အခ်ိန္ႏွင့္ပတ္သတ္၍အေတြးအျမင္

 

ေပတူး ရာမညေျမ

 

အခ်ိန္ႏွင့္ပတ္သတ္၍အေတြးအျမင္
•••••••••••••••••••••••••

အခ်ိန္ကိုတန္ဖိုးမထားသူမ်ားသည္ အသက္ကို တန္ဖိုးမထားသူမ်ားျဖစ္သည္။ အခ်ိန္ကုိအလ ကားျဖဳန္းတီးပစ္သူမ်ားသည္ အသက္ကို အလကားျဖဳန္းတီးပစ္သူမ်ားသာျဖစ္သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ထိုအခ်ိန္တိုကေလး မ်ားကို ေပါင္းစည္းထားသည္ကိုပင္ အသက္ ဟုေခၚေသာေၾကာင့္ပင္တည္း။

ဂ်ပန္ျပည္မွ အခ်မ္းသာဆံုးဆယ္ဦးစာရင္း၀င္ သူၾကြယ္ေလးတစ္ေယာက္ စီးပြားေရးကိစၥ တစ္ခုျဖင့္ျမန္မာႏုိင္ငံသို႔ ေရာက္လာသည္။

ထိုအခါ စာေရးဆရာခ်စ္စံ၀င္းက ေမးခြန္း တစ္ခုေမးလုိက္သည္။ ေမးခြန္းက ကၽြန္ေတာ္ တို႔ျမန္မာျပည္ဟာ သယံဇာတေတြလည္းအ လွ်ံပယ္ေပါၾကြယ္၀ပါတယ္။ အခုႏုိင္ငံေတာ္ အစိုးရကလည္း စီးပြားေရးေတြဖြင့္ၿပီးလြတ္ လပ္စြာျပည္တြင္းျပည္ပ ေရာင္း၀ယ္ေဖာက္ ကားခြင့္ကိုေပးေနပါၿပီ။ ဒီအေျခအေနမ်ဳိးနဲ႔ ဆိုရင္ ျမန္မာျပည္ဟာႏွစ္ဘယ္ေလာက္ အၾကာမွာ ႀကီးပြားခ်မ္းသာလာႏုိင္ပါသလဲ။

ထိုအခါ ဂ်ပန္သူေ႒းေလးျပန္ေျဖသည္မွာ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးေတြဘယ္ေလာက္ဖြင့္ဖြင့္ သယံဇာတေတြဘယ္ေလာက္ေပါေပါ၊ ျမန္မာ လူငယ္ေတြလက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေတြမွာထိုင္ၿပီး အခ်ိန္ျဖဳန္းေနသေရြ႕ျမန္မာျပည္ဟာေတာ္ ေတာ္နဲ႔ႀကီးပြားလာမွာ မဟုတ္ပါဘူးတဲ့။

ႀကီးပြားခ်မ္းသာလုိသူဟူသမွ်တို႔သည္မည္သည့္ နာရီမိနစ္စကၠန္႔မဆို ကုသုိလ္ ပညာ ဥစၥာဤ သံုးမ်ဳိးတြင္ တစ္မ်ဳိးမ်ဳိးကိုရအပ္၏။ ဤသံုးမ်ဳိး တြင္တစ္မ်ဳိးမ်ဳိးမွမရလွ်င္ အခ်ိန္ကိုအလြဲသံုး စားလုပ္သည္မည္ေတာ့၏။ ဟုသတိေပးခဲ့၏။

အာႏုိးဘင္းနက္အမည္ရွိ စာေရးဆရာႀကီးတစ္ဦး က အခ်ိန္ႏွင့္ပတ္သတ္၍

အခ်ိန္ဟာၾကြယ္၀ခ်မ္းသာမႈအတြက္ဘယ္သူ႔ ကိုမွ အထူးအခြင့္အေရးမေပးဘူး။ ပညာထူး ခၽြန္ဖို႔အတြက္ အခြင့္ထူးခံလည္းမရွိဘူး။ ပညာတတ္ကိုလည္း ဘယ္ေသာအခါမွ တစ္ေန႔တစ္နာရီဆုအျဖစ္ ပိုမေပးပါဘူး။ အျပစ္ဒဏ္ေပးတာလဲမရွိပါဘူး။ အတိုင္း အဆမရွိအင္မတန္အဖိုးတန္တဲံ့ ဒီပစၥည္း ကို သင္ျဖဳန္းခ်င္တိုင္းျဖဳန္းပစ္လုိ႔သင့္ကို ဆက္ၿပီးမေပးဘူးလို႔လည္းမရွိပါဘူး။

ဘယ္လိုတန္ခိုးရွင္ကမွ ဒီလူဟာအ႐ႈး ဒါမွမဟုတ္လူလိမ္လူေကာက္၊ အခ်ိန္ႏွင့္ မတန္ဘူး မရသင့္ဘူး၊ အခ်ိန္ေပးတဲ့မီတာ ျဖတ္ပစ္မယ္လုိ႔လဲ မဆိုႏုိင္ဘူး။ ဘဏ္မ်ား က အာမခံခ်က္ထက္ေသခ်ာခုိင္မာေသး တယ္။ တနဂၤေႏြေန႔ေတြမွာလည္းေပးၿမဲ ေပးေနတာပဲ။ ရပ္မထားဘူး။ မထိခုိက္ဘူး။ တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္။ ႀကိဳထုတ္လုိ႔ေတာ့မရ ဘူး။ ဒီေတာ့အေၾကြးမတင္ဘူး။

က်န္ေနတဲ့အခ်ိန္ပိုင္းကေလးကိုေတာ့ျဖဳန္း ပစ္ခ်င္လဲျဖဳန္းပစ္ႏုိင္တယ္။ နက္ျဖန္ကို ေတာ့ ျဖဳန္းလုိ႔မရဘူး။ သင့္အတြက္ေကာင္း ေကာင္းသိမ္းထားတယ္။ ေနာင္လာမည့္ နာရီပိုင္းကိုလည္း ျဖဳန္းပစ္လုိ႔မရဘူးသင့္ အတြက္သိမ္းထားတာပဲ။

ေန႔စဥ္အခ်ိန္ရွိေနတဲ့ ၂၄နာရီဟာ သင္ေနရတဲ့ အခ်ိန္ပဲ၊ ဒီအထဲက က်န္းမာေရး၊ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ၊ ေငြေၾကး၊ စိတ္ေက်နပ္မႈ၊ ေလးစားခံရမႈနဲ႔ မေပ်ာက္ပ်က္ႏုိင္တဲ့ လည္ပတ္မႈအတြက္ သင္ လံုးပန္းေနရတာပဲဟု ေျပာခဲ့၏။

လူတစ္ေယာက္တစ္သက္တာေနရခ်ိန္အတြင္း အလုပ္လုပ္ခ်ိန္ထက္ တစ္ျခားအခ်ိန္မ်ားက ပိုမ်ားေနေၾကာင္းကို ဆရာႀကီးပီမိုးနင္းက ေအာက္ပါအတိုင္းတြက္ခ်က္ျပခဲ့သည္။ ဤတြက္ခ်က္မႈကား အသက္(၆၀)ႏွစ္ႏွင့္ ေလးလခန္႔ေနရမည့္ လူတစ္ေယာက္ကို တြက္ခ်က္ေပးျခင္းပင္ျဖစ္သည္။

အိပ္ခ်ိန္ = ၂၀ ႏွစ္
စားေသာက္ခ်ိန္ = ၃ ႏွစ္
စားေသာက္ရန္ေစာင့္ရခ်ိန္ = ၉ လ
အေပ်ာ္အပါးခ်ိန္ = ၇ႏွစ္ ၆ လ
လမ္းေလွ်ာက္ခ်ိန္ ကစားခ်ိန္ = ၆ႏွစ္ ၇လ
အ၀တ္အစားလဲခ်ိန္ = ၂ ႏွစ္ ၆ လ
အလကားေနခ်ိန္ = ၂ ႏွစ္ ၆ လ
အလုပ္လုပ္ခ်ိန္ = ၁၇ ႏွစ္ ၅ လ။

ေဖာ္ျပပါတြက္ခ်က္မႈကို ေလ့လာၾကည့္လွ်င္ လူတစ္ေယာက္မႀကီးပြားျခင္း၏အဓိက အေၾကာင္းမွာ အလုပ္မလုပ္မႈေၾကာင့္ဟူ သည္မွာ ထင္ရွား၏။

Aung Ko Latt

ရာမညေျမ