“အလုုပ္ေတြကိုု ထိေရာက္ေအာင္ျမင္ေအာင္ ဘယ္လိုုလုုပ္မလဲ”

 ေဒါက္တာေအာင္မ်ိဳး စာအုုပ္စင္

 

“အလုုပ္ေတြကိုု ထိေရာက္ေအာင္ျမင္ေအာင္ ဘယ္လိုုလုုပ္မလဲ”

အခုုတေလာကိုုယ့္ကိုုကိ္ုုယ္ ေမးခြန္းတခုု ေမးျဖစ္တယ္၊”ငါ အလုုပ္ေတြ သိပ္ ရွဳပ္လြန္းေနျပီလား၊ Multi-tasking လိုု ့ေခၚတဲ ့ အလုုပ္လုုပ္စရာေတြ သိပ္ မ်ားျပီး အမွန္တကယ္ လုုပ္သင့္တာေတြကိုု ထိထိေရာက္ေရာက္ မလုုပ္ျဖစ္ဘူး ျဖစ္ေနျပီလား”…လိုု ့။
အဲဒီလိုု အလုုပ္ေတြ မ်ားလာတာရဲ ့အေၾကာင္းတခုုကေတာ့ သိခ်င္၊ ၾကည့္ခ်င္၊ သိရ၊ၾကည့္ရမဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြ ပိုုမ်ားလာတာပဲဲ။Mobile phone ေတြ၊ Internet နဲ ့Computer, tablet ေတြေပၚလာတာ communication ဆက္သြယ္ေရးကိုုအရင္ရာစုႏွစ္ ထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ေကာင္းလာေစခဲ ့လုိ ့ တနိုုင္ငံနဲ ့တနိုုင္ငံ ဆက္သြယ္ရတာ အလြန္အမင္း လြယ္ကူလာျပီး ကမၻာၾကီးဟာ တကယ့္ရြာၾကီး တခုုလိုုျဖစ္သြားခဲ ့ျပီ။
ဒါေပမယ့္ External input အျပင္က ၀င္လာတဲ့သတင္းေတြ၊ အေၾကာင္း အရာေတြက သိပ္မ်ား လာတယ္။ ဖတ္လိုု ့မကုုန္၊ မွတ္လိုု ့မကုုန္၊ ၾကည့္လိုု ့ မကုုန္ပဲ ဆိုုတာအားလုံးအသိပဲ။ က်ေနာ္တို ့မွာ ေတြးရမယ့္အခ်ိန္ေတြ၊ နားနားေနေနေန ရမဲ့အခ်ိန္ေတြ၊မိသားစုု ေအးေအးေဆးေဆး စကားေျပာခ်ိန္ ေတြ နဲသြား သလိုုပဲ။ အိမ္ထဲမွာအတူေနတာေတာင္ အေဖက email checkေန၊ အေမက facebook ေပၚမွာ၊ သား က computer game နဲ ့။ တေယာက္နဲ့ တေယာက္ စကားေၿပာဖိုု ့ အခ်ိန္မရွိသေလာက္ပဲ။ အလုုပ္ေတြရွဳတ္ ေနလိုုက္ၾကတာ၊ လုုပ္စရာေတြ၊ လုုပ္ခ်င္တာေတြေတာ္ေတာ္မ်ားလာတဲ့ေခတ္ပါ့လား။
ကိုုယ္တေယာက္ထဲ အလုုပ္ရွဳပ္ေနသလား လိုု ့ ေဘးဘက္ၾကည့္လိုုက္ ေတာ့အားလံုုးလဲ သူ့ဟာနဲ ့သူ အလုုပ္ ရွဳပ္ေနၾကတာပဲကိုုး။ ရထားေပၚမွာ၊ ဘတ္စ္ကား ေတြေပၚမွာ ေတာင္မအားရပါလား။ Facebook ၾကည္ ့သူက ၾကည္ ့၊ Message ပိုု ့တဲ့သူပိုု ့၊ သီခ်င္းနားေထာင္သူ နားေထာင္၊ email check သူ check နဲ ့။ ျမန္မာျပည္က သူငယ္ခ်င္း ေတြနဲ ့စကားေျပာေတာ့ သူတိုု ့လဲ အလုုပ ္ရွတ္ေနတာပဲ။ စီးပြားေရး၊ လူမွဳေရး၊ ကိုုယ့္အေရး၊အမ်ားအေရးေတြနဲ ့။
အလုုပ္လုုပ္စရာေတြသိပ္မ်ားလာရင္ လုုပ္သင့္တဲ့အလုုပ္ေတြ မွာ ထိထိေရာက္ေရာက္ ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ လုုပ္ နိုုင္ဖိုု ့ခက္လာတာအမွန္ပဲ။ Effective နဲ ့Productive သိပ္မျဖစ္နိုုင္ဘူးေပါ့။
ဒါေတြကိုု ဘယ္လိုုစီမံခန္ ့ခြဲရင္ေကာင္းမလဲ လိုု ့ေတြးၾကည့္ေတာ့ ဖ်တ္ကနဲပဲ Stephen Covey ရဲ ့The 7 habits of highly effective people (ထိေရာက္ ေအာင္ျမင္ေအာင္ လုုပ္နိုုင္စြမ္းရွိတဲ့သူေတြြ မွာ ရွိတဲ့အေလ့အထ ၇ ခုု) စာအုုပ္ ကိုုေျပးျမင္မိ တယ္။ ဒီစာအုုပ္ဟာ စီမံခန္ ့ခြဲမွဳ နယ္ပယ္၊Personal Development မိမိကိုုယ္ကိုု ဖြံျဖိဳးေအာင္လုုပ္တဲ့နယ္ပယ္မွာ လူၾကိုုက္မ်ား၊ေက်ာ္ၾကားတဲ့ စာအုုပ္တအုုပ္ပါ၊ နိုုင္ငံတကာကုုမၼဏီ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ုုားဟာ သူတိုု ့၀န္ထမ္းေတြရဲ ့Self-development ဖြံ ့ျဖိဳးမွဳအတြက္ ဒီစာအုုပ္ကိုု ညႊန္းေလ့ရွိၾကတယ္။
အဲဒီစာအုုပ္ထဲက Time Management Matrix (အခ်ိန္ကိုုစီမံခန္ ့ခြဲျခင္း) ကိုုသတိရတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒါဟာ အခ်ိန္ကိုုိုုစီမံခန္ ့ခြဲတာထက္ မိမိကိုုယ္ကိုု ကိုုယ္ စီမံခန္ ့ခြဲတဲ့ အေၾကာင္းပါ။
*******************************************
Stephen Covey က စေျပာတယ္ “လူအမ်ားစုုဟာ လုုပ္စရာေတြ အေျမာက္အမ်ားနဲ ့ အလုုပ္ေတြနဲ ့ပိေန၊ အလုုပ္ရွတ္ေနၾကျပီး မိမိရည္မွန္းခ်က္၊ မိမိတန္ဖိုုးထားတဲ့အရာေတြ အတြက္လုုပ္ရမဲ ့အလုုပ္ေတြကိုု ၾကေတာ့ေမ့သလိုုျဖစ္ေနၾကပံုုရတယ္”တဲ့။ “ဒါ့ေၾကာင့္လဲ လူအမ်ားစုုဟာ မိမိရည္မွန္းခ်က္ေတြ ေရာက္ေအာင္ထိထိေရာက္ေရာက္ေအာင္ေအာင္ျမင္ ျမင္ မလုုပ္နိုုင္ဘူးျဖစ္ေနၾကတာ။တကယ္ေတာ့ ကိုုယ္ ့ရဲ့အခ်ိန္ေတြ၊Energy ကိုုယ္စြမ္း၊ ဥာဏ္စြမ္းေတြကိုု အဲဒီကိုုယ့္အတြက္ အေရးၾကီးတဲ့ အလုုပ္ေတြမွာအဓိကထား သံုးရမွာ”..တဲ့။
သူက လုုပ္ရမဲ့အလုုပ္ေတြ၊လုုပ္စရာ၊လုုပ္ခ်င္တာေတြကိုု IMPORTANT (အေရးၾကီးတယ္) ဆုုိတာနဲ ့ URGENT(ခ်က္ခ်င္းလုုပ္ရမယ္)ဆိုုတာေပၚ မူတည္ျပီး အလုုပ္အမ်ိဳးအစား၄ မ်ိဳးခြဲဖိုု ့ အၾကံေပးပါတယ္။
အဲဒီမွာ”အေရးၾကီးတယ ္”(IMPORTANT) ဆိုုတာမိမိ ဘ၀၊ ရည္မွန္းခ်က္နဲ့ ဆက္စပ္တဲ့အရာေတြ (ဥပမာ ေအာင္ျမင္တဲ့ ပညာရွင္ေတြ။ လုုပ္ငန္းရွင္ေတြျဖစ္ခ်င္တာ)၊ မိမိဘ၀မွာ တန္ဖိုုးထားတဲ့အရာေတြ (ဥပမာ.. ေပ်ာ္ရြွင္တဲ့မိသားစုုဘ၀တိုု ့၊ အမ်ားအက်ိဳးေဆာင္ရြက္ခ်င္တာတိုု ့) ကိုုဆိုုလိုုတာပါ။ (ကိုုယ့္အတြက္ျဖစ္ျဖစ္၊ အမ်ားအတြက္ျဖစ္ျဖစ္ေပါ ့)၊ ဥပမာေျပာရရင္..ေက်ာင္းသားဆိုုရင္ စာေမးပြဲေအာင္ဖိုု ့၊ ထူးခၽြန္ဖိုု ့တိုု ့၊ ၀န္ထမ္းဆိုုရင္လဲ အလုုပ္မွာ တာ၀န္ေက်ဖိုု ့၊ စီးပြားေရးလုုပ္ငန္းလုုပ္ေနတဲ့ သူကလဲ လုုပ္ငန္းေအာင္ျမင္ဖိုု့၊ မိဘဘ၀ေရာက္ေနရင္လဲ မိဘတာ၀န္ေက်ပြန္ ဖိုု ့၊အမ်ားအတြက္ ေစတနာ ့၀န္ထမ္းလုုပ္ေနရင္လဲ အဲဒီလူမွဳေရးလုုပ္ငန္းအတြက္… အစရွိတာေတြေပါ့၊ ကိုုယ္ေရာက္ေနတဲ ့ဘ၀ကိုု အေျခခံျပီး ေတြးၾကည့္ရင္ ကိုုယ့္ဘ၀၊ရည္မွန္း ခ်က္နဲ ့ ဆက္စပ္တဲ ့အရာေတြ၊အေရးၾကီးတဲ့အရာေတြ ေပၚ လာမွာပါ။
“ခ်က္ခ်င္းလုုပ္ရမယ္” URGENT ဆိုုတာကေတာ့အားလံုုးသိတိုုင္းအတိုုင္း အခုု ခ်က္ခ်င္းလုုပ္ရမွာ။ အခ်ိန္ ဆိုု္င္းလုုိ ့မရတဲ့ အလုုပ္ေတြေပါ ့။အဲဒီေတာ့URGENT နဲ့ IMPORTANT ေပၚ မူတည္ျပီး အလုုပ္ ၄မ်ိဳးထြက္လာတာေတြ ့ပါလိမ္ ့မယ္။

အလုုပ္(၁)က URGENT(ခ်က္ခ်င္းလုုပ္ရမယ္) IMPORTANT(အေရးလဲၾကီးတယ္)ဆုုိတဲ ့အလုုပ္။
အလုုပ္(၂)က NOT URGENT(ခ်က္ခ်င္းလုုပ္စရာမလုုိ္)ဒါေပမယ္ ့ IMPORTANT (အေရးၾကီးတယ္)ဆုုိတဲ ့အလုုပ္မ်ိုဳး။
အလုုပ္(၃)က URGENT(ခ်က္ခ်င္းလုုပ္ရမယ္)NOTIMPORTANT(ဒါေပမယ္ ့အေရးမၾကီးဘူး)ဆုုိတဲ ့အလုုပ္။
အလုုပ္(၄)က NOT URGENT(ခ်က္ခ်င္းလုုပ္စရာမလုုိ္) NOT IMPORTATNT (အေရးလဲမၾကီးဘူး)ဆုုိတဲ့ အလုုပ္မ်ိဳး။

****************************
Stephen Covey က အဲဒီအလုုပ္ေတြကိုု ဒီလုုိ စီမံခန္ ့ခြဲ ပါလုုိ ့ေျပာတယ္..
အလုုပ္(၁) URGENTand IMPORTANT (ခ်က္ခ်င္းလဲလုုပ္ရမယ္၊ အေရးလဲၾကီး တယ္ဆိုုတဲ့အလုုပ္)
..ဥပမာ ေက်ာင္းသားဆိုုၾကပါစိုု ့၊စာေမးပြဲကေနာက္တပတ္ထဲမွာဆိုုရင္စာၾကည့္ဖိုု ့ဟာ သူ ့အတြက္Urgent and Important ေပါ့၊အလုုပ္ရွာေနတ့ဲ၊Scholarshipprogramme ရွာေနတဲ ့ လူငယ္ေတြဆိုုရင္လဲ အလုုပ္တခု၊ Scholarship တခုု ေခၚေနတာေတြ ့တယ္၊ ကိုုယ္နဲ့ ့လဲကိုုက္တယ္၊ဒါဆိုုရင္ ဒါဟာ သူ ့အတြက္ Urgent and Important ေပါ့၊…အဲဒါအလုုပ္မ်ိဳးကခ်က္ခ်င္းအေရးတၾကီးကိုု အဲဒီေပၚမွာ ေသေသခ်ာခ်ာ အာရံုုစိုုက္လုုပ္ရမွာ၊ ဒါကိုုေတာ့အားလံုုးလုုပ္ျဖစ္မွာပါ။

အလုုပ္(၂) NOT URGENT but IMPORTANT (အေရးၾကီးတယ္၊ ခ်က္ခ်င္းေတာ့မလိုုေသးဘူးဆိုုတဲ့အလုုပ္ မ်ိဳး)
..ဥပမာေက်ာင္းသားေတြအတြက္ဆိုုရင္ အတန္းသစ္တတန္းတက္တာန ဲ့သင္တဲ့စာေတြ စေလ့လာရမယ္ဆိုုတာမ်ိဳးေပါ ့။ ဘာလိုု ့လဲဆိုုေတာ့အခုုခ်က္ခ်င္းurgent မလိုုေသးေပမယ့္ ကိုုယ့္အတြက္အေရးၾကီးတယ္၊ ႏွစ္ကုုန္လိုု ့စာေမးပြဲေျဖရင္ဒီဟာကurgent ျဖစ္သြားမွာမဟုုတ္လား။ ၊လူၾကီးေတြကေတာ့ ကိုုယ့္ကိုုကိုုယ္ေတြးယူရင္ရပါတယ္၊ဥပမာ..ကိုုယ့္မွာ သားသမီးလဲရွိတယ္၊ အခုုသူတိုု့က ငယ္ေသးေပမယ့္ ေနာက္၅ႏွစ္၊၆ႏွစ္ေလာက္ဆိုု တကၠသိုုလ္၊ေကာလိပ္ ပိုု ့ရေတာ့မွာ၊ ခ်က္ခ်င္းurgent ေတာ့ေငြမလိုုေသးဘူး၊ ဒါေပမယ္ ့ ဒါဟာ ကိုုယ့္ဘ၀အတြက တကယ္အေရးၾကီးတယ္၊ Importantေပါ့၊ ေငြၾကိဳစုုထားမွ ဆိုုတာမ်ိဳးေပါ့။
Stephen Covey ကေတာ့ ဒီအလုုပ္မ်ိဳး (အလုပ္ -၂) ကို ေတာ္ေတာ္ အေလးထားေျပာတယ္၊ ထိေရာက္ေအာင္ျမင္ခ်င္တဲ့သူဟာ ဒီအလုုပ္မ်ိဳး ဦးစားေပးလုုပ္ရမွာတဲ့၊ ဘာလိုု့လဲဆိုုေတာ ့ဒီအလုုပ္ေတြဟာေနာက္ေတာ့ေသခ်ာေပါက္ “URGENT and IMPORTATNT (ခ်က္ခ်င္းလဲလုုပ္ရမယ္၊ အေရးလဲ ၾကီးတယ္ဆိုုတဲ့အလုုပ္)” ျဖစ္သြားမွာ၊ မျဖစ္မေနလုုပ္မွာ။ ၾကိ ုုစဥ္းစား၊ၾကိုုစီမံ ထားရင္ေအးေအးေဆးေဆးလဲလုုပ္နိုုင္တယ္၊တကယ္တန္းလုုပ္ရမဲ့အခ်ိန္ ေရာက္လာေတာ့လဲ အဆင္သင့္ျဖစ္တာေပါ့ ..တဲ့့၊ ေနာက္အခ်က္က..လူသေဘာကခ်က္ခ်င္းလုုပ္စရာ မလ္ိုုေသးရင္ ေပါ့ေပါ့ဆဆေနတတ္၊ ေမ့ေနတတ္တယ္။ ဒီအလုုပ္မ်ိဳးကေမ့လိုု့မရဘူး၊ ဘာလိုု ့လဲဆိုုေတာ့မိမိရည္မွန္းခ်က္၊ မိမိတန္ဖိုုးထားတဲ့အရာေတြ ကိုုေပးစြမ္းမဲ့ အလုုပ္ေတြျဖစ္ေနလိုု ့ေပါ့။
တကယ္ေတာ့ က်ေနာ္တိုု ့မွာလဲ ဒီလိုုအေတြ ့အၾကံ ုုေတ ြေက်ာင္းသားဘ၀မွာ ရွိခဲ့ဘူးၾကပါတယ္လိုု ့ က်ေနာ္ထင္တယ္။ေက်ာင္းစာကိုုႏွစ္စကစျပီး နဲနဲခ်င္း ျပင္ဆင္လာတဲ ့ေက်ာင္းသားန ဲ့စာေမးပြဲနီးမွ သိမ္းၾကံု ုုးၾကည့္ရတဲ့ ေက်ာင္းသားမတူသလိုေပါ့ဗ်ာ၊ Stephen Covey ကဒါကို ဘ၀တေလ်ွာက္လံုုးမွာ သံုုးေစခ်င္တာ။

အလုုပ္(၃)URGENT but NOT IMPORTATNT (ခ်က္ခ်င္းလုုပ္ရမဲ့ပံုုပဲ၊ ဒါေပမယ့္ အေရး ေတာ့မၾကီးဘူး. ဆိုုတဲ့အလုုပ္ မ်ိဳး) ဥပမာ..TVမွာကိုုယ္ၾကိုုက္တဲ ့ကိုုရီးယားဇာတ္လမ္းတြဲက အပိုုင္းတပိုုင္းလာတာမ်ိဳး၊ သူငယ္ခ်င္းေတြကလဘက္ရည္ဆိုုင္လွမ္းေခၚတဲ့ အခါမ်ိဳးေနမွာေပါ ့၊ေရွ ့ကေျပာခဲ့တဲ့အလုုပ္၂မ်ိဳး အလုုပ္(၁)နဲ့အလုုပ္(၂)ေတြနဲ့့တိုုက္ဆိုုင္မေနရင္၊ အခ်ိန္ပိုုလဲရွိေနရင္ လုုပ္ေပါ့ဗ်ာ။

အလုုပ္(၄)NOTURGENT, NOT IMPORTATNT(အေရးလဲမၾကီး၊ခ်က္ခ်င္းလဲလုုပ္ဖိုု ့မလိုုတဲ့ လုုပ္ မ်ိဳး)…အဲဒါကေတာ ့ ကိုုယ့္ကိုုကိုုယ္သာစဥ္းစားၾကေပေတာ့။ဖုုန္းေတြ ခဏခဏ ပြတ္မိေနတာ၊facebook ကိုုခဏခဏၾကည္ ့ျဖစ္တာ မ်ိဳးပါ မွာေပါ ့။

Stephen Covey ကေတာ့ “ထိေရာက္ေအာင္ျမင္ခ်င္ရင္ အဲဒီ အလုုပ ္(၃)နဲ ့ အလုုပ္(၄) အလုုပ္ မ်ိဳးကိုုနဲနိုုင္သမ်ွနဲပါေစ”… လိုု့အၾကံျပ ုပါတယ္။ “ထိေရာက္ေအာင္ျမင္ေအာင္ လုုပ္နိုုင္တဲ့သူေတြဟာ အလုုပ္(၁)နဲ ့(၂)မွာပဲ မိမိအခ်ိန္နဲ ့စြမ္းအားေတြကိုု ပိုုသုုံးၾကတယ္။ ဘာလိုု ့လဲဆိုုေတာ့ဒီအလုုပ္မ်ိဳးေတြဟာ URGENTခ်က္ခ်င္းလုုပ္ဖိုု ့လိုုသည္ျဖစ္ေစ၊မလိုု သည္ျဖစ္ေစ ကိုုယ့္ဘ၀ရဲ့ရည္မွန္းခ်က္၊ ပန္းတိုုင္၊ ကိုုယ္တန္ဖိုုးထားတဲ့အရာေတြကိုုရရွိေစမဲ့ IMPORTANT အလုုပ္မ်ိဳးေတြျဖစ္လိုု့ပဲလိုု ့သူကဆိုုပါတယ္။ အဲဒီ၂ခုုထဲကမွ အလုုပ္ (၂) ကေတာ့ အေရးၾကီးဆံုုးေပါ့ဗ်ာ”..လိုု ့ထပ္အၾကံေပးထားပါတယ္။ ”Quadrant II is the heart of effective personal management”ပါတဲ့။

****************************
ကဲ..ဒီေတာ့...က်ေနာ္တိုု ့လဲ ေလ့က်င့္ခန္းေလး တခုုလုုပ္ၾကည့္လိုုက္ၾကရေအာင္…
(၁)ပထမဦးဆံုုးစာရြက္တရြက္ေပၚမွာ…ကိုုယ္အခုုလုုပ္ေနတဲ့အလုုပ္ေတြ၊လုုပ္ခ်င္တဲ ့အလုုပ္ေတြ ခ်ေရးပါ၊ ေနာက္ျပီး.. ကိုုယ့္ရဲ ့ရည္မွန္းခ်က္၊ ကိုုယ္တန္ဖိုုးထားတဲ ့ အရာေတြအတြက္လုုပ္ရ မဲ့ အလုုပ္ေတြကိုုလဲ ေသခ်ာေတြးျပီးခ်ေရးပါ။
(၂) ျပီးရင္ ဒီအလုုပ္ေတြအားလံုုးကိုု အထက္က အလုုပ္အမ်ိဳးအစားေတြ ထဲ ေသခ်ာေတြးျပီး သက္ဆိုုင္ရာအလုုပ္ေတြမွာ ထဲ့ၾကည့္လိုုက္ရေအာင္။
(၃) အလုုပ္(၃)နဲ့ အလုုပ္(၄)ထဲကအလုုပ္ေတြကိုု သိပ္မ်ားေနရင္ တတ္နိုုင္သမွ် ေလ်ွာ့ေအာင္လုုပ္ပါ၊ အဲဒီအတြက္အခ်ိန္နဲ ့စြမ္္းအားေတြသိပ္မကုုန္ပါေစနဲ ့၊
(၄) အလုုပ္(၁) နဲ့အလုုပ္(၂)ေတြအလုုပ္ေတြထဲကအတြက္ အခ်ိန္ေတြ၊ ကိုုယ္စြမ္းဥာဏ္စြမ္းေတြ အစြမ္းကုုန္ထဲ ့ လုုပ္ပါ၊
(၅) အဲဒီဇယားေလးကိုု ကိုုယ္ျမင္သာ တဲ့ေနရာမွာထားျပီး ေန ့တိုုင္း မိမိအလုုပ္ေတြကိုု ျပန္ဆန္းစစ္ေနပါ၊အလုုပ္(၁)နဲ့အလုုပ္(၂)က အလုုပ္ေတြ မွာငါအားနည္းေနသလား၊ အလုုပ္(၃)နဲ့ အလုုပ္(၄)က အလုုပ္ေတြနဲ ့ သိပ္အလုုပ္ရႈပ္လြန္းေနျပီလားဆိုုတာကိုုေပါ ့။

ဒီလိုုစနစ္တက်လုုပ္ရင္ဘ၀မွာဘယ္မွာ မေအာင္ျမင္စရာရွိမလဲဗ်ာ။ နိုုင္ငံတကာမွာ က်င့္သံုုးေနတဲ ့၊ နိုုင္ငံတကာအဆင့္မီ၊ ေပမီေထာက္မီ အေတြးအေခၚ ေတြ၊ က်င့္စဥ္၊ စနစ္ေတြအတိုုင္း က်င့္သံုုးေနတာပဲ။
အဲ....တကယ္လုုပ္ဖိုု ့ေတာ့ လိုုတာေပါ့ေနာ္။

အားလံုုးေပ်ာ္၇ႊင္ေအာင္ျမင္ၾကပါေစ..
ေဒါက္တာေအာင္မ်ိဳး