ျပည္ျမန္မာ
ကသျမင္ငါးႀကီး ဖမ္းဆီးရမိသူ ေမာင္သာထူး (ခ) ေဇာ္မင္းဦး ႏွင့္ေတြ႕ဆုံျခင္း
Wednesday, January 22, 2014
မြန္ျပည္နယ္ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕ ေကာ့တြန္ေက်းရြာအုပ္စု ၊ ဇြယ္ရပ္ကၽြန္းေန ေဒၚပု၏ သား ေမာင္သာထူး သည္ ေမာ္လၿမိဳင္ေခါင္းေဆး ကၽြန္းအနီးတြင္ ဇန္နဝါရီ ၁၃ ရက္ နံနက္ ၁၁ နာရီက ငါးျပက္ပိုက္ဆြဲရာမွ အေလးခ်ိန္ ၅၂ ပိႆာခန႔္ရွိ သည့္ ကသျမင္ ငါးႀကီး တစ္ေကာင္ကို ဖမ္းဆီးရမိခဲ့သည္။
အဆိုပါငါးႀကီးအား ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕ ဘိုကုန္းရပ္ရွိ သံလြင္ေစ်း ငါးအဝယ္ဒိုင္တြင္ လာေရာက္ေရာင္းခ်ရာ က်ိကၡမီၿမိဳ႕မွ ငါးအဝယ္ဒိုင္ပိုင္ရွင္ တစ္ဦးက ေငြက်ပ္ ၂၂၅ သိိန္း ေပးဝယ္ကာ ရန္ကုန္သို႔ ေန႔ခ်င္းအၿပီး သယ္သြားေၾကာင္း ငါးထက္ ငါအဆီ ေပါင္း က ပိုမိုေစ်းရေၾကာင္း ငါးလုပ္ငန္းရွင္မ်ားက ေျပာဆိုၾကသည္။
အဆိုပါ ငါးႀကီးကို ဖမ္းမိေသာသူသည္ေနာက္ပိုင္းတြင္ တံငါလုပ္ငန္းျပန္လည္လုပ္ကိုင္လၽွင္ ခိုက္တတ္ေၾကာင္း ေျပာဆိုမွုမ်ား က လည္း ထြက္ေပၚေနသည္။ ယခုအခါ အဆိုပါ ငါးႀကီးကိုေရာင္းခ်ခဲ့ၿပီးျဖစ္ရာ ယင္းငါးႀကီးကို ဖမ္းမိခဲ့ သည့္ ေမာင္သာထူး ႏွင့္ ၄င္း၏ ဖခင္ျဖစ္သူတို႔ကို ရန္ကုန္ တိုင္းမ္ သတင္းစာ မွ ေတြ႕ဆုံေမးျမန္း ခဲ့ပါသည္။
ေမး- ေမာင္သာထူးရဲ့မိဘေတြက
ေျဖ- ကၽြန္ေတာ့္မိဘေတြက ဦးတင္လွနဲ႔ ေဒၚစန္းဝင္း(ခ) ေဒၚပုျဖစ္ပါတယ္။ ေကာ့ တြန္ေက်းရြာအုပ္စု ဇြယ္ရပ္ကၽြန္းမွာေနပါ တယ္။ သားသမီး ခုနစ္ေယာက္အနက္ ကၽြန္ေတာ္က ေျခာက္ေယာက္ေျမာက္ျဖစ္ပါ တယ္။ နာမည္က ေမာင္သာထူး(ခ) ေမာင္ ေဇာ္မင္းဦးျဖစ္ပါတယ္။
ေမး- ေမာင္သာထူးရဲ့ အသက္နဲ႔ေက်ာင္း ပညာအရည္အခ်င္းက
ေျဖ- ကၽြန္ေတာ့္အသက္က ၁၄ႏွစ္ပါ။ ငါး တန္းေအာင္ၿပီးကတည္းက ေက်ာင္းထြက္ လိုက္ပါတယ္။ ေက်ာင္းထြက္တာ သုံးႏွစ္ ေလာက္ရွိပါၿပီ။ မိဘေတြကေတာ့ အရင္က တံငါပါပဲ။ အခုေတာ့ၿခံစိုက္ပါတယ္။ တံငါ မလုပ္ေတာ့ပါဘူး။ ငွက္ေပ်ာၿခံ စိုက္ပါ တယ္။ ငွက္ေပ်ာၿခံ ႏွစ္ဧကေလာက္စိုက္ပါတယ္။
ေမး- ေမာင္သာထူးငါးဖမ္းတာက
ေျဖ- ကၽြန္ေတာ္ေက်ာင္းထြက္ၿပီးကတည္း က ကၽြန္ေတာ့္အစ္ကိုေတြနဲ႔ ငါးဖမ္းလိုက္ပါ တယ္။ အစ္ကိုက သီးျခားေနပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က အစ္ကို႔ေလွမွာ လိုက္ပါတယ္။
ေမး- ငါးမိတဲ့ ၁၃ရက္ေန႔က အေၾကာင္း ေျပာပါဦး။
ေျဖ- အဲဒီေန႔ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အစ္ကိုက မအားတာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ပိုက္ထြက္ပါတယ္။ အေမက အေဖာ္လိုက္ေပးပါတယ္။ ကၽြန္ ေတာ္က ပဲ့နင္းလုပ္တယ္။ စက္ေမာင္းတယ္။ ပိုက္ခ်ပါတယ္။ တံငါလုပ္ေနတာ သုံးႏွစ္ ေလာက္ရွိၿပီဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ လည္း ကၽြမ္း က်င္ပါတယ္။ အဲဒီေန႔က ဘာမွမထူးျခား ပါဘူး။ ခါတိုင္းအစ္ကိုနဲ႔သြားၿပီး ပိုက္ခ်ေနက် အတိုင္းပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ပိုက္ေမၽွာတဲ့ ေနရာေရာက္ေတာ့ ပိုက္ခ်တယ္။ နာရီဝက္ ေလာက္ေနၿပီး ပိုက္ဆြဲပါတယ္။ ဆြဲရင္းနဲ႔ ပိုက္ေလးလာၿပီး ကၽြန္ေတာ္မဆြဲနိုင္ေတာ့ ဘူး။ အေမပါ ၀ိုင္းဆြဲတယ္။ အဲဒါလဲ မနိုင္ ေတာ့တာနဲ႔ တျခားေလွက လူေတြကိုဝိုင္း ေခၚပါတယ္။ တျခားေလွက လူေလးေယာက္ ေရာက္လာၿပီး ၀ိုင္းဆြဲၾကေတာ့မွ ကသျမင္ ငါးႀကီးမွန္း သိရေတာ့ တယ္။
ေမး- ငါးႀကီးရေတာ့ ဘာလုပ္လဲ။
ေျဖ- ငါးႀကီးရေတာ့ ေလွကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ အိမ္ကိုေမာင္းသြားၿပီး အေဖ့ကိုသြားေခၚ ပါတယ္။ အေဖကခ်က္ခ်င္းလိုက္လာၿပီး အေဖနဲ႔အတူ ေမာ္လၿမိဳင္ကို ျပန္ေမာင္းခဲ့ ပါတယ္။
ေမး- ေမာ္လၿမိဳင္ေရာက္ေတာ့ ဘာဆက္ လုပ္လဲ။
ေျဖ- ေမာ္လၿမိဳင္ေရာက္ေတာ့ အေဖကပဲ ဆက္လုပ္ပါတယ္။ တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ ေျပာဆိုေနၾကတာနဲ႔ ေနာက္ဆုံး ေမာ္လၿမိဳင္ ဘိုကုန္းရပ္က သံလြင္ေစ်းငါးအဝယ္ဒိုင္ ေတြဆီကို သုံးဘီးဆိုင္ကယ္နဲ႔ တင္သြားပါ တယ္။ ေစ်းစကား ေတြကိုေတာ့ အေဖကပဲ ေျပာပါတယ္။
ေမး- အဝယ္ဒိုင္မွာ ေတြ႕ဆုံဝယ္ယူတဲ့အ ေၾကာင္းေလး
ေျဖ- (သာထူး၏ဖခင္)- ကၽြန္ေတာ္ ဦးတင္ လွပါ။ ေမာင္သာထူးရဲ့ ဖခင္ပါ။ အဝယ္ဒိုင္ ေရာက္ေတာ့ အဝယ္ဒိုင္တစ္ဦးက က်ပ္သိန္း ၁၅ဝေပးမယ္ေျပာပါတယ္။ အေလးခ်ိန္ႀကီး ရင္ ပိုေပးမယ္ေျပာပါတယ္။ အေလးခ်ိန္ ခ်ိန္ၾကည့္ေတာ့ ငါးႀကီး ဟာ အေလးခ်ိန္ ၅၂ ပိႆာေက်ာ္ေက်ာ္ေလးရွိပါတယ္။ ဒါနဲ႔ အဲဒီ အဝယ္ဒိုင္က က်ပ္သိန္း ၁၉ဝေပးမယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကလဲ အဲဒီငါး ႀကီးရဲ့အေၾကာင္းကိုသိေနေတာ့ မေရာင္း ေသးဘဲ ေစ်းဆြဲပါတယ္။ ငါးႀကီးရဲ့ အသား က ဘာမွမဟုတ္ေပမယ့္ အဲဒီငါးႀကီးရဲ့ ငါးဆီေပါင္း က ေစ်းရတယ္ဆိုတာသိထားေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ မေရာင္းေသးဘူး ။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ က်ိဳကၡမီ ၿမိဳ႕ ငါးအဝယ္ဒိုင္တစ္ေယာက္က ေငြက်ပ္ ၂၂၅သိန္းေပးမယ္ဆိုတာနဲ႔ ေရာင္းလိုက္ပါ တယ္။ ဝယ္တဲ့ငါးဒိုင္ကလည္း ငါးႀကီးကို ခ်က္ ခ်င္းပဲ ရန္ကုန္ကိုသယ္သြားပါတယ္။
ေမး- ပိုက္ဆံေတြရၿပီဆိုေတာ့ ဘာလုပ္ငန္း လုပ္ဖို႔ စဥ္းစားထားလဲ။
ေျဖ- ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ၿခံပဲစိုက္ပါမယ္။ ကေလးေတြကေတာ့ တံငါအလုပ္ပဲ ဆက္ လုပ္ၾကမွာပါ။
ေမး- ငါးႀကီးႀကီးရၿပီးရင္ တံငါအလုပ္ ဆက္လုပ္ရင္ခိုက္တတ္တယ္ဆို။
ေျဖ- ေျပာၾကတာပဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကေတာ့ အဲဒါကို မယုံပါဘူး။ တံငါပဲ ဆက္လုပ္ပါ့ မယ္။ ရြာမွာလဲအရင္က အဲဒီလို ငါးအႀကီး ႀကီးေတြကို ႏွစ္ႏွစ္တစ္ခါ၊ သုံးႏွစ္ တစ္ခါ ေလာက္ရထားဖူးတဲ့ လူေတြရွိတယ္။ သူတို႔ လဲ တံငါအလုပ္ပဲ ဆက္လုပ္ေန ၾကတာပဲ၊ ခိုက္တယ္ဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ မယုံ ၾကည္ပါဘူး။
ေမး- ဦးတင္လွတို႔ ဘာဆက္လုပ္ဖို႔အစီ အစဥ္ရွိလဲ။
ေျဖ- ေလာေလာဆယ္ေတာ့ အလွူလုပ္ပါ့ မယ္။ အဲဒီေနာက္မွ ဘာလုပ္ရမလဲဆိုတာ စဥ္းစားရပါမယ္။ သားေတြကေတာ့ တံငါ အလုပ္ပဲ ဆက္လုပ္မွာပါ၊ ေငြက်ပ္ ၂၂၅ သိန္းဆိုတာ ဒီကာလမွာ ဘဝႀကီးတစ္ခုလုံး ကို မေျပာင္းလဲနိုင္ပါဘူး။
ေမး- ငါးႀကီးႀကီးမိတဲ့ ေမာင္သာထူးနဲ႔ ပတ္ သက္ၿပီး ဘာေတြထူးျခားတာေတြရွိလဲ။
ေျဖ- လြန္ခဲ့တဲ့ ေတာ္သလင္းလထဲမွာ ေမာင္ သာထူးေျမကိုက္ခံရပါတယ္။ ေႁမြက ေၿမ ေပြးပါ။ ေမာ္လၿမိဳင္ကိုအခ်ိန္မီေရာက္သြား လို႔ ဒီကေလးအသက္ရွင္ေနတာပါ။ မနည္း အသက္လုၿပီး ကယ္တင္ထားတယ္။ သူ႔ကံ က မေကာင္းလိုက္၊ ေကာင္းလိုက္ ထင္ပါ တယ္။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ေမး- ကိုယ္ငယ္ ဟိုးတစ္ေန႔ကေျပာတယ္ေနာ္ ငါးအႀကီးႀကီးမိတဲ့လူေတြဟာ တံငါမလုပ္ ရေတာ့၊ ျပန္လုပ္ရင္ခိုက္တယ္ဆိုတာေလ။
ေျဖ- (ကိုငယ္) ဟုတ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ တို႔အရပ္က လူႀကီးေတြလဲ ေျပာပါတယ္။ ခိုက္တဲ့လူေတြလဲတကယ္ရွိခဲ့ပါတယ္။ မယုံ ၾကည္တဲ့လူေတြလဲရွိပါတယ္။ တခ်ိဳ႕က အလွူ အတန္းအႀကီးႀကီးလုပ္ၾကတယ္။ ယုံတဲ့လူ ေတြရွိသလို၊ မယုံၾကည္ တဲ့ လူေတြလဲရွိတယ္။
အခုလို ေျဖၾကားတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါ တယ္။
ေအာင္ထိုက္ဦး ေတြ႕ဆုံေမးျမန္းသည္
ကသျမင္ငါးႀကီး ဖမ္းဆီးရမိသူ ေမာင္သာထူး (ခ) ေဇာ္မင္းဦး
The Yangon Times
Wednesday, January 22, 2014
မြန္ျပည္နယ္ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕ ေကာ့တြန္ေက်းရြာအုပ္စု ၊ ဇြယ္ရပ္ကၽြန္းေန ေဒၚပု၏ သား ေမာင္သာထူး သည္ ေမာ္လၿမိဳင္ေခါင္းေဆး ကၽြန္းအနီးတြင္ ဇန္နဝါရီ ၁၃ ရက္ နံနက္ ၁၁ နာရီက ငါးျပက္ပိုက္ဆြဲရာမွ အေလးခ်ိန္ ၅၂ ပိႆာခန႔္ရွိ သည့္ ကသျမင္ ငါးႀကီး တစ္ေကာင္ကို ဖမ္းဆီးရမိခဲ့သည္။
အဆိုပါငါးႀကီးအား ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕ ဘိုကုန္းရပ္ရွိ သံလြင္ေစ်း ငါးအဝယ္ဒိုင္တြင္ လာေရာက္ေရာင္းခ်ရာ က်ိကၡမီၿမိဳ႕မွ ငါးအဝယ္ဒိုင္ပိုင္ရွင္ တစ္ဦးက ေငြက်ပ္ ၂၂၅ သိိန္း ေပးဝယ္ကာ ရန္ကုန္သို႔ ေန႔ခ်င္းအၿပီး သယ္သြားေၾကာင္း ငါးထက္ ငါအဆီ ေပါင္း က ပိုမိုေစ်းရေၾကာင္း ငါးလုပ္ငန္းရွင္မ်ားက ေျပာဆိုၾကသည္။
အဆိုပါ ငါးႀကီးကို ဖမ္းမိေသာသူသည္ေနာက္ပိုင္းတြင္ တံငါလုပ္ငန္းျပန္လည္လုပ္ကိုင္လၽွင္ ခိုက္တတ္ေၾကာင္း ေျပာဆိုမွုမ်ား က လည္း ထြက္ေပၚေနသည္။ ယခုအခါ အဆိုပါ ငါးႀကီးကိုေရာင္းခ်ခဲ့ၿပီးျဖစ္ရာ ယင္းငါးႀကီးကို ဖမ္းမိခဲ့ သည့္ ေမာင္သာထူး ႏွင့္ ၄င္း၏ ဖခင္ျဖစ္သူတို႔ကို ရန္ကုန္ တိုင္းမ္ သတင္းစာ မွ ေတြ႕ဆုံေမးျမန္း ခဲ့ပါသည္။
ေမး- ေမာင္သာထူးရဲ့မိဘေတြက
ေျဖ- ကၽြန္ေတာ့္မိဘေတြက ဦးတင္လွနဲ႔ ေဒၚစန္းဝင္း(ခ) ေဒၚပုျဖစ္ပါတယ္။ ေကာ့ တြန္ေက်းရြာအုပ္စု ဇြယ္ရပ္ကၽြန္းမွာေနပါ တယ္။ သားသမီး ခုနစ္ေယာက္အနက္ ကၽြန္ေတာ္က ေျခာက္ေယာက္ေျမာက္ျဖစ္ပါ တယ္။ နာမည္က ေမာင္သာထူး(ခ) ေမာင္ ေဇာ္မင္းဦးျဖစ္ပါတယ္။
ေမး- ေမာင္သာထူးရဲ့ အသက္နဲ႔ေက်ာင္း ပညာအရည္အခ်င္းက
ေျဖ- ကၽြန္ေတာ့္အသက္က ၁၄ႏွစ္ပါ။ ငါး တန္းေအာင္ၿပီးကတည္းက ေက်ာင္းထြက္ လိုက္ပါတယ္။ ေက်ာင္းထြက္တာ သုံးႏွစ္ ေလာက္ရွိပါၿပီ။ မိဘေတြကေတာ့ အရင္က တံငါပါပဲ။ အခုေတာ့ၿခံစိုက္ပါတယ္။ တံငါ မလုပ္ေတာ့ပါဘူး။ ငွက္ေပ်ာၿခံ စိုက္ပါ တယ္။ ငွက္ေပ်ာၿခံ ႏွစ္ဧကေလာက္စိုက္ပါတယ္။
ေမး- ေမာင္သာထူးငါးဖမ္းတာက
ေျဖ- ကၽြန္ေတာ္ေက်ာင္းထြက္ၿပီးကတည္း က ကၽြန္ေတာ့္အစ္ကိုေတြနဲ႔ ငါးဖမ္းလိုက္ပါ တယ္။ အစ္ကိုက သီးျခားေနပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က အစ္ကို႔ေလွမွာ လိုက္ပါတယ္။
ေမး- ငါးမိတဲ့ ၁၃ရက္ေန႔က အေၾကာင္း ေျပာပါဦး။
ေျဖ- အဲဒီေန႔ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အစ္ကိုက မအားတာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ပိုက္ထြက္ပါတယ္။ အေမက အေဖာ္လိုက္ေပးပါတယ္။ ကၽြန္ ေတာ္က ပဲ့နင္းလုပ္တယ္။ စက္ေမာင္းတယ္။ ပိုက္ခ်ပါတယ္။ တံငါလုပ္ေနတာ သုံးႏွစ္ ေလာက္ရွိၿပီဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ လည္း ကၽြမ္း က်င္ပါတယ္။ အဲဒီေန႔က ဘာမွမထူးျခား ပါဘူး။ ခါတိုင္းအစ္ကိုနဲ႔သြားၿပီး ပိုက္ခ်ေနက် အတိုင္းပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ပိုက္ေမၽွာတဲ့ ေနရာေရာက္ေတာ့ ပိုက္ခ်တယ္။ နာရီဝက္ ေလာက္ေနၿပီး ပိုက္ဆြဲပါတယ္။ ဆြဲရင္းနဲ႔ ပိုက္ေလးလာၿပီး ကၽြန္ေတာ္မဆြဲနိုင္ေတာ့ ဘူး။ အေမပါ ၀ိုင္းဆြဲတယ္။ အဲဒါလဲ မနိုင္ ေတာ့တာနဲ႔ တျခားေလွက လူေတြကိုဝိုင္း ေခၚပါတယ္။ တျခားေလွက လူေလးေယာက္ ေရာက္လာၿပီး ၀ိုင္းဆြဲၾကေတာ့မွ ကသျမင္ ငါးႀကီးမွန္း သိရေတာ့ တယ္။
ေမး- ငါးႀကီးရေတာ့ ဘာလုပ္လဲ။
ေျဖ- ငါးႀကီးရေတာ့ ေလွကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ အိမ္ကိုေမာင္းသြားၿပီး အေဖ့ကိုသြားေခၚ ပါတယ္။ အေဖကခ်က္ခ်င္းလိုက္လာၿပီး အေဖနဲ႔အတူ ေမာ္လၿမိဳင္ကို ျပန္ေမာင္းခဲ့ ပါတယ္။
ေမး- ေမာ္လၿမိဳင္ေရာက္ေတာ့ ဘာဆက္ လုပ္လဲ။
ေျဖ- ေမာ္လၿမိဳင္ေရာက္ေတာ့ အေဖကပဲ ဆက္လုပ္ပါတယ္။ တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ ေျပာဆိုေနၾကတာနဲ႔ ေနာက္ဆုံး ေမာ္လၿမိဳင္ ဘိုကုန္းရပ္က သံလြင္ေစ်းငါးအဝယ္ဒိုင္ ေတြဆီကို သုံးဘီးဆိုင္ကယ္နဲ႔ တင္သြားပါ တယ္။ ေစ်းစကား ေတြကိုေတာ့ အေဖကပဲ ေျပာပါတယ္။
ေမး- အဝယ္ဒိုင္မွာ ေတြ႕ဆုံဝယ္ယူတဲ့အ ေၾကာင္းေလး
ေျဖ- (သာထူး၏ဖခင္)- ကၽြန္ေတာ္ ဦးတင္ လွပါ။ ေမာင္သာထူးရဲ့ ဖခင္ပါ။ အဝယ္ဒိုင္ ေရာက္ေတာ့ အဝယ္ဒိုင္တစ္ဦးက က်ပ္သိန္း ၁၅ဝေပးမယ္ေျပာပါတယ္။ အေလးခ်ိန္ႀကီး ရင္ ပိုေပးမယ္ေျပာပါတယ္။ အေလးခ်ိန္ ခ်ိန္ၾကည့္ေတာ့ ငါးႀကီး ဟာ အေလးခ်ိန္ ၅၂ ပိႆာေက်ာ္ေက်ာ္ေလးရွိပါတယ္။ ဒါနဲ႔ အဲဒီ အဝယ္ဒိုင္က က်ပ္သိန္း ၁၉ဝေပးမယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကလဲ အဲဒီငါး ႀကီးရဲ့အေၾကာင္းကိုသိေနေတာ့ မေရာင္း ေသးဘဲ ေစ်းဆြဲပါတယ္။ ငါးႀကီးရဲ့ အသား က ဘာမွမဟုတ္ေပမယ့္ အဲဒီငါးႀကီးရဲ့ ငါးဆီေပါင္း က ေစ်းရတယ္ဆိုတာသိထားေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ မေရာင္းေသးဘူး ။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ က်ိဳကၡမီ ၿမိဳ႕ ငါးအဝယ္ဒိုင္တစ္ေယာက္က ေငြက်ပ္ ၂၂၅သိန္းေပးမယ္ဆိုတာနဲ႔ ေရာင္းလိုက္ပါ တယ္။ ဝယ္တဲ့ငါးဒိုင္ကလည္း ငါးႀကီးကို ခ်က္ ခ်င္းပဲ ရန္ကုန္ကိုသယ္သြားပါတယ္။
ေမး- ပိုက္ဆံေတြရၿပီဆိုေတာ့ ဘာလုပ္ငန္း လုပ္ဖို႔ စဥ္းစားထားလဲ။
ေျဖ- ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ၿခံပဲစိုက္ပါမယ္။ ကေလးေတြကေတာ့ တံငါအလုပ္ပဲ ဆက္ လုပ္ၾကမွာပါ။
ေမး- ငါးႀကီးႀကီးရၿပီးရင္ တံငါအလုပ္ ဆက္လုပ္ရင္ခိုက္တတ္တယ္ဆို။
ေျဖ- ေျပာၾကတာပဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကေတာ့ အဲဒါကို မယုံပါဘူး။ တံငါပဲ ဆက္လုပ္ပါ့ မယ္။ ရြာမွာလဲအရင္က အဲဒီလို ငါးအႀကီး ႀကီးေတြကို ႏွစ္ႏွစ္တစ္ခါ၊ သုံးႏွစ္ တစ္ခါ ေလာက္ရထားဖူးတဲ့ လူေတြရွိတယ္။ သူတို႔ လဲ တံငါအလုပ္ပဲ ဆက္လုပ္ေန ၾကတာပဲ၊ ခိုက္တယ္ဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ မယုံ ၾကည္ပါဘူး။
ေမး- ဦးတင္လွတို႔ ဘာဆက္လုပ္ဖို႔အစီ အစဥ္ရွိလဲ။
ေျဖ- ေလာေလာဆယ္ေတာ့ အလွူလုပ္ပါ့ မယ္။ အဲဒီေနာက္မွ ဘာလုပ္ရမလဲဆိုတာ စဥ္းစားရပါမယ္။ သားေတြကေတာ့ တံငါ အလုပ္ပဲ ဆက္လုပ္မွာပါ၊ ေငြက်ပ္ ၂၂၅ သိန္းဆိုတာ ဒီကာလမွာ ဘဝႀကီးတစ္ခုလုံး ကို မေျပာင္းလဲနိုင္ပါဘူး။
ေမး- ငါးႀကီးႀကီးမိတဲ့ ေမာင္သာထူးနဲ႔ ပတ္ သက္ၿပီး ဘာေတြထူးျခားတာေတြရွိလဲ။
ေျဖ- လြန္ခဲ့တဲ့ ေတာ္သလင္းလထဲမွာ ေမာင္ သာထူးေျမကိုက္ခံရပါတယ္။ ေႁမြက ေၿမ ေပြးပါ။ ေမာ္လၿမိဳင္ကိုအခ်ိန္မီေရာက္သြား လို႔ ဒီကေလးအသက္ရွင္ေနတာပါ။ မနည္း အသက္လုၿပီး ကယ္တင္ထားတယ္။ သူ႔ကံ က မေကာင္းလိုက္၊ ေကာင္းလိုက္ ထင္ပါ တယ္။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ေမး- ကိုယ္ငယ္ ဟိုးတစ္ေန႔ကေျပာတယ္ေနာ္ ငါးအႀကီးႀကီးမိတဲ့လူေတြဟာ တံငါမလုပ္ ရေတာ့၊ ျပန္လုပ္ရင္ခိုက္တယ္ဆိုတာေလ။
ေျဖ- (ကိုငယ္) ဟုတ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ တို႔အရပ္က လူႀကီးေတြလဲ ေျပာပါတယ္။ ခိုက္တဲ့လူေတြလဲတကယ္ရွိခဲ့ပါတယ္။ မယုံ ၾကည္တဲ့လူေတြလဲရွိပါတယ္။ တခ်ိဳ႕က အလွူ အတန္းအႀကီးႀကီးလုပ္ၾကတယ္။ ယုံတဲ့လူ ေတြရွိသလို၊ မယုံၾကည္ တဲ့ လူေတြလဲရွိတယ္။
အခုလို ေျဖၾကားတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါ တယ္။
ေအာင္ထိုက္ဦး ေတြ႕ဆုံေမးျမန္းသည္
ကသျမင္ငါးႀကီး ဖမ္းဆီးရမိသူ ေမာင္သာထူး (ခ) ေဇာ္မင္းဦး
The Yangon Times
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။