ဗ်ာဒိတ္က်မ္းထဲမွ ေကာင္းကင္ႏုိင္ငံေတာ္အေၾကာင္း

 

 

ေကာင္းကင္ႏုိင္ငံေတာ္ႏွင့္ ပတ္သတ္ျပီး ေလ့လာစရာ၊ သိမွတ္စရာ ေျမာက္မ်ားစြာ ရွိေနပါသည္။ သင့္ အေန ျဖင့္ ေကာင္းကင္ႏုိင္ငံေတာ္ အေၾကာင္းကို မည္မွ်ေလာက္ စဥ္းစားခဲ့ပါ သနည္း။ ေကာင္း ကင္ ႏိင္ငံေတာ္ အေၾကာင္း မည္မွ်ေလာက္ သင္သိရွိျပီးပါျပီလဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ ထာဝရ နာ က်င္ျခင္းႏွင့္ ဝမ္းနည္းျခင္း တုိ႔ ကင္မဲ့ရာေနရာ၊ အျပစ္တရားႏွင့္ ေသျခင္းတရား ကင္းမဲ့ရာ ေနရာ၊ ေပ်ာ္ ရြင္ျခင္းႏွင့္ ဝမ္းေျမာက္ျခင္းတုိ႔ ျပည့္စံုရာေနရာ အေၾကာင္းကို သင္မည္မွ် ေလာက္ သိရွိျပီး ပါျပီလဲ။

 

ကၽြန္ေတာ္သည္ အမႈေတာ္ေဆာင္ တစ္ဦးအေနျဖင့္ မၾကာခဏ ခရီးထြက္ ရပါသည္။ ထုိသို႔ ခရီးမထြက္ ခင္ကပင္ အခ်ိန္အနည္းငယ္ ယူျပီး ထုိေဒသ အေၾကာင္း၊ ရာသီဥတု၊ စီးပြားေရး အေျခအေန၊ လူတုိ႔၏ စရုိက္ သေဘာ၊ အေျခအေနအမ်ိဳးမ်ိဳးကို ၾကိဳတင္ေလ့လာကာ ခရီစဥ္အတြက္ ျပင္ဆင္ေလ့ ရွိပါသည္။ယခု ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ သြားရမည့္ ေနရာသည္ ခဏတာ အလည္အပတ္အပတ္ ခရီးမဟုတ္။ ထာဝရ ကာလေန ထုိင္ရမည့္ ေနရာ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ပိုမို ေလ့လာ သင့္သည္ဟု ထင္ပါသည္။ သမၼာက်မ္းစာတြင္ ကၽြန္ေတာ္ တို႔၏ နာမည္မ်ားသည္ ထိုေနရာတြင္ ရွိေနျပီး ျဖစ္သည္ဟု ေရးသားထားပါသည္။ ထိုေနရာ သည္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔၏ အေမြခံရာ တုိင္ျပည္ႏွင့္ ႏုိင္ငံသားမ်ားပင္ ျဖစ္သည္ မဟုတ္ပါေလာ။ ထိုေနရာသည္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သိရွိထားသည့္ ေကာင္းကင္ႏုိင္ငံေတာ္ပင္ ျဖစ္ေပေတာ့သည္။ ကၽြန္ေတာ္အေနျဖင့္ ထုိေနရာအေၾကာင္းကို ေလ့လာႏုိင္ သေလာက္ မ်ားစြာ ေလ့လာလိုပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ကၽြန္ေတာ္ ထာဝရ ကာလေနထုိင္ရမည့္ ေနရာျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ထိုေနရာကို ေလ့လာႏုိင္ရန္ ထိုေနရာကို ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရသူကိုယ္တုိင္ ေျပာျပေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို ပိုမို ဦစားေပး ရမည္ျဖစ္ပါသည္။ ထုိေနရာကို မည္သူ ေရာက္ရွိ ျမင္ေတြ႕ခဲ့ပါသနည္း။ သခင္ခရစ္ေတာ္၏ ဗ်ာဒိတ္က်မ္းကို ေရးသားေသာ စာေရးဆရာက ေျပာခဲ့သည္မွာ

“သန္႔ရွင္းေသာ ျမိဳ႕တည္း ဟူေသာ ေယရုရွ လင္ ျမိဳ႕သစ္သည္ မိမိခင္ပြန္းဘို႔ တန္ဆာဆင္ေသာ မဂၤလာေဆာင္ သတို႔သမီး ကဲ့သို႔ ျပင္ဆင္လ်က္ ဘုရားသခင္ အထံေတာ္၊ ေကာင္းကင္ဘံုမွ ဆင္သက္ သည္ကို ငါျမင္၏” (ဗ်ာဒိတ္ ၂၁း၂)

ဟု ေျပာဆို ေရး သားခဲ့ပါသည္။ ဤေနရာတြင္ ထိုသူသည္ ပထမဦးဆံုး မ်က္စိႏွင့္ ကုိယ္တိုင္ျမင္ေတြ႕ျပီး စာအျဖစ္ ေရးသား မွတ္တမ္းတင္ခဲ့သည္ကို ထင္ရွားစြာ ေတြ႕ျမင္ ခဲ့ရပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ ေကာင္း ကင္ႏုိင္ငံေတာ္ အေၾကာင္းကို သိရွိႏုိင္ရန္ ထိုသူေရးသား ထားေသာ ဗ်ာဒိတ္က်မ္းမွ အေၾကာင္း အရာမ်ားျဖင့္ ေကာင္းစြာ ေလ့လာသိရွိႏုိင္ပါသည္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ ေကာင္းကင္ႏုိင္ငံေတာ္ကို ေလ့လာမည္ဆိုရာတြင္ ပထမဦးစြာ ေကာင္းကင္ႏုိင္ငံေတာ္ သည္ အမွန္တကယ္ ရွိေနေၾကာင္း လကၡံ ယံုၾကည္ဘုိ႔ လုိအပ္ပါသည္။ ေကာင္းကင္ႏုိင္ငံေတာ္ သည္ ေနရာေဒသ တစ္ခု ျဖစ္သည္။ ေနထုိင္ရန္ ေနရာတစ္ခု လည္း ျဖစ္သည္။

ေကာင္းကင္ႏုိင္ငံေတာ္ ဆိုတာ အမွန္ တကယ္ ရွိပါတယ္။

ဗ်ာဒိတ္က်မ္းတြင္ တမန္ေတာ္ ရွင္ေယာဟန္က ေျပာခဲ့သည္မွာ

“ေကာင္း ကင္ သစ္ႏွင့္ ေျမၾကီးသစ္ကို ငါျမင္ရ၏”

လို႔ေျပာခဲ့သည့္အျပင္

“သန္႔ရွင္းေသာ ျမိဳ႕တည္း ဟူေသာ ေယရုရွ လင္ျမိဳ႕သစ္သည္ . . . . . . . ဘုရား သခင္ အထံေတာ္၊ ေကာင္းကင္ဘုံမွ ဆင္းသက္ သည္ကို ငါျမင္၏။ (ဗ်ာဒိတ္ ၂၁း၁)

အထက္ပါ သတင္းစကားသည္ ပုံျပင္၊ ဇတ္နိပါတ္၊ ဘာသာေရး ဆန္ေသာ ေျပာဆိုမႈတစ္ခု မဟုတ္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ယံုၾကည္ေနေသာ ခရစ္ယာန္ ဘာသာေရး အတြက္ တီထြင္ေျပာဆိုထားခ်က္ တစ္ခုလည္း မဟုတ္ပါ။ ေကာင္းကင္ႏုိင္ငံ၊ (ေကာင္းကင္ေရြျပည္) ဆိုသည္မွာ အမွန္တကယ္ ရွိေနပါသည္။

အသံုးျပဳထားေသာ ေဆာက္လုပ္ေရးပစၥည္းမ်ား

ယေန႔ အေဆာက္အဦမ်ား ေဆာက္လုပ္ရာတြင္ အသံုးျပဳေသာ ပစၥည္းမ်ားမွာ သစ္သား၊ ေက်ာက္၊ အုပ္၊ ဘိလပ္ေျမ၊ သဲ၊ ထုံး၊ ေက်ာက္စရစ္၊ သံ အစရွိ သျဖင့္ အသံုးျပဳၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ေကာင္းကင္ႏုိင္ငံေတာ္တြင္ ထိုပစၥည္မ်ားကို အသံုးျပဳျပီး အေဆာက္အဦမ်ားကို ေဆာက္လုပ္ထားျခင္း မဟုတ္ပါ။
သခင္ေယရႈက ေလာကတြင္ အမႈေတာ္ျမတ္တြင္ မပါဝင္ခင္က အသက္သံုးဆယ္ အရြယ္အထိ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္ အရာမွာ လက္သမားျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေဆာက္လုပ္ေရးအပုိင္းတြင္ ကၽြမ္းက်င္သူ တစ္ဦးျဖစ္သည္။ ေယာ ၁၄း၂ တြင္ “သင္တုိ႔ ေနစရာ အရပ္ကို ျပင္ဆင္ျခင္းငွါ ငါသြားရ၏။” ဟု ဆိုထားေသာေၾကာင့္ ေကာင္းကင္အရပ္တြင္ ေဆာက္လုပ္ေရး ပညာရွင္ၾကီးမွာ သခင္ခရစ္ေတာ္သာ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။
အသံုးျပဳထားေသာ ပစၥည္းမ်ား၏ စာရင္းကို ရွင္ေယာဟန္က ဗ်ာဒိတ္က်မ္းတြင္ ဤသို႔ ေဖာ္ျပထားပါသည္။

“ၿမိဳ႔ရိုးကိုယ္သည္ နဂါးသြဲ႔ေက်ာက္ျဖစ္၏။ ၿမိဳ႔သည္လည္း ၾကည္လင္ေသာဖန္ႏွင့္ တူေသာေရႊစင္ျဖစ္၏။ ၿမိဳ႔ရိုးအျမစ္တို႔သည္ ေက်ာက္ျမတ္အမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ ျပည့္စံုၾက၏။ ပထမအျမစ္ကား နဂါးသြဲ႔ ျဖစ္၏။ ဒုတိယအျမစ္ကား နီလာ၊ တတိယအျမစ္ကား မဟူရာ၊ စတုတၳအျမစ္ကားျမ၊ ပဥၥမအျမစ္ကားေၾကာင္၊ ဆဌမအျမစ္ကား ေက်ာက္နီ၊ သတၱမအျမစ္ကား ခရုသုလိတ္၊ အဌမအျမစ္ကား မ်က္ရြဲ၊ နဝမအျမစ္ကား ဥႆဖရား၊ ဒသမအျမစ္ကား ခရုသုျပတ္၊ ဧကဒသမ အျမစ္ကား ဝါကိသု၊ ဒြါဒသမအျမစ္ကား ေဂၚမုတ္ျဖစ္သတည္း။ တံခါးရြက္ တဆယ္ႏွစ္ရြက္အသီးသီး တို႔သည္ ပုလဲတျပားစီျဖင့္ၿပီး၍ ပုလဲတဆယ္ႏွစ္ျပားျဖစ္ၾက၏။ ၿမိဳ႔လမ္းမသည္ ၾကည္လင္ ေသာဖန္ကဲ့ သို႔ေသာ ေရႊစင္ျဖစ္၏။” (ဗ်ာဒိတ္ ၂၁း၁၈-၂၁)

၁။ ေကာင္းကင္ႏုိင္ငံေတာ္ဆိုတာ တကယ့္ေနရာရာပါ။ (Indeed a place)

ေယာဟန္ ကိုယ္တိုင္ ျမင္ျပီး ကိုယ္တုိင္ေျပာခဲ့သလို သခင္ ခရစ္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္လည္း ေျပာဆို အတည္ျပဳ ခဲ့ေသာ စကားလည္းရွိပါသည္။

“ငါ့အဘ၏ အိမ္ေတာ္၌ ေနစရာ အခန္းမ်ား ရွိ၏။ သို႔မဟုတ္လွ်င္ မဟုတ္ေၾကာင္းကို သင္တုိ႔အား ငါမေျပာဘဲမေန။ သင္တုိ႔ေနစရာ အရပ္ကို ျပင္ဆင္ျခင္းငွါ ငါသြားရ၏။” (ေယာ ၁၄း၂)

ဟု ေျပာဆိုခဲ့ ဘူးပါသည္။

၂။ ေကာင္းကင္ႏုိင္ငံေတာ္ဆိုတာ သဘာဝက်တဲ့ ေနရာတစ္ခုပါ။ (Real place)
ထိုေနရာကို တိုင္းထြာ၍ ရနုိင္ပါသည္။ ေဆာက္လုပ္ေရး ပစၥည္းမ်ားကဲ့သို႔ အသံုးအေဆာင္မ်ားႏွင့္ ေဆာက္ လုပ္ထားျပီး အလ်ား၊ အနံ၊ အျမင့္ တို႔ရွိေသာ ေနရာ တစ္ခု ျဖစ္ပါသည္။ တိုင္ထြာေဆာက္လုပ္ထားေသာ တံခါးမ်ား၊ အုပ္ျမစ္အေျခမ်ား၊ နံရံမ်ား ပါဝင္ေသာ ေနရာတစ္ခုျဖစ္ပါသည္။ ေကာင္းကင္ႏုိင္ငံေတာ္သည္ အေျခအေန (သို႔) ျဖစ္တည္မႈ တစ္ခုမဟုတ္ပါ။ ထိုေနရာသည္ နိဗၺာန္မဟုတ္ပါ။ ထိုေနရာသည္ အေပ်ာ္ရွာ သည့္ ေနရာလည္း မဟုတ္ပါ။ ထိုေနရာသည္ တိမ္စိုင္တိမ္ခဲမ်ားႏွင့္ ျမဴခိုးျမဴမႈန္ ကေလးမ်ားရွိေန သည့္ စိတ္လႈပ္ရွားဖြယ္ ေနရာတစ္ခုလည္း မဟုတ္ပါ။ ထိုေနရာသည္ ေသခ်ာမႈရွိသည့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သြားႏုိင္ သည့္ ေနရာတစ္ခုျဖစ္ပါသည္။ အလြန္ႏွစ္သက္ဖြယ္ ေနရာလည္း ျဖစ္ပါသည္။ ဘုရားသခင္ ထုိေနရာ၏ အတုိင္းအတာ ျဖစ္တည္မႈမ်ားကို အတိအက် ေသခ်ာစြာ ေဖာ္ျပထားေသာေၾကာင့္ မေသခ်ာ မေရ ရာေသာ ေနရာ တစ္ခု မဟုတ္ပါ။ ဘာသာေရး စိတ္ကူးယဥ္ ေနရာတစ္ခုမဟုတ္ေၾကာင္း ထပ္မံ ေျပာဆိုလို ပါသည္။ ထုိေနရာသည္ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တုိင္ အသိေပး ေျပာၾကားထားသည့္ ေကာင္းကင္ေနရာ အစစ္အမွန္ တစ္ခု ျဖစ္ပါသည္။
ဓမၼေဟာင္းကာလတြင္ ေရွာလမုန္ ဘုရင္ၾကီးကိုယ္တုိင္

“ဤအရပ္၌ ဆုေတာင္းပဌနာ ျပဳၾကေသာအခါ၊ က်ိန္းဝပ္ေတာ္ မူရာ ေကာင္းကင္ဘုံ၌ နားေထာင္၍ အျပစ္မွ လႊတ္ေတာ္မူပါ။” (၃ရာ ၈း၃၀)

ဟု ေအာ္ဟစ္ ဆုေတာင္းခဲ့သည္ မဟုတ္ပါေလာ။

၃။ ေကာင္းကင္ႏုိင္ငံေတာ္သည္ ၾကီးမားေသာ ေနရာၾကီးတစ္ခုျဖစ္သည္။ (A Large Place)

ေယရႈက ေျပာခဲ့သည္မွာ

“ငါ့အဘ၏ အိမ္ေတာ္၌ ေနစရာ အခန္းမ်ား ရွိ၏။” (ေယာ ၁၄း၂)။
“ငါႏွင့္စကားေျပာေသာသူသည္၊ ၿမိဳ႔ကို၄င္း၊ တံခါးတို႔ကို၄င္း၊ ၿမိဳ႔ရိုးကို၄င္း တိုင္းျခင္းငွါ တိုင္းစရာ ေရႊက်ဴလံုး ပါ၏။ ၿမိဳ႔သည္ စတုရန္း ေလးေထာင့္ျဖစ္၏။ ထိုသူသည္ က်ဴလံုးႏွင့္ၿမိဳ႔ကို တိုင္း၍ ၿမိဳ႔၏အနံ၊ အလ်ား၊ အျမင့္၊ ယူဇနာ တရာႏွစ္စီရွိ၏။ ၿမိဳ႔ရိုးထုကို တိုင္း၍၊ လူအေတာင္ကဲ့သို႔ေသာ ေကာင္းကင္တမန္ အေတာင္အားျဖင့္၊ တရာေလးဆယ္ေလးေတာင္ရွိ၏။” (ဗ်ာဒိတ္ ၂၁း၁၅-၁၇)

ေကာင္း ကင္ႏုိင္ ငံေတာ္ မွာ ဘုရား သခင္က လူတစ္ကာကို ေခၚဖိတ္ ေနရင္ ျပည့္က်ပ္ေနမလား ဟု ဆိုရိမ္စရာ မလိုပါ။ ျမိဳ႕ေတာ္၏ ၾကမ္းခင္း အေျခ ဧရိယာမွာ စတုရန္မိုင္ (၂)သန္းခန္႔ ရွိပါလိမ့္မည္။ ထိုျမိဳ႕ေတာ္ၾကီး မွာ ေလးေထာင့္ျဖစ္သည္။ အလ်ား၊ အနံ၊ အျမင့္တို႔မွာ ၁၄၀၀ စတုရန္းမိုင္ အညီအမွ် ရွိသည္။ ပညာရွင္ၾကီး တစ္ဦးက ျမိဳ႕ေတာ္ၾကီး၏ အက်ယ္ အဝန္းမွာ မကၠစီကို ႏုိင္ငံနယ္စပ္မွ ကေနဒါႏုိင္ငံ နယ္စပ္တုိင္ေအာင္ က်ယ္ဝန္းရွည္လ်ားသည္ဟု ဆိုခဲ့ပါသည္။ ထိုအက်ယ္အဝန္းမွာ အဂၤလန္ ႏုိင္ငံထက္ အဆ (၄၀)ေက်ာ္ လန္ဒန္ျမိဳ႕ေတာ္ထက္ အဆေပါင္း (၁၅၀၀၀) ၾကီးမားပါသည္။ ျပင္သစ္ႏွင့္ ဂ်ာမဏီ ႏုိင္ငံထက္ (၁၀) ဆေက်ာ္ ႏွင့္ အိႏၵိယ ႏုိင္ငံထက္လည္း ပိုမိုၾကီး မားသည္ ဟု ဆိုပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ အက်ယ္အဝန္းမွာ ၂၆၁၂၂၈ စတုရန္းမိုင္ ရွိပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံထက္ (၈) ဆခန္႔ ၾကီးမား သည္ဟု ေတြးျမင္ႏုိင္ပါသည္။
သင္သည္ ထိုအရာအတြက္ သံသယ ရွိေကာင္း ရွိႏုိင္ပါသည္။ ဘုရားသခင္သည္ ၾကီးျမတ္ေသာ ဘုရားျဖစ္ သည္ကို သင္မေမ့ပါႏွင့္။ စၾကဝဠာၾကီးကို ၾကည့္လုိက္ပါ။ အရာခပ္သိမ္းကို ဖန္းဆင္းေသာ ဘုရား၊ ၾကီးျမတ္ေသာ ဘုရားသည္ ေကာင္းကင္ႏုိင္ငံေတာ္ကို ဖန္ဆင္း၍ လူသားအေပါင္းကို ေနထုိင္ႏုိင္ ရန္ အခန္းေပါင္း မ်ားစြာကို ဖန္းဆင္း ထားသည္ကို သင္ သတိယလုိက္ပါ။ ထိုအရာမ်ားကို ၾကည့္ရႈျပီး ဘုရားသခင္ကို သံသယ မရွိပါႏွင့္။
http://minlwin.wordpress.com/2013/05/27/%e1%80%97%e1%80%ba%e1%80%ac%e1%80%92%e1%80%ad%e1%80%90%e1%80%b9%e1%80%80%e1%80%ba%e1%80%99%e1%80%b9%e1%80%b8%e1%80%91%e1%80%b2%e1%80%99%e1%80%bd-%e1%80%b1%e1%80%80%e1%80%ac%e1%80%84%e1%80%b9%e1%80%b8/#comment-43