#သူငယ္ခ်င္းအေပၚထားတဲ့ေစတနာ။
တေန႔မွာ.သေဘၤာတစီးဟာ.ပင္လယ္ထဲမွာ.ခုတ္ေမာင္းေနရင္း.ေလျပင္းမုန္တိုင္းမိၿပီး.လွိုင္းလံုးေတြၾကားမွာ.နစ္ျမဳပ္သြားတယ္။.သေဘာၤမွာပါတဲ့သေဘၤာသားေတြနဲ႔ခရီးသည္အားလံုးနီးပါး.ေရနစ္ေသဆံုးသြားၾကတယ္။.ခရီးသည္ေတြထဲက.သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ၾကတဲ့လူ၂ေယာက္ပဲ.သေဘၤာပ်က္ကသစ္သားတိုင္တခုကို.ဖက္တြယ္ရင္း.အသက္ရွင္က်န္ေနခဲ့တယ္။
သူတို႔၂ေယာက္ဟာ.ပင္လယ္ထဲရက္အတန္ၾကာ.ေမ်ာပါေနရင္း.ကြ်န္းတခုကိုလွမ္းျမင္လိုက္လို႔.ကြ်န္းဆီကိုေရကူးသြားၾကတယ္။.ကၽြန္းေသးေသးေလးပါ။.သူတို႔၂ေယာက္ဟာ.ကမ္းေပၚေရာက္ေတာ့.ကၽြန္းကို၂ပိုင္းခြဲနယ္နိမိတ္သတ္မွတလိုက္ၿပီး.တေယာက္နဲ႔တေယာက္နယ္ေျမမက်ဴးေက်ာ္ေၾကးသေဘာတူလိုက္ၾကတယ္။.ေနာက္ၿပီး.သူတို႔၂ေယာက္စလံုး.ဘုရားရွင္ထံ.ဆုေတာင္းၾကမယ္။.ဘယ္သူေတာင္းတဲ့ဆုျပည့္မလဲလို႔.ေစာင့္ၾကည့္ဖို႔.ေျပာၿပီး.သေဘာတူလိုက္ၾကတယ္။
သူတို႔၂ေယာက္လံုး.အစားအစာေပးသနားဖို႔.ဘုရားကိုဆုေတာင္းၾကတယ္။.ေနာက္ေန႔.မနက္က်ေတာ့.ကြ်န္းအေရွ႕ဖက္ျခမ္းပိုင္သူဟာ.အရသာရွိတဲ့အသီးေတြသီးေနတဲ့.သစ္ပင္ႀကီးတပင္.သူ႔ဖက္ျခမ္းမွာေပါက္ေနတာကို.ေတြ႕လိုက္တယ္။.သူလဲ.အသီးေတြကို.တဝႀကီးဆြတ္ခူးစားရင္း.အေနာက္ဖက္ျခမ္းကလူကို.လွမ္းၾကည့္လိုက္တယ္။.အေနာက္ဖက္ကလူဖက္မွာ.ဘာအပင္မွမေတြ႕ရဘူး။
ညေရာက္ေတာ့.အေရွ႕ဖက္ကလူက.ဘုရားရွင္ထံေတာ္မွာ.ဆုတခုထပ္ေတာင္းျပန္တယ္။.သူ႔မွာ.အေဖၚလိုေနလို႔.မိန္းမတေယာက္ပို႔ေပးပါလို႔။.ေနာက္တေန႔ေရာက္ေတာ့.ကြ်န္းနားမွာ.သေဘၤာတစီးပ်က္ၿပီး.အသက္ရွင္က်န္တဲ့မိန္းမတေယာက္ေရကူးရင္း.ကြ်န္းေပၚကိုေရာက္လာခဲ့တယ္။.သူ႔ဆုေတာင္းျပည့္ျပန္ၿပီ။
အေရွ႕ဖက္ကလူဟာ.အားတက္လာၿပီး.ေနာက္ထပ္ဆုတခု.ဘုရားသခင္ထံမွာ.ေတာင္းျပန္တယ္။.သူနဲ႔မိန္းမတို႔ေနဖို႔.အိမ္တလံုးရယ္.အဝတ္အစားေတြရယ္.စားစရာေတြ.ေပးသနားေတာ္မူပါလို႔။.ေနာက္တေန႔မနက္ေရာက္ျပန္ေတာ့.သူ.အိပ္ယာကႏိူးတာနဲ႔.လွပတဲ့သစ္သားအိမ္ေလးတလံုးရယ္.အဝတ္အစားအသစ္ေတြရယ္.အစားအေသာက္ေတြပါတဲ့ျခင္းေတာင္းေလးေတြ.ေတြ႕လိုက္ရတယ္။.သူ.အေနာက္ဖက္ကလူကို.လွမ္းၾကည့္လိုက္တယ္။.ဟိုလူ႔ဆီမွာ.ဘာမွမေတြ႕ရဘူး။
ဒီတခါ.အေရွ႕ဖက္ကလူဟာ.ေနာက္ဆံုးဆုအေနနဲ႔.သူ႔ကို.ေနရပ္ျပန္ဖို႔.သေဘၤာတစီးေပးဖို႔.ဘုရားထံေတာ္မွာ.ဆုေတာင္းျပန္တယ္။.တကယ္ပဲ.ေနာက္တရက္မနက္က်ေတာ့.သူပိုင္တဲ့ကြွ်န္းအေရွ႕ဖက္ျခမ္းကမ္းေျခမွာ.သေဘၤာသားအစံုအလင္နဲ႔.သေဘၤာတစီးဆိုက္ကပ္ထားတာ.ေတြ႕ရျပန္တယ္။.သူဟာ.ဘုရားရွင္ရဲ႕ေက်းဇူးဂုဏ္ေတာ္ကို.ခ်ီးမြန္းရင္းနဲ႔.သူ႔မိန္းမကိုေခၚၿပီး.သေဘၤာေပၚကိုတက္ဖို႔ျပင္ဆင္တယ္။.သေဘၤာေပၚမတက္ခင္ေလးမွာ.အေနာက္ဖက္ျခမ္းကို.လွမ္းၾကည့္ရင္း.သူ႔သူငယ္ခ်င္းကို.အတူလိုက္ခဲ့ဖို႔ေခၚဖို႔.စဥ္းစားမိေသးတယ္။.ဒါေပမဲ့.သူ႔ကို.ဘုရားက.ဘာဆုမွ.မေပးသနားတဲ့အတြက္.ေခၚဖို႔မသင့္ဘူးလို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္ၿပီး.သူနဲ႔သူ႔မိန္းမ၂ေယာက္ထဲ.သေဘၤာေပၚတက္သြားၾကတယ္။
သေဘၤာဟာ.ကၽြန္းကထြက္ခြာခါနီးေလးမွာ.အဲဒီလူရဲ႕နားထဲမွာ.က်ယ္ေလာင္တဲ့အသံတခုၾကားလိုက္ရတယ္။."မင္း.ဘာေၾကာင့္.မင္းရဲ႕သူငယ္ခ်င္းကို.အတူေခၚမသြားပဲ.ကြ်န္းေပၚမွာ.တေယာက္ထဲခ်န္ရစ္ထားခဲ့ရတာလဲ"။
သူက.အသံရွင္ကို.ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။."အရွင္ဘုရား.က်ေနာ္ေတာင္းလို႔ရဆုေတြဟာ.က်ေနာ္တေယာက္ထဲပဲ.ပိုင္ဆိုင္ပါတယ္။.ဟိုလူဟာ.သူေတာင္းတဲ့ဆုေတြ.တခုမွ.မရဘူးေလ"။
အသံရွင္က.အသံက်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္နဲ႔.ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။."မင္းေျပာတာ.လံုးဝမွားတယ္။.သူဟာ.ဆုတခုထဲပဲ.ေတာင္းခဲ့တယ္။.အဲဒီေတာင္းတဲ့ဆုကိုလဲ.သူ.ရသြားပါတယ္"။
ဒီေတာ့.သူက.ျပန္ေမးပါတယ္။."သူက.ဘာဆုမ်ားေတာင္းလို႔လဲ.အရွင္ဘုရား။.သိခြင့္ရွိရင္.အသိေပးေတာ္မူပါ"။
အသံရွင္က.ခုလိုျပန္ေျပာလိုက္တယ္။."သူေတာင္းတဲ့ဆုက.မင္း.ငါ့ဆီက.ေတာင္းတဲ့ဆုေတြနဲ႔.အားလံုးျပည့္ပါေစ"တဲ့။
က်ေနာ္တို႔လဲ.အေနာက္ဖက္ျခမ္းကလူလို.သူငယ္ခ်င္းအေပၚမွာ.ေမတၱာ.ေစတနာထားႏိုင္ပါ့မလား။
မွတ္ခ်က္။....အင္တာနက္မွာ.ရွာေတြ႕တဲ့စာေလးတပုဒ္ပါ။
ဗန္းေမာ္သိန္းေဖ
၂၀၁၅၊ႏိုဝင္ဘာ(၂၇)ရက္
တေန႔မွာ.သေဘၤာတစီးဟာ.ပင္လယ္
သူတို႔၂ေယာက္ဟာ.ပင္လယ္ထဲရက္
သူတို႔၂ေယာက္လံုး.အစားအစာေပ
ညေရာက္ေတာ့.အေရွ႕ဖက္ကလူက.ဘု
အေရွ႕ဖက္ကလူဟာ.အားတက္လာၿပီး
ဒီတခါ.အေရွ႕ဖက္ကလူဟာ.ေနာက္ဆ
သေဘၤာဟာ.ကၽြန္းကထြက္ခြာခါနီ
သူက.အသံရွင္ကို.ျပန္ေျပာလို
အသံရွင္က.အသံက်ယ္က်ယ္ေလာင္ေ
ဒီေတာ့.သူက.ျပန္ေမးပါတယ္။."
အသံရွင္က.ခုလိုျပန္ေျပာလိုက
က်ေနာ္တို႔လဲ.အေနာက္ဖက္ျခမ္
မွတ္ခ်က္။....အင္တာနက္မွာ.ရ
ဗန္းေမာ္သိန္းေဖ
၂၀၁၅၊ႏိုဝင္ဘာ(၂၇)ရက္
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။