၁၃ဝဝ ျပည့္အေရးေတာ္ပံု (၁၉၃၈-၃၉)သည္ ျမန္မာ့လူ႔ေဘာင္၏သမိုင္းတြင
၁၃ဝဝ ျပည့္အေရးေတာ္ပံု၏ ထူးျခားေသာ အျခင္းအရာမ်ားအနက္ အထူးအျခားဆံုးေသာ အျခင္းအရာမွာ ျမန္မာ့ လူ႔ေဘာင္သမိုင္းတြင္ ပထမဆံုးအႀကိမ္ မာ့က္စ္ဝါဒႏွင့္ အလုပ္သမားလူတန္းစားတိုက္ပြဲ
ထို႔ေၾကာင့္ ...၁၃ဝဝ ျပည့္ အေရးေတာ္ပံုသည္ မာ့က္စ္ဝါဒကို သက္ဝင္ယံုၾကည္၍ လက္ေတြ႔က်င့္သံုးေသာ ေခါင္းေဆာင္အမ်ားကို ေမြးထုတ္ေပးခဲ့ေပသည္။ ၄င္းတို႔အနက္ ယခုအခါ ကြယ္လြန္ၿပီျဖစ္၍ ထုိစဥ္က ထင္ရွားေသာ အာဠာဝကသခင္ဘိုးလွႀကီးအေၾကာင
သခင္ဘိုးလွႀကီးသည္ အလုပ္သမားလူတန္းစားႀကီးမွ ေပါက္ဖြားလာေသာ မာ့က္စ္ဝါဒီေခါင္းေဆာင္ တဦးျဖစ္ သည္ဟု ဆိုအပ္ေပသည္။ သူသည္ ေရနံေျမ ဘီအိုစီလုပ္ငန္း၌ အေနာက္ႏိုင္ငံအေခၚအားျဖင့္ ေကာ္လာျဖဴ အလုပ္သမား၊ ျမန္မာအေခၚအားျဖင့္ စာေရးကေလး၊ အလုပ္သမားသမဂၢအသံုးအႏႈံးျဖင
႐ံံုးအလုပ္သမားျဖစ္႐ံုသာမကေ
သူ႔အား ေရနံေျမသပိတ္တပ္ႀကီးကို ေခါင္းေဆာင္လာသူတဦးအျဖစ္ျဖ
သူသည္ ၁၃ဝဝ ျပည့္ အေရးေတာ္ပံုမ်ားအတြင္းက ‘သပိတ္စစ္ပြဲ’ဟူေသာ စာအုပ္ကိုေရးသား ထုတ္ေဝခဲ့သည္။ ထိုစာအုပ္တြင္ သူ၏သေဘာတရား၊ ႏိုင္ငံေရးအယူအဆမ်ားကို ေတြ႔ျမင္ႏိုင္ေလသည္။ ယင္း သေဘာတရား၊ ႏိုင္ငံေရးအယူအဆမ်ားကို ေထာက္ေသာ္ မာ့က္စ္ဝါဒီတေယာက္ဟု မွတ္ယူႏိုင္ေလသည္။
ထိုစာအုပ္ စာမ်က္ႏွာ ၄ တြင္ သူတို႔မ်က္ေမွာက္ရွိ ဘီအိုစီဓနရွင္ကို ‘ဘီအိုစီဓနရွင္ကုမၸဏီ၏ မိုက္ေၾကး’ ဟူေသာ ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ေဝဖန္ပိုင္းျခားျပရင္း ဓနရွင္စနစ္၏ သေဘာသကန္သဘာဝ ဥပေဒကို ေဖာ္ထုတ္ျပသခဲ့သည္။
ဘီအိုစီကုမၸဏီသည္ ၁၉၃၇ခုႏွစ္တြင္ ေငြေပါင္း ၇ ကုေဋျမတ္၍ အလုပ္သမားအတြက္ေပးရေသာ အခေငြမွာ ၅ သန္းသာျဖစ္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပခဲ့ေပသည္။ ယင္းသို႔ေဖာ္ျပရင္း မာ့က္စ္ဝါဒ အစြန္းထြက္တန္ဖိုး သေဘာတရားကို ေအာက္ပါအတိုင္းရွင္းျပခဲ့သည
‘ေငြေပါင္း ၈ ကုေဋရရန္အတြက္ လုပ္ကိုင္ရေသာ အလုပ္ခ်ိန္အနက္ အလုပ္သမားတို႔သည္ မိမိတို႔၏ လုပ္ခ အတြက္ အခ်ိန္တာဝန္ မည္၍မည္မွ် လုပ္ၾကရသည္ကိုတြက္ၾကည့္ေသာ္
ယင္းကဲ့သို႔ ဘီအိုစီက အျမတ္ထုတ္ယူသလို အျခားေသာ နယ္ခ်ဲ႕ဓနရွင္ကုမၸဏီမ်ားက အျမတ္ထုတ္ ယူေနၾကေသာေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္သူလူထု ဒုကၡဆင္းရဲခံရပံုကို ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း ေဖာ္ျပေလသည္။
‘ဗမာျပည္သို႔ ျပန္လမ္းမရွိေသာ ထြက္ကုန္မ်ား’ ဆိုေသာ ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ နယ္ခ်ဲ႕စနစ္သည္ အျမတ္အျဖစ္ျဖင့္ ျမန္မာ့ ထြက္ကုန္ေတြယူသြားပံုကို ေဖာ္ျပ၏။ နယ္ခ်ဲ႕စနစ္ေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္ ေရလႊမ္းေဘးဆိုက္ပံု၊ ငွက္ဖ်ားထူထပ္လာ ပံု၊ ဆင္းရဲသားတို႔ လံုးပါးပါးပံု၊ မိန္းမတေယာက္ကို ဆန္တတင္းျဖင့္ ဝယ္ႏိုင္ပံု၊ ပန္းဦးဆက္ေခတ္ႀကီး ျပန္ဆိုက္ လာပံု၊ ပါးစပ္တြင္ ျခင္း အစြပ္ခံရေသာ ကြၽဲႏြားမ်ားႏွင့္ တူလာပံုကို ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း ေဖာ္ျပသည္။
‘ဓနရွင္စနစ္ တည္တံ့ေနသမွ်ကာလပတ္လံုး အေဆြတို႔ ငါတို႔ ပါဏုေပတံ မြဲဇာတာမလွန္ႏိုင္ေအာင္ ကြၽန္ဘဝေအာက္ သေဘာက္ဘဝ၌ ေရာက္ရိွေနၾကေပေတာ့၏’ (စာမ်က္ႏွာ -၁၇)
၄င္းေနာက္ ဆန္စပါးကို စတီးဘူလိမ္ဂ်ာပူးလ္ စေသာ ဓနရွင္မ်ားက လက္ဝါးႀကီးအုပ္ပံု၊ ခ်စ္တီးမ်ားအား ၄င္းတို႔ကေခၚခဲ့ၿပီး ေငြေခ်းပံု၊ ျမန္မာေတာင္သူလယ္သမားေတြ ေျမမဲ့ယာမဲ့ျဖစ္ပံု၊ ျမန္မာျပည္ရွိ ဘဏ္ တိုက္ႀကီး မ်ားကို နယ္ခ်ဲ႔ဓနရွင္တို႔က အုပ္ထားပံု စသည္မ်ားေဖာ္ျပၿပီး ‘ေျမရွင္ႏွင့္ ဓနရွင္တို႔ပင္း၍ ညႇဥ္းပံု’ ကိုေရးသား ေလသည္။
နယ္ခ်ဲ႔ဓနရွင္ႏွင့္ ေျမရွင္တို႔၏ ပေယာဂေၾကာင့္ လူ႔ေဘာင္လူတန္းစားမ်ား အေျခအေနမညီမွ်ပံုကို ေအာက္ပါ အတိုင္း ေဖာ္ျပေလသည္။
‘ႏိုင္ငံခ်ဲ႕သမားတုိ႔၏ လက္ပါးေစကြၽန္ယံုအေပါင္းတို
ဆင္းရဲသားတို႔မွာကား ေျခသလံုးအိမ္တိုင္ကိုယ္ပိုင
ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမယ္
သခင္ဖိုးလွႀကီးဂ်ာနယ္
ဇြန္လ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္
ေတာင္သူလယ္သမားႏွင့္ အလုပ္သမား ဆင္းရဲသားလူထုႀကီးအေၾကာင္း ေရးျခယ္ျပၿပီးေနာက္ လူလတ္တန္းစား အလႊာအမ်ဳိးမ်ဳိးတို႔၏ ဒုကၡဆင္းရဲကိုလည္း ေရးျခယ္ျပသည္။ ထို႔ေနာက္ ၄င္းတို႔၏ကံၾကမၼာသည္ ဆင္းရဲသား တို႔၏ကံၾကမၼာႏွင့္ ဆက္စပ္ေနပံုကို ရွင္းျပသည္။
“ဘာေၾကာင့္ စစ္ကူေပးရမည္နည္း”ဟူေသာ ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ေအာက္ပါအတိုင္း ႏႈိးေဆာ္ထား၏။
“ထို႔ေၾကာင့္ စာေရးစာခ်ီ၊ ကုန္သည္ပြဲစား၊ေရွ႕ေန ေရွ႕ရပ္မ်ားႏွင့္ ေစ်းဆိုင္ကနား ေခါင္းရြက္ဗ်က္ထိုး ထမ္းပိုးထမ္း ေလွ်ာက္မႈျဖင့္ ေရာင္းဝယ္ေဖာက္ကားကာ အသက္ေမြးၾကသူမ်ားသည္ အလုပ္သမားဆင္းရဲသားမ်ားႏွင္
ဆင္းရဲသားမ်ား အေရးသည္ ငါတို႔အေရး၊ ဆင္း ရဲသားမ်ား တိုက္ပြဲသည္ ငါတို႔တိုက္ပြဲဟု စြဲမွတ္အပ္ေပသည္” (စာမ်က္ႏွာ-၂၈)
ေက်ာင္းသားမ်ားကလည္း ယင္းတိုက္ပြဲတြင္ပါဝင္ရန္ တိုက္တြန္းသည္။ ဆင္းရဲသားလူထုႏွင့္ ေက်ာင္း သား ကံတူအက်ဳိးေပးဟု ဆိုသည္။ ၄င္းေနာက္ တပ္ေပါင္းစုသေဘာကို ေအာက္ပါအတိုင္း ေရးသားထား၏။
“တပ္ဦးမွေန၍ ႏိုင္ငံခ်ဲ႕စနစ္ကို တြန္းလွန္ၿဖိဳဖ်က္ေနေသာ ဆင္းရဲသားတို႔ကို ေက်ာင္းသားမ်ားက တပ္ေတာင္တာ ဗိုလ္ထုႏွင့္ တသံတည္း ရဲေဘာ္စု႐ံုမိေစၿပီးလွ်င္ စစ္ကူေပးျခင္း၊ အႀကံဉာဏ္ေပးျခင္း … ၊ တပ္ေပါင္း၍ တိုက္ရ ေတာ့မည္ကား မလႊဲသာေသာ မဟာဝတၱရားႀကီး ျဖစ္သတည္း။ ” (စာမ်က္ႏွာ-၄၆)
အထက္ပါ ေကာက္ႏုတ္ခ်က္တြင္ စာေရးသူ သည္ ဆင္းရဲသား၊ အလုပ္သမားအား တပ္ဦးမွ ေနရာ ေပးထားသည္ကို သတိျပဳရာသည္။
စာမ်က္ႏွာ ၄ဝ ၌ -
“အစိုးရ၏ ျပကေတ့”ဟူေသာ ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ႏိုင္ငံအစိုးရ၏ အျဖစ္သနစ္အမွန္ကို ေအာက္ပါအတိုင္း ေဖာ္ျပထားသည္။
“ေခတ္သစ္အစိုးရသည္ ဓနရွင္စီးပြားအတြက္ ေဆာင္ရြက္ရန္ခန္႔ထားေသာ အလုပ္အမႈေဆာင္အဖြဲ႔ မွ်သာျဖစ္သည္ဟု လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ေပါင္းတရာေက်
“ႀကီးစြာေသာ အလံုးအရင္းႏွင့္ ခ်ီတက္တိုက္ခိုက္လာေသာ ပစၥည္းမဲ့မ်ားကို ေသြး႐ူူးေသြးတမ္း ငန္းဖမ္း သကဲ့သို႔ ႏိုုင္ငံခ်ဲ႕သမားတို႔က အရမ္းမဲ့လိုက္၍ ႏွိမ္ႏွင္းေနေပေတာ့၏။ သို႔ႏွိမ္ႏွင္းျခင္းပင္လွ်င
ဓနရွင္နယ္ခ်ဲ႕သမားတို႔သည္ အစိုးရ၏ ႏွိပ္ကြပ္ေရးအာဏာျဖင့္ ပစၥည္းမဲ့တို႔၏ ခ်ီတက္လာမႈႀကီးထြား လာမႈကို ၿဖိဳဖ်က္႐ံုမက ေသြးခြဲမႈျဖင့္လည္း ၿဖိဳဖ်က္သည္။ ေသြးခြဲမႈအမ်ဳိးမ်ဳိးအနက္ လူမ်ဳိးစံု ပစၥည္းမဲ့ေသြးစည္း ေရးကို လူမ်ဳိးေရးျဖင့္ ေသြးခြဲသည္။ ၁၃ဝဝ ျပည့္ႏွစ္၊ ၁၉၃၈ခု ဇူလိုင္လတြင္ ကုလား-ဗမာအဓိက႐ုဏ္းကို ဖန္တီးေပးခဲ့သည္။ ယင္း အဓိက႐ုဏ္းႏွင့္ပတ္သတ္၍ သခင္ဖိုးလွႀကီးက -
“လူမ်ဳိးေရး အဓိက႐ုဏ္းကိစၥသည္ ႏိုင္ငံခ်ဲ႕စနစ္ အဆိပ္ေျဖေဆးႀကီးတည္း”ဟု ဆို၏။ “ကုလား-ဗမာ အဓိက႐ုဏ္းျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ေန
ျမန္မာျပည္သို႔ ကုလားမ်ား ဘာေၾကာင့္၊ ဘယ္သူ႔ေၾကာင့္၊ ဘယ္သူ႔အက်ဳိးငွာ ေရာက္လာခဲ့ရပံုကို ရွင္းျပ၏။
“လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း ၆ဝ ခန္႔က ႏိုင္ငံခ်ဲ႕သမားတို႔သည္ ေငြသန္းေပါင္းမ်ားစြာ အကုန္အက်ခံ၍ အိႏိၵယျပည္တြင္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးေသာ ကုလားလူမ်ဳိးတို႔ကို ဗမာျပည္သို႔လာေရာက္ရန္ ခရီးစရိတ္ႏွင့္ စားစရိတ္ပါ ႀကိဳတင္ေပး၍ေခၚ ၏။ ထိုအခါ ဓနရွင္တို႔ လက္ငင္းႀကံရြယ္ခ်က္သည္ အလုပ္သမားတို႔ကို လခေပါေပါေပး၍ ေစခိုင္းရန္ျဖစ္၏။” “လူဝင္ေရး ဥပေဒတည္းဟူေသာအေစ့ကို ဓနရွင္တို႔ စိုက္ပ်ဳိးခဲ့သျဖင့္ အျမတ္အစြန္း ေျမာက္မ်ားစြာရရွိျခင္း၊ ေသြးခြဲမႈျဖင့္ ႏိုင္ငံေရးအရ လြယ္ကူစြာ အုပ္ခ်ဳပ္ႏိုင္ျခင္းတည္းဟူေ
ယင္းကဲ့သို႔ လူမ်ဳိးေရးအဓိက႐ုဏ္း၏ သ႐ုပ္ဇာစ္ျမစ္ကိုေဖာ္ျပၿပီး
“အေဆြတို႔ ငါတို႔သည္ ကြၽန္ကြၽန္ခ်င္း ခြက္ေစာင္းခုတ္၍ ဘာမွ်ဂုဏ္လည္းမရွိ၊ အေရးလည္း မေရာက္၊ ဗမာ-ကုလား အဓိက႐ုဏ္းျဖစ္မႈေၾကာင့္ အေဆြတို႔၊ ငါတို႔လြတ္လပ္ေရး ေဝးသထက္ေဝးေလၿပီ။ ဘာသာေရး၊ လူမ်ဳိးေရးဝင္ေႏွာက္သျဖင့္ ဆင္းရဲသား အေရးကြယ္ေပ်ာက္ရသည္ကို အေဆြတို႔ ငါတို႔ ႏွလံုးပိုက္မိသင့္ေလၿပီ” (စာမ်က္ႏွာ-၃၉)
“လူတမ်ဳိးႏွင့္တမ်ဳိး မသင့္မတင့္ျဖစ္ေအာင္၊ တဘာသာႏွင့္တဘာသာ ခိုက္ရန္ျဖစ္ပြားေလေအာင္၊ တိုင္းျပည္ႏိုင္ငံနယ္နမိတ္တ
ဤကဲ့သို႔ လူမ်ဳိးစုညီၫြတ္ေရး၊ ကမၻာ့အလုပ္သမားအားလံုး ညီၫြတ္ေရးတရားေဟာၿပီးေသာ္ -
“ယခုအခါ ဗမာတျပည္လံုးတြင္ အႏွံ႔အျပားျဖစ္ ပြားေနေသာ အလုပ္သမား၊ လယ္သမားႏွင့္ ေက်ာင္းသား လူမ်ားစုလူထုႀကီး၏ သပိတ္အေရးေတာ္ပံုႀကီးသည္ ေန႔ရက္မျခားႀကီးထြားလာသည္ကိ
ဤကဲ့သို႔ ယံုၾကည္ခ်က္ကိုေဖာ္ျပၿပီး သခင္ဘိုးလွႀကီးသည္ ေဆာင္ပုဒ္သံုးရပ္ျဖင့္ အဆံုးသတ္လိုက္၏။
ဓနရွင္စနစ္ ဖ်က္ဆီးေလာ့။
သပိတ္ သပိတ္ ေမွာက္ ေမွာက္။
အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအသစ္ ဖ်က္ဆီးေလာ့။
မာ့က္စ္ဝါဒႏွင့္ အလုပ္သမားတိုက္ပြဲ ပထမဆံုး ဆက္စပ္ရာျဖစ္ေသာ ၁၃ဝဝ ျပည့္ႏွစ္အေရးေတာ္ပံုကား ၁၅ ႏွစ္ ျပည့္ေျမာက္ေလၿပီ။ ျမန္မာ့ေတာ္လွန္ေရးကို မာ့က္စ္ဝါဒဦးေဆာင္မႈရရန္ လံုးပမ္းအားထုတ္ျခင္းမွာ ၁၅ ႏွစ္ျပည့္ ေလၿပီ။ ၁၅ ႏွစ္အတြင္း တိုက္ပြဲအမ်ဳိးမ်ဳိး၊ အေတြ႔အၾကံဳအမ်ဳိးမ်ဳိး၊ သင္ခန္းစာအမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ သြန္းလုပ္အပ္ေသာ မာ့က္စ္ဝါဒေခါင္းေဆာင္မႈသည္
သိန္းေဖျမင့္
၂၄၊ ဇြန္၊ ၁၉၅၃
အိုးေဝမဂၢဇင္း- အတြဲ ၁ အမွတ္ ၆
သခင္ဖိုးလွႀကီးဂ်ာနယ္
ဇြန္လ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္
ပန္းခ်ီသ႐ုပ္ေဖာ္ – အိမ္ေဒါင္းနီ
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။