"ထူးအိမ္သင္ရဲ႕အေမ့အိမ္" ေမာင္သာခ်ဳိ

 လမင္း လြန္ အ့ံ

"ထူးအိမ္သင္ရဲ႕အေမ့အိမ္"
ေမာင္သာခ်ဳိ
(တစ္)
ေသျခင္းတရားသည္ လူသားတိုင္းႏွင့္မကင္းသလို အေမ့အိမ္ကေန ခဏ သို႔မဟုတ္ ထာဝရ ခြဲခြါသြားၿပီးေနာက္ အေမ့အိမ္ကိုျပန္လြမ္းမိသည့္အိမ္လြမ္းေဝဒနာသည္လည္းဘယ္သူႏွင့္မွမကင္းႏိုင္သည့္ေဝဒနာတစ္မ်ဳိးဟုထင္မိပါသည္။အဂၤလိပ္ဘာသာစကား၌ Home Sick ဆိုသည့္စကားက ႏွလုံးသားကိုေတာ္ေတာ္ထိခိုက္နာက်င္ေစေသာ စကားျဖစ္ပါသည္။
အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္တို႔အေမ့အိမ္ကို စြန္႔ခြာဖူးၾကပါသည္။ပညာ သုိ႔မဟုတ္ အခ်စ္ သို႔မဟုတ္ ယုံၾကည္ခ်က္ သုိ႔မဟုတ္ ပိုက္ဆံ သုိ႔မဟုတ္ မိုက္မဲမႈတစ္ခုခုအတြက္။သို႔ေသာ္ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာအေမ့အိမ္က္ု ကြ်န္ေတာ္တို႔တမ္းတတတ္ၿမဲ။ပူေႏြးသည့္အရသာတစ္မ်ဳိးကို အေမ့အိမ္ကသာကြ်န္ေတာ္တို႔ရတတ္စၿမဲ။

(ႏွစ္)
ဂရိဒႆနပညာရွင္ႀကီး အရစၥတိုတယ္၏ကမၻာေက်ာ္စကားတစ္ခြန္းရွိပါသည္။
East or West
Home is the best.
အေရွ႕ကမၻာပဲျဖစ္ျဖစ္ အေနာက္ကမၻာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ့္အိမ္သာအေကာင္းဆုံး။
ေအာ္...အေမရွိရာအိမ္။
အေမ့အိမ္ကိုလြမ္းသည့္ေဝဒနာကလူတိုင္း၏ရင္မွာ သေႏၶတည္တတ္ၿမဲျဖစ္ပါသည္။တရုတ္စာေရးဆရာႀကီးလူရႊန္း၏ အိမ္အျပန္စာတမ္းကို ကြ်န္ေတာ္ဖတ္ဖူးပါသည္။စာေရးဆရာႀကီးသိန္းေဖျမင့္၏ဘုတလင္ရွိအေမ့အိမ္သို႔အျပန္အလြမ္းေမာ္ကြန္းျဖစ္သည့္ အညာျပန္စာအုပ္ေလးကိုလည္း ကြ်န္ေတာ္ပိုင္ဆိုင္ခဲ႔ဖူးပါသည္။ဆရာျမသန္းတင့္ကေတာ့ ၿမိဳင္ရွိအေမ့အိမ္သုိ႔အျပန္ အလြမ္းကို တမာႏုခ်ိန္စစ္တမ္းထဲမွာ သြန္ခ်ထားခဲ႔ဖူးပါသည္။'ဖာတစ္တန္ အထုပ္တစ္ဖက္ထမ္းပါလို႔ အညာျပန္႐ုတ္တရက္မလွမ္းႏိုင္ဘု ႏႈတ္ဆက္စမ္းခ်င္လို႔လာခဲ႔တယ္'ဟူသည့္ ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း၏မဟာေလးခ်ဳိးႀကီးကိုဖတ္လိုက္ရသည့္အခါတြင္ကား အညာသားတစ္ေယာက္၏အိမ္လြမ္းေဝဒနာက ကြ်န္ေတာ့္ဆီကိုကူးစက္လာပါသည္။
ကမၻာေက်ာ္ခံတပ္ႀကီးေတြထက္ ပိုမိုစိတ္ခ်လုံၿခံဳေသာ အေမရွိရာအိမ္ကေလးဆီသို႔ကြ်န္ေတာ္သြားခ်င္လိုက္တာ။
(သုံး)
အေမ့အိမ္ကိုလြမ္းသည့္ေဝဒနာကိုဖြဲ႕သည့္ေတးကဗ်ာတို႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ေလာကမွာအမ်ားအျပားရွိပါသည္။ေခတ္ေဟာင္း ေခတ္သစ္ သံစဥ္အမ်ဳိးမ်ဳိး။သို႔ေသာ္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ေခတ္၏ Hit အျဖစ္ဆုံးသီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကား အဆိုေတာ္ထူးအိမ္သင္၏အေမ့အိမ္သီခ်င္းပဲျဖစ္ပါသည္။
အေမ့အိမ္
ေလာကရဲ႕လမ္းမ်ားအေပၚေလ်ွာက္သြားရင္းနဲ႔ေမာပန္းႏြမ္းနယ္
ႏွလုံးသားကလြမ္းဆြတ္လို႔ တမ္းတမိခဲ႔အေမ့ရဲ႕အိမ္ကို
ေအးျမတဲ႔ အေမ့ရဲ႕ေမတၲာရိပ္နဲ႔ေဝးခဲ႔သူမို႔
တစ္ခါတစ္ေလ ျပန္လည္ေတြး
ရင္မွာ ပိုေၾကကြဲ။
ေျခာက္ေသြ႕တဲ႔ အိပ္မက္ရွည္ေတြၾကားထဲမွာ အရိပ္တစ္ခုလြင့္ျပယ္
ရက္စက္တဲ႔ ေန႔ရက္မ်ားတိုက္ခိုက္ၾကလို႔ အားနည္းေနၿပီဆို
တင္းထားတဲ႔စိတ္ဓာတ္မ်ား ၿပိဳလဲသြားမလားစုိးရိမ္လို႔..
ရင္မွာ ဒဏ္ရာမ်ားနဲ႔ နာက်င္ေနၿပီပဲ။
အိမ္ျပန္ခ်င္တယ္...ဟူး
အၿငိမ္းခ်မ္းဆုံး အေမ့အိမ္
အိမ္ျပန္ခ်င္တယ္...ဟူး
အေႏြးေထြးဆုံးအေမ့အိမ္
အိပ္မရတဲ႔ ည မ်ားစြာထဲ...အို
ရထားဥၾသသံေလးမ်ားၾကားရင္ အိပ္ျပန္ခ်င္တဲ႔စိတ္က တားမရဘူး။
မြန္းက်ပ္တဲ႔ ၿမိဳ႕ျပလူေနမႈစနစ္မွာ စီးေမ်ွာရင္းနဲ႔ပဲ
မၿပီးေသးတဲ႔ ခရီးတစ္ခု အဆုံးထိေရာက္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနသူမွာ
႐ိုးသားတဲ႔ ေက်းလက္က အေမ့အိမ္ကေလးအေၾကာင္း ေတြးမိေနလို႔...
ျမင္ေယာင္ကာ အိပ္မက္
ကြ်န္ေတာ္ အလိုလို ငုိခ်င္တယ္။
အိမ္ျပန္ခ်င္တယ္...ဟူး
အၿငိမ္းခ်မ္းဆုံး အေမ့အိမ္
အိမ္ျပန္ခ်င္တယ္...ဟူး
အေႏြးေထြးဆုံး အေမ့အိမ္
အိပ္မရတဲ႔ ညမ်ားစြာထဲ...အို
ရထားဥၾသသံေလးမ်ားၾကားရင္ အိမ္ျပန္ခ်င္တဲ႔ စိတ္က တားမရဘူး။
အားလုံးထက္ ေႏြးေထြးလုံၿခဳံတဲ႔ေနရာဟာ အေမ့အိမ္ပဲလို႔ သိလိုက္ရတဲ႔ အခ်ိန္က်ေတာ့
ကြ်န္ေတာ္က ဟိုး...အေဝးႀကီးမွာ ေရာက္ရွိေနခဲ႔ၿပီေလ။
(အိမ္ျပန္ခ်င္တယ္...ဟူး
. . . . . . .တားမရဘူး)
လူမ်ားစုႏွင့္အကြ်မ္းတဝင္ရွိၿပီးသားျဖစ္ေသာ အေမ့အိမ္သီခ်င္းပဲျဖစ္ပါသည္။အေမ့အိမ္တံစက္ၿမိတ္ကိုလြန္သည္ႏွင့္ ေလာက က ခက္ထန္ပါသည္။ေန႔မ်ား ရက္မ်ားက ရက္ရက္စက္စက္တိုက္ခိုက္ၾကစၿမဲ။ၿမိဳ႕ျပလူမႈဆက္ဆံေရးက ရႈပ္ပြၿငိစြန္းမြန္းက်ပ္ေစတတ္ၿမဲ။နဖူးျပင္ကို လက္ဝါးေလးနဲ႔လာစမ္းဖို႔စိတ္ကူးမရွိသည့္ ေလာကမီးလ်ွံတညီးညီးထဲမွာ စိတ္ဓာတ္တို႔ၿပိဳလဲမသြားေအာင္ အားတင္းထားရၿမဲ။မၾကာမၾကာ အေမ့အိမ္ကိုျပန္ေျပးနားခိုဖို႔ အေတြးဝင္မိေသာသားတစ္ေယာက္၏အိမ္လြမ္းေဝဒနာကို ဖြဲ႕ထားေသာသီခ်င္းပဲျဖစ္ပါသည္။
ကမၻာတည္သမ်ွ အေမ့အိမ္ကေလးတို႔ရွိၾကၿမဲ။
ယင္းႏွင့္အတူ အေမ့အိမ္ကိုေက်ာခိုင္းထားခဲ႔ရ ေနာက္ေတာ့ တ,သ ေၾကကြဲရသည့္အျဖစ္တို႔ကလည္း ရွိၾကၿမဲ။
ေၾသာ္...ကြ်န္ေတာ့္မွာကေတာ့ အေမသာမက ျပန္စရာ အေမ့အိမ္ပါ မရွိပါေလေတာ့။
ေမာင္သာခ်ဳိ
(ႀကိဳးၾကာငွက္မ်ားႏွင့္ဗံုသံမ်ား)