သီတင္းကလည္း
ကၽြတ္ၿပီ။ လူပ်ဳိႀကီးအေနနဲ႔ ဆက္လက္ရွိေနသူမ်ားကုိ အိမ္ေထာင္က်ေစခ်င္ေသာ
ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ ေရးသားထားေသာ အေဟာင္းေလးကုိ တင္ဆက္လုိက္ပါတယ္။
ျမန္မာ့လူပ်ဳိႀကီးေတြ အိမ္ေထာင္က်ၾကၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္းတဲ့
မိသားစုဘ၀ကုိ ပုိင္ဆုိင္ႏုိင္ပါေစ။
ကေလကေခ်လုိ႔ အေျပာမခံရေအာင္
ᵒᵒᵒᵒᵒᵒᵒᵒᵒᵒᵒᵒᵒᵒᵒᵒᵒᵒᵒᵒᵒᵒᵒᵒᵒᵒ
၂၀ဝ၀-၂၀ဝ၄ ခုႏွစ္အထိ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၊ ၂၈-လမ္း၊ တိုက္ခန္းတစ္ခုမွာ ကြ်န္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္း ေနခဲ့ဖူးတယ္။ ၿမိဳ႕လယ္ေခါင္၊ သိမ္ႀကီးေဈးနားဆိုေတာ့ နံနက္မိုးလင္းကတည္းက ညမိုးခ်ဳပ္တဲ့အထိ အိမ္မွာ သူငယ္ခ်င္းေတြ မျပတ္ဘူး။ အိမ္မွာ ညအိပ္သြားတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း အမ်ားႀကီးပဲ။
ဘယ္သူငယ္ခ်င္းလာလာ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ႀကိဳဆိုလွ်က္ပါ။ ဒါေပမဲ့ ကြ်န္ေတာ္က ေယာက္က်ားအက်ိဳးေပး သန္လွသူဆိုေတာ့ လာသမွ်သူငယ္ခ်င္းေတြအကုန္လံ
မိုးတြင္းကာလ တစ္ည။ အခန္းထဲမွာ သူငယ္ခ်င္းတင္ညိဳနဲ႔အတူ အရက္ထိုင္ေသာက္ၾကရင္း ညဥ့္နက္သြားတယ္။ အခ်ိန္က ၁၂ နာရီေလာက္ ရွိသြားၿပီဆိုေတာ့ သူငယ္ခ်င္းတင္ညိဳကို "မျပန္နဲ႔၊ အိမ္မွာပဲ အိပ္" လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။
ဖိုးညိဳေနတာက ဒဂံုၿမိဳ႕သစ္မွာ။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက သူျပန္မယ္ဆိုရင္ ဆူေလသြားၿပီး ေအာက္ဆိုက္ကား စီးရမယ္။ ေအာက္ဆိုက္ကား စီးၿပီးရင္ ဆိုက္ကား ဆက္စီးရဦးမယ္။ ဆိုက္ကားေပၚကဆင္းရင္ ဗြက္ေတာထဲ လမ္းေလွ်ာက္ၿပီး အိမ္ကိုသြားရမယ္။ သူ ဒုကၡမ်ားမွာစိုးလို႔ အိမ္မွာပဲအိပ္လို႔ ေျပာမိတယ္။
ကၽြန္ေတာ့္အိမ္မွာက ကြ်န္ေတာ္က တစ္ေယာက္တည္း။ ဘာမွ အားနာေနစရာ မလိုဘူး။ သူငယ္ခ်င္းေတြ အားလံုးလည္း အိပ္ေနက်။ ဒါေပမဲ့ ကြ်န္ေတာ္အိမ္မွာ အိပ္ခိုင္းတာကို သူက မအိပ္ဘူးဆိုၿပီး အတင္းျငင္းတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ကလည္း သူ႕ကို အတင္းအိပ္ခိုင္းတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူက ကြ်န္ေတာ့္ကို "ေဟ့ေကာင္ ဖုိးသု... ငါက မင္းလို ကေလကေခ် မဟုတ္ဘူး။ အခ်ိန္တန္ရင္ အိမ္ျပန္ရမွာကြ။ ငါ့မွာက သားနဲ႔မယားနဲ႔" လို႔ ျပန္ေျပာတယ္။
"ငါ ဆဲလိုက္ရရင္ တူနယ္နယ္ တူ႕နယ့္တူ႕နယ့္ ေျဗာင္" ေတာ့မယ္။ မင္း မအိပ္ခ်င္လည္း ရတယ္။ မင္းျပန္ေတာ့။ မင္းကို ငါလိုက္ မပို႔ေတာ့ဘူး" လို႔ ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။ ေနာက္ရက္မွာ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ဆံုေတာ့ "ဖုိးသုရာ ... ငါ တစ္ေနကုန္ ကားေမာင္းရတာ အရမ္းပင္ပန္းတယ္။ ဒါေပမဲ့ အိမ္ျပန္ေရာက္လို႔ ငါ့ကေလးေတြ မ်က္ႏွာျမင္ရရင္ ငါ ပင္ပန္းသမွ် ေျပေပ်ာက္တယ္။ ငါ့ကေလးေတြကို တစ္ေန႔မေတြ႕ရရင္ ငါ မေနနိုင္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ မင္းကို ေျပာမိတာ ေတာင္းပန္ပါတယ္" တဲ့။
အခုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္လည္း သားနဲ႔မယားနဲ႔ ျဖစ္ၿပီ။ ကေလကေခ်ဘဝက လြတ္ၿပီ။ ဒီအတြက္ လူပ်ိဳႀကီးေတြကို ကြ်န္ေတာ္လို ကေလကေခ်လို႔ အေျပာမခံရေအာင္ ဒီစာကို ေရးသားရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ လူပ်ိဳႀကီးေတြ အိမ္ေထာင္ျပဳၾကျခင္းျဖင့္ ျမန္မာနိုင္ငံမွာ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ တိုးပြားေအာင္ ေဆာင္ရြက္နိုင္ၾကပါေစလို႔ ဆႏၵျပဳလိုက္ပါတယ္။ အပ်ိဳႀကီးမ်ားလည္း ကူညီေပးၾကေစခ်င္ပါတယ္။
သုသိလႈိင္
ကေလကေခ်လုိ႔ အေျပာမခံရေအာင္
ᵒᵒᵒᵒᵒᵒᵒᵒᵒᵒᵒᵒᵒᵒᵒᵒᵒᵒᵒᵒᵒᵒᵒᵒᵒᵒ
၂၀ဝ၀-၂၀ဝ၄ ခုႏွစ္အထိ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၊ ၂၈-လမ္း၊ တိုက္ခန္းတစ္ခုမွာ ကြ်န္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္း ေနခဲ့ဖူးတယ္။ ၿမိဳ႕လယ္ေခါင္၊ သိမ္ႀကီးေဈးနားဆိုေတာ့ နံနက္မိုးလင္းကတည္းက ညမိုးခ်ဳပ္တဲ့အထိ အိမ္မွာ သူငယ္ခ်င္းေတြ မျပတ္ဘူး။ အိမ္မွာ ညအိပ္သြားတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း အမ်ားႀကီးပဲ။
ဘယ္သူငယ္ခ်င္းလာလာ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ႀကိဳဆိုလွ်က္ပါ။ ဒါေပမဲ့ ကြ်န္ေတာ္က ေယာက္က်ားအက်ိဳးေပး သန္လွသူဆိုေတာ့ လာသမွ်သူငယ္ခ်င္းေတြအကုန္လံ
မိုးတြင္းကာလ တစ္ည။ အခန္းထဲမွာ သူငယ္ခ်င္းတင္ညိဳနဲ႔အတူ အရက္ထိုင္ေသာက္ၾကရင္း ညဥ့္နက္သြားတယ္။ အခ်ိန္က ၁၂ နာရီေလာက္ ရွိသြားၿပီဆိုေတာ့ သူငယ္ခ်င္းတင္ညိဳကို "မျပန္နဲ႔၊ အိမ္မွာပဲ အိပ္" လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။
ဖိုးညိဳေနတာက ဒဂံုၿမိဳ႕သစ္မွာ။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက သူျပန္မယ္ဆိုရင္ ဆူေလသြားၿပီး ေအာက္ဆိုက္ကား စီးရမယ္။ ေအာက္ဆိုက္ကား စီးၿပီးရင္ ဆိုက္ကား ဆက္စီးရဦးမယ္။ ဆိုက္ကားေပၚကဆင္းရင္ ဗြက္ေတာထဲ လမ္းေလွ်ာက္ၿပီး အိမ္ကိုသြားရမယ္။ သူ ဒုကၡမ်ားမွာစိုးလို႔ အိမ္မွာပဲအိပ္လို႔ ေျပာမိတယ္။
ကၽြန္ေတာ့္အိမ္မွာက ကြ်န္ေတာ္က တစ္ေယာက္တည္း။ ဘာမွ အားနာေနစရာ မလိုဘူး။ သူငယ္ခ်င္းေတြ အားလံုးလည္း အိပ္ေနက်။ ဒါေပမဲ့ ကြ်န္ေတာ္အိမ္မွာ အိပ္ခိုင္းတာကို သူက မအိပ္ဘူးဆိုၿပီး အတင္းျငင္းတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ကလည္း သူ႕ကို အတင္းအိပ္ခိုင္းတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူက ကြ်န္ေတာ့္ကို "ေဟ့ေကာင္ ဖုိးသု... ငါက မင္းလို ကေလကေခ် မဟုတ္ဘူး။ အခ်ိန္တန္ရင္ အိမ္ျပန္ရမွာကြ။ ငါ့မွာက သားနဲ႔မယားနဲ႔" လို႔ ျပန္ေျပာတယ္။
"ငါ ဆဲလိုက္ရရင္ တူနယ္နယ္ တူ႕နယ့္တူ႕နယ့္ ေျဗာင္" ေတာ့မယ္။ မင္း မအိပ္ခ်င္လည္း ရတယ္။ မင္းျပန္ေတာ့။ မင္းကို ငါလိုက္ မပို႔ေတာ့ဘူး" လို႔ ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။ ေနာက္ရက္မွာ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ဆံုေတာ့ "ဖုိးသုရာ ... ငါ တစ္ေနကုန္ ကားေမာင္းရတာ အရမ္းပင္ပန္းတယ္။ ဒါေပမဲ့ အိမ္ျပန္ေရာက္လို႔ ငါ့ကေလးေတြ မ်က္ႏွာျမင္ရရင္ ငါ ပင္ပန္းသမွ် ေျပေပ်ာက္တယ္။ ငါ့ကေလးေတြကို တစ္ေန႔မေတြ႕ရရင္ ငါ မေနနိုင္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ မင္းကို ေျပာမိတာ ေတာင္းပန္ပါတယ္" တဲ့။
အခုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္လည္း သားနဲ႔မယားနဲ႔ ျဖစ္ၿပီ။ ကေလကေခ်ဘဝက လြတ္ၿပီ။ ဒီအတြက္ လူပ်ိဳႀကီးေတြကို ကြ်န္ေတာ္လို ကေလကေခ်လို႔ အေျပာမခံရေအာင္ ဒီစာကို ေရးသားရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ လူပ်ိဳႀကီးေတြ အိမ္ေထာင္ျပဳၾကျခင္းျဖင့္ ျမန္မာနိုင္ငံမွာ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ တိုးပြားေအာင္ ေဆာင္ရြက္နိုင္ၾကပါေစလို႔ ဆႏၵျပဳလိုက္ပါတယ္။ အပ်ိဳႀကီးမ်ားလည္း ကူညီေပးၾကေစခ်င္ပါတယ္။
သုသိလႈိင္
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။