ဂ်ပန္ကိုေက်ာင္းလာတက္မ့ဲလူငယ္ေတြသိသင့္တယ္ထင္လို့ပါ

shared by MaMa on 05/01/17  -  kanaung.net  -  Education
နာရီႏိုးဆက္ကအသံျပင္းျပင္းထျမည္သည္။အိပ္ခ်င္မူးတူးျဖင့္ေယာင္ယမ္းကာထ,ထိုင္မိသည္။မ်က္စိကမပြင့္။လူကပင္ပန္းေနၿပီ။ကိုယ္လက္ေတြလည္းကိုက္ခဲေနတယ္။ေန႔စဥ္ဆိုေတာ့ခႏၶာကိုယ္ကသိပ္မလိုက္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ေသြးန႔ဲကိုယ္,သားန႔ဲကိုယ္ပဲေလ။နာရီကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့နံနက္(၅)နာရီ။ကမန္းကတမ္းထ,ေရပူပူဖြင့္,ေခါင္းကေနေရေလာင္းခိ်ဳးလိုက္မွပဲအေၾကာအခ်ဥ္ေတြကကိုက္တာခဲတာေတြနည္းနည္းသက္သာသြားသလိုပဲ။


တကယ္တမ္းသက္သာသြားတာမဟုတ္ေပမဲ့,ကိုယ့္စိတ္ကသက္သာၿပီလို႔၊အားေလးထည့္လိုက္ေတာ့မွကိုယ့္လႈပ္ရွားမူ႔သြက္လာေတာ့တယ္။ေရခ်ိဳးၿပီးကမန္းကတမ္းအဝတ္ေကာက္လဲ,ၿပီးတာန႔ဲညကဝယ္လာတ့ဲေပါင္မုန္႔န႔ဲေကာ္ဖီပူပူေလးတစ္ခြက္ေၾကာင့္ပိန္ေနတ့ဲဗိုက္ကေလးနည္းနည္းေဖါင္းလာတယ္။အခ်ိန္ေတြကကိုယ္ကသတ္မွတ္တာမဟုတ္ဘူး။အခ်ိန္ကကိုယ့္ကိုသတ္မွတ္ေပးခံရတ့ဲဘဝဆိုေတာ့လႈပ္ရွားမူ႔တိုင္းကသြက္လက္ေနမွ။ေငးေမာခ်ိန္,ေတြးေတာခ်ိန္ဆိုတာဘာလဲလိုု႔ျပန္ေမးရမလိုပဲျဖစ္ေနတယ္။

မေန႔ညကအိပ္ခ်င္မူးတူးန႔ဲလုပ္ထားတ့ဲအိမ္စာစာအုပ္ကိုေက်ာပိုးအိတ္ထဲျပန္ထည့္,ေက်ာပိုးအိပ္ကိုလြယ္,အိမ္မီးေတြပိတ္,တံခါးေတြပိတ္,ေျပးၿပီေဟ့—ဘူတာဆီသို႔—–။ဘူတာေရာက္ေတာ့(၅)နာရီ(၁၀)မိနစ္။ကြက္တိပဲ။ကိုယ္လဲေရာက္,ရထားလဲေရာက္ပဲ။ရထားေပၚမွာနာရီဝက္ေနရတ့ဲခဏေလးမွာ,မ်က္စိေလးမွိတ္လို႔ေမွးခနဲတခ်က္,တစ္ေရးရလိုက္ပါရဲ႕။ကိုယ္ဆင္းမ့ဲဘူတာအေရာက္န႔ဲကိုယ့္မ်က္စိအပြင့္န႔ဲအံကိုက္ပဲ။က်င့္ထားရတာေလ၊အေလ့အက်င့္ကကိုယ့္ရဲ႕ဆရာပဲ။

ခပ္သုတ္သုတ္ေလွ်ာက္လိုက္တာ(၁၀)မိနစ္န႔ဲအလုပ္လုပ္တ့ဲကုမၸဏီေရွ႕အေရာက္ပဲ။နံနက္(၅:၅၀)နာရီ။အလုပ္ခ်ိန္ကနံနက္(၆)နာရီမွ(၉)နာရီအထိ။တစ္နာရီကိုယန္း(၁၀၀၀)။(၃)နာရီဆိုေတာ့ယန္း(၃၀၀၀)။OK,တစ္ပါတ္(၅)
ရက္ဆိုေတာ့–တစ္ပါတ္ကိုယန္း(၁၅၀၀၀)။အလုပ္လား?သန္႔ရွင္းေရးအလုပ္သမားပါ။မနက္အခ်ိန္ပိုင္းၿပီးတာန႔ဲအိမ္ျပန္၊အိမ္ေရာက္ေတာ့(၁၀)နာရီ။ထမင္းအိုးတည္ထားတ့ဲအခ်ိန္ေလးမွာပဲေက်ာင္းစာကိုၿပီးေအာင္လုပ္။ကိုယ့္အခန္းေဖၚေတြကလည္းလဲရွိေသးရဲ႕၊တိုးတိုးတိတ္တိတ္လႈပ္ရွားရတယ္ေလ။

ကိုယ့္အခန္းေဖၚေတြကတစ္ခ်ိဳ႕ညဖက္အလုပ္ဆင္းတ့ဲသူေတြဆိုေတာ့၊ေန႔အိပ္ေပါ့။ဂ်ပန္မွာကကိုယ္တစ္ေယာက္တည္းအိမ္ဌားေနဖို႔ကမလြယ္။ရွယ္ကို(၃)ေယာက္ေလာက္ရွယ္မွအိမ္လခတစ္လကိုယန္း(၃၅၀၀၀)ေလာက္ဆိုအသက္ရႈေခ်ာင္တာဗ်။သည္းခံျခင္းတရားလည္းအျပည့္အဝလက္ကိုင္ထားရတယ္။ၾကက္ဥေၾကာ္၊ငါးေျခာက္ေလးန႔ဲဆီဆမ္းၿပီးနယ္စားလိုက္တာဗိုက္ကိုျပည့္ပဲ။

ေက်ာပိုးအိတ္ကိုလြယ္၊ေျပးၿပီဗ်ိဳ႕—-ဘူတာဆီသို႔—-။ေက်ာင္းကေန႔လည္(၁၂:၃၀)မွ(၅:၀၀)ထိ။ဆရာကစာသင္–ကိုယ္ကငိုက္တစ္ခ်က္၊သိတစ္ခ်က္န႔ဲပဲ။ေက်ာင္းကဆင္းေတာ့(၅:၁၅)။ဘူတာေရာက္ေတာ့(၅:၃၀)။ရထားစီးၿပီး၊ညေနပိုင္းအလုပ္ဆီေျပး။နာရီဝက္အခ်ိန္ရေတာ့(၁၀၀)တန္ေကာ္ဖီန႔ဲဆာေနတ့ဲဗိုက္ေလးျဖည့္၊ညေနပိုင္းအလုပ္ကိုအခ်ိန္မီဝင္ႏိုင္မွအဆူအေျပာသက္သာမယ္၊အခ်ိန္ဆိုတ့ဲဆရာႀကီးကေတာ့ခိုင္းသလားမေမးန႔ဲအကုန္ကြက္တိပဲညေနပိုင္းအလုပ္က(၆:၃၀)-(၁၁:၃၀)ထိ။အလုပ္ၿပီးေတာ့မွပဲအိတ္ထဲကiPhone ေလးကိုထုတ္ၿပီးပြတ္လိုက္ေတာ့mailေတြကတပံု။တေနကုန္ဖုန္းမပြတ္ရေသးဘူးေလ။

အိမ္ကMail ေတြပါ။အစဥ္ေျပလား?ေနေကာင္းလား?လခထုတ္ရင္ေငြဘယ္ေလာက္ပို႔ပါ။တခ်ိဳ႕အေႂကြးေတြကအတိုးေပးေနရတယ္။စားဖို႔လည္းပို႔ေပးအံုး။ဘာညာဘာညာေတြေပါ့ဗ်ာ။အိမ္ေရာက္ေတာ့ညသန္ေကာင္ေက်ာ္ၿပီ။ထမင္းအိုးေလးတည္,ၾကက္ဥေလးေက်ာ္,င႐ုတ္သီးစားေထာင္းေလးန႔ဲပိန္ေနတ့ဲဗိုက္ကေလးျဖည့္,ၿပီးေတာ့မွခဏေလးနားရင္းန႔ဲဖုန္းေလးပြတ္ရေတာ့တယ္။ခဏပါပဲ။အိမ္စာေတြလုပ္ၿပီး,နာရီကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့,နံနက္(၂)နာရီ။ဟူး—-အိပ္ေတာ့မယ္ကြာ။

ဂ်ပန္စာသင္ေက်ာင္းလာတက္တ့ဲသူတစ္ေယာက္ရဲ႕တစ္ေန႔တာလႈပ္ရွားမူ႔ကိုေျပာျပတာပါ။တနဂၤေႏြတစ္ရက္နားတယ္၊က်န္(၆)ရက္ကပံုမွန္ပဲ။တစ္လဝင္ေငြ၊မနက္ပိုင္းကယန္း(၇၀၀၀၀)နီးပါး။ညေနပိုင္းက၊ယန္း(၁၄၀,၀၀၀)နီးပါး။စုစုေပါင္း(၂၁၀,၀၀၀)ဝန္းက်င္ေပါ့။

အသံုးစရိတ္(ေခြ်တာသံုး)

အိမ္လခ———-(၃၅၀၀၀)ယန္း

တယ္လီဖုန္းဖိုး—-(၁၃၀၀၀)ယန္း

စားစရိတ္———-(၃၀၀၀၀)ယန္း

လမ္းစရိတ္,တိုလီ
မိုလီအသံုးစရိတ္–(၁၂၀၀၀)ယန္း

စုစုေပါင္း—လစဥ္ပံုမွန္ကုန္ေငြ–(၉၀၀၀၀)

(အဝတ္အစား၊အသံုးအေဆာင္၊ဟိုသြားဒီသြား၊အပိုသံုးတာေတြလံုးဝမပါ။)

မွတ္ခ်က္။ ။အခုေဖၚျပတ့ဲအလုပ္ခ်ိန္က၊ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္အတြက္ခြင့္ျပဳထားတ့ဲအလုပ္ခ်ိန္ထက္ေက်ာ္လြန္ေနပါတယ္။(ကိုယ္ကအခ်ိန္ပိုခိုးလုပ္ရတ့ဲသေဘာပါ။)ဒါေၾကာင့္အလုပ္ကိုတစ္ေနရာထဲအခ်ိန္ျပည့္မလုပ္ပဲခြဲလုပ္ရတာပါ။ဒိထက္ပိုလုပ္ဖို႔ေတာ့မစဥ္းစားပါန႔ဲ။စာတတ္ေအာင္လဲလုပ္ရအံုးမွာပါ။တႏွစ္ခြဲေက်ာင္းန႔ဲလာတ့ဲသူကတစ္ႏွစ္စာ
ေက်ာင္းလခေပးသြင္းၿပီးျဖစ္သည္။ေနာက္ႏွစ္ဝက္အတြက္ေက်ာင္းလခေပးသြင္းရန္ယန္း(၃၅၀,၀၀၀)အနည္းဆံုးလိုအပ္ပါမယ္။ဒီေတာ့တစ္လကိုအနည္းဆံုး(၄၀၀၀၀)ေလာက္စုထားရပါမယ္။(အလုပ္ကလဲၿမဲေနအံုးမွ)။ထားေတာ့၊တစ္ခ်ိဳ႕မိဘကိုျပန္ေထာက္ရတ့ဲသူေတြရွိတယ္။တစ္လျမန္မာေငြ(၃၀၀,၀၀၀)က်ပ္ေလာက္ေတာ့ျပန္ပို႔ႏိုင္ပါတယ္(ကိုယ္ကအေခြ်တာဆံုးေနေပါ့)။

ဂ်ပန္စကားေက်ာင္းကိုတစ္ႏွစ္ခြဲတက္ၿပီးရင္၊(ဆန္းမြန္း)အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းကိုဆက္ၿပီးတက္မယ္။(ဒါမွမဟုတ္၊တစ္ခ်ိဳ႕မိဘအစဥ္ေျပတ့ဲသူ၊ငယ္တ့ဲသူ၊စာေတာ္တ့ဲသူေတြကေတာ့၊တကၠသိုလ္ေက်ာင္းေလွ်ာက္ၾကတယ္။တကၠသိုလ္က(၄)ႏွစ္တက္ရတယ္။)အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းတက္ရင္၊ပထမတစ္ႏွစ္အတြက္ေက်ာင္းလခက၊အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိမယ္။အနိမ့္ဆံုး(၈၀၀,၀၀၀)ကေနၿပီး၊(၁,၂၀၀,၀၀၀)အထိရွိတ့ဲေက်ာင္းမ်ိဳးမ်ိဳးရွိမယ္။(၂)ႏွစ္တက္ရမယ္။ပထမတစ္ႏွစ္အတြက္ေက်ာင္းလခကိုႀကိဳရွာထားရမယ္။

(၂)ႏွစ္တက္ၿပီးအလုပ္ရွာမယ္။ဂ်ပန္ကုမၸဏီေတြေခၚရင္ေတာ့အနည္းဆံုးတစ္လကိုယန္း(၁၈၀,၀၀၀)ကစၿပီးရၾကပါတယ္။ကဲ—(၃)ႏွစ္ခြဲႀကိဳးစားပမ္းစားလုပ္ၿပီးရင္ေတာ့ေနာက္ပိုင္းအလုပ္ဝင္တ့ဲအခ်ိန္က်ရင္ေတာ့၊လစာက(ျမန္မာျပည္ထက္စာရင္)အမ်ားႀကီးကြာသြားမွာပါ။ယန္း(၉၀၀၀)=(၁၀၀,၀၀၀)

က်ပ္ႏႈန္းပဲအေျခခံထားတြက္ေပါ့။ေျပာခ်င္တာကေတာ့၊လူငယ္ေတြဂ်ပန္ကိုလာၾကရင္၊ပင္ပန္းတ့ဲဒါဏ္ကိုခံႏိုင္ေအာင္ႀကိဳးစားပါ။(၃)ႏွစ္ခြဲႀကိဳးစားပန္းစားလုပ္ၿပီးရင္ေတာ့၊အေျခအေနေကာင္းတစ္ခုေတာ့ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ပါတယ္။အလုပ္လည္းလုပ္ရမယ္၊စာလဲႀကိဳးစားပန္းစားက်က္မွလူရာဝင္မွာပါ။ငယ္တ့ဲသူေတြကိုအားေပးပါတယ္။စိတ္ဓါတ္မခိုင္ရင္
ေတာ့မလာပါန႔ဲ။ေငြကုန္၊အခ်ိန္ကုန္။အက်ိဳးမရွိပါ။ႀကိဳးစားမယ္ဆိုရင္ေတာ့လာၾကပါ။

မွတ္ခ်က္။ ။ေငြတိုးန႔ဲေခ်းၿပီးေတာ့မလုပ္ၾကပါန႔ဲလို႔ေျပာပါရေစ။အတိုးေပးေနရတာန႔ဲတင္ဒုကၡေရာက္ႏိုင္တယ္။ဝင္ေငြ။ထြက္ေငြေတြကိုတြက္ျပထားတာကစဥ္းစားႏိုင္ေအာင္လို႔ပါ။ေခၽြတာရမယ္။က်န္းမာေရးေကာင္းရမယ္။စာဖတ္ရမယ္။ေက်ာင္းတက္ရမယ္။ေက်ာင္းမတက္ခ်င္ရင္ေတာ့လံုးဝမလာပါန႔ဲ။ႀကိဳးစားမယ္ေဟ့ဆိုတ့ဲစိတ္ရွိရင္ေတာ့၊မေၾကာက္ပါန႔ဲလာခဲ့ပါ။တကၠသိုလ္ဆက္ၿပီးတက္ရင္လည္းအခြင့္အေရးရွိပါတယ္။အသက္(၂၀)ဝန္းက်င္ဆိုရင္ေတာ့၊တကၠသိုလ္အတြက္အေကာင္းဆံုးအခြင့္အေရးပါပဲ။သိခ်င္ေနေသာလူငယ္မ်ားအတြက္ဒီPostကိုေရးေပးတာပါ။ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ဆံုးျဖတ္ေပါ့။

Credit to ေနဝင္း(ေခတၱ၊ဂ်ပန္)