ခုတေလာ ဂ်ပန္က Eiko Yamashita လို႔ေခၚတဲ့ စာေရးဆရာမတစ္ဦးဟာ ဒီကေန႔ေခတ္ရဲ႕ အလိုႀကီးတဲ့ရမၼက္၊ ဂုဏ္ပကာဓနၾကြားဝါမႈေတြကို တိုက္ဖ်က္တဲ့အေနနဲ႔ "ျဖတ္၊ မတြန္႔တို၊ ခြာ"ဆိုတဲ့ ႐ိုး႐ွင္းတဲ့ေနထိုင္နည္း စာအုပ္တစ္အုပ္ကိုေရးသားထုတ္ေဝခဲ့ပါတယ္။ သူ႔စာအုပ္က လူအမ်ားရဲ႕အားေပးေထာက္ခံမႈကို ရ႐ွိခဲ့ပါတယ္။
အလြယ္နည္းနဲ႔႐ွင္းျပရရင္ "ျဖတ္" က မလိုအပ္တဲ့ပစၥည္းေတြကို မဝယ္တာျဖစ္ၿပီး "မတြန္႔တို"က သူ႔မွာ႐ွိတဲ့ပစၥည္းေတြကို မတြန္႔တို မႏွေျမာဘဲ ေပးသင့္တဲ့လူေတြကို ေပးကမ္းတာျဖစ္တယ္။ မလိုအပ္တဲ့ပစၥည္းေတြကို စြန္႔ပစ္တန္စြန္႔ပစ္၊ ေပးကမ္းတန္ေပးကမ္းတာျဖစ္တယ္။ "ခြာ"က သံုးလို႔ရ၊ မသံုးလည္းျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ပစၥည္းနားက ခြာတာျဖစ္တယ္။
Eiko Yamashita ရဲ႕စာအုပ္ "ျဖတ္၊ မတြန္႔တို၊ ခြာ"က ကၽြန္ေတာ့္ကို လႈပ္ႏိုးလိုက္ပါတယ္။
ပထမဦးဆံုး ကၽြန္ေတာ့္မ်က္စိထဲဝင္လာတာက ကၽြန္ေတာ့္အိမ္ထဲက နံရံနားကပ္ေနတဲ့ စာအုပ္ဘီ႐ို ၈ ဘီ႐ိုပါပဲ။ ဘီ႐ိုထဲမွာ စာအုပ္မ်ဳိးစံု႐ွိပါတယ္။ ဘယ္ႏွအုပ္႐ွိသလဲဆိုတာကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တစ္ခါမွ မေရတြက္ခဲ့ဖူးပါဘူး။ စာအုပ္အားလံုးကို ပိုက္ဆံေပးၿပီး ဝယ္ခဲ့တာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ စာအုပ္ရဲ႕၅ပံုပံု ၄ပံုေလာက္ကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္မဖတ္ခဲ့ဖူးသလို လွန္လဲမလွန္ၾကည့္ခဲ့ဖူးပါဘူး။
မိတ္ေဆြတစ္ဦးေျပာတဲ့စကားတစ္ခြန္းကို ကၽြန္ေတာ္သြားသတိရမိပါတယ္။ မိတ္ေဆြဟာ သူ႔သက္တမ္းနဲ႔ စာအုပ္ေပါင္း ဘယ္ေလာက္ထပ္ဖတ္ႏိုင္ဦးမလဲလို႔ တြက္ခ်က္ခဲ့ပါဘူး။ က်န္႐ွိေနတဲ့သူ႔သက္တမ္းမွာ အမ်ားဆံုးသူဖတ္ႏိုင္မယ့္စာအုပ္က အုပ္၂ေထာင္ ၃ေထာင္ေလာက္ပဲ႐ွိေတာ့တယ္လို႔ဆိုတယ္။ ဒီလိုဆိုရင္ အသက္ ၇ဝေက်ာ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ကေရာ.. ဘယ္ႏွအုပ္ပဲဖတ္ႏိုင္ေတာ့မလဲ။
ဒါေၾကာင့္ စာအုပ္ေတြကို ကၽြန္ေတာ္႐ွင္းလင္းၿပီး တစ္ဘက္ခန္းမွာပံုထားလိုက္ပါတယ္။ စာအုပ္က စာအုပ္ရနံ႔ေတြသင္းပ်ံ႕ေနတယ္။ စကားလံုးေတြက တိတ္ဆိတ္ေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ္အသက္ႀကီးၿပီ လႈပ္႐ွားမႈလည္းေႏွးေကြးလာသလို ေတြးေခၚမႈလည္း ေနာက္က်လာတယ္၊ မ်က္စိလည္း မႈန္ေနၿပီမို႔ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းတဲ့ စာအုပ္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္ေတာ္မ်ားမ်ား မဖတ္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္မတြန္႔တိုစတမ္း စာအုပ္ေတြကို ခ်က္ခ်င္းေပးကမ္းဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါတယ္။
စာအုပ္ေတြ ႐ွင္းလင္းၿပီးေနာက္ အဝတ္အစား၊ ဖိနပ္ေတြကို ကၽြန္ေတာ္႐ွင္းလင္းျပန္တယ္။ မဝတ္ျဖစ္တဲ့ အဝတ္အစားေတြ၊ ဖိနပ္သစ္ေတြ၊ တဘက္၊ ဦးထုပ္၊ လက္ကိုင္ပဝါ အားလံုးေပါင္း အိတ္ႀကီး ၄အိတ္ေလာက္စုမိတယ္။ ဒီပစၥည္းေတြက တစ္သက္သံုးမကုန္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ လူ႔ဘဝဆိုတာ ေနာင္တစ္သက္႐ွိခ်င္မွ႐ွိေတာ့မွာမို႔ ကိုယ္အတြက္ အသံုးလိုသေလာက္ခ်န္ထားၿပီး က်န္တာေတြကို ခ်က္ခ်င္းေပးကမ္းဖို႔ ကၽြန္ေတာ္ဆံုးျဖတ္လိုက္ျပန္ပါတယ္။
"ျဖတ္၊ မတြန္႔တို၊ ခြာ" ရဲ႕အဓိကေသာ့ခ်က္က ကိုယ္ဘာလိုသလဲဆိုတာကို သေဘာေပါက္ေစပါတယ္။ ႐ႈပ္ေထြးေနတဲ့ကိုယ့္ရဲ႕စိတ္ကို ႐ွင္းလင္းေစပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ က်န္႐ွိတဲ့အပိုပစၥည္းေတြ၊ မလိုအပ္တာေတြ၊ မသင့္ေတာ္တာေတြကို စြန္႔ပစ္တာပဲျဖစ္တယ္။
ဘဝက ေပါ့ပါးေနဖို႔လိုအပ္ပါတယ္။ ေရာင့္ရဲတင့္တိမ္တတ္ဖို႔ လိုပါတယ္။ ဘဝေပါ့ပါးမွ စိတ္ေပါ့ပါးပါတယ္။
"ျဖတ္၊ မတြန္႔တို၊ ခြာ" က ေပ်ာ္႐ႊင္ျခင္းတစ္မ်ဳိးျဖစ္ပါတယ္။
မူရင္း ---Readers မဂၢဇင္း ၂ဝ၁၄ခုႏွစ္ထုတ္ အမွတ္စဥ္ ၁၂မွ.....
ႏိုင္းႏိုင္းစေန (June. 19. 2014)
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။