည္လ်ားစြာေဖာ္ျပရန္မသင့္သ
ပါရွိေနတတ္သည္။
ထုိအခါစာဖတ္သူအေနျဖင့္၊ယင္း
သေဘာေပါက္မွသာ၊စာေရးသူ၏ဆုိလ
သတင္းစကားကုိျခံဳငံုမိႏုိင္
တန္းႏုိင္ေသာစာဖတ္သူျဖစ္လာႏ
ယင္းအခ်က္ႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ကၽြ
“အကၽြႏု္ပ္တုိ႔သတုိးသည္၊ယခု
သုိ႔လွ်င္ႏုိင္မည္ကုိအႏုိင္
ရန္စစ္ေရာက္လွ်င္ေအာင္ႏုိင္
မင္းစဥ္းလဲအားျဖင့္ႏိုင္ေအာ
ယခုတုိ႔သခင္သည္သူရိကၡာကုန္၍
(၂)
အထက္ပါစာပုိဒ္သည္မြန္ပညာရွိ
လဂြန္းအိိမ္သည္သုရွင္ရာဇာဓိ
ဆင္တပ္ႏွင့့္ေလွတပ္တုိက္ပြဲ
သုရွင္၏တုိက္စစ္အားခံတပ္အတြ
ျဖတ္ယူလာႏုိင္သည္အထိ၊လက္ရံု
သူ၏တုိက္ပြဲမွတ္တမ္းမ်ားအရသ
မက၊အမွန္တရားကုိခ်စ္ျမတ္ႏုိ
တစ္ခါေသာ္ သုရွင္၏တပ္ႏွင့္အင္းဝတပ္တုိ
အင္းဝတပ္တုိ႔စစ္ ပန္းကာ၊ရိကၡာျပတ္လုဆဲဆဲအခ်ိ
ယင္းမွာႏွစ္ဖက္တပ္တုိ႔ျမသီတ
ဟန္ေဆာင္၍၊ ျမသီတင္းဘုရားသုိ႔သြားရာလမ္
သုရွင္အမ်က္ျပင္းစြာထြက္ေတာ
လဂြန္းအိိိမ္ကုိစစ္ေမးေစရာ၊
(၃)
ဤစာပုိဒ္တြင္ကၽြန္ေတာ့္အားအ
တြင္သည္”ဟူေသာစာပုိဒ္ ျဖစ္၏။
လဂြန္းအိိမ္၏ေလွ်ာက္တင္ခ်က္
သုိ႔ေသာ္အသားမင္းသားသည္မည္သ
မည္သည့္တုိက္ပြဲကုိမည္သုိ႔ေ
အဘယ္အခ်က္ေၾကာင့္အသားမင္းသာ
အသားမင္းသား၏ရာဇဝင္ကုိခုိင္
က်မ္းျပဳဆရာအမတ္ၾကီးဗညားဒလေ
ကၽြန္ေတာ္တိက်ေသခ်ာစြာမေစာေ
၎အျပင္ထုိအသားမင္းသား၏ရာဇဝင
ေရးအစီအမံကုိဖ်က္ႏုိင္ရေလာက
ထုိ႔ေၾကာင့္ကၽြန္ေတာ္သည္၊လဂ
“မြန္လူမ်ိဳး အသားမင္းသား”
ယခု ပဲခူး ဟံသာဝတီ ေနရာတြင္ ဟိုအလြန္ေရွးက်ေသာ အခါကာလက ပင္လယ္ေရလႊမ္းမိုးလ်က္ ရွိ သည္။ ေနာက္ ကြ်န္းငယ္ကေလးတစ္ခု
ေပၚလာသည္။ ထိုကြ်န္းငယ္မွာ အလြန္ေသးငယ္၍ ဟသၤာဖိုမႏွစ္ေကာင္ မနားေလာက္ေသာေၾကာင့္ဟသၤာဖို
ဆိုသည္။ဤသို႔ဟသၤာဖိုမနားေသာ
သည္။ဤေနရာသည္မြန္တို႕၏ နယ္တြင္း ျဖစ္၏။ သို႕ရာတြင္ အိႏၵိယတိုင္းသား ကုလားမ်ား ေရာက္လာ၍ ထိုကြ်န္းကို ေတြ႕ရွိျပီး ၊ မိမိတို႕ ပိုင္လိုသည္ႏွင့္ သံတိုင္ကို စိုက္မွတ္ထားလိုက္ ေလ၏။
သထံုဘုရင္၏သားေတာ္မ်ားျဖစ္ေ
လွည့္လည္ရွာေဖြခဲ့ရာ ထို ဟံသာဝတီကြ်န္းကို ေတြ႕ေလ၏။
သို႔ေတြ႕ေသာအခါ၌ " ကုလားတို႕ သံတိုင္စိုက္၍ အေစာင့္ထားသည္မွာ အႏွစ္(၉၀)ရွိေလၿပီ။သို႕ရာတြ
(၄)
ထိုအခါမွ 'ဟံသာဝတီ'ဟုသမုတ္၍သမလကမင္းျ
ထိုဟံသာဝတီ တည္ေသာသကၠရာဇ္ကား(၅၀၀)ေက်ာ္
၎တို႕၏သမီးပ်ိဳအလြန္လွပေခ်ာ
ပုန္းေသာေၾကာင့္ရွာေဖြေသာအခ
'မယ္ကပီေထာ္'ေခၚသည္။ျမန္မာဘ
ထိုမိဖုရားမယ္ကပီေထာ္မွသားေ
သမလမင္းနတ္ရြာစံေလ၏။ထိုအခါည
ထိုမရီးေတာ္ကိုပင္မိဖုရားေျ
နံနက္ေစာေစာကြ်ဲတို႕ကိုလႊတ္
ျခံ၀ရွိကေလးကိုခြ၍ရပ္ေန၏။ကြ
ဝိမလမင္းနန္းစံ (၈) ႏွစ္တြင္ ကုလားတို႕သည္ မေက်နပ္၍ အရပ္(၇) ေတာင္
ျမင့္ေသာ လန္ဘား ဆိုသူကုလားႀကီးကဗိုလ္ျပဳလ်က
(၅)
ထိုအခါမွထိုေက်ာ္ေစာေသာသူငယ
ေရာက္မွတူေတာ္ျဖစ္ေၾကာင္းသိ
ကုလားႀကီးသည္သံခ်ပ္ဝတ္လ်က္င
ႏွစ္ေယာက္ယွဉ္၍တိုက္မည့္ဆဲဆ
"ငါတို႕ႏွစ္ေယာက္ခ်င္းတိုက္
မြန္မင္းသားကလွံျဖင့္လည္မ်ိ
ကုလားတို႕လည္းေျပးၾကရေလကုန္
(ေရွးက ထိုပင္လယ္တိမ္ အရပ္ေရတြင္ မ်ားစြာေသာ ဝမ္းဘဲမ်ား ကူးသန္းစားေသာက္ ရွိေနၾကသျဖင့္ ' ဝမ္းပဲကူး ' ၊ ' ပဲကူး ' ၊ ' ပဲခူး ' ေခၚတြင္လာဟန္ကိုလည္း အခ်ိဳ့ ၾကံဆၾကသည္။)
ဝိမလမင္းသည္ တူေတာ္အား အိမ္ေရွ႕ေပး၏။ ဝိမလမင္း နတ္ရြာစံေသာ္ တူေတာ္ နန္းတက္၍ အႏွစ္( ၂၀) မ်ွ မင္းျပဳၿပီးမွ အနိစၥေရာက္ေလသည္။' ကြမ္အသား ' ရြာတြင္ ႀကီးျပင္းခဲ့ရသူျဖစ္၍'အသားမ
(၆)
သုိ႔လွ်င္အသားမင္းသား၏ရာဇဝင
ေကာင္းေကာင္းဇာတ္ရည္လည္ေတာ့
ေလွ်ာက္တင္ခ်က္၏အႏွစ္သာရကုိ
လဂြန္းအိိမ္၏ေလွ်ာက္တင္ထုေခ
အေျခသုိ႔ဆုိက္၏။ဤေလာကၾကီးတြ
အခ်ဳိ႕ေသာဇာတ္၊နိပါတ္၊ပံုျပ
ဆက္ေဖာ္ျပေရးသားေလ့ရွိၾကသည္
သိျပီးျဖစ္သည္ဟုေမွ်ာ္လင့္၍
ထုိအခါစာဖတ္သူအေနျဖင့္၊ယင္း
သေဘာေပါက္မွသာ၊စာေရးသူ၏ဆုိလ
သတင္းစကားကုိျခံဳငံုမိႏုိင္
သရုပ္ေဖာ္ပံု။ ။ေဖသစ္တည္

No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။