မ်က္လွည့္ဆရာနဲ႕ ၾကက္တူေရြး.
=====================
တစ္ခါက မ်က္လွည့္ဆရာတစ္ေယာက္ဟာ ကာရစ္ဘီယမ္ပင္လယ္က အေပ်ာ္စီးသေဘၤာေပၚမွာ.. အလုပ္လုပ္ခဲ့တယ္။ သူအလုပ္လုပ္တဲ့ အေပ်ာ္စီးသေဘၤာဟာ ရက္သတၱပတ္ တစ္ပတ္တာ ခရီးပဲျဖစ္တာေၾကာင့္ ေနာက္တစ္ပတ္အတြက္ သူဟာ မ်က္လွည့္အကြက္သစ္ ရွာစရာမလိုပဲ.. ဒီတစ္ပတ္သံုးတဲ့လွည့္ကြက္ေတ ြနဲ႕ပဲ ျပန္လည္ အသံုးေတာ္ခံရတယ္...
ပထမ သံုးေလးလမွာ.. အဆင္ေျပေျပ မ်က္လွည့္ျပႏိုင္ေပမယ့္.. ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ျပႆနာတစ္ခုျဖစ္လာတယ္...
သေဘၤာကပၸတိန္ရဲ႕ ၾကက္တူေရြးဟာ သူအလုပ္စလုပ္ကတည္းက.. သူ႕မ်က္လွည့္ပြဲေတြကို.. တစ္ပြဲမွမလြတ္ေအာင္ ၾကည့္ခဲ့တယ္..
တစ္ျဖည္းျဖည္းနဲ႕ ၾကက္တူေရြးက သူ႕လွည့္ကြက္ေတြကို ေကာင္းေကာင္း သေဘာေပါက္လာၿပီးသူမ်က္လွည့္ ျပတဲ့ပြဲတိုင္းမွာ.. စကားလိုက္လိုက္ေျပာေနခဲ့တယ္
"ၾကည့္ေနေနာ္.. ၾကည့္ေနေနာ္.. ဦးထုပ္ကိုလဲလိုက္ၿပီ ေတြ႕ၾကလား"
"အဲ..ေတြ႕လား.. ပန္းေတြကို..စားပြဲေအာက္မွာ ထည့္လိုက္ၿပီ"
"ျမင္လား..စေပ့တစ္ဖဲခ်ပ္ေတြ ကို...ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲထည့္လိ ုက္ၿပီ"
ၾကက္တူေရြးဟာ အဲ့လို လိုက္လိုက္ၿပီးေထာက္ျပေနေတာ ့.. မ်က္လွည့္ဆရာရဲ႕ မ်က္လွည့္ပြဲေတြဟာ.. တ၀ါး၀ါး..တဟားဟားနဲ႕ျဖစ္ေနခ ဲ့ရတယ္.. မ်က္လွည့္ဆရာသည္းမခံႏိုင္ေအ ာင္ ေဒါပြေပမယ့္ ကပၸတိန္ရဲ႕ ၾကက္တူေရြးျဖစ္တာေၾကာင့္ မနည္းပဲသည္းခံေနခဲ့ရတယ္..
တစ္ေန႕ေတာ့ သူအလုပ္လုပ္တဲ့ အေပ်ာ္စီးသေဘၤာႀကီးဟာ... အက္ဆီးဒင့္တစ္ခုျဖစ္ၿပီး နစ္ျမဳပ္သြားတယ္...
မ်က္လွည့္ဆရာလည္း.. အသက္ေဘးက လြတ္ေျမာက္ေအာင္..မနည္းဘဲ ကူးခတ္ရင္း ေျမာလာတဲ့ ပ်ဥ္ျပားခပ္ႀကီးႀကီးတစ္ခ်ပ္ ကိုဖက္ထားရတယ္..
တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ပဲ.. အဲဒီပ်ဥ္ျပားေပၚမွာ ၾကက္တူေရြးက
ေရာက္ႏွင့္ေနတယ္.. မ်က္လွည့္ဆရာက ၾကက္တူေရြးကို အျမင္ကပ္တာေၾကာင့္
စကားမေျပာဘူး.. ၾကက္တူေရြးကလည္း အသာေလးၿငိမ္ေနတယ္...
အဲဒီလိုနဲ႕ တစ္ရက္ၿပီးတစ္ရက္ကုန္လာတယ္. .
ကယ္မဲ့လူလဲမရွိတာေၾကာင့္ မ်က္လွည့္ဆရာဟာ သစ္တံုးကို ဖက္ထားရတယ္.. (၇)
ရက္ေျမာက္ေန႕မွာေတာ့ ၾကက္တူေရြးက မ်က္လွည့္ဆရာကို စကားစေျပာတယ္...
" ဟုတ္ပါၿပီ.. ဟုတ္ပါၿပီ.. ငါကပဲစၿပီးအ႐ႈံးေပးပါတယ္.. သေဘၤာကို ဘယ္မွာဖြက္ထားလဲ ေျပာျပေတာ့"
(ၿဖိဳးသုတ)
=====================
တစ္ခါက မ်က္လွည့္ဆရာတစ္ေယာက္ဟာ ကာရစ္ဘီယမ္ပင္လယ္က အေပ်ာ္စီးသေဘၤာေပၚမွာ.. အလုပ္လုပ္ခဲ့တယ္။ သူအလုပ္လုပ္တဲ့ အေပ်ာ္စီးသေဘၤာဟာ ရက္သတၱပတ္ တစ္ပတ္တာ ခရီးပဲျဖစ္တာေၾကာင့္ ေနာက္တစ္ပတ္အတြက္ သူဟာ မ်က္လွည့္အကြက္သစ္ ရွာစရာမလိုပဲ.. ဒီတစ္ပတ္သံုးတဲ့လွည့္ကြက္ေတ
ပထမ သံုးေလးလမွာ.. အဆင္ေျပေျပ မ်က္လွည့္ျပႏိုင္ေပမယ့္.. ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ျပႆနာတစ္ခုျဖစ္လာတယ္...
သေဘၤာကပၸတိန္ရဲ႕ ၾကက္တူေရြးဟာ သူအလုပ္စလုပ္ကတည္းက.. သူ႕မ်က္လွည့္ပြဲေတြကို.. တစ္ပြဲမွမလြတ္ေအာင္ ၾကည့္ခဲ့တယ္..
တစ္ျဖည္းျဖည္းနဲ႕ ၾကက္တူေရြးက သူ႕လွည့္ကြက္ေတြကို ေကာင္းေကာင္း သေဘာေပါက္လာၿပီးသူမ်က္လွည့္
"ၾကည့္ေနေနာ္.. ၾကည့္ေနေနာ္.. ဦးထုပ္ကိုလဲလိုက္ၿပီ ေတြ႕ၾကလား"
"အဲ..ေတြ႕လား.. ပန္းေတြကို..စားပြဲေအာက္မွာ
"ျမင္လား..စေပ့တစ္ဖဲခ်ပ္ေတြ
ၾကက္တူေရြးဟာ အဲ့လို လိုက္လိုက္ၿပီးေထာက္ျပေနေတာ
တစ္ေန႕ေတာ့ သူအလုပ္လုပ္တဲ့ အေပ်ာ္စီးသေဘၤာႀကီးဟာ... အက္ဆီးဒင့္တစ္ခုျဖစ္ၿပီး နစ္ျမဳပ္သြားတယ္...
မ်က္လွည့္ဆရာလည္း.. အသက္ေဘးက လြတ္ေျမာက္ေအာင္..မနည္းဘဲ ကူးခတ္ရင္း ေျမာလာတဲ့ ပ်ဥ္ျပားခပ္ႀကီးႀကီးတစ္ခ်ပ္
အဲဒီလိုနဲ႕ တစ္ရက္ၿပီးတစ္ရက္ကုန္လာတယ္.
" ဟုတ္ပါၿပီ.. ဟုတ္ပါၿပီ.. ငါကပဲစၿပီးအ႐ႈံးေပးပါတယ္.. သေဘၤာကို ဘယ္မွာဖြက္ထားလဲ ေျပာျပေတာ့"
(ၿဖိဳးသုတ)
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။