"သူတို႔ ေျပာတဲ့ Joke, Jealousy, Journal"

 

Yati Magazine

"သူတို႔ ေျပာတဲ့ Joke, Jealousy, Journal"
တကၠသိုလ္ ဂြမ္းပံု

Joke ဆိုတာက အလြယ္ေျပာရရင္ ဟာသ ေပါ့။ ဟာသ ဆိုတာက လူေတြကို ေပ်ာ္ရႊင္ေစႏိုင္တဲ့ အရာကို ေျပာတာေပါ့။ စကား အဆိုေလးရွိတယ္ ‘အာေရာဂ်ံ ပရမံ လာဘံ’ ဆိုတာေပါ့။ လူရယ္လို႔ ျဖစ္လာရင္ စိတ္ဆင္းရဲ စရာေတြ နဲ႔ ႀကံဳရတာပဲ။ စီးပြားေရး က်ပ္တည္းတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ မိသားစု အေရး ကိစၥေတြ၊ ၿပီးေတာ့ အလုပ္မွာ ေျပလည္တာေတြ မေျပလည္တာ ေတြေပါ့။ အဲဒီေတာ့ ေန႔ေပါင္း မ်ားစြာ ျဖတ္သန္းေန ရတဲ့ လူတစ္ေယာက္ အတြက္ စိတ္ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ဆိုတာ လိုတယ္။
လူတစ္ေယာက္ က်န္းမာဖို႔ ဆိုတာ စိတ္ေပ်ာ္ဖို႔ကလည္း အဓိက လိုတာပဲ။ စိတ္မေပ်ာ္ရင္ စိတ္ဖိစီးမ်ားၿပီး လူက ျပင္ပေရာဂါေတြ ျဖစ္လာတတ္တယ္။ ဒီေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕စိတ္ မေပ်ာ္မႈ ကို စိတ္ အစာေကြၽးတဲ့ အေနနဲ႔ တစ္ေန႔ကို ဟက္ဟက္ပက္ပက္ နဲ႔ ဟားတိုက္ၿပီး ၁ဝ ခါေလာက္ ရယ္ရင္ အဲဒီလူက အသက္ရွည္တယ္။ တစ္ေန႔ကို ၁ဝ ခါ ရယ္ဖို႔ဆိုတာ ေျပာေတာ့တာ လြယ္တာ တကယ္ရယ္ဖို႔ က်ေတာ့ မလြယ္ဘူး ေလ။ ဒါေၾကာင့္ မဂြမ္းတို႔က အလုပ္ၿပီးခ်ိန္ အိမ္မွာ အနားယူတဲ့ အခ်ိန္ ဟာသ ကားေလးေတြ ၾကည့္တာမ်ဳိးတို႔ ဟာသ စာအုပ္ေလး ဖတ္တာမ်ဳိးေတြ နဲ႔ ကိုယ့္ရဲ႕စိတ္ကို အစာျပန္ေကြၽးရတယ္။ ဒါဟာ ဟာသ အႏုပညာရဲ႕ ရသေျမာက္မႈက လူေတြ အတြက္ အသက္ရွည္ေဆး ျဖစ္သြားတယ္ ဆိုတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ လူေတြရဲ႕ ႏြမ္းနည္မႈကို ေပ်ာက္ သြားေစတဲ့ အတြက္ ဟာသ ဆိုတာက လူေတြ အတြက္ မရွိမျဖစ္ လိုတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြ အခ်င္းခ်င္း ေတြ႕ၾကတဲ့ အခါမွာ ရယ္စရာ ေမာစရာ ေတြေျပာၿပီး စိတ္ အပန္းေျဖတာလည္း ေကာင္းပါတယ္။ ရယ္ရယ္ေမာေမာ နဲ႔ ေနခ်င္ၾကတဲ့ လူေတြပဲ ရွိပါတယ္။ ငိုေၾကြး ေနခ်င္ၾကတဲ့ လူဆိုတာ မရွိပါ ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ Joke ဆုိတာက လိုအပ္ပါ တယ္။
Jealousy

မဂြမ္း တို႔ေတြကေတာ့ Jealousy ဆုိတာကို ဗန္းစကားနဲ႔ ေျပာတာက ဂ်ဲလ္မတ္ စားတယ္ေပါ့။ Jealousy က မနာလိုမႈေပါ့။ မဂြမ္းတို႔ရဲ႕ ဗုဒၶ ေဟာခဲ့တာ နဲ႔ေျပာရင္ မစၧရိယ စိတ္လို႔ေခၚတာ ေပါ့့။ မထားအပ္တဲ့ စိတ္ထား လို႔ မဂြမ္းကေတာ့ ေျပာခ်င္တယ္။ ဒါေပမဲ့ လူေတြမွာ အဲဒီ စိတ္က ရွိေနတတ္ၾကတယ္။ အႏုပညာ ေလာကမွာ စီးပြားေရး ေလာကမွာ လူမႈဝန္းက်င္မွာ အဲဒီလို မစၧရိယ စိတ္ရွိတဲ့ လူေတြ ရွိၾကပါတယ္။ Jealousy ဆိုတာ အမွန္ေတာ့ ၿပိဳင္ဆိုင္မႈ ဆိုတာေတြကေန လာတာ ပဲ။ ဘယ္ေလာကမွာ ပဲျဖစ္ျဖစ္ ၿပိဳင္ဆိုင္မႈ ဆိုတာ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီ ၿပိဳင္ဆိုင္မႈက မွန္ကန္တဲ့ ၿပိဳင္ဆိုင္မႈ ျဖစ္ဖို႔လိုတယ္။ အေျပး သမားေတြရဲ႕ ေျပးလမ္းလိုေပါ့။ ကိုယ့္ေျပးလမ္းေပၚ ကေနပဲ သူမ်ား ထက္သာေအာင္ သူမ်ား ကိုေက်ာ္ေအာင္ အားစုိုက္ေျပးလို႔ ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူမ်ားရဲ႕ ေျပးလမ္းေပၚ တက္ၿပီး သူမ်ားကို ေျခထိုးတာတို႔ တြန္းတာတို႔ လုပ္ရင္ ဒါက မွန္ကန္တဲ့ ၿပိဳင္ဆိုင္မႈ မဟုတ္ ေတာ့ဘူး။ ဒီလိုမ်ဳိးနဲ႔ ရလာတဲ့ ေအာင္ျမင္မႈဆိုတာ လည္း မွန္ကန္တဲ့ ေအာင္ျမင္မႈ မဟုတ္ပါဘူး။ မနာလို မစၧရိယနဲ႔မွ ရလာတဲ့ ေအာင္ျမင္မႈမ်ဳိး စီးပြားေရးမ်ဳိး ကလည္း ေရရွည္ မခံတတ္ပါဘူး။ လူငယ္ေတြ ၾကားမွာ ၿပိဳင္ဆိုင္မႈ ဆိုတာရွိရမယ္။ ဒါမွ တိုးတက္မွာပါ။ ဒါေပမဲ့ မနာလို စိတ္နဲ႔ယွဥ္ တဲ့ ၿပိဳင္ဆိုင္မႈ မ်ဳိးကေတာ့ မရွိသင့္ဘူး။ ဥပမာ လြယ္လြယ္ ေျပာရရင္ သူတအား လွေနပါလား ဘာမိတ္ကပ္ သံုးတာလဲ။ ငါလည္း သံုးၾကည့္မယ္။ သူ႔ထက္ လွေအာင္ ပိုေကာင္းတာ သံုးရမလားေပါ့။ ဒီလိုစိတ္က ဘာမွမျဖစ္ဘူး။ အဲဒီလို မဟုတ္ဘဲ သူမ်ား လွတာကို ႐ုပ္ဆိုး ေအာင္ လုပ္လိုက္တာမ်ဳိး သူမ်ားကို ေခ်ာက္ခ် လိုက္တာမ်ဳိးေတာ့ မလုပ္သင့္ ဘူးေပါ့။ သူ သ႐ုပ္ေဆာင္တာ ေကာင္းတယ္။ ငါလည္း သူ႔လို ေကာင္းေအာင္ သူ႔ထက္ေကာင္း ေအာင္ ႀကိဳးစားမယ္ ဆိုတာမ်ဳိးပဲ လုပ္ရမယ္။ သူမ်ား အခြင့္အလမ္းေတြ လိုက္ပိတ္တာမ်ဳိး တို႔ ဘာတို႔က က်ေတာ့ မေကာင္းဘူး။ မနာလိုမႈ နဲ႔ ယွဥ္ တဲ့ ၿပိဳင္ဆိုင္မႈ မ်ဳိးေတာ့ မလုပ္ရဘူး။ မနာလိုမႈ ရွိတာ က ကိုယ္လည္း ပူ ေလာင္ရတယ္။ မနာလိုစိတ္ ရွိတဲ့ သူက ဘယ္ေတာ့မွ မေအးခ်မ္းပါဘူး။

Journal

Journal ဆိုတာကေတာ့ ျမန္မာေတြက ဂ်ာနယ္လိုပဲ ေမြးစားၿပီးေခၚ လိုက္တာပဲေနာ္။ Journal ကေတာ့ အပတ္စဥ္ ထုတ္ေဝတဲ့ သတင္းေတြပါတဲ့ စာေစာင္ေပါ့။ မဂြမ္းတို႔ ျမန္မာျပည္မွာ ဂ်ာနယ္ေတြ အမ်ားႀကီး ပဲ ရွိပါတယ္။ မဂြမ္း မၾကားဖူးတဲ့ ဂ်ာနယ္ေတြ၊ မဖတ္ဖူးတဲ့ ဂ်ာနယ္ေတြလည္း အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။ မဂြမ္းနဲ႔ အၿမဲ ထိစပ္ေနတဲ့ ဂ်ာနယ္ေတြကေတာ့ က်န္းမာေရး ဂ်ာနယ္ေတြ မ်ားပါတယ္။ ဒီဂ်ာနယ္ေတြက မဂြမ္းတို႔ အတြက္ သိပ္ကို အဖိုးတန္ၿပီး လိုအပ္ပါတယ္။ အားကစား ဂ်ာနယ္၊ က်န္းမာေရး ဂ်ာနယ္၊ အႏုပညာ ဂ်ာနယ္၊ စာေပ ဂ်ာနယ္ အစံုရွိတယ္။ မဂြမ္းတို႔က ဗဟုသုတေတြ ကမၻာ အရပ္ရပ္မွာ ျဖစ္ေနတဲ့ လူမႈေရး၊ စီးပြားေရး သတင္းေတြကို ဂ်ာနယ္ေတြ ဖတ္ၿပီး သိရတာေလ။ ကမၻာ့ေရးရာ ဆိုလည္း ဒီလိုပဲေပါ့။ အဲဒီလို Up to date သတင္းေတြကို ျပည္သူေတြ ၾကားဆက္ေပးတဲ့ Journal ဆိုတာ အေရး ပါတာေပါ့။ မဂြမ္းတို႔ အႏုပညာ ရွင္ေတြ အတြက္လည္း ဒီဂ်ာနယ္ေတြက ေနတစ္ဆင့္ ပရိသတ္က သိခြင့္၊ ပရိသတ္နဲ႔ နီးစပ္ ခြင့္ရၾကတာပါ။ ဥပမာ အေနနဲ႔ ေျပာရရင္ မဂြမ္း ဆို တစ္သက္လံုး ပီေကမဝါးဘူး။ ပီေကစားရင္ ပါး႐ိုးေတြ ႀကီးတယ္ ဆိုၿပီးေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ဟိုတစ္ ေန႔က ဂ်ာနယ္ တစ္ေစာင္မွာ ဘယ္လိုေရးထားလဲ ဆိုေတာ့ ပီေက စားတာက ခံတြင္းရည္ မလိုက္တာကို လိုက္ေစတယ္။ အစာကို ေျခဖ်က္လြယ္တယ္။ အူလမ္းေၾကာင္းေတြကို ေကာင္းေစတယ္ တဲ့။ ဦးေႏွာက္ ကို ဖြံ႕ၿဖိဳးေစလို႔ က်က္မွတ္ရ လြယ္တယ္တဲ့။ ဒါနဲ႔ အခု မဂြမ္းတစ္ေန႔ကို ပီေက တစ္ခု ေတာ့ ဝါးျဖစ္တယ္။ ဒီလို ဗဟုသုတ ဆိုရင္ မဂြမ္း က ဂ်ာနယ္ဖတ္ရင္း သိခြင့္ရတာေလ။ ျပည္သူေတြ ၾကားထဲမွာ ဒီ ဂ်ာနယ္ေလး တစ္ေစာင္ ကေန ေပးႏိုင္တဲ့ ဗဟုသုတ အသိ တိုးတာ နည္းတာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ လြဲမွားတဲ့ အယူအဆမ်ဳိးေတြ၊ ေကာလာဟလ သတင္းမ်ဳိးေတြ ေရးထားတာမ်ဳိးက် ေတာ့ မေကာင္းဘူးေပါ့။ ဖတ္တဲ့သူ က တလြဲယူ သြားရင္ မေကာင္းေတာ့ဘူး။ ဒါမ်ဳိး ေရးတာမ်ဳိးကို ေတာ့ မဂြမ္းက မေရးေစခ်င္ပါဘူး။ ကိုယ္ေရးလိုက္ တဲ့ သတင္း တစ္ပုဒ္ေၾကာင့္ သူမ်ား ထိခိုက္သြား တာဆိုတာမ်ဳိးက မျဖစ္သင့္ပါဘူး။ ဒီ သတင္းေရးလို႔ ကိုယ္ဘာ အက်ဳိးရႏိုင္လဲ စာဖတ္သူ ဘယ္လို အက်ဳိး ရသြားႏိုင္လဲ။ အေရးခံရမယ့္ သူမွာ ဘယ္လို အက်ဳိးရသြားမလဲ ဒါေတြကို ခ်ိန္ထိုး စဥ္းစားၿပီး ေရးရင္ေတာ့ ေကာင္းတာေပါ့။