ဆရာက အသက္ ၅ဝ ႏွစ္ေလာက္ အထိ ကိုယ္ရဲ႕ က်န္းမာေရးကို တစ္ခါမွ
မေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ မိဘူး။ အေလးလည္း မထားမိဘူး။ ၂ဝဝဝ ျပည့္ႏွစ္၊ ဆရာ့ အသက္ ၅ဝ
ႏွစ္ေလာက္မွာ ေတာ္ေတာ္ ဝလာ ဖူးတယ္။ ကိုယ့္ပံုကိုယ္ ၾကည့္ၿပီး ေတာ္ေတာ္ လန္႔သြားတယ္။
အဲဒီ အခ်ိန္မွာ အစားအေသာက္ကို ေလွ်ာ့ခ် ျဖစ္တယ္။ အားကစား လႈပ္ရွားမႈ ကေတာ့ အစကတည္းက
ရွိၿပီးသားပါ။ တစ္ပတ္ကို သံုးရက္ကေန ငါးရက္ေ
လာက္ အထိ
ေဂါက္႐ိုက္တယ္။
အစားအေသာက္ ကေတာ့ မနက္စာ မစားဘူး။ ကာဗိုဟိုက္ဒရိတ္ မစားဘူး။ အဲဒါက အက်င့္ပါ သြားၿပီး ဒီေန႔အထိ တတ္ႏိုင္သေလာက္ မစားဘူး။ ထမင္း၊ ဆန္၊ ဂ်ဳံ လံုးဝ မစားဘူး။ အရြက္နဲ႔ အသားပဲ စားၿပီး ေနလုိက္တာ ေပါင္၄ဝ ေလာက္ က်သြားတယ္။ ေနာက္ပိုင္း ႏုိင္ငံျခား ခရီးစဥ္ေတြ မ်ားၿပီး အစည္းအေဝးေတြ သြားတက္ရေတာ့ စားတာ၊ ေသာက္တာေတြနဲ႔ ဝိတ္နည္းနည္း တက္လာလုိ႔ ၿပီးခဲ့တဲ့ စင္ကာပူ အစည္းအေဝးက ျပန္လာ ကတည္းက စနစ္သစ္ က်င့္သံုး ေနတယ္။
အဆီ လံုးဝ မစားဘူး။ ကိုလက္စထေရာဆို ၁ဝဝ ေအာက္ကို က်သြားတယ္။ လုပ္ခ်င္လို႔ကို လုပ္တာေၾကာင့္ Motivation, Behaviour change, concept ပါရွိၿပီးသား။ ေလ့က်င့္ခန္းက ရွိၿပီးသား။ ေသြး၊ ECG ၊ ေသြးတြင္း သၾကားဓာတ္ ေတြကို မၾကာ မၾကာစစ္ေဆးျဖစ္တယ္။ အသက္ ၅ဝႏွစ္ ေက်ာ္လာခ်ိန္မွာ ပိုၿပီး ဂ႐ုစိုက္ ျဖစ္တယ္။ အဲဒါ မွားတယ္။ အမွန္တကယ္ အသက္ ၅ဝႏွစ္ အရြယ္ ေရာက္မွ စၿပီး ဂ႐ုစိုက္ရမွာ မဟုတ္ဘူး။ ဆရာ ေပးခ်င္တဲ့ အႀကံဉာဏ္ ကေတာ့ ဘယ္အရြယ္မဆုိ က်န္းမာေရး ကို ဂ႐ုစိုက္ ေနရ ပါမယ္လို႔။ အစားအေသာက္ေတြ ေကာင္းတဲ့ ေခတ္ မဟုတ္ေတာ့ ပါဘူး။ ပန္းသီးကလည္း ဆုိးေဆး ဆိုးထားတယ္။ တပည့္ တစ္ေယာက္က ေကြၽးလုိ႔ ေျပာင္းဖူး စားၾကည့္ေတာ့ ေဆးသၾကား ေတြနဲ႔ ခ်ဳိရဲ ေနတယ္။ လက္ဖက္ရည္က ဆိုးေဆးေတြနဲ႔ ခါးေနတယ္။ အသီးအရြက္ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ စားျပန္ေတာ့ ပိုးသတ္ေဆးေတြနဲ႔၊ အသား၊ ငါးေတြပဲ စားမယ္ ဆိုျပန္ေတာ့ ငါးေတြ ထဲမွာ ဒိုင္ေအာက္စင္ေတြ ပါတယ္။
တိရစၧာန္ အစာေတြမွာ ေဟာ္မုန္းေတြ ထည့္ေကြၽး ထားတယ္။ ရွင္းရွင္း ေျပာရရင္ ကမၻာ ေလာကႀကီးက ပ်က္စီး ေနတယ္။ ပတ္ဝန္းက်င္က မေကာင္း ေတာ့ဘူး။ တတ္ႏိုင္ သမွ် အစားအေသာက္ကို ဆင္ျခင္ ရမယ္။ လႈပ္ရွားမႈ ရွိကို ရွိရမယ္။ စိတ္ဖိစီးမႈ မရွိေအာင္ ေနရမယ္။ လူေတြက နားရမယ္ ဆုိတာကို မသိၾကဘူး။ တနလၤာေန႔ ကေန တနဂၤေႏြေန႔ အထိ အလုပ္ လုပ္ေန ၾကတယ္။
လူကလည္း Rechargable battery လိုပဲ Charging ျပန္သြင္း ေပးရ ပါတယ္။ Charging ကုန္သြားရင္ ေဒါင္း သြားပါလိမ့္မယ္။ မရပ္မနားဘဲ ေတာက္ေလွ်ာက္ အလုပ္ လုပ္ေနရင္ အၾကာႀကီး မခံပါဘူးလုိ႔။ အလုိလို ေနရင္း ဟိုေအာ္ခ်င္၊ ဒီေအာ္ခ်င္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္လုိ႔။ ဆရာကေတာ့ ဘယ္ေလာက္ လူနာမ်ားမ်ား ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္၊ ၿပံဳးၿပံဳးရႊင္ရႊင္ နဲ႔ပဲ စမ္းသပ္ ၾကည့္႐ႈ ပါတယ္။ ဆရာ့မွာ ျပင္လို႔ မရေသးတာ ကေတာ့ အိပ္ခ်ိန္ နည္းတာ ပါပဲ။အစားအေသာက္ ဆင္ျခင္ပါ၊ လႈပ္ရွားမႈ ရွိပါ၊ စိတ္ဖိစီးမႈ နည္းေအာင္ ေနပါ။ ဒါဟာ က်န္းမာ သက္ရွည္ေစတဲ့ နည္းလမ္းေတြ ပါပဲ။ ကိုယ္ေတြ႕ လုပ္ေဆာင္ ေနတာပါ။
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။