အဓိက သေဘာမတူဆံုးအခ်က္ကေတာ့ ဖြဲ ့စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒ၏
အေၿခခံမူမ်ားအနက္မွ ပုဒ္မ ၆ (စ)တြင္ ပါ၀င္ေသာ “ႏိုင္ငံေတာ္၏
အမ်ိဳးသားႏိုင္ငံေရး ဦးေဆာင္မႈအခန္းက႑တြင္ တပ္မေတာ္က
ပါ၀င္ထမ္းေဆာင္ႏိုင္ေရး” ဟူေသာအခ်က္နွင့္ ထိုအခ်က္ေပၚတြင္ အေၿခခံၿပီး
လႊတ္ေတာ္၏ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္းကို တပ္မေတာ္ကိုယ္စားလွယ္က အလကားပဲတင္း
... ခြဲတမ္းယူထားၿခင္းအပါအ၀င္ အေရးႀကီးေသာလုပ္ပိုင္ခြင့္ႏ
ေနရာမ်ားကို စစ္တပ္က ရယူထားသည့္ ၿပဌာန္းခ်က္ေတြပါ၀င္သည္။
၂၀၀၈ ဖြဲ ့စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒသည္ ရွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံုႀကီး
ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္လား၊ မ.ဆ.လပါတီ ေနာက္ကြယ္မွာေနခဲ့ေသာ
စစ္အာဏာရွင္မ်ား၏ ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္လား၊ စစ္အာဏာရွင္မ်ိဳးဆက္သစ္၏
ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္လား။ ပါတီစံုဒီမိုကေရစီစနစ္၏ ေနာက္ကြယ္တြင္
အေရးႀကီးေသာလုပ္ပိုင္ခြင့္န
လက္ထဲတြင္ ရွိေနႏိုင္ေအာင္ ၂၀၀၈ ဖြဲ ့စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒၿဖင့္ အခိုင္အမာ
ၿပဌာန္းေပးထားတာက ေသခ်ာသည္။
ဆိုရွယ္လစ္၀ါဒ ေပၚၿပဴလာၿဖစ္တုန္းက မ.ဆ.လပါတီ ေနာက္ကြယ္တြင္
စစ္တပ္က ပုန္းလ်ိဴးေနခဲ့သည္။ ဒီမိုကေရစီစနစ္ ေပၚၿပဴလာၿဖစ္လာၿပန္ေတာ့
ၿပည္ခိုင္ၿဖိဳးပါတီေနာက္ကြယ
အခါ ဖြဲ ့စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒၿဖင့္ပါ စစ္တပ္၏ အေရးပါအရာေရာက္သည့္
လုပ္ပိုင္ခြင့္၊ ဆံုးၿဖတ္ခြင့္ေတြကို တရား၀င္ (ေပၚတင္)ယူထားလိုက္သည္။
ဘယ္အစိုးရတက္လာတက္လာ စစ္တပ္မ်က္နွာကိုႀကည့္ၿပီး သူတို ့မႀကိဳက္တာ။
သေဘာမတူတာေတြ မလုပ္ရဲေအာင္၊ မလုပ္ႏိုင္ေအာင္ အေၿခခံဥပေဒၿဖင့္
ထိန္းခ်ဳပ္ထားၿခင္းကလြဲ၍ တၿခား ဘာမ်ားၿဖစ္နိုင္ပါေသးသနည္း။
၁၉၈၈ ခုနွစ္မွတြက္လ်ွင္ နွစ္ေပါင္းအစိတ္ (၂၅နွစ္)ပင္ ႀကာခဲ့ၿပီ။
အေရးေတာ္ပံု၏ ေငြရတုကာလသို ့ပင္ တစ္ေက်ာ့ၿပန္ေရာက္လာခဲ့ၿပီ။
အေရးေတာ္ပံုႀကီး၏ပန္းတိုင္န
လမ္းခုလတ္မွာဘဲ ရွိေနတုန္းလား။ ၂၅ ႏွစ္ခရီးမွာ ေပးခဲ့ရတာေတြက
မတန္တဆမ်ားလြန္းလွသည္ဆိုတာက
ရလာခဲ့သေလာက္နွင့္ ထိုက္တန္ေသာ ေပးဆပ္ၿခင္းဟု မည္သူကမ်ွ
သတ္မွတ္မည္မဟုတ္။ အဲဒီကာလေတြက ေလးနက္ေသာယံုႀကည္ခ်က္ေတြ
ကလည္း လူပုဂၢိဳလ္အေပၚ မူတည္၍လည္းေကာင္း၊ အသက္အရြယ္
အေတြ ့အႀကံဳေပၚ မူတည္၍လည္းေကာင္း၊ က်င္လည္ေနထိုင္ရာ၀န္းက်င္ေပ
မူတည္၍လည္းေကာင္း အေရြ ့အေၿပာင္းေတြၿဖစ္ခဲ့ႀကသည္။ ယခင္လိုဘဲ
ယံုႀကည္ေနသူေတြ၊ ပို၍ေလးနက္စြာယံုႀကည္သူေတြ၊
က်သြားသူေတြ၊ ယံုႀကည္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနၿပီ
ယံုႀကည္ခ်က္ခရီးလမ္းမွ ခြဲထြက္သြားသူေတြႏွင့္ ေနာက္ၿပန္ေလ်ွာက္သြား
ခဲ့သူေတြ၊ ကိုယ္က်ိဳးမွလြဲ၍ ဘာကိုမ်ွ မစဥ္းစားေတာ့သူေတြ စသည္ၿဖင့္
အေၿပာင္းေတြ၊ အလဲေတြႏွင့္ မေၿပာင္းလဲတာေတြကို သတိၿပဳမိသည္။
အေရးေတာ္ပံုႀကီး၏ပန္းတိုင္သ
သက္သက္မဟုတ္။ မ.ဆ.လပါတီေနာက္ကြယ္က စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကိုပါ
ဖ်က္သိမ္းေရးၿဖစ္သည္။ ၁၉၆၀ ၀န္းက်င္ကာလေတြတုန္းက ကမာၻေပၚတြင္
ေပၚၿပဴလာၿဖစ္ေနသည့္ ဆိုရွယ္လစ္မ်က္ႏွာဖံုးကို တပ္ဆင္ထားခဲ့ေသာ
စစ္အာဏာရွင္စနစ္ခ်ဳပ္ၿငိမ္း
“ဖြဲ ့စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒ ေရးဆြဲၿပဌာန္းရၿခင္း၏ မူရင္း ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ
ႏိုင္ငံေတာ္အခ်ဳပ္အၿခာအာဏာပ
အစြမ္းကုန္ကာကြယ္ေရးၿဖစ္ၿပီ
အလြဲသံုးစားမႈ မရွိရေလေအာင္ ႏိုင္ငံေတာ္အခ်ဳပ္အၿခာအာဏာက
လူထုကိုယ္စား လက္ေတြ ့က်င့္သံုးအုပ္ခ်ဳပ္ေနေသာ အစိုးရ၏ လုပ္ပိုင္ခြင့္
အာဏာမ်ားကို ဥပေဒၿဖင့္ ေဘာင္ခတ္ကန္ ့သတ္ေရးၿဖစ္သည္”
(ဆလိုင္းလ်န္မႈန္းဆာေခါင္း ေရးေသာ ဒီမိုကေရစီက်င့္စဥ္တရား စာအုပ္၊
စာမ်က္နွာ ၁၇ မွ)
(ၿမန္မာပို ့စ္ဂလိုဘယ္ဂ်ာနယ္ အမွတ္ ၁၁၁ တြင္ ပါရွိေသာ ေဆာင္းပါးရွင္
ေနာင္ေက်ာ္၏ “အေရးေတာ္ပံုပန္းတိုင္မွာ အၿပံဳးပန္းေတြ လိႈင္ႏိုင္မွာလား” မွ
ထုတ္ႏုတ္ကူးယူပါသည္။ ပံုမွာ ယင္းေဆာင္းပါးနွင့္ တြဲလ်က္ေဖာ္ၿပထားေသာ
သရုပ္ေဖာ္ပံုၿဖစ္ပါသည္)
အေၿခခံမူမ်ားအနက္မွ ပုဒ္မ ၆ (စ)တြင္ ပါ၀င္ေသာ “ႏိုင္ငံေတာ္၏
အမ်ိဳးသားႏိုင္ငံေရး ဦးေဆာင္မႈအခန္းက႑တြင္ တပ္မေတာ္က
ပါ၀င္ထမ္းေဆာင္ႏိုင္ေရး” ဟူေသာအခ်က္နွင့္ ထိုအခ်က္ေပၚတြင္ အေၿခခံၿပီး
လႊတ္ေတာ္၏ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္းကို တပ္မေတာ္ကိုယ္စားလွယ္က အလကားပဲတင္း
... ခြဲတမ္းယူထားၿခင္းအပါအ၀င္ အေရးႀကီးေသာလုပ္ပိုင္ခြင့္ႏ
ေနရာမ်ားကို စစ္တပ္က ရယူထားသည့္ ၿပဌာန္းခ်က္ေတြပါ၀င္သည္။
၂၀၀၈ ဖြဲ ့စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒသည္ ရွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံုႀကီး
ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္လား၊ မ.ဆ.လပါတီ ေနာက္ကြယ္မွာေနခဲ့ေသာ
စစ္အာဏာရွင္မ်ား၏ ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္လား၊ စစ္အာဏာရွင္မ်ိဳးဆက္သစ္၏
ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္လား။ ပါတီစံုဒီမိုကေရစီစနစ္၏ ေနာက္ကြယ္တြင္
အေရးႀကီးေသာလုပ္ပိုင္ခြင့္န
လက္ထဲတြင္ ရွိေနႏိုင္ေအာင္ ၂၀၀၈ ဖြဲ ့စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒၿဖင့္ အခိုင္အမာ
ၿပဌာန္းေပးထားတာက ေသခ်ာသည္။
ဆိုရွယ္လစ္၀ါဒ ေပၚၿပဴလာၿဖစ္တုန္းက မ.ဆ.လပါတီ ေနာက္ကြယ္တြင္
စစ္တပ္က ပုန္းလ်ိဴးေနခဲ့သည္။ ဒီမိုကေရစီစနစ္ ေပၚၿပဴလာၿဖစ္လာၿပန္ေတာ့
ၿပည္ခိုင္ၿဖိဳးပါတီေနာက္ကြယ
အခါ ဖြဲ ့စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒၿဖင့္ပါ စစ္တပ္၏ အေရးပါအရာေရာက္သည့္
လုပ္ပိုင္ခြင့္၊ ဆံုးၿဖတ္ခြင့္ေတြကို တရား၀င္ (ေပၚတင္)ယူထားလိုက္သည္။
ဘယ္အစိုးရတက္လာတက္လာ စစ္တပ္မ်က္နွာကိုႀကည့္ၿပီး သူတို ့မႀကိဳက္တာ။
သေဘာမတူတာေတြ မလုပ္ရဲေအာင္၊ မလုပ္ႏိုင္ေအာင္ အေၿခခံဥပေဒၿဖင့္
ထိန္းခ်ဳပ္ထားၿခင္းကလြဲ၍ တၿခား ဘာမ်ားၿဖစ္နိုင္ပါေသးသနည္း။
၁၉၈၈ ခုနွစ္မွတြက္လ်ွင္ နွစ္ေပါင္းအစိတ္ (၂၅နွစ္)ပင္ ႀကာခဲ့ၿပီ။
အေရးေတာ္ပံု၏ ေငြရတုကာလသို ့ပင္ တစ္ေက်ာ့ၿပန္ေရာက္လာခဲ့ၿပီ။
အေရးေတာ္ပံုႀကီး၏ပန္းတိုင္န
လမ္းခုလတ္မွာဘဲ ရွိေနတုန္းလား။ ၂၅ ႏွစ္ခရီးမွာ ေပးခဲ့ရတာေတြက
မတန္တဆမ်ားလြန္းလွသည္ဆိုတာက
ရလာခဲ့သေလာက္နွင့္ ထိုက္တန္ေသာ ေပးဆပ္ၿခင္းဟု မည္သူကမ်ွ
သတ္မွတ္မည္မဟုတ္။ အဲဒီကာလေတြက ေလးနက္ေသာယံုႀကည္ခ်က္ေတြ
ကလည္း လူပုဂၢိဳလ္အေပၚ မူတည္၍လည္းေကာင္း၊ အသက္အရြယ္
အေတြ ့အႀကံဳေပၚ မူတည္၍လည္းေကာင္း၊ က်င္လည္ေနထိုင္ရာ၀န္းက်င္ေပ
မူတည္၍လည္းေကာင္း အေရြ ့အေၿပာင္းေတြၿဖစ္ခဲ့ႀကသည္။ ယခင္လိုဘဲ
ယံုႀကည္ေနသူေတြ၊ ပို၍ေလးနက္စြာယံုႀကည္သူေတြ၊
က်သြားသူေတြ၊ ယံုႀကည္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနၿပီ
ယံုႀကည္ခ်က္ခရီးလမ္းမွ ခြဲထြက္သြားသူေတြႏွင့္ ေနာက္ၿပန္ေလ်ွာက္သြား
ခဲ့သူေတြ၊ ကိုယ္က်ိဳးမွလြဲ၍ ဘာကိုမ်ွ မစဥ္းစားေတာ့သူေတြ စသည္ၿဖင့္
အေၿပာင္းေတြ၊ အလဲေတြႏွင့္ မေၿပာင္းလဲတာေတြကို သတိၿပဳမိသည္။
အေရးေတာ္ပံုႀကီး၏ပန္းတိုင္သ
သက္သက္မဟုတ္။ မ.ဆ.လပါတီေနာက္ကြယ္က စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကိုပါ
ဖ်က္သိမ္းေရးၿဖစ္သည္။ ၁၉၆၀ ၀န္းက်င္ကာလေတြတုန္းက ကမာၻေပၚတြင္
ေပၚၿပဴလာၿဖစ္ေနသည့္ ဆိုရွယ္လစ္မ်က္ႏွာဖံုးကို တပ္ဆင္ထားခဲ့ေသာ
စစ္အာဏာရွင္စနစ္ခ်ဳပ္ၿငိမ္း
“ဖြဲ ့စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒ ေရးဆြဲၿပဌာန္းရၿခင္း၏ မူရင္း ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ
ႏိုင္ငံေတာ္အခ်ဳပ္အၿခာအာဏာပ
အစြမ္းကုန္ကာကြယ္ေရးၿဖစ္ၿပီ
အလြဲသံုးစားမႈ မရွိရေလေအာင္ ႏိုင္ငံေတာ္အခ်ဳပ္အၿခာအာဏာက
လူထုကိုယ္စား လက္ေတြ ့က်င့္သံုးအုပ္ခ်ဳပ္ေနေသာ အစိုးရ၏ လုပ္ပိုင္ခြင့္
အာဏာမ်ားကို ဥပေဒၿဖင့္ ေဘာင္ခတ္ကန္ ့သတ္ေရးၿဖစ္သည္”
(ဆလိုင္းလ်န္မႈန္းဆာေခါင္း ေရးေသာ ဒီမိုကေရစီက်င့္စဥ္တရား စာအုပ္၊
စာမ်က္နွာ ၁၇ မွ)
(ၿမန္မာပို ့စ္ဂလိုဘယ္ဂ်ာနယ္ အမွတ္ ၁၁၁ တြင္ ပါရွိေသာ ေဆာင္းပါးရွင္
ေနာင္ေက်ာ္၏ “အေရးေတာ္ပံုပန္းတိုင္မွာ အၿပံဳးပန္းေတြ လိႈင္ႏိုင္မွာလား” မွ
ထုတ္ႏုတ္ကူးယူပါသည္။ ပံုမွာ ယင္းေဆာင္းပါးနွင့္ တြဲလ်က္ေဖာ္ၿပထားေသာ
သရုပ္ေဖာ္ပံုၿဖစ္ပါသည္)
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။