ပ်မ္းမွ် အသက္ ၅-ႏွစ္အရြယ္ေလာက္ကစ၍ မိမိကေလး ေခါင္းမာသူ ဟုတ္/မဟုတ္ကို မိဘမ်ား သတိထားမိလာၾကပါျပီ။ ေခါင္း မာေသာကေလးမ်ားဟာ မိဘ၊ ပတ္၀န္းက်င္မွသူမ်ားျဖင့္ အယူ အဆဆန္ ့က်င္ကြဲလြဲတတ္တာေၾကာင့္ ဆက္ဆံေရးမွာ ျပႆနာ ျဖစ္ေစတတ္ပါတယ္။
အထူး သျဖင့္ ကေလး၏စိတ္ဆႏၵႏွင့္ ဆန္ ့က်င္ျပီး တစ္ခုခုကိုလုပ္ေဆာင္ရန္ အတင္းအက်ပ္ေစခိုင္းတဲ့ အခါ ေခါင္းမာမႈျဖစ္လာတတ္ျပီး၊ ထိုေခါင္းမာမႈကိုေပ်ာက္ေအာင္ မိဘကအစြမ္းကုန္ၾကိဳးစားေလ ကေလးကတင္းခံျပီးေနျပေလျဖစ္ တာေၾကာင့္ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး အယူကြဲျပားကာ စိတ္ မခ်မ္းေျမ ့စရာျဖင့္ အခ်ိန္ကုန္၊ အင္အားကုန္ျဖစ္တတ္ပါတယ္။
“ေခါင္းမာလိုက္တာ” ဆိုတဲ့ သေဘာသဘာ၀မွာ လြယ္လြယ္အေလ်ာ့မေပးဘဲ ရည္မွန္းခ်က္ သို ့ေရာက္ေအာင္ မေလ်ာ့ေသာဇြဲ လံု ့လအားအင္ ျဖစ္တာေၾကာင့္၊ တနည္းအားျဖင့္ အေကာ င္းျမင္ ဘက္ကၾကည့္တဲ့အခါ ေခါင္းမာျခင္းဆိုတာ တန္ဖိုးရွိတဲ့လကၡ ဏာ တစ္ရပ္လို ့ မွတ္ယူ သင့္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လူၾကီးမ်ားအေနျဖင့္ -
(၁) ကေလးအေပၚ ၾကင္ၾကင္နာနာ၊ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးထိေတြ ့ဆက္ဆံ ေပးပါ။ ခ်စ္ခင္ၾကင္ နာမႈျပေပးပါ။
(၂) ကေလးရဲ ့ စိတ္ခံစားခ်က္ကို အေရးတယူနားေထာင္ေပးျပီး၊ လိုသလို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း စိတ္ရွည္ရွည္ထား၍ပံုသြင္းယူပါ။
(၃) အကယ္၍ ကေလးႏွင့္ျပိဳင္၍ တင္းမာမႈျပေလေလ ကေလးက ပို၍ေခါင္းမာေလေလ ျဖစ္ တတ္တာမို ့၊ ထိပ္တိုက္အျငင္းပြားမႈ ကို ေရွာင္ပါ။
(၄) တျခားကေလးမ်ားႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္၍ မဆံုးမပါႏွင့္။ ဇြဲမေလ်ာ့တဲ့စိတ္ရင္းအခံေၾကာင့္ မခံခ်င္ စိတ္ျဖင့္ ပို၍ေခါင္းမာသြားေစတတ္ ပါတယ္။
(၅) အမိန္ ့ေပးေလးသံျဖင့္မဟုတ္ဘဲ …ဥပမာ “သားေလးေရ..ေမေမ့ကိုကူညီပါဦး.. ဟို ပစၥည္းေလး လွမ္းယူေပးပါဦးသားရယ္” စ သည္ျဖင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္သည့္ သေဘာေဆာင္ တဲ့ေလသံျဖင့္ အမိန္ ့ဆန္တဲ့ခိုင္းေစျခင္းမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ နား၀င္ေအာင္ေလ့ က်င့္ သင္ၾကားေပးပါ။
(၆) တခါတရံမွာ ကေလးက “မလုပ္ခ်င္ဘူး၊ မလုပ္နိုင္ဘူး” လို ့ျငင္းဆန္တဲ့အခါ၊ လူၾကီးကို သိကၡာမဲ့ေစလို၍ လူၾကီးစကား တမင္ နာ မေထာင္ျခင္းမဟုတ္ေပ။ ကေလးအေနျဖင့္ သူ ့ စိတ္ၾကိဳက္ေရြးခ်ယ္ဆံုးျဖတ္လိုျခင္းကို အရိုးခံစိတ္ျဖင့္ တင္ျပျခင္းျဖစ္သည္ဟု နားလည္ေပး သင့္ပါတယ္။ ထိုအခါမ်ိဳးမွာ မလုပ္ေပးရေကာင္းလားဆိုျပီး ျမည္တြန္ေတာက္တီးမေနဘဲ၊ ဖာသိ ဖာသာထား၍ ေနာင္တစ္ၾကိမ္ အလားတူ ကိစၥၾကံဳလာတဲ့အခါ ကေလးက ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ လိုစိတ္ရွိေအာင္ ေလ့က်င့္ေပးပါ။
(၇) ကေလးကပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္လာတဲ့အခါမွာ၊ ကေလး၏တုန္ ့ျပန္မႈကိုခ်ီးက်ဴး၍ ဂုဏ္သေ ရရွိလူၾကီးတစ္ေယာက္၏ တုန္ ့ျပန္ မႈကဲ့သို ့ ေလးေလးစားစား သေဘာထား ဆက္ဆံေပး လိုက္ပါ။
(၈) ဥပမာ အသက္အႏၱရာယ္ျဖစ္ေစတဲ့ မီးခလုတ္ေတြကို ဖြင့္/ပိတ္ကစားျခင္း၊ မီးျခစ္ျဖင့္ေဆာ့ ကစားျခင္း၊ လမ္းမေပၚတက္၍ က စားျခင္း…စသည့္ကိစၥရပ္မ်ားအတြက္ မလုပ္ရန္တားျမစ္ေ သာ္လည္း၊ ေခါင္းမာျခင္းမ်ိဳးၾကံဳေတြ ့ရတဲ့အခါမွာေတာ့ တင္ပါး(သို ့မ ဟုတ္)လက္ဖ၀ါးကို ခပ္ဆတ္ဆတ္ရိုက္ျပီး ေနာက္ထပ္မလုပ္၀ံ့ေအာင္ ဆံုးမေပးရပါမယ္။
(၉) လူၾကီးက “ဟိတ္” ဟုေျပာဆိုျပီး မ်က္ႏွာရိပ္မ်က္ႏွာကဲျပတဲ့အခါ၊ ကေလးအေ နျဖင့္ ေ ရွ ့ဆက္မလုပ္ရဲ မလုပ္၀ံ့ေအာင္ ၾသဇာ သက္ေရာက္မႈျဖစ္ေစဖို ့လိုပါတယ္။ အကယ္၍ “ဟိတ္” ဟုတားျမစ္ေသာအသံကိုမလိုက္နာတဲ့အခါ တင္ပါး(သို ့မ ဟုတ္)လက္ ဖ၀ါးကို ခပ္ဆတ္ဆတ္ အရိုက္ခံရမယ္ဆိုတာသိထားဖို ့ကိုလည္း အဆက္အစပ္မိမိ ေလ့က်င့္ေပးထားသင့္ပါတယ္။
(၁၀) တခါတရံမွာ မိဘကျဖစ္ေစလိုတဲ့စိတ္ေဇာျဖင့္ အတင္းအက်ပ္သြန္သင္မႈက၊ ကေလး အတြက္ လူၾကီးစကားနားမေထာင္ ေသာအက်င့္(သို ့မဟုတ္)လူၾကီးခိုင္းသည္ကို မလိုက္နာေ သာအက်င့္မ်ိဳး ေလ့က်င့္ခဏ္းအမွားေတြ ျဖစ္သြားနိုင္တာကို သတိျပဳ ဆင္ျခင္ပါ။
(၁၁) ေခါင္းမာမႈမရွိဘဲ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈအတြက္ အေကာင္းဆံုးနည္းလမ္းမွာ “နာက်င္မႈ ကို ေရွာင္၍၊ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို ေဆာင္ရန္” ျဖစ္ပါတယ္။
ဖိုးသူေတာ္(www.phothutaw.com)
Credit : ygnnews
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။