ကိုယ့္ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္တဲ့
ေပါေတာေတာ သူငယ္ခ်င္းေလးေတြရွိရင္
သူတို႔ကို တန္ဖိုးထားပါ...
ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့
Leadership တို႔၊ Management တို႔လို ပညာေတြကို
မတတ္ဘူးဆိုရင္ သင္ေပးလို႔ရတယ္၊ အဲ့ဒီအတြက္
သင္တန္းေတြရွိတယ္...
သို႔ေသာ္
စတတ္၊ ေနာက္တတ္တဲ့ အတတ္ပညာတို႔
ေပ်ာ္တတ္ပါးတတ္တဲ့ အက်င့္စ႐ိုက္တို႔
ေျပာင္စပ္စပ္မ်က္ႏွာေပးေလးေ တြတို႔
ေပါေတာေတာ လုပ္ရပ္ေလးေတြတို႔
ရႊတ္ေနာက္ေနာက္ စကားေလးေတြတို႔
ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ အေတြးအေခၚေလးေတြတို႔
ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ဟာသဉာဏ္ေလးေတြတို႔
ကိုယ့္အေပ်ာ္ကို တစ္ပါးသူဆီပါ ကူးစက္ေစတဲ့
ေစတနာေလးေတြတို႔ စတဲ့အရာေတြကေလ
သံုးလျပတ္သင္တန္းတစ္ခု သြားတက္ၿပီး
ရွာလာလို႔ မရပါဘူး...
အဲ့ဒါေတြက တကယ္ေတာ့ ပါရမီထူးေတြပါ
အထူးသျဖင့္ ေလာကကို အေကာင္းျမင္စိတ္နဲ႔
ၾကည့္တတ္တဲ့သူ အမ်ားစုမွာပဲ ရွိတတ္တဲ့ အထံုပါ...
စဥ္းစားၾကည့္ေလ သူတို႔ရဲ႕တန္ဖိုးက ႀကီးေလပဲ၊
ဥပမာ ခရီးတစ္ခုထြက္တယ္၊ ဟိုလူကလည္း ေရခဲတံုး၊
ဒီလူကလည္း ေက်ာက္႐ုပ္၊ ဟိုတစ္ေယာက္ကလည္း
ေအးတိေအးစက္၊ ဒီတစ္ေယာက္ကလည္း ငိုင္တိုင္တိုင္
ကဲ စဥ္းစားသာၾကည့္၊ အဲ့ဒီခရီး ေပ်ာ္စရာ
ေကာင္းဦးမလားလို႔...
အဲ့ဒီအထဲမွာ ငေပါေလးတစ္ေယာက္ေလာက္သာ
ပါၾကည့္ ၿပီးၿပီ၊ ခရီးစဥ္တစ္ခုလံုး သူတစ္ေယာက္နဲ႔တင္
ဖလန္းဖလန္းကို ထေနမွာ...
ဒီလိုပဲ အတန္းတစ္တန္းမွာ၊ ရံုးတစ္ရံုးမွာ၊
မိသားစုတစ္ခုမွာ၊ သူငယ္ခ်င္းတစ္စုမွာ စသျဖင့္
အဲ့ဒီလို ေပ်ာ္တတ္ပါးတတ္တဲ့ ေပါေတာေတာ
ပါရမီရွင္ေလးေတြက မရွိမျဖစ္ကို လိုပါတယ္...
မဟုတ္ရင္ ဟိုလူကလည္း ႐ုပ္တည္
ဒီလူကလည္း ႐ုပ္တည္နဲ႔ တတီတည္း တီေနၾကရင္
လူ႔အဖြဲ႕အစည္းႀကီးက ဘယ္ေလာက္ေတာင္မွ
ပ်င္းရိေျခာက္ကပ္ၿပီး ၿငီးေငြ႕စရာေကာင္းလိုက္မလဲေ နာ္၊
စဥ္းစားသာၾကည့္...
ေနာက္ၿပီး ပါရမီရွင္ ငေပါေလးေတြကို
ေလ့လာၾကည့္တဲ့အခါ သူတို႔မွာ
အေကာင္းျမင္စိတ္ရွိတယ္
သေဘာေကာင္းတယ္
ဟာသဉာဏ္ရႊင္တယ္
စကားေျပာေကာင္းတယ္
ေျပာရဲဆိုရဲတဲ့သတၱိရွိတယ္
ဗဟုသုတႂကြယ္ဝတယ္
လူခ်စ္လူခင္မ်ားတယ္
အနစ္နာခံတတ္တယ္
အဖြဲ႕အစည္းစိတ္ဓာတ္ရွိတယ္
မီးစင္ၾကည့္ကတတ္တယ္
အၿမဲတက္ႂကြေနေလ့ရွိတယ္
လူေတြကိုေပ်ာ္ရႊင္ေစတယ္
ဒီေတာ့ လူေတြရဲ႕ရင္ထဲမွာ ငေပါေလးေတြက
အၿမဲတမ္း သတိတရ ရွိေနတတ္တယ္...
ကဲ ဒီေတာ့ ကိုယ့္ပတ္ဝန္းက်င္မွာ အခုလိုပဲ
ေပ်ာ္တတ္ပါးတတ္၊ စတတ္ေနာက္တတ္တဲ့
ေပါေတာေတာ ပါရမီရွင္ သူငယ္ခ်င္းေလးေတြရွိရင္
သူတို႔ကို အခုထက္ပိုၿပီး တန္ဖိုးထားၾကပါေနာ့...
Credit to Wai Phyo Maung
ေပါေတာေတာ သူငယ္ခ်င္းေလးေတြရွိရင္
သူတို႔ကို တန္ဖိုးထားပါ...
ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့
Leadership တို႔၊ Management တို႔လို ပညာေတြကို
မတတ္ဘူးဆိုရင္ သင္ေပးလို႔ရတယ္၊ အဲ့ဒီအတြက္
သင္တန္းေတြရွိတယ္...
သို႔ေသာ္
စတတ္၊ ေနာက္တတ္တဲ့ အတတ္ပညာတို႔
ေပ်ာ္တတ္ပါးတတ္တဲ့ အက်င့္စ႐ိုက္တို႔
ေျပာင္စပ္စပ္မ်က္ႏွာေပးေလးေ
ေပါေတာေတာ လုပ္ရပ္ေလးေတြတို႔
ရႊတ္ေနာက္ေနာက္ စကားေလးေတြတို႔
ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ အေတြးအေခၚေလးေတြတို႔
ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ဟာသဉာဏ္ေလးေတြတို႔
ကိုယ့္အေပ်ာ္ကို တစ္ပါးသူဆီပါ ကူးစက္ေစတဲ့
ေစတနာေလးေတြတို႔ စတဲ့အရာေတြကေလ
သံုးလျပတ္သင္တန္းတစ္ခု သြားတက္ၿပီး
ရွာလာလို႔ မရပါဘူး...
အဲ့ဒါေတြက တကယ္ေတာ့ ပါရမီထူးေတြပါ
အထူးသျဖင့္ ေလာကကို အေကာင္းျမင္စိတ္နဲ႔
ၾကည့္တတ္တဲ့သူ အမ်ားစုမွာပဲ ရွိတတ္တဲ့ အထံုပါ...
စဥ္းစားၾကည့္ေလ သူတို႔ရဲ႕တန္ဖိုးက ႀကီးေလပဲ၊
ဥပမာ ခရီးတစ္ခုထြက္တယ္၊ ဟိုလူကလည္း ေရခဲတံုး၊
ဒီလူကလည္း ေက်ာက္႐ုပ္၊ ဟိုတစ္ေယာက္ကလည္း
ေအးတိေအးစက္၊ ဒီတစ္ေယာက္ကလည္း ငိုင္တိုင္တိုင္
ကဲ စဥ္းစားသာၾကည့္၊ အဲ့ဒီခရီး ေပ်ာ္စရာ
ေကာင္းဦးမလားလို႔...
အဲ့ဒီအထဲမွာ ငေပါေလးတစ္ေယာက္ေလာက္သာ
ပါၾကည့္ ၿပီးၿပီ၊ ခရီးစဥ္တစ္ခုလံုး သူတစ္ေယာက္နဲ႔တင္
ဖလန္းဖလန္းကို ထေနမွာ...
ဒီလိုပဲ အတန္းတစ္တန္းမွာ၊ ရံုးတစ္ရံုးမွာ၊
မိသားစုတစ္ခုမွာ၊ သူငယ္ခ်င္းတစ္စုမွာ စသျဖင့္
အဲ့ဒီလို ေပ်ာ္တတ္ပါးတတ္တဲ့ ေပါေတာေတာ
ပါရမီရွင္ေလးေတြက မရွိမျဖစ္ကို လိုပါတယ္...
မဟုတ္ရင္ ဟိုလူကလည္း ႐ုပ္တည္
ဒီလူကလည္း ႐ုပ္တည္နဲ႔ တတီတည္း တီေနၾကရင္
လူ႔အဖြဲ႕အစည္းႀကီးက ဘယ္ေလာက္ေတာင္မွ
ပ်င္းရိေျခာက္ကပ္ၿပီး ၿငီးေငြ႕စရာေကာင္းလိုက္မလဲေ
စဥ္းစားသာၾကည့္...
ေနာက္ၿပီး ပါရမီရွင္ ငေပါေလးေတြကို
ေလ့လာၾကည့္တဲ့အခါ သူတို႔မွာ
အေကာင္းျမင္စိတ္ရွိတယ္
သေဘာေကာင္းတယ္
ဟာသဉာဏ္ရႊင္တယ္
စကားေျပာေကာင္းတယ္
ေျပာရဲဆိုရဲတဲ့သတၱိရွိတယ္
ဗဟုသုတႂကြယ္ဝတယ္
လူခ်စ္လူခင္မ်ားတယ္
အနစ္နာခံတတ္တယ္
အဖြဲ႕အစည္းစိတ္ဓာတ္ရွိတယ္
မီးစင္ၾကည့္ကတတ္တယ္
အၿမဲတက္ႂကြေနေလ့ရွိတယ္
လူေတြကိုေပ်ာ္ရႊင္ေစတယ္
ဒီေတာ့ လူေတြရဲ႕ရင္ထဲမွာ ငေပါေလးေတြက
အၿမဲတမ္း သတိတရ ရွိေနတတ္တယ္...
ကဲ ဒီေတာ့ ကိုယ့္ပတ္ဝန္းက်င္မွာ အခုလိုပဲ
ေပ်ာ္တတ္ပါးတတ္၊ စတတ္ေနာက္တတ္တဲ့
ေပါေတာေတာ ပါရမီရွင္ သူငယ္ခ်င္းေလးေတြရွိရင္
သူတို႔ကို အခုထက္ပိုၿပီး တန္ဖိုးထားၾကပါေနာ့...
Credit to Wai Phyo Maung
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။