အေမွာင္ထဲမွာ အလင္းသယ္ေဆာင္တဲ့သူ ျဖစ္ခ်င္တဲ့ ကမာၻ႕အၾကီးဆုံး စာအုပ္သေဘၤာၾကီးေပၚက အုိင္ဗီခ်ဳ
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
"သေဘၤာေပၚမွာ ပါ၀င္ခဲ့တဲ့အတြက္ ဘယ္ေတာ့မွ စိတ္မပ်က္ခဲ့ရဘူး ။ဘယ္ေတာ့မွလဲ ေနာင္တ မရခဲ့ဘူး " လုိ႕ ရန္ကုန္ျမဳိ႕ကုိ ပထမဆုံးေရာက္ဖူးတဲ့ အုိင္ဗီခ်ဳ (Ivy Chiu ) ကေျပာပါတယ္ ။
သူက ရန္ကုန္မွာ ႏွစ္ပတ္ၾကာရပ္နားမဲ့ ကမာၻအၾကီးဆုံး စာအုပ္သေဘၤာ Logos Hope ေပၚက ေစတနာ၀န္ထမ္း အမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္ပါ ။ မ်က္ခုံးထူထူ မ်က္လုံးနက္နက္နဲ႕သူမက အာရွသူတုိ႕ရဲ႕ အသားအေရာင္အျပင္ ႏွစ္လုိဖြယ္ အျပဳံးလည္းရွိပါတယ္ ။သူက ထုိင္၀မ္ႏုိင္ငံသူတစ္ေယာက္ပ
သည္သေဘၤာၾကီးေပၚမွာ သူ႕လုိမ်ဳိးေစတနာ ၀န္ထမ္းေပါင္း ေလးရာေက်ာ္ရွိေနပါတယ္ ။ သူတုိ႕က ႏုိင္ငံေပါင္း ၄၅ ႏုိင္ငံကေန လာၾကတဲ့ ႏုိင္ငံတကာ သူငယ္ခ်င္းေတြလည္းျဖစ္ပါတယ္
Doulos ဆုိတဲ့ စာအုပ္သေဘၤာၾကီး ထုိင္၀မ္ႏုိင္ငံကုိ ေရာက္ရွိခဲ့တဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ အုိင္ဗီခ်ဳ ရဲ႕ အိမ္မက္ေတြ စတင္ခဲ့ပါတယ္ ။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ သူက အသက္ ၁၇ ႏွစ္ပဲရွိေသးတဲ့ အထက္တန္း ေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္ပါ ။ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ ေရာက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ အသက္ ၂၃ ႏွစ္ရွိေနပါျပီ။
" ဒီသေဘၤာေပၚမွာ ၀န္ေဆာင္ေပးတဲ့အခါမွာ အရမ္းအံ့ၾသခဲ့ရတယ္ " လုိ႕ သူမက ဆုိပါတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ သူကုိယ္တုိင္ ပါ၀င္ဖုိ႕အတြက္ေတာ့ သတၱိ မရွိလာေသးပါဘူး ။
သူ႕ အေနနဲ႕ ေက်ာင္းတက္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ အနာဂတ္အတြက္ ဘာလုပ္ရင္ေကာင္းမလဲဆုိတာ စဥ္းစားခဲ့ပါတယ္ ။ေက်ာင္းမွာ ရွိတဲ့ အတန္းေဖာ္ေတြက တကၠသုိလ္တက္ဖုိ႕ဆုိျပီး စဥ္းစားၾကတယ္ ။
"ဘ၀ဟာဆုိရင္ ပညာေလ့လာတာ အလုပ္လုပ္တာေတြထက္ ပုိျပီးထူးျခားတာေတြရွိ္ေသး
သေဘၤာေပၚမွာ အလုပ္လုပ္ျဖစ္ဖုိ႕ ဘုရားက ခြန္အားေပးခဲ့တဲ့အတြက္ေၾကာင
သေဘၤာေပၚမွာ အလုပ္လုပ္ဖုိ႕ မိသားစုကုိ ေျပာရတာ သူ႕အတြက္ အရမ္းပဲခက္ခဲပါတယ္ ။ သားသမီးႏွစ္ဦးသာရွိေနတဲ့ သူ႕မိဘေတြက သူရဲ႕ အနာဂတ္နဲ႕ ပတ္သတ္ျပီးေတာ့ ေမးခြန္းေတြ ထုတ္ခဲ့လုိ႕ပါ ။ ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ သူသေဘၤာေပၚေရာက္ခဲ့ပါတယ္ ။၂၀၁၄ ခုႏွစ္မွာမွာေတာ့ အုိင္ဗြီခ်ဳတစ္ေယာက္ သေဘၤာေပၚေရာက္ခဲ့ပါတယ္ ။
"ပထမဆုံးအေနနဲ႕ သန္႕ရွင္းေရး စလုပ္ခဲ့ရပါတယ္ " လုိ႕ သေဘၤာၾကီးေပၚမွာ ပထမဆုံးလုပ္ခဲ့ရတဲ့ အလုပ္ကုိေျပာျပတယ္ ။
ေန႕စဥ္နဲ႕အမွ် သေဘၤာေပၚက သန္႕စင္ခန္းေပါငး္ ၂၀၀ ကုိ သန္႕ရွင္းေရးလုပ္ရတာပဲျဖစ္ပ
သန္႕စင္ခန္းေတြကုိ သန္႕ရွင္းေရးလုပ္ရတာက သူထင္တာထက္ ပုိျပီးေတာ့ ခက္ပါတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ သေဘၤာေပၚမွာရွိတဲ့ အားလုံးက တစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ေယာက္ အဆင့္အတန္းမခြဲခဲ့အတြက္ သူတုိ႕ရဲ႕ ေႏြးေထြးမႈကုိ ခံစားရတယ္လုိ႕သူကေျပာပါတယ္ ။ ဒါေၾကာင့္သူ႕တာ၀န္ျဖစ္တဲ့ သန္႕ရွင္းေရးအလုပ္ကုိလည္း ႏွလုံးသားပါ၀င္စြာနဲ႕ လုပ္ျဖစ္ခဲ့တယ္လုိ႕ အုိင္ဗြီခ်ဳက ေျပာပါတယ္ ။အိမ္မွာ တစ္ခါမွ မလုပ္ဖူးတဲ့ အ၀တ္ေခါက္တဲ့ အလုပ္ကိုလည္း လုပ္ခဲ့ရပါတယ္ ။ တစ္ရက္ကုိ အက်ီ ၤ ၄၀၀ ေခါက္ရပါတယ္ ။
သေဘၤာၾကီးေပၚမွာေတာ့ အသက္ ၂၀ ကေန ၃၀ အၾကားလူငယ္ေတြ အမ်ားဆုံးပါ၀င္ပါတယ္ ။သူတုိ႕အားလုံးက ပင္လယ္ေရေၾကာင္း ခရီးျပဳသူေတြ ၊ အင္ဂ်င္နီယာေတြ ၊ လွ်ပ္စစ္ပညာရွင္ေတြ ၊ သူနာျပဳေတြ ၊ စာခ် ပုဂၢဳိလ္ေတြနဲ႕ အခ်က္အျပဳတ္ကြ်မ္းက်င္သူေတြ
အမႈထမ္းေတြကုိ သေဘၤာကေနျပန္ေပးတဲ့ အရာကေတာ့ လူမႈဆက္သြယ္နည္းစနစ္ ၊ အတုိက္အခုိက္အေပၚ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်ဖုိ႕ ၊ ကုိယ္ပုိင္ဥာဏ္စြမ္းအားနဲ႕ ျပႆနာေျဖရွင္းဖို႕ ၊ မတူညီတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈေတြကုိ ရႈျမင္တတ္ဖုိ႕ ၊ ေခါင္းေဆာင္တတ္ဖုိ႕ ၊ ကုိယ္က်င့္တရား ပညာနဲ႕ ဘ၀ကုိ တီထြင္ စီမံတတ္ျခင္းဆုိတဲ့ သင္တန္းေတြပဲျဖစ္ပါတယ္ ။
သေဘၤာေပၚနဲ႕အတူ ခရီးသြားရင္း မိတ္ေဆြအသစ္ေတြနဲ႕ေတြ႕ခဲ့အခ
သေဘၤာေပၚမွာ ၀င္ေရာက္အလုပ္လုပ္ကုိင္ၾကတဲ
စာအုပ္သေဘၤာၾကီးဟာ ဂ်ာမန္ ခရစ္ယာန္ အက်ဴိးအျမတ္မယူ ေစတနာ၀န္ထမ္းအဖြဲ႕က စတင္တည္ေထာင္ျပီး ၁၉၇၀ ျပည့္ႏွစ္ကစလုိ႕ (logos ,Doulos,Logos II ) လက္ရွိ Logos Hope သေဘၤာၾကီး ေလးစင္းေျပာင္းလဲခဲ့ျပီး ဆိပ္ကမ္း ၅၀၀ ေက်ာ္ ၁၅၁ ႏုိင္ငံကုိ သြားေရာက္ခဲ့ျပီးျဖစ္ပါတယ္ ။
သေဘၤာေပၚကုိ လာေရာက္လည္ပတ္သူ ၄၄ သန္းရွိ္ျပီျဖစ္တဲ့ စာအုပ္သေဘၤာၾကီးဟာ ကမာၻအရပ္ရပ္မွာရွိတဲ့ လူသားေတြအတြက္ အသိပညာေတြ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကမ္းလင့္ကူညီ
သေဘၤာေပၚမွာေတာ့ မတူညီတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေပါင္း ၅၀၀၀ ေက်ာ္နဲ႕ စာအုပ္ေတြရွိေနပါတယ္ ။စာအုပ္သေဘၤာၾကီးက စာအုပ္ေရာင္းတာတစ္ခုထဲလုပ္တ
ပုံမွန္အားျဖင့္ေတာ့ သေဘၤာေပၚမွာ အလုပ္လုပ္ေနရင္ အိမ္ျပန္လုိ႕ မရပါဘူး ။ ကံေကာင္းစြာနဲ႕ပဲ သူတုိ႕ရဲ႕ စာအုပ္သေဘၤာ က ဒီႏွစ္အတြင္းမွာ ထုိင္၀မ္ကုိ သြားခဲ့တဲ့အတြက္ မိဘေတြနဲ႕ ေတြ႕ခြင့္ရခဲ့ပါတယ္ ။ အဲ့သည္အခါမွာေတာ့ သူ႕ဘ၀က အရင္နဲ႕ အခု ဘယ္ေလာက္ထိ အသြင္ေျပာင္းသြားလဲဆုိတာ မိသားစုက သိလာတယ္ ။ ေျပာင္းလဲသြားတဲ့သူ႕ကုိ ေတြ႕တဲ့ အခါမွာ မိသားစုက အရမ္းအံ့ၾသသြားခဲ့ပါတယ္ ။
" က်မကုိယ္တုိင္လည္း လူတုိင္းအတြက္ ႏွလုံးသား ဆႏၵပါတဲ့ ၀န္ေဆာင္ေပးတဲ့ စိတ္ေတြပါလာတယ္ ။ေနာက္ျပီးေတာ့ လူေတြကုိ ဘယ္လုိမ်ဳိး ဂရုစုိက္ေပးရမလဲဆုိတာ စိတ္ေတြရွိလာတယ္ ။ ကမာၻကုိလည္း မတူညီတဲ့ အျမင္ေတြနဲ႕ ျမင္ေတြ႕လာႏုိင္တယ္ " လုိ႕ သူကေျပာပါတယ္ ။
သေဘၤာမွာ ပါ၀င္ခဲ့တဲ့အတြက္ ဘ၀က ရည္မွန္းထားတာထက္ပိုျပီးၾကီ
အမွတ္တရ ျဖစ္ခဲ့တာကေတာ ဖိလစ္ပုိင္ႏုိင္ငံခရီးမွာ ရြႊာတစ္ရႊာကုိ အစားအေသာက္သြားျပီး ေ၀ငွတဲ့ အစီအစဥ္သြားလုပ္ေပးခဲ့တာပါ ။ ကားေမာင္းလုိ႕မရတဲ့အတြက္ ရြံ႕ထူေနတဲ့ ေတာင္တက္လမ္းေတြကုိ ဂ်င္းေဘာင္းဘီ၀တ္ျပီးျဖတ္ခဲ
"ဘာဆုိဘာမွ မရွိဘူးဆုိတာကုိ ေတြ႕ရေပမယ့္ တစ္ကယ္အေရးၾကီးတာက ႏွလုံးသားပဲျဖစ္တယ္ ။ကုိယ့္ႏွလုံးသားထဲမွာ တစ္ခုရွိေနျပီဆုိရင္ က်န္တာ ဘယ္သူမွ မလုိေတာ့ဘူး ။သူတုိ႕ကုိ အမ်ားၾကီးးမကူညီေပႏုိင္ခဲ့ေ
သန္႕ရွင္းေရးအလုပ္ ၊ အ၀တ္ေခါက္တဲ့ အလုပ္ေတြကုိ ႏွစ္၀က္ေလာက္ လုပ္ခဲ့တဲ့ အုိင္ဗြီခ်ဳက အခုဆုိရင္လူထုဆက္ဆံေရး အရာရွိတစ္ဦးျဖစ္ေနပါျပီ ။သူရဲ႕ရည္မွန္းခ်က္က သေဘၤာၾကီးနဲ႕အလုပ္လုပ္ ျပီးရင္ အျခားေသာ အက်ဴးိအျမတ္မယူတဲ့ ေစတနာ ၀န္ထမ္းအဖြဲ႕ေတြမွာ ဆက္ျပီးပါ၀င္သြားဖုိ႕ရွိေနပ
လူေတြကုိ ကူညီေပးခ်င္တယ္ဆုိတဲ့ အုိင္ဗြီခ်ဳ႕က ေတာက္ပေနတဲ့ မ်က္လုံးေတြနဲ႕ ျပဳံးလုိက္ျပီး
"အဓိက ဘာလဲဆုိရင္ အေမွာင္ထုထဲမွာ အလင္းသယ္ေဆာင္တဲ့သူ ျဖစ္ခ်င္တယ္ "
author စစ္ထက္ေအာင္
(ကုမုျဒာဂ်ာနယ္ အတြဲ ၅ အမွတ္ ၂၃ )
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
"သေဘၤာေပၚမွာ ပါ၀င္ခဲ့တဲ့အတြက္ ဘယ္ေတာ့မွ စိတ္မပ်က္ခဲ့ရဘူး ။ဘယ္ေတာ့မွလဲ ေနာင္တ မရခဲ့ဘူး " လုိ႕ ရန္ကုန္ျမဳိ႕ကုိ ပထမဆုံးေရာက္ဖူးတဲ့ အုိင္ဗီခ်ဳ (Ivy Chiu ) ကေျပာပါတယ္ ။
သူက ရန္ကုန္မွာ ႏွစ္ပတ္ၾကာရပ္နားမဲ့ ကမာၻအၾကီးဆုံး စာအုပ္သေဘၤာ Logos Hope ေပၚက ေစတနာ၀န္ထမ္း အမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္ပါ ။ မ်က္ခုံးထူထူ မ်က္လုံးနက္နက္နဲ႕သူမက အာရွသူတုိ႕ရဲ႕ အသားအေရာင္အျပင္ ႏွစ္လုိဖြယ္ အျပဳံးလည္းရွိပါတယ္ ။သူက ထုိင္၀မ္ႏုိင္ငံသူတစ္ေယာက္ပ
သည္သေဘၤာၾကီးေပၚမွာ သူ႕လုိမ်ဳိးေစတနာ ၀န္ထမ္းေပါင္း ေလးရာေက်ာ္ရွိေနပါတယ္ ။ သူတုိ႕က ႏုိင္ငံေပါင္း ၄၅ ႏုိင္ငံကေန လာၾကတဲ့ ႏုိင္ငံတကာ သူငယ္ခ်င္းေတြလည္းျဖစ္ပါတယ္
Doulos ဆုိတဲ့ စာအုပ္သေဘၤာၾကီး ထုိင္၀မ္ႏုိင္ငံကုိ ေရာက္ရွိခဲ့တဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ အုိင္ဗီခ်ဳ ရဲ႕ အိမ္မက္ေတြ စတင္ခဲ့ပါတယ္ ။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ သူက အသက္ ၁၇ ႏွစ္ပဲရွိေသးတဲ့ အထက္တန္း ေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္ပါ ။ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ ေရာက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ အသက္ ၂၃ ႏွစ္ရွိေနပါျပီ။
" ဒီသေဘၤာေပၚမွာ ၀န္ေဆာင္ေပးတဲ့အခါမွာ အရမ္းအံ့ၾသခဲ့ရတယ္ " လုိ႕ သူမက ဆုိပါတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ သူကုိယ္တုိင္ ပါ၀င္ဖုိ႕အတြက္ေတာ့ သတၱိ မရွိလာေသးပါဘူး ။
သူ႕ အေနနဲ႕ ေက်ာင္းတက္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ အနာဂတ္အတြက္ ဘာလုပ္ရင္ေကာင္းမလဲဆုိတာ စဥ္းစားခဲ့ပါတယ္ ။ေက်ာင္းမွာ ရွိတဲ့ အတန္းေဖာ္ေတြက တကၠသုိလ္တက္ဖုိ႕ဆုိျပီး စဥ္းစားၾကတယ္ ။
"ဘ၀ဟာဆုိရင္ ပညာေလ့လာတာ အလုပ္လုပ္တာေတြထက္ ပုိျပီးထူးျခားတာေတြရွိ္ေသး
သေဘၤာေပၚမွာ အလုပ္လုပ္ျဖစ္ဖုိ႕ ဘုရားက ခြန္အားေပးခဲ့တဲ့အတြက္ေၾကာင
သေဘၤာေပၚမွာ အလုပ္လုပ္ဖုိ႕ မိသားစုကုိ ေျပာရတာ သူ႕အတြက္ အရမ္းပဲခက္ခဲပါတယ္ ။ သားသမီးႏွစ္ဦးသာရွိေနတဲ့ သူ႕မိဘေတြက သူရဲ႕ အနာဂတ္နဲ႕ ပတ္သတ္ျပီးေတာ့ ေမးခြန္းေတြ ထုတ္ခဲ့လုိ႕ပါ ။ ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ သူသေဘၤာေပၚေရာက္ခဲ့ပါတယ္ ။၂၀၁၄ ခုႏွစ္မွာမွာေတာ့ အုိင္ဗြီခ်ဳတစ္ေယာက္ သေဘၤာေပၚေရာက္ခဲ့ပါတယ္ ။
"ပထမဆုံးအေနနဲ႕ သန္႕ရွင္းေရး စလုပ္ခဲ့ရပါတယ္ " လုိ႕ သေဘၤာၾကီးေပၚမွာ ပထမဆုံးလုပ္ခဲ့ရတဲ့ အလုပ္ကုိေျပာျပတယ္ ။
ေန႕စဥ္နဲ႕အမွ် သေဘၤာေပၚက သန္႕စင္ခန္းေပါငး္ ၂၀၀ ကုိ သန္႕ရွင္းေရးလုပ္ရတာပဲျဖစ္ပ
သန္႕စင္ခန္းေတြကုိ သန္႕ရွင္းေရးလုပ္ရတာက သူထင္တာထက္ ပုိျပီးေတာ့ ခက္ပါတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ သေဘၤာေပၚမွာရွိတဲ့ အားလုံးက တစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ေယာက္ အဆင့္အတန္းမခြဲခဲ့အတြက္ သူတုိ႕ရဲ႕ ေႏြးေထြးမႈကုိ ခံစားရတယ္လုိ႕သူကေျပာပါတယ္ ။ ဒါေၾကာင့္သူ႕တာ၀န္ျဖစ္တဲ့ သန္႕ရွင္းေရးအလုပ္ကုိလည္း ႏွလုံးသားပါ၀င္စြာနဲ႕ လုပ္ျဖစ္ခဲ့တယ္လုိ႕ အုိင္ဗြီခ်ဳက ေျပာပါတယ္ ။အိမ္မွာ တစ္ခါမွ မလုပ္ဖူးတဲ့ အ၀တ္ေခါက္တဲ့ အလုပ္ကိုလည္း လုပ္ခဲ့ရပါတယ္ ။ တစ္ရက္ကုိ အက်ီ ၤ ၄၀၀ ေခါက္ရပါတယ္ ။
သေဘၤာၾကီးေပၚမွာေတာ့ အသက္ ၂၀ ကေန ၃၀ အၾကားလူငယ္ေတြ အမ်ားဆုံးပါ၀င္ပါတယ္ ။သူတုိ႕အားလုံးက ပင္လယ္ေရေၾကာင္း ခရီးျပဳသူေတြ ၊ အင္ဂ်င္နီယာေတြ ၊ လွ်ပ္စစ္ပညာရွင္ေတြ ၊ သူနာျပဳေတြ ၊ စာခ် ပုဂၢဳိလ္ေတြနဲ႕ အခ်က္အျပဳတ္ကြ်မ္းက်င္သူေတြ
အမႈထမ္းေတြကုိ သေဘၤာကေနျပန္ေပးတဲ့ အရာကေတာ့ လူမႈဆက္သြယ္နည္းစနစ္ ၊ အတုိက္အခုိက္အေပၚ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်ဖုိ႕ ၊ ကုိယ္ပုိင္ဥာဏ္စြမ္းအားနဲ႕ ျပႆနာေျဖရွင္းဖို႕ ၊ မတူညီတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈေတြကုိ ရႈျမင္တတ္ဖုိ႕ ၊ ေခါင္းေဆာင္တတ္ဖုိ႕ ၊ ကုိယ္က်င့္တရား ပညာနဲ႕ ဘ၀ကုိ တီထြင္ စီမံတတ္ျခင္းဆုိတဲ့ သင္တန္းေတြပဲျဖစ္ပါတယ္ ။
သေဘၤာေပၚနဲ႕အတူ ခရီးသြားရင္း မိတ္ေဆြအသစ္ေတြနဲ႕ေတြ႕ခဲ့အခ
သေဘၤာေပၚမွာ ၀င္ေရာက္အလုပ္လုပ္ကုိင္ၾကတဲ
စာအုပ္သေဘၤာၾကီးဟာ ဂ်ာမန္ ခရစ္ယာန္ အက်ဴိးအျမတ္မယူ ေစတနာ၀န္ထမ္းအဖြဲ႕က စတင္တည္ေထာင္ျပီး ၁၉၇၀ ျပည့္ႏွစ္ကစလုိ႕ (logos ,Doulos,Logos II ) လက္ရွိ Logos Hope သေဘၤာၾကီး ေလးစင္းေျပာင္းလဲခဲ့ျပီး ဆိပ္ကမ္း ၅၀၀ ေက်ာ္ ၁၅၁ ႏုိင္ငံကုိ သြားေရာက္ခဲ့ျပီးျဖစ္ပါတယ္ ။
သေဘၤာေပၚကုိ လာေရာက္လည္ပတ္သူ ၄၄ သန္းရွိ္ျပီျဖစ္တဲ့ စာအုပ္သေဘၤာၾကီးဟာ ကမာၻအရပ္ရပ္မွာရွိတဲ့ လူသားေတြအတြက္ အသိပညာေတြ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကမ္းလင့္ကူညီ
သေဘၤာေပၚမွာေတာ့ မတူညီတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေပါင္း ၅၀၀၀ ေက်ာ္နဲ႕ စာအုပ္ေတြရွိေနပါတယ္ ။စာအုပ္သေဘၤာၾကီးက စာအုပ္ေရာင္းတာတစ္ခုထဲလုပ္တ
ပုံမွန္အားျဖင့္ေတာ့ သေဘၤာေပၚမွာ အလုပ္လုပ္ေနရင္ အိမ္ျပန္လုိ႕ မရပါဘူး ။ ကံေကာင္းစြာနဲ႕ပဲ သူတုိ႕ရဲ႕ စာအုပ္သေဘၤာ က ဒီႏွစ္အတြင္းမွာ ထုိင္၀မ္ကုိ သြားခဲ့တဲ့အတြက္ မိဘေတြနဲ႕ ေတြ႕ခြင့္ရခဲ့ပါတယ္ ။ အဲ့သည္အခါမွာေတာ့ သူ႕ဘ၀က အရင္နဲ႕ အခု ဘယ္ေလာက္ထိ အသြင္ေျပာင္းသြားလဲဆုိတာ မိသားစုက သိလာတယ္ ။ ေျပာင္းလဲသြားတဲ့သူ႕ကုိ ေတြ႕တဲ့ အခါမွာ မိသားစုက အရမ္းအံ့ၾသသြားခဲ့ပါတယ္ ။
" က်မကုိယ္တုိင္လည္း လူတုိင္းအတြက္ ႏွလုံးသား ဆႏၵပါတဲ့ ၀န္ေဆာင္ေပးတဲ့ စိတ္ေတြပါလာတယ္ ။ေနာက္ျပီးေတာ့ လူေတြကုိ ဘယ္လုိမ်ဳိး ဂရုစုိက္ေပးရမလဲဆုိတာ စိတ္ေတြရွိလာတယ္ ။ ကမာၻကုိလည္း မတူညီတဲ့ အျမင္ေတြနဲ႕ ျမင္ေတြ႕လာႏုိင္တယ္ " လုိ႕ သူကေျပာပါတယ္ ။
သေဘၤာမွာ ပါ၀င္ခဲ့တဲ့အတြက္ ဘ၀က ရည္မွန္းထားတာထက္ပိုျပီးၾကီ
အမွတ္တရ ျဖစ္ခဲ့တာကေတာ ဖိလစ္ပုိင္ႏုိင္ငံခရီးမွာ ရြႊာတစ္ရႊာကုိ အစားအေသာက္သြားျပီး ေ၀ငွတဲ့ အစီအစဥ္သြားလုပ္ေပးခဲ့တာပါ ။ ကားေမာင္းလုိ႕မရတဲ့အတြက္ ရြံ႕ထူေနတဲ့ ေတာင္တက္လမ္းေတြကုိ ဂ်င္းေဘာင္းဘီ၀တ္ျပီးျဖတ္ခဲ
"ဘာဆုိဘာမွ မရွိဘူးဆုိတာကုိ ေတြ႕ရေပမယ့္ တစ္ကယ္အေရးၾကီးတာက ႏွလုံးသားပဲျဖစ္တယ္ ။ကုိယ့္ႏွလုံးသားထဲမွာ တစ္ခုရွိေနျပီဆုိရင္ က်န္တာ ဘယ္သူမွ မလုိေတာ့ဘူး ။သူတုိ႕ကုိ အမ်ားၾကီးးမကူညီေပႏုိင္ခဲ့ေ
သန္႕ရွင္းေရးအလုပ္ ၊ အ၀တ္ေခါက္တဲ့ အလုပ္ေတြကုိ ႏွစ္၀က္ေလာက္ လုပ္ခဲ့တဲ့ အုိင္ဗြီခ်ဳက အခုဆုိရင္လူထုဆက္ဆံေရး အရာရွိတစ္ဦးျဖစ္ေနပါျပီ ။သူရဲ႕ရည္မွန္းခ်က္က သေဘၤာၾကီးနဲ႕အလုပ္လုပ္ ျပီးရင္ အျခားေသာ အက်ဴးိအျမတ္မယူတဲ့ ေစတနာ ၀န္ထမ္းအဖြဲ႕ေတြမွာ ဆက္ျပီးပါ၀င္သြားဖုိ႕ရွိေနပ
လူေတြကုိ ကူညီေပးခ်င္တယ္ဆုိတဲ့ အုိင္ဗြီခ်ဳ႕က ေတာက္ပေနတဲ့ မ်က္လုံးေတြနဲ႕ ျပဳံးလုိက္ျပီး
"အဓိက ဘာလဲဆုိရင္ အေမွာင္ထုထဲမွာ အလင္းသယ္ေဆာင္တဲ့သူ ျဖစ္ခ်င္တယ္ "
author စစ္ထက္ေအာင္
(ကုမုျဒာဂ်ာနယ္ အတြဲ ၅ အမွတ္ ၂၃ )
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။