တစ္ဦးတစ္ေယာက္ တစ္ဖြဲ႕တစ္သင္း၏ အေမြအႏွစ္ မဟုတ္

Zawzaw Zaw

တစ္ဦးတစ္ေယာက္ တစ္ဖြဲ႕တစ္သင္း၏ အေမြအႏွစ္ မဟုတ္

“ငါတို႔ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးသည္ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ တစ္ဖြဲ႕တစ္သင္း၏အေမြ အႏွစ္မဟုတ္၊ မည္သူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ တစ္ဖြဲ႕တစ္သင္း၏ ပုဂ္ၢလိကပိုင္ပစၥည္း မဟုတ္၊ မည္သူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ တစ္ဖြဲ႕ တစ္သင္းက ခ်ဳပ္ကိုင္အႏိုင္သိမ္းယူ အက်ဳိးခံစားအပ္ေသာႏိုင္ငံမဟုတ္၊ အတိတ္ကာလ၌ လည္းေကာင္း၊ ယခုမ်က္ေမွာက္ကာလ၌ လည္းေကာင္း၊ ေနာင္လာလတၱံ႔ေသာ အနာဂတ္ကာလ၌ လည္းေကာင္း၊ ငါတို႔ ျပည္ေထာင္စုႀကီးအတြင္း၌ မွီတင္းေနထိုင္ၾကေသာ ႀကီးငယ္ေ၀းနီးကား မျခား၊ သစၥာေတာ္ခံ ႏိုင္ငံသား ဟူသေရြ႕တို႔၏ အေမြအႏွစ္ပိုင္ပစၥည္း အက်ဳိးခံစားရာျဖစ္သည္ ဟူေသာ လူ႔ဘာသာ၊ လူ႔တရားႏွင့္အညီ ကမၻာဦးကာလ လူတို႔၏ ပထမစည္း႐ံုးမႈ၌ လူ အေပါင္းတို႔၏ဆႏၵအရ လူ႔အ၀ွမ္း၏အက်ဳိးကို ေကာင္းစြာ ရြက္ေဆာင္ႏိုင္အပ္ေသာ ပုဂ္ၢိဳလ္ကိုေရြးေကာက္၍ သမၼတတင္ေျမႇာက္ၾကေသာ မေဖာက္မျပန္ မစြန္းမၿငိ ပကတိ သန္႔ရွင္းျဖဴစင္ေသာ မူလလူ႔၀ါဒႏွင့္ ေလ်ာ္ညီစြာ၊ စည္းကမ္းဥပေဒ ေသခ်ာထင္ရွားစြာ ပိုင္းျခား သတ္မွတ္ တူညီေသာတရား၊ တူညီေသာအခြင့္အေရး၊ တူညီေသာ အဆင့္အတန္းအားျဖင့္ ကမာၻအရွည္ တည္စိမ့္ေသာငွာ လူအေပါင္းတို႔၏ဆႏၵသာလွ်င္ အဓိကျဖစ္ေသာ သမၼတ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ တည္းဟူ ေသာ ျမတ္ေသာအျဖစ္ကို လက္ဆုပ္လက္ကိုင္ ငါတို႔အပိုင္ရၿပီ”

အထက္ပါစာပိုဒ္က ယံုတမ္းစကား တစ္ခြန္းမဟုတ္ပါ။ နားေထာင္ေကာင္းေအာင္ ေရးသားထားတဲ့ ပံုျပင္ တစ္ပုဒ္မဟုတ္ပါ။

၁၉၄၈ ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီ ၄ ရက္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အမိျမန္မာျပည္ႏိုင္ငံႀကီး နယ္ခ်ဲ႕တိုင္းတစ္ပါးသားတို႔ လက္ေအာက္မွ လြတ္လပ္ေရးရရိွစဥ္က ထုတ္ျပန္ေၾကညာခဲ့တဲ့ “လြတ္လပ္ေရး ေၾကညာစာတမ္း” ပါ အခ်က္ ေျခာက္ခ်က္ထဲက ပၪၥမေျမာက္ အခ်က္ပါ။

ဖတ္ၾကည့္ၿပီး “ဟင္ ဟုတ္လို႔လား”၊ တစ္ခါမွလည္း မၾကားဖူး မဖတ္ဖူးဘူး၊ အဲဒီ အခ်က္ထဲကလိုလည္း တစ္ခါမွ မရဖူးဘူး” လို႔ ေမးခြန္းထုတ္လာရင္၊ ေစာဒက တက္လာရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႔ ႏိုင္ငံျခား ႐ုပ္ရွင္ေတြထဲကလို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖန္႔ၿပီး ပုခံုးတြန္႔ျပ႐ံုကလြဲလို႔ ဘာမွမတတ္ႏိုင္ပါ။
ဟုတ္ပါတယ္ ...

“မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ တစ္ဖြဲ႕တစ္သင္း၏ အေမြအႏွစ္ မဟုတ္၊ မည္သူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ တစ္ဖြဲ႕ တစ္သင္း၏ ပုဂၢလိကပိုင္ပစၥည္း မဟုတ္၊ မည္သူတစ္ဦး တစ္ေယာက္ တစ္ဖြဲ႕တစ္သင္းက ခ်ဳပ္ကိုင္ အႏိုင္ သိမ္းယူ အက်ဳိးခံစားအပ္ေသာ ႏိုင္ငံမဟုတ္” လို႔ ပါ၀င္ေသာ္လည္း သဘာ၀သယံဇာတ အေမြအႏွစ္ေတြ ျဖစ္တဲ့ အဖိုးတန္ ကၽြန္းသစ္၊ အရည္အေသြးျမင့္ ပတၱျမား၊ ေက်ာက္စိမ္း၊ ေရနံ၊ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕ စတာ ေတြရဲ႕ အက်ဳိးအျမတ္ေတြ၊ ခံစားခြင့္ေတြကို သန္း ၆၀ ေသာျပည္သူေတြ မည္ေရြ႕မည္မွ် ခံစားၾကရပါ သလဲ” အဲဒီအက်ဳိးအျမတ္ေတြကို ျမန္မာျပည္သူမ်ား ရရိွခံစားၾကရမယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ျမန္မာႏိုင္ငံ ဟာ ဆင္းရဲမြဲေတမႈနဲ႔ ရင္ဆိုင္ႀကံဳေတြ႕ရစရာ အေၾကာင္းရိွမယ္ မထင္ပါဘူး။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာျပည္ေလာက္ သဘာ၀အရင္းအျမစ္၊ လူသားအရင္းအျမစ္ မႂကြယ္၀တဲ့ ေဒသတြင္း ႏိုင္ငံေတြနဲ႔ ႏိႈင္းယွဥ္ၾကည့္ရင္ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး၊ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရးစတဲ့ က႑ေတြမွာ ေအာက္ က်ေနာက္က် ျဖစ္က်န္ေနခဲ့တယ္ဆိုတာ စီးပြားေရး၊ က်န္းမာေရး၊ လူေနထိုင္မႈ အရည္ေသြးစတာေတြကို သုေတသနျပဳထားတဲ့ ႏိုင္ငံတကာ သုေတသနၫႊန္းကိန္း အခ်ဳိ႕မွာ ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။

ေကာင္းမြန္ျပည့္စံုတဲ့ ေရေျမအေနအထား၊ သဘာ၀သယံဇာတစတဲ့ အေမြအႏွစ္ေတြ ရရိွပိုင္ဆိုင္ထားၿပီး ျပည္သူေတြ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးနဲ႔ ရင္ဆိုင္ေနရတာကေတာ့ လူနည္းစုျဖစ္တဲ့ အာဏာရတစ္ဖြဲ႕တစ္သင္းနဲ႔ ပူး ေပါင္းကာ ေခတ္ပ်က္သူေဌးမ်ား၊ အိမ္နီးခ်င္းတိုင္းတစ္ပါးသားမ်ားရဲ႕ စီးပြားေရး လက္၀ါးႀကီးအုပ္မႈေတြ၊ ေျမယာသိမ္းပိုက္ လက္၀ါးႀကီးအုပ္မႈေတြ၊ ေငြေၾကးခ၀ါခ်မႈ ေတြေၾကာင့္ျဖစ္မယ္ ထင္ပါတယ္။

ျမန္မာျပည္သူမ်ားအေနနဲ႔ အေမြအႏွစ္မ်ားစြာနဲ႔ အဲဒီအေမြအႏွစ္ေတြနဲ႔ ျပည္သူ ျပည္သားေတြကို ကာ ကြယ္ေပးမယ့္ ဒီလို တိက်ေကာင္းမြန္တဲ့ “လြတ္လပ္ေရး ေၾကညာစာတမ္း” ရိွပါလ်က္နဲ႔ စီးပြားေရးနဲ႔ သယံဇာတပိုင္ဆိုင္မႈ၊ လက္၀ါးႀကီးအုပ္လိုမႈေတြအတြက္ ျဖစ္ပြားတဲ့ စစ္မက္ရဲ႕ သားေကာင္ေတြအျဖစ္ က်ေရာက္ခံစားေနရပါ တယ္။ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ပ်က္စီးမႈ၊ သစ္ေတာျပဳန္းတီးမႈမ်ားေၾကာင့္ နာဂစ္ မုန္တိုင္း လို၊ အပူလြန္ကဲမႈလို၊ မိုးေခါင္မႈလို သဘာ၀ေဘးဒဏ္ေတြ ခံစားေနၾကရပါတယ္။

ေျမယာလက္၀ါးႀကီး အုပ္မႈမ်ားေၾကာင့္ ကိုယ့္တိုင္းကိုယ့္ျပည္ထဲမွာေနၿပီး ေျမမဲ့ယာမဲ့၊ အိုးမဲ့အိမ္မဲ့ ျဖစ္ေန ၾကပါတယ္။ စီးပြားေရး လက္၀ါးႀကီးအုပ္မႈမ်ားေၾကာင့္ နိမ့္ပါးတဲ့၀င္ေငြနဲ႔ ႀကီးျမင့္လွတဲ့ လူေနမႈစားရိတ္ကို ရင္ဆိုင္ေနၾကရပါတယ္။ အရည္အေသြးနိမ့္တဲ့ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈ၊ မရိွသေလာက္ နည္းပါးတဲ့ က်န္းမာေရး အသိပညာေပးမႈေတြနဲ႔ လူ႔သက္တမ္းတစ္ေလွ်ာက္ကို ပင္ပန္းဆင္းရဲစြာ ျဖတ္သန္းေနၾကရပါ တယ္။ ဒါေတြဟာ ႀကီးမားလွတဲ့ လြဲေခ်ာ္မႈ၊ လြဲမွားမႈႀကီးပါ။

အေမရိကန္ႏွင့္ အျခား ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံႀကီးမ်ားက ႏိုင္ငံႀကီးသားေတြဟာ သူတို႔ ႏိုင္ငံရဲ႕ “လြတ္လပ္ေရး ေၾကညာစာတမ္း” ကို အသက္တမွ် ျမတ္ႏိုးတန္ဖိုးထားၾကသလို အဲဒီ “လြတ္လပ္ေရးေၾကညာစာတမ္း” ကို အေျခခံၿပီးေရးသားေလ့ရိွတဲ့ “ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ” ကိုလည္း အျမတ္တႏိုး ေလးစားတန္ဖိုးထား ၾကတယ္လို႔ ၾကားဖူးပါတယ္။ကၽြန္ေတာ္တို႔ အမိျမန္မာျပည္ႀကီးမွာေရာ “လြတ္လပ္ေရး ေၾကညာစာတမ္း” ကို အျမတ္တႏိုးတန္ဖိုးထားၾကပါသလား။

ယခုလက္ရိွ “ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ” ကေရာ “လြတ္လပ္ေရးေၾကညာစာတမ္း” ပါ အခ်က္ေတြကို အေျခခံရဲ႕လား။ စတဲ့ “လား” ေပါင္းမ်ားစြာဟာ ျမန္မာျပည္သူေတြရဲ႕ရင္ထဲမွာ ျဖစ္ေပၚေနၾကမွာပါ။ အဲဒီ “လား” ေပါင္းမ်ားစြာ အလ်င္အျမန္ ေပ်ာက္ကင္းေစဖို႔ ဆႏၵျပဳလိုက္ပါတယ္။

ထက္ေအာင္ေဖ ( Mizzima )