ေက်ာင္းသားမ်ားအတြက္ စာက်က္နည္း။
**************************
ကၽြန္မ အသက္ ၃ႏွစ္ကတည္းက မူၾကိဳ စတက္ခဲ့ျပီး၊ ၅ႏွစ္သမီးမွာ သူငယ္တန္း စတက္ခဲ့ပါတယ္။ ၁၆ႏွစ္မွာ ၁၀တန္း ေအာင္ျပီး၊ ၁၉ႏွစ္မွာ ကိုရီးယား ဘီေအဘဲြ႔ ရခဲ့ပါတယ္။ ၂၀ေက်ာ္မွာ အဂၤလိပ္စာ ဘဲြ႔ရခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ မဟာတန္း တက္ဖို႔ ကိုရီးယားကို လာခဲ့ပါတယ္။ အသက္ ၂၆မွာ မဟာဘဲြ႔ရခဲ့ပါတယ္။
မဟာဘဲြ႔ ယူျပီးေတာ့လည္း ၁ႏွစ္ပဲ နားျပီး ပါရဂူတန္း ဆက္တက္ခဲ့တာ အခုဆို ပါရဂူတန္း တတိယႏွစ္ ျပီးပါေတာ့မယ္။ အားလံုးေပါင္း ဘဲြ႔ သံုးခု ရျပီးပါျပီ။ မၾကာခင္ ေဒါက္တာဘဲြ႔ယူရပါမယ္။ အဲဒီေတာ့ ကၽြန္မ တစ္သက္တာလံုး ေက်ာင္းတက္၊ ပညာသင္၊ စာလုပ္တဲ့ အလုပ္ပဲ လုပ္ခဲ့တယ္လို႔ ဆိုရင္လည္း လြန္မယ္ မထင္ပါဘူး။
ဒီေန႔ေတာ့ စာက်က္နည္းေလးနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ စာက်က္တဲ့အခါ ဘယ္လို လုပ္ျပီး က်က္ရင္ ပို ထိေရာက္သလဲဆိုတဲ့ နည္းလမ္းေလးေတြကို ေဖာ္ျပေပးသြားမွာပါ။ (လူအေပၚမွာ မူတည္ျပီး ကြာႏိုင္ပါတယ္။ ကၽြန္မက ကၽြန္မ နည္းေလးေတြကို ေဖာ္ျပေပးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အားလံုး ဒီလို လုပ္ပါလို႔ မဆိုလိုပါဘူး။ ကိုက္ညီသူမ်ား ရိွရင္ လက္ခံ ေလ့လာႏုိင္ပါတယ္။)
လူတိုင္းမွာ စာက်က္နည္း အမ်ိဳးမ်ိဳး ရိွၾကပါလိမ့္မယ္။ ကၽြန္မမွာလည္း ကၽြန္မနည္း၊ ကၽြန္မဟန္နဲ႔ စာက်က္တဲ့ နည္းေတြ ရွိပါတယ္။ ငယ္ကတည္းက တစ္ဦးတည္းေသာ သမီး ျဖစ္တာမို႔ တစ္ေယာက္တည္း ေနရတာနဲ႔ အေလ့အက်င့္ ျဖစ္ေနတဲ့ ကၽြန္မက နည္းနည္းေတာ့ ဇီဇာေၾကာင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စာက်က္တဲ့ အခါလည္း ဇီဇာေၾကာင္ပါတယ္။
စကားသံေတြ ဆူေနတဲ့ ေနရာ ဘာညာဆို ကၽြန္မ လံုး၀ အာရံုစူးစိုက္လို႔ မရပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္မ အိမ္သားေတြေတာင္ ကၽြန္မ စာက်က္ေနတဲ့ ေဘးကို ျဖတ္သြားျဖတ္လာ လုပ္တာကို မၾကိဳက္ပါဘူူး။ ကၽြန္မတို႔ ကိုရီးယားမွာေတာ့ စာၾကည့္တိုက္သြားျပီး စာက်က္မွ စာလုပ္တယ္ ထင္ၾကသူေတြ(မ်ားေသာအားျဖင့္
ဒါေပမယ့္ လြန္ခဲ့တဲ့ သံုးေလးရက္က ကိုရီးယား သတင္းစာ တစ္ခုထဲမွာ “စာက်က္မာစတာ”လို႔ ေခၚတဲ့ စာက်က္အားေကာင္းျပီး အရမ္း ေတာ္တဲ့ ကိုရီးယားေက်ာင္းသားရဲ႕ စာက်က္နည္းကို ေဖာ္ျပထားတာမွာ ကၽြန္မရဲ႕ စာက်က္နည္းေတြနဲ႔ အရမ္း တူေနလို႔ အံ့ျသမိရျပီး ဒါကို ကေလးေတြကို ျပန္ေျပာျပသင့္တယ္ထင္လို႔ ဒီ ေဆာင္းပါးေလး ေရးျပီး တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။
၁။ ဘက္ဂေရာင္းကို ရွင္းလင္းပါ။
(သင့္ေတာ္တဲ့ အလင္းေရာင္ကို ေရြးျပီး အဓိကကေတာ့ စာက်က္မယ့္ ေနရာကို စနစ္တက် ရွင္းလင္းပါ)လို႔ သူက ေျပာထားပါတယ္။ ကၽြန္မ အရမ္း အံ့ျသမိပါတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုရင္ေတာ့ ကၽြန္မကလည္း စာက်က္တဲ့အခါ စားပဲြေပၚမွာ ကၽြန္မ ၾကည့္မယ့္ စာအုပ္ကလဲြလို႔ ခဲဖ်က္ေလး တစ္ခုေတာင္ မထားတတ္လို႔ပါပဲ။ စားပဲြမွာ စာအုပ္နဲ႔ ကိုယ္ပဲ ရိွမွ စာ ပို ရတတ္လို႔ စာက်က္တိုင္း အျမဲ က်န္တဲ့ အရာေတြကို ရွင္းလင္းထားတတ္ေပမယ့္ သူကလည္း အဲဒီလို ဆိုထားပါတယ္။ ဒါမွ ကိုယ့္ စာက အာရံုထဲကို ပို ေရာက္ေစတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
၂။ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုတည္းကို ဗားရွင္း ႏွစ္မ်ိဳးနဲ႔ ဖတ္ၾကည့္ပါ။
(ကိုယ္ သိခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုကို စာအုပ္ တစ္အုပ္ထဲကေန မဖတ္ဘဲ တစ္ျခား စာအုပ္မွာ ဘယ္လို ေရးသားထားသလဲကို ႏိႈင္းယွဥ္ျပီး ဖတ္ၾကည့္ပါ)လို႔ သူက ေျပာထားပါတယ္။ ဒါလည္း ကၽြန္မ ငယ္ငယ္ကတည္းက လုပ္ေနၾကပါပဲ။ ကိုယ္ ဖတ္ေနတဲ့ အေၾကာင္းအရာကို တစ္ျခား စာအုပ္မွာ ဘယ္လို ထပ္ ရွင္းထားသလဲကို ဖတ္ရင္း အဲဒီ အေၾကာင္းအရာရဲ႕ ရွင္းလင္း ေဖာ္ျပခ်က္ကို ပို နားလည္ႏုိင္ေစသလို၊ ကိုယ့္ကို စဥ္းစားေတြးေခၚႏိုင္ေအာင္ လုပ္ေပးႏိုင္စြမ္း ရိွလို႔ပါပဲ။
၃။ မသိတဲ့ စကားလံုးကို စိုက္ၾကည့္ျပီး ဖတ္ပါ။
(ဖတ္ရင္း ကိုယ္ မသိတဲ့ ေ၀ါဟာရ တစ္ခု ပါလာရင္ ေက်ာ္မသြားဘဲ စိုက္ၾကည့္ျပီး ဖတ္ေပးပါ)လို႔ ေျပာထားပါတယ္။ ကၽြန္မက ဘာသာစကား ေလ့လာတဲ့ သူမို႕ ဒါက ေတာ္ေတာ္ေလး သက္ဆိုင္တယ္လို႔ ဆိုရပါမယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ကေလးေတြ စာက်က္တဲ့အခါ ကိုယ္ မသိတာ တစ္ခု ပါလာရင္ အဲဒီ စကားလံဳးကို ေက်ာ္သြားေလ့ ရိွပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒါ မွားပါတယ္။ ကိုယ္ မသိတဲ့ စကားလံုးကို စိုက္ၾကည့္ ဖတ္ေပးျပီး ဒါက ဘာကို ဆိုလိုတာလဲဆိုတာကို စဥ္းစားၾကည့္ျခင္းျဖင့္ ဖတ္ေနတဲ့ အေၾကာင္းအရာကို ပိုျပီး သေဘာေပါက္ နားလည္ေစလို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ မသိတဲ့ မီးနင္း ပါလာရင္ ေက်ာ္မသြားဘဲ အဘိဓာန္မွာ ရွာဖတ္ျပီးမွ စာကို ဆက္ဖတ္ပါ။
၄။ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုကို မိနစ္ ၂၀သာ ဖတ္ပါ။
(ဖတ္ေနတဲ့ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုကို မိနစ္ ၂၀ထက္ ပို မဖတ္ပါနဲ႔)လို႔ သူက ေျပာထားပါတယ္။ ကၽြန္မလည္း အတူတူပါပဲ။ တခါတေလ စာတစ္ပုဒ္ ဖတ္တဲ့အခါ နားမလည္တာမ်ိဳးေတြ ရိွတတ္ပါတယ္။ အဲဒီလို အခါမ်ိဳးမွာ အခ်ိန္ အၾကာၾကီး ေပးျပီး ကိုယ္ မသိတာၾကီးကို ဆက္ျပီး ဖတ္ရင္းနဲ႔ ဦးေႏွာက္ကို ပင္ပန္းေစတာထက္ မိနစ္ ၂၀ေလာက္ထိပဲ ဖတ္ျပီး မသိရင္ ေနာက္ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုကို ေျပာင္း ဖတ္ျပီးမွ ျပန္ ဖတ္သင့္ပါတယ္။ မသိတာကို အတင္း ဆက္ဖတ္ေလ ဦးေႏွာက္က ပူလာေလပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ လက္ေလွ်ာ့ခိုင္းတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေနာက္ မိနစ္ အနည္းငယ္ အၾကာ တစ္ျခား အေၾကာင္းအရာကို ဖတ္ျပီးမွ ခုနက ကိုယ္ နားမလည္လိုက္တာကို ျပန္ ဖတ္ရင္ ပိုျပီး နားလည္လာတတ္ပါတယ္။
၅။ သိတာကို ခ်ေရးပါ။
(စာ ဖတ္ရင္း ကိုယ္ နားလည္တာကို ခ်ေရးပါ)လို႔ သူက ေျပာထားပါတယ္။ အတူတူပါပဲ။ ကၽြန္မက စာ တစ္ပုဒ္ ဖတ္တဲ့အခါ ျမန္မာစာပဲ ျဖစ္ေနပါေစ နားလည္တဲ့ အေၾကာင္းအရာကို အက်ဥ္းခ်ဳပ္ စာတိုေလးေတြ၊ ဇယားေလးေတြ၊ ပံုကေလးေတြ ဆဲြျပီး မွတ္စု ထုတ္တတ္ပါတယ္။ အတိုခ်ဳပ္ မွတ္စု ထုတ္တာဟာ ကိုယ္က ဘယ္ေလာက္ အဲဒီ စာတစ္ပုဒ္ကို နားလည္သလဲဆိုတာကို ျပေပးတဲ့ သက္ေသပါပဲ။ မွတ္စုတို ထြက္မလာရင္ ေသခ်ာပါတယ္။ အဲဒီ စာကို နားမလည္ဘူးလို႔ သက္ေသျပေနတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
၆။ ကိုယ့္ ကိုယ္ပိုင္ စာက်က္ရာ ေနရာကို ေရြးပါ။
(ကိုယ့္အတြက္ သက္ေသာင့္သက္သာ အရိွဆံုး ေနရာကို ေရြးျပီး စာလုပ္ပါ)လို႔ သူက ေျပာထားပါတယ္။ အေပၚမွာ ကၽြန္မ ေပးထားတဲ့ ဥပမာလိုပဲ။ တစ္ခ်ိဳ႕ အသက္ၾကီးတဲ့ ပေရာ္ဖက္ဆာၾကီးေတြဆိုရင္ စာၾကည့္တုိက္မွာ စာ လာလုပ္မွ တကယ္ စာလုပ္တဲ့ ေက်ာင္းသားလို႔ ထင္တဲ့ သူေတြ ရိွပါတယ္။ ကၽြန္မကေတာ့ ေဆာရီးပါ ဆရာပါပဲ။ ကၽြန္မအတြက္ စာလုပ္ဖို႔ အဆင္အေျပဆံုး ေနရာကေတာ့ ကၽြန္မ ေနတဲ့ အိမ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ္ ၀တ္ေနက် အိမ္ေနရင္း အ၀တ္အစားနဲ႔ ကိုယ္ ထုိင္ေနက် ေနရာမွာ ထိုင္ျပီး စာလုပ္ရတာကသာ ကၽြန္မအတြက္ သက္ေသာင့္သက္သာ အရိွဆံုးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ စာၾကည့္တုိက္ သြားတဲ့အခါ ၀တ္ထားတဲ့ အျပင္၀တ္ အ၀တ္အစားေတြ၊ ဖိနပ္ေတြ၊ ၀င္ထြက္သြားလာေနတဲ့ လူေတြက ကၽြန္မ စာလုပ္ဖို႔အတြက္ အၾကီးမားဆံုး အေႏွာင့္အယွက္ေတြပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ေကာ္ဖီဆိုင္၊ အိမ္၊ ေက်ာင္း၊ စာၾကည့္တိုက္ စသျဖင့္ ကိုယ္ အႏွစ္သက္ဆံုး ေနရာတစ္ခုမွာ စာလုပ္ၾကဖို႔က အေရးၾကီးပါတယ္။
၇။ တစ္ေန႔မွာ စာအုပ္ အမ်ားၾကီးကို ဖတ္ပါ။
(တစ္ေန႔ထဲနဲ႔ ဗဟုသုတ၊ စာေပ၊ ဘာသာစကား၊ ၀ါသနာ စတဲ့ စာအုပ္ ေပါင္းစံုကို ဖတ္ပါ)လို႔ သူက ေျပာထားပါတယ္။ မွန္ပါတယ္။ တစ္ေန႔မွာ စာအုပ္ တစ္အုပ္ထဲကို မဖတ္သင့္ပါဘူး။ အာရံုကို အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္ေစေအာင္ ၀ါသနာအတြက္ အေရးပါတဲ့ စာအုပ္၊ ဟာသ၊ ဘာသာစကား စတဲ့ စာအုပ္ေတြကို လွည့္ျပီး အစဥ္လိုက္ ဖတ္သင့္ပါတယ္။ ကၽြန္မဆိုလည္း တစ္ေန႔တည္း ကိုရီးယားေက်ာင္းစာအုပ္၊ ဗဟုသုတစာအုပ္၊ ျမန္မာ ဗဟုသုတ စာအုပ္၊ ရုရွား ဖတ္စာအုပ္၊ ဂ်ပန္နဲ႔ တရုတ္စာ စာအုပ္ စသျဖင့္ အာရံုအေပၚ မူတည္ျပီး အမ်ိဳးမ်ိဳးကို အလွည့္လိုက္ ဖတ္ေလ့ ရိွပါတယ္။
ကိုယ္က ဒီလို နည္းေလးေတြနဲ႔ စာလုပ္လာတဲ့ သူ ျဖစ္ေပမယ့္ တစ္ခါမွ အဲဒီလို စာရင္းေလး လုပ္ျပီး မစဥ္းစားၾကည့္ျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။
ေကာင္းမြန္ မွန္ကန္တဲ့ နည္းလမ္းနဲ႔ စာ မ်ားမ်ား ဖတ္၊ စာ မ်ားမ်ား က်က္ျပီး ကိုယ္ ေလ့လာရာ ဘာသာရပ္မွာ ထူးခၽြန္ေျပာင္ေျမာက္တဲ့ သူမ်ား ျဖစ္ၾကပါေစလို႔ ဆုမြန္ေကာင္း ေတာင္းလိုက္ပါတယ္။ ကၽြန္မရဲ႕ မွတ္စုတို ထုတ္နည္းေလးလည္း ဓာတ္ပံုနဲ႔ တကြ တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။
မွတ္ခ်က္။ ။ အားလံုး ဒီနည္းနဲ႔ စာလုပ္ရမယ္လို႔ မဆိုလိုပါ။ ကိုယ္နဲ႔ ကိုက္ညီမႈ ရိွသူေတြ အတုယူ ေလ့လာႏုိင္ပါတယ္။ မူရင္း စာေရးသူကို ေဖာ္ျပထားတယ္ဆိုရင္ မည္သူမဆို ဒီ ပို႔စ္ကို ရွဲႏိုင္ပါတယ္။ စာႏွင့္ မသက္ဆိုင္ေသာ ကြန္မန္႔မ်ား ေပးျခင္း သည္းခံပါ။ ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ရင္ေတာ့ ကြန္မန္႔မွာ ေျပာခဲ့ပါရွင္။
ခ်မ္းျမျမေသာ္
3rd year Ph.D(KHU, Seoul, Korea)
၂၊ ၁၂၊ ၂၀၁၇။
Chan Chan & Rostam Page မွ။
**************************
ကၽြန္မ အသက္ ၃ႏွစ္ကတည္းက မူၾကိဳ စတက္ခဲ့ျပီး၊ ၅ႏွစ္သမီးမွာ သူငယ္တန္း စတက္ခဲ့ပါတယ္။ ၁၆ႏွစ္မွာ ၁၀တန္း ေအာင္ျပီး၊ ၁၉ႏွစ္မွာ ကိုရီးယား ဘီေအဘဲြ႔ ရခဲ့ပါတယ္။ ၂၀ေက်ာ္မွာ အဂၤလိပ္စာ ဘဲြ႔ရခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ မဟာတန္း တက္ဖို႔ ကိုရီးယားကို လာခဲ့ပါတယ္။ အသက္ ၂၆မွာ မဟာဘဲြ႔ရခဲ့ပါတယ္။
မဟာဘဲြ႔ ယူျပီးေတာ့လည္း ၁ႏွစ္ပဲ နားျပီး ပါရဂူတန္း ဆက္တက္ခဲ့တာ အခုဆို ပါရဂူတန္း တတိယႏွစ္ ျပီးပါေတာ့မယ္။ အားလံုးေပါင္း ဘဲြ႔ သံုးခု ရျပီးပါျပီ။ မၾကာခင္ ေဒါက္တာဘဲြ႔ယူရပါမယ္။ အဲဒီေတာ့ ကၽြန္မ တစ္သက္တာလံုး ေက်ာင္းတက္၊ ပညာသင္၊ စာလုပ္တဲ့ အလုပ္ပဲ လုပ္ခဲ့တယ္လို႔ ဆိုရင္လည္း လြန္မယ္ မထင္ပါဘူး။
ဒီေန႔ေတာ့ စာက်က္နည္းေလးနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ စာက်က္တဲ့အခါ ဘယ္လို လုပ္ျပီး က်က္ရင္ ပို ထိေရာက္သလဲဆိုတဲ့ နည္းလမ္းေလးေတြကို ေဖာ္ျပေပးသြားမွာပါ။ (လူအေပၚမွာ မူတည္ျပီး ကြာႏိုင္ပါတယ္။ ကၽြန္မက ကၽြန္မ နည္းေလးေတြကို ေဖာ္ျပေပးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အားလံုး ဒီလို လုပ္ပါလို႔ မဆိုလိုပါဘူး။ ကိုက္ညီသူမ်ား ရိွရင္ လက္ခံ ေလ့လာႏုိင္ပါတယ္။)
လူတိုင္းမွာ စာက်က္နည္း အမ်ိဳးမ်ိဳး ရိွၾကပါလိမ့္မယ္။ ကၽြန္မမွာလည္း ကၽြန္မနည္း၊ ကၽြန္မဟန္နဲ႔ စာက်က္တဲ့ နည္းေတြ ရွိပါတယ္။ ငယ္ကတည္းက တစ္ဦးတည္းေသာ သမီး ျဖစ္တာမို႔ တစ္ေယာက္တည္း ေနရတာနဲ႔ အေလ့အက်င့္ ျဖစ္ေနတဲ့ ကၽြန္မက နည္းနည္းေတာ့ ဇီဇာေၾကာင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စာက်က္တဲ့ အခါလည္း ဇီဇာေၾကာင္ပါတယ္။
စကားသံေတြ ဆူေနတဲ့ ေနရာ ဘာညာဆို ကၽြန္မ လံုး၀ အာရံုစူးစိုက္လို႔ မရပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္မ အိမ္သားေတြေတာင္ ကၽြန္မ စာက်က္ေနတဲ့ ေဘးကို ျဖတ္သြားျဖတ္လာ လုပ္တာကို မၾကိဳက္ပါဘူူး။ ကၽြန္မတို႔ ကိုရီးယားမွာေတာ့ စာၾကည့္တိုက္သြားျပီး စာက်က္မွ စာလုပ္တယ္ ထင္ၾကသူေတြ(မ်ားေသာအားျဖင့္
ဒါေပမယ့္ လြန္ခဲ့တဲ့ သံုးေလးရက္က ကိုရီးယား သတင္းစာ တစ္ခုထဲမွာ “စာက်က္မာစတာ”လို႔ ေခၚတဲ့ စာက်က္အားေကာင္းျပီး အရမ္း ေတာ္တဲ့ ကိုရီးယားေက်ာင္းသားရဲ႕ စာက်က္နည္းကို ေဖာ္ျပထားတာမွာ ကၽြန္မရဲ႕ စာက်က္နည္းေတြနဲ႔ အရမ္း တူေနလို႔ အံ့ျသမိရျပီး ဒါကို ကေလးေတြကို ျပန္ေျပာျပသင့္တယ္ထင္လို႔ ဒီ ေဆာင္းပါးေလး ေရးျပီး တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။
၁။ ဘက္ဂေရာင္းကို ရွင္းလင္းပါ။
(သင့္ေတာ္တဲ့ အလင္းေရာင္ကို ေရြးျပီး အဓိကကေတာ့ စာက်က္မယ့္ ေနရာကို စနစ္တက် ရွင္းလင္းပါ)လို႔ သူက ေျပာထားပါတယ္။ ကၽြန္မ အရမ္း အံ့ျသမိပါတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုရင္ေတာ့ ကၽြန္မကလည္း စာက်က္တဲ့အခါ စားပဲြေပၚမွာ ကၽြန္မ ၾကည့္မယ့္ စာအုပ္ကလဲြလို႔ ခဲဖ်က္ေလး တစ္ခုေတာင္ မထားတတ္လို႔ပါပဲ။ စားပဲြမွာ စာအုပ္နဲ႔ ကိုယ္ပဲ ရိွမွ စာ ပို ရတတ္လို႔ စာက်က္တိုင္း အျမဲ က်န္တဲ့ အရာေတြကို ရွင္းလင္းထားတတ္ေပမယ့္ သူကလည္း အဲဒီလို ဆိုထားပါတယ္။ ဒါမွ ကိုယ့္ စာက အာရံုထဲကို ပို ေရာက္ေစတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
၂။ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုတည္းကို ဗားရွင္း ႏွစ္မ်ိဳးနဲ႔ ဖတ္ၾကည့္ပါ။
(ကိုယ္ သိခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုကို စာအုပ္ တစ္အုပ္ထဲကေန မဖတ္ဘဲ တစ္ျခား စာအုပ္မွာ ဘယ္လို ေရးသားထားသလဲကို ႏိႈင္းယွဥ္ျပီး ဖတ္ၾကည့္ပါ)လို႔ သူက ေျပာထားပါတယ္။ ဒါလည္း ကၽြန္မ ငယ္ငယ္ကတည္းက လုပ္ေနၾကပါပဲ။ ကိုယ္ ဖတ္ေနတဲ့ အေၾကာင္းအရာကို တစ္ျခား စာအုပ္မွာ ဘယ္လို ထပ္ ရွင္းထားသလဲကို ဖတ္ရင္း အဲဒီ အေၾကာင္းအရာရဲ႕ ရွင္းလင္း ေဖာ္ျပခ်က္ကို ပို နားလည္ႏုိင္ေစသလို၊ ကိုယ့္ကို စဥ္းစားေတြးေခၚႏိုင္ေအာင္ လုပ္ေပးႏိုင္စြမ္း ရိွလို႔ပါပဲ။
၃။ မသိတဲ့ စကားလံုးကို စိုက္ၾကည့္ျပီး ဖတ္ပါ။
(ဖတ္ရင္း ကိုယ္ မသိတဲ့ ေ၀ါဟာရ တစ္ခု ပါလာရင္ ေက်ာ္မသြားဘဲ စိုက္ၾကည့္ျပီး ဖတ္ေပးပါ)လို႔ ေျပာထားပါတယ္။ ကၽြန္မက ဘာသာစကား ေလ့လာတဲ့ သူမို႕ ဒါက ေတာ္ေတာ္ေလး သက္ဆိုင္တယ္လို႔ ဆိုရပါမယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ကေလးေတြ စာက်က္တဲ့အခါ ကိုယ္ မသိတာ တစ္ခု ပါလာရင္ အဲဒီ စကားလံဳးကို ေက်ာ္သြားေလ့ ရိွပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒါ မွားပါတယ္။ ကိုယ္ မသိတဲ့ စကားလံုးကို စိုက္ၾကည့္ ဖတ္ေပးျပီး ဒါက ဘာကို ဆိုလိုတာလဲဆိုတာကို စဥ္းစားၾကည့္ျခင္းျဖင့္ ဖတ္ေနတဲ့ အေၾကာင္းအရာကို ပိုျပီး သေဘာေပါက္ နားလည္ေစလို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ မသိတဲ့ မီးနင္း ပါလာရင္ ေက်ာ္မသြားဘဲ အဘိဓာန္မွာ ရွာဖတ္ျပီးမွ စာကို ဆက္ဖတ္ပါ။
၄။ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုကို မိနစ္ ၂၀သာ ဖတ္ပါ။
(ဖတ္ေနတဲ့ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုကို မိနစ္ ၂၀ထက္ ပို မဖတ္ပါနဲ႔)လို႔ သူက ေျပာထားပါတယ္။ ကၽြန္မလည္း အတူတူပါပဲ။ တခါတေလ စာတစ္ပုဒ္ ဖတ္တဲ့အခါ နားမလည္တာမ်ိဳးေတြ ရိွတတ္ပါတယ္။ အဲဒီလို အခါမ်ိဳးမွာ အခ်ိန္ အၾကာၾကီး ေပးျပီး ကိုယ္ မသိတာၾကီးကို ဆက္ျပီး ဖတ္ရင္းနဲ႔ ဦးေႏွာက္ကို ပင္ပန္းေစတာထက္ မိနစ္ ၂၀ေလာက္ထိပဲ ဖတ္ျပီး မသိရင္ ေနာက္ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုကို ေျပာင္း ဖတ္ျပီးမွ ျပန္ ဖတ္သင့္ပါတယ္။ မသိတာကို အတင္း ဆက္ဖတ္ေလ ဦးေႏွာက္က ပူလာေလပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ လက္ေလွ်ာ့ခိုင္းတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေနာက္ မိနစ္ အနည္းငယ္ အၾကာ တစ္ျခား အေၾကာင္းအရာကို ဖတ္ျပီးမွ ခုနက ကိုယ္ နားမလည္လိုက္တာကို ျပန္ ဖတ္ရင္ ပိုျပီး နားလည္လာတတ္ပါတယ္။
၅။ သိတာကို ခ်ေရးပါ။
(စာ ဖတ္ရင္း ကိုယ္ နားလည္တာကို ခ်ေရးပါ)လို႔ သူက ေျပာထားပါတယ္။ အတူတူပါပဲ။ ကၽြန္မက စာ တစ္ပုဒ္ ဖတ္တဲ့အခါ ျမန္မာစာပဲ ျဖစ္ေနပါေစ နားလည္တဲ့ အေၾကာင္းအရာကို အက်ဥ္းခ်ဳပ္ စာတိုေလးေတြ၊ ဇယားေလးေတြ၊ ပံုကေလးေတြ ဆဲြျပီး မွတ္စု ထုတ္တတ္ပါတယ္။ အတိုခ်ဳပ္ မွတ္စု ထုတ္တာဟာ ကိုယ္က ဘယ္ေလာက္ အဲဒီ စာတစ္ပုဒ္ကို နားလည္သလဲဆိုတာကို ျပေပးတဲ့ သက္ေသပါပဲ။ မွတ္စုတို ထြက္မလာရင္ ေသခ်ာပါတယ္။ အဲဒီ စာကို နားမလည္ဘူးလို႔ သက္ေသျပေနတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
၆။ ကိုယ့္ ကိုယ္ပိုင္ စာက်က္ရာ ေနရာကို ေရြးပါ။
(ကိုယ့္အတြက္ သက္ေသာင့္သက္သာ အရိွဆံုး ေနရာကို ေရြးျပီး စာလုပ္ပါ)လို႔ သူက ေျပာထားပါတယ္။ အေပၚမွာ ကၽြန္မ ေပးထားတဲ့ ဥပမာလိုပဲ။ တစ္ခ်ိဳ႕ အသက္ၾကီးတဲ့ ပေရာ္ဖက္ဆာၾကီးေတြဆိုရင္ စာၾကည့္တုိက္မွာ စာ လာလုပ္မွ တကယ္ စာလုပ္တဲ့ ေက်ာင္းသားလို႔ ထင္တဲ့ သူေတြ ရိွပါတယ္။ ကၽြန္မကေတာ့ ေဆာရီးပါ ဆရာပါပဲ။ ကၽြန္မအတြက္ စာလုပ္ဖို႔ အဆင္အေျပဆံုး ေနရာကေတာ့ ကၽြန္မ ေနတဲ့ အိမ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ္ ၀တ္ေနက် အိမ္ေနရင္း အ၀တ္အစားနဲ႔ ကိုယ္ ထုိင္ေနက် ေနရာမွာ ထိုင္ျပီး စာလုပ္ရတာကသာ ကၽြန္မအတြက္ သက္ေသာင့္သက္သာ အရိွဆံုးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ စာၾကည့္တုိက္ သြားတဲ့အခါ ၀တ္ထားတဲ့ အျပင္၀တ္ အ၀တ္အစားေတြ၊ ဖိနပ္ေတြ၊ ၀င္ထြက္သြားလာေနတဲ့ လူေတြက ကၽြန္မ စာလုပ္ဖို႔အတြက္ အၾကီးမားဆံုး အေႏွာင့္အယွက္ေတြပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ေကာ္ဖီဆိုင္၊ အိမ္၊ ေက်ာင္း၊ စာၾကည့္တိုက္ စသျဖင့္ ကိုယ္ အႏွစ္သက္ဆံုး ေနရာတစ္ခုမွာ စာလုပ္ၾကဖို႔က အေရးၾကီးပါတယ္။
၇။ တစ္ေန႔မွာ စာအုပ္ အမ်ားၾကီးကို ဖတ္ပါ။
(တစ္ေန႔ထဲနဲ႔ ဗဟုသုတ၊ စာေပ၊ ဘာသာစကား၊ ၀ါသနာ စတဲ့ စာအုပ္ ေပါင္းစံုကို ဖတ္ပါ)လို႔ သူက ေျပာထားပါတယ္။ မွန္ပါတယ္။ တစ္ေန႔မွာ စာအုပ္ တစ္အုပ္ထဲကို မဖတ္သင့္ပါဘူး။ အာရံုကို အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္ေစေအာင္ ၀ါသနာအတြက္ အေရးပါတဲ့ စာအုပ္၊ ဟာသ၊ ဘာသာစကား စတဲ့ စာအုပ္ေတြကို လွည့္ျပီး အစဥ္လိုက္ ဖတ္သင့္ပါတယ္။ ကၽြန္မဆိုလည္း တစ္ေန႔တည္း ကိုရီးယားေက်ာင္းစာအုပ္၊ ဗဟုသုတစာအုပ္၊ ျမန္မာ ဗဟုသုတ စာအုပ္၊ ရုရွား ဖတ္စာအုပ္၊ ဂ်ပန္နဲ႔ တရုတ္စာ စာအုပ္ စသျဖင့္ အာရံုအေပၚ မူတည္ျပီး အမ်ိဳးမ်ိဳးကို အလွည့္လိုက္ ဖတ္ေလ့ ရိွပါတယ္။
ကိုယ္က ဒီလို နည္းေလးေတြနဲ႔ စာလုပ္လာတဲ့ သူ ျဖစ္ေပမယ့္ တစ္ခါမွ အဲဒီလို စာရင္းေလး လုပ္ျပီး မစဥ္းစားၾကည့္ျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။
ေကာင္းမြန္ မွန္ကန္တဲ့ နည္းလမ္းနဲ႔ စာ မ်ားမ်ား ဖတ္၊ စာ မ်ားမ်ား က်က္ျပီး ကိုယ္ ေလ့လာရာ ဘာသာရပ္မွာ ထူးခၽြန္ေျပာင္ေျမာက္တဲ့ သူမ်ား ျဖစ္ၾကပါေစလို႔ ဆုမြန္ေကာင္း ေတာင္းလိုက္ပါတယ္။ ကၽြန္မရဲ႕ မွတ္စုတို ထုတ္နည္းေလးလည္း ဓာတ္ပံုနဲ႔ တကြ တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။
မွတ္ခ်က္။ ။ အားလံုး ဒီနည္းနဲ႔ စာလုပ္ရမယ္လို႔ မဆိုလိုပါ။ ကိုယ္နဲ႔ ကိုက္ညီမႈ ရိွသူေတြ အတုယူ ေလ့လာႏုိင္ပါတယ္။ မူရင္း စာေရးသူကို ေဖာ္ျပထားတယ္ဆိုရင္ မည္သူမဆို ဒီ ပို႔စ္ကို ရွဲႏိုင္ပါတယ္။ စာႏွင့္ မသက္ဆိုင္ေသာ ကြန္မန္႔မ်ား ေပးျခင္း သည္းခံပါ။ ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ရင္ေတာ့ ကြန္မန္႔မွာ ေျပာခဲ့ပါရွင္။
ခ်မ္းျမျမေသာ္
3rd year Ph.D(KHU, Seoul, Korea)
၂၊ ၁၂၊ ၂၀၁၇။
Chan Chan & Rostam Page မွ။
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။