အေမာက္ေထာင္၍ သည္းခံပါ
ေရွးအခါက ရြာတစ္ရြာမွာ အင္မတန္အဆိပ္ျပင္းတဲ့
ေႁမြေဟာက္ႀကီးတစ္ေကာင္သည္ ရြာ၏အနီး လယ္ျပင္မွာ ရွိေနခဲ့တယ္။
အ့ဲဒီေႁမြေဟာက္ႀကီးဟာ ရြာအျပင္လယ္ကြင္းထဲ ထြက္လာသူအားလံုးကို လိုက္၍ ကိုက္သတ္ေနေသာေၾကာင့္ ရြာသားမ်ားဟာ
ရြာအျပင္လယ္ကြင္းထဲကို မည္သူမွ်မသြားရဲၾကေပ။
ထိုအခါ ရေသ့ႀကီးတစ္ပါးသည္ ရြာထဲသို႔ ဆြမ္းခံႂကြလာေသာအခါ ရြာသားမ်ားက ရေသ့ႀကီးအား ေႁမြေဟာက္ႀကီးအေၾကာင္း
ေလ်ွာက္ထားၾကရာ ရေသ့ႀကီးသည္ ေႁမြေဟာက္ႀကီးကို ေမတၱာပို႔သ၍ ခႏၲီတရားလက္ကိုင္းထားကာ
ေႁမြေဟာက္ႀကီးရွိရာ ရြာအျပင္လယ္ကြင္းထဲသို႔ သြားေလ၏။
ေျမြေဟာက္ႀကီးသည္ ရေသ့ႀကီးလယ္ကြင္းထဲ ထြက္လာသည္ကို ျမင္တယ္ဆိုရင္ပဲ အေမာက္ေထာင္ကာ ရေသ့ႀကီးရွိရာသို႔ ေျပးကာကိုက္ေလ၏။
ရေသ့ႀကီးသည္ ေျမြေဟာက္ႀကီးမည္မွ်ကိုက္ေန
ဘာမွ်မျဖစ္ အျပံဳးမပ်က္ပဲ သီးခံေတာ္မူ၍ ေမတၱာကိုသာ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာပြားမ်ားေနေ
ထိုအခါ ေျမြေဟာက္ႀကီးသည္ ထိတ္လန္႔၍ ေမးေလသည္။
အရွင္ရေသ့ ကြ်န္ုပ္၏အဆိပ္ဟာ အင္မတန္ ျပင္းသည္။ ကြ်ႏုိပ္ကိုက္၍ ကြမ္းတစ္ယာညက္မွ်ၾကာလွ်င္ လူသားေတြဟာ
ေသကုန္ပါတယ္ သို႔ေသာ္ အရွင္ရေသ့က အဘယ္ေၾကာင့္ မေသပါသနည္း။
ထိုသို႔ေမးေသာအခါ ရေသ့ႀကီးက သင္ေျမြေဟာက္ ေမတၱာထား၍
သည္းခံျခင္းေၾကာင့္သာ သင့္အဆိပ္ကို ကြ်ႏု္ပ္ေအာင္ႏုိင္ျခင္းျဖစ
ဒါေၾကာင့္ သင္သည္လည္း လူသားေတြကို ေဒါသအဆိပ္ျဖင့္
အႏုိင္ယူျခင္းထက္ ေမတၱာထား၍သည္းခံျခင္းဟာ
အရာအားလံုးကိုေအာင္ျမင္ႏုိင
သင္သည္လည္းယေန႔က စ၍လူသားေတြကို မကိုက္သတ္ပါနဲ႔ ေမတၱာထား၍ သည္းခံေပးပါလို႔ ဆံုးမေတာ္မူေလသည္။
ထိုအခါ ေႁမြဟာက္ႀကီးလည္း သေဘာက် ႏွစ္သက္၍ ကတိသစၥာေပးလိုက္၏။
ေျမြေဟာက္ႀကီး မကိုက္ေတာ့မွန္း သိေလေသာအခါ ရြာသားမ်ားသည္ ေျမြေဟာက္ႀကီးအေပၚကေန ေက်ာ္ခြသြားေလ၏။
ေျမြေဟာက္ႀကီးက ေမာ့ၾကည့္ကာ ေအာ္ ေမတၱာထားသည္းခံရမယ္ေလ
ဆိုကာ သည္းခံ၍သာ ေနေလ၏။
ထို႔ေနာက္ ရြာသားမ်ားဟာ ေျမြေဟာက္ႀကီးကို နင္း၍သြားၾက၏။
ထိုအခါမွာလည္း ေမာ့ၾကည့္ကာ ေအာ္ေမတၱာထားသည္းခံရမယ္ေလ
ဆိုကာ သည္းခံ၍သာ ေနေလ၏။
အခ်ိန္ၾကာလာသည္ႏွင့္အမွ် ရြာသားမ်ားဟာ
ေျမြေဟာက္ႀကီးကို ပ်က္ရယ္ျပဳက ကေလးေတြကအစ
ေခြေခါက္ကစားလာၾကသည္။ ထိုအခါတြင္လည္း
ေအာ္ေမတၱာထားသည္းခံရမယ္ေလ ဆိုကာ သည္းခံ၍သာ ေနေလ၏။
ဒါနဲ႔ရြာသားမ်ားဟာ မကိုက္မွန္းသိေလေတာ့ ပို၍တိုး၍ ေႁမြေဟာက္ႀကီးကို ညႇဥ္းဆဲလာၾကသည္။
အေျခအေနက ဘယ္အထိေရာက္လာသလဲဆိုရင္
အျမီးကိုင္ ေဝွ႔ယမ္းကစားၾကေလသည္။
ဒီေတာ့ မျဖစ္ေလဘူး ဒီအတိုင္းဆို ငါေသလိမ့္မည္
အရွင္ရေသ့ထံသြားေမးေလွ်ာက္အ
ၾကံကာ ထြက္လာခဲ့၏။
ရေသ့ႀကီးထံ ေရာက္တဲ့အခါ
အရွင္ရေသ့ ေျပာေတာ့ သည္းခံျခင္းေမတၱာထားျခင္းဟာ
အရာရာေအာင္ျမင္ႏိုင္တယ္ဆို ခုေတာ့ ေသရေတာ့မယ့္ အေျခအေန ေရာက္လာပါျပီဘုရား။
ဒီလိုေလွ်ာက္ေတာ့
ရေသ့ႀကီးက ရယ္ေလ၏။
ထိုအခါ ေျမြေဟာက္ႀကီးက
"အရွင္ရေသ့ အဘယ္ေၾကာင့္
ရယ္ရပါသလဲ"
"ေအာ္ ေမတၱာထား သည္းခံရမည္ ဆိုတာ
လူေတြကို အႏၲရာယ္မေပး မကိုက္သတ္ဘဲ
ေနရမယ္လို႔ ေျပာတာပါ ဒါေပမဲ့
မင္းက အေမာက္ကေလးေထာင္အံုးမွေပါ့။
သို႔မဟုတ္ပါက မထီေလးစား ပ်က္ရယ္ျပဳတာခံရႏုိင္တာေပါ့
ဒါေၾကာင့္ အေမာက္ေလးေတာ့ ေထာင္ျပလိုက္ပါ"လို႔
မွာ၍ ျပန္လႊတ္လိုက္ေလ၏။
သို႔မွသာ
ေျမြေဟာက္ႀကီးသည္ ရြာသားမ်ားသူ႔အနားလာသည္ႏွင္
အေမာက္ေထာင္ျပလိုက္ရာ ရြာသားတို႔သည္လည္း
အနားမကပ္ရဲေတာ့ဘဲ အေဝးမွ ေကြကြင္း သြားေလသည္။
သည္းခံတယ္ ဆိုေပမယ့္
ကိုယ့္မညံ့ဘူး အစြမ္းအဆရွိတယ္ဆိုတာေတာ့
ျပသေပးဖို႔ မေမ့ပါနဲ႔ မိတ္ေဆြတို႔........။
Credit:ဝိနယပိဋကမဟာဌာန
ဗဟုသုတေက်းရြာ
ေရွးအခါက ရြာတစ္ရြာမွာ အင္မတန္အဆိပ္ျပင္းတဲ့
ေႁမြေဟာက္ႀကီးတစ္ေကာင္သည္ ရြာ၏အနီး လယ္ျပင္မွာ ရွိေနခဲ့တယ္။
အ့ဲဒီေႁမြေဟာက္ႀကီးဟာ ရြာအျပင္လယ္ကြင္းထဲ ထြက္လာသူအားလံုးကို လိုက္၍ ကိုက္သတ္ေနေသာေၾကာင့္ ရြာသားမ်ားဟာ
ရြာအျပင္လယ္ကြင္းထဲကို မည္သူမွ်မသြားရဲၾကေပ။
ထိုအခါ ရေသ့ႀကီးတစ္ပါးသည္ ရြာထဲသို႔ ဆြမ္းခံႂကြလာေသာအခါ ရြာသားမ်ားက ရေသ့ႀကီးအား ေႁမြေဟာက္ႀကီးအေၾကာင္း
ေလ်ွာက္ထားၾကရာ ရေသ့ႀကီးသည္ ေႁမြေဟာက္ႀကီးကို ေမတၱာပို႔သ၍ ခႏၲီတရားလက္ကိုင္းထားကာ
ေႁမြေဟာက္ႀကီးရွိရာ ရြာအျပင္လယ္ကြင္းထဲသို႔ သြားေလ၏။
ေျမြေဟာက္ႀကီးသည္ ရေသ့ႀကီးလယ္ကြင္းထဲ ထြက္လာသည္ကို ျမင္တယ္ဆိုရင္ပဲ အေမာက္ေထာင္ကာ ရေသ့ႀကီးရွိရာသို႔ ေျပးကာကိုက္ေလ၏။
ရေသ့ႀကီးသည္ ေျမြေဟာက္ႀကီးမည္မွ်ကိုက္ေန
ဘာမွ်မျဖစ္ အျပံဳးမပ်က္ပဲ သီးခံေတာ္မူ၍ ေမတၱာကိုသာ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာပြားမ်ားေနေ
ထိုအခါ ေျမြေဟာက္ႀကီးသည္ ထိတ္လန္႔၍ ေမးေလသည္။
အရွင္ရေသ့ ကြ်န္ုပ္၏အဆိပ္ဟာ အင္မတန္ ျပင္းသည္။ ကြ်ႏုိပ္ကိုက္၍ ကြမ္းတစ္ယာညက္မွ်ၾကာလွ်င္ လူသားေတြဟာ
ေသကုန္ပါတယ္ သို႔ေသာ္ အရွင္ရေသ့က အဘယ္ေၾကာင့္ မေသပါသနည္း။
ထိုသို႔ေမးေသာအခါ ရေသ့ႀကီးက သင္ေျမြေဟာက္ ေမတၱာထား၍
သည္းခံျခင္းေၾကာင့္သာ သင့္အဆိပ္ကို ကြ်ႏု္ပ္ေအာင္ႏုိင္ျခင္းျဖစ
ဒါေၾကာင့္ သင္သည္လည္း လူသားေတြကို ေဒါသအဆိပ္ျဖင့္
အႏုိင္ယူျခင္းထက္ ေမတၱာထား၍သည္းခံျခင္းဟာ
အရာအားလံုးကိုေအာင္ျမင္ႏုိင
သင္သည္လည္းယေန႔က စ၍လူသားေတြကို မကိုက္သတ္ပါနဲ႔ ေမတၱာထား၍ သည္းခံေပးပါလို႔ ဆံုးမေတာ္မူေလသည္။
ထိုအခါ ေႁမြဟာက္ႀကီးလည္း သေဘာက် ႏွစ္သက္၍ ကတိသစၥာေပးလိုက္၏။
ေျမြေဟာက္ႀကီး မကိုက္ေတာ့မွန္း သိေလေသာအခါ ရြာသားမ်ားသည္ ေျမြေဟာက္ႀကီးအေပၚကေန ေက်ာ္ခြသြားေလ၏။
ေျမြေဟာက္ႀကီးက ေမာ့ၾကည့္ကာ ေအာ္ ေမတၱာထားသည္းခံရမယ္ေလ
ဆိုကာ သည္းခံ၍သာ ေနေလ၏။
ထို႔ေနာက္ ရြာသားမ်ားဟာ ေျမြေဟာက္ႀကီးကို နင္း၍သြားၾက၏။
ထိုအခါမွာလည္း ေမာ့ၾကည့္ကာ ေအာ္ေမတၱာထားသည္းခံရမယ္ေလ
ဆိုကာ သည္းခံ၍သာ ေနေလ၏။
အခ်ိန္ၾကာလာသည္ႏွင့္အမွ် ရြာသားမ်ားဟာ
ေျမြေဟာက္ႀကီးကို ပ်က္ရယ္ျပဳက ကေလးေတြကအစ
ေခြေခါက္ကစားလာၾကသည္။ ထိုအခါတြင္လည္း
ေအာ္ေမတၱာထားသည္းခံရမယ္ေလ ဆိုကာ သည္းခံ၍သာ ေနေလ၏။
ဒါနဲ႔ရြာသားမ်ားဟာ မကိုက္မွန္းသိေလေတာ့ ပို၍တိုး၍ ေႁမြေဟာက္ႀကီးကို ညႇဥ္းဆဲလာၾကသည္။
အေျခအေနက ဘယ္အထိေရာက္လာသလဲဆိုရင္
အျမီးကိုင္ ေဝွ႔ယမ္းကစားၾကေလသည္။
ဒီေတာ့ မျဖစ္ေလဘူး ဒီအတိုင္းဆို ငါေသလိမ့္မည္
အရွင္ရေသ့ထံသြားေမးေလွ်ာက္အ
ၾကံကာ ထြက္လာခဲ့၏။
ရေသ့ႀကီးထံ ေရာက္တဲ့အခါ
အရွင္ရေသ့ ေျပာေတာ့ သည္းခံျခင္းေမတၱာထားျခင္းဟာ
အရာရာေအာင္ျမင္ႏိုင္တယ္ဆို ခုေတာ့ ေသရေတာ့မယ့္ အေျခအေန ေရာက္လာပါျပီဘုရား။
ဒီလိုေလွ်ာက္ေတာ့
ရေသ့ႀကီးက ရယ္ေလ၏။
ထိုအခါ ေျမြေဟာက္ႀကီးက
"အရွင္ရေသ့ အဘယ္ေၾကာင့္
ရယ္ရပါသလဲ"
"ေအာ္ ေမတၱာထား သည္းခံရမည္ ဆိုတာ
လူေတြကို အႏၲရာယ္မေပး မကိုက္သတ္ဘဲ
ေနရမယ္လို႔ ေျပာတာပါ ဒါေပမဲ့
မင္းက အေမာက္ကေလးေထာင္အံုးမွေပါ့။
သို႔မဟုတ္ပါက မထီေလးစား ပ်က္ရယ္ျပဳတာခံရႏုိင္တာေပါ့
ဒါေၾကာင့္ အေမာက္ေလးေတာ့ ေထာင္ျပလိုက္ပါ"လို႔
မွာ၍ ျပန္လႊတ္လိုက္ေလ၏။
သို႔မွသာ
ေျမြေဟာက္ႀကီးသည္ ရြာသားမ်ားသူ႔အနားလာသည္ႏွင္
အေမာက္ေထာင္ျပလိုက္ရာ ရြာသားတို႔သည္လည္း
အနားမကပ္ရဲေတာ့ဘဲ အေဝးမွ ေကြကြင္း သြားေလသည္။
သည္းခံတယ္ ဆိုေပမယ့္
ကိုယ့္မညံ့ဘူး အစြမ္းအဆရွိတယ္ဆိုတာေတာ့
ျပသေပးဖို႔ မေမ့ပါနဲ႔ မိတ္ေဆြတို႔........။
Credit:ဝိနယပိဋကမဟာဌာန
ဗဟုသုတေက်းရြာ
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။