ဘီလ္ဂိတ္၏ ပညာေရးအေပၚအၿမင္

Villager Myanmar

ဘီလ္ဂိတ္၏ ပညာေရးအေပၚအၿမင္
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
နွစ္စဥ္ ရာနွင့္ခ်ီေသာေက်ာင္းသားမ်ားသည္ ပညာေရးနွင့္ပတ္သက္၍ အျကံေပးရန္ က်ြန္ေတာ့္ဆီကို e-mail ျဖင့္ဆက္သြယ္စာေရးသားျကသည္။မည္သည့္ဘာသာရပ္ကိုသင္ျကား ရလ်ွင္ သင့္ေလ်ွာ္မည္နည္းဟု သိခ်င္ႀကသကဲ့သို႔ ကြ်န္ေတာ့နည္းတူ ေကာလိပ္မွ စာသင္နွစ္မျပီးမီနုတ္ထြက္လိုက္လွ်င္ သင့္ေလ်ွာ္ပါသလားဟူ၍လည္း သိခ်င္ႀကသည္။
မိဘအခ်ဳိ.ထံမွလည္း ေရးသားဆက္သြယ္ခဲ့ႀကရာ မႀကာခဏစိတ္ထိခိုက္ရသည္။သူတို႔က သူတို႔၏ သား(သို့)သမီးတို့ကို မည္ကဲ့သို႔ ေအာင္ျမင္မွုလမ္းေႀကာင္းေပၚေရာက္ေအာင္ ထိန္းေက်ာင္းေပးသင့္ေႀကာင္းအျကံျပုပါရန္ ေတာင္းခံႀကျခင္း ျဖစ္သည္။ ကြ်န္ေတာ္ အျမဲတမ္း ေပးေလ့ရွိသည့္အေျခခံအႀကံဥာဏ္မွာရိုးစင္းျပီး ရင္ထဲမွလာျခင္းျဖစ္ပါသည္။"အေကာင္းဆံုးေသာ ပညာေရ းကို သင္တို႔ရနိုင္ေအာင္ က်ဳိးပမ္းႀကပါ " ၊အထက္တန္းေက်ာင္းနွင့္ေကာလိပ္တို႔၌ ရနိုုုင္ေသာ ေလ့လာသင္ႀကားမွုကို အခြင့္ေကာင္းအျဖစ္ အသံုးျပုျပီး
မည္ကဲ့သို့ ေလ့လာသင္ႀကားရမည္ကို မွတ္ယူသင္ႀကားပါ" ဟူ၍ျဖစ္ပါသည္။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ Microsoft ကို စတင္ေလ့လာရန္ ေကာလိပ္မွနုတ္ထြက္ခဲ့သည္မွာ မွန္ကန္ပါသည္။သို့ေသာ္ ထိုအခ်ိန္၌ က်ြန္ေတာ္သည္ ဟားဗတ္ေကာလိပ္၌ (၃) နွစ္တက္ခဲ့ျပီး ျဖစ္ပါသည္။ထို႔အျပင္ ေက်ာင္းမွထြက္ခဲ့ေသာ္လည္း အခ်ိန္ရခဲ့လ်ွင္ ေကာလိပ္သို့ ျပန္သြားလိုဆဲ ျဖစ္ပါသည္။က်ြန္ေတာ္ ယခင္ကေျပာခဲ့သည့္အတိုင္းမည္သူမဆို ဘ၀တစ္သက္တာအတြက္ အခြင့္အလမ္းေကာင္းေတြ႔သည္ဟု မယံုႀကည္လ်ွင္ ေကာလိပ္မွ မထြက္သင့္ပါ။ထိုကဲသို႔ ယံုႀကည္ခဲ့မိလ်ွင္လည္း ထိုယံုႀကည္မွုကို အေသအခ်ာ ျပန္စဥ္းစားသင့္ပါသည္။" က်ြန္မတပည့္ အမ်ားအျပားက ရွင္ အထက္တန္းေက်ာင္းလည္း ျပီးဆံုးေအာင္ တက္ေရာက္မွုမရွိခဲ့ေပမည့္လည္း ရွင္သည္ေအာင္ျမင္မွု ရရွိသူျဖစ္ေနသည့္အခ်က္ကို ျမင္ျပီး ထိုအခ်က္ကိုပင္ အေႀကာင္းျပျပီး က်ြန္မ၏တပည့္မ်ားက ပညာေရးကို အေလးမထားပါ၊ ဆႏၵမရွိႀကေတာ့ပါ" ဟူ၍ Ohio ျပည္နယ္ အဠမတန္းေက်ာင္းဆရာမ KATHY CRIDLAND က စာေရးသားလာပါသည္။

က်ြန္ေတာ္အထက္တန္းေတာ့ ေအာင္ခဲ့ပါသည္။ကြန္ပ်ဴတာ စက္မွႈလုပ္ငန္း၌ ေကာလိပ္ပညာေရး မျပီးဆံုးခဲ့ေသာ လူအမ်ားအျပားကို ေတြ႔ခဲ့ဖူးေသာ္လည္း အထက္တန္း မေအာင္ျမင္ပဲ ကြန္ျပဴတာလုပ္ငန္းခြင္တြင္ ေအာင္ျမင္သူဟူ၍ေတာ့ တစ္ခါမ်ွ

သတိျပဳမိခဲ့ျခင္း မရွိပါ။အထက္တန္းေက်ာင္းမွ ထြက္ခဲ့သူဟူ၍ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မ်ွ မသိရွိခဲ့ပါ။ေအာင္ျမင္မႈ ရသူဆိုလ်ွင္ေတာ့ ေဝးပါေသးသည္။ကြ်န္ေတာ္ company စတင္တည္ေထာင္စအေစာပိုင္းနွစ္မ်ား၌ ထူးခ်ြန္ေသာ အခ်ိန္ပိုင္း ၀န္ထမ္းတစ္ဦး ရွိခဲ့ဖူးရာ

သူက အခ်ိန္ျပည့္အလုပ္လုပ္နိုင္ရန္ အထက္တန္းေက်ာင္းမွ နုတ္ထြက္ေတာ့မည္ဟု ေျပာလာသည္ကို က်ြန္ေတာ္တို႔က တားျမစ္ျငင္းဆန္ခဲ့ဖူးသည္။
က်ြန္ေတာ့္ လူအခ်ဳိ. ေကာလိပ္ပညာေရးျပီးဆံုးမွု မရွိခဲ့သည္ေတာ့ မွန္ပါသည္။သို႔ေသာ္ ေက်ာင္းထြက္ျခင္းကိုေတာ့ က်ြန္ေတာ္တို႔ အားမေပးပါ။က်ြန္ေတာ္တို႔ထံ အလုပ္ရွာေဖြရန္ ေရာက္လာသူတစ္စံုတစ္ေယာက္၌ ဒီပလိုမာရရွိသူျဖစ္ခဲ့ပါက ယင္းအခ်က္က သူ့ကို အေထာက္အကူျပဳမည္ျဖစ္သည္။ေကာလိပ္သည္ သတင္းဗဟုသုတ ရရွိနိုင္ေသာ တစ္ခုတည္ေးသာ ေနရာသာ မဟုတ္ပါ။ သင္သည္ စာႀကည့္တိုက္တစ္ခု၌လည္း ေလ့လာသင္ျကားနိုင္ပါသည္။သုိ႔ေသာ္လည္းတစ္စံုတစ္ေယာက္က စာအုပ္တစ္အုပ္သင့္ကိုေပးလိုက္သည္နွင့္သင္ကို အလိုအေလ်ာက္ ပညာေလ့က်င့္ သင္ျကားေပးမည္မဟုတ္ပါ။သင္သည္ အျခားသူမ်ားနွင့္ ေလ့လာသင္ႀကားလိုသည့္ ေမးခြန္းမ်ား ၊ ေမးျမန္းလိုမည့္ အႀကံဥာဏ္မ်ားကို အသံုးခ်ျပီး သင္၏အရည္အေသြးကို စစ္ေဆးစမ္းသပ္ႀကည့္ရမည့္ ထံုးစံအတိုင္း စာအုပ္တစ္အုပ္ထက္ေတာ့ ပိုမိုလိုအပ္လိမ့္မည္။ ပညာသင္ျကားရျခင္းသည္ သင့္အတြက္ပ်င္းစရာျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ပါလိမ့္မည္။သုိ႔ေသာ္ ထိုအရာကို စိတ္၀င္စားဖြယ္ျဖစ္ေအာင္ႀကိဳးစားပါ။

က်ြန္ေတာ္သည္ အထက္တန္းေက်ာင္းသားဘ၀ကာလ အစိတ္အပိုင္းအခ်ဳီ.၌ ကြန္ျပူတာ Software ေရးသားရန္စိတ္အားထက္သန္ အာရံုစူးစိုက္မွမ်ားရွိခဲ့ေသာ္လည္း စီးဆင္းနွစ္အမ်ားစု၌ က်ယ္ျပန္႔ေသာ သေဘာတရားေရးရာ
နွင့္သက္ဆိုင္သည့္ စိတ္၀င္စားမွုမ်ား ထားခဲ့ပါသည္။က်ြန္ေတာ္၏မိဘမ်ားကလည္း ဤအခ်က္ကို အားေပးခဲ့ျကသည္။သို့အတြက္ က်ြန္ေတာ္က သူတို့ကို ျပန္၍ ေက်းဇူးတင္ခဲ့မိပါသည္။က်ြန္ေတာ္ ေကာလိပ္တက္စဥ္ အကြဲကြဲအျပားျပားေသာ
အတန္းမ်ိုးမ်ိုးတက္ခဲ့ဖူးသာ္လည္း ကြန္ျပဴတာအတန္း တစ္ႀကိမ္သာ တက္ခဲ့ဖူးပါသည္။က်ြန္ေတာ္ အေျကာင္းအရာ အမ်ိုးမ်ိုး ေလ့လာဖတ္ရွုခဲ့သည္။သူမ၏သားျဖစ္သူသည္ ကြန္ျပဴတာ သံသရာ၀ဲႀသဃျကီးထဲ က်ေရာက္ေနေျကာင္း WEB DESIGN နွင့္ပတ္သက္၍ " က " အဆင့္ရေသာ္လည္း က်န္အမွတ္မ်ား မွာေအာက္ဆံုးေရာက္ေနေႀကာင္း ၅နွစ္သား ကေလးတစ္ဦး၏ မိခင္က က်ြန္ေတာ့ထံစာေရးဘူးသည္။
လူငယ္ေလးအမွားက်ဴး လြန္ေနျခင္းျဖစ္ပါသည္.အထက္တန္းနွင္ ေကာလိပ္မ်ားသည္ က်ယ္က်ယ္ျပန့္ျပန့္ေလ့လာသင္ႀကားရန္ အခြင့္အလမ္းမ်ားေပးသည့္ သခ်္ာ ၊ သမိုင္းနွင့္ သိပၸံ အမ်ဳိးမ်ဳိး သင္နိုင္သည္။အုပ္စုအလိုက္လႈပ္ရွားေဆာင္ရြက္တတ္ရန္ အျခားကေလးမ်ားနွင့္ စီမံခ်က္လုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ကိုင္နိုင္သည့္ ကြန္ျပဴတာ ၊ ကခုန္ျခင္းအနုပညာ ၊ ဘာသာစကားတို့ ၊ အျခားမည္သည့္ဘာသာရပ္လမ္းေႀကာင္းတစ္ခုခုကို ျဖစ္ေစ အေလးအနက္ စိတ္၀င္စားမႈ ထားနိုင္သည္။သို႔ေသာ္လည္း သင္၏စိတ္၀င္စားမႈက ထမင္းေမ့ ၊ ဟင္းေမ့ အသက္ရွုမွားေလာက္ေအာင္ေတာ့ မျဖစ္သင့္ပါ။လူငယ္မ်ားသည္ တစ္ခါတစ္ရံ က်ဥ္းေျမာင္းေသာ ယံုႀကည္ခ်က္ ခံယူမႈ၌ ပိတ္ေလွာင္မိတတ္ႀကသည္ဟု က်ြန္ေတာ္ထင္ပါသည္။သူတို႔ကိုယ္သူတို့ ယံုႀကည္ခ်က္ျဖင့္ "ငါ စာရင္းအင္းပညာမွာ သိပ္ေကာင္း သိပ္ေတာ္ပါကလား"ဟု ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်မိႀကလားမသိပါ။

သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ေဟး ၊ မင္းဘာဖတ္ေနတာလဲ ဟု ေမးျမန္းလာမည္ဆိုပါစို႔။ သူက ငါ စာရင္းအင္းပညာ အေႀကာင္း ဖတ္ေနတာ ဟု ျပန္ေျဖေလမည္။
ဤသည္မွာ သူတို့ကိုသူတို့ ဂုဏ္ေဖာ္သတ္မွတ္ျခင္းတစ္မ်ိုးျဖစ္သည္။ ဤအခ်က္သည္ သူတို့ကို ေက်နပ္နွစ္သိမ့္မွု ျဖစ္ေစေပမည္။သို့ေသာ္လည္း ဤအခ်က္က အျခားက်ယ္ျပန့္ေသာ ပညာသင္ျကားေရးကို ျဖစ္ေစ ၊ အျခားသူမ်ားနွင့္ ညိွနိုင္းေဆာင္ရြက္ေရးကိုျဖစ္ေစ လ်စ္လ်ုရွု ပ်က္စီးမွုကို ျဖစ္ေစမည္ဆိုပါက ကံဆိုး မိုးေမွာင္ က်ျခင္းပင္ ျဖစ္ေပသည္။ အကယ္၍ ၁၁ နွစ္အရြယ္ကေလးငယ္ တစ္ေယာက္ calculus ကိုတြက္ခ်က္နားလည္ေျကာငး္ေတြ႔လ်ွင္ အျခားသူမ်ားနည္းတူ ကြ်န္ေတာ္စိတ္၀င္စားအထင္ႀကီးမွုျဖစ္မိေပမည္။သူ ၊ သူမသည္ ယုတိၱေဗဒက်က်သင္ႀကားေနျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ Robinson Crusoe အေႀကာင္းဖတ္ရွုေနေသာ ကေလးသည္လည္း ယုတၱိေဗဒက်က် ေတြးေခၚစဥ္းစားေနျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ဤနွစ္ခ်က္ လံုး၀ကြဲျပားျခားနားျခင္းေတာ့ မဟုတ္ပါ။
လင္းလက္ၾကယ္

My Advice to Students: Education Counts
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
By Bill Gates
Chairman and Chief Software Architect, Microsoft Corporation
Hundreds of students send me e-mail each year asking for advice about education. They want to know what to study, or whether it's okay to drop out of college since that's what I did.
A smaller number of parents send messages, often poignant, seeking guidance for their son or daughter. "How can we steer our child toward success?" they ask.
My basic advice is simple and heartfelt: Get the best education you can. Take advantage of high school and college. Learn how to learn.
It's true that I dropped out of college to start Microsoft, but I was at Harvard for three years before dropping out—and I'd love to have the time to go back. As I've said before, nobody should drop out of college unless they believe they face the opportunity of a lifetime. And even then they should reconsider.
Kathy Cridland, a sixth-grade teacher in Ohio, wrote to say, "Several of my students claim that you never finished high school. Since you are a success, my students perceive that as a reason not to care much about getting a good education."
I finished high school!
I Don't Know Any High School Dropouts
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
The computer industry has lots of people who didn't finish college, but I'm not aware of any success stories that began with somebody dropping out of high school. I actually don't know any high school dropouts, let alone any successful ones.
In my company's early years we had a bright part-time programmer who threatened to drop out of high school to work full-time. We told him no.
Quite a few of our people didn't finish college, but we discourage dropping out. Having a diploma certainly helps somebody who is looking to us for a job.
College isn't the only place where information exists. You can learn in a library. But somebody handing you a book doesn't automatically foster learning. You want to learn with other people, ask questions, try out ideas and have a way to test your ability. It usually takes more than just a book.
Education should be broad, although it's fine to have deep interests, too.
In high school there were periods when I was highly focused on writing software, but for most of my high school years I had wide-ranging academic interests. My parents encouraged this, and I'm grateful that they did.
Although I attended a lot of different kinds of classes in college, I signed up for only one computer class the whole time. I read about all kinds of things.
One parent wrote me that her 15-year-old son "lost himself in the hole of the computer." He got an A in website design, but other grades were sinking, she said.
This boy is making a mistake. High school and college offer you the best chance to learn broadly—math, history, various sciences—and to do projects with other kids that teach you first-hand about group dynamics. It's fine to take a deep interest in computers, dance, language, or any other discipline, but not if it jeopardizes breadth.
I think kids sometimes trap themselves into a narrow identity. I wonder if they've just decided, "Okay, I'm the person who's good at accounting."
A friend asks, "Hey, what have you been reading?"
"Well, I'm reading about accounting."
It's just their sort of self-definition, and it's probably comfortable for them. But it's unfortunate if it comes at the sacrifice of learning about the broader world, or learning to work cooperatively.
I'm as impressed as the next person is when an 11-year-old can do calculus. He or she is learning to think logically. But a kid who is reading about Robinson Crusoe is thinking logically, too. It's not completely different.
Focus on Doing Well; Specialization Comes Later
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
If you fall into an obsessive pattern in high school, you've got two problems. One is that you're unlikely to change when you go to college. The other is that if you don't get reasonably good grades, it's hard to get into a college that has the highly motivated, capable students who can really help you learn about the world.
In college it's appropriate to think about specialization. Getting real expertise in an area of interest can lead to success—unless the specialty ends up being a dead end or you're not good at. Graduate school is one way to get specialized knowledge, although extended college education isn't always a good investment from a purely economic standpoint.
Choosing a specialty isn't something high school students should worry about. They should worry about getting a strong academic start.
There's not a perfect correlation between attitudes in high school and success in later life, of course.
But it's a real mistake not to take the opportunity to learn a huge range of subjects, and to learn to work with people in high school, and to get the grades that will help you get into a good college.

Credit : Soup for Soul (motivational essays)