________________
ေမ့မရနို္င္... ၁၉ ဇူလိုင္
**************
မိုးကာလ နံနက္ခင္းမို႔ မိုးေကာင္းကင္တစ္ခုလံုး အံု႔အံု႔ဆိုင္းဆိုင္းႏွင့္ မိုးဖြဲဖြဲက်ေနသည္..။ ထိုေန႔ (၁၉၄၇ ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္လ၊ ၁၉ ရက္)...။
၀န္ႀကီးမ်ား အစည္းအေ၀းသည္ အတြင္း၀န္မ်ားရံုး အေဆာက္အဦး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ ရံုးခန္းတြင္ 'ဂ' ငယ္ပံု အစည္းအေ၀းစားပြဲႀကီး၌ နံနက္ ၁၀ နာရီခန္႔ အခ်ိန္တြင္ စတင္က်င္းပရာ ထိပ္စားပြဲ အလယ္၌ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းထိုင္သည္...။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ လက္၀ဲဖက္၌ ၀န္ႀကီးမ်ားအဖြဲ႔ အတြင္း၀န္ ဦးေရႊေဘာ္..၊ လက္ယာဖက္စားပြဲ၌ သခင္ျမ ၊ ဦးရာဇတ္ ၊ ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ိဳ ၊ ဦးဘ၀င္း ႏွင္႔ မန္းဘခိုင္ တို႔ အစဥ္အတိုင္းသည္ လည္းေကာင္း ၊ လက္၀ဲဘက္စားပြဲ၌ ဦးဘဂ်မ္း ၊ ဦးေအာင္ဇံေ၀ ၊ ေပ်ာ္ဘြယ္ဦးျမ ၊ မိုင္းပြန္ေစာ္ဘြားႀကီး တို႔အစဥ္အတိုင္းသည္လည္းေကာင္း ထိုင္ၾကၿပီးလွ်င္ လက္ယာဖက္ သခင္ျမတို႔ စားပြဲထိပ္ရိွ ကုလားထိုင္၌ အစည္းအေ၀းတြင္ စဥ္းစားေသာ ကိစၥႏွင္႔သက္ဆိုင္သည္႔ ၀န္ႀကီးဌာန၏ အတြင္း၀န္က ထိုင္ရသည္...။ နံနက္ ၁၀ နာရီ မိနစ္ ၃၀ ခန္႔တြင္ လူသတ္သမားမ်ားေရာက္လာခ်ိန္၌ ၀န္ႀကီးမ်ား အစည္းအေ၀းတြင္ ရိွေနေသာ အလွည္႕က် အစိုးရအတြင္း၀န္မွာ ဦးအုန္းေမာင္ျဖစ္သည္..။ ဦးအုန္းေမာင္ ေရာက္လာၿပီး သံုး ေလး မိနစ္ခန္႔အၾကာတြင္ လူသတ္သမားမ်ား ေရာက္လာျခင္းျဖစ္သည္..။ အစည္းအေ၀း အစီအစဥ္အရ ထိုအခ်ိန္သည္ ဦးအုန္းေမာင္၏ အလွည့္ မက်ေရာက္ေသး..။ သံအမတ္ေဟာင္း(ထိုအခ်ိန္က အတြင္း၀န္) ဦးၾကင္၏အလွည့္ ျဖစ္သည္...။ ဦးအုန္းေမာင္က မိမိတြင္ အျခားအေရးႀကီးေသာ ကိစၥတခု ရိွေနေသးေၾကာင္း ဦးၾကင္အားေျပာျပခြင္႔ပန္ၿပီးလွ်င္ အစည္းအေ၀းသို႔ ဦးစြာလာ၍ သူေရးထားသည့္ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရး စီမံကိန္းအေၾကာင္း ရွင္းလင္းတင္ျပထားျခင္း ျဖစ္သည္..။
ထိုေန႔က ကၽြန္ေတာ္ထိုင္ေသာ ေနရာသည္ လူသတ္သမားမ်ား ၀င္လာေသာတံခါးကို မ်က္ႏွာမူလ်က္ ျဖစ္သည္..။ တံခါးေစာင္႔ရံုးေစကို ဖယ္ရွား၍ တံခါးကိုတြန္းၿပီး၀င္လာၾကေသာ စစ္၀တ္စံု၀တ္ လူသံုးေလးေယာက္ကိုျမင္ရေသာအခါ ကၽြန္ေတာ္၏စိတ္၌ 'အေရးတႀကီး ကိစၥတခုအတြက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ထံသို႔ သတင္းပို႔ရန္ လာျခင္းျဖစ္မည္ ၊ ဒို႔လူေတြဟာ နားမလည္ခ်က္ ဆိုးရြားလွေသးသည္ ၊ ၀န္ႀကီးမ်ား အစည္းအေ၀းခန္းထဲ လာတာေတာင္ေသနတ္ေတြ အျပင္မွာမထားခဲ႔ဘူး ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အား သူ႔လူေတြ ဤကဲ႔သို႔ ေနာက္ မလုပ္ရန္ ဆံုးမထားပါဟုေျပာဦးမည္...' ဟု... စိတ္ကူးေနစဥ္ ေရွ႕ဆံုးမွ၀င္လာသူသည္ အစည္းအေ၀း စားပြဲႀကီး၏ 'ဂ' ငယ္ပံု အ၀ မွ၀င္၍ အလယ္၌ေျခစံု ရပ္ၿပီးလွ်င္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အားစ၍ ပစ္ေလေတာ႔သည္..။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ ထိုင္ရာမွထ၍ လက္ကာျပၿပီးလွ်င္ တခုခု ေအာ္၍ေျပာသည္..။ ေကာင္းေကာင္းနားမလည္လိုက္ပါ...။ လူသတ္သမားမ်ား ပစ္ခတ္ေနစဥ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ သူ၏လက္ယာဖက္ ေနာက္ဆြယ္တြင္ရိွေသူ ရံုးစားပြဲသို႔ သြားရာ မေရာက္မီ စားပြဲ ၂ ခုအၾကား၌ က်ဆံုးခဲ႔ေလသည္..။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အား စတင္ပစ္ခတ္ခ်ိန္၌ ဦးေရႊေဘာ္ နွင္႔ ေပ်ာ္ဘြယ္ဦးျမ တို႔သည္ ျပတင္းေပါက္မွေက်ာ္၍ အစည္းအေ၀းခန္းမႏွင္႔ ကပ္လ်က္ရိွေသာ ဦးေရႊေဘာ္ ၏ ရံုးခန္းသို႔ ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္ၾကေလသည္..။ ကၽြန္ေတာ္သည္ ပစ္သည္ကိုျမင္လွ်င္ျမင္ခ်င္း ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔ေမွာက္၍ အိပ္ခ်လိုက္ၿပီးလွ်င္ လက္၀ဲဖက္တြင္ ကပ္လ်က္ထိုင္ေနသူ ဦးေအာင္ဇံေ၀ ၏လက္ကို ဆြဲ၍ခ်လိုက္သျဖင္႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ တၿပိဳင္တည္းေလာက္ ၾကမ္းျပင္ေပၚ၌ ေမွာက္လ်က္သား ျဖစ္သြားၾကပါသည္..။ အစည္းအေဝးခန္းႏွင့္ ႐ုံးခန္းမ်ားသို႔ အလြယ္တကူ သြားလာႏိုင္ေသာ သီးသန္႔ေလွကားငယ္ တစ္ခု(အာဇာနည္မ်ားအား လုပ္ႀကံသူမ်ားမွ ထိုေလွကားမွ တက္ခဲ့သည္ဟု သိရသည္)လူသတ္သမားမ်ားသည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏွင္႔ သခင္ျမတို႔ စားပြဲရိွ လူမ်ားအား ပစ္ၿပီး၍ အားရမွကၽြန္ေတာ္တို႔ထိုင္ရာဖက္သို႔ ပစ္သျဖင္႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အား မဲ၍ပစ္ေနစဥ္ ဦးေရႊေဘာ္ႏွင္႔ ေပ်ာ္ဘြယ္ဦးျမတို႔ေျပးခ်ိန္ရခဲ႔သည္...။ ဦးေအာင္ဇံေ၀ႏွင္႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာ ၾကမ္းျပင္ေပၚ၌ လဲလ်က္ရိွေနသျဖင္႔ က်ၿပီထင္၍ မ်ားမ်ားအပစ္မခံရ...။ ထိုင္လ်က္ရိွေနသူမ်ားကိုသာ အာရံုျပဳ၍ ပစ္ခတ္ၾကသည္...။ ထိုင္သူမ်ားအား အေတာ္အားရ ေလာက္ ေအာင္ ပစ္ခတ္ၿပီးသည္႕ေနာက္ စားပြဲ၀ိုင္းအလယ္၌၀င္၍ ပစ္သူသည္ ဒူးေထာက္၍ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဖက္သို႔ ေ၀ွ႔ရမ္းပစ္ခတ္ေသးသည္..။ ထိုသို႔ ပစ္ခ်ိန္တြင္ ကၽြန္ေတာ္၏ လက္ယာဖက္လက္သူၾကြယ္ထိပ္ကို ထိမွန္ခဲ႔ေလသည္..။ အုတ္နံရံမွ ျပန္၍၀င္လာေသာ က်ည္ဆံျဖစ္သည္ဟု ယူဆခဲ႔ပါသည္..။အပစ္အခတ္မ်ားရပ္စဲ၍ လူသတ္သမားမ်ား ျပန္ဆုတ္စဥ္ အခန္းတြင္းမွ မထြက္ေသးမီ ဦးေအာင္ဇံေ၀သည္ အိပ္ေနရာမွ ထထိုင္ၿပီး “ေသကုန္ၾကၿပီ ၊ ေသကုန္ၾကၿပီ” ဟု ထိမွန္ၾကသူမ်ားအား လက္ညိႈးညႊန္၍ ၀မ္းနည္းပက္လက္ ညည္းညဴေနသျဖင္႔ ထပ္ပစ္ေနဦးမည္ဟု ေျပာၿပီး ဆြဲလိုက္မွ ျပန္လွဲခ်လိုက္ပါသည္...။(– ဦးဘဂ်မ္း)
___________________________
ေသနတ္သံမ်ား စဲသြားၿပီးေနာက္ လူသတ္သမားမ်ားထြက္သြား၍ အသံပလံမ်ား ဆိတ္ၿငိမ္သြားေသာအခါတြင္မူ... ကၽြႏု္ပ္ႏွင္႔ ၀န္ႀကီးဦးဘဂ်မ္းတို႔သည္ ၀မ္းလ်ားေမွာက္ေနရာမွ ထၿပီး စားပြဲပတ္၀န္းက်င္ကို ၾကည့္မိၾကသည္...။ ကၽြႏု္ပ္မွတ္မိေသာျမင္ကြင္းကို ေဖာ္ျပရလွ်င္ ေပ ၄၀ ခန္႔မွ်ရိွေသာ ခန္းမႀကီးတခုလံုး ဆီးႏွင္းမ်ား က်သကဲ႔သို႔ယမ္းေငြ႕မ်ား တေထာင္းေထာင္းႏွင္႔ ဖံုးလႊမ္းေနၿပီး က်ည္ဆံမ်ားကလည္း ၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္ ျပန္႔ႀကဲ၍ ေနေပသည္...။
ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္လမ္း(ထိုစဥ္က စပတ္လမ္း) ဖက္သို႔ မ်က္ႏွာျပဳထားေသာ ဂငယ္သ႑ာန္ စားပြဲထိပ္ႏွင့္ ခပ္လွမ္းလွမ္းၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းမွာ တံုးလံုးလဲလ်က္ၿငိမ္သက္ေနသည္...။
စားပြဲလက္ယာဖက္တြင္ မိုင္းပြန္ေစာ္ဘြားႀကီး စ၀္စံထြန္းက သူ၏ ကုလားထိုင္ေပၚတြင္ပင္ထိုင္လ်က္ စာပြဲေပၚသို႔ ကုန္း၍လက္ေထာက္ထားၿပီး ပါးစပ္မွ ေသြးမ်ား ယိုစီးက်ေနသည္..။ စာပြဲလက္၀ဲဖက္တြင္ ထိုင္ေနၾကေသာ၀န္ႀကီး သခင္ျမသည္ စာပြဲထိပ္ လက္၀ဲဖက္ေထာင္႔ စာပြဲေအာက္နား၌ ေမွာက္လ်က္လဲေနရာေသဆံုးေနၿပီဟု ယူဆရသည္..။ ၀န္ႀကီး ဦးရာဇတ္ ၊ ၀န္ႀကီး ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ိဳ ၊ ၀န္ႀကီး ဦးဘ၀င္း နွင္႔ ၀န္ႀကီး မန္းဘခိုင္တို႔သည္ သူတို႔ထိုင္ၿမဲ ကုလားထိုင္မ်ားတြင္ေခါင္းငိုက္စိုက္က်လ်က္ ၿငိမ္သက္ေနၾကသည္..။ ဦးရာဇတ္ နွင္႔ ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ိဳတို႔ ႏွစ္ဦးတည္းသာ မေသဆံုးၾကေသးပဲ အနည္း ငယ္စီ အသက္ရႈရိႈက္ လႈပ္ရွားေနသည္..။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ လက္၀ဲဖက္တြင္ထိုင္ေသာ
တတိယအတြင္း၀န္ ဦးအုန္းေမာင္ မည္သည့္ပံုစံျဖင္႔ ေသဆံုးေနသည္ကိုမူ မမွတ္မိေတာ႔ပါ..။ (-ဦးေအာင္ဇံေ၀)
ႏိုင္ငံေတာ္ လုပ္ႀကံမႈႀကီး ၊ ျပည္ေထာင္စု နွင္႔ ဦးေစာ စာအုပ္မွ...
ေရးသားသူျပဳစုသူ ေက်ာ္ထက္၀င္း နည္းပညာတကၠသိုလ္-ဘားအံေျမ
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။