“ေျပလည္ေအာင္ ေဆြးေႏြးခ်င္တဲ့ ဆႏၵေပၚမွာဘဲ မူတည္ပါတယ္၊ ဆႏၵရွိရင္ နည္းလမ္းရွိရမွာေပါ့” ကခ်င္လြတ္လပ္ေရးတပ္မေတာ္(ေကအိုင္ေအ) ဒုတိယစစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ဂြန္ေမာ္ႏွင့္ ေတြ႕ဆံုျခင္း

Nay Ko Ko and Hlaing Bwa shared Kawthoo Lei's photo.

“ေျပလည္ေအာင္ ေဆြးေႏြးခ်င္တဲ့ ဆႏၵေပၚမွာဘဲ မူတည္ပါတယ္၊ ဆႏၵရွိရင္ နည္းလမ္းရွိရမွာေပါ့” ကခ်င္လြတ္လပ္ေရးတပ္မေတာ္(ေကအိုင္ေအ) ဒုတိယစစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ဂြန္ေမာ္ႏွင...့္ ေတြ႕ဆံုျခင္း

 ဒီဇင္ဘာလလယ္မွစကာ ကခ်င္ျပည္နယ္တြင္ တိုက္ပြဲမ်ား အရွိန္ျမင့္ျဖစ္ပြားေနသည္။ အထူးသျဖင့္ ေကအုိင္အုိ(ကခ်င္လြတ္လပ္ေရးအဖြဲ႕)၏ ဗဟိုဌာနခ်ဳပ္ရွိရာ လိုင္ဇာၿမိဳ႕အနီးတြင္ ခရစၥမတ္ကာလ၌ တုိက္ပြဲမ်ား ျပင္းထန္လ်က္ရွိသည္။ ျဖစ္ပြားေနေသာ တုိက္ပြဲအေျခအေနမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီးသိရွိရန္ ကခ်င္လြတ္လပ္ေရးတပ္မေတာ္(ေကအုိင္ေအ) ဒုတိယစစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဂြန္ေမာ္ကို ခရစၥမတ္အၿပီး ဒီဇင္ဘာ ၂၆ ရက္တြင္ လုိင္ဇာၿမိဳ႕၌ သီးသန္႔ေတြ႕ဆံုေမးျမန္းခဲ့သည္။
လက္ရွိတိုက္ပြဲေတြရဲ႕အေျခအေန ေျပာျပေပးလို႔ရမလား။


လက္ရွိကေတာ့ ဒီဇင္ဘာလထဲမွာ အစိုးရတပ္ေတြ တိုးလာတယ္။ ေနာက္ၿပီး တုိက္ပြဲေတြပိုမ်ားလာတယ္။ ၂၄ ရက္မွာေတာ့ PCG (ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အက်ိဳးေဆာင္အဖြဲ႕)ကတစ္ဆင့္ ေျမာက္ပိုင္းတုိင္းကေနတစ္ဆင့္ တပ္ေတြဆုတ္ေပးဖို႔ဆုိၿပီး စာေရာက္လာတယ္။ တုိက္ပြဲေတြကေတာ့ ေန႔တုိင္းျဖစ္ေနတုန္းပဲ။
တုိက္ပြဲေတြက တစ္ရက္ကုိ ပ်မ္းမွ် ဘယ္ႏွႀကိမ္ေလာက္ျဖစ္ေနလဲ။
တစ္ရက္ကို တုိက္ပြဲက ခုနစ္ေနရာေလာက္မွာကို ျဖစ္ေနတာ။
၂၀၁၂ ဧၿပီကေန အခုထိ တိုက္ပြဲေတြက ခပ္စိပ္စိပ္ျဖစ္လာတယ္။ ႏွစ္ဖက္အရမ္းတင္းမာေနတဲ့အခါက်ေတာ့ ေျပလည္ေအာင္ေျဖရွင္းႏုိင္မယ့္ နည္းလမ္းရွိလား။ အဲဒီနည္းလမ္းက ဘာျဖစ္မယ္လုိ႔ ထင္ပါလဲ။
အဓိကကေတာ့ ေျပလည္ေအာင္ ေဆြးေႏြးခ်င္တဲ့ ဆႏၵေပၚမွာပဲ မူတည္မွာပါ။ ဆႏၵရွိတယ္ဆုိရင္ နည္းလမ္းကေတာ့ ရွိရမွာေပါ့။ ဆႏၵမရွိဘူးဆုိရင္ နည္းလမ္းကလည္း မရွိႏုိင္ဘူး။
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ဂြန္ေမာ္တို႔ဘက္က ဆႏၵကေရာ ဘယ္လုိရွိပါလဲ။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဘက္က ရွိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဘက္က ဆႏၵကေတာ့ ႏုိင္ငံေရးအရ ေဆြးေႏြးမယ္။ ႏုိင္ငံေရးေဆြးေႏြးရေအာင္လုိ႔ ေျပာတဲ့အခါမွာ ႀကိဳတင္ကန္႔သတ္ခ်က္ မထားရွိေသာ ႏုိင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လုိခ်င္တယ္။ ဥပမာ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒအရ ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္ပါ၊ လႊတ္ေတာ္ထဲလာပါဆိုတဲ့ ပံုစံမ်ိဳး မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ဘာမွအကန္႔အသတ္မထားဘဲနဲ႔ အားလံုးတစ္စုတစ္စည္း ေဆြးေႏြးတဲ့ ႏုိင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲပံုစံမ်ိဳးကို ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေတာင္းဆုိထားတာ။ ဒီ ႏုိ၀င္ဘာအစည္းအေ၀းမွာ အဲဒီလုိေတာင္းဆုိထားတာ။
အစိုးရဘက္က ကမ္းလွမ္းထားတဲ့ ဇန္န၀ါရီလထဲမွာ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးဖို႔က ဘယ္လုိအေျခအေနရွိလဲ။
အဲဒီကိစၥက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ စဥ္းစားရမယ္။ ဒီတုိက္ပြဲအေျခအေနေတြ ၾကည့္ရမယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆုိေတာ့ တုိက္ပြဲေတြ ျပင္းထန္ေနတဲ့အခါမွာ ေဆြးေႏြးပြဲဟာ ႏွစ္ဖက္ေတြ႕ၿပီးေတာ့ တင္းမာမႈရွိတဲ့ ေဆြးေႏြးပြဲကို လုပ္မယ့္အစား ယာယီေရႊ႕ဆုိင္းထားဖုိ႔ လိုအပ္ရင္လည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေရႊ႕ဆုိင္းထားမွာျဖစ္ပါတယ္။
အခုအေနအထားက ေရႊ႕ဆုိင္းဖုိ႔ လုိအပ္တယ္လုိ႔ထင္လား။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အခု သံုးသပ္ခ်က္မလုပ္ေသးဘူး။ တုိက္ပြဲကိစၥေတြ ေစာင့္ၾကည့္ေနတုန္းပဲ။
ဌာနခ်ဳပ္အနီးမွာ တုိက္ပြဲေတြ တအားျပင္းထန္လာတဲ့ အေပၚမွာေရာ ဘာေျပာခ်င္ပါလဲ။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ဘက္ကေတာ့ ဌာနခ်ဳပ္ကုိ အတတ္ႏုိင္ဆံုး ခုခံကာကြယ္သြားမွာပါ။ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အၿမဲတမ္းေျပာေနတာက ဌာနခ်ဳပ္က အဓိကမဟုတ္ပါဘူး။ လူေတြရဲ႕စိတ္ဓာတ္က အဓိကျဖစ္ပါတယ္။
၁၉၉၃ တုန္းကဆုိရင္ KIO ဘက္က တစ္ဖက္သတ္ အပစ္အခတ္ရပ္ခဲ့တယ္။ အခုအေနအထားေရာ အလားတူျဖစ္လာႏုိင္တဲ့ အေနအထားရွိလား။
ေလာေလာဆယ္ေတာ့ မျဖစ္ႏုိင္ေသးဘူး။ ၉၃ မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဘက္က အရင္စၿပီး အပစ္အခတ္ရပ္ဆုိင္းေရး လုပ္ခဲ့တယ္။ ၉၄ မွာ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တယ္။ ဒီတစ္ႀကိမ္မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဘက္က အပစ္အခတ္ ရပ္ထားမယ္ဆိုတဲ့ အေနအထား ေလာေလာဆယ္ေတာ့ မျဖစ္ႏုိင္ေသးဘူး။ တုိက္ပြဲေတြက ေနရာအႏွံ႔ျဖစ္ၿပီးေတာ့ တပ္ေတြက ေရာေထြးေနတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဒီကိစၥက ေတာ္ေတာ္ခက္ပါတယ္။
၂၀၁၁ ဇြန္လကတည္းကျဖစ္ခဲ့တဲ့ တုိက္ပြဲေတြေၾကာင့္ အခုအထိ KIA ဘက္က ဘယ္ေလာက္က်ဆံုးခဲ့ၿပီလဲဆုိတဲ့ စာရင္းကိုေရာ ေျပာလို႔ရမလား။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဘက္က အၾကမ္းဖ်င္း ေျပာလုိ႔ရပါတယ္။ အတိအက်မဟုတ္ေပမယ့္ ဒဏ္ရာရတာေရာ၊ က်ဆံုးတာေရာဆုိ အားလံုးႏွစ္ရာေက်ာ္၊ သံုးရာနီးပါး ရွိသြားပါၿပီ။ တုိက္ပြဲအႀကိမ္ေရကေတာ့ ၂၃၀၀ ေလာက္ ရွိသြားၿပီ။
ဘယ္ကာလအပိုင္းအျခားမွာက တုိက္ပြဲေတြ အႀကိမ္ေရ မ်ားလာတာလဲ။ ဒါဆို စာရင္းဇယားေတြအရ ခုနစ္လအတြင္းမွာ တုိက္ပြဲေပါင္း တစ္ေထာင္နီးပါးျဖစ္ခဲ့တာေပါ့။ (၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ေမလအတြင္းက ေမးျမန္းခ်က္အရ တိုက္ပြဲေပါင္း ၁၄၀၀ ျဖစ္ခဲ့သည္)
ေအာက္တိုဘာ ဒီဘက္ပုိင္းမွာ အႀကိမ္အေရအတြက္က ေတာ္ေတာ္မ်ားလာတယ္။ အခု ၂၃၀၀ ေက်ာ္ရွိၿပီ။ ဒါမွတ္တမ္း၀င္တဲ့ဟာေတြေပါ့။ တခ်ိဳ႕က ေရွ႕တန္းကဟာေတြ သတင္းေနာက္က်တာေတြ ရွိႏုိင္ေသးတယ္။
ျမင္ရတာက တစ္ဖက္နဲ႔တစ္ဖက္ ယံုၾကည္မႈက မရွိေတာ့သေလာက္ ျဖစ္ေနေတာ့ ျပန္ၿပီးယံုၾကည္မႈတည္ေဆာက္မယ္ဆုိရင္ ဘယ္လုိအေနအထားမွာမွ တည္ေဆာက္လုိ႔ ရႏုိင္သလဲ။ ဘယ္ေလာက္ၾကာႏုိင္သလဲ။
အေနအထားလို႔ ေျပာတာထက္ အေျခခံမူကို ညႇိႏႈိင္းရမယ္လို႔ ဒီလုိဘဲထင္တယ္။ ဥပမာ- လက္နက္ကိုင္ထားတဲ့ တိုင္းရင္းသားေတြရဲ႕အေရးဟာ ႏုိင္ငံေရးေၾကာင့္ ျဖစ္လာတဲ့ ျပႆနာျဖစ္တယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေတာက္ေလွ်ာက္ေျပာေနတယ္။ ဒါေပမဲ့ အစိုးရက ဒီေန႔အထိ ေျပာေနတာက ဒါကေသာင္းက်န္းတဲ့အလုပ္တဲ့၊ လက္နက္ကိုင္ၿပီး ေသာင္းက်န္းေနတယ္လို႔ ေျပာေနတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဒီအဓိကက်တဲ့ အေျခခံယူဆခ်က္ကိုေတာင္မွ အျမင္က မတူႏုိင္ေသးဘူး ျဖစ္ေနတာ။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က ၀န္ႀကီးဦးသန္းေအာင္နဲ႔ ေတြ႕တဲ့အခါ ေမးတာက ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေကအုိင္အိုအပါအ၀င္ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကုိင္ေတြကုိ အစုိးရအသစ္က ဘယ္လုိသေဘာထားသလဲလို႔ ကၽြန္ေတာ္ စၿပီးေမးတယ္။ ေသာင္းက်န္းေနတဲ့သူေတြလို႔ ယူဆသလား။ တကယ္ဘဲ ကုိယ့္ရဲ႕ျပည္နယ္အတြက္ အခြင့္အေရးေတာင္းေနတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းလုိ႔ ယူဆသလား။ ဒီကေန႔အထိ အေျဖက မရေသးဘူး။ တကယ္လို႔သာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အင္အားစုေတြကုိ ဒါလက္နက္ကိုင္ၿပီး ေသာင္းက်န္းေနတဲ့သူေတြလုိ႔ ယူဆေနတုန္းပဲဆုိလုိ႔ရွိရင္ေတာ့ ဒီအယူအဆအေပၚမွာဘဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အရင္ညႇိႏႈိင္းရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီကာလက ခရစၥမတ္ကာလလည္းျဖစ္တယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဂြန္ေမာ္ ကိုယ္တိုင္ကလည္း ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနေတာ့ မေန႔က(ခရစၥမတ္ေန႔)မွာ လက္နက္ႀကီးပစ္သံေတြ ခဏခဏၾကားရတယ္။ တကယ္လို႔ ဗုိလ္ခ်ဳပ္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔မဟုတ္ဘဲ ႐ိုး႐ိုးခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ဆို ဒီအေပၚမွာ ဘယ္လုိခံစားမႈမ်ိဳး ၀င္မိမလဲ။
သာမန္ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ စိတ္ထဲမွာေတာ့ ခံျပင္းတဲ့စိတ္ေတြ ျဖစ္လာႏုိင္ပါတယ္။ သာမန္လူထုတစ္ေယာက္ေပါ့။ ဘယ္သူမဆို ဒါေတာ့ ခံစားရမွာဘဲ။
လိုင္ဇာၿမိဳ႕အႏွံ႔မွာ ဆိုင္းဘုတ္ေတြ ခ်ိိတ္ထားတာ ေတြ႕ခဲ့တယ္။ ကဘူဂရာအီခရစၥမတ္၊ ေပ်ာ္ရႊင္စရာခရစၥမတ္ဆိုၿပီးေတာ့။ ဒီႏွစ္ခရစၥမတ္က တကယ္ေရာ ေပ်ာ္ရႊင္စရာခရစၥမတ္ ျဖစ္ခဲ့ရဲ႕လား။
ေပ်ာ္ရႊင္တယ္ဆုိတာကေတာ့ ကုိယ့္ရဲ႕စိတ္ႏွလံုးအေပၚမွာ မူတည္ပါတယ္။ ခံယူခ်က္ပါ။ တိုက္ပြဲေတြျဖစ္ေနေပမယ့္လည္း ဘာသာေရးအရ စိတ္ႏွလံုးေအးခ်မ္းျခင္းက သူ႔ဟာနဲ႔သူ သီးသန္႔ရရွိႏုိင္ပါတယ္။ ကိုးကြယ္တဲ့ဘာသာ၀င္ေတြရဲ႕ ခံယူခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။
အရင္ႏွစ္ ဒီဇင္ဘာ ၁၀ ရက္က သမၼတကေန ထုိးစစ္ေတြရပ္ဖုိ႔ စာထုတ္တာ ဒီေန႔ဆုိရင္ တစ္ႏွစ္ျပည့္ၿပီးလို႔ ၁၆ ရက္ေတာင္ စြန္းခဲ့ၿပီ။ အဲဒီကာလမွာပဲ ထုိးစစ္ေတြ ဆင္လာတယ္။ ရဟတ္ယာဥ္ေတြပါ သံုးလာတဲ့အေပၚမွာ ဘာမ်ားမွတ္ခ်က္ျပဳခ်င္ပါလဲ။
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ဘာမွအထူးအေထြ မွတ္ခ်က္ျပဳစရာမရွိဘူး။ ထုိးစစ္၊ ခံစစ္လို႔ေျပာတဲ့အဓိပၸာယ္က ႐ႈပ္ေထြးပါတယ္။ တုိက္ပြဲျဖစ္တာေတာ့ တုိက္ပြဲျဖစ္တာပဲ။ တစ္ခါတေလမွာ ထုိးစစ္က ခံစစ္လည္း ျဖစ္ႏုိင္တာေပါ့။ တစ္ခါတေလ ခံစစ္က ထုိးစစ္ျဖစ္ႏုိင္တယ္။ အဲဒီေတာ့ ဒီထုိးစစ္နဲ႔ ခံစစ္လုိ႔ ေျပာေနရင္ ဒီေ၀ါဟာရက လူထုၾကားထဲမွာလည္း သိပ္႐ႈပ္ေထြးမယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ တုိက္ပြဲျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာေတာ့ အဓိကက်ပါတယ္။
ေရႊလီေဆြးေႏြးပြဲမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဂြန္ေမာ္ မလာခဲ့ဘူးဆုိၿပီး ေ၀ဖန္မႈေတြ ေတာ္ေတာ္ေလးထြက္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒါကိုေရာ ဘယ္လုိေျဖရွင္းခ်က္ ေပးခ်င္ပါလဲ။
ေရႊလီမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီကအဖြဲ႕နဲ႔ ဦးေအာင္မင္း မဟုတ္ဘဲ အရင္ဦးေအာင္ေသာင္းတို႔နဲ႔ပါ ေဆြးေႏြးေရး ေျခာက္ႀကိမ္လုပ္ခဲ့ၿပီးၿပီ။ ေျခာက္ႀကိမ္စလံုး ကၽြန္ေတာ္မပါဘူး။ ေျပာခ်င္တာက ေကအုိင္အုိက ေဆြးေႏြးေရးအဖြဲ႕မွာ ကၽြန္ေတာ္မပါဘူး။ အဲဒီေတာ့ ဒီတစ္ေခါက္မွာ ေဆြးေႏြးေရးအဖြဲ႕ သြားတဲ့အခါ ကၽြန္ေတာ္က ေဆြးေႏြးေရးအဖြဲ႕၀င္ မဟုတ္တဲ့အတြက္ မပါတာ။ တကယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ကို လာဖို႔ဆုိၿပီး ႀကိဳတင္ညႇိထားတာလည္း မရွိဘူး။ သူတုိ႔ဆီက ဘယ္သူေတြလာမယ္ဆုိတာလည္း ႀကိဳတင္အေၾကာင္းၾကားထားတာ မရွိဘူး။ အဲဒီေတာ့ ပို႔တဲ့စာထဲမွာလည္း ေဆြးေႏြးေရးအဖြဲ႕ေတြ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအေကာင္အထည္ေဖာ္ေရး လာမယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဘက္ကေန ကုိယ္စားလွယ္ေတြ သြားတယ္။ အဲဒါပါဘဲ။ ဒီတစ္ႀကိမ္မွ ကၽြန္ေတာ္မသြားတာ မဟုတ္ပါဘူး။ အရင္ေျခာက္ႀကိမ္ကလည္း ကၽြန္ေတာ္ မပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာခ်င္တာက ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ေဆြးေႏြးေရးအဖြဲ႕ကို အခြင့္အာဏာေတြ ေပးအပ္ထားၿပီးသား။
အခုဆိုရင္ အခ်ိန္ေတြက တစ္ျဖည္းျဖည္း ၾကာလာၿပီ။ လူမႈကြန္ရက္ေတြမွာ အျပန္အလွန္ ေျပာဆိုေနၾကတာေတြနဲ႔ လူထုၾကားမွာ လူမ်ိဳးေရးမုန္းတီးမႈျပႆနာမ်ိဳး အသြင္ဆန္လာမွာကို ပူပန္ေနၾကသူေတြရွိတယ္။ အဲဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေကအုိင္အုိရဲ႕သေဘာထားက ဘယ္လုိရွိပါသလဲ။
ေကအုိင္အုိကလည္း ဒီဟာကို စိုးရိမ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ ဒီတုိက္ပြဲေတြ စၿပီးျဖစ္တဲ့အခ်ိန္ ဇြန္လ ၁၁၊ ၁၂ ရက္၀န္းက်င္မွာပဲ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က ၀န္ႀကီးဦးေအာင္ေသာင္းနဲ႔ ဦးသိန္းေဇာ္တုိ႔ကို ဒီကိစၥ အေၾကာင္းၾကားထားၿပီးသား ျဖစ္ပါတယ္။ အခ်ိန္ၾကာလာတာနဲ႔အမွ် မလိုလားအပ္တဲ့ျပႆေတြ ျဖစ္လာႏုိင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ တုိက္ပြဲေတြကို အျမန္ေလွ်ာ့ခ်ဖုိ႔ လုိတယ္လုိ႔ တုိက္ပြဲေတြျဖစ္တာနဲ႔ အေၾကာင္းၾကားၿပီးသား ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီကေန႔အထိ ဒီစိုးရိမ္စိတ္က ကၽြန္ေတာ္တုိ႔မွာရွိပါတယ္။ မလုိလားပါဘူး။
ကာမုိင္းကိစၥ၊ ဖားကန္႔ကကိစၥေတြမွာဆိုရင္ လူေတြေျပာလာၾကတာက KIA က အၾကမ္းဖက္လာတယ္ ဆုိၿပီးေတာ့။ အဲဒါကိုေရာ ဒီဘက္က
ဘယ္လုိတုံ႔ျပန္ၿပီး ေျပာခ်င္ပါသလဲ။
ကာမိုင္းကိစၥကေတာ့ ရဲစခန္းမွာ ၀င္ပစ္တာကို လူထုအေနနဲ႔ကေတာ့ အရပ္ဘက္ဆုိင္ရာလုိ႔ ထင္ျမင္ယူဆေကာင္း ယူဆႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေရွ႕တန္းမွာကေတာ့ စစ္တပ္ရယ္၊ ရဲရယ္၊ အျခားျပည္သူ႔စစ္လို အဖြဲ႕အစည္းေတြလည္း အကုန္လံုးက တိုက္ပြဲထဲမွာ ပါ၀င္ေနတာပါ။ တုိက္ပြဲျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာကေတာ့ ဒီလုိဟာမ်ိဳးက ခြဲျခားရခက္ပါတယ္။ လူထုကို ထိခုိက္တာမ်ိဳး မျဖစ္ေအာင္ေတာ့ ေကအုိင္အိုက အၿမဲသတိထားပါတယ္။
တစ္ႏွစ္နဲ႔ေျခာက္လ ၾကာခဲ့ေပမယ့္ စစ္ေဘးဒုကၡသည္ေတြအေနနဲ႔ ေနရပ္မျပန္ႏုိင္ေသးတဲ့အျပင္ ဒုကၡသည္ဦးေရ ထပ္တိုးလာပါေသးတယ္။ အခုထိ ေကအုိင္အိုထိန္းခ်ဳပ္နယ္ေျမမွာ ဒုကၡသည္ဦးေရ ဘယ္ေလာက္ရွိသြားၿပီလဲ။
ခုနစ္ေသာင္းေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ ရွိပါတယ္။
သူတုိ႔ကို ေကအိုင္အိုက တာ၀န္ယူေနရေတာ့ အဲဒီတာ၀န္က ဘယ္ေလာက္ႀကီးပါသလဲ။
တာ၀န္ကေတာ့ ႀကီးပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း အတတ္ႏုိင္ဆံုး ေျဖရွင္းေနရပါတယ္။ အျခားလူမႈအဖြဲ႕အစည္းေတြလည္း
၀ုိင္းကူညီတာရွိတယ္။ ေကအုိင္အုိအေနနဲ႔လည္း အတတ္ႏုိင္ဆံုး ျဖည့္ဆည္းေပးႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနပါတယ္။
စစ္ေဘးဒုကၡသည္ေတြကို ကူညီေထာက္ပ့ံေနရတဲ့ အသံုးစရိတ္က ဘယ္ေလာက္ရွိခဲ့ပါၿပီလဲ။
ႏွစ္စဥ္ဘ႑ာေရးမွာ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး စသျဖင့္ က႑အလိုက္ ဘတ္ဂ်က္ေတြရွိပါတယ္။ ဒါကေတာ့ စာရင္းဇယားၾကည့္မွ သိရမယ္။
ဗဟုိဌာနခ်ဳပ္တစ္၀ုိက္မွာေတာင္မွ ေဆး၀ါးနဲ႔ပတ္သက္တာက လစဥ္ က်ပ္သိန္း ၅၀၀ ေလာက္ အသံုးျပဳရတယ္။
မႏွစ္က အေျခအေနမွာ လြယ္လြယ္နဲ႔ ေျဖရွင္းလို႔ရႏုိင္တဲ့ အေနအထား ရခဲ့ရဲ႕သားနဲ႔ အခုထိ အေျခအေနမ်ိဳး တင္းမာလာတဲ့အထိ ျဖစ္လာရတာလဲ။ အဲဒါကို ဘာမ်ားေျပာခ်င္ပါလဲ။
အဓိကကေတာ့ အျမင္ခ်င္းမတူတဲ့ ေျဖရွင္းနည္းေပါ့။ ဥပမာ ဦးသန္းေအာင္တို႔နဲ႔ လဂ်ားယန္မွာ ပထမဆံုးေတြ႕တဲ့အခါ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေျပာတာက ဘာမွကန္႔သတ္ခ်က္မပါဘဲနဲ႔ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးစာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဖုိ႔ တင္ျပတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဦးသန္းေအာင္က လက္မွတ္ထိုးလုိ႔မရဘူး။ လက္မွတ္ထိုးလုိ႔မရဘဲ ႏႈတ္ကတိနဲ႔လုပ္မယ္လို႔ေျပာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔က လက္မွတ္ထုိးဖို႔ ေျပာတယ္။ အဲဒီေနာက္ပိုင္းမွာလည္း ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ေရႊလီမွာေတြ႕တဲ့အခါ အဆင့္သံုးဆင့္ပါတဲ့ Proposal တစ္ခု တင္ထားတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခုခ်ိန္ထိေတာ့ Proposal အေပၚမွာ မသြားဘဲနဲ႔ တုိက္ပြဲေတြကို အရင္ Cease fire Agreement စာခ်ဳပ္ အရင္ခ်ဳပ္ရေအာင္လုိ႔ အစုိးရဘက္က ဒီလုိေျပာတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဘက္ကေတာ့ Cease fire ၿပီးရင္ ဘာလုပ္မလဲဆိုတဲ့ Process ေတြကို အရင္ေဆြးေႏြးခ်င္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ႏုိင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲပံုစံ ျဖစ္ခ်င္တယ္။ အဲဒီလို ကၽြန္ေတာ္တို႔ဘက္က ေတာင္းဆိုတာနဲ႔ အစိုးရဘက္က ကၽြန္ေတာ္တို႔ကုိ ျပန္ၿပီးျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ သေဘာထားႏွစ္ခုက ညႇိလို႔မရေသးဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ပါ။
အေမရိကန္ကေန အစုိးရတပ္မေတာ္ကုိ ကူညီေပးမယ္ဆုိတာကုိေရာ ဘယ္လိုထင္ျမင္ပါသလဲ။
အေမရိကန္လုိ ႏုိင္ငံကေတာ့ ႏုိင္ငံႀကီးျဖစ္လုိ႔ သူ႔သိကၡာကို သူၾကည့္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ယူဆခ်က္ေပါ့။ ေပးသင့္တဲ့ အကူအညီေပးတာကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဘက္က ေျပာစရာမရွိပါဘူး။ သို႔ေသာ္လည္း မေပးသင့္တဲ့ အကူအညီကို မေပးမိဖို႔ေတာ့ ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ဆႏၵ ရွိပါတယ္။
စာမ်က္ႏွာေပၚကေနၿပီးတစ္ဆင့္ ကခ်င္ျပည္နယ္သူ၊ ျပည္နယ္သားေတြနဲ႔ တစ္ႏုိင္ငံလံုးကလူထုကို ပါးခ်င္တဲ့ သတင္းစကားမ်ား ရွိပါသလား။

အဓိကကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေကအုိင္အိုက အခုအခ်ိန္ထိ တိုက္ပြဲေတြနဲ႔ ဒီလုိျဖစ္ေနတဲ့ အေနအထားက ဘာလဲဆုိေတာ့ တကယ္စစ္မွန္တဲ့ ဖက္ဒရယ္တည္ေဆာက္ႏုိင္ေရးကို အဓိကဦးတည္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေတာက္ေလွ်ာက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေျပာေနတာကလည္း စစ္မွန္တဲ့ျပည္ေထာင္စု၊ စစ္မွန္တဲ့ဖက္ဒရယ္။ အဲဒီေတာ့ ဒီလိုတည္ေဆာက္ႏုိင္ဖုိ႔ဆုိရင္ ကခ်င္တစ္ဖြဲ႕တည္းနဲ႔ လုပ္လို႔မရဘူး။ အဲဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေတာင္းဆိုေနတာက ပါ၀င္သင့္တဲ့သူေတြ အကုန္လံုးပါ၀င္ၿပီးေတာ့ ႀကိဳတင္ကန္႔သတ္ခ်က္မရွိတဲ့ ႏုိင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲကုိ ျပဳလုပ္ေပးဖို႔ဆိုၿပီး အစိုးရကိုလည္း ဒီအတုိင္း ေတာင္းဆုိထားပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ လူထုကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ သေဘာထားအျမင္ကုိ တစ္ဆင့္ ဒီလုိအသိေပးခ်င္ပါတယ္။

ေနာက္ အခုေနာက္ပုိင္း က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ ေျပာလာၾကတဲ့ ေကအုိင္အိုက အခြန္ေကာက္တယ္။ ဆက္ေၾကးေတာင္းတယ္လုိ႔ ေျပာလာၾကတဲ့အေပၚမွာေရာ ဘာေျပာခ်င္ပါသလဲ။
အခြန္ေကာက္တယ္၊ ဆက္ေၾကးလို႔ ေျပာတာကေတာ့ အဆိုးျမင္တဲ့အေနနဲ႔ ေျပာတာပါ။ အခြန္ပါပဲ။
သြားလာေရးေတြ၊ တခ်ိဳ႕ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြကို တစ္သီးပုဂၢလ အခြန္ေကာက္ေနတာေရာ ရွိပါသလား။
ေရွ႕တန္းမွာေတာ့ ဒါမ်ိဳးရွိႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒါတရား၀င္ဆက္ေၾကး မဟုတ္ဘူး။ ဥပမာ ေရႊတြင္းတုိ႔ ဘာတုိ႔ဆုိရင္ အခြန္ေဆာင္ခုိင္းတာေပါ့။ တစ္ႏွစ္မွာ ဘယ္ေလာက္ဆုိၿပီး သတ္မွတ္ထားတယ္။ ဒီဟာက အထူးတလည္ရွင္းျပစရာမလုိပါဘူး။ အခြန္ေဆာင္ခိုင္းတာရွိတယ္။ ကုမၸဏီေတြကအစ အဓိကကေတာ့ လုပ္ငန္းႀကီးေတြကုိ အခြန္ေကာက္တာပါ။

ထပ္ၿပီးျဖည့္စြက္ေျပာခ်င္တာမ်ား ရွိပါသလား။

ဘာျဖစ္လို႔တုိက္ပြဲေတြ မရပ္သလဲသို႔ လူတိုင္းကေမးတယ္။ တုိက္ပြဲေတြရပ္ၿပီးေတာ့ ဘာလုပ္ရမလဲဆိုတဲ့ အေျဖကို ရွာေဖြလုိ႔ မေတြ႕ခင္မွာ တိုက္ပြဲေတြရပ္ဖို႔ ခက္ပါတယ္။ အပစ္အခတ္ရပ္ဆုိင္းၿပီးရင္ ဘာလုပ္ၾကမလဲ။ ဒါ အဓိက ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရွာေဖြေနတဲ့အေျဖပါ။ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ အေျခခံဥပေဒ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ျမန္မာႏုိင္ငံမွာက မတူညီတဲ့လူမ်ိဳးစုေတြ ေနထုိင္ၾကတယ္။ ၂၀၀၈ ဥပေဒက မတူညီတဲ့လူမ်ိဳးစုေတြ စုေပါင္းေနထုိင္လုိ႔ရတဲ့ ဥပေဒမဟုတ္ဘူးလို႔ ျမင္တယ္။ အဲဒီေတာ့ အစိုးရက အတူတကြေနထုိင္ႏုိင္တဲ့ အေျခခံဥပေဒတစ္ရပ္ကို ေသခ်ာေရးဆြဲဖို႔လိုတယ္။ အဲဒီလုိ အတူတကြေနထုိင္ႏုိင္တဲ့ အေျခခံဥပေဒတစ္ရပ္ မရွိဘဲနဲ႔ေတာ့
အပစ္အခတ္ရပ္ထား႐ံုနဲ႔ေတာ့ ေအးခ်မ္းသြားမွာ မဟုတ္ဘူး။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလည္း ရမွာမဟုတ္ဘူး။ ဒါ ကၽြန္ေတာ္တို႔အျမင္ပဲ။
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ။

Credit: http://wunpawngonlinenews.blogspot.in/2013/01/blog-post_6315.html