♠♠ ပါဠိဘာသာ ရြတ္ဖတ္နည္း ♠♠
.
ေရွးဦးစြာအကၡရာတို့ကိုသိထား ရမည္။
အကၡရာ(၄၁)လံုး
အ အာ ဣ ဤ ဥ ဦ ဧ ျသ
က ခ ဂ ဃ င
စ ဆ ဇ ဈ ည
ဋ ဌ ဍ ဎ ဏ
တ ထ ဒ ဓ န
ပ ဖ ဗ ဘ မ
ယ ရ လ ဝ သ
ဟ ဠ အံ
သရ(၈)လံုး
အ အာ ဣ ဤ ဥ ဦ ဧ ျသ
ဗ်ဥ္း(၃၃)လံုး
က ခ ဂ ဃ င
စ ဆ ဇ ဈ ည
ဋ ဌ ဍ ဎ ဏ
တ ထ ဒ ဓ န
ပ ဖ ဗ ဘ မ
ယ ရ လ ဝ သ
ဟ ဠ အံ
သရ(၈)လံုး နွင့္ ဗ်ဥ္း (၃၃) လံုး ေပါင္းလွ်င္ အကၡရာ(၄၁) လံုးပင္ျဖစ္၏။
၁။ အကၡရာတစ္လံုးတည္းျဖစ္လွ်င္ (က.ဂ)အသတ္မ်ားသည္(အက္)ဟု အသံထြက္၏။
(အေပၚစာလံုးကို အသတ္ဟုမွတ္ထား၍ အသံမထြက္ရ၊ ေအာက္စာလံုးကိုသာ အသံထြက္ရမည္။)
စကၠ (စက္က)
ဝိတေကၠာ (ဝိတက္ေကာ)
မဂၢ (မက္ဂ)
သဂၢ (သက္ဂ)
၂။ အကၡရာတစ္လံုးတည္းျဖစ္လွ်င္ (စ.ဇ) အသတ္မ်ားသည္(အစ္) ဟု အသံထြက္၏။
ပစၥ (ပစ္စ)
သစၥ (သစ္စ)
အဇၨ (အစ္ဇ)
၃။ အကၡရာတစ္လံုးတည္းျဖစ္လွ်င္ (င.ဉ) အသတ္မ်ားသည္ (အင္) ဟု အသံထြက္၏။
အဂၤ (အင္ဂ)
အလကၤာ (အလင္ကာ)
မဂၤလာ (မင္ဂလာ)
ပဥၥ (ပင္စ)
အညမည (အင္ညမင္ည)
၄။ အကၡရာတစ္လံုးတည္းျဖစ္လွ်င္ (ဏ.န.မ.လ.) အသတ္ မ်ား သည္ (အန္) ဟု အသံထြက္၏။
က႑ (ကန္ဍ)
အနၲ (အန္တ)
ဓမၼ (ဓမ္မ)
ပလႅဂၤ (ပန္လင္ဂ)
၅။ အကၡရာတစ္လံုးတည္းျဖစ္လွ်င္ (ဋ.ဍ.တ.ဒ.ပ.ဗ.သ)အသတ္္္မ်ား သည္ (အတ္) ဟု အသံထြက္၏။
ဝ႗ (ဝတ္ဋ)
ဒေၯုာ (ဒတ္ေဎာ)
ကတၲု (ကတ္တု)
ဗဒၶ (ဗတ္ဓ)
ပဗၺတ (ပတ္ဗတ)
သေပၸါ (သပ္ေပါ)
ဒႆန (ဒတ္သန)
၆။ ဣ သရ နွင့္ ဥ သရ ပါရာ၌ (က.ဂ.ဇ.စ)တို့ကို(တ)သတ္အသံျ ဖင့္ဖတ္ရမည္။
ဘိကၡဳ (ဘိတ္ခု)
ဝိဇၨာ (ဝိတ္ဇာ)
ကိစၥ (ကိတ္စ)
သိကၡာ (သိတ္ခါ)
ဥဂၢ (အုတ္ဂ)
ဒုကၡ (ဒုတ္ခ)
ဥစၥာ (အုတ္စာ)
မွတ္ခ်က္/ပါဠိ၌ ဗ်ဥ္း နွင့္ သရတဲြရာတြင္ ဣ သရသည္ ျမန္မာ၌လံုးႀကီးတင္၊
ဤ သရသည္ လံုးႀကီးတင္ဆံခတ္၊ ဥသရသည္ တစ္ေခ်ာင္းငင္၊ ဦသရသည္ နွစ္ေခ်ာင္းငင္၊
ျသ သရသည္ သေ၀ထိုး ေရးခ်၊ ဧ သရသည္ သေ၀ထိုး-ဟူ၍ အသီးသီးျဖစ္ၾက၏။
၇။ ဣ သရပါလွ်င္ (ဋ.ဍ.တ.ဒ.ပ.ဗ.သ) အသတ္မ်ားသည္ (အိတ္) ဟု အသံထြက္၏။
ကိဋ (ကိတ္ဌ)
ကိတၲ (ကိတ္တ)
ဣဒိၶ (အိတ္ဓိ)
သိပၸ (သိပ္ပ)
ကိဗၺိသ (ကိတ္ဗိသ)
ဒိႆတိ (ဒိတ္သတိ)
၈။ ဥ သရပါလွ်င္ (ဋ.ဍ.တ.ဒ.ပ.ဗ.သ) အသတ္မ်ားသည္ (အုတ္) ဟုအသံထြက္၏။
တု႒ိ (တုတ္ဌိ)
ဝုၯို (ဝုတ္ဎိ)
ပုတၲ (ပုတ္တ)
ဗုဒၶ (ဗုတ္ဓ)
ကုပၸ (ကုပ္ပ)
ဒုဗၺလ (ဒုတ္ဗလ)
ဒုႆ (ဒုတ္သ)
၉။ ဧ သရကို နငယ္ျဖင့္ သတ္လွ်င္ (အင္) ဟုအသံထြက္၏။
ဧႏၱဳ (အင္တု)
ေမနၲုဳ (မင္တု)
ေသနၲိ (သင္တိ)
၁ဝ။ ဧ သရကို နငယ္မွတစ္ပါး က်န္အသတ္မ်ားသည္ (အစ္) ဟု အသံထြက္၏။
ဧတၴ (အစ္ထ)
ေခတၲ (ခစ္တ)
ေမတၲ (မစ္တ)
ေပစၥ (ပစ္စ)
ေဇ႒ (ဇစ္ဌ)
ေဖဂၢဳ (ဖစ္ဂု)
၁၁။ ျသ သရပါလွ်င္ (က.ဂ.သ) အသတ္သည္(ေအာက္)ဟုအသံထြက္၏။
ျသကၠာက (ေအာက္ကာက)
ေမာကၡ (ေမာက္ခ)
ေယာဂၢ (ေယာက္ဂ)
ေဝါႆ (ေဝါက္သ)
၁၂။ ျသ သရပါလွ်င္ (ဉ.ဏ.န.မ) အသတ္မ်ားသည္ (အြန္) ဟုဝဆဲြ အသံျဖင့္ အသံထြက္ရမည္။
ေကာဥၥ (ကြန္စ)
ေကာ႑ည (ကြန္ဍင္ည)
ေသာဏၰ (သြန္ဏ)
ေဟာနၲဳ (ဟြန္တု)
ေသာမၼ (သြန္မ)
၁၃။ ျသ သရပါလွ်င္ (ဉ.ဏ.န.မ) အသတ္မ်ားမွတပါး က်န္အသတ္မ်ားကို
(အြတ္) ဟုဝဆဲြအသံျဖင့္ အသံထြက္ရမည္။
ပါေမာဇၨ (ပါမြတ္ဇ)
ေပါတၴက (ပြတ္ထက)
ေဖာ႒ဗၺ (ဖြတ္ဌပ္ဗ)
ေယာဗၺန (ယြတ္ဗန)
ေသာတၴိ (သြတ္ထိ)
၁၄။ ဤ သရပါလွ်င္ (င.ဉ.ဏ.န.မ) အသတ္မ်ားနွင့္ ေသးေသးတင္သည္
(အိန္) ဟုအသံထြက္ရမည္။
လိဂၤ (လိန္ဂ)
ကိဥၥိ (ကိန္စိ)
ဣနၵက (အိန္ဒက)
ဝိနၵတိ (ဝိန္ဒတိ)
ကႎ (ကိန္)
၁၅။ ဥ သရပါလွ်င္ (င.ဉ.ဏ.န.မ) အသတ္မ်ားသည္ (အုန္) ဟု အသံထြက္၏။
ဥဂၤ (အုန္ဂ)
ဘုဥၨ (ဘုန္ဇ)
ဥဏၰာယ (အုန္ဏာယ)
ကုနၲ (ကုန္တ)
ဘုမၼ (ဘုန္မ)
၁၆။ ဧ သရပါလွ်င္ (ဉ) အသတ္သည္ (အင္) ဟု အသံထြက္၏။
အာေနဥၨ (အာနင္ဇ)
၁၇။ ဣ သရ နွင့္ ဥ သရပါလွ်င္ (ယ.လ) အသတ္မ်ားကို (န) အသတ္ အသံျဖင့္ ဖတ္ရမည္။
ဘိေယ်ာ (ဘိန္ေယာ)
ေယဘုယ် (ေယဘုန္ယ)
ေဝပုလႅ (ေဝပုန္လ)
၁၈။ ''ဝ''ဗ်ဥ္း နွင့္ အျခားဗ်ဥ္း တဲြရာ၌ ထြက္ရမည့္အသံမ်ား
တ+ဝ=တြ (ကတြာ-ကတ္တဝါ)
ဒ+ဝ=သြ (ဒိသြာ-ဒိတ္သဝါ)
တ+ဝ=တြ (ဂေဟတြာ-ဂဟစ္တဝါ)
က်န္ေသာဗ်ဥ္းမ်ားတဲြရာ၌ ျမန္မာအသံအတိုင္းျဖစ္သည္။
၁၉။ ''ရ''ဗ်ဥ္း နွင့္ အျခားဗ်ဥ္း တဲြရာ၌ ထြက္ရမည့္အသံမ်ား
က+ရ=ျက (စျက-စက္ျက)
တ+ရ=ျတ (အျတ-အတ္တရ)
ဒ+ရ=ျဒ (ဣျနၵိယ-အိန္ဒရိယ)
ဗ+ရ=ျဗ (ျဗဟၼာ-ျဗန္မာ)
၂ဝ။ ''ဟ''ဗ်ဥ္း နွင့္ အျခားဗ်ဥ္းတဲြရာ၌ ထြက္ရမည့္အသံမ်ား
ဉ+ဟ=ဥွ (ပဥွ-ပင္ညွ)
ဏ+ဟ=ဏွ (ပုဗၺဏွ-ပုပ္ဗန္ဏွ)
န+ဟ=နွ (နွာန-နဟာန)
မ+ဟ=မွ (အမွ-အမ္မွ ၊ တုမွ-တုမ္မွ)
ယ+ဟ=ယွ (ပဂၢယွ-ပက္ကယ္ယွ)
ဝ+ဟ=ဝွာ (ဇိဝွါ-ဇိန္ဝွါ)
ဠ+ဟ=ဠွ (ရုဠီွ-ရံုလီွ)
မွတ္ရန္/ ဥွ.ဏွ.နွ.မွ.ယွ.ဠွ ပါဌ္ဆင့္မ်ား၌ ဥွ.ဏွ.နွ.မွ.ယွ.ဠွတို့သည္ တစ္လံုးတည္းသာျဖစ္ေသာ္လည္း နွစ္လံုးဆင့္ကဲ့သို့ျဖစ္၍ တစ္လံုးကို အသတ္သံ
ထြက္၍ တစ္လံုးကို ဟထိုးသံထြက္ရသည္။
ဤတြင္ပါဠိဖတ္နည္းျပီးျပီ။
ပါဠိ စားလံုးဆင့္ဖတ္နည္းအလကၤာ
+++++++++++++++
စားလံုးဆင့္ဖတ္နည္းအလကၤာ
၁။ ႏွစ္လံုးဆင့္မွာ၊ အထက္သာ၊ သတ္ပါၿမဲဧကန္၊
၂။ သေ၀လည္ထိုး၊ တသတ္မ်ိဳး၊ ဖတ္ရိုးစသတ္သံ၊
၃။ သေ၀လည္းထိုး၊ န သတ္မ်ိဳး၊ ဖတ္ရိုး င သတ္သံ၊
၄။ သေ၀ေရးခ်၊ သတ္ျမင္က၊ မွတ္ၾက၀ဆြဲသံ၊
၅။ ဟထိုး ၀ဆြဲ ရရစ္ ယပင္း၊ ေတြ႔တံုလွ်င္းက၊ ႏွစ္၀တာ၀န္၊ေက်ပြန္ေစရန္၊ အသံ အသတ္
ယူၿမဲမွတ္။
၁။ အဓိပၸါယ္မွာ- အကၡရာ ၂-လံုးဆင့္ေတြ႔လွ်င္ အေပၚ တြင္ရွိေသာ အထက္အကၡရာကို
အသတ္တင္၍ဖတ္၊ အသံေသၿပီး၊ ေရွ႕အကၡရာႏွင့္တြဲ။
သမႏၲာ ===== သမန္တာ
စကၠ၀ါေဠသု === စက္က၀ါေဠသု
သဒၶမၼံ ====== သဒ္ဓမ္မံ
၂။ အဓိပၸာယ္မွာ- သေ၀ထိုးႏွင့္တြဲတြဲေသာ တသက္ကို စ သတ္အသံ ထြတ္၍ဖတ္။
ဥပမာ-
ေမတၱာ === ေမတ္တာ(မစ္တာဟု ဖတ္)
ေခတၱရာ == ေခတ္တရာ(ခစ္တရာ ဖတ္)
ေသတၱာ == ေသတ္တာ (သစ္တာ ဖတ္)
မွတ္ခ်က္။ ။ သေ၀ထိုးကို ပဠိ၌ ဧသရ ဟု ေခၚသည္။
၃။ အဓိပၸာယ္မွာ- သေ၀ထိုးႏွင့္တြဲေသာ န သတ္ကို င သတ္အသံ လြတ္၍ဖတ္။
ဥပမာ-
ပူေရ ႏၲံ === ပူေရန္တံ(ပူရင္တံ ဖတ္)
သေမႏၲဳ ===သေမန္တု(သမင္တု ဖတ္)
ဒေႆႏၲိ == ဒသ္ေသန္တိ(ဒသ္သင္တိ ဖတ္)
၄။ သေ၀ဖိုးေရးခ်ကို ၀ဆြဲ အသံထြတ္၍ ဖတ္ရမည္။
ေသာတၳာနံ == ေသာတ္ထာနံ(သြတ္ထာနံ ဖတ္)
ေကာ႑ည == ေကာဏ္ဍည(ကြဏ္ဍည ဖတ္)
ေဟာႏၲဳ == ေဟာန္တု (ဟြန္တု ဖတ္)
မွတ္ခ်က္ ။ ။ သေ၀ထိုးေရးခ်ကို ပါဠိ၌ ၾသသရ ဟုေခၚသည္။
၅။အဓိပၸာယ္မွာ- ဟထိုး ၀ဆြဲ ရရစ္ ယပင့္ အကၡရာစာလံုးမ်ားနွင့္ တြဲေသာ အကၡရာသည္
အသတ္တာ၀န္ကိုလည္းယူရသည္၊ မိမိ၏ မူလအသံလည္းထြတ္ရသည္။
အမွ = အမ္မွ။ ကဏွ = ကဏ္ဏွ
တုမွ = တုမ္မွ။ သဏွ = သဏ္ဏွ
ပုဗၺႏွ = ပုဗ္ဗန္ႏွ။ ဤျပယုဂ္တို႔၌ ဟထိုးႏွင့္တြဲေသာ- မ၊ ဏ၊ န အကၡရာတို႔သည္
အသံအသတ္ တာ၀န္ ၂-ရပ္ကိုယူရသည္။
သက် = သက္က် ၀ါက် = ၀က္က်
နိသ် = နိသ္သ်..တို႔၌ ရရစ္ႏွင့္တြဲေသာက ႏွင့္ဆတို႔သည္ အသတ္ႏွင့္ အသံတာ၀န္ ၂-မ်ိဳးကို
ယူထားသည္။
ကတြာ = ကတ္တ၀ါ ဒတြာ = ဒတ္တ၀ါ
ပတြာ = ပတ္တ၀ါ ၀တြည = ၀တ္၀၀ါ
တို႔၌ ၀ဆြဲႏွင့္တြဲေသာ တအကၡရာတို႔သည္ အသတ္ႏွင့္အသံ တာ၀န္ ၂-မ်ိဳးကို ယူထားသည္။
မွတ္ခ်က္။ ။ ဟထိုးသည္ ဟ၊ ယပင့္သည္ ယ၊ အရစ္သည္ ရ ေကာက္၊ ၀ ဆြဲသည္
၀အကၡရာ၏ ကိုယ္စားလွယ္ဟု အသီးသီးမွတ္။
မူရင္းpost ပိုင္႐ွင္မ်ား၏ ပညာအလင္းေပးေသာ ေစတနာအား ႐ိုေသေလးျမတ္စြာ ႐ွိခိုးကန္ေတာ့အပ္ပါသည္။
#ေက်ာင္းလြယ္အိတ္
.
ေရွးဦးစြာအကၡရာတို့ကိုသိထား
အကၡရာ(၄၁)လံုး
အ အာ ဣ ဤ ဥ ဦ ဧ ျသ
က ခ ဂ ဃ င
စ ဆ ဇ ဈ ည
ဋ ဌ ဍ ဎ ဏ
တ ထ ဒ ဓ န
ပ ဖ ဗ ဘ မ
ယ ရ လ ဝ သ
ဟ ဠ အံ
သရ(၈)လံုး
အ အာ ဣ ဤ ဥ ဦ ဧ ျသ
ဗ်ဥ္း(၃၃)လံုး
က ခ ဂ ဃ င
စ ဆ ဇ ဈ ည
ဋ ဌ ဍ ဎ ဏ
တ ထ ဒ ဓ န
ပ ဖ ဗ ဘ မ
ယ ရ လ ဝ သ
ဟ ဠ အံ
သရ(၈)လံုး နွင့္ ဗ်ဥ္း (၃၃) လံုး ေပါင္းလွ်င္ အကၡရာ(၄၁) လံုးပင္ျဖစ္၏။
၁။ အကၡရာတစ္လံုးတည္းျဖစ္လွ်င္ (က.ဂ)အသတ္မ်ားသည္(အက္)ဟု အသံထြက္၏။
(အေပၚစာလံုးကို အသတ္ဟုမွတ္ထား၍ အသံမထြက္ရ၊ ေအာက္စာလံုးကိုသာ အသံထြက္ရမည္။)
စကၠ (စက္က)
ဝိတေကၠာ (ဝိတက္ေကာ)
မဂၢ (မက္ဂ)
သဂၢ (သက္ဂ)
၂။ အကၡရာတစ္လံုးတည္းျဖစ္လွ်င္ (စ.ဇ) အသတ္မ်ားသည္(အစ္) ဟု အသံထြက္၏။
ပစၥ (ပစ္စ)
သစၥ (သစ္စ)
အဇၨ (အစ္ဇ)
၃။ အကၡရာတစ္လံုးတည္းျဖစ္လွ်င္ (င.ဉ) အသတ္မ်ားသည္ (အင္) ဟု အသံထြက္၏။
အဂၤ (အင္ဂ)
အလကၤာ (အလင္ကာ)
မဂၤလာ (မင္ဂလာ)
ပဥၥ (ပင္စ)
အညမည (အင္ညမင္ည)
၄။ အကၡရာတစ္လံုးတည္းျဖစ္လွ်င္ (ဏ.န.မ.လ.) အသတ္ မ်ား သည္ (အန္) ဟု အသံထြက္၏။
က႑ (ကန္ဍ)
အနၲ (အန္တ)
ဓမၼ (ဓမ္မ)
ပလႅဂၤ (ပန္လင္ဂ)
၅။ အကၡရာတစ္လံုးတည္းျဖစ္လွ်င္ (ဋ.ဍ.တ.ဒ.ပ.ဗ.သ)အသတ္္္မ်ား သည္ (အတ္) ဟု အသံထြက္၏။
ဝ႗ (ဝတ္ဋ)
ဒေၯုာ (ဒတ္ေဎာ)
ကတၲု (ကတ္တု)
ဗဒၶ (ဗတ္ဓ)
ပဗၺတ (ပတ္ဗတ)
သေပၸါ (သပ္ေပါ)
ဒႆန (ဒတ္သန)
၆။ ဣ သရ နွင့္ ဥ သရ ပါရာ၌ (က.ဂ.ဇ.စ)တို့ကို(တ)သတ္အသံျ
ဘိကၡဳ (ဘိတ္ခု)
ဝိဇၨာ (ဝိတ္ဇာ)
ကိစၥ (ကိတ္စ)
သိကၡာ (သိတ္ခါ)
ဥဂၢ (အုတ္ဂ)
ဒုကၡ (ဒုတ္ခ)
ဥစၥာ (အုတ္စာ)
မွတ္ခ်က္/ပါဠိ၌ ဗ်ဥ္း နွင့္ သရတဲြရာတြင္ ဣ သရသည္ ျမန္မာ၌လံုးႀကီးတင္၊
ဤ သရသည္ လံုးႀကီးတင္ဆံခတ္၊ ဥသရသည္ တစ္ေခ်ာင္းငင္၊ ဦသရသည္ နွစ္ေခ်ာင္းငင္၊
ျသ သရသည္ သေ၀ထိုး ေရးခ်၊ ဧ သရသည္ သေ၀ထိုး-ဟူ၍ အသီးသီးျဖစ္ၾက၏။
၇။ ဣ သရပါလွ်င္ (ဋ.ဍ.တ.ဒ.ပ.ဗ.သ) အသတ္မ်ားသည္ (အိတ္) ဟု အသံထြက္၏။
ကိဋ (ကိတ္ဌ)
ကိတၲ (ကိတ္တ)
ဣဒိၶ (အိတ္ဓိ)
သိပၸ (သိပ္ပ)
ကိဗၺိသ (ကိတ္ဗိသ)
ဒိႆတိ (ဒိတ္သတိ)
၈။ ဥ သရပါလွ်င္ (ဋ.ဍ.တ.ဒ.ပ.ဗ.သ) အသတ္မ်ားသည္ (အုတ္) ဟုအသံထြက္၏။
တု႒ိ (တုတ္ဌိ)
ဝုၯို (ဝုတ္ဎိ)
ပုတၲ (ပုတ္တ)
ဗုဒၶ (ဗုတ္ဓ)
ကုပၸ (ကုပ္ပ)
ဒုဗၺလ (ဒုတ္ဗလ)
ဒုႆ (ဒုတ္သ)
၉။ ဧ သရကို နငယ္ျဖင့္ သတ္လွ်င္ (အင္) ဟုအသံထြက္၏။
ဧႏၱဳ (အင္တု)
ေမနၲုဳ (မင္တု)
ေသနၲိ (သင္တိ)
၁ဝ။ ဧ သရကို နငယ္မွတစ္ပါး က်န္အသတ္မ်ားသည္ (အစ္) ဟု အသံထြက္၏။
ဧတၴ (အစ္ထ)
ေခတၲ (ခစ္တ)
ေမတၲ (မစ္တ)
ေပစၥ (ပစ္စ)
ေဇ႒ (ဇစ္ဌ)
ေဖဂၢဳ (ဖစ္ဂု)
၁၁။ ျသ သရပါလွ်င္ (က.ဂ.သ) အသတ္သည္(ေအာက္)ဟုအသံထြက္၏။
ျသကၠာက (ေအာက္ကာက)
ေမာကၡ (ေမာက္ခ)
ေယာဂၢ (ေယာက္ဂ)
ေဝါႆ (ေဝါက္သ)
၁၂။ ျသ သရပါလွ်င္ (ဉ.ဏ.န.မ) အသတ္မ်ားသည္ (အြန္) ဟုဝဆဲြ အသံျဖင့္ အသံထြက္ရမည္။
ေကာဥၥ (ကြန္စ)
ေကာ႑ည (ကြန္ဍင္ည)
ေသာဏၰ (သြန္ဏ)
ေဟာနၲဳ (ဟြန္တု)
ေသာမၼ (သြန္မ)
၁၃။ ျသ သရပါလွ်င္ (ဉ.ဏ.န.မ) အသတ္မ်ားမွတပါး က်န္အသတ္မ်ားကို
(အြတ္) ဟုဝဆဲြအသံျဖင့္ အသံထြက္ရမည္။
ပါေမာဇၨ (ပါမြတ္ဇ)
ေပါတၴက (ပြတ္ထက)
ေဖာ႒ဗၺ (ဖြတ္ဌပ္ဗ)
ေယာဗၺန (ယြတ္ဗန)
ေသာတၴိ (သြတ္ထိ)
၁၄။ ဤ သရပါလွ်င္ (င.ဉ.ဏ.န.မ) အသတ္မ်ားနွင့္ ေသးေသးတင္သည္
(အိန္) ဟုအသံထြက္ရမည္။
လိဂၤ (လိန္ဂ)
ကိဥၥိ (ကိန္စိ)
ဣနၵက (အိန္ဒက)
ဝိနၵတိ (ဝိန္ဒတိ)
ကႎ (ကိန္)
၁၅။ ဥ သရပါလွ်င္ (င.ဉ.ဏ.န.မ) အသတ္မ်ားသည္ (အုန္) ဟု အသံထြက္၏။
ဥဂၤ (အုန္ဂ)
ဘုဥၨ (ဘုန္ဇ)
ဥဏၰာယ (အုန္ဏာယ)
ကုနၲ (ကုန္တ)
ဘုမၼ (ဘုန္မ)
၁၆။ ဧ သရပါလွ်င္ (ဉ) အသတ္သည္ (အင္) ဟု အသံထြက္၏။
အာေနဥၨ (အာနင္ဇ)
၁၇။ ဣ သရ နွင့္ ဥ သရပါလွ်င္ (ယ.လ) အသတ္မ်ားကို (န) အသတ္ အသံျဖင့္ ဖတ္ရမည္။
ဘိေယ်ာ (ဘိန္ေယာ)
ေယဘုယ် (ေယဘုန္ယ)
ေဝပုလႅ (ေဝပုန္လ)
၁၈။ ''ဝ''ဗ်ဥ္း နွင့္ အျခားဗ်ဥ္း တဲြရာ၌ ထြက္ရမည့္အသံမ်ား
တ+ဝ=တြ (ကတြာ-ကတ္တဝါ)
ဒ+ဝ=သြ (ဒိသြာ-ဒိတ္သဝါ)
တ+ဝ=တြ (ဂေဟတြာ-ဂဟစ္တဝါ)
က်န္ေသာဗ်ဥ္းမ်ားတဲြရာ၌ ျမန္မာအသံအတိုင္းျဖစ္သည္။
၁၉။ ''ရ''ဗ်ဥ္း နွင့္ အျခားဗ်ဥ္း တဲြရာ၌ ထြက္ရမည့္အသံမ်ား
က+ရ=ျက (စျက-စက္ျက)
တ+ရ=ျတ (အျတ-အတ္တရ)
ဒ+ရ=ျဒ (ဣျနၵိယ-အိန္ဒရိယ)
ဗ+ရ=ျဗ (ျဗဟၼာ-ျဗန္မာ)
၂ဝ။ ''ဟ''ဗ်ဥ္း နွင့္ အျခားဗ်ဥ္းတဲြရာ၌ ထြက္ရမည့္အသံမ်ား
ဉ+ဟ=ဥွ (ပဥွ-ပင္ညွ)
ဏ+ဟ=ဏွ (ပုဗၺဏွ-ပုပ္ဗန္ဏွ)
န+ဟ=နွ (နွာန-နဟာန)
မ+ဟ=မွ (အမွ-အမ္မွ ၊ တုမွ-တုမ္မွ)
ယ+ဟ=ယွ (ပဂၢယွ-ပက္ကယ္ယွ)
ဝ+ဟ=ဝွာ (ဇိဝွါ-ဇိန္ဝွါ)
ဠ+ဟ=ဠွ (ရုဠီွ-ရံုလီွ)
မွတ္ရန္/ ဥွ.ဏွ.နွ.မွ.ယွ.ဠွ ပါဌ္ဆင့္မ်ား၌ ဥွ.ဏွ.နွ.မွ.ယွ.ဠွတို့သည္ တစ္လံုးတည္းသာျဖစ္ေသာ္လည္း နွစ္လံုးဆင့္ကဲ့သို့ျဖစ္၍ တစ္လံုးကို အသတ္သံ
ထြက္၍ တစ္လံုးကို ဟထိုးသံထြက္ရသည္။
ဤတြင္ပါဠိဖတ္နည္းျပီးျပီ။
ပါဠိ စားလံုးဆင့္ဖတ္နည္းအလကၤာ
+++++++++++++++
စားလံုးဆင့္ဖတ္နည္းအလကၤာ
၁။ ႏွစ္လံုးဆင့္မွာ၊ အထက္သာ၊ သတ္ပါၿမဲဧကန္၊
၂။ သေ၀လည္ထိုး၊ တသတ္မ်ိဳး၊ ဖတ္ရိုးစသတ္သံ၊
၃။ သေ၀လည္းထိုး၊ န သတ္မ်ိဳး၊ ဖတ္ရိုး င သတ္သံ၊
၄။ သေ၀ေရးခ်၊ သတ္ျမင္က၊ မွတ္ၾက၀ဆြဲသံ၊
၅။ ဟထိုး ၀ဆြဲ ရရစ္ ယပင္း၊ ေတြ႔တံုလွ်င္းက၊ ႏွစ္၀တာ၀န္၊ေက်ပြန္ေစရန္၊ အသံ အသတ္
ယူၿမဲမွတ္။
၁။ အဓိပၸါယ္မွာ- အကၡရာ ၂-လံုးဆင့္ေတြ႔လွ်င္ အေပၚ တြင္ရွိေသာ အထက္အကၡရာကို
အသတ္တင္၍ဖတ္၊ အသံေသၿပီး၊ ေရွ႕အကၡရာႏွင့္တြဲ။
သမႏၲာ ===== သမန္တာ
စကၠ၀ါေဠသု === စက္က၀ါေဠသု
သဒၶမၼံ ====== သဒ္ဓမ္မံ
၂။ အဓိပၸာယ္မွာ- သေ၀ထိုးႏွင့္တြဲတြဲေသာ တသက္ကို စ သတ္အသံ ထြတ္၍ဖတ္။
ဥပမာ-
ေမတၱာ === ေမတ္တာ(မစ္တာဟု ဖတ္)
ေခတၱရာ == ေခတ္တရာ(ခစ္တရာ ဖတ္)
ေသတၱာ == ေသတ္တာ (သစ္တာ ဖတ္)
မွတ္ခ်က္။ ။ သေ၀ထိုးကို ပဠိ၌ ဧသရ ဟု ေခၚသည္။
၃။ အဓိပၸာယ္မွာ- သေ၀ထိုးႏွင့္တြဲေသာ န သတ္ကို င သတ္အသံ လြတ္၍ဖတ္။
ဥပမာ-
ပူေရ ႏၲံ === ပူေရန္တံ(ပူရင္တံ ဖတ္)
သေမႏၲဳ ===သေမန္တု(သမင္တု ဖတ္)
ဒေႆႏၲိ == ဒသ္ေသန္တိ(ဒသ္သင္တိ ဖတ္)
၄။ သေ၀ဖိုးေရးခ်ကို ၀ဆြဲ အသံထြတ္၍ ဖတ္ရမည္။
ေသာတၳာနံ == ေသာတ္ထာနံ(သြတ္ထာနံ ဖတ္)
ေကာ႑ည == ေကာဏ္ဍည(ကြဏ္ဍည ဖတ္)
ေဟာႏၲဳ == ေဟာန္တု (ဟြန္တု ဖတ္)
မွတ္ခ်က္ ။ ။ သေ၀ထိုးေရးခ်ကို ပါဠိ၌ ၾသသရ ဟုေခၚသည္။
၅။အဓိပၸာယ္မွာ- ဟထိုး ၀ဆြဲ ရရစ္ ယပင့္ အကၡရာစာလံုးမ်ားနွင့္ တြဲေသာ အကၡရာသည္
အသတ္တာ၀န္ကိုလည္းယူရသည္၊ မိမိ၏ မူလအသံလည္းထြတ္ရသည္။
အမွ = အမ္မွ။ ကဏွ = ကဏ္ဏွ
တုမွ = တုမ္မွ။ သဏွ = သဏ္ဏွ
ပုဗၺႏွ = ပုဗ္ဗန္ႏွ။ ဤျပယုဂ္တို႔၌ ဟထိုးႏွင့္တြဲေသာ- မ၊ ဏ၊ န အကၡရာတို႔သည္
အသံအသတ္ တာ၀န္ ၂-ရပ္ကိုယူရသည္။
သက် = သက္က် ၀ါက် = ၀က္က်
နိသ် = နိသ္သ်..တို႔၌ ရရစ္ႏွင့္တြဲေသာက ႏွင့္ဆတို႔သည္ အသတ္ႏွင့္ အသံတာ၀န္ ၂-မ်ိဳးကို
ယူထားသည္။
ကတြာ = ကတ္တ၀ါ ဒတြာ = ဒတ္တ၀ါ
ပတြာ = ပတ္တ၀ါ ၀တြည = ၀တ္၀၀ါ
တို႔၌ ၀ဆြဲႏွင့္တြဲေသာ တအကၡရာတို႔သည္ အသတ္ႏွင့္အသံ တာ၀န္ ၂-မ်ိဳးကို ယူထားသည္။
မွတ္ခ်က္။ ။ ဟထိုးသည္ ဟ၊ ယပင့္သည္ ယ၊ အရစ္သည္ ရ ေကာက္၊ ၀ ဆြဲသည္
၀အကၡရာ၏ ကိုယ္စားလွယ္ဟု အသီးသီးမွတ္။
မူရင္းpost ပိုင္႐ွင္မ်ား၏ ပညာအလင္းေပးေသာ ေစတနာအား ႐ိုေသေလးျမတ္စြာ ႐ွိခိုးကန္ေတာ့အပ္ပါသည္။
#ေက်ာင္းလြယ္အိတ္
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။