Nine Nine Sanay @ ႏိုင္းႏိုင္းစေန
Cambridge ရဲ႕ဝိညာဥ္
________________
Cambridgeတကၠသုိလ္ရဲ႕တည္ေထာင္ျခင္းက အေရာင္အေသြးစံုလွတယ္။ ဒီတည္ေထာင္ျခင္းက အမိန္႔နာမခံသူတစ္စုရဲ႕ ခိုလႈံရာကေန စခဲ့တာလည္းျဖစ္တယ္။
ဘာေၾကာင့္တ႐ုတ္ကဗ်ာဆရာ Xu Zhimoက Cambridgeတကၠသုိလ္ကို "ထိုးဝါးရွည္တစ္ခုနဲ႔ ျမက္ခင္းစိမ္းထက္ပိုစိမ္းတဲ့အရပ္ဆီ ဆန္တက္မယ္" လို႔ဖဲြ႔ဆိုခဲ့မွန္း ဒီေနရာကိုေရာက္မွ ကၽြန္မသေဘာေပါက္နားလည္ေတာ့တယ္။ ႏွစ္ေပါင္း ၈ဝဝေက်ာ္သမိုင္းရွိခဲ့တဲ့ ဒီတကၠသိုလ္ေဟာင္းႀကီးကို Camျမစ္နားမွာ တည္ေဆာက္ထားပါတယ္။ ဒီေက်ာင္းျဖစ္ေပၚလာပံုက လူသတ္မႈတစ္ခုနဲ႔ဆက္ႏႊယ္ေနတယ္လို႔ ေလွသမားေျပာျပမွ ကၽြန္မတို႔သိရပါတယ္။
၁၂ဝ၉ခုႏွစ္မွာ Oxfordတကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားတစ္ဦးဟာ အရပ္သားတစ္ဦးအေပၚ လက္လြန္ၿပီး မေတာ္တဆသတ္ခဲ့မိတယ္။ ဒါကို အရပ္သားေတြက စိတ္တိုေဒါသထြက္ၿပီး Oxford တကၠသိုလ္ထဲဝင္ေရာက္ၿပီး ေက်ာင္းသား၃ဦးကို တရားလက္လြတ္ သတ္ခဲ့မိတယ္။
ဒီပဋိပကၡမွာ ေက်ာင္းသား၊ ဆရာ ၃ဦးဟာ Oxford ကေနထြက္ေျပးခဲ့ၾကၿပီး လူသူကင္းမဲ့တဲ့ ေနရာတစ္ခုဆီေရာက္လာခဲ့ၾကတယ္။ အဲဒီေနရာမွာပဲ တကၠသုိလ္တစ္ခု တည္ေထာင္ဖြင့္လွစ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီတကၠသိုလ္က ဒီကေန႔မွာ ႏိုဘယ္ဆုရွင္အေယာက္(၈ဝ)ေက်ာ္ ေမြးထုတ္ေပးခဲ့တဲ့ Cambridgeတကၠသုိလ္ပဲျဖစ္ပါတယ္။
ပန္းသီးပင္တစ္ပင္
ဒီပန္းသီးပင္ဟာ ကမာၻ႔သမိုင္းမွာ အထင္ကရ ပန္းသီးပင္တစ္ပင္ပဲျဖစ္လိမ့္မယ္။ ဒီပန္းသီးပင္ဟာ စစမွာ Kentၿမိဳ႕မွာရွိတဲ့ နယူတန္ရဲ႕အိမ္ေနာက္ေဖးပန္းၿခံမွာ စိုက္ထားခဲ့တာျဖစ္တယ္။ အသက္၂ဝေက်ာ္စ နယူတန္ရဲ႕ေခါင္းေပၚ အဲဒီပန္းသီးပင္က ပန္းသီးေၾကြက်ခဲ့တာျဖစ္ၿပီး ဆဲြငင္အားအေၾကာင္းကို သူ စေတြးေတာခဲ့တာျဖစ္တယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၆ဝက Cambridgeဟာ ဒီပန္းသီးပင္ကို ေက်ာင္းဝင္းထဲက Trinity College ေရွ႕မွာ ေျပာင္းေရြ႕စိုက္ပ်ဳိးခဲ့ၿပီး တကၠသိုလ္ရဲ႕သမိုင္းမွာ အျမင့္ျမတ္ဆံုးေက်ာင္းသားျဖစ္ခဲ့တဲ့ နယူတန္ကို အထိမ္းအမွတ္ျပဳခဲ့တယ္။
ပန္းသီးပင္ေအာက္မွာ ကၽြန္မတို႔အၾကာႀကီးရပ္ေနခဲ့တယ္။ တကယ္ေတာ့ ပန္းသီးပင္တစ္ပင္ရဲ႕သက္တမ္းက ဒီေလာက္မ႐ွည္ပါဘူး။ ဒီပန္းသီးပင္က နယူတန္ရဲ႕ပန္းသီးပင္မ်ဳိးဆက္ပဲျဖစ္လိမ့္မယ္။ Cambridgeက ဘာျဖစ္လို႔ ပန္းသီးပင္ကို ေနရာေရြ႕ခဲ့တာလဲ။ လမ္းမွာေတြ႔တဲ့ေက်ာင္းသားတခ်ဳိ႕ကို ကၽြန္မတို႔ေမးခဲ့ၾကတယ္။ ေက်ာင္းသားတစ္ဦးက "ေက်ာင္းက ေက်ာင္းသားေတြကို သတိေပးခ်င္တာပါ။ ပန္းသီးဘယ္အခ်ိန္ေၾကြက်မယ္ဆိုတာကို သင္မသိႏိုင္ဘူး။ သုေတသနလုပ္တာကလည္း လွ်ပ္တစ္ျပက္ဉာဏ္လိုပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ႏွစ္ေပါင္းေတာ္ေတာ္ၾကာ ေစာင့္ရတာမ်ဳိးလည္းရွိခဲ့ပါတယ္"လို႔ ေျပာပါတယ္။ Cambridgeက ႏိုဘယ္ဆုကို ေလာေလာလတ္လတ္ရထားတဲ့ Father of IVF (In vitro fertilisation) လို႔တင္စားခံခဲ့ရတဲ့ ပါေမာကၡ Robert G. Edwardsဟာ သူမေအာင္ျမင္ခင္ ႏွစ္ေပါင္း၁၄ႏွစ္လံုးလံုး ႀကိဳးစားသမွ် ဘာအက်ဳိးမွ မျဖစ္ထြန္းခဲ့ပါဘူး။
စာအုပ္တစ္အုပ္
"The Night Climbers of Cambridge" ဆိုတဲ့စာအုပ္ကို Cambridgeရဲ႕စာအုပ္ဆိုင္တန္းမွာ ကၽြန္မတို႔ဝယ္ခဲ့တယ္။ ဒီစာအုပ္ကို Cambridgeေက်ာင္းသားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဖတ္ခဲ့ၾကတယ္လို႔ဆိုတယ္။ ဒီစာအုပ္ထဲမွာ Cambridgeတကၠသိုလ္ရဲ႕ အေဆာက္အဦးတစ္ခုစီကို ဘယ္လိုတြယ္တက္ရမယ့္အေၾကာင္း အေသးစိတ္ေရးထားသလို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာတည္းက ညအခ်ိန္မွာ အေဆာက္အဦးေပၚတက္ခဲ့တဲ့ Cambridgeေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ ထူးဆန္းမႈေတြကိုလည္း မွတ္တမ္းတင္ထားပါတယ္။
Cambridgeတကၠသိုလ္ရဲ႕ ေကာင္စီအစည္းအေဝးခန္းမ အေဆာက္အဦးကို တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ေစာင့္မတ္ထားပါတယ္။ ဒီအေဆာက္အဦးကို Cambridgeရဲ႕ႏွလံုးသားလို႔ တင္စားၾကပါတယ္။ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္းရဲ႕ ဘဲြ႔ႏွင္းသဘင္ကို ဒီေနရာမွာပဲ က်င္းပပါတယ္။ Cambridgeတကၠသိုလ္ရဲ႕ တကယ့္ျမင့္ျမတ္တဲ့ ေနရာတစ္ခုပါ။ ဒါေပမယ့္ ၁၉၅၈ခုႏွစ္ မနက္ခင္းတစ္ခုမွာ လူေတြဒီအေဆာက္အဦးေရွ႕ ျဖတ္သန္းခ်ိန္ အေဆာက္အဦးရဲ႕ေခါင္မိုးထက္မွာ Austinတံဆိပ္ ကားငယ္တစ္စီးကို ထူးထူးဆန္းဆန္းေတြ႔ခဲ့ၾကတယ္။ ေခါင္မိုးထက္ ဒီကားဘယ္လိုေရာက္ေနေၾကာင္းကို ဘယ္သူမွမသိခဲ့ၾကဘူး။ အဲဒီေခတ္က အေလးမကိရိယာ အေနအထားကလည္း ကားတစ္စီးကို မပ်က္မယြင္းဘဲ မီတာ၂ဝေက်ာ္အျမင့္ရွိတဲ့ ေခါင္မိုးေပၚတင္ဖို႔ရာလည္း မျဖစ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ကားကို ေခါင္မိုးထက္ကခ်ဖို႔ေတာင္ တစ္စစီျဖဳတ္ၿပီးမွ ခ်ခဲ့ရတယ္။
ေခါင္မိုးထက္က ကားက Cambridgeတကၠသိုလ္ရဲ႕ ထူးဆန္းအံ့ၾသမႈတစ္ရပ္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဒီထက္ပိုၿပီး ကၽြန္မကို အံ့ၾသေစတာက ဘယ္ေက်ာင္းသားေတြက ကားကို ဘယ္လိုနည္းနဲ႔အသံုးျပဳၿပီး ေခါင္မိုးေပၚတင္ခဲ့တယ္၊ အမိန္႔အာဏာကို ဖီဆန္ခဲ့တယ္ဆိုတာမဟုတ္ဘူး။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဒီကိစၥကို ဘယ္ေက်ာင္းသားေတြလုပ္မွန္း သိရက္နဲ႔ အဲဒီေက်ာင္းသားေတြကို ေက်ာင္းက မထုတ္ေဖာ္၊ မေၾကညာခဲ့သလို ေက်ာင္းသားေတြကို ဒဏ္မေပးခဲ့ဘူး။ အဲဒီေက်ာင္းသားေတြကို ေက်ာင္းက ႐ွန္ပိုင္တစ္ေသတၱာေတာင္ တိတ္တိတ္ေလးလက္ေဆာင္ေပးခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
**** ဆက္ေရးဦးမယ္.. မၿပီးေသးဘူး.. စာက႐ွည္ေတာ့ ဖတ္ရတာ ပ်င္းမွာစိုးလို႔။ မေန႔ကငွားခဲ့တဲ့ Readers ဆိုတဲ့တ႐ုတ္မဂၢဇင္းတစ္ေစာင္ထဲက စာတစ္ပုဒ္ပါ.. စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းလို႔ ဘာသာျပန္မွ်ေဝပါတယ္။
________________
Cambridgeတကၠသုိလ္ရဲ႕တည္ေထာင္ျခင္းက အေရာင္အေသြးစံုလွတယ္။ ဒီတည္ေထာင္ျခင္းက အမိန္႔နာမခံသူတစ္စုရဲ႕ ခိုလႈံရာကေန စခဲ့တာလည္းျဖစ္တယ္။
ဘာေၾကာင့္တ႐ုတ္ကဗ်ာဆရာ Xu Zhimoက Cambridgeတကၠသုိလ္ကို "ထိုးဝါးရွည္တစ္ခုနဲ႔ ျမက္ခင္းစိမ္းထက္ပိုစိမ္းတဲ့အရပ္ဆီ ဆန္တက္မယ္" လို႔ဖဲြ႔ဆိုခဲ့မွန္း ဒီေနရာကိုေရာက္မွ ကၽြန္မသေဘာေပါက္နားလည္ေတာ့တယ္။ ႏွစ္ေပါင္း ၈ဝဝေက်ာ္သမိုင္းရွိခဲ့တဲ့ ဒီတကၠသိုလ္ေဟာင္းႀကီးကို Camျမစ္နားမွာ တည္ေဆာက္ထားပါတယ္။ ဒီေက်ာင္းျဖစ္ေပၚလာပံုက လူသတ္မႈတစ္ခုနဲ႔ဆက္ႏႊယ္ေနတယ္လို႔ ေလွသမားေျပာျပမွ ကၽြန္မတို႔သိရပါတယ္။
၁၂ဝ၉ခုႏွစ္မွာ Oxfordတကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားတစ္ဦးဟာ အရပ္သားတစ္ဦးအေပၚ လက္လြန္ၿပီး မေတာ္တဆသတ္ခဲ့မိတယ္။ ဒါကို အရပ္သားေတြက စိတ္တိုေဒါသထြက္ၿပီး Oxford တကၠသိုလ္ထဲဝင္ေရာက္ၿပီး ေက်ာင္းသား၃ဦးကို တရားလက္လြတ္ သတ္ခဲ့မိတယ္။
ဒီပဋိပကၡမွာ ေက်ာင္းသား၊ ဆရာ ၃ဦးဟာ Oxford ကေနထြက္ေျပးခဲ့ၾကၿပီး လူသူကင္းမဲ့တဲ့ ေနရာတစ္ခုဆီေရာက္လာခဲ့ၾကတယ္။ အဲဒီေနရာမွာပဲ တကၠသုိလ္တစ္ခု တည္ေထာင္ဖြင့္လွစ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီတကၠသိုလ္က ဒီကေန႔မွာ ႏိုဘယ္ဆုရွင္အေယာက္(၈ဝ)ေက်ာ္ ေမြးထုတ္ေပးခဲ့တဲ့ Cambridgeတကၠသုိလ္ပဲျဖစ္ပါတယ္။
ပန္းသီးပင္တစ္ပင္
ဒီပန္းသီးပင္ဟာ ကမာၻ႔သမိုင္းမွာ အထင္ကရ ပန္းသီးပင္တစ္ပင္ပဲျဖစ္လိမ့္မယ္။ ဒီပန္းသီးပင္ဟာ စစမွာ Kentၿမိဳ႕မွာရွိတဲ့ နယူတန္ရဲ႕အိမ္ေနာက္ေဖးပန္းၿခံမွာ စိုက္ထားခဲ့တာျဖစ္တယ္။ အသက္၂ဝေက်ာ္စ နယူတန္ရဲ႕ေခါင္းေပၚ အဲဒီပန္းသီးပင္က ပန္းသီးေၾကြက်ခဲ့တာျဖစ္ၿပီး ဆဲြငင္အားအေၾကာင္းကို သူ စေတြးေတာခဲ့တာျဖစ္တယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၆ဝက Cambridgeဟာ ဒီပန္းသီးပင္ကို ေက်ာင္းဝင္းထဲက Trinity College ေရွ႕မွာ ေျပာင္းေရြ႕စိုက္ပ်ဳိးခဲ့ၿပီး တကၠသိုလ္ရဲ႕သမိုင္းမွာ အျမင့္ျမတ္ဆံုးေက်ာင္းသားျဖစ္ခဲ့တဲ့ နယူတန္ကို အထိမ္းအမွတ္ျပဳခဲ့တယ္။
ပန္းသီးပင္ေအာက္မွာ ကၽြန္မတို႔အၾကာႀကီးရပ္ေနခဲ့တယ္။ တကယ္ေတာ့ ပန္းသီးပင္တစ္ပင္ရဲ႕သက္တမ္းက ဒီေလာက္မ႐ွည္ပါဘူး။ ဒီပန္းသီးပင္က နယူတန္ရဲ႕ပန္းသီးပင္မ်ဳိးဆက္ပဲျဖစ္လိမ့္မယ္။ Cambridgeက ဘာျဖစ္လို႔ ပန္းသီးပင္ကို ေနရာေရြ႕ခဲ့တာလဲ။ လမ္းမွာေတြ႔တဲ့ေက်ာင္းသားတခ်ဳိ႕ကို ကၽြန္မတို႔ေမးခဲ့ၾကတယ္။ ေက်ာင္းသားတစ္ဦးက "ေက်ာင္းက ေက်ာင္းသားေတြကို သတိေပးခ်င္တာပါ။ ပန္းသီးဘယ္အခ်ိန္ေၾကြက်မယ္ဆိုတာကို သင္မသိႏိုင္ဘူး။ သုေတသနလုပ္တာကလည္း လွ်ပ္တစ္ျပက္ဉာဏ္လိုပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ႏွစ္ေပါင္းေတာ္ေတာ္ၾကာ ေစာင့္ရတာမ်ဳိးလည္းရွိခဲ့ပါတယ္"လို႔ ေျပာပါတယ္။ Cambridgeက ႏိုဘယ္ဆုကို ေလာေလာလတ္လတ္ရထားတဲ့ Father of IVF (In vitro fertilisation) လို႔တင္စားခံခဲ့ရတဲ့ ပါေမာကၡ Robert G. Edwardsဟာ သူမေအာင္ျမင္ခင္ ႏွစ္ေပါင္း၁၄ႏွစ္လံုးလံုး ႀကိဳးစားသမွ် ဘာအက်ဳိးမွ မျဖစ္ထြန္းခဲ့ပါဘူး။
စာအုပ္တစ္အုပ္
"The Night Climbers of Cambridge" ဆိုတဲ့စာအုပ္ကို Cambridgeရဲ႕စာအုပ္ဆိုင္တန္းမွာ ကၽြန္မတို႔ဝယ္ခဲ့တယ္။ ဒီစာအုပ္ကို Cambridgeေက်ာင္းသားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဖတ္ခဲ့ၾကတယ္လို႔ဆိုတယ္။ ဒီစာအုပ္ထဲမွာ Cambridgeတကၠသိုလ္ရဲ႕ အေဆာက္အဦးတစ္ခုစီကို ဘယ္လိုတြယ္တက္ရမယ့္အေၾကာင္း အေသးစိတ္ေရးထားသလို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာတည္းက ညအခ်ိန္မွာ အေဆာက္အဦးေပၚတက္ခဲ့တဲ့ Cambridgeေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ ထူးဆန္းမႈေတြကိုလည္း မွတ္တမ္းတင္ထားပါတယ္။
Cambridgeတကၠသိုလ္ရဲ႕ ေကာင္စီအစည္းအေဝးခန္းမ အေဆာက္အဦးကို တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ေစာင့္မတ္ထားပါတယ္။ ဒီအေဆာက္အဦးကို Cambridgeရဲ႕ႏွလံုးသားလို႔ တင္စားၾကပါတယ္။ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္းရဲ႕ ဘဲြ႔ႏွင္းသဘင္ကို ဒီေနရာမွာပဲ က်င္းပပါတယ္။ Cambridgeတကၠသိုလ္ရဲ႕ တကယ့္ျမင့္ျမတ္တဲ့ ေနရာတစ္ခုပါ။ ဒါေပမယ့္ ၁၉၅၈ခုႏွစ္ မနက္ခင္းတစ္ခုမွာ လူေတြဒီအေဆာက္အဦးေရွ႕ ျဖတ္သန္းခ်ိန္ အေဆာက္အဦးရဲ႕ေခါင္မိုးထက္မွာ Austinတံဆိပ္ ကားငယ္တစ္စီးကို ထူးထူးဆန္းဆန္းေတြ႔ခဲ့ၾကတယ္။ ေခါင္မိုးထက္ ဒီကားဘယ္လိုေရာက္ေနေၾကာင္းကို ဘယ္သူမွမသိခဲ့ၾကဘူး။ အဲဒီေခတ္က အေလးမကိရိယာ အေနအထားကလည္း ကားတစ္စီးကို မပ်က္မယြင္းဘဲ မီတာ၂ဝေက်ာ္အျမင့္ရွိတဲ့ ေခါင္မိုးေပၚတင္ဖို႔ရာလည္း မျဖစ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ကားကို ေခါင္မိုးထက္ကခ်ဖို႔ေတာင္ တစ္စစီျဖဳတ္ၿပီးမွ ခ်ခဲ့ရတယ္။
ေခါင္မိုးထက္က ကားက Cambridgeတကၠသိုလ္ရဲ႕ ထူးဆန္းအံ့ၾသမႈတစ္ရပ္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဒီထက္ပိုၿပီး ကၽြန္မကို အံ့ၾသေစတာက ဘယ္ေက်ာင္းသားေတြက ကားကို ဘယ္လိုနည္းနဲ႔အသံုးျပဳၿပီး ေခါင္မိုးေပၚတင္ခဲ့တယ္၊ အမိန္႔အာဏာကို ဖီဆန္ခဲ့တယ္ဆိုတာမဟုတ္ဘူး။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဒီကိစၥကို ဘယ္ေက်ာင္းသားေတြလုပ္မွန္း သိရက္နဲ႔ အဲဒီေက်ာင္းသားေတြကို ေက်ာင္းက မထုတ္ေဖာ္၊ မေၾကညာခဲ့သလို ေက်ာင္းသားေတြကို ဒဏ္မေပးခဲ့ဘူး။ အဲဒီေက်ာင္းသားေတြကို ေက်ာင္းက ႐ွန္ပိုင္တစ္ေသတၱာေတာင္ တိတ္တိတ္ေလးလက္ေဆာင္ေပးခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
**** ဆက္ေရးဦးမယ္.. မၿပီးေသးဘူး.. စာက႐ွည္ေတာ့ ဖတ္ရတာ ပ်င္းမွာစိုးလို႔။ မေန႔ကငွားခဲ့တဲ့ Readers ဆိုတဲ့တ႐ုတ္မဂၢဇင္းတစ္ေစာင္ထဲက စာတစ္ပုဒ္ပါ.. စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းလို႔ ဘာသာျပန္မွ်ေဝပါတယ္။
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။